Het gerechtshof in Amsterdam heeft Gideon G. veroordeeld tot 22 jaar celstraf voor de liquidatie van Vincent Jalink in 2016 in Diemen. Het slachtoffer werd doodgeschoten voor de ogen van zijn jonge kind.
De 33-jarige man Gideon G. uit Amsterdam is in hoger beroep veroordeeld tot 22 jaar gevangenisstraf voor het medeplegen van de moord op Vincent Jalink (38) in 2016, in Diemen. Het gerechtshof Amsterdam heeft dit woensdag beslist.
Randell Damasco met zijn advocaat Alexander Admiraal. Ⓒ PETRA URBAN
In Amsterdam vindt dinsdag de behandeling van de strafzaak tegen een 41-jarige verdachte van de moord op Lucas Boom op 9 juni 2015 in Zaandam (zaak Trivor) en de ‘vergismoord’ op stagiair Mohamed Bouchiki in een buurthuis in de Amsterdamse wijk Wittenburg (zaak Riverton) plaats.
Boom werd op klaarlichte dag geliquideerd naast een schoolgebouw. Hij had net zijn kind weggebracht. Tientallen leerlingen waren getuige van de afrekening. Bouchikhi werd aangezien voor een ander en in koelen bloede vermoord. Ook wordt de moord op de 24-jarige Siegmar Flaneur in Amsterdam-Zuidoost (zaak Glanskop) in februari 2015 behandeld. Medeverdachte Emilio G. Emylio ‘millie’ G van de moord op Bouchikhi zou daarvoor verantwoordelijk zijn.
De politie heeft in heel Europa een operatie uitgevoerd tegen de ‘ndrangheta, een van de grootste en machtigste maffiaorganisaties ter wereld. Daarbij zijn in totaal 132 mensen opgepakt, meldt de Europese justitieorganisatie Eurojust. Twee van hen stonden op de Europese lijst van meest gezochte criminelen.
De 132 mensen worden verdacht van onder meer witwassen, belastingontduiking, fraude en wapen- en drugshandel. De drugs werden vanuit Zuid-Amerika naar West-Europa verscheept. De winst werd witgewassen via bijvoorbeeld vastgoed, restaurants, hotels, supermarkten en wasstraten.
Volgens de Belgische justitie is het de grootste operatie tegen de ‘ndrangheta ooit. Onderschepte berichten via de versleutelde berichtendienst SkyECC waren volgens het Federaal Parket in Brussel een belangrijk element in het onderzoek.
108 arrestaties in Italië
In Italië zijn volgens de autoriteiten 108 mensen opgepakt, de meeste van hen in de zuidelijke regio Calabrië, waar de ‘ndrangheta vandaan komt. Bij de acties werden ruim 1400 agenten ingezet.
In Duitsland lag het zwaartepunt van de politieactie in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, die grenst aan Nederland. Daar zijn meer dan vijftig huizen, appartementen, kantoren en bedrijfspanden doorzocht en vijftien mensen opgepakt.
In Rijnland-Palts zijn tien mensen aangehouden en in Beieren vier. Ook in Thüringen waren doorzoekingen. De autoriteiten in Rijnland-Palts zeggen dat de maffia een stevige slag is toegebracht met deze operatie.
“Er is geen plek voor de georganiseerde misdaad in Europa, en er is voor hen zeker geen plaats in Rijnland-Palts”, zegt deelstaatminister Ebling.
Drugshandel
In België viel de politie binnen op 25 plaatsen. Dat gebeurde onder meer in Genk, Maasmechelen en Hasselt. Er zijn dertien mensen meegenomen voor verhoor, meldt het Federaal Parket. Ook zijn vier dure auto’s, diverse wapens en 60.000 euro cash geld in beslag genomen.
In Brazilië, Frankrijk, Panama, Portugal, Roemenië, Slovenië en Spanje kwam de politie vanochtend ook in actie, maar het is nog niet duidelijk of in die landen arrestaties zijn verricht.
De actie is gehouden samen met de Europese politieorganisatie Europol. De Nederlandse politie is niet betrokken geweest, melden het Openbaar Ministerie en de landelijke politie.
Vrijdag werd in Italië al een van de meest gezochte criminelen opgepakt, Pasquale Bonavota, een kopstuk van de ‘ndrangheta. De maffiaorganisatie bestaat uit talrijke clans en verdient al tientallen jaren miljarden aan de handel in drugs. Volgens Eurojust is de ‘ndrangheta verantwoordelijk voor een groot deel van de Europese cocaïnehandel.
3 mei 2023 La Stampa
De verdachten worden beschuldigd in verschillende hoedanigheden van maffiavereniging; externe concurrentie en internationale drugshandel met als verzwarende omstandigheid transnationaliteit en grote hoeveelheden; wapenhandel, ook voor oorlog; recycling; medeplichtigheid; frauduleuze overdracht en verkregen niet-naleving van de boete.
De operatie, genaamd “Eureka”, trof vooral de Nirta-Strangio-clans van San Luca en Morabito van Africo.
3 mei 2023 Nieuwsblad.be
Cocaïne
Volgens het onderzoeksteam van IrpiMedia zijn er in totaal 86 arrestaties verricht. De vermeende leden van de ‘Ndrangheta zouden cocaïne vanuit Latijns-Amerika hebben ingevoerd en daarbij samengewerkt hebben met Colombianen, Brazilianen en Albanezen. De Belgische verdachten zouden ingestaan hebben voor de import naar het Europese vasteland via de haven van Antwerpen.
3 mei 2023 VRT
Naast de arrestaties vonden er ook verschillende huiszoekingen plaats. In België zou de politie binnengevallen zijn op 19 plaatsen in Genk, 2 in Maasmechelen en 1 in Pelt.
3 mei 2023 Gazet van Antwerpen
Een onderzoek naar een Limburgse clan van de Calabrese ‘Ndrangheta-maffia leidde tot wat door het parket omschreven wordt als het “grootste onderzoek naar de Calabrese maffia tot nu toe”.
3 mei 2023 Tubantia.nl
Jaaromzet van zo’n honderd miljard euro
De gearresteerde maffialeden zijn onder andere leden van de beruchte families Nirta en Strangio uit het plaatsje San Luca. Families die al decennialang een groot deel van de cocaïnehandel in Europa in handen hebben, onder andere door hun goede banden met de Zuid-Amerikaanse drugskartels. In Zuid-Amerika produceren de ‘ndranghetisti in samenwerking met de kartels zelf hun cocaïne die vervolgens in grote hoeveelheden naar Europa wordt gesmokkeld.
3 mei 2023 PZC.NL
De havens van Antwerpen en Rotterdam spelen bij die cocaïnesmokkel een grote rol. Volgens schattingen telt de ‘Ndrangheta zo’n 160 clans met in totaal zesduizend leden en heeft de organisatie een jaaromzet van een slordige 100 miljard euro.
Doodgeschoten
Volgens de Italiaanse justitie hebben de Zuid-Italianen in grote delen van Europa vaste voet aan de grond, met name in Duitsland is de ‘Ndrangheta geworteld. Tot 2007 was de organisatie buiten Italië relatief onbekend, maar een aanslag in Duisburg in augustus dat jaar bracht daar verandering in.
Bij een schietpartij voor een pizzeria in die stad werden zes maffiosi uit San Luca doodgeschoten door leden van een rivaliserende clan. De daders van die aanslag, Giovanni Strangio en Francesco Nirta, werden jaren later respectievelijk in Amstelveen en Nieuwegein gearresteerd.
3 februari 2023 Martin Laine (Eesti Ekspress), Cecilia Anesi (IrpiMedia), Lorenzo Bagnoli (IrpiMedia) en Tatiana Tkachenko OCCRP
Jarenlang heeft een geheime organisatie die vanuit het Russische parlement wordt geleid, zich met succes bemoeid met het Europese beleid ten aanzien van het bezette Oekraïne. Uitgelekte e-mails geven een nieuw overzicht van de operatie en laten zien hoe politici van de Europese Unie die hielpen de agenda van Moskou vooruit te helpen, geld en extraatjes kregen aangeboden.
Belangrijkste bevindingen
Uit gelekte e-mails blijkt hoe een insider van de Doema een netwerk opbouwde van analisten, journalisten en anderen die hem hielpen de belangen van het Kremlin in het buitenland te promoten.
Zijn groep bood geld aan Europese politici om pro-Russische moties in hun lokale wetgevende macht voor te stellen, en betaalde extreemrechtse activisten om pro-Kremlin-artikelen in Europese media te publiceren.
Het netwerk regelde reizen naar de bezette Krim voor Europese politici en zakenmensen, waarbij reis- en verblijfkosten werden betaald door door de Russische staat gefinancierde organisaties en honoraria die blijkbaar aan sommige individuen werden aangeboden.
Het hielp ook Europese politieke figuren naar Rusland te halen om als verkiezingswaarnemers op te treden, met een budget van 68.000 euro dat aan het project was toegewezen.
Sinds Rusland in februari 2022 zijn meedogenloze invasie van Oekraïne lanceerde, heeft de veroordeling van de overzeese agressie van Vladimir Poetin een hoogtepunt bereikt. Toch kan Rusland nog steeds rekenen op af en toe een vriendelijke stem in Europa: afgelopen november schreef bijvoorbeeld de extreemrechtse Italiaanse lokale wetgever Stefano Valdegamberi een opiniestuk waarin hij het besluit van de EU om Rusland tot terroristische staat te bestempelen afkeurde als “een ernstige fout” dat “ wakkert conflicten aan door de historische waarheid te ontkennen.”
Maar wat Valdegamberi niet vermeldde, was dat hij al lang samenwerkte met een geheime Russische lobbygroep met een directe link naar het Kremlin. Sinds ten minste 2014 had die groep plannen ontworpen om geld naar Europese politici te sluizen om hen te helpen de Russische bezetting van de Krim te legitimeren en pro-Moskou-beleid in EU-landen te promoten.
Details van de activiteiten van de groep zijn aan het licht gekomen via gehackte en gelekte e-mails van de coördinator, de Russische parlementair medewerker Sargis Mirzakhanian, die in de jaren na de annexatie van de Krim het ‘International Agency for Current Policy’ leidde.
Uit de e-mails blijkt dat zijn groep politici duizenden euro’s heeft betaald om pro-Russische resoluties in de Europese wetgevende macht naar voren te brengen, zo blijkt uit een nieuw onderzoek van Eesti Ekspress, in samenwerking met OCCRP, IrpiMedia, iStories en Profil.
Het hielp ook om ervoor te zorgen dat politieke figuren uit landen als Duitsland, Oostenrijk, Italië, Tsjechië en Polen op dure jonkets naar pro-Russische evenementen in de bezette Krim werden gevlogen, en betaalde honoraria voor hun aanwezigheid.
De lobbygroep heeft ook verschillende Europese politieke figuren naar Rusland gevlogen om als officiële verkiezingswaarnemers op te treden.
De e-mails, die zijn gelekt door een groep Oekraïense hacktivisten, onthullen bijzonder nauwe banden tussen de operatie van Mirzakhanian en functionarissen in Italië en Cyprus. Deze banden maakten de weg vrij voor pro-Russische moties die in beide landen werden aangenomen, waarbij zowel het Cypriotische parlement als meerdere Italiaanse regionale raden opriepen tot beëindiging van de sancties tegen Rusland wegens de invasie van de Krim.
Eerdere mediaberichten hebben banden aangetoond tussen EU-politici en propagandisten van het Kremlin, maar dit is het eerste uitgebreide inzicht in hoe deze campagne vanuit Rusland werd geleid. Uit de e-mails blijkt dat Mirzakhanian, een staflid met goede connecties en adviseur in het Russische parlement, de Doema, een netwerk opbouwde van politieke analisten, journalisten, activisten en academici die hem hielpen de belangen van het Kremlin in het buitenland te promoten.
Anton Shekhovtsov, voorzitter van het pro-democratie non-profit Centrum voor Democratische Integriteit, zei dat de gelekte e-mails “een van de belangrijkste bronnen van onze kennis vertegenwoordigen over hoe bepaalde motoren van de Russische politieke oorlogsmachine werken.”
Het belangrijkste, zei Shekhovtsov, was dat ze de rol van Mirzakhanian lieten zien in het coördineren van protesten, het plaatsen van mediaartikelen en het voorbereiden van parlementaire resoluties in heel Europa, terwijl ze “nep” verkiezingswaarnemingsmissies organiseerden terwijl hij en zijn medewerkers probeerden de annexatie van de Krim te legitimeren en “Russische binnenlandse en belangen van buitenlands beleid.”
De e-mails lopen van maart 2007 tot september 2017 en het is onduidelijk of het International Agency for Current Policy vandaag nog aan het werk is, hoewel degenen die aan het netwerk zijn gekoppeld, zoals Valdegamberi, pro-Russische verklaringen blijven afleggen.
Olga Lautman, een onderzoeker op het gebied van Kremlin-gerelateerde desinformatie en hybride dreigingen bij het Centrum voor Europese Beleidsanalyse, zei dat groepen zoals die van Mirzakhanian hadden geholpen de deur open te zetten voor de voortdurende agressie van Rusland in de rest van Oekraïne.
“Rusland was buitengewoon succesvol in zijn pogingen om de respons op zijn verschillende campagnes te verzachten door voormalige en huidige politici op de loonlijst te zetten”, zei ze.
“De laatste grootschalige invasie van Rusland is een direct gevolg van het feit dat de internationale gemeenschap er niet in is geslaagd Rusland ter verantwoording te roepen na de invasie in Georgië in 2008, de invasie in Oekraïne in 2014, de wreedheden die zij [Bashar al-]Assad hielpen begaan in Syrië, en de verschillende moorden of pogingen, met behulp van chemische wapens op buitenlandse bodem.”
Mirzakhanyan en andere sleutelfiguren verbonden aan zijn groep reageerden niet op verzoeken om commentaar.
Enkele van de gelekte e-mails.
‘Het prijskaartje van de stemming’
Het International Agency for Current Policy wordt in een PowerPoint-presentatie in de gelekte e-mails beschreven als een “gesloten vereniging van professionals” die tot doel had “samen te werken met leidende parlementaire partijen in de EU en individuele politici”. Andere presentaties en conceptpresentaties noemden Oostenrijk, Duitsland, Italië, Bulgarije, Griekenland, Cyprus, Letland, Roemenië en Turkije als doellanden.
De organisatie bleek een directe link te hebben met het Kremlin: Mirzakhanyan wisselde tussen 2014 en 2017 meer dan 1.000 e-mails uit met Inal Ardzinba, een afdelingshoofd in de Russische presidentiële administratie die werkte onder Vladislav Surkov, destijds een belangrijke adviseur van president Vladimir Poetin. .
De activiteiten van het International Agency for Current Policy worden duidelijk gemaakt in een reeks presentaties die bij e-mails in het lek zijn gevoegd, evenals details in de e-mails zelf. Ze varieerden van het organiseren van anti-NAVO-straatprotesten tot het leuren met Europese wetgevers.
De documenten bespreken ook het brengen van Europese delegaties naar Moskou en de Krim, en het aanvallen van “nationale parlementen van de EU” met pro-Russische resoluties. Deze laatste omvatten resoluties om de anti-Russische sancties te beëindigen en de aanspraak van Rusland op de Krim te erkennen.
De e-mails laten zien hoe de groep van Mirzakhanian aanzienlijke betalingen regelde om ervoor te zorgen dat EU-politici gunstige moties in hun thuisland indienden. Mirzakhanyan beschreef deze betalingen botweg als het “prijskaartje van de stemming” in een e-mail met projectoverzichten voor Italië en Oostenrijk.
Projectoverzichten opgesteld door het International Agency for Current Policy voor het aannemen van resoluties in Italië, Oostenrijk en Cyprus.
De groep was van plan dat de Italiaanse senator Paolo Tosato en het Oostenrijkse parlementslid Johannes Hübner, beiden van extreemrechtse partijen, in hun respectieve wetgevende macht resoluties zouden indienen om de sancties tegen Rusland op te heffen. De hoofdlijnen van het project gaan niet in detail in op hoe dit zou gebeuren, maar er werd een “budget” van 20.000 euro vermeld voor zowel de Italiaanse als de Oostenrijkse resolutie, met nog eens 15.000 euro voor elk “in geval van succesvolle stemming”. Het is onduidelijk of deze bedragen bedoeld waren om rechtstreeks aan de twee politici te worden betaald of dat het budgetten waren voor de hele projecten.
Uiteindelijk presenteerden Hübner en Tosato beide resoluties tegen Russische sancties op hun respectievelijke parlementsvloeren, maar de wetgevers keurden deze niet goed. (Deze projectplannen werden vorig jaar in de media gemeld, maar zonder de rol van de organisatie van Mirzakhanian te identificeren. Tosato ontkende het ontvangen van betalingen van Rusland voor de resolutie, net als de partij van Hübner, FPÖ.)
De gelekte Mirzakhanian-e-mails werden voor het eerst verkregen door Oekraïense hacktivisten in 2020 en er is al eerder over gerapporteerd, maar de omvang van de gecoördineerde campagne van Mirzakhanian om Europese politici te beïnvloeden en de agenda van Moskou in de hele EU te pushen, is nog nooit eerder onthuld.
Oekraïense media hebben gepubliceerd over de propaganda-activiteiten van Mirzakhanian en Inal Ardzinba, maar zonder de gecoördineerde inspanningen van het International Agency for Current Policy aan het licht te brengen.
Enkele van de banden tussen Rusland en Europese politici die in de e-mails aan het licht komen, zijn ook eerder gemeld. Zo werden de plannen met betrekking tot Hübner en Tosato vorig jaar besproken in het Amerikaanse tijdschrift New Lines en opgepikt in Italië en Oostenrijk, nadat Newsline een andere reeks gelekte berichten in handen kreeg.
Ook in Duitsland zijn openbare onthullingen gedaan over banden tussen Duitse politici en Russische propagandisten. In 2017 gaf EP-lid Marcus Pretzell publiekelijk toe dat de organisatoren van een forum in 2016 op de Krim zijn reiskosten hadden betaald. In 2019 onthulden Der Spiegel en partners dat Markus Frohnmaier van de AfD werd beschouwd als “onder volledige controle van Rusland”. In september 2022 onthulde onderzoeker Anton Shekhovtsov verdere connecties tussen AfD en Rusland , en noemde Mirzakhanian een belangrijk contact voor de pro-Russische activist Mateusz Piskorski.
De documenten beschrijven ook afzonderlijke projecten voor Letland, Griekenland en zelfs de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa (PACE). Er zijn echter geen aanwijzingen dat deze moties ooit zijn ingediend.
Dat betekent echter niet dat het International Agency for Current Policy geen succes heeft gevonden. Zowel in de regionale raden in Italië als in het nationale parlement van Cyprus werden moties aangenomen die waren opgesteld met behulp van het aan het Kremlin gekoppelde apparaat van Mirzakhanian.
Succesverhalen
‘Het is een bom! Vanuit het oogpunt van de media zal dit hoogstwaarschijnlijk onze luidruchtigste informatieve operatie zijn”, schreef Mirzakhanyan in april 2016 aan een collega.
Het International Agency for Current Policy stond aan de vooravond van zijn eerste grote Europese succes: een lokale raad in Veneto, Italië, bereidde een motie voor waarin de resultaten van vervalste Russische referenda op de Krim worden erkend en waarin wordt opgeroepen tot beëindiging van de EU-sancties tegen Rusland.
De motie was opgesteld met de hulp van de groep van Mirzakhanian, en hun interne man was het gemeenteraadslid Valdegamberi, op dat moment geassocieerd met de extreemrechtse Lega Nord-partij.
Op 18 mei 2016 is het besluit met meerderheid van stemmen aangenomen in de raad. Hoewel een regionale wetgevende macht geen zeggenschap van betekenis heeft over het staatsbeleid, berichtten tal van Russische propagandamedia vrolijk over de eerste regio in de EU die de annexatie van de Krim legitimeerde. In de daaropvolgende maanden, onder leiding van de Lega Nord-partij, volgden Italiaanse gemeenteraden in Ligurië en Lombardije het voorbeeld van Veneto en namen hun eigen resoluties aan om de Krim als deel van Rusland te “erkennen”.
“Het is buitengewoon belangrijk voor Rusland om landen op elk niveau te infiltreren, inclusief lokale gemeenten”, zei Kremlin-expert Lautman. “Rusland zou deze resoluties gebruiken voor binnenlandse propagandadoeleinden en om lokale gemeenten te infiltreren om de lokale opinie te beïnvloeden en lokale politici gevangen te nemen.”
Een paar maanden na de Veneto-motie behaalde de groep een nog grotere overwinning, dit keer in Cyprus.
Eind april 2016 stuurde Areg Agasaryan, de assistent van Mirzakhanian, hem nog een projectidee, waarin hij een motie voorstelde die door Andros Kyprianou, de oude secretaris-generaal van de Cypriotische Progressieve Partij van Werkende Mensen, aan het Cypriotische parlement zou worden voorgelegd.
Agasaryan, die net als Mirzakhanian is afgestudeerd aan de Russische diplomatieke academie, had contacten op Cyprus gelegd via Dmitry Kozlov, een Cypriotisch-Russische zakenman die de groep in contact bracht met pro-Russische politici aldaar.
De motie die de partij van Kyprianou in juli 2016 presenteerde, kwam overeen met die van Agasaryan of zijn collega’s, en omvatte twee aanvullende eisen: opheffing van sancties tegen individuele Russen en uitvoering van de voorwaarden van de Minsk-overeenkomsten van februari 2015 tussen pro-Russische troepen en Oekraïne.
De motie werd aangenomen, waardoor het Cypriotische parlement op gespannen voet kwam te staan met het eigen standpunt van de EU over sancties tegen Rusland vanwege de annexatie van de Krim.
In oktober 2016 werd Kyprianou uitgenodigd voor een ontmoeting in Moskou met Kozlov en twee leidende figuren die investeringen in de Krim promoten, Andrey Nazarov en Rustam Muratov.
De organisatie Business Russia van het laatste paar speelde, samen met het International Agency for Current Policy, een sleutelrol bij het aandringen op Europa om de Russische bezetting van de Krim te accepteren. Centraal in die inspanning stonden door de Russische staat gefinancierde reizen voor Europese politici naar een jaarlijkse conferentie in een luxe hotel in Jalta, op de Krim.
Kozlov vertelde OCCRP dat hij Agasaryan kende “van universiteitsjaren” en dat hij betrokken was geweest bij de pro-Russische motie in Cyprus, maar geen commentaar gaf op de bijeenkomst in Moskou. Kyprianou vertelde OCCRP dat Kozlov hem onder druk had gezet om Nazarov in Moskou te ontmoeten, en zei dat hij niet wist dat de resolutie over Rusland werd gecoördineerd door het team van Mirzakhanian. Nazarov en Moeratov reageerden niet op verzoeken om commentaar.
Krim Junkets
In verschillende gevallen is de totstandkoming van samenwerking tussen Europese politici en het Kremlin terug te voeren op de Yalta International Economic Forums, georganiseerd met de hulp van Mirzakhanyan en zijn groep. Moeratov en Nazarov van Business Russia waren ook leidinggevenden op het forum, dat door het Amerikaanse ministerie van Financiën werd beschreven als “het belangrijkste Russische platform voor het presenteren van investeringsmogelijkheden op de Krim”.
In april 2016 stuurde Mirzakhanyan Muratov een document met de titel ‘Europese schattingen’, waarin negen Europese politici uit Oostenrijk, Duitsland, Italië, Tsjechië en Polen werden vermeld die het Jalta-forum zouden bijwonen, samen met in totaal 21.500 euro aan “honoraria” opgesplitst per politicus. Deze vergoedingen lijken verder te gaan dan een onkostenvergoeding, aangezien de reiskosten voor elke deelnemer in afzonderlijke e-mailuitwisselingen werden besproken. Een andere reeks e-mails onthult hoe de organisatoren kaartjes kochten ter waarde van ongeveer 7.600 euro om de negen politieke figuren binnen te vliegen.
E-mails onthullen geplande betalingen van duizenden euro’s aan specifieke politici, schijnbaar in ruil voor hun aanwezigheid op het Jalta-forum.
Marcus Pretzell, een voormalig lid van het Europees Parlement uit Duitsland, wiens naam in het document werd vermeld, ontkende dat hem geld was aangeboden voor zijn aanwezigheid op het Jalta-forum.
“Ik kreeg lidmaatschap van het bestuur van het forum aangeboden, wat ik afwees”, vertelde hij aan OCCRP.
Huidig lid van het Oostenrijkse parlement Axel Kassegger en voormalig politica Barbara Rosenkranz, beiden verbonden aan de rechtse Vrijheidspartij van Oostenrijk (FPÖ), worden ook genoemd in het document “Europese schattingen”. Ze vertelden OCCRP dat ze ook geen betalingen hadden ontvangen.
Een document opgesteld vóór het Jalta-forum in 2016, waarin wordt aangegeven dat er honoraria van in totaal 21.500 euro voor Europese politici zijn.
De aankoop van de vluchten werd georganiseerd door een marketingdirecteur van Granel, een groot Russisch bouwbedrijf dat mede werd opgericht en wordt voorgezeten door Nazarov, bestuurslid van het Yalta-forum.
De organisatoren financierden ook de accommodatie van de politici in het vijfsterrenhotel Mriya Resort and Spa, een hotel van $ 300 miljoen aan de oevers van de Zwarte Zee. De Russische regering en een mix van door de staat gesteunde en particuliere banken sponsorden het evenement, volgens de website van het Jalta-forum, en het staatsbedrijf Sberbank financierde de bouw van het hotel, dat later door de VS zou worden goedgekeurd vanwege zijn rol als gastheer. .
Krediet: Mriyaresort, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons Het Mriya Resort en Spa in Jalta.
“Het is belangrijk voor Rusland dat westerse politici de Krim bezoeken om hun illegale invasie en bezetting te normaliseren en te vergoelijken”, zei Lautman. “In eigen land gebruikt [Rusland] deze bezoeken voor propaganda om te laten zien dat Europa niet alleen de annexatie van de Krim accepteert, maar dat er niets onwettigs is aan deze agressie.”
“Rusland wint elke keer dat een politicus of een invloedrijke figuur Moskou of de Krim bezoekt in zijn PR-operaties”, voegde Lautman eraan toe.
Oekraïne protesteerde vanaf het begin tegen de aanwezigheid van Europese politici op de Yalta-forums, maar steeds meer van hen bleven bezoeken in 2017, 2018 en 2019 (de daaropvolgende evenementen werden geannuleerd vanwege de pandemie).
Waarnemers die zaken doen
Onder de correspondentie tussen Mirzakhanyan en Russische politici bevinden zich e-mails van Leonid Slutsky, een oud lid van de Russische Doema, verbonden aan het Kremlin, die voorzitter is van de commissie Internationale Zaken. Uit een uitwisseling uit 2017 blijkt hoe de teams van Mirzakhanian en Slutsky samenwerkten om prominente Europeanen naar lokale verkiezingen in Rusland te halen en hun reis- en verblijfkosten te dekken.
De uitnodigingen waren geregeld via een ngo die Slutsky leidde, Russian Peace Foundation, en het verkiezingswaarnemingsproject van 2017 had een budget van minimaal 68.000 euro, zo blijkt uit de gelekte e-mails. Drie leden van het Europees Parlement en enkele lokale parlementariërs uit landen als België en Zweden werden voor de gelegenheid ingevlogen.
“Nepverkiezingswaarneming is vaak een toegangspoort tot andere pro-Kremlin-activiteiten die vervolgens ook kunnen eindigen in financiële relaties of corruptie”, zegt Stefanie Schiffer, voorzitter van de raad van bestuur van het Europees Platform voor Democratische Verkiezingen, een organisatie die verkiezingswaarnemingsmissies volgt. in Rusland en elders.
De gedragscode voor internationale verkiezingswaarnemers zegt dat ze “geen financiering of infrastructurele steun mogen accepteren van de regering waarvan de verkiezingen worden waargenomen, omdat dit een aanzienlijk belangenconflict kan veroorzaken en het vertrouwen in de integriteit van de bevindingen van de missie kan ondermijnen”.
Schiffer zei dat de missie van 2017 “in tegenspraak was met deze eis”.
Andere politici die banden hebben met Mirzakhanian’s International Agency for Current Policy, hebben recentere Russische verkiezingen waargenomen. Zo woonde het Italiaanse wethouder Valdegamberi de Russische presidentsverkiezingen in de geannexeerde Krim in 2018 bij en was hij ook verkiezingswaarnemer bij de Russische parlementsverkiezingen van 2021.
“Ik werd getroffen door de transparantie van alles”, vertelde hij tijdens de stemming in 2021 aan de Russische media.
Eerdere e-mails laten zien hoe Valdegamberia blijkbaar had geprobeerd geld te verdienen met zijn Kremlin-connecties. Na het Yalta-forum van 2016 vloog hij naar de Krim op zoek naar zakelijke relaties en nam hij andere Italiaanse politici mee: drie uit de regio Veneto, plus één uit Toscane, Lombardije, Emilia Romagna en Ligurië. Een delegatie van Italiaanse investeerders ging mee op reis.
“Voor Stefano [Valdegamberi] was het resultaat van de reis niet puur PR, maar de organisatie van veelbelovende contacten voor zakelijke ondernemingen, die zijn verkiezingscampagnes betalen en zijn politieke levensvatbaarheid ondersteunen”, schreef een van Mirzakhanian’s Europese medewerkers in een e-mail aan hem in oktober 2016, net na het bezoek van de delegatie aan de Krim.
De strategie wierp wat vruchten af: de voorzitter van de Staatsraad van de zogenaamde “Republiek van de Krim” tekende een samenwerkingsovereenkomst met de voorzitter van de regionale raad van Veneto waarin hij beloofde economische banden aan te knopen, en de Russische staatsmedia kondigden verschillende zakelijke deals aan tussen Italiaanse industriëlen en de Krim.
Valdegamberi reageerde niet op vragen van verslaggevers.
Belangrijkste bondgenoten in Oostenrijk, Duitsland en Polen
De gelekte e-mails laten zien hoe vier specifieke politieke figuren in Europa bijzonder nauw samenwerkten met Mirzakhanyan en zijn groep: Robert Stelzl, een pro-Russische politieke activist uit Oostenrijk; Manuel Ochsenreiter van de Duitse populistische rechtse AfD-partij; Mateusz Piskorski, een Poolse politieke activist die in 2016 werd gearresteerd wegens spionage voor Rusland; en de vrouw van Piskorski, Marina Klebanovich, die de activiteiten van het Agentschap in Europa hielp coördineren.
Stelzl had voor Piskorki’s denktank, The European Centre for Geopolitical Analysis , gewerkt en het was via Piskorski dat Stelzl werd uitgenodigd voor het Yalta-forum van 2016. Uit e-mails blijkt dat hij een gesprek met Mirzakhanyan heeft opgezet dat tot een hechte werkrelatie heeft geleid: ze hebben vervolgens meer dan 90 e-mails uitgewisseld. Deze geven aan dat Stelzl werd betaald voor het publiceren van door het Kremlin gecoördineerde artikelen in het Zwitserse tijdschrift Zeit-Fragen.
In een e-mailuitwisseling van 23 september 2016 klaagde Stelzl bij Klebanovich over de kwaliteit van een artikel dat hem werd gevraagd te ondertekenen.
‘Omdat het wordt betaald, wil Sargis geen uitleg, maar een sms’je,’ zei ze tegen hem.
“Als hij het bericht wil laten afdrukken, moet hij accepteren dat het een stijl en inhoud moet hebben die acceptabel is”, antwoordde hij en voegde eraan toe: “Ik ben geen robot.”
Vier dagen later verscheen er een artikel van Stelzl in het tijdschrift waarin de meest recente Doema-verkiezingen in Rusland werden geprezen als transparant, open en legitiem.
Een presentatie gevonden in de gelekte e-mails waarin de pro-Russische berichtgeving in de media werd aangeprezen die het International Agency for Current Policy had geregeld.
Stelzl had ook de Italiaanse delegatie naar de Krim onder leiding van Valdegamberi in oktober 2016 opgezet en zich erbij aangesloten, en lijkt te hebben opgetreden als tussenpersoon tussen de Russische propagandisten en Europese politici.
Stelzl had gewerkt voor het Oostenrijkse EP-lid Ewald Stadler, een voormalig lid van de FPÖ-partij, die een belangrijke bondgenoot was van het International Agency for Current Policy. FPÖ-leden vergezelden de Italianen op hun reis naar de bezette Krim in 2016 en waren regelmatige aanwezigen op de Yalta-forums. Het Yalta-forum hield in 2018 zelfs een gala-evenement in Wenen. Het jaar voor het gala zorgde de groep van Mirzakhanian ervoor dat een 25-koppige FPÖ-delegatie Moskou bezocht.
Stelzl vertelde verslaggevers dat hij Rusland “al tientallen jaren… en nu zelfs meer dan ooit” volledig steunde, maar niet wilde reageren op specifieke vragen.
In Duitsland eiste Ochsenreiter duizenden euro’s om pro-Russische artikelen te publiceren die waren georkestreerd door de medewerkers van Mirzakhanian in het tijdschrift dat hij redigeerde, ZUERST!. Uit e-mails blijkt dat deze propagandacampagne een budget had van 12.000 euro en plannen bevatte voor een interview met Marcus Pretzell van de AfD over de problemen met Russische sancties, dat in juli 2016 werd gepubliceerd.
Net als bij de FPÖ in Oostenrijk was AfD een belangrijke bondgenoot van het International Agency for Current Policy. De e-mails van Mirzakhanian bevatten een plan om de politieke campagne van AfD’s Markus Frohnmaier in 2017 te financieren, en laten zien hoe het netwerk in maart 2016 werkte aan een ontwerp van AfD’s antisanctieresolutie, die twee maanden later werd ingediend bij de wetgevende vergadering van Baden-Wüttenberg.
Ocshenreiter werd later onderzocht wegens het aanwakkeren van haat tussen Oekraïne en Hongarije via brandstichtingen onder valse vlag tegen een Hongaars centrum in Oekraïne, maar vluchtte naar Moskou en stierf daar plotseling in 2021.
Piskorski werd in mei 2016 in Polen aangehouden, twee maanden voor een NAVO-top in Warschau. Uit e-mails blijkt dat Mirzakhanian een massale pro-Russische beïnvloedingsoperatie voor het evenement had gepland met de hulp van Piskorski’s partij, Smena. Piskorski werd beschuldigd van spionage voor Russische en Chinese inlichtingendiensten, en hoewel hij in 2019 op borgtocht werd vrijgelaten, blijft hij onder toezicht van de politie staan. (Piskorski en Klebanovich reageerden niet op verzoeken om commentaar).
Documenten met het plan van Piskorski en Mirzakhanian, dat gericht was op het promoten van anti-NAVO-standpunten in verschillende landen tijdens de Top van Warschau, bevatten de namen van een journalist en vier politieke figuren met wie ze samenwerkten. In 2021 werden twee van hen – de Litouwse Algirdas Paleckis en de Hongaarse Béla Kovács – schuldig bevonden aan spionage voor Rusland.
Terwijl Mirzakhanian uit het publieke oog is verdwenen, blijven de bondgenoten van zijn groep in Europa pro-Moskou-verklaringen afleggen en opkomen voor de Russische belangen: AfD’s Frohnmaier heeft Duitsland bekritiseerd voor het helpen van Oekraïne; Axel Kassegger van de FPÖ eiste in september vorig jaar dat Oostenrijk zijn standpunt over Russische sancties zou herzien; en Robert Stelzl werd gefotografeerd tijdens een pro-Russische bijeenkomst in Wenen in november in een T-shirt met het beruchte Russische “Z” -symbool en de tekst “Russian Army”.
Gevraagd door verslaggevers over de foto, was Stelzl onbeschaamd: “Ik heb dit uit Servië gekocht. Het is van goede kwaliteit, ademend en de boodschap klopt.”
Stefan Melichar (Profil) en Dmitry Velikovsky (iStories) droegen bij aan de rapportage.
Data-expertise werd geleverd door het datateam van OCCRP. Fact-checking werd verzorgd door de OCCRP Fact-Checking Desk.
GevMinCarlson Manuel (rechts) klaagde op 25 maart 2022 in Nederland journalisten Godfried Adem, Rene Zwart en Nardy Cramm aan
Het Openbaar Ministerie gaat geen strafrechtelijk onderzoek instellen tegen de drie journalisten tegen wie de Curaçaose gevolmachtigde minister Carls Manuel een klacht had ingediend. In maart van dit jaar heeft Manuel…
Manuel deed in maart dit jaar aangifte bij de politie in Den Haag tegen de Curaçaose blogger Godfried Adem, hoofdredacteur van de nieuwswebsite Knipselkrant Nardy Cramm en eigenaar van de nieuwswebsite DossierKoninkrijksrelaties. nl René Zwart.
De gevolmachtigde minister beschuldigde de drie journalisten ervan in hun mediaberichten beledigend en respectloos te zijn jegens hem en zijn familie. Volgens Manuel maken de journalisten zich schuldig aan laster en aantasting van zijn goede naam door te stellen dat de gevolmachtigde minister familie en vrienden heeft ingehuurd en door te twijfelen aan zijn bekwaamheid om zijn werk te doen.
De Nederlandse Kansspelautoriteit onderneemt te weinig tegen vanaf Curaçao opererende webcasino’s. Dat vinden partijen die hebben meegewerkt aan een evaluatie van de Ksa over de periode 2017-2021. “Het beeld is dat aanbieders op bijvoorbeeld Malta en Curaçao de ruimte kregen en nog steeds krijgen om illegaal hun diensten in Nederland aan te bieden”, zo staat er in het rapport te lezen.
“Het merendeel van de handhavingsacties van de Ksa was gericht op het illegale online aanbod. Dit is ook benoemd als prioriteit in de Toezichtagenda’s. Marktpartijen en verschillende overheidsorganisaties vinden desondanks dat het bestrijden van illegaal aanbod nog te weinig aandacht krijgt bij de Ksa. Zij zijn van mening dat de Ksa hier meer aan kon en kan doen, bijvoorbeeld door er op aan te dringen bij telecompartijen om illegale websites af te sluiten of bij betaaldienstverleners om geen betaaldiensten te verlenen aan illegale aanbieders.”
De Ksa zelf stelt dat ze duizenden websites actief monitort met verschillende online tools. Over hoe de Ksa precies te werk gaat bij de bestrijding van het illegale aanbod kan ze naar eigen zeggen niet volledig transparant zijn. De Ksa wil voorkomen dat het illegale aanbieders gemakkelijker wordt gemaakt om onderzoeken door de Ksa te ontregelen en/of te ontwijken. Daardoor kan volgens de Ksa in de buitenwereld het beeld ontstaan dat de Ksa minder doet aan de bestrijding van het illegale aanbod dan in werkelijkheid het geval is.
Willemstad heeft de bedenkelijke reputatie world capital van de gokmaffia te zijn: op basis van door Curaçaose masterlicentiehouders verkochte “illegale” sublicenties zijn duizenden webcasino’s actief. Een aantal exploitanten wordt direct gelinkt aan internationale criminele organisaties die hun gokbedrijven gebruiken om winsten uit o.a. wapen-, mensen- en drugshandel wit te wassen. Niet alleen de Ksa wordt verweten onvoldoende op te treden, de overheid op Curaçao houdt geen toezicht en het Openbaar Ministerie kijkt weg, terwijl er ook twijfels zijn over de wijze waarop de Centrale Bank zijn toezichthoudende taak op de trustsector uitvoert.
De eerste man is de 40-jarige Nederlandse Bosniër Edin Gačanin. Een man die al decennia actief is in de drugswereld en staat aan het hoofd van de Tito- en Dino-bende. Uit onderzoek van deze site bleek eerder al dat de Amerikaanse opsporingsdienst DEA Edin Gačanin beschouwt als één van de vijftig grootste drugshandelaren ter wereld.
Volgens de Amerikanen maakte Edin Gačanin, die opgroeide in Breda, onderdeel uit van een Europees superkartel dat vanuit Dubai opereerde. Hij zou daarbij hebben samengewerkt met onder andere Ridouan Taghi en kopstukken uit de Italiaanse en Ierse onderwereld.
De tweede verdachte zou de 37-jarige Nederlandse Marokkaan Zouhair Belkhair zijn. Hij werd twee weken geleden, op 16 november, opgepakt in Dubai en zit daar nog altijd vast. Hij wordt in Rotterdam vervolgd voor de invoer van duizenden kilo’s cocaïne via de havens van Rotterdam en Antwerpen, deelname aan een criminele organisatie, witwassen van veel geld, ambtelijke corruptie en het bezit van vuurwapens.
B. was tot en met 2018 bestuurder van een beheermaatschappij in Rotterdam. Zijn naam duikt onder andere op in een drugsonderzoek waarbij in de Rotterdamse haven 1329 kilo cocaïne werd onderschept.
28 november 2022 InhetNieuws
De DEA denkt dat de voortvluchtige Ridouan Taghi deel uitmaakt van een soort superkartel de Tito en Dino-kartel. Ridouan Taghi zou samen met kopstukken uit de Italiaanse Ierse en Bosnische maffia vanuit Dubai een groot gedeelte van de Europese cocaïnehandel in handen hebben, Edin Gačanin uit Bosnië-Herzegovina zou deel uitmaken van het superkartel. Het superkartel zou opereren vanuit Dubai. Edin Gačanin en Rafaele Imperiale waren op de bruiloft Daniel Kinahan in Burj al Arab hotel in Dubai. Daniel Kinahan en Rafaele Imperiale zouden ook samenwerken met de groep Ridouan Taghi zo vermoedt de DEA. Daniel Kinahan en Rafaele Imperiale zouden ook samenwerken met de groep Ridouan Taghi zo vermoedt de DEA In december 2018 liet het Nederlandse OM al weten een verband te zien tussen Eduardo Riquelme Vega Ridouan Taghi en Rafaele Imperiale gebaseerd op op ontsleutelde pgp-berichten. Rafaele Imperiale is een Italiaan die wordt gelinkt aan de Italiaanse maffia. Rafaele Imperiale is in Italië bij verstek veroordeeld tot 18 jaar cel voor drugshandel en witwassen. Rafaele Imperiale woonde enige tijd in Nederland en was betrokken bij de heling van de gestolen Van Gogh-schilderijen PGP is Pretty Good Privacy. De berichten van Ridouan Taghi zijn veiliggesteld door het OM op een server in Costa Rica voor zogenaamde PGP telefoons
Wikipedia
Daniel Kinahan is een Ierse gereputeerde bendebaas en bokspromotor uit Dublin. Daniel Kinahan is door het Hooggerechtshof van Ierland genoemd als een vooraanstaande figuur in de georganiseerde misdaad op wereldschaal. Het Criminal Assets Bureau heeft verklaard dat Daniel Kinahan de activiteiten van de Kinahan-clan uit Ierland heeft “gecontroleerd en beheerd”. De Kinahan-clan uit Ierland smokkelt drugs en vuurwapens naar Ierland het Verenigd Koninkrijk en het vasteland van Europa. De Kinahan-clan is partij bij de Hutch-Kinahan-vete. De Hutch-Kinahan-vete heeft geleid tot 18 moorden, waarvan de meeste sinds september 2015 in de straten van Dublin hebben plaatsgevonden.
Vijf Curaçaose bedrijven die sublicenties verkopen aan webcasino’s doen dit illegaal. Dit blijkt uit de uitspraak van de rechter in het hoger beroep van Nardy Cramm tegen Cyberluck, de masterlicentiehouder, en trustkantoor Pearl.
Cramm zegt al jaren dat de huidige praktijk van sublicensing op Curaçao illegaal is. Nu concludeert het Hof dat dit mogelijk waar is. Het hof vindt het moeilijk te begrijpen dat een handjevol vergunninghouders sublicenties uitgeven zonder dat een vergunninghouder toezicht houdt en er geen overheidstoezicht is. Daarnaast verdient Curaçao er niets aan.
Het hof wijst de vorderingen van Cyberluck af en veroordeelt de master licentieverlener in de kosten van het proces. Dit bedraagt totaal bijna 4,5 duizend gulden.
Door de drie rechters in het vonnis wordt Cramm een ‘public whatchdog’ genoemd die volgens de rechters “vecht tegen krachtige instituties”. Cramm werd eerder door de rechters veroordeeld voor het publiceren van onjuiste informatie over de webcasino’s. De hoofdredacteur moest rectificaties plaatsen en haar werd verboden op straffe van enorme dwangsommen door te gaan met publiceren. Cramm voldeed aan de veroordelingen, maar ging in hoger beroep. Nu heeft hebben de rechters haar toch gelijk gegeven en de eerdere uitspraken van tafel geveegd.
Vanwege Cramm’s kritiek op de Curaçaose gokmaffia, krijgt de hoofdredacteur geregeld bedreigingen en processen aan haar broek. Ze houdt daarom, sinds een advocaat een foto van haar woonadres publiceerde, haar verblijfplaats geheim.
Klik hier voor vonnis 1 en hier voor vonnis 2 als uw browser het onderstaand Scribd document niet kan lezen of downloaden. Hier en hier vindt u beide geanonimiseerde uitspraken op Rechtspraak.nl
Wens ik u en de uwen nog een fijne “10-10-10” feestdag toe. Vriendelijke groet, André C. Small Attorney at Law
De Curaçaose online goksector zit in het nauw. Iedere journalist die zich inlaat met een bedrijf zoals Cyberluck, één van de weinige vergunninghouders op het eiland, krijgt direct advocaten in zijn nek. De VPRO en de Groene Amsterdammer kennen inmiddels de intimiderende strijdlust van de juridische vertegenwoordigers van de Curaçaose goksector.
Als een kat in het nauw ziet deze sector de basis onder zijn lucratieve miljardenbusiness verdwijnen als het tij niet snel gekeerd wordt. Daar moet zelfs de vrijheid van meningsuiting voor wijken, zo blijkt inmiddels in talloze rechtszaken.
Het gaat in deze strijd om ‘master-‘ en ‘sublicenties’. Twee niet juridische begrippen, want de Curaçaose wetgever kent alleen maar vergunninghouders en heeft bij wet gesteld dat die vergunningen niet overdraagbaar zijn.
Maar de praktijk is net even anders.
Zogenaamde masterlicentiehouders – er zijn er vijf op het eiland – besteden het eigenlijke aanbieden van gokwebsites uit aan duizenden andere bedrijfjes, waardoor er sprake is van een zogenaamd systeem van sublicencering. Daar gaan honderden miljarden per jaar in om. Alleen al Pinnacle doet 21 miljard per jaar en dat is een kleintje vergeleken bij bijvoorbeeld 1xBet en Stake.com. Maar de Curaçaose staat ziet daar niets van.
Sterker, die houdt daarop zelfs geen toezicht en ook de Curaçaose goksector zelf doet dat niet. Reden voor het Hof in Willemstad om te constateren dat die sector zich met dat systeem op glad ijs begeeft en daarom niet vreemd moet opkijken als daar het predicaat ‘illegaal’ op wordt geplakt of anderszins kritisch over wordt geschreven.
Geen ‘Mastervergunning’
Laatste lus om de nek van de sector is nu dat er zelfs alle reden is om aan te nemen dat een bedrijf als Cyberluck niet eens beschikt over een masterlicentie en dus illegaal opereert.
Mijn vraag aan de strijdlustige advocaat of deze aanname hout snijdt, werd per ommegaande geretourneerd met het dreigement dat ik aansprakelijk zou worden gehouden voor vermeende onrechtmatige uitspraken, die ik nog niet had gedaan en waarvan evenmin vaststaat dat ik die uitspraken zou doen, ook niet in dit artikel. Een gewaarschuwd man telt voor twee, moet de strijdbare advocaat intimiderend hebben gedacht.
Vraag is dus of Cyberluck zelf een geldige vergunning heeft op basis van de Curaçaose gokwet uit 1993. Vaststaat dat zij deze wel heeft gehad en dat die zelfs verlengd is in 2009. Maar die verlenging gold tot oktober 2013, een paar maanden na de moord op politicus Helmin Wiels.
Scenario’s dat de goksector betrokken was bij deze moord zijn juridisch nooit hard gemaakt, maar dat er circumstantiele raakvlakken waren staat wel vast. In ieder geval kan de toenmalige minister van Justitie, Nelson Navarro, zich niet herinneren dat hij de vergunning verlengd heeft binnen zijn ambtstermijn.
Hoe het ook zij, de vergunning is niet boven tafel en elke poging om die wel boven tafel te krijgen wordt door de masterlicentiehouder en de bestuursorganen van Curaçao gefrustreerd. Een simpele vraag aan Cyberluck was zelfs teveel gevraagd en – zoals hierboven getoond – reden om te dreigen.
Transparantie
Eerdere verzoeken op basis van de Landsverordening Openbaarheid Bestuur (LOB) in 2018, 2019 en 2020 gericht aan de Curaçaose minister van Justitie om digitale toezending van Egamingvergunningen waren tevergeefs. Kopieën van alle afgegeven, ingetrokken, verlopen en/of anderzijds gewijzigde Egamingvergunningen werden niet verstrekt en in veel gevallen werd er zelfs niet eens op beslist. Het kan allemaal op Curaçao.
Vragen aan toezichthouder GCB, de Gaming Control Board, waar elke (ex-) minister mij naar verwijst, om inzage in de vergunninghoudende bedrijven te krijgen, blijven ook onbeantwoord.
Of ook de huidige minister van Financien, Javier Silvania en zijn collega Shelton Hato op Justitie met de goksector samenspannen om elke vorm van transparantie uit te sluiten moet worden afgewacht. De minister op Financiën weet van aanpakken, zo is inmiddels gebleken bij de Belastingdienst, maar of hij ook door kan pakken staat nog te bezien.
Silvania beloofde mij, op mijn vraag of Cyberluck wel een vergunning heeft, volgende week antwoord te geven. Dat moet dan zijn vanwege een derde rechtszaak, op 21 oktober, waarin expliciet is verzocht om de vergunning te tonen.
Nieuwe wetgeving
Als dat antwoord uitblijft, kijk ik met nog meer interesse en vooral achterdocht naar het proces die deze ministers in gang hebben gezet om, samen met de goksector, nieuwe gokwetgeving te maken.
De vergunning waarmee de Isla raffinaderij vanaf 1993 26 jaar onafgebroken de Curaçaose lucht mocht vervuilen, werd geschreven terwijl het Venezolaanse PdVSA de pen vasthield.
Een regering die weigert het volk inzicht te verschaffen in de vergunningen die zij afgeeft, zit kennelijk ook in het nauw en kan rare sprongen maken.
De stelling van Cramm dat de huidige praktijk van sublicensing illegaal is, is plausibel”, aldus het Hof.
De praktijken van vijf Curaçaose bedrijven die sublicenties verkopen voor het exploiteren webcasino’s kunnen wel degelijk als illegaal worden beschouwd. Dat blijkt uit twee vonnissen van het Gemeenschappelijk Hof in het hoger beroep van hoofdredacteur Nardy Cramm van de Knipselkrant Curaçao tegen ‘masterlicentiehouder’ Cyberluck en trustkantoor Pearl.
Eerder had de rechter in Willemstad Cramm veroordeeld tot het plaatsen van rectificaties en bevolen op straffe van enorme dwangsommen niet meer te publiceren dat de door Cyberluck c.s. vele duizenden verhandelde ‘sublicenties’ illegaal zijn. Cramm voldeed aan haar veroordelingen, maar tekende wel hoger beroep aan. Het Hof veegt vandaag de vloer aan met die eerdere uitspraken.
“Dat een handjevol vergunninghouders vele sublicenties uitgeven, met wereldwijd zeer vele spelwebsites en een enorme omzet, zonder dat de vergunninghouders zelf behoorlijk toezicht kunnen houden zonder dat enig overheidstoezicht mogelijk is zonder dat het Land Curaçao er iets aan verdient, lijkt moeilijk te rijmen met enig legitiem doel. De stelling van Cramm dat de huidige praktijk van sublicensing illegaal is, is plausibel”, aldus het Hof.
In de door drie rechters gewezen vonnissen wordt Cramm een ‘public whatchdog’ genoemd die “gedreven vecht tegen krachtige instituties.” Zij dient een groot algemeen belang omdat de praktijken van Cyberluck en andere masterlicentiehouders Curaçao niet alleen financieel schade berokkenen, maar het land ook een interregionaal en internationaal slechte reputatie bezorgen.
Dat Cramm – in tegenstelling tot lokale media – Cyberluck aanpakt mag directeur Snel-Guttenberg zichzelf aantrekken omdat haar bedrijf zich met de verkoop van “niet in de hand te houden” sublicenties “op glad ijs begeeft.” Uit officiële rapporten blijkt dat vooral internationale criminele organisaties gebruikmaken van de illegale sublicenties om opbrengsten uit drugs-, wapen- en mensenhandel wit te wassen.
Cramm krijgt sinds zij de Curaçaose gokmaffia kritisch volgt om de haverklap processen tegen zich. Vanwege aanhoudende bedreigingen houdt zij haar verblijfplaats geheim nadat een aan de Curaçaose goksector verbonden advocaat een foto van haar woonadres op internet plaatste.
KKC naschrift
Klik hier voor vonnis 1 en hier voor vonnis 2 als uw browser het onderstaand Scribd document niet kan lezen of downloaden.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.