Twee deelnemers van kansspelen in online casino’s (opererend onder ‘sublicentie’ van in Curaçao gevestigde vergunninghouders) stellen dat zij door hen gewonnen prijzengelden niet uitbetaald hebben gekregen. Zij hebben hun vorderingen overgedragen aan een stichting die de belangen behartigt van gedupeerden van online kansspelen.
Die stichting heeft namens die deelnemers dat prijzengeld gevorderd van (1 TRIGONON N.V. gevestigd in Curaçao) een vergunninghouder van kansspelen in Curaçao, (2 CYBERLUCK CURAÇAO N.V. gevestigd in Curaçao) de bestuurder van de vergunninghouder en (3 Gouloud Hammoud wonende in Curaçao,) de online casino’s waarin de deelnemers hebben gespeeld. In de loop van de procedure heeft één van de deelnemers het prijzengeld uitbetaald gekregen, de andere deelnemer wacht nog op uitbetaling.
De belangrijkste vraag is of de vergunninghouder kan worden aangesproken voor de uitbetaling van prijzengeld, als de online casino’s daar niet toe overgaan.
Bij vonnis van 8 november 2021 (ECLI:NL:OGEAC:2021:214) heeft het Gerecht die vraag ontkennend beantwoord. Het Gerecht heeft de vordering van de stichting op het online casino wel toegewezen.
De stichting heeft in hoger beroep de beslissing om de vergunninghouder en haar bestuurder niet te veroordelen tot betaling van het prijzengeld aan het Hof voorgelegd.
Het Hof komt deels tot een andere beslissing dan het Gerecht. Het Hof acht naast het online casino namelijk ook de vergunninghouder aansprakelijk voor uitbetaling van het prijzengeld. Een belangrijke reden daarvoor is dat op de vergunninghouder een bijzondere zorgplicht rust. De vergunninghouder moet waarborgen dat gewonnen prijzengeld wordt uitbetaald door haar licentiehouders; dat volgt uit het systeem van de wet. Door dat niet te doen profiteert de vergunninghouder van de wanprestatie van de online casino’s. Ook kan het online casino worden gezien als hulppersoon van de vergunninghouder. De vordering tegen de bestuurder van de vergunninghouder wordt afgewezen. Aan haar kan onvoldoende persoonlijk ernstig verwijt worden gemaakt voor het handelen van het bedrijf.
De SBGOK heeft de rechtszaak tegen het Grand Reef Casino en Antillephone gewonnen. De stichting moest nog aantonen dat een Nieuw-Zeelandse speelster haar claim echt had overgedragen. Gisteren oordeelde de rechter dat de SBGOK hierin geslaagd was waardoor Antillephone alsnog een jackpot van bijna € 150.000 moet betalen aan de speelster.
De Stichting Belangenbehartiging Gedupeerden Online Kansspelen (SBGOK) heeft volgens de rechter voldoende aan kunnen tonen dat een Nieuw-Zeelandse speelster de stichting heeft ingeschakeld voor hulp. Hierdoor krijgt de speelster alsnog de jackpot van 250.000 Nieuw-Zeelandse dollar die zij in 2018 won bij een online casino.
Enkele maanden geleden won de SBGOK een rechtszaak van het voormalige Grand Reef Casino over de niet uitbetaalde jackpot. De rechter achtte toen dat de stichting had bewezen dat de speelster daadwerkelijk winnaar was van de jackpot en oordeelde dat deze uitbetaald moest worden. De verdediging van het online casino beweerde echter dat de SBGOK de claim niet mocht indienen, omdat de vordering nooit rechtsgeldig was overgedragen aan de stichting. Volgens de advocaten van het gokbedrijf kwam de handtekening op de cessieakte niet overeen met de handtekening in het paspoort van de vrouw.
De rechter gaf de SBGOK toen de opdracht om te bewijzen dat de vordering aan hen was overgedragen. Als dit zou lukken, dan zou het gokbedrijf de niet uitgekeerde jackpot alsnog moeten betalen. Omdat het online casino zelf niet meer bestaat, werd Antillephone aansprakelijk gesteld. Antillephone is de masterlicentiehouder die in eerdere jaren de sublicentie verstrekte aan het Grand Reef Casino.
Digitale handtekening
In de uitspraak van 6 februari 2023 is te lezen dat de SBGOK de originele akte heeft aangeleverd. De notaris heeft hieruit op kunnen maken dat de Nieuw-Zeelandse de vordering echt heeft overgedragen aan de stichting. De handtekening is door de notaris nagekeken en op echtheid gecontroleerd. Volgens de notaris kwamen de handtekeningen genoeg overeen om te concluderen dat de speelster haar claim had overgedragen.
De handtekeningen kwamen niet volledig overeen en waren daarom volgens Antillephone niet rechtsgeldig. Dit had echter, zo oordeelde de rechter, te maken met het feit dat de ene handtekening digitaal gezet was en de andere handtekening niet. Daarnaast had de speelster een nieuwe schriftelijke verklaring afgelegd. Hierin bevestigde de vrouw dat zij op 5 juli 2019 de vordering had overgedragen aan de SBGOK. Al met al was dit voor de rechter voldoende bewijs om tot een oordeel te komen.
De gokbedrijven moeten de speelster 250.000 Nieuw-Zeelandse dollar (€ 147.493) betalen voor de gewonnen jackpot. Daarnaast zullen zij ook de proceskosten van 17.403 gulden (€ 9.072) moeten vergoeden.
De Nederlandse Kansspelautoriteit onderneemt te weinig tegen vanaf Curaçao opererende webcasino’s. Dat vinden partijen die hebben meegewerkt aan een evaluatie van de Ksa over de periode 2017-2021. “Het beeld is dat aanbieders op bijvoorbeeld Malta en Curaçao de ruimte kregen en nog steeds krijgen om illegaal hun diensten in Nederland aan te bieden”, zo staat er in het rapport te lezen.
“Het merendeel van de handhavingsacties van de Ksa was gericht op het illegale online aanbod. Dit is ook benoemd als prioriteit in de Toezichtagenda’s. Marktpartijen en verschillende overheidsorganisaties vinden desondanks dat het bestrijden van illegaal aanbod nog te weinig aandacht krijgt bij de Ksa. Zij zijn van mening dat de Ksa hier meer aan kon en kan doen, bijvoorbeeld door er op aan te dringen bij telecompartijen om illegale websites af te sluiten of bij betaaldienstverleners om geen betaaldiensten te verlenen aan illegale aanbieders.”
De Ksa zelf stelt dat ze duizenden websites actief monitort met verschillende online tools. Over hoe de Ksa precies te werk gaat bij de bestrijding van het illegale aanbod kan ze naar eigen zeggen niet volledig transparant zijn. De Ksa wil voorkomen dat het illegale aanbieders gemakkelijker wordt gemaakt om onderzoeken door de Ksa te ontregelen en/of te ontwijken. Daardoor kan volgens de Ksa in de buitenwereld het beeld ontstaan dat de Ksa minder doet aan de bestrijding van het illegale aanbod dan in werkelijkheid het geval is.
Willemstad heeft de bedenkelijke reputatie world capital van de gokmaffia te zijn: op basis van door Curaçaose masterlicentiehouders verkochte “illegale” sublicenties zijn duizenden webcasino’s actief. Een aantal exploitanten wordt direct gelinkt aan internationale criminele organisaties die hun gokbedrijven gebruiken om winsten uit o.a. wapen-, mensen- en drugshandel wit te wassen. Niet alleen de Ksa wordt verweten onvoldoende op te treden, de overheid op Curaçao houdt geen toezicht en het Openbaar Ministerie kijkt weg, terwijl er ook twijfels zijn over de wijze waarop de Centrale Bank zijn toezichthoudende taak op de trustsector uitvoert.
Het grootste online sportbettingsbedrijf 1xBet/1xCorp wordt waarschijnlijk toch failliet verklaard. Dat valt op te maken uit de conclusie van de Procureur Generaal bij de Hoge Raad.
1xBET, eigendom van 1xCorp, was in 2021 bij verstek failliet verklaard door Gerecht in Eerste Aanleg, maar daartegen werd met succes verzet ingesteld. De Stichting Belangenbehartiging Gedupeerden Online Kansspelen, SGBOK, ging daarna in hoger beroep en kreeg alsnog gelijk.
Daarop ging 1xCorp in cassatie, maar het vonnis in hoger beroep blijft staan: de faillissementsaanvraag gebaseerd op een vordering door SGBOK van ruim anderhalf miljoen gulden en verschillende steunvorderingen waren toch rechtmatig. Formeel moet de Hoge Raad nog uitspraak doen, maar die volgt over het algemeen de conclusie van de Procureur Generaal.
Grootste bettingbedrijf
Het van origine Russische 1xCorp N.V. is exploitant van 1xBet en tal van andere online sportsbettings en casino’s. Het bedrijf heeft een niet op de wet gebaseerde en niet wettelijk gereguleerde sublicentie op Curaçao van Cyberluck en is het grootste sportsbettingbedrijf ter wereld, met meer dan 1800 goksites wereldwijd.
De directievoering werd tot voor kort uitgevoerd door trustkantoren Carmanco en Global Related Services. Zowel Cyberluck (Curacao Egaming) als deze directies worden door de curator aansprakelijk gehouden voor het faillissement.
SGBOK
SGBOK heeft in 2021 het faillissement van 1XCorp verzocht. Een groot aantal kansspelspelers waren gedupeerd bij het online gokken op de website van 1XCorp, zij kregen niet uitbetaald. SGBOK procedeerde voor hen.
In hoger beroep kon de stichting de rechter overtuigen dat zij wel degelijk schuldeiser was en dat er nog anderen waren die vorderingen hadden op het gokbedrijf.
De Procureur Generaal ziet in cassatie niet in waarom het vonnis zou moeten sneuvelen. Zo waren er inderdaad meer schulden onbetaald gebleven, zoals preferente vorderingen van de Belastingdienst en SVB van ruim twee miljoen gulden, gevolgd door achttien gedupeerde spelers met vordering van bijna anderhalf miljoen gulden.
Voor het uitspreken van een faillissement is vereist dat de schuldenaar, 1xCorp, is opgehouden te betalen, dat wil zeggen zijn schulden niet betaalt, waarvoor volgens de procureur generaal al voldoende is dat hij één opeisbare vordering niet voldoet.
Dat 1xCorp selectief wel nog andere schulden betaalt of nog voldoende geld in kas heeft, staat dus niet aan het uitspreken van het faillissement in de weg.
Lees ook: Koninkrijksbelangenblog | Witwaswalhalla over witwassen met behulp van een niet op de wet gebasseerde en niet door de overheid gereguleerde online gambling masterlicentie – sublicentie structtuur
Lees ook: Vixio | Curaçao ‘licensees’ clog gambling blacklists, rile regulators The 350 Curaçao-based companies own about 1,000 operators, which operate about 12,000 websites, according to Follow the Money. The operator with the most blacklisted websites is 1xCorp’s 1xBet, with nearly 1,800, the group said.
Vijf Curaçaose bedrijven die sublicenties verkopen aan webcasino’s doen dit illegaal. Dit blijkt uit de uitspraak van de rechter in het hoger beroep van Nardy Cramm tegen Cyberluck, de masterlicentiehouder, en trustkantoor Pearl.
Cramm zegt al jaren dat de huidige praktijk van sublicensing op Curaçao illegaal is. Nu concludeert het Hof dat dit mogelijk waar is. Het hof vindt het moeilijk te begrijpen dat een handjevol vergunninghouders sublicenties uitgeven zonder dat een vergunninghouder toezicht houdt en er geen overheidstoezicht is. Daarnaast verdient Curaçao er niets aan.
Het hof wijst de vorderingen van Cyberluck af en veroordeelt de master licentieverlener in de kosten van het proces. Dit bedraagt totaal bijna 4,5 duizend gulden.
Door de drie rechters in het vonnis wordt Cramm een ‘public whatchdog’ genoemd die volgens de rechters “vecht tegen krachtige instituties”. Cramm werd eerder door de rechters veroordeeld voor het publiceren van onjuiste informatie over de webcasino’s. De hoofdredacteur moest rectificaties plaatsen en haar werd verboden op straffe van enorme dwangsommen door te gaan met publiceren. Cramm voldeed aan de veroordelingen, maar ging in hoger beroep. Nu heeft hebben de rechters haar toch gelijk gegeven en de eerdere uitspraken van tafel geveegd.
Vanwege Cramm’s kritiek op de Curaçaose gokmaffia, krijgt de hoofdredacteur geregeld bedreigingen en processen aan haar broek. Ze houdt daarom, sinds een advocaat een foto van haar woonadres publiceerde, haar verblijfplaats geheim.
Klik hier voor vonnis 1 en hier voor vonnis 2 als uw browser het onderstaand Scribd document niet kan lezen of downloaden. Hier en hier vindt u beide geanonimiseerde uitspraken op Rechtspraak.nl
Wens ik u en de uwen nog een fijne “10-10-10” feestdag toe. Vriendelijke groet, André C. Small Attorney at Law
De Curaçaose online goksector zit in het nauw. Iedere journalist die zich inlaat met een bedrijf zoals Cyberluck, één van de weinige vergunninghouders op het eiland, krijgt direct advocaten in zijn nek. De VPRO en de Groene Amsterdammer kennen inmiddels de intimiderende strijdlust van de juridische vertegenwoordigers van de Curaçaose goksector.
Als een kat in het nauw ziet deze sector de basis onder zijn lucratieve miljardenbusiness verdwijnen als het tij niet snel gekeerd wordt. Daar moet zelfs de vrijheid van meningsuiting voor wijken, zo blijkt inmiddels in talloze rechtszaken.
Het gaat in deze strijd om ‘master-‘ en ‘sublicenties’. Twee niet juridische begrippen, want de Curaçaose wetgever kent alleen maar vergunninghouders en heeft bij wet gesteld dat die vergunningen niet overdraagbaar zijn.
Maar de praktijk is net even anders.
Zogenaamde masterlicentiehouders – er zijn er vijf op het eiland – besteden het eigenlijke aanbieden van gokwebsites uit aan duizenden andere bedrijfjes, waardoor er sprake is van een zogenaamd systeem van sublicencering. Daar gaan honderden miljarden per jaar in om. Alleen al Pinnacle doet 21 miljard per jaar en dat is een kleintje vergeleken bij bijvoorbeeld 1xBet en Stake.com. Maar de Curaçaose staat ziet daar niets van.
Sterker, die houdt daarop zelfs geen toezicht en ook de Curaçaose goksector zelf doet dat niet. Reden voor het Hof in Willemstad om te constateren dat die sector zich met dat systeem op glad ijs begeeft en daarom niet vreemd moet opkijken als daar het predicaat ‘illegaal’ op wordt geplakt of anderszins kritisch over wordt geschreven.
Geen ‘Mastervergunning’
Laatste lus om de nek van de sector is nu dat er zelfs alle reden is om aan te nemen dat een bedrijf als Cyberluck niet eens beschikt over een masterlicentie en dus illegaal opereert.
Mijn vraag aan de strijdlustige advocaat of deze aanname hout snijdt, werd per ommegaande geretourneerd met het dreigement dat ik aansprakelijk zou worden gehouden voor vermeende onrechtmatige uitspraken, die ik nog niet had gedaan en waarvan evenmin vaststaat dat ik die uitspraken zou doen, ook niet in dit artikel. Een gewaarschuwd man telt voor twee, moet de strijdbare advocaat intimiderend hebben gedacht.
Vraag is dus of Cyberluck zelf een geldige vergunning heeft op basis van de Curaçaose gokwet uit 1993. Vaststaat dat zij deze wel heeft gehad en dat die zelfs verlengd is in 2009. Maar die verlenging gold tot oktober 2013, een paar maanden na de moord op politicus Helmin Wiels.
Scenario’s dat de goksector betrokken was bij deze moord zijn juridisch nooit hard gemaakt, maar dat er circumstantiele raakvlakken waren staat wel vast. In ieder geval kan de toenmalige minister van Justitie, Nelson Navarro, zich niet herinneren dat hij de vergunning verlengd heeft binnen zijn ambtstermijn.
Hoe het ook zij, de vergunning is niet boven tafel en elke poging om die wel boven tafel te krijgen wordt door de masterlicentiehouder en de bestuursorganen van Curaçao gefrustreerd. Een simpele vraag aan Cyberluck was zelfs teveel gevraagd en – zoals hierboven getoond – reden om te dreigen.
Transparantie
Eerdere verzoeken op basis van de Landsverordening Openbaarheid Bestuur (LOB) in 2018, 2019 en 2020 gericht aan de Curaçaose minister van Justitie om digitale toezending van Egamingvergunningen waren tevergeefs. Kopieën van alle afgegeven, ingetrokken, verlopen en/of anderzijds gewijzigde Egamingvergunningen werden niet verstrekt en in veel gevallen werd er zelfs niet eens op beslist. Het kan allemaal op Curaçao.
Vragen aan toezichthouder GCB, de Gaming Control Board, waar elke (ex-) minister mij naar verwijst, om inzage in de vergunninghoudende bedrijven te krijgen, blijven ook onbeantwoord.
Of ook de huidige minister van Financien, Javier Silvania en zijn collega Shelton Hato op Justitie met de goksector samenspannen om elke vorm van transparantie uit te sluiten moet worden afgewacht. De minister op Financiën weet van aanpakken, zo is inmiddels gebleken bij de Belastingdienst, maar of hij ook door kan pakken staat nog te bezien.
Silvania beloofde mij, op mijn vraag of Cyberluck wel een vergunning heeft, volgende week antwoord te geven. Dat moet dan zijn vanwege een derde rechtszaak, op 21 oktober, waarin expliciet is verzocht om de vergunning te tonen.
Nieuwe wetgeving
Als dat antwoord uitblijft, kijk ik met nog meer interesse en vooral achterdocht naar het proces die deze ministers in gang hebben gezet om, samen met de goksector, nieuwe gokwetgeving te maken.
De vergunning waarmee de Isla raffinaderij vanaf 1993 26 jaar onafgebroken de Curaçaose lucht mocht vervuilen, werd geschreven terwijl het Venezolaanse PdVSA de pen vasthield.
Een regering die weigert het volk inzicht te verschaffen in de vergunningen die zij afgeeft, zit kennelijk ook in het nauw en kan rare sprongen maken.
De praktijken van vijf Curaçaose bedrijven die sublicenties verkopen voor het exploiteren webcasino’s kunnen wel degelijk als illegaal worden beschouwd. Dat blijkt uit twee vonnissen van het Gemeenschappelijk Hof in het hoger beroep van hoofdredacteur Nardy Cramm van de Knipselkrant Curaçao tegen ‘masterlicentiehouder’ Cyberluck en trustkantoor Pearl.
Eerder had de rechter in Willemstad Cramm veroordeeld tot het plaatsen van rectificaties en bevolen op straffe van enorme dwangsommen niet meer te publiceren dat de door Cyberluck c.s. vele duizenden verhandelde ‘sublicenties’ illegaal zijn. Cramm voldeed aan haar veroordelingen, maar tekende wel hoger beroep aan. Het Hof veegt vandaag de vloer aan met die eerdere uitspraken.
“Dat een handjevol vergunninghouders vele sublicenties uitgeven, met wereldwijd zeer vele spelwebsites en een enorme omzet, zonder dat de vergunninghouders zelf behoorlijk toezicht kunnen houden zonder dat enig overheidstoezicht mogelijk is zonder dat het Land Curaçao er iets aan verdient, lijkt moeilijk te rijmen met enig legitiem doel. De stelling van Cramm dat de huidige praktijk van sublicensing illegaal is, is plausibel”, aldus het Hof.
In de door drie rechters gewezen vonnissen wordt Cramm een ‘public whatchdog’ genoemd die “gedreven vecht tegen krachtige instituties.” Zij dient een groot algemeen belang omdat de praktijken van Cyberluck en andere masterlicentiehouders Curaçao niet alleen financieel schade berokkenen, maar het land ook een interregionaal en internationaal slechte reputatie bezorgen.
Dat Cramm – in tegenstelling tot lokale media – Cyberluck aanpakt mag directeur Snel-Guttenberg zichzelf aantrekken omdat haar bedrijf zich met de verkoop van “niet in de hand te houden” sublicenties “op glad ijs begeeft.” Uit officiële rapporten blijkt dat vooral internationale criminele organisaties gebruikmaken van de illegale sublicenties om opbrengsten uit drugs-, wapen- en mensenhandel wit te wassen.
Cramm krijgt sinds zij de Curaçaose gokmaffia kritisch volgt om de haverklap processen tegen zich. Vanwege aanhoudende bedreigingen houdt zij haar verblijfplaats geheim nadat een aan de Curaçaose goksector verbonden advocaat een foto van haar woonadres op internet plaatste.
KKC naschrift
Klik hier voor vonnis 1 en hier voor vonnis 2 als uw browser het onderstaand Scribd document niet kan lezen of downloaden.
1XBet is miljoenen euro’s aan onbetaalde belastingen en winsten verschuldigd volgens een rechtszaak die is aangespannen tegen het controversiële online gokbedrijf.
De zaak tegen 1XBet is op Curaçao aanhangig gemaakt door de Stichting Vertegenwoordiging van Slachtoffers van Online Gaming (SBGOK), die een groep gokkers vertegenwoordigt die beweren niet te zijn betaald.
Een Curaçaose rechtbank oordeelde vorig jaar voor het eerst tegen moederbedrijf 1XCorp. Een hoger beroep werd op 6 mei door een Curaçaose rechtbank afgewezen en 1XBet werd in juni failliet verklaard, blijkt uit gerechtelijke documenten.
Advocaat Arend de Winter is aangesteld om de faillissementsprocedure te leiden, maar uit gerechtelijke documenten blijkt dat het gokbedrijf weigert mee te werken.
“Vragen worden ontweken en beloften worden niet nagekomen”, schreef de Winter in de gerechtsdocumenten. “De curator ontkomt niet aan de indruk dat er sprake is van moedwillig verzet. Sinds het faillissement zijn de goksites van 1XBet verschillende keren van eigenaar gewisseld, terwijl 1XCorp in alle gevallen nog steeds als ‘operator’ wordt gemeld.
Volgens Arend de Winter was de enige documentatie die hij van 1XBet heeft gekregen een enkele licentieovereenkomst. Het faillissement is beperkt tot Curaçao, maar door de gecompliceerde bedrijfsstructuur van 1XBet heeft het bedrijf volgens de stukken niet eens een bankrekening op het eiland.
In de afpersingszaak rond fruitbedrijf De Groot in Hedel is hoofdverdachte Ali G. dinsdag veroordeeld tot negentien jaar en tien maanden gevangenisstraf. Tegen de man uit het Gooi was eind juni een celstraf van 26 jaar en zeven maanden geëist.
De 37-jarige G. man heeft volgens de rechtbank in Arnhem de fruitimporteur geprobeerd af te persen na de vondst van 400 kilo cocaïne tussen de bananen. Het bedrijf ontving vele bedreigende sms-berichten waarin uiteindelijk 2,5 miljoen euro aan bitcoins werd geëist.
G. heeft daarbij diverse mannen aangezet tot het veroorzaken van explosies bij woningen van medewerkers van het fruitbedrijf. Hij zou daarmee vanuit de gevangenis zijn doorgegaan. G. was bij alle vijftien gruwelijke aanslagen en woningbeschietingen de uitlokker, oordeelt de rechtbank. Die sprak van een „ongekende terreurcampagne.”
Via een medegedetineerde zou G. opdracht hebben gegeven voor het schieten op vier woningen in de Bommelerwaard en het in brand steken van een huis in Tiel in mei en juni vorig jaar. Tegen uitvoerders daarvan en hun aanvoerders waren celstraffen van twintig maanden tot zestien jaar geëist. Vijf van de acht verdachten zijn veroordeeld tot celstraffen van zestien maanden tot negen jaar, drie verdachten zijn vrijgesproken.
Al jaren in angst
„De gehele Bommelerwaard leeft al jaren in angst voor aanslagen. De verdachten zijn medeverantwoordelijk voor dit gevoel van onveiligheid”, aldus de rechtbank.
G.’s halfbroer Yassine A. (22) is eerder dit jaar veroordeeld tot een gevangenisstraf van tien jaar als ’adjudant’ en ’doorgeefluik’ van G. Tegen hem was zestien jaar cel geëist.
In hun ouderlijk huis is een lijst van medewerkers van het fruitbedrijf gevonden, met daarop aantekeningen van Ali G. Door een blunder van het OM belandde die lijst met daarop 140 adressen van medewerkers en ex-medewerkers in het strafdossier.
Het OM baseert zich in de zaak op verklaringen van een medeverdachte, die afgelopen voorjaar werd veroordeeld tot een celstraf van vier jaar voor zijn aandeel als chauffeur bij de aanslagen met brandbommen in onder meer Breda, Rosmalen, Tiel en Vlijmen. Hij werd daarover tijdens een undercoveractie in een busje zonder opnameapparatuur ondervraagd door undercoveragenten die zich voordeden als criminelen. De rechtbank vindt zijn verklaringen betrouwbaar en de undercoveractie gerechtvaardigd.
De straf van G. valt lager uit dan de strafeis, omdat er volgens de rechtbank wel sprake is van bijzonder heftige bedreigingen, maar geen poging tot moord. Hij is bovendien vrijgesproken van het versturen van een van de reeksen dreigberichten.
Stichting Belangenbehartiging Gedupeerden Online Kansspelen versus Cyberluck en Usoftgaming
Usoftgaming, het bedrijf achter de online casino’s Betswagger en Ph.Casino, heeft een rechtszaak verloren van de SBGOK. In totaal eisten zes personen gewonnen geld, dat niet was uitbetaald door de casino’s. De rechter gaf hen alle zes gelijk en nu moet Usoftgaming ruim € 125.000 betalen.
Daarnaast oordeelde de rechter dat licentieverstrekker Cyberluck hoofdelijk aansprakelijk gesteld kan worden voor de fouten die bedrijven met een sublicentie begaan.
Het Curaçaose gokbedrijf Usoftgaming heeft een rechtszaak verloren die was aangespannen door enkele van hun klanten en de Stichting Belangenbehartiging Gedupeerden Online Kansspelen (SBGOK). Usoftgaming biedt online kansspelen via een licentie van het Curaçaose Cyberluck.
In de rechtszaak gaat het om zes personen die om verschillende redenen geld eisten van de online casino’s Betswagger en het erotische Ph.Casino. Beide online casino’s zijn in handen van Usoftgaming.
In alle gevallen kreeg Usoftgaming geen gelijk, omdat het bedrijf zijn standpunten onvoldoende kon bewijzen. Daarnaast waren de algemene voorwaarden van de online casino’s, waar Usoftgaming zich steeds op beriep, niet op te slaan door de klanten. Hierdoor is de authenticiteit van de algemene voorwaarden onvoldoende gewaarborgd, zo valt te lezen in de uitspraak.
Schenden van zorgplicht
In één van de gevallen vindt de rechter dat Usoftgaming zijn zorgplicht als kansspelaanbieder niet heeft vervuld. De man, die Betswagger aanklaagde voor £ 8.011,55 (€ 9.497), was in financiële problemen geraakt door het gokken bij Betswagger.
De Britse man had zich aangemeld bij Gamstop, de Britse versie van Cruks, omdat hij kampte met een gokverslaving. Ondanks dat Betswagger zich actief richt op de Britse gokmarkt is het niet aangesloten bij Gamstop, en dus kon de man bij dat online casino nog wel gokken. Dit deed hij dan ook tot hij in de financiële problemen raakte.
Ondanks dat Betswagger niet is aangemeld bij Gamstop heeft het wel zijn eigen preventiemaatregelen. Zo is er een knop waarmee spelers hun account permanent kunnen sluiten. De man besloot dit te doen en zag de melding ‘Banned for life’ in beeld verschijnen.
Tijdens een terugval in zijn verslaving schreef de man het casino per mail aan en vroeg hen om het account te heropenen. Dit deed het online casino waarna de man weer online kon gokken bij Betswagger. Dit scenario herhaalde zich nog een aantal keren.
Op 4 juli 2020 stuurde de man een mail naar Betswagger met de vraag om zijn account niet meer te heropenen, ook niet als hij erom vroeg. Hij legde in de e-mail uit dat hij kampte met een gokverslaving en niet verder in de financiële problemen wilde raken.
Ondanks de e-mail herhaalde het eerder genoemde scenario zich nogmaals waarna de man nog enkele duizenden euro’s vergokte. Naar zijn eigen schatting ging dit dus om £ 8.011,55.
Schending van de algemene voorwaarden
Volgens Usoftgaming heeft de Britse man de algemene voorwaarden van Betswagger geschonden door meerdere accounts aan te maken bij het online casino. De man zou in totaal zes verschillende accounts hebben aangemaakt. Niet alleen bij Betswagger, maar ook nog bij drie andere casino’s van Usoftgaming.
Deze accounts heeft de man aangemaakt na zijn permanente blokkade. Hiermee heeft hij zelf de blokkade omzeild en daarmee de algemene voorwaarden overtreden van Betswagger.
Daar gaat de rechter echter niet in mee. In de communicatie tussen de speler en het online casino is duidelijk op te maken dat Betswagger het account heropende op verzoek van de man. Dat de man onder andere namen en e-mailadressen accounts heeft aan kunnen maken, noemt de rechter kwalijk. Het verificatieproces om een account aan te maken zou daarin tekort komen.
Het online casino dient de man het geld terug te betalen dat hij verloor na de mail van 4 juli 2020. Dit is het geëiste bedrag van £ 8.011,55.
Bonusmisbruik
De grootste claim is afkomstig van een andere Brit die ook bij Betswagger speelde. Hij won een bedrag van £ 87.750 (€ 104.060) inclusief een bonus van ruim £ 8.000. Op het moment dat hij dit gewonnen bedrag wilde uitbetalen, werd zijn account geblokkeerd.
Volgens Usoftgaming had de man drie accounts aangemaakt om meerdere keren gebruik te kunnen maken van de bonus. Dit is volgens de algemene voorwaarden bonusmisbruik. Daarnaast zou de man meerdere opnames hebben gedaan naar andere bankrekeningen dan waar hij geld mee gestort had, maar dit ontkent de man.
De rechter oordeelde dat Usoftgaming zich opnieuw niet kon beroepen op de algemene voorwaarden. Daarnaast kon het bedrijf niet aantonen dat de man de opnames had gedaan of misbruik had gemaakt van de bonussen. Op het moment dat de man stopte met spelen bij Betswagger stond er £ 79.000 (€ 93.684) op zijn account. Dit is het bedrag dat Betswagger aan hem zal moeten betalen.
SBGOK tegen Usoftgaming
Een drietal klanten van Usoftgaming liet hun claims over aan de SBGOK. Deze drie personen hadden ook nog geld tegoed van de online casino’s van Usoftgaming. Zij vroegen de SBGOK om namens hen dat geld op te eisen. Twee daarvan speelden bij Betswagger en één van hen gokte bij het voormalige Porn Hub Casino (Ph.Casino nu).
In alle drie de gevallen deed Usoftgaming opnieuw een beroep op de algemene voorwaarden, maar bleef de rechter bij zijn standpunt. Eén van de spelers zou volgens Betswagger een fictieve storting hebben gedaan en de site hebben gemanipuleerd. Dit kon Usoftgaming niet bewijzen.
Een ander wilde zijn geld opnemen na te hebben voldaan aan de rondspeelvoorwaarden van zijn bonus. Toen claimde het casino echter dat hij nog eens twintig keer het gestorte bedrag en de bonus moest rondspelen. Hierop sloot Ph.Casino het account van de speler, want hij zou de rondspeelvoorwaarden hebben omzeild. Dit zou volgens de algemene voorwaarden niet mogen.
DE MAN KREEG € 100 TER COMPENSATIE VOOR DE € 5.000 DIE VAN ZIJN ACCOUNT WAS VERDWENEN.
Bij de laatste speler verdween er plots geld van zijn account. De gokker had een succesvol gokje gewaagd en had op een punt € 5.868,24 op zijn account staan. Toen hij dit wilde opnemen, moest hij documenten aanleveren om zijn gegevens te verifiëren. Dit deed hij en zijn verificatie was succesvol. Toen hij na de verificatie inlogde op zijn account was zijn saldo bijgesteld naar € 549,89. Toen hij verhaal ging halen, kreeg hij geen uitleg. Wel kreeg hij € 100 ter compensatie, maar dat was niet voldoende voor de man.
De rechter ging daar in mee en besliste dat Usoftgaming alsnog het verschil van € 5.218,35 moet betalen aan de klant.
Cyberluck aansprakelijk voor schade
Als laatste was er nog een belangrijke vraag in deze rechtszaak en dat heeft te maken met de licentieverstrekker in kwestie. Cyberluck is één van de bedrijven met een Curaçaose vergunning. Het bedrijf mag op zijn beurt weer sublicenties uitgeven aan online casino’s. Deze online casino’s betalen Cyberluck hiervoor.
In de uitspraak van rechter wordt omschreven dat Cyberluck zelf geen online gokactiviteiten aanbiedt. Dit wordt uitbesteed aan andere bedrijven zoals Usoftgaming. De bedrijven betalen hier een vergoeding voor.
De rechter verwijst naar een andere vergelijkbare uitspraak waarin is geoordeeld dat de hoofdlicentiehouder verantwoordelijk is voor de fouten die houders van zo’n sublicentie begaan. In dit geval kan Cyberluck dus hoofdelijk aansprakelijk gehouden worden voor de geleden schade.
Het gerecht verwijst op dit punt naar zijn eerdere uitspraak van 9 mei 2022 (ECLI:NL:OGEAC:2022:121), waarin is geoordeeld dat de vergunninghouder die, zoals in dit geval Cyberluck, zijn werkzaamheden ingevolge de vergunning contractueel aan een niet-ondergeschikte, in dit geval Usoftgaming, heeft uitbesteed, aansprakelijk is voor door deze in de uitoefening van dat bedrijf begane fouten. Deze casus is volledig vergelijkbaar. Hetgeen Cyberluck in dit kader naar voren heeft gebracht, noopt niet tot een ander oordeel. Dit brengt mee dat Cyberluck op grond artikel 6:171 BW (hoofdelijk) aansprakelijk kan worden gehouden voor de door SBGOK c.s. geleden schade.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.