Nederlandse Kansspelautoriteit geeft Curaçaose gokmaffia te veel ruimte

5 december 2022 Knipselkrant Curacao KKC

Dossier Koninkrijksrelaties.nl

De Nederlandse Kansspelautoriteit onderneemt te weinig tegen vanaf Curaçao opererende webcasino’s. Dat vinden partijen die hebben meegewerkt aan een evaluatie van de Ksa over de periode 2017-2021. “Het beeld is dat aanbieders op bijvoorbeeld Malta en Curaçao de ruimte kregen en nog steeds krijgen om illegaal hun diensten in Nederland aan te bieden”, zo staat er in het rapport te lezen.

Nederlandse Kansspelautoriteit geeft Curaçaose gokmaffia te veel ruimte

“Het merendeel van de handhavingsacties van de Ksa was gericht op het illegale online aanbod. Dit is ook benoemd als prioriteit in de Toezichtagenda’s. Marktpartijen en verschillende overheidsorganisaties vinden desondanks dat het bestrijden van illegaal aanbod nog te weinig aandacht krijgt bij de Ksa. Zij zijn van mening dat de Ksa hier meer aan kon en kan doen, bijvoorbeeld door er op aan te dringen bij telecompartijen om illegale websites af te sluiten of bij betaaldienstverleners om geen betaaldiensten te verlenen aan illegale aanbieders.”

De Ksa zelf stelt dat ze duizenden websites actief monitort met verschillende online tools. Over hoe de Ksa precies te werk gaat bij de bestrijding van het illegale aanbod kan ze naar eigen zeggen niet volledig transparant zijn. De Ksa wil voorkomen dat het illegale aanbieders gemakkelijker wordt gemaakt om onderzoeken door de Ksa te ontregelen en/of te ontwijken. Daardoor kan volgens de Ksa in de buitenwereld het beeld ontstaan dat de Ksa minder doet aan de bestrijding van het illegale aanbod dan in werkelijkheid het geval is.

Willemstad heeft de bedenkelijke reputatie world capital van de gokmaffia te zijn: op basis van door Curaçaose masterlicentiehouders verkochte “illegale” sublicenties zijn duizenden webcasino’s actief. Een aantal exploitanten wordt direct gelinkt aan internationale criminele organisaties die hun gokbedrijven gebruiken om winsten uit o.a. wapen-, mensen- en drugshandel wit te wassen. Niet alleen de Ksa wordt verweten onvoldoende op te treden, de overheid op Curaçao houdt geen toezicht en het Openbaar Ministerie kijkt weg, terwijl er ook twijfels zijn over de wijze waarop de Centrale Bank zijn toezichthoudende taak op de trustsector uitvoert.

Curaçaose webcasino’s verkochten jarenlang illegale sublicenties

13 oktober 2022 Knipselkrant Curacao KKC

Curacao gaming jurisdiction

Vijf Curaçaose bedrijven die sublicenties verkopen aan webcasino’s doen dit illegaal. Dit blijkt uit de uitspraak van de rechter in het hoger beroep van Nardy Cramm tegen Cyberluck, de masterlicentiehouder, en trustkantoor Pearl.

Curaçaose webcasino’s verkochten jarenlang illegale sublicenties

Cramm zegt al jaren dat de huidige praktijk van sublicensing op Curaçao illegaal is. Nu concludeert het Hof dat dit mogelijk waar is. Het hof vindt het moeilijk te begrijpen dat een handjevol vergunninghouders sublicenties uitgeven zonder dat een vergunninghouder toezicht houdt en er geen overheidstoezicht is. Daarnaast verdient Curaçao er niets aan.

Het hof wijst de vorderingen van Cyberluck af en veroordeelt de master licentieverlener in de kosten van het proces. Dit bedraagt totaal bijna 4,5 duizend gulden.

Door de drie rechters in het vonnis wordt Cramm een ‘public whatchdog’ genoemd die volgens de rechters “vecht tegen krachtige instituties”. Cramm werd eerder door de rechters veroordeeld voor het publiceren van onjuiste informatie over de webcasino’s. De hoofdredacteur moest rectificaties plaatsen en haar werd verboden op straffe van enorme dwangsommen door te gaan met publiceren. Cramm voldeed aan de veroordelingen, maar ging in hoger beroep. Nu heeft hebben de rechters haar toch gelijk gegeven en de eerdere uitspraken van tafel geveegd.

Vanwege Cramm’s kritiek op de Curaçaose gokmaffia, krijgt de hoofdredacteur geregeld bedreigingen en processen aan haar broek. Ze houdt daarom, sinds een advocaat een foto van haar woonadres publiceerde, haar verblijfplaats geheim.

Bron: Nu.cw

KKC naschrift

Klik hier voor vonnis 1 en hier voor vonnis 2 als uw browser het onderstaand Scribd document niet kan lezen of downloaden. Hier en hier vindt u beide geanonimiseerde uitspraken op Rechtspraak.nl

2022 10 11 – VONNIS HOGER BEROEP CUR2021H00108 Cramm-Knipselkrant vs Cyberluck-Snel-Guttenberg Ea by Knipselkrant Curacao on Scribd

Het net sluit zich langzaam om de Curaçaose goksector

 12 oktober 2022 Knipselkrant Curacao KKC

Persbureau Curacao | Opinie Dick Drayer

Wens ik u en de uwen nog een fijne “10-10-10” feestdag toe. Vriendelijke groet, André C. Small Attorney at Law

De Curaçaose online goksector zit in het nauw. Iedere journalist die zich inlaat met een bedrijf zoals Cyberluck, één van de weinige vergunninghouders op het eiland, krijgt direct advocaten in zijn nek. De VPRO en de Groene Amsterdammer kennen inmiddels de intimiderende strijdlust van de juridische vertegenwoordigers van de Curaçaose goksector.

Het net sluit zich langzaam om de Curaçaose goksector

Als een kat in het nauw ziet deze sector de basis onder zijn lucratieve miljardenbusiness verdwijnen als het tij niet snel gekeerd wordt. Daar moet zelfs de vrijheid van meningsuiting voor wijken, zo blijkt inmiddels in talloze rechtszaken.

Het gaat in deze strijd om ‘master-‘ en ‘sublicenties’. Twee niet juridische begrippen, want de Curaçaose wetgever kent alleen maar vergunninghouders en heeft bij wet gesteld dat die vergunningen niet overdraagbaar zijn.

Maar de praktijk is net even anders.

Zogenaamde masterlicentiehouders – er zijn er vijf op het eiland – besteden het eigenlijke aanbieden van gokwebsites uit aan duizenden andere bedrijfjes, waardoor er sprake is van een zogenaamd systeem van sublicencering. Daar gaan honderden miljarden per jaar in om. Alleen al Pinnacle doet 21 miljard per jaar en dat is een kleintje vergeleken bij bijvoorbeeld 1xBet en Stake.com. Maar de Curaçaose staat ziet daar niets van.

Sterker, die houdt daarop zelfs geen toezicht en ook de Curaçaose goksector zelf doet dat niet. Reden voor het Hof in Willemstad om te constateren dat die sector zich met dat systeem op glad ijs begeeft en daarom niet vreemd moet opkijken als daar het predicaat ‘illegaal’ op wordt geplakt of anderszins kritisch over wordt geschreven.

Geen ‘Mastervergunning’

Laatste lus om de nek van de sector is nu dat er zelfs alle reden is om aan te nemen dat een bedrijf als Cyberluck niet eens beschikt over een masterlicentie en dus illegaal opereert.

Mijn vraag aan de strijdlustige advocaat of deze aanname hout snijdt, werd per ommegaande geretourneerd met het dreigement dat ik aansprakelijk zou worden gehouden voor vermeende onrechtmatige uitspraken, die ik nog niet had gedaan en waarvan evenmin vaststaat dat ik die uitspraken zou doen, ook niet in dit artikel. Een gewaarschuwd man telt voor twee, moet de strijdbare advocaat intimiderend hebben gedacht.

Vraag is dus of Cyberluck zelf een geldige vergunning heeft op basis van de Curaçaose gokwet uit 1993. Vaststaat dat zij deze wel heeft gehad en dat die zelfs verlengd is in 2009. Maar die verlenging gold tot oktober 2013, een paar maanden na de moord op politicus Helmin Wiels.

Scenario’s dat de goksector betrokken was bij deze moord zijn juridisch nooit hard gemaakt, maar dat er circumstantiele raakvlakken waren staat wel vast. In ieder geval kan de toenmalige minister van Justitie, Nelson Navarro, zich niet herinneren dat hij de vergunning verlengd heeft binnen zijn ambtstermijn.

Hoe het ook zij, de vergunning is niet boven tafel en elke poging om die wel boven tafel te krijgen wordt door de masterlicentiehouder en de bestuursorganen van Curaçao gefrustreerd. Een simpele vraag aan Cyberluck was zelfs teveel gevraagd en – zoals hierboven getoond – reden om te dreigen.

Transparantie

Eerdere verzoeken op basis van de Landsverordening Openbaarheid Bestuur (LOB) in 2018, 2019 en 2020 gericht aan de Curaçaose minister van Justitie om digitale toezending van Egamingvergunningen waren tevergeefs. Kopieën van alle afgegeven, ingetrokken, verlopen en/of anderzijds gewijzigde Egamingvergunningen werden niet verstrekt en in veel gevallen werd er zelfs niet eens op beslist. Het kan allemaal op Curaçao.

Vragen aan toezichthouder GCB, de Gaming Control Board, waar elke (ex-) minister mij naar verwijst, om inzage in de vergunninghoudende bedrijven te krijgen, blijven ook onbeantwoord.

Of ook de huidige minister van Financien, Javier Silvania en zijn collega Shelton Hato op Justitie met de goksector samenspannen om elke vorm van transparantie uit te sluiten moet worden afgewacht. De minister op Financiën weet van aanpakken, zo is inmiddels gebleken bij de Belastingdienst, maar of hij ook door kan pakken staat nog te bezien.

Silvania beloofde mij, op mijn vraag of Cyberluck wel een vergunning heeft, volgende week antwoord te geven. Dat moet dan zijn vanwege een derde rechtszaak, op 21 oktober, waarin expliciet is verzocht om de vergunning te tonen.

Nieuwe wetgeving

Als dat antwoord uitblijft, kijk ik met nog meer interesse en vooral achterdocht naar het proces die deze ministers in gang hebben gezet om, samen met de goksector, nieuwe gokwetgeving te maken.

De vergunning waarmee de Isla raffinaderij vanaf 1993 26 jaar onafgebroken de Curaçaose lucht mocht vervuilen, werd geschreven terwijl het Venezolaanse PdVSA de pen vasthield.

Een regering die weigert het volk inzicht te verschaffen in de vergunningen die zij afgeeft, zit kennelijk ook in het nauw en kan rare sprongen maken.

Bron: Persbureau Curacao

KKC naschrift

Klik hier voor vonnis 1 en hier voor vonnis 2 als uw browser het onderstaand Scribd document niet kan lezen of downloaden.

2022 10 11 – VONNIS HOGER BEROEP CUR2022H00019 Cramm-Knipselkrant vs Cyberluck-Snel-Guttenberg-Pearl Trust… by Knipselkrant Curacao on Scribd

2022 10 11 – VONNIS HOGER BEROEP CUR2021H00108 Cramm-Knipselkrant vs Cyberluck-Snel-Guttenberg Ea by Knipselkrant Curacao on Scribd

Mokerslag voor Curaçaose online goksector: sublicenties illegaal

11 oktober 2022 Knipselkrant Curacao

Met vonnissen | Dossier Koninkrijksrelaties

De stelling van Cramm dat de huidige praktijk van sublicensing illegaal is, is plausibel”, aldus het Hof.

De praktijken van vijf Curaçaose bedrijven die sublicenties verkopen voor het exploiteren webcasino’s kunnen wel degelijk als illegaal worden beschouwd. Dat blijkt uit twee vonnissen van het Gemeenschappelijk Hof in het hoger beroep van hoofdredacteur Nardy Cramm van de Knipselkrant Curaçao tegen ‘masterlicentiehouder’ Cyberluck en trustkantoor Pearl.

Mokerslag voor Curaçaose online goksector: sublicenties illegaal

Eerder had de rechter in Willemstad Cramm veroordeeld tot het plaatsen van rectificaties en bevolen op straffe van enorme dwangsommen niet meer te publiceren dat de door Cyberluck c.s. vele duizenden verhandelde ‘sublicenties’ illegaal zijn. Cramm voldeed aan haar veroordelingen, maar tekende wel hoger beroep aan. Het Hof veegt vandaag de vloer aan met die eerdere uitspraken.

“Dat een handjevol vergunninghouders vele sublicenties uitgeven, met wereldwijd zeer vele spelwebsites en een enorme omzet, zonder dat de vergunninghouders zelf behoorlijk toezicht kunnen houden zonder dat enig overheidstoezicht mogelijk is zonder dat het Land Curaçao er iets aan verdient, lijkt moeilijk te rijmen met enig legitiem doel. De stelling van Cramm dat de huidige praktijk van sublicensing illegaal is, is plausibel”, aldus het Hof.

In de door drie rechters gewezen vonnissen wordt Cramm een ‘public whatchdog’ genoemd die “gedreven vecht tegen krachtige instituties.” Zij dient een groot algemeen belang omdat de praktijken van Cyberluck en andere masterlicentiehouders Curaçao niet alleen financieel schade berokkenen, maar het land ook een interregionaal en internationaal slechte reputatie bezorgen.

Dat Cramm – in tegenstelling tot lokale media – Cyberluck aanpakt mag directeur Snel-Guttenberg zichzelf aantrekken omdat haar bedrijf zich met de verkoop van “niet in de hand te houden” sublicenties “op glad ijs begeeft.” Uit officiële rapporten blijkt dat vooral internationale criminele organisaties gebruikmaken van de illegale sublicenties om opbrengsten uit drugs-, wapen- en mensenhandel wit te wassen.

Cramm krijgt sinds zij de Curaçaose gokmaffia kritisch volgt om de haverklap processen tegen zich. Vanwege aanhoudende bedreigingen houdt zij haar verblijfplaats geheim nadat een aan de Curaçaose goksector verbonden advocaat een foto van haar woonadres op internet plaatste.

KKC naschrift

Klik hier voor vonnis 1 en hier voor vonnis 2 als uw browser het onderstaand Scribd document niet kan lezen of downloaden.

2022 10 11 – VONNIS HOGER BEROEP CUR2022H00019 Cramm-Knipselkrant vs Cyberluck-Snel-Guttenberg-Pearl Trust… by Knipselkrant Curacao on Scribd

2022 10 11 – VONNIS HOGER BEROEP CUR2021H00108 Cramm-Knipselkrant vs Cyberluck-Snel-Guttenberg Ea by Knipselkrant Curacao on Scribd

Gokparadijs Curacao

5 juni 2022 Knipselkrant Curacao KKC

In het Nieuws 5 juni 2022

De online gambling industrie van Curaçao wordt in verband gebracht met internationale criminaliteit zoals drugshandel mensenhandel wapenhandel en de financiering van terrorisme

In afschrift aan:

de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD)

Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties
Postbus 20010
2500 EA Den Haag

 

Karlijn Kuijpers, beeld Aart-Jan Venema | De Groene Amsterdammer

Roulette met de rechtsstaat | Beeld Aart-Jan Venema-Groene Amsterdammer

Curaçao is een wereldspeler op de online gokmarkt, maar de overheid houdt geen enkel toezicht. De sector werd een toevluchtsoord voor maffia, criminele Russen en witwassers. Ambtenaren die gokbedrijven beter willen reguleren of activisten die misstanden aan het licht brengen worden aangeklaagd of geïntimideerd.

Gokparadijs Curacao

In augustus 2016 stapt een tengere jongen van zijn fiets. Hij loopt een gokkantoortje binnen in Catania, Oost-Sicilië. Een halve minuut later staat hij weer buiten. Een paar dagen daarna is het kind er weer, samen met een ander jongetje dat speelt met een stapel bankbiljetten in zijn hand. De twee stappen naar binnen. Enkele tellen later staan ze weer op straat, met lege handen. Het pak geld is weg.

Twee jaar later valt de Italiaanse politie met kogelwerende vesten en zware geweren het pand binnen. Het gokkantoortje blijkt een schakel in een groot witwasnetwerk van de twee machtigste maffiaclans van Catania: de familie Santapaola-Ercolano en de Cappello Clan. De clans zijn al decennia betrokken bij drugshandel, afpersing, moord en corruptie. Tijdens de actie worden 28 mensen gearresteerd. De politie neemt 42 panden en 36 bedrijven in beslag, waaronder een luxe villa aan de kust, een autoshowroom, een sportschool en een jetskiverhuur.

Via zeker 46 gokkantoortjes in Oost-Sicilië, die iets weg hebben van ouderwetse internetcafés, wasten de twee maffiaclans volgens justitie zeker tientallen miljoenen aan crimineel geld wit. Met behulp van verschillende goksites die de clans zelf in handen hadden, simuleerden ze transacties die in werkelijkheid nooit hadden plaatsgevonden. Ze deden alsof ze geld inlegden op online pokerspelen of sportweddenschappen en alsof ze de speelwinst kregen uitgekeerd. In werkelijkheid werd er niet gegokt of gewed, maar gebruikten ze de neptransacties enkel om hun geld een wit tintje te geven. Wanneer de Italiaanse rechercheurs zoeken waar al dat geld is gebleven, komen ze uit in Willemstad. De miljoenen aan maffiageld blijken deels te zijn witgewassen via njoybets.com, goldengool.com, betcom29.org en dertig andere goksites die op Curaçao staan ingeschreven.

In deze aflevering van Speurwerk hoor je Karlijn en David over de schimmige online goksector op Curaçao. Ze vertellen over kwetsbare bronnen, het opsporen van de eigenaren van gokbedrijven en hoe één van die bedrijven Investico en De Groene Amsterdammer vlak voor publicatie aanklaagt.
Luister naar de nieuwe aflevering van Speurwerk.

Curaçao, een land met zo’n 155.000 inwoners in het Koninkrijk der Nederlanden, is met duizenden online casino’s een wereldspeler in het online gokken. In de casino’s gaan vele miljarden om, en ze zijn een vrijhaven voor financiële zaken die het licht niet kunnen verdragen. De online gokkasten worden niet zelden gebruikt door maffia, criminele Russen en de Haagse onderwereld die met de online kansspelen hun criminele geld witwassen.

Online casino’s zijn perfecte witwasmachines, concludeerde de Fiod vorig jaar. Je legt zwart geld in, en zodra je ‘winst’ wordt uitgekeerd is die wit. In de online gokpaleizen kun je betalen met allerhande cryptomunten en andere anonieme betaalmethoden, wat het nog aantrekkelijker maakt voor louche transacties. Criminelen gebruiken de e-casino’s als een soort schaduwbank waar ze onderling betalingen kunnen doen. Daarom is de sector ook gevoelig voor het ontwijken van sancties, omdat je ongezien geld van de ene naar de andere plek kunt krijgen.

Vanwege deze grote risico’s is de goksector in de meeste landen streng gereguleerd. Maar niet op Curaçao: daar beweegt de sector vrijwel volledig buiten het zicht van de overheid. Niet de overheid, maar een handvol private bedrijven bepaalt wie tot de markt wordt toegelaten. Tegen betaling van ongeveer vijfduizend dollar per jaar verlenen zij ‘sublicenties’ aan bedrijven die een online casino willen openen. De Curaçaose overheid heeft werkelijk geen idee wie de casino’s exploiteert en hoeveel geld er door de online gokkasten stroomt.

Terwijl het US Department of State in een recent rapport expliciet waarschuwt dat criminele drugsbendes Curaçaose goksites kunnen gebruiken om crimineel geld wit te wassen, en Curaçaose gokbedrijven opduiken in Amerikaanse, Italiaanse, Braziliaanse, Nederlandse en Russische strafzaken, is er voor zover wij konden vaststellen nog nooit een gokbedrijf strafrechtelijk vervolgd. Het toezicht is uitbesteed aan een stichting die al jaren niet handhaaft.

Platform voor onderzoeksjournalistiek Investico, radioprogramma Argos en De Groene Amsterdammer zetten nu voor het eerst de schijnwerper op deze schimmige sector. We onderzochten geheime overheidsdocumenten, brachten met behulp van internationale leaks in kaart wie de eigenaren zijn van online casino’s en onderzochten buitenlandse rechtbankstukken om te zien hoe criminelen gebruikmaken van een gokwebsite op Curaçao. We spraken met ruim dertig betrokkenen en experts en ontdekten dat de goksector het kleine, jonge land volledig boven het hoofd is gegroeid. De belangen zijn zó groot, de krachten zó sterk, dat de goksector op Curaçao regeert.

Ambtenaren die proberen om de gokbedrijven beter te reguleren, of activisten die misstanden aan het licht brengen, worden tegengewerkt, aangeklaagd of geïntimideerd. Investico en Argos spraken met een ambtenaar die al in de jaren negentig probeerde om de goksector beter te reguleren, maar werd bedreigd en van het dossier afgehaald. We spraken met een hoge ambtenaar die het niet lukte om de sector te reguleren vanwege de sterke lobby van de gokbedrijven. En we spraken met een blogger en activiste die ondergedoken zit omdat ze zich bedreigd voelt, en tegen wie gokbedrijven rechtszaak na rechtszaak aanspannen. Het gokbedrijf Cyberluck spande een kortgeding aan tegen De Groene Amsterdammer om dit artikel vóór publicatie via de rechter te beïnvloeden, maar verloor.

‘In naam der koningin!’ luidt de aanhef van de ‘Landsverordening buitengaatse hazardspelen’ die in juni 1993 in Willemstad wordt aangenomen. De wet, slechts zes artikelen lang, is het vlot waar de gehele Curaçaose online goksector tot op de dag van vandaag op drijft. En die wet deugt niet, zegt John van Schendel, die in de jaren negentig als wetgevingsjurist op het ministerie van Algemene Zaken op Curaçao werkte. ‘Het is de slechtste wet die ik ooit heb gezien, volstrekt in strijd met de basisregels van de democratie.’ Het zit hem nu, bijna dertig jaar later, nog altijd dwars.

Normaal gesproken worden nieuwe wetten geschreven door ambtenaren als Van Schendel. Maar zo ging het deze keer niet. Een Curaçaos parlementslid diende het wetsvoorstel in zonder dat de juristen van het ministerie er iets van hadden gezien. ‘Anders was die wet er zo nooit gekomen’, zegt Van Schendel. De raad die officieel advies moet geven over nieuwe wetgeving vindt de wet veel te summier en oordeelt dat die flink moet worden aangepast ‘opdat de naam van Curaçao en de Nederlandse Antillen internationaal geen schade ondervindt’. Maar dat gebeurt niet. Op 8 juni 1993 is de wet een feit.

Sindsdien is de goksector op Curaçao bijna ongereguleerd. De wet bepaalt niets over toezicht of straffen bij overtredingen, stelt geen enkele eis aan de exploitanten van online casino’s, bevat geen regels tegen witwassen en geen garanties dat spelers eerlijk worden behandeld. Het enige vereiste is dat bedrijven die online casino’s willen openen een vergunning van de overheid aanvragen.

John van Schendel moet rond 1995 die vergunningen gaan uitgeven. Hij herinnert zich dat hij onder druk werd gezet door ‘loterijkoning’ Robbie dos Santos. ‘Robbie kwam op mijn kantoor langs met twee gewapende lijfwachten die aan weerszijden van mijn deur op de gang werden gepositioneerd. Ik had maar te luisteren. Ik vond het doodeng, ik kreeg er Gestapo-achtige gevoelens bij.’ In overheidsdocumenten uit die tijd staat dat ook politici ‘enorme druk’ zetten op Van Schendel om snel een vergunning te geven aan Tiss nv, een bedrijf dat op dat moment wordt bestuurd door Gregory Elias, ‘de koning van de trustwereld’. ‘Mijn deur werd platgelopen, de telefoon stond niet stil. Ministers werden door vriendjes gepusht en vroegen mij: “Hé John, is het al klaar?”’ Elias zegt nu in een reactie dat Tiss nv ‘nimmer druk heeft uitgeoefend op wie dan ook’ om snel een vergunning te verstrekken. Hoe dan ook: Elias’ bedrijf is volgens overheidsdocumenten het eerste dat via een spoedprocedure een vergunning bemachtigt. Er volgt nog een handvol andere bedrijven die ook een vergunning ontvangen.

Kort daarna gebeurt er iets merkwaardigs. Het gokbedrijf van ‘trustkoning’ Elias vraagt Van Schendel of ze hun vergunning ook mogen uitlenen aan andere bedrijven, blijkt uit overheidsdocumenten uit die tijd. Die andere bedrijven zouden dan zonder vergunning van de overheid goksites kunnen opzetten. Ze zouden niet werken met een licentie van de overheid, maar van een privaat bedrijf. Van Schendel schrijft namens de minister van Financiën een stellig antwoord: ‘De huidige Landsverordening maakt een dergelijke onderverdeling van vergunningen niet mogelijk’, staat in de conceptbrief aan Elias. ‘Daarnaast heeft de Regering het standpunt ingenomen dat zulks ook onwenselijk is.’ Of de brief daadwerkelijk aan Elias is verstuurd valt niet meer te achterhalen.

Maar al snel merkt Van Schendel dat de paar bedrijven met een vergunning precies doen wat volgens de conceptbrief juist niet kan: ze geven ‘sublicenties’ uit aan andere bedrijven die een online casino willen openen. En dat gebeurt tot op de dag van vandaag. Op dit moment zijn er slechts een paar bedrijven met een officiële overheidsvergunning. Antillephone, Cyberluck en Gaming Services Provider verkopen ‘sublicenties’ aan bedrijven die een online casino willen beginnen. In een folder van het bedrijf Gamblingtec staat omschreven hoe makkelijk het gaat. ‘Om direct een licentie te krijgen moet je een lokaal bedrijf opzetten, management inhuren, wat hardware (servers) inschepen en je bent klaar om te beginnen!’ De kosten? Vijfduizend dollar per jaar.

De echte grootverdieners van de online goksector zijn echter niet de ‘masterlicentiehouders’ maar de trustkantoren. Want bedrijven die een online casino op Curaçao willen openen moeten naast een vergunning ook een Curaçaos brievenbusbedrijf hebben. Curaçaose trustkantoren beheren naar schatting honderden tot duizenden brievenbusbedrijven voor goksites, die zo’n 22.000 euro per jaar betalen voor een Curaçaose brievenbus.

De opkomst van het online gokken eind jaren negentig komt voor de trustsector als geroepen. Sinds de Tweede Wereldoorlog heeft de sector een sterke positie op het eiland. Het concept ‘trustdiensten’ – het opzetten en beheren van bedrijven voor buitenlandse klanten – is zelfs op Curaçao uitgevonden. Net voor de Tweede Wereldoorlog verplaatsten Nederlandse multinationals als Philips, Unilever en Shell zich naar Willemstad, zodat de nazi’s hun bedrijven niet konden confisqueren. Ze lieten hun Caribische bedrijven beheren door een Nederlandse notaris die later het eerste trustkantoor van de Antillen zou beginnen. Na de Tweede Wereldoorlog bood de Antillenroute broodwinning voor de trustkantoren. Maar wanneer deze lucratieve belastingroute eind jaren negentig wordt gesloten, dreigt de teloorgang van de trustsector. De opkomst van online gokken biedt nieuwe kansen.

Hoeveel online casino’s er inmiddels op Curaçao zijn, is onbekend. Afgelopen december deed de minister van Financiën een oproep in het Antilliaans Dagblad waarin hij gokbedrijven verzocht om zich vrijwillig in te schrijven in een database, zodat de overheid ‘een beter inzicht kon verkrijgen van de online gaming sector’. In reactie op vragen laat het ministerie weten dat de online database nog niet werkt omdat er ‘wat vertraging is opgelopen’. Het Openbaar Ministerie van Curaçao schat dat er zo’n duizend Curaçaose goksites zijn, de Curaçaose ser houdt het op zeven- tot negenhonderd bedrijven.

Follow the Money schreef eerder dat er in de afgelopen vijf jaar zo’n tienduizend illegale casino’s vanuit Curaçao hadden geopereerd. Met behulp van een web scraper, een computerprogramma dat geautomatiseerd gegevens van websites verzamelt, stelden wij zelf een lijst samen van Curaçaose goksites met sublicenties. In totaal vonden we ruim vijfhonderd bedrijven die gezamenlijk ruim drieduizend actieve goksites exploiteren, waarvan zo’n zeventienhonderd mét vergunning en de rest zonder. Met behulp van deze lijst kunnen we voor het eerst zien welke goksites vanuit Curaçao draaien en welke trustkantoren en licentiehouders aan de sites verbonden zijn. Toch is dat naar verwachting nog steeds maar een klein deel van alle Curaçaose goksites: in de lijst zijn enkel Engelstalige sites opgenomen. Om het in perspectief te plaatsen: Malta, een van de belangrijkste goklanden ter wereld, telt 201 bedrijven met een online gokvergunning.

Hoeveel geld er in de online gokpaleizen omgaat is eveneens onbekend. De omzet stroomt vaak niet door Curaçao, maar door anonieme bedrijven in Engeland, Ierland of Malta, waardoor Curaçao niet goed weet hoeveel geld er door de Caribische casino’s loopt. Maar het zal veel zijn. SoftSwiss, dat meer dan honderd Curaçaose gokwebsites exploiteert, zegt dat er op haar sites maandelijks vijf miljard euro wordt ingelegd – dat komt neer op een jaartotaal van zestig miljard voor slechts een klein deel van de duizenden websites.

De meeste goksites uit onze database, met namen als beepbeepcasino.com, bonanzagame.com en bingofest.com, werken met een vergunning van Cyberluck NV, een van de bedrijven met een overheidslicentie. Wie de eigenaar is van deze grote ‘masterlicentiehouder’ is onbekend. Cyberluck beantwoordt onze vragen daarover niet. Veel goksites van Cyberluck staan ingeschreven in Landhuis Joonchi, een grote villa in Willemstad die schuilgaat achter een bos en een bewaakte poort. Dat landhuis is het kantoor van de ‘trustkoning’ van Curaçao, Gregory Elias. Elias is naar verluidt de rijkste man van Curaçao en werd wereldwijd bekend toen hij in 2016 een concert van de Rolling Stones op Cuba organiseerde. In een reactie zegt hij geen enkele relatie te hebben met Cyberluck of de betrokken trustkantoren.

Trustkantoren zorgen ervoor dat de echte eigenaren van de online casino’s anoniem blijven en geldstromen onzichtbaar worden. Met behulp van internationale leaks uit belastingparadijzen zoals de Panama Papers en de Pandora Papers kunnen we voor het eerst toch enkele eigenaren identificeren. Wat direct opvalt is dat we vooral Russische, Oekraïense en Belarussische eigenaren vinden. Zo stuiten we op Ihar uit Belarus die enkele jaren als bewaker in een staatslandbouwbedrijf werkte en later werkloos werd. Hij is eigenaar van de website realmoneyonlinepokies. Real money lijkt hij zelf niet te hebben: een jaar voordat hij zijn gokbedrijf opricht rijdt hij nog een twintig jaar oude Volvo 440 en woont hij met drie personen in een krap appartement zo’n honderd kilometer buiten Minsk. Volgens een gelekte database van de douane, die collega-journalisten uit Belarus voor ons bekeken, heeft hij nooit een voet buiten Belarus gezet.

Andere eigenaren van de online casino’s lijken op het eerste gezicht ook geen gokmagnaten: één is een 26-jarige medewerker van een Russisch trustkantoor, een ander woont in een grauw flatgebouw in een buitenwijk van Sint-Petersburg, en weer een ander in een vervallen sovjetblok in de West-Oekraïense stad Loetsk. Niet het typische optrekje voor een gokbaas.

‘Ik lever graag een bijdrage aan het verbeteren van het imago van de goksector’, schrijft Jamir Barton wanneer we om een interview vragen. Barton is op dat moment voorzitter van de Curaçaose Gaming Control Board, die sinds 2020 verantwoordelijk is voor het toezicht op de online goksector. Vóór 2020 was er geen enkele instantie die actief toezicht hield. In e-mails in handen van Investico schrijft het Curaçaose ministerie van Justitie die taak in 2013 te hebben overgedragen aan het ministerie van Financiën. Maar het officiële besluit daarover werd pas in 2019 genomen, en Financiën schrijft eind dat jaar dat het niets kan doen omdat het ministerie van Justitie de dossiers nog niet heeft doorgestuurd. In 2020 besluit het ministerie van Financiën het toezicht door te schuiven naar de Gaming Control Board. Dat is een ‘overheidsstichting’ die onder toezicht staat van een consultant, een belastingadviseur en een psycholoog.

We willen graag spreken met Barton om te begrijpen hoe deze stichting toezicht houdt op de duizenden goksites. Maar een gesprek houdt hij af, en de meeste schriftelijke vragen worden niet beantwoord. Wel erkent de Gaming Control Board dat ze nog altijd geen toezicht houdt. De stichting is nu, ruim twee jaar nadat ze die taak kreeg, nog altijd bezig met het opstellen van beleid en richtlijnen, en doet niets totdat het beleid is vastgesteld. ‘In principe hebben we het toezicht de afgelopen jaren allemaal zelf gedaan’, zei Angelique Snel-Guttenberg, ceo van Cyberluck, een van de masterlicentiehouders, in een interview vorige maand. De overheid komt er niet aan te pas.

Het is volgens de Curaçaose ser zo erg dat Curaçao niet meer ‘aux sérieux’ wordt genomen door andere landen, en het voor gokbedrijven onmogelijk is geworden een bankrekening te openen vanwege de grote risico’s op witwassen. Gokbedrijven kunnen alleen nog bij minder streng gereguleerde betaaldienstverleners terecht. Ondertussen heeft het hele land last van de slechte reputatie van de goksector: Curaçao wordt steeds vaker uitgesloten van het internationale betaalverkeer omdat banken bang zijn voor witwasschandalen.

Aangezien het opzetten van een casino volledig buiten het zicht van de overheid kan gebeuren, en overheidstoezicht niet bestaat, zijn Curaçaose gokbedrijven een toevluchtsoord geworden voor criminelen. Curaçaose goksites duiken op in Braziliaanse, Amerikaanse, Nederlandse, Russische en Italiaanse strafzaken. Zo zat de ‘Haagse godfather’ en drugshandelaar Piet S. volgens politie en justitie achter de in Nederland illegale sportgoksite edobet.com. Volgens het OM vervoerde S. vele tonnen drugs naar Nederland. Enkele profvoetballers van Sparta hadden aandelen in het gokbedrijf, en oud-prof Dirk Kuijt werd als getuige gehoord in het strafrechtelijk onderzoek omdat hij regelmatig gokte via Curaçao. Volgens het Algemeen Dagblad zou hij zijn speelwinst cash in plastic tassen overhandigd hebben gekregen bij een tankstation.

Ook de Italiaanse maffia weet de weg naar Willemstad te vinden. Toen Maltese autoriteiten in 2018 de vergunningen van enkele gokwebsites introkken die volgens de Italiaanse justitie zouden zijn gebruikt om geld wit te wassen voor de ‘baas der bazen’ van de Siciliaanse maffia verplaatsten deze websites zich naar Curaçao. Het bedrijf achter deze sites, Riota BV, had in 2020 nog altijd enkele actieve websites in de lucht.

De belangenvereniging voor Curaçaose gokbedrijven stelt in een reactie dat de banden tussen criminelen en de Curaçaose goksector ‘roddels’ zijn. Volgens de vereniging geven ‘masterlicentiehouders’ hun vergunning door ‘met medeweten en instemming van de regering’ en staan gokbedrijven ‘onder streng toezicht van particuliere ondernemingen’. Het voorkomen van betrokkenheid bij criminele zaken is een ‘prominent aandachtspunt’ voor de sector. De gokbedrijven zeggen dat zij bij de Gaming Control Board doorgeven hoeveel goksites er onder hun vergunning werken.

Jurist John van Schendel ziet het met lede ogen aan. ‘Het is net als een schip dat bij vertrek uit de haven het kompas één graad verkeerd afstelt’, zegt hij. ‘Aan het einde van de reis kom je dan misschien wel honderden kilometers uit de route aan. Bij wetgeving is dat precies zo. Voor mij was het destijds reden om op de rem te trappen. Maar het heeft niet mogen baten.’

Hoeveel geld er in de gokpaleizen omgaat is onbekend. De omzet stroomt vaak niet door Curaçao, maar door anonieme bedrijven in Engeland, Ierland of Malta

Hoe heeft het zo uit de hand kunnen lopen? Hoe kon één klein wetje uitmonden in een ongereguleerde, ongecontroleerde miljardenindustrie? Dat komt doordat bestuurders die de regels wilden aanscherpen, toezicht wilden versterken of activisten die misstanden wilden blootleggen werden geïntimideerd, tegengewerkt of aangeklaagd.

Dat begint al in de jaren negentig met John van Schendel. Als hij in de gaten krijgt hoe slecht de wetgeving in elkaar zit, schrijft hij meteen een nieuwe wet om de fouten te herstellen. ‘Maar die is nooit verder gekomen dan de tekentafels’, zegt hij. ‘Het werd vastgehouden door de minister, en dan houdt het gewoon op.’ Als Van Schendel ontdekt dat de gokbedrijven sublicenties verkopen, iets wat hij net daarvoor nog had afgekeurd, neemt hij contact op met de recherche. Die wil volgens Van Schendel een inval doen bij het gokbedrijf om het gebruik van sublicenties aan banden te leggen. Maar opnieuw steekt de minister van Justitie stokken in de wielen. ‘Die gaf de voorkeur aan behoud van werkgelegenheid’, zegt Van Schendel. Kort daarop wordt het dossier bij hem weggehaald. ‘Toen was de enige kritische stem op het ministerie weg. En dat is best wel heel droevig.’

De goksector gokt in de jaren daarna rustig door, en Curaçao krijgt steeds meer internationale kritiek vanwege de risico’s op witwassen. Rond 2007 waagt een jurist op het ministerie van Justitie zich opnieuw aan het schrijven van een nieuwe wet. Hij wil anoniem blijven omdat hij problemen verwacht als zijn naam bekend wordt. ‘We wilden de sector aan banden leggen’, zegt hij, ‘en zorgen dat de gokbedrijven niet misbruikt werden voor witwassen of terrorismefinanciering.’ Maar ook deze ambtenaar lukt het niet. ‘De gokbedrijven hielden nieuwe wetgeving tegen. Het is er nooit van gekomen.’

In 2013 waagt minister van Justitie Nelson Navarro een nieuwe poging. Hij neemt een officieel landsbesluit waarin strengere eisen, beter toezicht en een expliciet verbod op sublicenties worden geregeld. Maar twee maanden later wordt dat besluit alweer ingetrokken. De officiële verklaring wijst naar een juridisch probleem: éérst moet de wet veranderd worden, pas dan kunnen er in lagere regelgeving strengere eisen worden gesteld aan gokbedrijven. Maar die nieuwe wet komt er nooit. De enige poging om gokbedrijven strenger te reguleren en het systeem van sublicenties aan banden te leggen, wordt direct weer de nek omgedraaid.

Eind 2019 is er één wet die het wél haalt. De Curaçaose minister van Financiën zet het parlement voor het blok: geef snel je goedkeuring aan een aantal nieuwe belastingwetten, anders komt Curaçao op 1 januari van het nieuwe jaar op een Europese zwarte lijst van belastingparadijzen, en dreigt de financiële sector te vertrekken. In een uitermate rommelige procedure, waarbij de meeste beslissingen tijdens het reces tussen Kerstmis en Oud en Nieuw worden genomen, stemt het parlement in met een ingrijpende hervorming van het belastingstelsel. ‘We hadden totaal geen inzicht in waar we over stemden’, zegt een parlementariër die destijds de coalitie steunde.

Uit de wetsteksten blijkt dat brievenbusbedrijven sinds 1 januari 2020 geen winstbelasting meer hoeven te betalen. Alleen ‘binnenlandse bedrijven’ dragen nog belasting af. De minister van Financiën heeft Curaçao zo vrijwel onopgemerkt tot een belastingparadijs voor gokbedrijven gemaakt. Zij hoeven sindsdien geen winstbelasting meer te betalen, het arme Curaçao verdient niets meer aan de miljardenindustrie.

In april van dit jaar stappen we in een vliegtuig naar een geheime bestemming om blogster en activiste Nardy Cramm te ontmoeten. Ze is de spil achter knipselkrant-curacao.com, een gratis website waar ze nieuwsberichten en blogs over het Caribisch gebied publiceert. Ze schrijft veel over de goksector, en dat is de reden waarom we op een geheime plek moeten afspreken. Cramm vreest al jaren voor haar veiligheid en in 2017 laat het Nederlandse Openbaar Ministerie haar opnemen in een officieel beveiligingsprogramma. Na een jaar wordt dat stopgezet: de dreiging zou zijn afgenomen. Maar Cramm vertrouwt het nog altijd niet. Ze verblijft momenteel op een geheim adres in het buitenland omdat ze zich in Nederland niet meer veilig voelt. ‘Er zijn mensen geweest die ’s nachts om mijn huis slopen, ik ben meerdere keren op een verdachte manier van de weg gereden, en ik word stelselmatig bedreigd en geïntimideerd. Ik ben heel bang dat mij hetzelfde lot wacht als Helmin Wiels.’

Parlementslid en leider van de partij Pueblo Soberano Helmin Wiels liep op 5 mei 2013 op de Playa Marie Pampoen, enkele kilometers buiten Willemstad, toen er negen kogels op hem werden afgevuurd. De populaire politicus was op slag dood. Nu, negen jaar later, is de moord nog altijd niet opgelost. De huurmoordenaars die de schoten losten zijn gepakt, maar degene die de uiteindelijke moordopdracht gaf is nog altijd op vrije voeten. Op zaterdag, de dag voor de moord, gaf Wiels een twee uur durende toespraak op YouTube waarin hij de goksector beschuldigde van belastingontduiking. Hij kondigde aan na het weekend een ‘bom’ over de goksector naar buiten te brengen. Zo ver kwam het niet. In een intern document van het Nederlandse ministerie van Binnenlandse Zaken, dat wij via een Wob-verzoek in handen kregen, staat dat ‘uit het strafrechtelijk onderzoek duidelijk is geworden dat personen uit de hoogste niveaus van het politieke en het gokwezen betrokken zijn’.

Roulette met de rechtsstaat | Beeld Aart-Jan Venema-Groene Amsterdammer

Blogger Nardy Cramm is bang dat zij op een dodenlijst staat. Voor Cramm begonnen de problemen in 2012. De Friezin woont op dat moment al jaren op Curaçao en werkt als onderzoeker voor advocatenkantoren. Tijdens een van die onderzoeken, waar ze niets over kan vertellen wegens een geheimhoudingsplicht, stuit ze op de online gokbedrijven. ‘Op dat moment had ik nog geen idee hoe groot en gevaarlijk die sector was’, zegt ze. ‘Maar ik kreeg bedreigingen, werd geschaduwd, en er stonden constant geblindeerde zwarte auto’s voor mijn huis. Ik werd gewaarschuwd dat ik moest oppassen omdat ik me met de “verkeerde mensen” zou bemoeien. Ik kreeg het gevoel dat er iets helemaal mis was, en besloot in maart 2013 naar Nederland te vluchten.’ Twee maanden later wordt Helmin Wiels vermoord.

George van Zinnicq Bergmann, voorzitter van de Curaçao Online Gaming Associatie, zegt in een reactie dat hij het heel vervelend vindt dat Cramm zich bedreigd voelt. Hij adviseert ons om ‘onderzoek te doen naar de geloofwaardigheid van mevrouw Cramm en haar complottheorieën’. Het leggen van een link met de moord op Helmin Wiels vindt hij ‘bijzonder pijnlijk en onverantwoordelijk’.

Als Cramm in 2013 naar Nederland komt verblijft ze in haar ouderlijk huis in Friesland, en daar begint ze te schrijven voor de Knipselkrant. ‘Ik zat maar thuis, en bedacht dat het mooi zou zijn om mensen op Curaçao van onafhankelijke informatie te voorzien. Persvrijheid op Curaçao is een moeilijk goed.’ De eerste jaren houdt ze zich verre van de goksector, maar de laatste jaren verschijnen op de Knipselkrant steeds meer stukken over gokbedrijven: Cramm publiceert gepeperde artikelen, eigen onderzoek en knipsels uit Nederlandse media over goksites op Curaçao. Ze noemt de sublicenties ‘illegaal’ en beschrijft Curaçao als een ‘witwaswalhalla’. Momenteel heeft de Knipselkrant zo’n twintigduizend lezers per dag, in de hoogtijdagen zijn dat er volgens Cramm zelfs meer dan honderdduizend. Sinds 2019 heeft ze ook een stichting waarmee ze namens gedupeerde spelers rechtszaken aanspant tegen Curaçaose gokbedrijven.

Maar sinds anderhalf jaar wordt het Cramm bijna onmogelijk gemaakt om te publiceren. Ze wordt bestookt door gokbedrijven en trustkantoren die op Curaçao rechtszaken tegen haar aanspannen, spreekverboden en dwangsommen van wel honderdduizend euro eisen. De bedrijven eisen rectificaties van soms wel jaren oude artikelen en stellen dat het onrechtmatig is om sublicenties ‘illegaal’ te noemen. De sector is van mening dat sublicenties legaal zijn en verwijst daarvoor naar jurisprudentie.

De Nederlandse advocaat van gokbedrijf Cyberluck Bas Jongmans lanceerde zelfs de site knipselkrantprocedure.com, waar hij ‘gedupeerden’ van de Knipselkrant gratis rechtszaken aanbiedt. ‘Via de Knipselkrant zegt Nardy Cramm op reguliere basis nare dingen over Curaçao en haar inwoners’, schrijft Jongmans in een blog. ‘Nardy lijkt altijd verdrietig en boos op alles en iedereen. Ik bied daarom iedereen op Curaçao die door Nardy en haar Knipselkrant is gedupeerd gratis mijn diensten aan.’ Jongmans liet de website van Cramms private onderzoeksbureau uit de lucht halen en publiceerde op knipselkrantprocedure.com een foto van haar ouderlijk huis in Friesland. Jongmans stelt in een reactie dat Cramm hem ten onrechte beschuldigt van het werken voor personen met banden met criminele organisaties, en laat weten dat zijn blog ‘ludiek’ bedoeld was.

‘DE RECHTSZAKEN BEHEERSEN ALLES, HET IS EEN GRUWELIJKE ERVARING. IK KAN INMIDDELS KWARTETTEN MET SOMMATIES EN VOEL ME ENORM IN DE STEEK GELATEN’

Het is de vraag of Cramm bij de Curaçaose rechter wel een eerlijke kans krijgt om zich te verdedigen. Een van de zaken werd behandeld door rechter Kimberly Lasten. Zij werkte voorheen als advocaat voor gokbedrijven en tekende in 2014 sommaties en schadeclaimbrieven in een poging om de Knipselkrant uit de lucht te halen. Toen gokbedrijven in 2021 een zaak aanspanden tegen Cramm moest Lasten als rechter oordelen over diezelfde Knipselkrant, en vonniste in het voordeel van de gokbedrijven.

Volgens het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, dat ook op Curaçao geldt, moeten rechters zich verschonen als zij een belangenconflict hebben of als er een schijn is van partijdigheid. Dat gebeurde hier niet. Lasten laat via de persrechter weten dat zij in deze zaak geen aanleiding heeft gezien om zich te verschonen, en dat partijen altijd in hoger beroep kunnen gaan als zij het niet eens zijn met een uitspraak.

DE GOKBEDRIJVEN EISEN RECTIFICATIES VAN SOMS WEL JAREN OUDE ARTIKELEN EN STELLEN DAT HET ONRECHTMATIG IS OM SUBLICENTIES ‘ILLEGAAL’ TE NOEMEN

Rechter Lasten schreef in haar vonnis een opmerkelijk standpunt toe aan Cramm, namelijk dat Cramm zou onderschrijven dat sublicenties legaal zijn, iets wat zij juist ten hevigste bestrijdt. Dit vonnis wordt nu in andere rechtszaken gebruikt om Cramm tot rectificaties te dwingen. Cramm ging in hoger beroep maar wacht al meer dan een jaar op een uitspraak.

In een andere zaak weigerde de rechtbank aan Cramm te laten weten welke rechters haar zaak zouden behandelen, omdat dit een ‘interne aangelegenheid’ zou zijn. Volgens de gedragscode van de rechtspraak en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens moeten de namen van rechters altijd op voorhand bekend worden gemaakt. Na navraag zegt de rechtbank dat het een foutje was.

Inmiddels heeft Cramm drie kortgedingen achter de rug, die ze alle drie heeft verloren. Met een van de Curaçaose vonnissen liet het gokbedrijf Cyberluck via advocaat Jongmans en een Nederlandse deurwaarder voor bijna honderdduizend euro beslag leggen op Cramms Nederlandse bankrekeningen. Afgelopen december bepaalde de rechter dat Cramm nooit meer iets mag publiceren waarin staat dat gokbedrijf Cyberluck illegale sublicenties aanbiedt, op straffe van een dwangsom van ruim 21.000 euro per dag. Cramm ging wederom in hoger beroep, maar terwijl de kortgedingen binnen enkele weken werden ingepland en afgerond, wacht ze nog altijd op uitspraken in hoger beroep.

En het gaat maar door. Vorige maand moest Cramm in de krant lezen dat er weer een nieuwe rechtszaak zou komen. ‘“Class action” tegen Cramm/Knipselkrant’, kopte het Antilliaans Dagblad. Deze ‘class action’ wordt gevoerd door twee trustkantoren en het gokbedrijf Cyberluck. De bedrijven eisen dwangsommen van in totaal bijna 1,3 miljoen euro. Cramm zegt geen advocaat te kunnen betalen, omdat haar bankrekeningen wegens vorige rechtszaken al zijn bevroren. ‘Ze willen me kapot hebben’, zegt ze. ‘De rechtszaken beheersen alles, het is een gruwelijke ervaring. Ik kan inmiddels kwartetten met sommaties en voel me enorm in de steek gelaten.’

Dat is precies de strategie, zegt Matthew Caruana Galizia. Hij is actievoerder voor persvrijheid sinds zijn moeder Daphne Caruana Galizia in 2017 op Malta werd vermoord door een autobom. Ook zij was blogger, schreef over misstanden in de Maltese goksector en werd uiteindelijk vermoord in opdracht van de grootste casinobaas van het eiland, omdat ze zijn corrupte deals in de energiesector op het spoor was. Op het moment van haar dood liepen er 46 rechtszaken tegen haar.

‘Dit soort rechtszaken isoleert mensen die misstanden aan het licht brengen, precies zoals bij mijn moeder gebeurde’, zegt Caruana Galizia in reactie op de procedures tegen Cramm. ‘Mensen met diepe zakken richten de enkeling die hen ter verantwoording roept te gronde. Vooral kleine landen als Malta of Curaçao zijn hier kwetsbaar voor. Met dit soort rechtszaken worden niet alleen de mensenrechten van Nardy Cramm geschonden, een heel land wordt bestolen van toegang tot informatie. De bedoeling is om het publieke debat te smoren.’

Cyberluck ontkent dat de rechtszaken tegen Cramm zijn bedoeld om haar te gronde te richten of om ervoor te zorgen dat zij niet kritisch kan schrijven over Cyberluck en de gaming-industrie. Cyberluck zegt de uitlatingen van Cramm met legitieme rechtsmiddelen te bestrijden.

Op 10 oktober 2010 wordt de vlag van de Nederlandse Antillen voor de allerlaatste keer gestreken, netjes opgevouwen en overhandigd aan de laatste minister-president van de Antillen. Onder luid applaus en gejoel rijst dan een blauwe vlag met gele band en twee witte sterren naar de top van de mast: de vlag van het nieuwe land Curaçao. ‘Viva Kòrsou!’ klinkt het. Curaçao is een zelfstandig land geworden.

Nederland grijpt het uiteenvallen van de Antillen op ‘10/10/10’ aan om meer invloed te eisen op de rechtsstaat op Curaçao, Aruba en Sint Maarten. Vanwege hun kleine omvang – Curaçao is ongeveer zo groot als de gemeente Maastricht – zijn de nieuwe landen kwetsbaar voor corruptie en vriendjespolitiek. Nederland wordt medeverantwoordelijk voor de rechtsstaat, voor het bestrijden van witwassen en zware criminaliteit, en voor instituties als de rechtbanken, het Openbaar Ministerie en de politie, spreken de landen af in de zogenoemde Rijksconsensuswetten. ‘De sterkere rol van Nederland is belangrijk voor de rechtsbescherming van burgers op Curaçao’, zegt emeritus hoogleraar koloniale en postkoloniale geschiedenis Gert Oostindie. ‘Niet zelden gaat het dan om de bescherming van burgers tegen hun eigen politici.’

Juist die waarden en instituties waar Nederland medeverantwoordelijk voor is wankelen onder druk van de goksector, en dat is dus zowel een probleem voor Curaçao als voor Nederland. Maar in een web van gedeelde verantwoordelijkheden glippen criminelen makkelijk tussen de mazen door. Het is de verantwoordelijkheid van de Curaçaose regering om de wetgeving voor gokbedrijven aan te passen en te zorgen dat er toezicht komt. Dat gebeurt al dertig jaar niet, en Nederland dringt wel aan, maar kan niets afdwingen.

Ondertussen grijpt ook het Curaçaose Openbaar Ministerie niet in. Het OM wíl niets doen zolang de regels en het toezicht niet worden verbeterd, blijkt uit een brief uit 2017. ‘Hoewel het Openbaar Ministerie het juiste instituut is om criminele onderzoeken op Curaçao uit te voeren, denken we dat het niet juist is om strafrecht aan te wenden om gebreken in regels en regulering te vullen’, schrijft de Curaçaose openbaar aanklager.

Eind 2021, bijna vijf jaar en meerdere buitenlandse strafzaken verder, acht het Curaçaose OM zichzelf nog altijd niet in staat om gokbedrijven te vervolgen. In een ambtsbericht in handen van Investico schrijft de officier van justitie dat ‘het strafrechtelijk vervolgen van online gambling bedrijven een complexe materie betreft. In verband met die complexiteit moet onderzocht worden of en welke rol het strafrecht in deze materie speelt of kan spelen.’ Tot die tijd kan het Openbaar Ministerie geen strafonderzoek beginnen, schrijft de officier van justitie.

Die houding illustreert de gevoelige verhoudingen tussen Nederland en Curaçao, zegt hoogleraar Oostindie. ‘Als het Openbaar Ministerie de grenzen opzoekt wordt dat heel politiek geïnterpreteerd en wordt het al snel als neokoloniaal neergezet. Het OM zal dus altijd zeggen: “Als we de goksector willen aanpakken, pak dan de regels aan.”’ Het Curaçaose Openbaar Ministerie reageert niet op wederhoorvragen.

Sinds 2020 probeert Nederland steeds dwingender de regels voor de goksector te veranderen. Wanneer het coronavirus de wereld platlegt komt Curaçao direct in een economische crisis terecht. De hotels zijn leeg, de toeristen blijven weg en de pandemie dreigt het eiland in een faillissement te storten. Nederland springt bij met leningen van ruim vierhonderd miljoen euro, in ruil voor verdere invloed op het eiland. Een van de voorwaarden voor de leningen is dat Curaçao een plan maakt voor de ‘modernisering en hervorming’ van de online goksector.

De Nederlandse bemoeienis leidt tot woede bij Curaçaose ministers, die Nederland neokolonialisme verwijten. Nederland en Curaçao bakkeleien nu al maanden over de precieze uitvoering van de plannen: Nederland wil zaken kunnen afdwingen, Curaçao weigert dat. De aanpassingen in de goksector komen nog niet echt van de grond. De minister stelde afgelopen december in het Antilliaans Dagblad dat het ‘een van de prioriteiten’ is om de bedrijfsvoering van de gokbedrijven met een overheidsvergunning ‘veilig te stellen’.

Hoogleraar Oostindie verwacht dat Nederland de hervorming van de goksector niet zal opgeven. Maar het is de vraag of vasthoudendheid voldoende is. ‘In de jaren tachtig had Curaçao een enorme financiële sector. Toen die onder verdenking kwam te staan van belastingontduiking en witwassen van drugsgeld heeft Nederland op de eilanden de duimschroeven enorm aangedraaid, terwijl de financiële sector in Nederland rustig mocht blijven doorgroeien. Dat werd op Curaçao als onredelijk gezien. Het is prima dat Nederland nu zegt dat de financiële sector op Curaçao moet worden aangepakt. Maar als je serieus bent moet je dat ook in eigen land doen.’

Lees hier de geannoteerde versie met bronvermeldingen

Bron: De Groene Amsterdammer

Naschrift KKC

De context van bovengenoemd artikel vindt u terug in de navolgende reeks van artikelen en podcasts van platforum voor onderzoeksjournalistiek Investico, weekblad de Groene Amsterdammer en radio-omroep Argos (VPRO-Human):

 

1. Explainer VPRO-Human (video): ‘Hoe Curacao een gokstaat werd’ (link: https://www.vpro.nl/argos/media/luister/argos-radio/onderwerpen/2022/Curacaos-roulette.html)
2. Investico: Roulette met de Rechtsstaat https://www.platform-investico.nl/artikel/roulette-met-de-rechtsstaat-geannoteerd-verhaal/
3. Investico: Hier vindt u de documenten over de Curacaose online goksector https://www.platform-investico.nl/artikel/vind-hier-de-documenten-over-de-curacaose-online-goksector/
4. Investico: Roulette of Law (Engelse versie) https://www.platform-investico.nl/artikel/roulette-of-law-annotated-version/
5. Investico: Russische, Oekrainse en Belarussische eigenaren achter Curacaose online casino’s https://www.platform-investico.nl/artikel/russische-oekraiense-en-belarussische-eigenaren-achter-curacaose-online-casinos/
6. Investico: Curacao schafte belasting voor brievenbusbedrijven af https://www.platform-investico.nl/artikel/curacao-schafte-belasting-voor-brievenbusbedrijven-af/
7. Trouw (voorpagina): Curacao loopt belasting mis door snelle wet (PDF)
8. De Groene Amsterdammer: Roulette met de rechtstaat (PDF) en https://www.groene.nl/artikel/roulette-met-de-rechtsstaat
9. Podcast Argos/Investico: https://www.platform-investico.nl/artikel/online-casinos-de-perfecte-witwasmachines/
10. Podcast Argos/Investico Speurwerk op Spotify: https://open.spotify.com/show/7lKTVx35ZTkcepXCAHkaZ1
11. Podcast Argos op NPO Radio 1: Curaçaos roulette https://www.nporadio1.nl/fragmenten/argos/3adc60b4-16b7-4fae-9318-d4d9bf12cce6/2022-05-28-curacaos-roulette
12. Podcast VPRO: https://www.vpro.nl/argos/media/luister/argos-radio/onderwerpen/2022/Curacaos-roulette.html
13. VPRO – Human: In het land van de online casino’s controleert de goksector zichzelf
14. VPRO – Human: Curaçaose online casino’s blijken bezit van Russische eigenaren
15. Podcast Argos op Spotify: https://open.spotify.com/episode/2y6Nc4fNKlabM9ZSlCRC7h
16. De Groene Amsterdammer – Ruleta ku estado di derecho (niet-officiële Papiamentstalige versie): https://knipselkrant-curacao.com/groene-ruleta-ku-estado-di-derecho/

 

In het Nieuws 5 juni 2022

Amparo dos Santos is leider van KdNT. KdNT is Kòrsou di Nos Tur vrij vertaald ‘Curaçao van ons allemaal’, is een politieke partij op Curaçao. Amparo Dos Santos is inmiddels trouwe assistent van Gerrit Schotte.

Amparo dos Santos is de broer van Robbie dos Santos. Robbie dos Santos is lotterijkoning op Curaçao. Robbie dos Santos is halfbroer van George Jamaloodin. George Jamaloodin is nauw verbonden met de gokindustrie. Robbie dos Santos wordt genoemd als opdrachtgever voor de moord op Helmin Wiels.

George Jamaloodin wordt verdacht opdracht te hebben gegeven voor de moord op Helmin Wiels. Helmin Wiels had veel kritiek op George Jamaloodin en dreigde documenten openbaar te maken die de betrokkenheid van o.a. George Jamaloodin zou bewijzen bij witwaspraktijken van de gokmaffia. George Jamaloodin was vertrouwling van Gerrit Schotte Gerrit Schotte is oud-premier van Curaçao.

Gerrit Schotte is veroordeeld voor opkoping door de gokmaffia. Gerrit Schotte heeft met smeergeld van Francesco Corallo de politieke partij MFK hebben opgericht. Francesco Corallo bezit met zijn bedrijf BPlus tientallen casino’s in Italië en eveneens een reeks gokpaleizen op Sint Maarten en andere locaties in het Caribisch gebied. de Italiaanse politie en veiligheidsdienst meldden destijds dat Francesco Corallo betrokken was bij internationale drugshandel en witwassen.

Betreffende de zaak Babel zou de maffiabaas Francesco Corallo vermoedelijk een langdurige gevangenisstraf in Italië moeten uitzitten dat in november 2018 wordt bepaald wanneer Francesco Corallo moet. Babel is naam van strafzaak tegen Gerrit Schotte en Cicely van der Dijs. Francesco Corallo is in Sicilië geboren en woont zijn zeventiende op Sint Maarten. Francesco Corallo is zoon van Gaetano Corallo. Gaetano Corallo is een Siciliaanse maffiabaas. Gaetano Corallo werkte jarenlang nauw samen met superbaas Nito Santapaola van de Siciliaanse maffia.

Vraagtekens Investico bij Curaçaose rechters

28 mei 2022 Knipselkrant Curacao KKC

28 mei 2022 In het Nieuws

In afschrift aan:

de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD)

en

Hanke Bruins Slot Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties
Postbus 20010
2500 EA Den Haag

Blijft de aanval op ‘de Curaçaose rechter’, aldus Mike Willemse, spindokter en PR-baas van de gokmaffia, tevens hoofdredacteur Antilliaans Dagblad | KKC onderschrift

 ,,Het is de vraag of Nardy Cramm bij de Curaçaose rechter wel een eerlijke kans krijgt om zich te verdedigen”, schrijft De Groene Amsterdammer letterlijk in een door Investico-verslaggever aangeleverd artikel. Het artikel staat ook op het Investico-platform en dezelfde verslaggever haalde gisteren de voorpagina van Trouw.

Vraagtekens Investico bij Curaçaose rechters

De artikelen zijn van de hand van Karlijn Kuijpers. Over ‘de Curaçaose rechter’ bericht zij vermoedelijk op basis van informatie afkomstig van Cramm (enige bestuurslid van Stichting Belangenbehartiging Gedupeerden Online Kansspelen, SBGOK, en van de online Knipselkrant Curaçao die zij beiden vanuit een naar eigen zeggen schuiladres in Nederland aanstuurt, red.):

,,Een van de zaken werd behandeld door rechter Kimberly Lasten. Zij werkte voorheen als advocaat voor gokbedrijven en tekende in 2014 sommaties en schadeclaimbrieven in een poging om de Knipselkrant uit de lucht te halen. Toen gokbedrijven in 2021 een zaak aanspanden tegen Cramm moest Lasten als rechter oordelen over diezelfde Knipselkrant, en vonniste in het voordeel van de gokbedrijven.”

Aldus het artikel in het blad De Groene. ,,Volgens het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, dat ook op Curaçao geldt, moeten rechters zich verschonen als zij een belangenconflict hebben of als er een schijn is van partijdigheid. Dat gebeurde hier niet. Lasten laat via de persrechter weten dat zij in deze zaak geen aanleiding heeft gezien om zich te verschonen, en dat partijen altijd in hoger beroep kunnen gaan als zij het niet eens zijn met een uitspraak.”

 

Daar laat de Investico-verslaggever het niet bij, want zo vervolgt het artikel: ,,Rechter Lasten schreef in haar vonnis een opmerkelijk standpunt toe aan Cramm, namelijk dat Cramm zou onderschrijven dat sublicenties legaal zijn, iets wat zij juist ten hevigste bestrijdt. Dit vonnis wordt nu in andere rechtszaken gebruikt om Cramm tot rectificaties te dwingen. Cramm ging in hoger beroep maar wacht al meer dan een jaar op een uitspraak.”

Investico heeft meer: ,,In een andere zaak weigerde de rechtbank aan Cramm te laten weten welke rechters haar zaak zouden behandelen, omdat dit een ‘interne aangelegenheid’ zou zijn. Volgens de gedragscode van de rechtspraak en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens moeten de namen van rechters altijd op voorhand bekend worden gemaakt. Na navraag zegt de rechtbank dat het een foutje was.”

Inmiddels heeft Cramm drie kortgedingen achter de rug, vervolgt verslaggever Kuijpers, waarover zij schrijft dat ‘ze die alle drie heeft verloren’. Met een van de Curaçaose vonnissen liet masterlicentiehouder Cyberluck via advocaat Bas Jongmans en een Nederlandse deurwaarder voor bijna honderdduizend euro beslag leggen op Cramms Nederlandse bankrekeningen.

Het artikel in De Groene: ,,Afgelopen december bepaalde de rechter dat Cramm nooit meer iets mag publiceren waarin staat dat gokbedrijf Cyberluck illegale sublicenties aanbiedt, op straffe van een dwangsom van ruim 21.000 euro per dag.”

In de (aan)klacht tegen ‘de Curaçaose rechter’ luidt het daarop: ,,Cramm ging wederom in hoger beroep, maar terwijl de kortgedingen binnen enkele weken werden ingepland en afgerond, wacht ze nog altijd op uitspraken in hoger beroep.” Het is alom bekend dat een kort geding juist is voor een snelle (voorlopige) beslissing.

,,En het gaat maar door”, schrijft Investico. ,,Vorige maand moest Cramm in de krant lezen dat er weer een nieuwe rechtszaak zou komen. ‘Class action’ tegen Cramm/Knipselkrant’, kopte het Antilliaans Dagblad. Deze ‘class action’ wordt gevoerd door twee trustkantoren en het gokbedrijf Cyberluck. De bedrijven eisen dwangsommen van in totaal bijna 1,3 miljoen euro.”

Cramm zegt tegen de Investico-verslaggever geen advocaat te kunnen betalen, omdat haar bankrekeningen wegens vorige rechtszaken al zijn bevroren. ,,Ze willen me kapot hebben”, zegt ze tegen Kuijpers. ,,De rechtszaken beheersen alles, het is een gruwelijke ervaring. Ik kan inmiddels kwartetten met sommaties en voel me enorm in de steek gelaten.”

Cyberluck ontkent tegenover Investico/De Groene dat de rechtszaken tegen Cramm zijn bedoeld om haar te gronde te richten of om ervoor te zorgen dat zij niet kritisch kan schrijven over Cyberluck en de gaming industrie. Cyberluck zegt de uitlatingen van Cramm ‘met legitieme rechtsmiddelen te bestrijden’.

Blijft de aanval op ‘de Curaçaose rechter’.

Bron: Antilliaans Dagblad

Naschrift KKC

De context van bovengenoemd artikel vindt u hieronder in de artikelen en podcasts van onderzoeksplatforum voor journalistiek Investico, weekblad de Groene Amsterdammer, omroep VPRO-Human en het radioprogramma Argos:

Investico: Roulette met de Rechtsstaat https://www.platform-investico.nl/artikel/roulette-met-de-rechtsstaat-geannoteerd-verhaal/

Investico: Hier vindt u de documenten over de Curacaose online goksector https://www.platform-investico.nl/artikel/vind-hier-de-documenten-over-de-curacaose-online-goksector/

Investico: Roulette of Law (Engelse versie) https://www.platform-investico.nl/artikel/roulette-of-law-annotated-version/

Investico: Russische, Oekrainse en Belarussische eigenaren achter Curacaose online casino’s https://www.platform-investico.nl/artikel/russische-oekraiense-en-belarussische-eigenaren-achter-curacaose-online-casinos/

Investico: Curacao schafte belasting voor brievenbusbedrijven af https://www.platform-investico.nl/artikel/curacao-schafte-belasting-voor-brievenbusbedrijven-af/

Trouw (voorpagina): Curacao loopt belasting mis door snelle wet (PDF)

De Groene Amsterdammer: Roulette met de rechtstaat (PDF) en https://www.groene.nl/artikel/roulette-met-de-rechtsstaat

Podcast Argos/Investico: https://www.platform-investico.nl/artikel/online-casinos-de-perfecte-witwasmachines/

Podcast Argos/Investico op Spotify: https://open.spotify.com/show/7lKTVx35ZTkcepXCAHkaZ1?si=XafUe5ZgQlCa1GGEVLDtdg&nd=1

VPRO – Human: In het land van de online casino’s controleert de goksector zichzelf

Curaçaose goksector in het nauw door reeks onthullingen onderzoekers Investico

27 mei 2022 Knipselkrant Curacao KKC

Dossier Koninkrijksrelaties

Oud CIGA vice voorzitter en thans Curaçao Online Gaming Associatie (COGA) voorzitter George van Zinnicq Bergmann is de grootste trustbaas voor gokbedrijven op Curacao | EM group (Emoore en EMS management): ‘roddels’

De Curaçaose goksector lijkt in paniek door publicaties in de media over de (eerste) resultaten van het speurwerk van het journalistieke onderzoeksplatform Investico naar de al dan niet illegale praktijken van de sector.

Curaçaose goksector in het nauw door reeks onthullingen onderzoekers Investico

In een persbericht beschuldigt de Curaçao Online Gaming Associatie (COGA) de onderzoekers van ‘karaktermoord’ waarbij benadrukt wordt dat het om Nederlandse journalisten gaat. “Er staan zoveel onjuistheden in de publicaties dat er geen beginnen aan is om ze allemaal te benoemen. De publicaties zijn eenzijdig, tendentieus, grievend en brengen grote schade toe aan de reputatie van de online gaming sector maar ook aan Curaçao in het algemeen”, aldus de belangenorganisatie.

Investico staat, net als  dat eerder over de Curaçaose ‘gokmaffia’ berichtte, in hoog aanzien vanwege de vele onthullingen over misstanden in onder meer de financiële wereld. Media op Curaçao hebben geen budget voor onderzoeksjournalistiek, als ze dat al zouden willen, want sommigen zijn meer spreekbuis dan kritisch volger van de goksector.

Dat Curaçaose masterlicentiehouders, trustkantoren, accountants en advocaten criminele organisaties faciliteren om winsten uit drugs-, wapen- en mensenhandel via online casino’s wit te wassen is al langer bekend, de onderzoekers van Investico hebben nu echter aangetoond dat de sector op actieve hulp van de overheid kan rekenen. Van het OM in Willemstad heeft men ook niets te vrezen, dat zegt de materie ‘te complex’ te vinden.

Overigens is in Nederland ook verontwaardigd gereageerd, maar dan over de onthulling dat een heimelijk ingevoerde wijziging van de belastingwetgeving ertoe heeft geleid dat op Curaçao gevestigde brievenbusfirma’s sinds 2020 geen belasting meer hoeven te betalen.

Persbericht Curaçao Online Gaming Associatie:

Karaktermoord door Nederlandse journalisten

Recente publicaties van Investico en De Groene Amsterdammer, net als een publicatie van Follow The Money in November 2021, zijn ronduit lasterlijk tegenover de online gaming sector in Curaçao. En van de nog uit te zenden radio docu van het VPRO programma Argos wordt niet anders verwacht. Blijkbaar is het nodig om keer op keer karaktermoord te plegen op de sector, zonder verificatie van beweerde feiten.

Er staan zoveel onjuistheden in de publicaties dat er geen beginnen aan is om ze allemaal te benoemen. De publicaties zijn eenzijdig, tendentieus, grievend en brengen grote schade toe aan de reputatie van de online gaming sector maar ook aan Curaçao in het algemeen.

Het bestuur van de Curaçao Online Gaming Associatie (COGA) heeft meegewerkt aan de publicaties door het gemotiveerd beantwoorden van vragen van journalisten. Uit de vragen die de COGA voorgelegd kreeg, bleek dat de journalisten vooringenomen waren en dat zij uitgingen van onjuiste informatie. De COGA stuurde daarom een uitgebreide “fact checker” van een artikel van het Nederlandse online platform Follow The Money over de online gaming sector, dat in november 2021 verscheen. De COGA constateert dat met al dit materiaal weinig tot niks is gedaan. Het beginsel van hoor en wederhoor is slechts toegepast voor de schijn. Over ernstige verdachtmakingen op basis van bepaalde bronnen zijn geen vragen gesteld aan die partijen die daarover nu juist de nodige kennis zouden moeten hebben.

COGA heeft er bij de Nederlandse journalisten op aangedrongen om Curaçao te bezoeken en het functioneren van de sector zelf waar te nemen. De voorkeur ging echter uit naar een reis naar het ‘onderduikadres’ van een naar eigen zeggen bedreigde blogster, terwijl onduidelijk is door wie, wanneer en waarom zij wordt bedreigd.

De verzinsels, de vergaande beschuldigingen en de suggestieve inkleding van bepaalde beweringen, bijvoorbeeld over betrokkenheid van de sector bij de moord op Helmin Wiels, maar ook over vooringenomenheid van een Curaçaose rechter, lijken nodig te zijn voor deze nieuwe karaktermoord. De werkelijke feiten zijn daaraan ondergeschikt.

In de Curaçaose online gaming sector werken honderden mensen. Dit zijn hardwerkende mensen, die lijdzaam moeten toezien dat zij door Nederlandse journalisten als gokmaffia, criminelen en moordenaars worden weggezet. Avondkrant Amigoe plaatste het artikel van de Nederlandse journalisten integraal in haar editie van 25 mei, zonder enige vraag te stellen aan lokale betrokkenen. Het is voorspelbaar dat andere Nederlandse en buitenlandse media de onwaarheden gaan herpubliceren en dat er vervolgens in Nederland kamervragen worden gesteld. De geschiedenis herhaalt zich.

Dat de sector onder onvoldoende overheidstoezicht staat is een feit dat door niemand wordt ontkend. Alle betrokken partijen wensen dat dit zo snel mogelijk verandert. Maar dat rechtvaardigt niet dat lukraak misstanden en misdrijven op ongefundeerde wijze in de schoenen van de online gaming sector of de overheid worden geschoven. Laat staan dat de rechterlijke macht in deze verdachtmakingen betrokken zou moeten worden. In feite maakt die laatste verdachtmaking de publicaties voor de lezer in één klap ongeloofwaardig. Intussen wordt er door de overheid hard gewerkt aan modernisering van de sector met uiteraard een prominente rol van de overheid in regulering en toezicht, waarbij de groei van werkgelegenheid een belangrijk speerpunt is. COGA kijkt vooruit en stelt alles in het werk om een constructieve bijdrage te leveren aan welvaart en werkgelegenheid voor het land Curaçao.

Bron: Dossier Koninkrijksrelaties.nl

Naschrift KKC

De Curaçao Online Gaming Associatie (COGA) reageert op volgende artikelen en podcasts van onderzoeksplatforum voor journalistiek Investico, weekblad de Groene Amsterdammer, omroep VPRO-Human en het radioprogramma Argos:

https://www.platform-investico.nl/artikel/roulette-met-de-rechtsstaat-geannoteerd-verhaal/

https://www.platform-investico.nl/artikel/vind-hier-de-documenten-over-de-curacaose-online-goksector/

https://www.platform-investico.nl/artikel/roulette-of-law-annotated-version/

https://www.platform-investico.nl/artikel/russische-oekraiense-en-belarussische-eigenaren-achter-curacaose-online-casinos/

https://www.platform-investico.nl/artikel/curacao-schafte-belasting-voor-brievenbusbedrijven-af/

Trouw (voorpagina): Curacao loopt belasting mis door snelle wet (PDF)

De Groene Amsterdammer: Roulette met de rechtstaat (PDF)

Podcast: https://www.platform-investico.nl/artikel/online-casinos-de-perfecte-witwasmachines/

Podcast Spotify: https://open.spotify.com/show/7lKTVx35ZTkcepXCAHkaZ1?si=XafUe5ZgQlCa1GGEVLDtdg&nd=1

Het persbericht van COGA (PDF) van 26 mei 2022.

Curaçao eGaming begint zaak tegen Knipselkrant Curacao

6 april 2022 Knipselkrant Curacao KKC

Curaçao is de gokhoofdstad van de wereld met volgens Follow the Money en Vixio gambling compliance circa 12.000 online casino’s en sportsbettings maar houdt geen toezicht en int geen belastingen (KKC onderschrift)

Curaçao eGaming begint in samenwerking met enkele trustkantoren een zaak tegen de persoon achter Knipselkrant Curacao. Reden voor deze groepsvordering is de plaatsing van een artikel op de website. In het artikel stond dat Curaçao eGaming en Pearl Trust betrokken zouden zijn bij het verkopen van aandelen in de Curaçaose goksite Edobet.

Curaçao eGaming begint zaak tegen Knipselkrant Curacao

Beide bedrijven spreken dit tegen. Volgens hen schaadt Knipselkrant het imago van de gaming industrie van Curaçao.

“We moeten er alles aan doen om het vertrouwen van kansspelaanbieders en spelers niet te verliezen”, zeggen de twee bedrijven in een verklaring.

Naschrift KKC

Kijk ook: Op1: “Meerdere profvoetballers waren betrokken bij het illegale gokbedrijf Edobet. AD-journalist Yelle Tieleman deed onderzoek. “Ze opereerden zonder vergunning in Nederland en het was volgens justitie afhankelijk van een criminele organisatie.” Kijk de hele uitzending hier terug: https://www.npostart.nl/op1-1-april-2022/01-04-2022/POW_05262025

Van de voormalige Curacaose website http://www.Edobet.com (FA entertainment NV), bestuurd door het Curacaose trustkantoor Pearl Trust en gesublicentieerd door licentiehouder Curacao Egaming (Cyberluck) wordt door de Nederlandse justitie vermoedt dat de site werd gebruikt als witwasvehikel voor een drugsorganisatie (KKC naschrift)

“The products of Edobet are operated by FA Entertainment NV, a company duly registered in the Commercial register of Curacao no. 142972 and has a sublicense CIL pursuant to Master gaming License №1668/JAZ.”

Lees ook: Koninkrijksbelangenblog | Witwaswalhalla over witwassen met behulp van een onwettige en niet door de overheid gereguleerde online gambling masterlicentie-sublicentiestructuur.

Lees ook: Vixio | Curaçao ‘licensees’ clog gambling blacklists, rile regulators The 350 Curaçao-based companies own about 1,000 operators, which operate about 12,000 websites, according to Follow the Money. The operator with the most blacklisted websites is 1xCorp’s 1xBet, with nearly 1,800, the group said.

Lees ook: Betting on Bryansk Russian court hands down first verdict in criminal case against ‘1xBet’ founders. Investigators say the gambling company illegally raked in 63 billion rubles. Investigators estimate that the scheme pulled in 63 billion rubles (nearly $886 million) in illegal income — a sum that’s greater than the Bryansk region’s annual budget.

Lees ook: De aankondiging d.d. 10 december 2021 voor handhaving en overheidsregistratie en screening van online ‘sublicentie’ gambling operators bij het ministerie van Financien, klik hier.

Lees ook: FTM | Curaçao is een paradijs voor illegale online casino’s (en wil dat zo houden) (als de orginele link niet werkt, of u wil een comment plaatsen, klik hier)

Luister ook: FTM | Podcast: de wereld achter illegale casino’s. Het Nederlandse Onderzoeksjournalistenforum Follow The Money bracht samen met het Britse Vixio GamblingComliance circa 12.000 online Curacaose casino-websites in kaart, ongeveer 40% van het wereldtotaal, als gevolg van een – volgens FTM – ‘maas in de wet’. Als u wil een comment plaatsen of bovenstaande link niet werkt, klik hier of luister hieronder:

Lees ook: Blog Koninkrijksbelangen | Sublicenties over de (il)legaliteit van Curacaose en Sint Maartse online gok vergunningen.

Lees ook: Koninkrijksbelangenblog | Witwaswalhalla over witwassen met behulp van een onwettige en niet wettelijk gereguleerde online gambling masterlicentie-sublicentiestructuur.

Lees ook: Vixio | Curaçao ‘licensees’ clog gambling blacklists, rile regulators The 350 Curaçao-based companies own about 1,000 operators, which operate about 12,000 websites, according to Follow the Money. The operator with the most blacklisted websites is 1xCorp’s 1xBet, with nearly 1,800, the group said.

Lees ook: Betting on Bryansk Russian court hands down first verdict in criminal case against ‘1xBet’ founders. Investigators say the gambling company illegally raked in 63 billion rubles. Investigators estimate that the scheme pulled in 63 billion rubles (nearly $886 million) in illegal income — a sum that’s greater than the Bryansk region’s annual budget.

Blog Koninkrijksbelangen | Witwaswalhalla

23 september 2020 Over diepgewortelde corruptie
Nardy Cramm, blogger en hoofdredacteur Knipselkrant Curacao

IFG ‘koopman’ Gregory Edward Elias (67) blijkt de ongekroonde koning van het grootste offshore online gambling en witwasnetwerk ter wereld | Foto United Trust

Blog Koninkrijksbelangen | Witwaswalhalla

Want The Truth? The Whole Truth and Nothing but The Truth? Do not ask Gregory Elias. The Godfather van illegaal en ongereguleerd offshore online gaming weet niet alleen onder ede met een stalen gezicht het bevolking van Curacao en Sint Maarten te misleiden over zijn core business, maar ook het ganse Nederlandse volk, de Tweede Kamer én de Nederlandse media. De intelligente, ingetogen en welbespraakte corporate lawyer blijkt echter niemand minder dan ‘s werelds machtigste witwasarchitect. Dat blijkt uit een onderzoek van uw Koninkrijksbelangen-blogger, in samenwerking met diverse onafhankelijke onderzoeksjournalisten bij de BBC en de New York Times.

1) IN HET KORT

• Sinds het Statuut van 1954 zijn de banden tussen Nederland en Caribische rijkspartners vooral financieel en fiscaal gebaseerd. De Caribische eilanden van het Koninkrijk der Nederlanden zijn ‘captive states’ die de facto worden bestuurd door leden van de International Finance Group (IFG).
• De oorzaak van alle corruptie en armoede op de Caribische gebiedsdelen van het Koninkrijk is het gevolg van besluiten van IFG leden die offshore online gaming lobbynetwerken CIFA/CIGA/CIFC consultants en corrupte bestuurders binnen het hele Koninkrijk aansturen teneinde jaarlijks duizenden miljarden aan (deels narco) kapitaalstromen, die het Nederlandse ministerie naar eigen zeggen binnen het Koninkrijk wil houden, kennelijk ten behoeve van de concurrentiepositie van Nederland tegenover andere landen.
• De narcostaat binnen het Koninkrijk der Nederlanden beweegt zich voornamelijk binnen Nederlandse gesloten transnationale trustkantoren en bijbehorende anonieme brievenbusfirma’s, die misbruik maken van het Nederlandse belastingverdragen netwerk
• De (bestuur van) Vereniging Offshore Belangen en het Ministerie van Financien in Den Haag hebben vanaf 1 augustus 1996 op initiatief van witwasarchitect Gregory Elias ten behoeve van de Nederlandse narcostaat een Antillenroute 2.0 gebouwd.
• Topprioriteit van de Caribische Hervormings Entiteit (CHE) zou moeten zijn het ongeregistreerd doorsluizen van jaarlijks duizenden miljarden door trustbazen, anonieme brievenbusfirma’s en E-zones onder IFG bestuur zo spoedig mogelijk te reguleren en taxeren teneinde de huidige coronacrises het hoofd te kunnen bieden en ontstane armoede, hongersnood en corruptie duurzaam te bestrijden.

‘Je kan ook teveel weten’, zei Eerste Kamerlid Paul Rosenmoller na de moord op politicus Wiels op 5 mei 2013. Helmin Wiels wist teveel. “Ik ben in de politiek gegaan om de corruptie weg te vagen. En die zit hier op Curaçao diep. Bankiers, register-accountants, projectontwikkelaars: op het oog nette bedrijven zitten er tot over hun oren in. En politici: die ook. Ik moet orde op zaken stellen. Ik ben het antwoord van het volk op deze dingen.” vertelde Wiels aan Margriet Marbus (NRC Handelsblad) op 2 mei 2013, 3 dagen voor zijn standrechtelijke executie op het strand van Marie Pampoen. Op 3 mei 2013 stuurde Wiels 31 statenvragen naar Financiën minister José Jardim, MEO minister Steven Martina, VVRP minister Earl Balborda en Justitieminister Nelson Navarro. Daaruit wordt duidelijk dat de politicus streed tegen belastingontduiking, telecominfrastructuur van overheidsbedrijf UTS/datacenter CTEX en misbruik van internationaal betalingsverkeer. Wiels beloofde een nog grotere ‘bom nuclear’ voor UTS waardoor iedereen zich zou doodschrikken (video). Hij zou de corruptiestrijd niet overleven, kroongetuige Luigi ‘Pretu’ Florentina werd later dat jaar opgehangen in een politiecel aangetroffen.

De voorzitter van de raad van toezicht van de Autoriteit Financiële Markten (AFM) Paul Rosenmöller weet ook teveel. Reeds in 2004 nam hij deel aan commissie Jeserun die nieuwe banden voorstond met Den Haag vanwege de enorme armoede, criminaliteit en corruptie die destijds heerste. Feitelijk stonden de eilanden op precies hetzelfde punt als nu met de corona crisis. Maar Rosenmöller weet beter dan de vinger op de juiste plek te leggen. Dat blijkt uit zijn rapport ‘Doe het zelf!‘. Want wat meldde Rosenmöller niet? Hetzelfde wat de meeste Nederlandstalige mediahuizen, promovenda, auteurs en wetenschappers doorgaans buiten de scoop laten: dat de banden tussen Nederland en haar Caribische rijkspartners aanvankelijk historisch, maar sinds het Statuut van 1954 bovenal financieel en fiscaal gebaseerd zijn, en dat juist in dit feit de voornaamste oorzaak van alle Antilliaanse corruptie en armoede ligt.

Het was even doorzetten, want eigenlijk hou ik meer van de natuur, knipselen en lekker sushi eten op het witte zand van Klein Curacao. Maar inmiddels snapt uw Koninkrijksblogger toch iets meer van ongereguleerde kapitaalstromen, belastingverdragen, trust, offshore online gaming en ongeoorloofde staatsteun. Voor onderhavig onderzoeksjournalistiek project bestudeerde ik belastingverdragen ten behoeve van de (Nederlands-Antilliaanse) trustsector, het Nederlandse ‘concurrentiepositie’ en ‘investeringsklimaat’ en bulkwitwassen voor de internationaal georganiseerde misdaad. Ik wroette niet alleen door veel eindeloos technische rechtbankverslagen en meer dan tweehonderd rapporten en duizenden (deels trustsector) kranten. Daarnaast verrichtte jaren media- en archievenonderzoek, speurde in de analen van kamers van koophandel, hield interviews met leidende mensen uit de trust en politiek – enkelen toonden het achterste van de tong – kreeg essentiële en officiële bewijsstukken onder ogen, las talloze off the record stukken, luisterde naar talloze taps, tapes, oprechte waarschuwingen en dito bedreigingen, werkte samen met gerenommeerde buitenlandse onderzoeksjournalisten, en hield intensieve, indeep gesprekssessies met belangrijke klokkenluiders. Daarbij heb ik een enkeling onrecht aangedaan, die ik verdacht van kennis die diegene niet had. Dat spijt me oprecht. Anderen schonden mijn vertrouwen, maar soulsearching, eindeloos zwemmen en powerwalken voorkwam dat uw redactrice gefrustreerd, verdrietig of boos werd. Verder bestudeerde ik online casino forums en had vele interessante Skype-meetings met spelers, gaming-gedupeerden, gaming-experts, gaming-advocaten, gaming-consultants, gaming-accountants en gaming licentiehouders, die precies konden vertellen waarom Curacaose online casino’s ondanks hun wereldwijd beroerde imago toch heel populair zijn. Last, but certainly not least, gaven trouwe lezers aanvullende informatie in meer dan 200.000 comments. Samen met een geweldige reflectie-team werd een waarachtige MRI scan gemaakt van een immense schaduw-economie binnen Koninkrijkse trustsector, die vanaf heden kortweg Antillenroute 2.0 zal worden genoemd.

Tevens werd onderzocht of Helmin Wiels gelijk had. Dat Curacao’s meest populaire politicus head-on in de juiste richting zat, bleek al snel. Hij was deels voorgelicht door trustsector politici van partido PAIS en kwam hierdoor eind 2012 plots terug op zijn autonomie standpunt. Daarbij bleek echter ook dat hij niet wist dat de offshore online goksector de facto werd bestuurd door een nog veel grotere sector dan de financiële sector, te weten: de trustsector. En dat die een dikke vinger in de pap binnen Nederlandse inlichtingen en veiligheidsdiensten en rechtshandhavingsketen bleek te hebben, mocht uw KKC hoofdredactrice proefondervindelijk ervaren. Kennelijk weet ik dus ook teveel.

De lezer die de tijd en moeite wilt nemen deze 12 A-viertjes door te lezen, snapt in een half uurtje waar zes jaren aan onderzoek is gespendeerd en weet op hoofdlijnen evenveel als ondergetekende. Alsook waarom op de eilanden nimmer sprake was van deugdelijk bestuur en rechtshandhaving. Noch autonomie.

2) ANTILLENROUTE 2.0

Volgens de wereldberoemde Italiaanse onderzoeksjournalist Roberto Saviano kon Nederland een vrijplaats worden voor maffiosi doordat de banden met de Nederlandse Antillen zo nauw zijn dat er zonder al te veel tussenstappen cocaïne naar Nederland kan worden gesmokkeld, waardoor de kiloprijs er lager is dan in veel andere landen. Verder zou de haven van Rotterdam, die op een zeer strategische plek ligt, een snelle, efficiënte haven zijn, waardoor containers er minder lang blijven en de kans op controle klein is. Maar vooral belangrijk is volgens de succesvolle Gomorra-filmmaker het Nederlandse financiële systeem dat een fiscale schaduw biedt waarin criminelen goed kunnen gedijen.

“Denk aan de vele brievenbusfirma’s die het dankzij ingewikkelde constructies mogelijk maken om grote sommen geld via tal van lussen en U-bochten langs allerlei financiële centra in de hele wereld te loodsen, waardoor controle naar de herkomst ervan bijna ondoenlijk is.”

De Italiaanse maffia-expert kon het niet kernachtiger verwoorden. Cijfers van kapitaalstromen door postbus vennootschappen worden binnen ons Koninkrijk slechts ten dele geadministreerd, zo vertrouwde een bron bij de Bank Nederlandse Antillen (BNA) ons toe. Het IMF stuitte tijdens de Antillenroute in de jaren ’90 op een ‘fiscaal zwart gat’ van US$ 2.000.000.000.000 (euro 1680 miljard) per jaar, waar BNA geen verklaring voor kon geven. Dat werd bevestigd toen de  Primarolo groep de Antillenroute in 1999 aanmerkte als een kwalijke Nederlandse belastingpraktijk. Hierop toverde de Barbapapa groep van het ministerie van Financiën in Den Haag in samenwerking met de Vereniging Offshore Belangen (VOB) Nederland van de zwarte lijst en bedacht Antillenroute 2.0. Die anno 2020 een nog veel kwalijkere belastingpraktijk blijkt.

3) EEN SCHADUW TRUSTSECTOR

Paar cijfers. In Nederland zijn 12.000+ bijzondere financiële instellingen (bfi’s aka brievenbusfirma’s) gevestigd. Met een balanstotaal van euro 3.371 mrd per eind 2018 vormen deze brievenbusfirma’s de grootste Nederlandse financiële sector, groter dan bijvoorbeeld de bancaire sector (euro 2.202 mrd). Brievenbusfirma’s zijn houdersmaatschappijen van buitenlandse multinationals, veelal zonder productie en werkgelegenheid. Door toedoen van deze 12.000+ brievenbusfirma’s is Nederland de grootste ontvanger van directe buitenlandse investeringen ter wereld. Deze ‘investeringen’ blijven meestal niet in Nederland, maar worden geïnvesteerd in buitenlandse ‘dochters’, doorgaans naar meer notoire belastingparadijzen zoals Bermuda en de Caymans. Nederland vormt daarmee wereldwijd de belangrijkste schakel in internationale ‘investeringsstromen’ van ‘multinationals’. Ruim 70% van de 12.000+ papieren rechtspersonen maakt bovendien gebruik van de diensten van een (Nederlands) trustkantoor. Deze stellen bijvoorbeeld een postadres ter beschikking, verzorgen de administratieve verplichtingen en besturen de ‘corporate structuur’.

Trustkantoren in Nederland staan onder toezicht van DNB. Nederlandse postbus-bv’s zelf staan niet onder toezicht, maar rapporteren hun kapitaalstromen aan DNB ten behoeve van macro-economische statistieken, zoals nationale rekeningen en de betalingsbalans. DNB geeft wel toe dat trustkantoren de zwakke plek zijn in witwassen, maar faalt handhavend op te treden. Ook qua MOT meldingen laten trustkantoren in Nederland het afweten.

Volgens een onderzoek in Nature is Nederland als gevolg van doorsluis brievenbusfirma’s het grootste belastingparadijs ter wereld. Als gevolg hiervan staat de Nederlandse overheid volgens de DNB onder druk van de EU en de OECD. Genoemde cijfers en EU druk is echter slechts een deel van een groter verhaal. Waarom? Lees vooral even verder.

Kapitaalstromen door de Curacaose en Sint Maartense dochter-trustsector worden namelijk niet door toezichthouder Centrale Bank van Curacao en Sint Maarten (CBCS) gerapporteerd. Dat bleek uit een schriftelijke reactie van 26 augustus jongstleden namens financieel-economische directeur van de Centrale Bank van Curacao en Sint Maarten (CBCS) Jose Jardim. Jardim is de opvolger van Alberto ‘Chos’ Romero, de toezichthouder die gedurende decennia binnen de trustsector eindverantwoordelijk was voor falend toezicht op Nederland Antilliaanse trustkantoren.

CBCS: Kapitaalstromen brievenbusfirma’s en trustkantoren niet geregistreerd

Bang! De angel van diepe corruptie binnen het Koninkrijk der Nederlanden.

Overigen faalt de toezichthouder bij De Nederlandse Bank al in haar toezicht op de Nederlandse trustsector. Het beeld dat de Antilliaans Nederlandse trustsector hun balans cijfers niet rapporteren was reeds een sterk vermoeden. Uw Koninkrijksbelangen-blogster heeft afgelopen jaren stevig gezocht naar cijfers en die waren in geen enkel rapport, statistiek of jaarverslag terug te vinden. En als je hierover iets vraagt wordt je immer van kastje naar muur of het bos in gestuurd, dus vragen heeft alleen zin als je de hoofdverantwoordelijke met een directe vraag voor het blok zet. Dat gebeurde afgelopen maand.

Het antwoord is een kraakhelder bewijs dat Curacaose en Sint Maartense trustkantoren en bijbehorende 12.000+ brievenbusfirma’s hun geldstromen niet registeren bij de Centrale Bank van Curacao en Sint Maarten. Dit in tegenstelling tot De Nederlandse Bank (DNB), waar Nederlandse trustkantoren jaarlijks de geldstromen van circa nog eens 12.000+ Nederlandse brievenbusfirma’s registreren dat er 3371 miljard euro (nafls 7168 miljard) doorheen stroomt. Aangezien een aanzienlijk deel van de Curacaose brievenbusfirma’s illegale en ongereguleerde brievenbuscasino’s blijken, is het meer dan aannemelijk dat er meer dan 10.000 miljard nafls per jaar door brievenbussen en trustkantoren binnen het Koninkrijk der Nederlanden stroomt. Dat is ruim 10% van de wereldhandel.

Dat de door de Nederlandse regering gedomineerde Rijksministerrraad de afgelopen ruim 25 jaren geen (enkele) controle laat uitoefent op jaarlijks duizenden miljarden guldens aan ongereguleerde kapitaalstromen, afgedekt door belastingverdragen, gaming trustkantoren en brievenbuscasino’s en kennelijk niet maalt dat honderden miljoenen guldens aan licentie fees in de zakken van online gaming vergunninghouders verdwijnen en dat er op de eilanden jaarlijks miljarden guldens aan winstbelasting van online gaming belastingopbrengsten niet worden geind, werpt de vraag op hoe diep corruptie bij de Nederlandse overheid zelf een rol speelt. En of de Nederlandse politieke en mediabeeldvorming dat de Antillen de enige rotte appels in de mand zijn, wel berust op realiteit en de waarheid.

Volgende vraag: hoe houden de Nederlands-Antilliaanse trustkantoren toezicht op die duizenden miljarden per jaar en waar gaan die gigantische stromen heen? Daarvoor moest ook diep worden gespit. Geldstromen in de Curacaose en Sint Maartense trustsector worden goeddeels gefaciliteerd en bevorderd door het Haagse ministerie van Financiën en de International Finance Group (IFG), zo bleek uit nader onderzoek.

Daarbij bleek dat IFG als beheerder en bestuurder van die duizenden miljarden aan niet-geregistreerde geldstromen, niet alleen brievenbuscasino’s, maar ook de lokale media, politiek, schaduwregering Grupo di Sopi, en de besturen van Curacao Internet Gaming Association (CIGA), Curacao International Curaçao International Financial Services Association (CIFA) en de CIFC (Curaçao International Financial Center) aansturen. Sterker, ook Nederlandse topambtenaren bij de ministeries van Financiën, Buitenlandse Zaken, Justitie & Veiligheid en Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, verantwoordelijk voor deugdelijk bestuur en rechtshandhaving op de Koninkrijkseilanden, worden door IFG ‘geadviseerd’. Dat blijkt uit het feit dat Nederlandse topambtenaren  steeds met chirurgische precisie falen in het waarborgen van deugdelijk bestuur en rechtshandhaving op de Koninkrijkseilanden.

Volgens Europol is Nederland is de narcohoofdstad van Europa. Volgens historicus Marcel de Kort kent Nederland al eeuwen een systematisch falend drugsbeleid. Volgens een gezagwekkend onderzoek van de Universiteit van Amsterdam, gepubliceerd in Nature is Nederland ook het grootste belastingparadijs ter wereld. Belastingparadijzen ontstaan als gevolg van een falend belastingverdragen misbruik beleid. In de schaduw van dat belastingparadijs blijkt witwassen via de rijksdelen overzee goed te gedijen. Gesophisticeerd falend toezicht door de Rijksministerraad op deugdelijk bestuur en rechtshandhaving ten aanzien van Koninkrijksdelen Curacao, Sint Maarten en Aruba in ‘s werelds grootste narcoregio met Elias & IFG aan het stuur en geen toezichtbeleid van de Centrale Bank en een niet-handhavingsbeleid door het Openbaar Ministerie, maakt van het Koninkrijk der Nederlanden het grootste witwaswalhalla ter wereld. Ten koste van de Curacaose, Arubaanse en Sint Maartense belastingbetalers. Echter, uit niets is gebleken dat Nederlandse topambtenaren bovengemiddeld dom zijn. Al dat wonderlijk falen maakt deel uit van een inktzwart businessmodel.

Wat is het businessmodel? Volgens het Ministerie van Financiën in Nederland, verantwoordelijk voor toezicht op de DNB en samenwerkende FUI’s, zijn trustkantoren en bijbehorende brievenbusmaatschappijen goed voor de concurrentiepositie van Nederland. Zo was Nederland bijvoorbeeld tot voor kort de grootste ‘investeerder’ in de U.S.A. Maar het ministerie is ook verantwoordelijk voor toezicht op belastingverdragen, ook incluis de bi-laterale met de Antillen. En trustkantoren zijn essentiele poortwachters, aldus DNB.

En Nederlandse trustkantoor dochters in de rijksdelen in The West maken vollop misbruik van het gebrek aan toezicht en rechtshandhaving. Daarnaast dragen trustkantoren lokaal de beloofde online gaming winstbelastingen af. Verder dragen trustkantoren en bijbehorende brievencasino’s hun online gambling licentiefees niet af. Dat blijkt alleen al uit het feit dat de grootste economische pijler van de eilanden niet door de CBCS gecategoriseerd wordt (zie boven mail van CBCS 26 augustus 2020). Daarnaast blijkt dat uit het feit dat online gaming licentiehouders op Curacao en Sint Maarten niet worden geregistreerd.

Daarnaast is feit dat in navolging van Nederland ook haar koninkrijksdelen trustkantoren vrijwel geen MOT meldingen doen. Dat blijkt niet alleen uit FIU jaarverslagen tot en met 2014, maar ook uit het feit dat de FIU vanaf 2014 het restant niet publiceert. Wel liet FIU ondergetekende gister op de valreep weten dat afgelopen 5 jaar sprake was 147.739 offshore online gaming mot-meldingen en 1.367 trust mot-meldingen.. waarbij ze in beide gevallen tevens aangeeft dat dat ‘cijfer zou kunnen veranderen indien een toezichthouder, gedurende een onderzoek bij een onder toezicht gestelde persoon of instelling, opdracht geeft om bepaalde transacties alsnog te melden‘

Daarom blijft het onbegrijpelijk dat zowel Justitie als Financien als het Openbaar Ministerie al meer dan 25 jaar geen toezicht en een niet-handhavingsbeleid hanteert als het gaat om misbruik van Nederlandse belastingverdragen, witwassen en crimineel-financiele activiteiten in offshore online gaming brievenbuscasino’s.

Dit zijn ernstige aanwijzingen dat de Nederlandse overheid duizenden miljarden euro’s met behulp van belastingverdragen en trustkantoren met een Nederlandse achtergrond en anonieme brievensbuscasino’s via de Koninkrijks gebiedsdelen in Curacao en Sint Maarten wereldwijd witwassen faciliteert en bevordert.

4) ‘ENORME DRUK’ VAN TISS

De feitelijke offshore online gaming monopolie voor trustkantoren met een Nederlandse achtergrond in haar Koninkrijksdelen in de Caribbean begint feitelijk op 1 juni 1996 met een aanvraag voor een online casino vergunning door Holland Intertrustbaas Gregory Elias voor TISS NV en TISS CV (Telecommunication Information Services Systems, thans bestuurd door United Trust baas Gregory Elias). Elias is niet de eerste licentie aanvrager. Lipscomb (rechtsvoorganger Antillephone), Francesco Corallo (Lightning Casino en Corlac Games), Cyberluck (Meespierson) en Robbie dos Santos (Millionaire’s Club) gingen Elias voor.

Daarom is het des te opmerkelijker dat de Intertrustbaas een vergunning krijgt. Dat is bijzonder omdat Justitieminister Suzy Camelia Romer in 1993 hiertoe met hulp van partijgenoten premier Liberia Peters en parlementsvoorzitter Rufus McWilliam (PNP partijgenoten) een ondeugdelijke wetgeving wist te realiseren buiten de dienst Juridische Algemene Zaken (JAZ) om. De reden om dat buiten Juridische Zaken om te doen was omdat sexlijnen provider Lipscomb (rechtsopvolger Antillephone, die de wet voor zichzelf had gemaakt) niet wilde dat de Landsverordening Buitengaatse Hazardspelen voorzag in toezicht en vergunningsvoorwaarden. Met zo’n soort wetgeving zou de afdeling JAZ nooit akkoord zijn gegaan. Dus toen de initiatiefwet buiten JAZ om alsnog wet werd, was het ontbreken van toezicht een voorschriften tevens de reden waarom de dienst Antillephone geen vergunning wilde verstrekken. Het blijft daarom een volstrekt raadsel waarom gouverneur Jaime Saleh in strijd met het advies van zijn eigen Raad van Advies een handtekening onder een zeer belangrijke maar ondeugdelijke wetgeving zette, in plaats van aan de Rijksministerraad voor te leggen ter vernietiging, opdat JAZ een nieuwe deugdelijke wetgeving kon maken.

Hoe dan ook, JAZ weigerde op basis van deze wet online gamingvergunningen te verstrekken. Tot 1 juni 1996. Enter de gezaghebber van Curacao Stanley Betrian. Drie jaar na de bijzondere wetgeving zette Betrian namens Elias het juridisch uitvoeringsorgaan onder ‘enorme druk’. Dat blijkt uit het volgende stuk:

Eilandsgezaghebber Stanley Betrian zette namens TISS N.V. (bestuurd door Staten Management van Intertrustbaas Gregory Elias) de landsregering onder ‘enorme druk’

Hoe die druk werd gezet blijft duister. Uit stukken wordt wel duidelijk dat toenmalig gezaghebber Betrian premier Pourier en JAZ voorhielden dat Elias en zijn politiek lobbyist de regering vele miljoenen aan winstbelastingen voor de schatkist voorhielden en die laatste als gezaghebber het toezicht op zich zou nemen. De bezweek onder de druk. De rest van de online gaming vergunningsaanvragen van derden werden vervolgens daadwerkelijk op basis van het gelijkheidsbeginsel toegewezen. Dat blijkt uit Staten vragen van toenmalig Statenlid Michèle Russel-Capriles:

Antwoorden op vragen van toenmalig statenlid mw. Michèle Russel-Capriles

Nieuwsgierig deed de Amigoe van Citco een LOB verzoek naar de vergunningverleningen. Doch die werd door JAZ afgewezen. Eerst op basis van artikel 11 lid 1c (bedrijfsgeheimen) en 2d (persoonlijke levenssfeer) en daarna vanwege artikel 12 (intern beraad). Vervolgens verdween het dossier in het niets. En zo werd cruciale Antillen historie gewist.

Inzake naar het hoe en waarom Betrian en Elias’ Staten Management N.V., de aanvrager van de TISS vergunning, de dubieuze vergunningensluis wist open te trekken blijft hierdoor onbekend, tenzij duo Betrian en Camelia-Romer alsnog gaan zingen. En die weten wel beter dan Intertrust en Elias’ meest zwarte geheimen te verklappen. Op 1 augustus 1996 zette gouverneur Jaime Saleh een cruciale handtekening, ditmaal onder een dubieuze vergunning op basis van een dubieuze wetgeving. Daarna ging de kraan wijdopen.

5) BRIEVENBUSCASINO’S

Eenmaal de vergunningen binnen, initieerden Greg ‘The Kid’ Elias en zijn goede notarisvriend Gerard ‘Butch’ Smeets, tevens broer en adviseur van Citco baas Chris Smeets in 1998 wetgeving voor de vennootschapsvorm Stichting Particulier Fonds (SPF). De belastingvrijgestelde Bijzondere Vennootschap (B.V.) en de anonieme, belastingvrijgestelde SPF zou al snel een populaire tool gaan blijken voor Egaming activiteiten om belasting en UBO registratie te omzeilen en Egaming royalties in ‘investeringsfondsen’ onder te brengen. Ideaal om criminele activiteiten in te ontwikkelen. Toen belastinginspecteurs hiervoor harde bewijzen hadden verzameld, werd een aanwijzing gegeven niet verder in te zoeken in SPF-fen. ‘Er moet rust blijven in de sector’ werd het Antilliaans belasting-adagium van directeur belastingen Harold Henriquez en Financiën minister Russel Voges. Die aanwijzing werd in stand gehouden door financienministers Ersilia de Lannoy, Jose Jardim en de huidige Kenneth Gijsbertha en zou grote gevolgen hebben voor de toekomst van de Antilliaanse schatkist en bestuurlijke corruptie.

‘Er moet rust blijven in de sector’
– Belastinginspecteur SBAB

Vervolgens vlogen trustbazen Gregory Elias, Michael Ellis en belastingendirecteur Henriquez naar Den Haag om te onderhandelen over een belastingverdrag met de Nederlandse minister van financiën Gerrit Zalm en zijn staatssecretaris Willem Vermeend. Doel: de duizenden miljarden aan ongereguleerde geldstromen per jaar die voorheen via de Antillenroute liepen, op een andere manier binnen het Koninkrijk der Nederlanden te houden, om te kunnen ‘investeren’ in het buitenland ten behoeve van de concurrentiepositie van Nederland. Plan: ongereguleerde brievenbuscasino’s bestuurd door trustkantoren met behulp van een ‘E-commerce’ belastingverdrag. Drie jaar later kwam het tot een ‘E-commerce’ belastingverdrag tussen Nederland en de Antillen.

“Iedereen heeft er baat bij. Koopmannen onder elkaar”, –
– Holland Intertrust baas Gregory Elias

“Iedereen heeft er baat bij. Koopmannen onder elkaar“, knipoogde Gregory Edward Elias, voorzitter van de Vereniging Offshore Belangen, nadat hij in 1999 na 3 jaren onderhandelen samen met Michael Emile Joseph Ellis van MeesPierson en de Antilliaans financienminister Russel Voges een duivelspact sloot met Vermeend en Zalm. E-commerce as in online casino’s in anonieme brievenfirma’s en belastingvrijgestelde SPF en BV constructies met E-zone en Egaming sublicenties, beheerd door trustkantoren op basis van een Nederlands belastingverdrag. Oftewel: misdaad multinationals diep wegstopt achter vierdubbele beschermwallen.

Het BRK/NFR belastingverdrag werd op 12 februari 2001 een feit en Elias werd benoemd als speciaal adviseur voor international financiën en belastingzaken van alle ministers van financiën van Voges tot Gijsbertha. Iedereen baat, behalve de burgers van de Antilliaanse eilanden Sint Maarten, Curacao en Aruba, zo zou 25 jaar later duidelijk worden. Want offshore online gaming was hiermee de facto 25 jaar gemonopoliseerd door de trustsector, maar de bevolking werd belast met de lasten, zonder de lusten.

6) MISBRUIK VAN TELECOMINFRASTRUCTUUR

Reeds bij aanvang van haar vergunning van 1 augustus 1996 kampte TISS met een probleem: het aanleveren van capaciteit en kwaliteit van internetverbindingen voor haar toen nog illegaal opererende E-gaming cliënten. In 1999 kondigden Intertrustpartner Elias, KPMG partner Peter Grootens en Maduro & Curiels Bank directeur Ronald Gomes Casseres aan dat capaciteit en kwaliteit van een overheidstelecom de levensader voor ‘e-commerce’ aka offshore online gaming zou worden. Het Nederlandse KPN wilde graag in dat gat springen maar KPMG ook. KPMG partner Grootens trok aan het langste einde en fuseerde vanaf 1997 op hoge kosten voor de Antilliaanse belastingbetaler met behulp van KPMG international, KPMG U.S.A. (Barentsgroup) en KPMG NA consultants een nieuwe UTS uit Setel op kosten van de belastingbetaler en kaapte daarbij de overheidstelecommer. Dat blijkt uit een vernietigend rapport van de Algemene Rekenkamer in combinatie met de daarop opvolgende KPMG jaarrekeningen tot 2019, die ik wegens bronbescherming nog even onder me hou, maar voor de eilandelijke overheid gewoon bij overheidsaccountsbureau SOAB, de Algemene Rekenkamer, toezichthouder BTP en VVRP minister Zita Jesus-Leito beschikbaar zijn.

IFG leden Ralph Palm en Harry Canters (beiden ex KPMG NA partners) | Jeu Olimpio

Overheidtelecom UTS werd feitelijk geboren als dekmantel voor offshore kansspeldienstverlening. Uit UTS jaarrekeningen blijkt nimmer melding te zijn gemaakt van de omvangrijke offshore online gamingactiviteiten en de zware operationele en consultancykosten die daarmee gepaard gingen, terwijl de accountant via adviseurs en stromannen het overheidsorgaan zelf aanstuurde. Daarmee heeft KPMG zich meer dan 20 jaar schuldig gemaakt aan het medeplegen van valsheid in geschrifte, belangenverstrengelingen en medeplichtigheid aan het doen van onjuiste belastingaangiftes. Wat de belastingbetaler hoogstwaarschijnlijk honderden miljoenen aan niet uitgekeerde dividenten en verkoopwaarde heeft gekost. Voor een dergelijke manier van faciliteren bij witwassen werd KPMG overigens later in de Cymbal/Troya zaak (‘dollarswipen’) veroordeeld. Het neemt voorts weinig fantasie te begrijpen waarom meer dan 150 miljoen verloren ging aan een UTS-Uniqa operatie in Suriname. Het werpt tevens licht op de megasalarissen van ex overheids telecom directeur Paul de Geus (meer dan een miljoen per jaar) en telecom toezichthouder Franklin Sluis (meer dan 7 ton per jaar).

Betrian kwam zijn belofte van toezicht en inkomsten voor de Antilliaanse schatkist niet na, zijn opvolgster gezaghebber Lisa Dindial eveneens niet. En ook geen enkele minister van Justitie nam vanaf de eerste vergunningen enige verantwoordelijkheid. Zelfs bij de startfase van de nieuwe staatkundig structuur van 10-10-2010 werd door de Rijksministerraad benoemde Ronde Tafelcommissie voorzitter Raymond Begina (KPMG) en commissielid Suzy Camelia Romer geenzins gehandeld in het belang van de eilanden, de corruptie en Nederlandse concurrentiebelangen zou alleen maar toenemen door een controlerende bestuurslaag ertussenuit te halen. Ook na 10-10-’10 is door geen enkele van 9 Curacaose regeringen nagedacht om de veruit grootste economische pijler en inkomstenbron ten behoeve van de eilandskas te reguleren en taxeren.

De ondeugdelijke Buitengaatse Hazardspelen wetgeving van 1993 blijft tot op heden onveranderd in stand, evenals de verstrekte vergunningen en voorwaarden, zo blijkt uit een recent LOB verzoek. Het ministerie van Justitie mandeert haar wettelijk verplichte toezicht op licentiehouders weliswaar van instantie naar instantie, maar nooit naar een toezichtsorgaan die over kennis en capaciteit beschikt of handhavend optreedt. Op 9 juli 2008 mandeerde Justitieminister David Dick toezicht op offshore online gokken naar Bureau Telecom en Post. Op 23 december 2019 mandeerde Justitieminister Quincy Girigorie naar het Financienminister Kenneth Gijsbertha, die het mandaat op zijn beurt ondermandeerde naar de Gaming Control Board. Wiens CEO Gino Campbell er een pervers genoegen uit lijkt te putten zijn onkunde te benadrukken. De voormalige Ernst & Young audit supervisor werd in 2011 aangesteld door de voor uitlokking tot moord op Helmin Wiels veroordeelde ex Financien minister George Jamaloodin. Tot op vandaag de dag verzuimt de GBC directeur de loterijenvergunning voor een reeds in 2013 voor witwassen en criminele oganisatie veroordeelde, en Maximus verdachte Robbie dos Santos in te trekken. Dan hebben we het nog niet gehad over Gijsbertha’s roemruchte bankwet voor de criminele organisatie van moordverdachte Robbie. Nee, Liberty UTS-sers mogen het offshore online kansspel netwerk thans gereguleerd noemen, maar rouleren met manderen en ondermanderen is absoluut niet hetzelfde als reguleren of handhaven.

7) MISBRUIK VAN INTERNATIONAAL BETALINGSVERKEER

De witwasmogelijkheden van brievensbuscasino’s in trustkantoren blijken legio. Een kleine greep uit witwasmogelijkheden voor offshore online casino’s die in brievenbusfirma’s door trustbazen worden bestuurd en die uw Koninkrijksblogger tegenkwam:

1. Witwassen via fingeren van online casino bedrijfsomzetten of bedrijfswinsten
2. Witwassen middels fingeren van bedrijfsaandelen
3. Witwassen middels investeringen in gefingeerde waardes van aandelen in online gaming bedrijven
4. Witwassen via betaaldienstverleners (bv met ongereguleerde herkomstverklaringen zoals illegale sublicenties waardoor regulering vrijwel mogelijk is)
5. Witwassen door Know Your Customer compliance casino software instellingen te laag in te stellen of zelfs uit te zetten (bv daardoor meerdere accounts mogelijk, illegaal gokken vanuit landen waar dat verboden is)
6. Witwassen door online casino bedrijfsomzetten of bedrijfswinsten te fingeren via vennootschapsconstructies binnen trustkantoren
7. Witwassen door de licentie binnen het trustkantoor oneigenlijk administratief in te zetten om gelden zonder herkomstverklaring van een derde vennootschap wit te wassen
8. Witwassen door matchfixing (waarbij van te voren de uitkomst van een game of sportsbetting vaststaat)
9. Witwassen door illegaal (meestal grote) gokwinsten van spelers te confisqueren
10. Witwassen door een online casino plots te liquideren en de spelersinzetten te verduisteren
11. Witwassen via fingeren van online casino bedrijfsomzetten of bedrijfswinsten
12. Witwassen door spelen tegen bots (robots), waarbij van te voren de uitkomst van een game of sportsbetting ook vaststaat
13. Witwassen door online casino bedrijfsomzetten of bedrijfswinsten te fingeren via fiscaal gedreven/complexe vennootschapsrechtelijke offshore structuren
14. Witwassen door contant geld van casino naar crimineel of speler te verplaatsen (zogenaamde ‘cashdrops’)
15. Witwassen door zwart geld van speler of crimineel naar casino te verplaatsen en te voorzien van een ‘gokwinst’ herkomstverklaring
16. Witwassen bij bijvoorbeeld pokersites zou partij A bewust kunnen verliezen aan partij B om zo een geldbedrag over te maken. Partij B kan dan aantonen dat het ‘gokwinst’ is.
17. Witwassen via payment service providers (PSP’s). Een PSP is een online-betaaldienstverlener die online casino’s betalingen afhandelt. Uit opsporingsonderzoeken is gebleken dat het gebruik van een PSP een crimineel kan helpen bij het verhullen van de herkomst van zijn omzet. De reden hiertoe is dat een PSP vaak verschillende transacties opspaart om deze in een grotere batch bij de bank aan te leveren. Omdat de transacties dan niet meer op consumentenniveau zijn uitgesplitst, kan een bank geen compliance meer uitoefenen.
18. Witwassen middels een eigen payment service provider. Als een casino zelf een PSP ter beschikking heeft, is de compliance zelfs volledig onder controle. Daarmee ontstaat ruime mogelijkheden voor de crimineel om zijn cliënten of zijn omzet te verhullen (vaak het geval).
19. Witwassen via virtuele valuta. Naast bitcoin bestaan nog zo’n 500-600 andere virtuele valuta zoals monero en ethereum. Virtuele valuta vallen niet onder de verantwoordelijkheid van een land, een centrale bank of een andere financiële toezichthouder. Via virtuele valuta anoniem crimineel geld worden witgewassen. Bijna 1/3 deel van Curacaose internet casino’s bieden die mogelijkheid (een tiental trustkantoren zijn hierin inmiddels zelfs gespecialiseerd)
20. Witwassen door de identiteit van crimineel of speler te verhullen via inzet van agenten die geld storten op accounts van casinosites
21. Witwassen via telecom providers. Zoals bij sms loterijen, waarbij saldo en krediet van telefoongesprekken door een telecomprovider wordt omzet in contant geld
22. Witwassen via gokzuilen. In gokzuilen (cashcenter automaten in bar’s, speelhallen, casino’s) kunnen mensen contant geld op een account storten. Met de account kan vervolgens op een computer of mobiele telefoon anoniem gewed kan worden op sportwedstrijden. Bij winst of vroegtijdige stopzetting van het casinospel kan het geld contant opgenomen worden bij het cashcenter met een (valse) herkomstverklaring voor de ‘gokwinsten’.
23. Witwassen via het gebruik van gestolen credit card data om geld naar online speelaccounts over te hevelen om die vervolgens uit te laten betalen als ‘gokwinst’ en daarmee de schijn te wekken legaal geld op de bankrekening te krijgen.
24. Witwassen via shell-casino’s. Een shell casino is een online casino die een website als front heeft maar waar je niet op kan gokken, maar waarvan de herkomstverklaring kan worden misbruiken door ‘gokwinsten’ te fingeren
25. Identiteit verhullen via inzet van agenten die geld storten op accounts van casinowebsites

Kortom, de witwasmogelijkheden van offshore brievenbuscasino’s, die worden beheerd door trustkantoren zijn vrijwel ongelimiteerd. Zijn hier bewijzen (vonnissen) van? Niet binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Toezicht op geldstromen uit brievenbuscasino’s ontbreekt. Ook rechtshandhaving ontbreekt: zowel het openbaar minister van Nederland en de eilanden en Nederland vervolgde tot op heden geen trustkantoren, accountants en banken niet voor belastingontduiking, gaming licentiefraude en witwassen. Volgens het OM omdat het een taak van de lokale politiek is deugdelijke hazardspelwetgeving te maken (bewijs). Bovendien blijkt uit de aanwijzing van het college van procureurs generaal in Nederland dat officieren van Justitie niet hoeven te zoeken naar herkomst van witwassen (zoals offshore online gaming sublicenties). Witwaswetgeving is ronduit slobberig en witwasstraffen binnen het Koninkrijk der Nederlanden uiterst mild. Bovendien bepaalt de Ruding norm dat belastings-inspecteurs niet mogen meewerken aan een strafrechterlijk onderzoek zonder toestemming van de minister van Financien. Bovenstaand witwasbeleid maakt van het Koninkrijk der Nederlanden het grootste witwaswalhalla ter wereld.

“The Netherlands comes equipped with built-in island laundromats – Aruba, Sint Maarten and Curacao – and the Dutch speak English. Best of all, lax Dutch law means even if they get caught, there isn’t much anybody could do.“ (Uit: The Sink – Crime, terror and dirty money in the offshore world – Jeffrey Robinson 2003).

Uit buitenlandse witwas onderzoeken en vonnissen van Curacaose en Sint Maartense casino’s blijkt in ieder geval dat er sprake is van megawitwassen. De U.S.A. en Italië onderzoeken en vervolgen bijvoorbeeld Antilliaanse offshore online casino’s wel. Zo blijkt uit diverse Amerikaanse vonnissen dat de Italiaanse maffia diep in Curacao online gaming zit. Daar zijn oude en meer recentere bewijzen van. In 2012 werd Global Internet Corporation (GIC) veroordeeld voor witwassen van circa 5 miljard dollar. GIC werd gelicenseerd door Antillephone en beheerd door CMS trust. In 2013 werden in de USA 17 Pinnaclesports mensen veroordeeld voor witwassen en banden met de maffia. Uit een New York Times onderzoek uit 2015 bleek dat Pinnacle al in 2005 jaarlijks meer dan 12 miljard dollar omzette. Ook Italie doet sinds 2015 onderzoek naar witwassen en belastingontduiking bij online gaming op onze eilanden. Volgens de Italiaanse dagvaarding van 2016 werd maffiabaas Francesco Corallo tenministe vanaf 2004 gefaciliteerd door het Curacaose trustkantoor Corporate Agents, Fortis Bank en First Caribbean International Bank (Deuss). Volgens de zelfbenoemde Godfather van Sint Maarten is er niets aan de hand, zijn accountant is immers KPMG. En het zit de Italianen hoog dat Fortis bank, destijds bestuurd door Elias, tot op heden niet wordt vervolgd. Op Curacao is o.a. G-Force Corporate Services BV (Betrian) op Landhuis Joonchi en gaminglicentiehouder Cyberluck N.V. (Intertrust) voorwerp van een Italiaans maffia-onderzoek. In Australia is Emucasino voorwerp van onderzoek. Emucasino werd gelicensed door Gaming Services Provider op Curacao, maar EmuGroup Ltd is van een Panamese holding en houdt adres in Malta. In Nederland is miljardair Marcel Boekhoorn met Ramphastos Investments voorwerp van onderzoek van de Italiaanse anti-maffia autoriteiten. Ramphastos wordt bestuurd door United Trust van Gregory Elias. De BBC deed in samenwerking met uw hoofdredactrice in 2019 onderzoek naar foute praktijken van mBet solutions en licentiehouder Cyberluck en legde de kern van witwassen bloot: illegale en ongereguleerde sublicenties. De stroom van bedreigingen aan het adres van uw Koninkrijksblogger, haar omgeving en ons forum zouden nooit meer stoppen. Er zitten meer spannende internationale online gaming slash witwasonderzoeken in de pijplijn, waar nu niet over uitgeweid kan worden, maar allemaal uitkomen in (trustkantoren, brievenbusfirma’s en gaminglicentiehouders in) Curacao en Sint Maarten.

Wat blijkt verder? Curacaose online casino’s blijken ondanks hun wereldberoemde slechte imago hopi populair. Bezoek een willekeurige online gambling forum en je leest waarom. Van de kant van de gokker omdat een Curacose licentie synoniem is aan geen KYC informatie te hoeven overleggen bij een accountregistratie. Zo kan niet alleen een legitieme speler gokker, bijvoorbeeld als het land geen offshore online gokken toestaat. Maar ook een notoire crimineel onder een pseudoniem. Daarnaast staan Curacaose operators toe dat anoniem meerdere accounts worden geopend door de compliance software parameters van Curacaose licentiehouders doorgaans laag/uit te zetten. Totdat er flink gewonnen wordt, dan slaat de software opeens alsnog aan en worden winsten nogal eens ingepikt. Anderzijds is het opzetten van een Curaçaose internetcasino kinderlijk eenvoudig, snel en goedkoop (video). Het op afstand opereren vanuit servers in E-zone datacenters zonder justitiele en andere overheidsbemoeienissen is met name voor criminele organisaties reuze aantrekkelijk. Vanaf Sint Maarten 1500 gokzuilen met poker en sportsbetting sites aansturen in Italie is nog makkelijker, zo ondervond Corallo. Omdat zijn maffiabanden in 1996 al te bekend waren om een licentie te krijgen, heeft Siciliaan met verschillende paspoorten in Sint Maarten simpelweg een licentie op naam van een premier. Sint Maarten is in principe een rijk land als Corallo en Franklin Meyer hun belastingen betalen over de 31,39 miljard euro (pagina 52) die de gokzuilenkoning volgens de Italiaanse kansspelautoriteit AAMS vanuit Sint Maarten in Italie heeft omgezet. En wat regering Eman wel, maar de huidige Arubaanse regering vermoedelijk nog niet weet, is dat Arubaanse gokzuilen tegenwoordig weliswaar vanaf Curaçaose trustkantoren en datacenters worden aangestuurd, maar dat de Creek Indianen die business recent hebben overgenomen van casinokoning Eduardo de Veer. Als de Arubaanse casinokoning Eduardo de Veer en/of zijn Curacaose trustkantoor met de Curacaose en Arubaanse fiscus aftikt, kunnen twee eilandsbegrotingstekorten in één klap worden opgelost.

En dat mag ook wel. Want zonder uitzondering is in alle gevallen misbruik gemaakt van de Curacao-Sint Maartense overheids telecominfrastructuur UTS, die al 20 jaar met royale hand door KPMG en spinoff BearingPoint wordt geadviseerd en geauditeerd. Overigens tot 2011 afgedekt door een rapport van Enst & Young Accountants in samenwerking met Deloitte en Anthony Cijntje van ACC & partners.

Zo kaapten IFG leden de grootste en meest veelbelovende Antilliaanse economische pijler ten behoeve van de fiscaal financiële sector zelf, haar georganiseerde misdaad clientele en de Nederlandse overheid, terwijl Antilliaanse belastingbetalers bijna bezwijken onder alle corruptie en hoge kosten.

8) MISBRUIK VAN BELASTINGVERDRAGEN

Aan online gamingbelasting dient de Curaçaose minister van financiën Gijsbertha momenteel jaarlijks nafls 784.000.000 tot 1.140.000.000 aan winstbelasting te ontvangen. Daarnaast zou het ministerie van Justitie jaarlijkse offshore gaming licentiefees van tenministe nafls 1.000.000.000 aan het ministerie van Justitie, maar mandeerde dat medio vorig jaar naar Financien. Een onderbouwing van deze cijfers is gegeven in de blog Koninkrijksbelangen | Waar zijn de miljarden van Curacao? Int Gijsbertha die circa 2 miljard ook? Niet volgens de begroting. Onder financienminister Russel Voges, Mark Mingo, Ersilia de Lannooy en Jose Jardim werden deze aanzienlijke schatkistinkomsten ook al niet geint. Waarom niet?

Omdat de trustsector in 1999 met hulp van Financienminister Gerrit Zalm en staatsecretaris Willem Vermeend de wettelijke inkomsten van de offshore online gamingsector in BRK-NFR belastingverdrag in (anonieme) brievenbusfirma’s,  en E-zones en belastingrulings heeft verstopt en door trustkantoren laten beheren. En volgens de grootste offshore online gaming en belastingontduikings-expert betaalt Elias ‘al genoeg belasting’ (video).

Hoewel aangehaald belastingverdrag inmiddels net als Antillenroute 1.0 als kwalijke belastingpraktijken zijn aangemerkt en anonieme brievenbusfirma’s ook de Europees Hof de deur uit worden uitgejaagd, focust (een groot deel van de jongens en meisjes van de) IFG/CIFA, CIGA en CIFC zich niet conform hun statuten op een gezonde financiële sector en regulering maar op een nieuwe belastingregeling, aldus trustboer Bas Horsten van SGG management aan een van Elias’ public relations schrijvers. Kennelijk wenst de gaminglobby de duizenden offshore online gaming casino’s ‘binnenskamers’ behouden. Dat blijkt o.a. ook uit de weigerachtigheid zich bij Justitie, de Gaming Control Board en de FIU te registeren.

Met andere woorden: de offshore E-gaming trustkantoren, E-gaming licentiehouders en E-gaming consultants (advocaten, fiscalisten, accountants, paymentservice providers) van gaminglobby IFG/CIFA, CIFC en CIGA weigeren de ministeries van Financien en Justitie licentie en winstbelastingafdrachten te doen, openheid van zaken te geven, zich bekend te maken aan de Gaming Control Board en te voldoen aan de talloze registratie-verzoeken van Financial Intelligence Unit (MOT). Dat doen ze overigens al meer dan 25 jaar en daar is natuurlijk de nodige ervaring in opgebouwd. Dat de Curacaose en Sint Maartens bevolking echter opdraait voor kosten voor online gaming telecommunicatieinfrastructuur, consultantskosten en alle daarmee gepaarde diepgewortelde corruptie lijkt genoemde verenigingen in crisistijd slechts in geschrift, maar niet in daad aan hart te gaan.

9) MAFFIA?

Een voorbeeld hoe de Nederlandse overheid de maffia faciliteert. Decennia lang stond de Nederlandse overheid op het standpunt dat de maffia ‘schaars, incidenteel en onbedreigend voor de samenleving‘ waren (bron: boek Bloedsporen, een reis naar de maffia p. 243)

Italiaanse maffia in Nederland ‘schaars, incidenteel en onbedreigend voor de samenleving’  (Bron: Bloedsporen – Danny Ilegems en Raf Sauviller, pagina 243)

Gerespecteerde Nederlandse wetenschappers en onderzoekers gingen in 2016 in opdracht van de Nederlandse ministeries van Financiën en Justitie op zoek naar de Italiaanse maffia. Het resultaat was het rapport Cerca Trova (‘wie zoekt, zal vinden’). Het rapport werd opnieuw een typisch voorbeeld van wie niet zoekt, zal niets vinden. Het maffiaprobleem zit ‘m niet in pizzeria’s en bloembollenhandel in Aalsmeer, maar in Nederlandse  belastingverdragen, brievenbusfirma’s, en trustmaatschappijen met foute dochterondernemingen in de Antillenroute 2.0. Slechts op pagina 90 wordt summier aangestipt:

“Wel komen Nederlandse vennootschappen en trustmaatschappijen naar voren in lopende opsporingsonderzoeken van Italiaanse maffiabestrijders naar verdachte kapitaalstromen.”

Dat heb je ervan als je uitgerekend het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties buiten de scoop van onderzoeken houdt. Anno 2020 blijkt sprake van duizenden illegale en ongereguleerde online casino’s in anonieme brievenbusfirma’s middels het ‘E-commerce’ belastingverdrag, een financieel-fiscale wapen, dat de jaarlijks duizenden ongereguleerde miljarden euro’s moet doorsluizen naar andere belastingparadijzen. Bij afloop van het verdrag begin dit jaar bleken opnieuw vrijwel alle elementen uit het NFR/BRK belastingverdrag door de OESO aangemerkt als kwalijke belastingpraktijken. Het verschil tussen Antillenroute 1.0 en Antillenroute 2.0 is dat Nederlandse overheid ditmaal bij de EU op het verdachtenbankje voor witwassen. Zo heeft de Nederlandse regering regels die instellingen verplichten informatie te geven over de echte eigenaar van brievenbusmaatschappijen (de UBO) onvoldoende in anti-witwas wetgeving omgezet, vindt de Europese Commissie. Dat realiteit nog wel wat ernstiger is dan foute aandeelhouders en anonieme vennootschappen, blijkt uit het volgende:

10) INTERNATIONAL FINANCE GROUP

Wie beheert het grootste deel van de ongeregistreerde geldstromen door trustkantoren in de rijksdelen van Koninkrijk? Dat bleek de International Finance Group. IFG? Het was even zoeken. Zelfs het Nederlandse minister van Financien stelde over IFG geen informatie te beschikken. Dat is curieus, omdat Neerlands’ grootste brievenbushandelaren zich onder de bestuursleden bevinden: Citco, Meespierson Intertrust, Fortis (in 2009 overigens uitgetreden) United Trust en accountantsreus KPMG. Koninkrijkse grootste trust en accountantsmaatschappijen met niet geheel toevallig de zwaarste belangen in het illegale en ongereguleerde online gamingnetwerk. Wat verder duidelijk werd, is dat IFG een extreem low profile houdt en zich verschuilt als vereniging achter de andere trust & co vereniging, te weten: de CIFA. Hoe dat zit?

Het oorspronkelijke bestuur van de Vereniging Offshore belangen (VOB) bestond uit Gerard Smeets (Citco), Jacob Hogenkamp (ABN trust) en Lionel Pierson (Meespierson Trust). VOB voorzitter Gregory Elias, het gezicht van de offshore, trad naar de achtergrond na een opmerking van Financien-staatssecretaris Vermeend begin deze eeuw opmerkte dat hij Elias het liefst achter de tralies zag. Hierop verving VOB haar naam door CIFA. IFG ontsproot eind 2005 als gevolg van bonje met CIFA, een vechtscheiding die zich het beste laat omschrijven als een stille paleisrevolutie (meer op pag 273). Geen trustsectormedia die wilde vertellen waarover dat ging. Dat ging hoofdzakelijk over substantie-vereisten met betrekking tot duizenden illegale postbus-casino’s, die worden bestuurd en beheerd door trustkantoren. Lokale callcenters verdwenen en gamingbankrekeningen idem dito nadat de USA online gaming banktransacties vanuit het buitenland verbood. Oud-premier en huidige voorzitter van de Centrale Bank van Curacao en Sint Maarten Etienne Ys lijmde enkele jaren later de scherven: IFG trouwde opnieuw met CIFA, dit keer op huwelijkse voorwaarden. Tegenwoordig sturen dezelfde IFG leden net als voor 2005, opnieuw het bestuur van de CIFA aan als het op cruciale zaken aankomt.

Sommige CIGA leden zijn zich misschien nog niet bewust, maar de verenging en alle leden functioneren als een front voor online gaming belangen. IFG staat weliswaar vermeld op een pagina van de Curacaose Kamer van Koophandel, maar de groep komt niet voor als rechtspersoon in het handelsregister, zo liet de KvK Curacao afgelopen week weten. Omdat dat wettelijk wel verplicht is, vroeg ik een bewijs. Op de kvk pagina zelf staat slechts dat Edsel Doran (Citco) voorzitter is, Harry Canters (KPMG Meijburg secretaris) en Michael Ellis contactpersoon zijn (bewijs). Ook bij het Nederlandse en Monegaske kvk staat IFG niet ingeschreven. Ondanks haar onbekende rechtspersoon status nam IFG in 2016 als stille Curacaose belangengroep deel aan besprekingen met International Monetair Fonds (IMF) in Washington, vertegenwoordigd door niemand minder dan de omstreden Ennia bestuurder Ralph Palm. Fiscalist Ralph Palm was ten tijde van de oprichting van IFG bestuursvoorzitter van KPMG en voorzitter van Raad van Commissarissen van de Centrale Bank Curacao en Sint Maarten.

Echter, op de website van CIFA van 2018 staan een recenter IFG adres en telefoonnummers: Kaya Richard Beaujon z/n, Landhuis Joonchi, telefoon +599 9 736 6161 en +599 9 736 6277. Het gaat om hetzelfde adres en de telefoonnummers van het visitekaartje Gregory Elias.

Echter, op de website van CIFA van 2018 staan een recenter IFG adres met telefoonnummers: Kaya Richard Beaujon z/n, Landhuis Joonchi, telefoon +599 9 736 6161 en +599 9 736 6277. Het gaat om hetzelfde adres en de telefoonnummers van het visitekaartje Gregory Elias.

Uit nog recentere CIFA correspondentie (2019) blijkt dat IFG als vereniging deelneemt binnen de CIFA. Onder het kopje ‘niet-leden’ (geen grap) staan de volgende namen:

1. Citco: Edsel Doran (voorzitter), Rita Merkies-Groothuizen, Iseline Gouverneur, Caprice Irausquin, Selina Neuman, Shendy Cras en ene B. Douglas.
2. United Trust: Angelique Engel en Gregory Elias
3. KPMG Meijburg: Harry Canters, Wendell Meriaan, Ton van Doremalen, Miranda van der Hoeven, Brigitte Douglas en Fong Mang Cheong
4. Ennia: Ralph Palm
5. Michael Ellis (MeesPierson)

Edsel Doran is dus IFG voorzitter. Doran woont op loopafstand van Citco eigenaar Gerard Smeets in Monaco. Maar is de Citco directeur daadwerkelijk de drijvende kracht achter IFG? Dat antwoord werd duidelijk tijdens een bezoek begin dit jaar bij de CIFA nieuwjaarborrel in O-mundo. De drijvende kracht achter CIFA/IFG was te vinden in een cirkel knipscherende ministers en hijgende CIFA leden, die zich om de aandachtsschuwe trustkoning heen verdrongen. Temidden op een barkruk zat een schuchtere ‘filantroop’, die zijn financieel-criminele gokkartel leden beleefd een uurtje tijd schenkt om adorering en respect te betuigen aan hun beschermheer. Een witteboorden variant van de traditionele kus op een Godfathers’ zegelring.

11) ORGANISED CRIME INC.

De meeste mensen die hem kennen beweren dat Gregory Edward Elias (1953) uit de stal van Gerard Smeets komt. Doch volgens de KvK komt Elias uit het nest van Slavenburg Overzee Bank N.V., onderdeel van de Slavenburg Bank die in 1980 in Nederland roemrucht ten onder ging in het grootste witwasschandaal uit de Nederlandse geschiedenis. Slavenburg bankier Eppo Koopman, die in de jaren tachtig ontsnapte aan vervolging, leerde de ambitieuze Elias een truukje dat hij later zou toepassen bij Holland Intertrust. Koopman wist uit ervaring dat het kwaad dieper dan het goed zat in de Nederlandse financiële sector. Een worderlijk gevolg van de Slavenburg arresten was namelijk dat oud-Financien-minister Onno vervolgens een omstreden Ruding-richtlijn uitvaardigde, waarin staat geschreven dat ambtenaren van het ministerie van Financien en de belastingdienst zonder toestemming van de minister moeten weigeren mee te werken aan justitieonderzoeken. Bijvoorbeeld als het gaat om het stelsel van belastingverdragen -rulings en brievenbusmaatschappijen. En zoals ex Justitie staatssecretaris Teeven helder uiteenzette, kan Justitie zonder de medewerking van de belastingdienst en de FIU geen effectief witwasonderzoek doen (video). Op deze manier kunnen financiënministers, bijvoorbeeld als het aankomt op belastingverdragenminisbruik, een justitieonderzoek blokkeren. En controle over Financiën ministers verloopt via hun topambtenaren en adviseurs, zo weten bestuurders die daar ervaring in hebben (video).

Financien minister Onno Ruding richtlijn na de Slavenburg bank affaire (1985): muilkorf, handboeien en spreekverbod voor de Nederlandse FIOD belastingdienst

Met heel veel tegenzin en bij hoge uitzondering treed het Nederlandse OM tegen trustkantoren op. Doch uiterst selectief: zodra het trustkantoor brievenbuscasino’s beheert, komt het weliswaar in een enkel geval tot onderzoek, maar per definitie niet tot vervolging, zo leert de historie. Op Curacao hebben tientallen trustkantoren brievenbuscasino’s. Zoals ook Intertrust van Elias destijds. Dus toen het Nederlandse ministerie van Financiën, verantwoordelijk voor bestrijding van misbruik van belastingverdragen, tijdens de bankencrisis in 2008 de toko nationaliseerde en een kijkje nam in Elias’ fiscale dienstverlener Fortis Intertrust, tot de nek toe gevuld bleek met brievenbuscasino’s, verklaarde Financienminister Wouter Bos met trots dat Nederland de ‘gezonde delen’ van Fortis had gekocht. De Nederlandse Staat werd daarmee fiscaal dienstverlener van Elias’ duizenden brievenbuscasino’s. Intertrust werd vervolgens voor een prikje als een hete aardappel doorverkocht aan Waterland. Fortis stapte uit de International Finance Group en deed naar eigen zeggen afstand van maar liefst 98% van de klandizie met een “hoog risico”. Die klandizie vond haar weg snel terug naar United Trust, de nieuw opgetuigde fiscale dienstverlener van Elias op Curacao.

‘…goede service?’ aldus Elias gedecideerd op de vraag waarom klanten bij hem terugkwamen tijdens een Tweede Kamer parlementaire enquete over belastingontwijking. Zijn belastingontduikings netwerk en offshore online gamingspecialisme had het juiste antwoord moeten luiden. Op het hoogtepunt van zijn carrière acteerde hij als een gewiekste zakenman door een enquête heen, door de Tweede Kamer en het Nederlandse volk te misleiden (video) over zijn kernactiviteiten en was daar trots op: “Ze snappen er helemaal niets van“. De IFG pers Zijn CIFA jaknikkers waren zwaar onder de indruk van zijn acteerprestaties, zo bleek uit reacties aan ondergetekende. Het enige waar de financieel-fiscaal adviseur van alle Financien ministers sinds 2002 wel eerlijk over was, was zijn principeloosheid. Hij had geen interesse voor ‘belastingbesparende’ motieven van zijn clienten. Als je met een Oscar winning performance de wereld weet te misleiden met het beeld dat je makers van snaarinstrumenten helpt met belastingbesparing ipv de georganiseerde misdaad faciliteert met witwassen, zou je moeten worden uitgeleverd aan de U.S.A om terecht te staan voor het faciliteren van witwassen voor Latijns-Amerikaanse drugskartels en het corrumperen van het wereldwijde financiële systeem. Uiteraard mijn bescheiden mening.

Sailing above the law, creating loophole laws, extending his offshore illegal online gaming network taxfraud, illage gaming licensingtrade and money laudring practices, by making sure no registration, supervision and no prosecution takes place.
– Koninkrijks belangen blogger Nardy L. Cramm

Rijken en georganiseerde misdaad multinationals verrrijken door armen armer te maken. Daar komt de professie ‘trust’ op neer. Elias trad niet in morele aspecten van ‘belastingbesparing’. Maar ‘belastingbesparing’ voor snaarinstrumentmakers was slecht een miniscuul onderdeel van de waarheid. Niet zozeer multinationals en de rijken der aarde rijker maken, maar bovenal brievenbuscasino’s voor de georganiseerde misdaad faciliteren met duizenden online casino’s in anonieme brievenbusmaatschappijen, bestuurd door trustkantoren, zonder enige vorm van toezicht en rechtshandhaving op de telecom-infrastructuur en internationaal betalingsverkeer. Doel: jaarlijks tussen de 1680-4500 miljard nafls aan zwarte geldstromen witwassen ten behoeve van de georganiseerde misdaad, de Hollandse fiscaal-financiële sector en ‘de concurrentiepositie van Nederland. Plan: offshore online casinonetwerk monopolyseren in netwerk van Nederlandse (bi-laterale) belastingverdragen, trustkantoren, anonieme brievensbusfirma’s en E-zones, zonder enige vorm van toezicht en handhaving, ten laste van andere belastingbetalers. Dat is wat de onderkoning van het Koninkrijk der Nederlanden feitelijk doet.

De ware kunst van onderkoning Gregory Edward Elias (1953) verdient eigenlijk een historische Godfather 2.0 filmserie. De titel “Organised Crime Inc.” popt dan onmiddellijk op. Jaren puzzelen op de Nederlands-Antilliaanse offshore trust en goksector heeft bij uw blogster en haar reflectieteam niet alleen een uiterst verontrustend beeld, maar ook een bijzonder indrukwekkende ‘foto’ opgeleverd over de rol van als mastermind van een wereldwijd underground banking netwerk. De puppetmaster wordt gefaciliteerd door nagenoeg alle regeringen (op enkele uitzonderingen na), inlichtingen en rechtshandhavingsinstanties van het Koninkrijk der Nederlanden sinds tenminste 1995, maar vermoedelijk al vanaf de jaren ’80 voor de opkomst van de Latijns-Amerikaanse cocaïne handel.

Niet geplaagd door enig moreel kompas, maar behept met een uniek organisatietalent stuurt hij met brievenbusfirma’s met even veel gemak leiders, miljardairs, leiders en wereldsterren als de internationaal georganiseerde misdaad aan als hij met zijn pink Tweede Kamerleden, auteurs, promovenda’s, journalisten en parlementaire enquêtes om de tuin leidt. Dat is het feitelijke werk van de godfather van ‘s werelds grootste, oudste online gaming, belastingontduiking en witwas infrastructuur.

Het netwerk van ongekroonde koning van illegaal en ongereguleerd Egaming infrastructuur strekt niet alleen uit naar notarissen, corporate lawyers, trustbazen, accountants en fiscalisten en circa 80% van ‘zijn’ verenigingen VOB (nu CIFA). Het bestaat ook uit politici, bestuurders, toezichthouders, OM, inlichtingendiensten en media van het hele koninkrijk. Samen met Chris Smeets, KPMG partners, schaduwregering Grupo Sopi toezichthouders en alle kabinetten op de CAS eilanden sinds de jaren ’90. Alsook gokverenigingen CIFA/CIGA en CIFC, de lobbyorganisatie VNO-NCW en een aantal grote Nederlandse banken.
Naast de leden van International Finance Group (IFG) kan hij in zijn lokale ambtelijk netwerk kan hij immer rekenen op o.a. Suzy Camelia-Romer, Alberto ‘Chos’ Romero, Jose Jardim, Alex Rosario, Ersilia ‘Zus’ de Lannooy, Kenneth Gijsbertha, Russel Voges, Stanley Betrian en Franklin Sluis. Naast zijn zeer machtige georganiseerde misdaad clientèle. In zijn Nederlandse bestuurdersnetwerk zitten onder meer Gerrit Zalm, Wouter Bos, Piet Heijn Donner en alle ministers van Financiën. Maar het gaat nog wel wat verder dan dat. Ook wetenschappers, criminologen, auteurs, uitgevers, radio en tv-omroepen, auteurs en hoofden van het college van procureurs-generaal en inlichtingendiensten tot zijn netwerk mag rekenen.

Offshore online gaming directeur en gelegenheidspoliticus Stanley Betrian was verantwoordelijk voor ‘enorme druk’ ten behoeve van een offshore gaming licentie voor Intertrust/TISS (Elias) en een dubieuze loterijenvergunning voor de voor witwassen en criminele organisatie verdachte loterijenfamilie Dos Santos | Foto Extra

De Unique Selling Point (USP) van ‘s werelds oudste en grootste online goknetwerk is niet zozeer de belastingontduiking, licentiefraude en voorzieningen van telecominstrastructuren, maar het misbruik van belastingverdragennetwerk van Nederland, de instandhouding van anonieme brievenbusfirma en belasting vrijgestelde vennootschapsstructuren, in combinatie met de afwezigheid van toezicht en rechtshandhaving in de overzeese gebiedsdelen. Dat is waar de ongekroonde online gaming koning zich mee bezig houdt.

Politicus Helmin Wiels maakte sinds 2011 fel gewag van illegale kansspelen bij overheids-nv UTS en de dubieuze financiering van datacenter CTEX (nu BlueNap). Ook weerstand tegen CBCS president Tromp maakte zijn politieke aanhangers bewust van mogelijk fraudeleuze praktijken binnen het bestuur. Wiels had een grote reikwijdte, beschikte over gevoelige kennis en bewijzen en lachte de dreigementen van KPMG partner en Grupo Sopi leider Begina weg.

Brisant wordt het een goede vriend van Begina en Elias, Stanley Mario Betrian op 26 september 2012 aftreedt als online gaming trustdirecteur G-Force Corporate Services en zichzelf als commissaris benoemd. Begin november 2012 werd Wiels door leden van een nieuw opgerichte politieke partij PAIS van Betrian en Elias ingevoerd in de geheimen van offshore brievenbuscasino’s. Drie weken later, op 26 november 2012 zet interim premier Betrian opnieuw handtekening onder een dubieuze gamingvergunning. Ditmaal voor een van grootschalig witwassen en criminele organisatie verdachte ex-gaminglicentiehouder en sms-loterijenbaas Robbie dos Santos. De executie was toen al enkele maanden in volle voorbereiding weten ingewijden, maar of de moordbeloning toen al geregeld was, weet niemand.

Na zijn standrechterlijke executie op 5 mei 2013 op klaarlichte dag van de meest populaire politicus van Curacao op het druk bevolkte volksstrand Marie Pampoen werd iedereen stil en bang.

Toen op vrijdagavond 6 september 2013 ook nog kroongetuige Luigi ‘Pretu’ Florentina een week voor zijn proforma-zitting dood werd aangetroffen in zijn politiecel in Barber, wist Justitieminister Navarro precies wat er aan de hand was. Navarro (ook PAIS) trok oud-justitie minister Suzy Camelia Romer voor het karretje om een rapport op te maken waaruit moest blijken dat niet het Openbaar Ministerie en de minister van Justitie, maar politiechef Marlin Wernet verantwoordelijk was, wat in vele rechtszaken moest worden rechtgetrokken. Camelia-Romer was namelijk de gokwetfounder van de omstreden Buitengaatse hazardspel wetgeving en is daarna immer blijven werken voor de financiële goksector. Op 25 september 2013 wist minister van Justitie Nelson Navarro (PAIS) in ieder geval waarom Wiels was vermoord en Pretu dood. Dat blijkt uit een verlenging van Antillephone licentie die rond die tijd door Navarro moest worden verlengd:

Misbruik van de telecom-infrastructuur en grensoverschrijdend betalingsverkeer opgenomen in Antillephone online gaminglicentie

Wat leerde het volk van de dood van beide mannen? Wie een serieuze bedreiging vormt voor misbruik van belastingverdragen en ongeoorloofde staatssteun ten behoeve van de offshore online gaming architectuur van IFG en zich binnen de grenzen van het Koninkrijk bevindt, wacht een gewisse dood met met een Justitiele en media doofpot. Elias is de man die bepaalt wie ademt en wie niet.

12) INKEREN OF PLUKKEN

De bevolking van de eilanden heeft de afgelopen 25 jaar de hoogste prijs betaald voor alle misbruik van Nederlandse belastingverdragen, haar UTS telecominfrastructuur en alle consultantskosten en politieke corruptie om de ongereguleerde kapitaalstromen heen. De standrechterlijke executie van de meest populaire politicus, gevolgd door een coverup was tegelijkertijd het grootste dieptepunt voor de bevolking, en de grootste opluchting voor IFG leden en het Haagse ministerie van Financiën. Het Nederlandse ministerie mag met behulp van de eilanden talloze miljarden aan narcokapitalen witgewassen faciliteren en daarmee weliswaar grote invloed op de financiële wereldmarkt hebben verworven, de eilandelijke overheden zijn al decennia volledig ontwricht als gevolg van geïnstitutionaliseerde corruptie.

Zonder enige vorm van bestuurlijk toezicht, rechtshandhaving, toepassing van Know Your Customer regelgeving, verplichte MOT meldingen en anonieme UBO’s en belastingvrije bedrijfsconstructies staan al 25 jaar de witwassluizen wijd open.

Met een oer-hollandse dominee-koopman strategie kan je ver komen, maar Nederland kan niet langer én Europees kampioen drugshandel én wereldkampioen belastingparadijs én witwaswalhalla blijven zonder op te vallen. De druk vanuit de Europese Unie en U.S.A. neemt overhand toe.

Daarom is het nu de tijd dat zowel de Rijksministerraad als de Nederlandse regering daadwerkelijk haar toezichts en waarborgfunctie serieus gaan nemen. Volgens de kersverse CBCS president Richard Doornbosch is er geen ruimte meer voor een grote financiële sector op de eilanden en de man heeft mijns inziens meer dan gelijk, ook al ziet zijn toezichthouder Jardim dat anders. Echter, onze eilanden hebben echter teveel betaald en gebloed voor de online goksector. Een politiek stabiele democratie hebben al sinds 10-10-’10 niet meer, maar we hebben de telecominfrastructuur, data-capaciteit, datacenters, online gaming consultants en een Nederlands Hof van Justitie dat relatief goed functioneert. Daarom wordt het hoogste tijd om de vruchten te plukken. Alles begint met een stevige kansspelwet. Die kan nagenoeg kopie-paste van de UK of USA worden overgenomen. Verder is van cruciaal belang voor de eilanden dat CHE de gamingsector uit de handen van de trustsector, brievenbusfirma’s, de georganiseerde misdaad en E-zones haalt, en de overige webcasino’s reguleert en met een concurrente winstbelasting belast, onder toezicht en verantwoordelijkheid van de Nederlandse overheid. Waarbij tegelijkertijd de maffia eruit wordt gefiltreerd. Met overige sublicentiehouders kan dan worden afgesproken dat ze direct belastingen en licentiefees betalen aan de schatkist om Curacao en Sint Maarten in staat te stellen haar rechtmatig toekende inkomsten te genereren en een groot aantal jobs te creëren ten behoeve van die regulering en taxering. Zoals het opnieuw creëren van callcenters, het tewerk stellen van honderden compliance officieren bij de reguleringsinstantie en (veel) meer mankracht bij het RST, OM en Hof. Alleen dit keer met opbouw van witwas en online gamingkennis bij FIU, RST en politie, zonder doofpot officieren van justitie en CBCS trusttoezichthouders.

Een ruimhartige versterking door CHE bij de eilandelijke belastingdiensten, FIU instellingen en rechtshandhaving en opbouw van gamingkennis en witwassen is daarbij onvermijdelijk; het betreft immers duizenden offshore online casino licenties waarvan toezicht en handhaving ruimschoots kan worden betaald van aanzienlijke inkomsten van winstbelastingen en licentiefees. Geen corona crisis of orkaan die de online gamingsector plat kan leggen. Curacao en Sint Maarten zullen hiermee bovendien goedverdienende buitenlandse digitale nomaden aantrekken die een deel van het jaar hun hoge salarissen op de eilanden komen spenderen. Een aantrekkelijk toeristisch bijproduct.

Voor wat betreft 25 jaar niet geinde licentiefees en belastingfraude kunnen de licentiehouders en trustkantoren verantwoordelijk worden gehouden, dat is inmiddels meervoudig bewezen bij het Hof. Inkeren bij de belastingdienst of geplukt worden door het RST, meer smaken zijn er niet.

Voor het Nederlandse college van procureurs-generaal blijven IFG leden gelden als ‘The Untouchables’ en dat gaat diep. Bovendien staan crimineel-financiele- en drugsnetwerken in Nederlandse rechtshandhavingsketen nou eenmaal niet voor niets helemaal onderaan haar prioriteitenbeleid.

En de IFG leden zelf? Die hebben een nieuwe Vishon. Dit keer niet met Stanley Betrian, Alex Rosario en Alexander Pechtold (ja die van D’66), maar met Miles Mercera.’ Volgens Vishon moet werk gemaakt worden van versimpeling van het fiscaal stelsel, modernisering van de arbeidswetgeving en verlaging van de ‘cost of doing business’. Voelt u ‘m?

Maar wat nu als ik riskmanager van een club witwas-architecten moest adviseren over toekomstplanning in landen met een uitleveringsverdrag met de U.S.A.? Dan zou ik de leden attenderen dat hun grootste klant, de Venezolaanse ex-inlichtingendienstchef Hugo ‘Pollo’ Carvajal, geheid gaat zingen over het witwaswalhalla van het Koninkrijk der Nederlanden. En dat onze Amerikaanse bondgenoten geïnteresseerd zullen luisteren naar Nederlands-Antilliaanse drugs- en witwasroutes voor narcodollars en petrodollars uit Venezuela en verwante Latijns Amerikaanse narco-regimes, inclusief KPMG’s accountantsrol bij oliereus PdvSA. Hebben we het nog niet gehad over het veel grotere witwassysteem van het offshore online gaming netwerk, waar uw KKC hoofdredacteur tegenwoordig het licht op schijnt. Voormalig buitenlandse zaken minister Frans Timmermans vreesde al in 2014 dat de Bolivariaanse roofkapitalist consul op Aruba een niet zo’n heel fraai verhaal over vluchtkapitaal kon vertellen. Timmermans bleek zelfs voor IFG’s topklant bereid in te grijpen bij het gemeenschappelijk Hof van Justitie op Aruba. Met hulp van Timmermans en premier Asjes kon El Pollo destijds weliswaar ontsnappen, maar Carvajal’s tijd dringt en het net rondom de rest van het narco-regime sluit. Dus als strategisch adviseur van Rutte’s, AIVD en IFG (zelfde kant van de medialle) zou ik adviseren: something’s gotta give, en wie het eerst biecht, die het beste maalt. Gelukkig ben ik slechts een Koninkrijksbelangen blogger. Daarom wens ik de voor Koninkrijksbelangen verantwoordelijke topambtenaren, de ambtelijke leidinggevende secretaris generaals Gert-Jan Buitendijk (Algemene Zaken) Bas van den Dungen (Financien), Paul Huijts (BuZa), Dick Schoof (J&V), Maarten Schurink (BiZa), Erik Akerboom (AIVD) en IFG ’topleden’ Gregory Elias, Gerard Smeets, Ralph Palm en Harry Canters veel wijsheid toe.

Belangrijker, als ik mijn geliefde Antilliaanse medeburgers mag adviseren: geef de Nederlandse regering niet langer loopholes om duistere crimineel-financiele netwerken via de eilanden te faciliteren en naar elkaar te blijven wijzen. Geen onduidelijkheden en corruptie meer, alles onder 1 verantwoordelijk bestuur. Ruim op die gigantische corruptie. Dan kun je na zeven jaar met een eerlijk referedum kiezen of deel wil blijven uitmaken van het Koninkrijk der Nederlanden of wil aansluiten bij de Europese Unie of de U.S.A. Tot die tijd raad ik aan: CHE.

Verantwoording: Gregory Elias ontkent dat TISS N.V. te maken heeft met online gaming. Stanley Betrian reageert niet vragen over kwesties van de TISS offshore online gaming vergunningverlening, evenals de loterijenvergunning ten behoeve van een (inmiddels veroordeelde) criminele organisatie. De Centrale bank Curacao en Sint Maarten en de FUI Curacao beantwoorden netjes en volledig op de vragen. De Gaming Control Board in haar geheel niet. Nederlandse ministeries van Algemene Zaken, Binnenlandse Zaken & Koninkrijksrelatie, Buitenlandse Zaken, Defensie en Justitie & Veiligheids weigeren te reageren op hun toezichtbeleid voor belastingverdragenmisbruik. Het college van procureurs-generaal in Den Haag wil ook niets kwijt over het niet-rechtshandhavings beleid voor offshore brievenbuscasino’s, trustkantoren en witwassen.

Nardy Cramm is hoofdredacteur van Knipselkrant Curacao, tevens blogger en auteur van blogseries ‘KKC blog | Machtsstrijd Curaçao ontbrandt en VDC blog | De lotgevallen van Veiligheidsdienst Curacao (VDC). De Koninkrijksbelangen blogs is haar nieuwste reeks. Tips en informatie worden discreet behandeld en reacties worden op prijs gesteld. Meer over de auteur vindt u hier.

Zoals in de eerste blog specifiek aangegeven blijft deze blogserie bovenaan staan totdat de Nederlandse en Curaçaose overheid voldoen aan hun wettelijke verplichtingen inzake openbaarheid van bestuur qua WOB en LOB verzoeken.