“Er gaan miljarden in om. G“Er gaan miljarden in om. Goedwillende politici zijn kansloos, kwaadwillende politici kansrijk omdat zij gesteund worden door gokbazen met een dubieuze achtergrond”, aldus Van Raak
Niet alleen de rol van de Curaçaose overheid, die het heeft toegelaten dat er zonder enig toezicht een ongebreidelde handel is ontstaan in goklicenties, moet daarbij worden bekeken, maar ook die van Nederland dat in de jaren ’80 de basis heeft gelegd voor de trustsector in Willemstad. Die faciliteerde destijds belastingontwijking en sinds de opkomst van het internet de gokmaffia, aldus oud-Tweede Kamerlid Ronald van Raak vandaag in het radioprogramma Argos.
De uitzending van Argos van vandaag volgt op een reeks publicaties over de Curaçaose goksector op het journalistieke onderzoeksplatform Investico, de Groene Amsterdammer en Trouw. “Er gaan miljarden in om. Goedwillende politici zijn kansloos, kwaadwillende politici kansrijk omdat zij gesteund worden door gokbazen met een dubieuze achtergrond”, aldus Van Raak.
De context van bovengenoemd artikel vindt u hieronder in de artikelen en podcasts van onderzoeksplatforum voor journalistiek Investico, weekblad de Groene Amsterdammer, omroep VPRO-Human en het radioprogramma Argos:
“Vermoed wordt dat die online casino’s betrokken zijn bij het financieren van aan terrorisme gelinkte organisaties”
In afschrift aan:
de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD)
Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties Postbus 20010 2500 EA Den Haag
28 mei 2022 Knipselkrant Curacao KKC
Curacao heeft een enorme gokbranche. De overheid kijkt nauwelijks mee. Terwijl de sector bol staat van de risico’s: ook voor Curaçao zelf. Is hier sprake van roulette, met een heel land als inzet?
Verschillende online casino’s op Curaçao zijn in handen van Russische, Oekraïense en Belarussische eigenaren, terwijl er vanuit de overheid geen effectieve toezicht is om sanctieontwijking of witwassen tegen te gaan. Dit blijkt uit onderzoek van Platform Investico, Argos en De Groene Amsterdammer naar de Curaçaose online goksector.
Curaçao is met duizenden online casino’s een wereldspeler op het gebied van online gokken. In de online ‘gokhallen’ gaan vele miljarden om, maar de sector is vrijwel ongereguleerd. Zo is er geen overheidstoezicht en weet de Curaçaose overheid niet wie er achter de gokbedrijven zitten. Dit maakt de sector erg gevoelig voor witwassen en het ontwijken van sancties. De online casino’s worden niet zelden gebruikt door de Italiaanse maffia, criminele Russen en de Haagse onderwereld die met de online kansspelen hun criminele geld witwassen.
‘Sublicenties’
Niet de Curaçaose overheid, maar een handvol private bedrijven bepaalt wie tot de online gokmarkt wordt toegelaten. Tegen betaling van ongeveer vijfduizend dollar per jaar verlenen zij sinds de jaren negentig ‘sublicenties’ aan bedrijven die een online casino willen openen. De Curaçaose overheid weet niet wie de casino’s exploiteert en hoeveel geld er door de online gokkasten rolt. De omzet stroomt vaak niet door Curaçao, maar door anonieme bedrijven in Engeland, Ierland of Malta.
SoftSwiss, dat meer dan honderd Curaçaose gokwebsites exploiteert, zegt dat er op haar sites maandelijks vijf miljard euro wordt ingelegd. Dat komt neer op een jaartotaal van zestig miljard voor slechts een klein deel van de duizenden websites.
Zoon Piet S. en profvoetballers
Curaçaose gokbedrijven duiken volgens Platform Investico op in Russische, Amerikaanse, Italiaanse, Braziliaanse en Nederlandse strafzaken. Zo zat de zoon van de Haagse drugshandelaar Piet Schneider volgens politie en justitie achter de illegale goksite Edobet. Sparta-spelers Tom Beugelsdijk en Aaron Meijers zouden aandelen hebben gehad in het illegale gokbedrijf, en voormalig internationals Dirk Kuijt en Wesley Sneijder zijn vorig jaar als getuige gehoord in het strafrechtelijk onderzoek. Edobet had een licentie op Curaçao.
‘Roddels’
De belangenvereniging voor Curaçaose gokbedrijven stelt in een reactie dat de banden tussen criminelen en de Curaçaose goksector ‘roddels’ zijn. Volgens de vereniging geven ‘masterlicentiehouders’ hun vergunning door ‘met medeweten en instemming van de regering’ en staan gokbedrijven ‘onder streng toezicht van particuliere ondernemingen’.
Moord op Helmin Wiels
Ambtenaren die proberen om de gokbedrijven beter te reguleren, of activisten die misstanden aan de kaart brengen, worden tegengewerkt, aangeklaagd of geïntimideerd. Politicus Helmin Wiels (54) werd op 5 mei 2013 op de Playa Marie Pampoen, enkele kilometers buiten Willemstad, geliquideerd.
Een dag voor de moord gaf Wiels een twee uur durende toespraak op YouTube waarin hij de goksector beschuldigde van belastingontduiking. Hij kondigde aan na het weekend een ‘bom’ over de goksector naar buiten te brengen. Een dag later werd hij doodgeschoten met negen kogels toen hij op het strand een biertje dronk.
Loterijkoning
De schutters zijn gepakt en ook de Curaçaose oud-minister George Jamaloodin kreeg in hoger beroep 30 jaar cel voor het uitlokken van de liquidatie. Justitie vermoedt dat Jamaloodin’s halfbroer, de gokondernemer Robbie dos Santos, ook betrokken was als opdrachtgever. Hij was verdachte maar hem is de moord niet ten laste gelegd voor de rechtbank. Dos Santos werd wel veroordeeld voor financiële delicten.
Geen enkele eis
Sinds de gokwet in 1993 op Curacao werd aangenomen, is de goksector bijna ongereguleerd. De wet bepaalt niets over toezicht of straffen bij overtredingen, stelt geen enkele eis aan de exploitanten van online casino’s, bevat geen regels tegen witwassen en geen garanties dat spelers eerlijk worden behandeld. Het enige vereiste is dat bedrijven die online casino’s willen openen een vergunning van de overheid aanvragen.
Gewapende lijfwachten
Wetgevingsjurist John van Schendelt moet rond 1995 die vergunningen gaan uitgeven. Hij zegt dat hij onder druk werd gezet door ‘loterijkoning’ Robbie dos Santos. ‘Robbie kwam op mijn kantoor langs met twee gewapende lijfwachten die aan weerszijden van mijn deur op de gang werden gepositioneerd’, aldus Van Schendel. ‘Ik had maar te luisteren. Ik vond het doodeng, ik kreeg er Gestapo-achtige gevoelens bij.’
Aantal onbekend
Hoeveel online casino’s er inmiddels op Curaçao zijn, is onbekend. Het Openbaar Ministerie op Curaçao schat dat er zo’n duizend Curaçaose goksites zijn, de Curaçaose Sociaal-Economische Raad (SER) houdt het op zeven- tot negenhonderd bedrijven. Follow the Money schreef eerder dat er in de afgelopen vijf jaar zo’n tienduizend illegale casino’s vanuit Curaçao hadden geopereerd.
Ondertussen heeft het hele land last van de slechte reputatie van de goksector: Curaçao wordt steeds vaker uitgesloten van het internationale betaalverkeer omdat banken bang zijn voor witwasschandalen.
Druk vanuit Nederland
Het is de verantwoordelijkheid van de Curaçaose regering om de wetgeving voor gokbedrijven aan te passen en te zorgen dat er toezicht komt. Dat gebeurt al dertig jaar niet, en Nederland dringt wel aan, maar kan niets afdwingen.
Ondertussen grijpt ook het Curaçaose Openbaar Ministerie niet in, komen nieuwe wetten er door ‘juridische problemen’ nooit doorheen en acht het OM zichzelf nog altijd niet in staat om gokbedrijven te vervolgen.
Amparo dos Santos is leider van KdNT. KdNT is Kòrsou di Nos Tur vrij vertaald ‘Curaçao van ons allemaal’, is een politieke partij op Curaçao. Amparo Dos Santos is inmiddels trouwe assistent van Gerrit Schotte.
Amparo dos Santos is de broer van Robbie dos Santos. Robbie dos Santos is lotterijkoning op Curaçao. Robbie dos Santos is halfbroer van George Jamaloodin. George Jamaloodin is nauw verbonden met de gokindustrie. Robbie dos Santos wordt genoemd als opdrachtgever voor de moord op Helmin Wiels.
George Jamaloodin wordt verdacht opdracht te hebben gegeven voor de moord op Helmin Wiels. Helmin Wiels had veel kritiek op George Jamaloodin en dreigde documenten openbaar te maken die de betrokkenheid van o.a. George Jamaloodin zou bewijzen bij witwaspraktijken van de gokmaffia. George Jamaloodin was vertrouwling van Gerrit Schotte Gerrit Schotte is oud-premier van Curaçao.
Gerrit Schotte is veroordeeld voor opkoping door de gokmaffia. Gerrit Schotte heeft met smeergeld van Francesco Corallo de politieke partij MFK hebben opgericht. Francesco Corallo bezit met zijn bedrijf BPlus tientallen casino’s in Italië en eveneens een reeks gokpaleizen op Sint Maarten en andere locaties in het Caribisch gebied. de Italiaanse politie en veiligheidsdienst meldden destijds dat Francesco Corallo betrokken was bij internationale drugshandel en witwassen.
Betreffende de zaak Babel zou de maffiabaas Francesco Corallo vermoedelijk een langdurige gevangenisstraf in Italië moeten uitzitten dat in november 2018 wordt bepaald wanneer Francesco Corallo moet. Babel is naam van strafzaak tegen Gerrit Schotte en Cicely van der Dijs. Francesco Corallo is in Sicilië geboren en woont zijn zeventiende op Sint Maarten. Francesco Corallo is zoon van Gaetano Corallo. Gaetano Corallo is een Siciliaanse maffiabaas. Gaetano Corallo werkte jarenlang nauw samen met superbaas Nito Santapaola van de Siciliaanse maffia.
Naschrift KKC
De context van bovengenoemd artikel vindt u hieronder in de artikelen en podcasts van onderzoeksplatforum voor journalistiek Investico, weekblad de Groene Amsterdammer, omroep VPRO-Human en het radioprogramma Argos:
Achter Curaçaose online casino’s blijken geregeld Russische en Belarussische eigenaren te zitten. Dit terwijl er nauwelijks zicht is op de naleving van sancties of maatregelen tegen witwassen. Dat blijkt uit onderzoek van Argos, Investico en de Groene Amsterdammer.
De online gokindustrie op Curaçao is enorm omvangrijk. Tegelijkertijd is er vrijwel geen overheidstoezicht en blijven eigenaren van gokbedrijven met behulp van brievenbusfirma’s buiten beeld. De Britse antiwitwasexpert Ray Blake: ‘Als je niet weet wie de eigenaar is van het casino, of wie geld inlegt of ontvangt, kan je het schenden van sancties niet effectief tegengaan.’
Internetcasino’s en -wedkantoren met een Curaçaose licentie halen geregeld het internationale nieuws omdat ze controversieel zijn. Een in Nederland bekend voorbeeld was Edobet. Bekende voetballers als Dirk Kuijt bleken hier te spelen. De goksite bleek gelieerd aan de organisatie van de Haagse ‘godfather’ Piet Schneider .
Argos, Investico en De Groene Amsterdammer doken daarom in de wereld achter deze online casino’s. Met een scraper, een computerprogrammaatje dat informatie van websites verzamelt, werd een inventarisatie gemaakt met de namen van duizenden Curaçaose sites en honderden gokbedrijven. Door het overzicht te vergelijken met gelekte informatie uit belastingparadijzen als de Panama Papers en de Pandora Papers werden enkele personen uit Rusland, Oekraïne en Belarus geïdentificeerd als eigenaar van brievenbusfirma’s achter internetcasino’s.
Het is niet met zekerheid te zeggen of zij de echte eigenaars zijn of stromannen. Opvallend is dat zij op het eerste gezicht niet voldoen aan het profiel van een gokmagnaat. Ihar uit Belarus bijvoorbeeld lijkt er gezien zijn krap bemeten woonruimte en oude auto in ieder geval niet rijk van geworden.
Sublicenties
Wie iets wil begrijpen van de wildgroei aan Curaçaose goksites en het gebrek aan transparantie komt uit bij het fenomeen ‘sublicenties’. Dat is de op Curaçao gegroeide praktijk dat niet de overheid vergunningen aan nieuwe gokbedrijven uitgeeft en hier toezicht op houdt, maar een handvol bedrijven. Deze firma’s luisteren naar namen als Cyberluck, Antillephone en Gaming Services Provider en hebben ooit een officiële overheidsvergunning gekregen. Op basis van deze vergunningen verstrekken deze ‘masterlicentiehouders’ sinds jaar en dag tegen betaling en op grote schaal sublicenties aan nieuwe gokbedrijven.
Kans voor criminelen
Jan van Koningsveld is oud-rechercheur van de FIOD en gepromoveerd op onderzoek naar misbruik van offshore vennootschappen. Hij keek op verzoek van Argos, Investico en De Groene naar de opzet van de Curaçaose online goksector. ‘Wat duidelijk naar voren komt is dat die hele sector weinig transparant is, dat de overheid weinig zicht heeft op op wat er gebeurt. Van oudsher brengt de gambling sector, zowel fysiek als online een groot risico met zich mee op witwassen van misdaadgeld’, aldus van Koningsveld. ‘Het gaat om enorme bedragen, de pakkans is relatief klein en de gelegenheid is groot. Dus dan zal de overheid voldoende maatregelen moeten nemen om die risico’s ten eerste in kaart te brengen en ten tweede te beheersen. En dat lijkt te ontbreken op Curaçao’, aldus Van Koningsveld.
Antiwitwasexpert Ray Blake: ‘Als de overheid niet controleert krijgen criminelen een license to operate. Het Curaçaose systeem gaat in tegen de basisprincipes van regulering’.
‘Buitengewoon bezwaarlijk’
Ook de ChristenUnie maakt zich zorgen over gokconstructies in het Koninkrijk. ‘Dit brengt gigantisch veel risico’s met zich mee’ aldus Tweede Kamerlid Don Ceder. De woordvoerder Koninkrijksrelaties wil er voor waken dat Curaçao een vrijhaven wordt om geld in het Koninkrijk te brengen zonder dat we weten dat het vandaan komt, vertelt hij in Argos.
Oud-Kamerlid Ronald van Raak van de SP die in die functie veel met de goksector van doen had, vreest de grote invloed van een aantal gokbazen. ‘Het is buitengewoon vreemd’, zegt van Raak, ‘dat gokbazen met dubieuze achtergrond namens de overheid goklicenties mogen uitgeven zonder controle. De onderwereld is illegale vergunningen aan het uitgeven aan anderen in de onderwereld. Ik vind dat buitengewoon bezwaarlijk.’
Ronald van Raak over goklicentievergunningen en de onderwereld
de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD)
en
Hanke Bruins Slot Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties
Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties Postbus 20010 2500 EA Den Haag
Blijft de aanval op ‘de Curaçaose rechter’, aldus Mike Willemse, spindokter en PR-baas van de gokmaffia, tevens hoofdredacteur Antilliaans Dagblad | KKC onderschrift
,,Het is de vraag of Nardy Cramm bij de Curaçaose rechter wel een eerlijke kans krijgt om zich te verdedigen”, schrijft De Groene Amsterdammer letterlijk in een door Investico-verslaggever aangeleverd artikel. Het artikel staat ook op het Investico-platform en dezelfde verslaggever haalde gisteren de voorpagina van Trouw.
De artikelen zijn van de hand van Karlijn Kuijpers. Over ‘de Curaçaose rechter’ bericht zij vermoedelijk op basis van informatie afkomstig van Cramm (enige bestuurslid van Stichting Belangenbehartiging Gedupeerden Online Kansspelen, SBGOK, en van de online Knipselkrant Curaçao die zij beiden vanuit een naar eigen zeggen schuiladres in Nederland aanstuurt, red.):
,,Een van de zaken werd behandeld door rechter Kimberly Lasten. Zij werkte voorheen als advocaat voor gokbedrijven en tekende in 2014 sommaties en schadeclaimbrieven in een poging om de Knipselkrant uit de lucht te halen. Toen gokbedrijven in 2021 een zaak aanspanden tegen Cramm moest Lasten als rechter oordelen over diezelfde Knipselkrant, en vonniste in het voordeel van de gokbedrijven.”
Aldus het artikel in het blad De Groene. ,,Volgens het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, dat ook op Curaçao geldt, moeten rechters zich verschonen als zij een belangenconflict hebben of als er een schijn is van partijdigheid. Dat gebeurde hier niet. Lasten laat via de persrechter weten dat zij in deze zaak geen aanleiding heeft gezien om zich te verschonen, en dat partijen altijd in hoger beroep kunnen gaan als zij het niet eens zijn met een uitspraak.”
Daar laat de Investico-verslaggever het niet bij, want zo vervolgt het artikel: ,,Rechter Lasten schreef in haar vonnis een opmerkelijk standpunt toe aan Cramm, namelijk dat Cramm zou onderschrijven dat sublicenties legaal zijn, iets wat zij juist ten hevigste bestrijdt. Dit vonnis wordt nu in andere rechtszaken gebruikt om Cramm tot rectificaties te dwingen. Cramm ging in hoger beroep maar wacht al meer dan een jaar op een uitspraak.”
Investico heeft meer: ,,In een andere zaak weigerde de rechtbank aan Cramm te laten weten welke rechters haar zaak zouden behandelen, omdat dit een ‘interne aangelegenheid’ zou zijn. Volgens de gedragscode van de rechtspraak en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens moeten de namen van rechters altijd op voorhand bekend worden gemaakt. Na navraag zegt de rechtbank dat het een foutje was.”
Inmiddels heeft Cramm drie kortgedingen achter de rug, vervolgt verslaggever Kuijpers, waarover zij schrijft dat ‘ze die alle drie heeft verloren’. Met een van de Curaçaose vonnissen liet masterlicentiehouder Cyberluck via advocaat Bas Jongmans en een Nederlandse deurwaarder voor bijna honderdduizend euro beslag leggen op Cramms Nederlandse bankrekeningen.
Het artikel in De Groene: ,,Afgelopen december bepaalde de rechter dat Cramm nooit meer iets mag publiceren waarin staat dat gokbedrijf Cyberluck illegale sublicenties aanbiedt, op straffe van een dwangsom van ruim 21.000 euro per dag.”
In de (aan)klacht tegen ‘de Curaçaose rechter’ luidt het daarop: ,,Cramm ging wederom in hoger beroep, maar terwijl de kortgedingen binnen enkele weken werden ingepland en afgerond, wacht ze nog altijd op uitspraken in hoger beroep.” Het is alom bekend dat een kort geding juist is voor een snelle (voorlopige) beslissing.
,,En het gaat maar door”, schrijft Investico. ,,Vorige maand moest Cramm in de krant lezen dat er weer een nieuwe rechtszaak zou komen. ‘Class action’ tegen Cramm/Knipselkrant’, kopte het Antilliaans Dagblad. Deze ‘class action’ wordt gevoerd door twee trustkantoren en het gokbedrijf Cyberluck. De bedrijven eisen dwangsommen van in totaal bijna 1,3 miljoen euro.”
Cramm zegt tegen de Investico-verslaggever geen advocaat te kunnen betalen, omdat haar bankrekeningen wegens vorige rechtszaken al zijn bevroren. ,,Ze willen me kapot hebben”, zegt ze tegen Kuijpers. ,,De rechtszaken beheersen alles, het is een gruwelijke ervaring. Ik kan inmiddels kwartetten met sommaties en voel me enorm in de steek gelaten.”
Cyberluck ontkent tegenover Investico/De Groene dat de rechtszaken tegen Cramm zijn bedoeld om haar te gronde te richten of om ervoor te zorgen dat zij niet kritisch kan schrijven over Cyberluck en de gaming industrie. Cyberluck zegt de uitlatingen van Cramm ‘met legitieme rechtsmiddelen te bestrijden’.
De context van bovengenoemd artikel vindt u hieronder in de artikelen en podcasts van onderzoeksplatforum voor journalistiek Investico, weekblad de Groene Amsterdammer, omroep VPRO-Human en het radioprogramma Argos:
Oud CIGA vice voorzitter en thans Curaçao Online Gaming Associatie (COGA) voorzitter George van Zinnicq Bergmann is de grootste trustbaas voor gokbedrijven op Curacao | EM group (Emoore en EMS management): ‘roddels’
De Curaçaose goksector lijkt in paniek door publicaties in de media over de (eerste) resultaten van het speurwerk van het journalistieke onderzoeksplatform Investico naar de al dan niet illegale praktijken van de sector.
In een persbericht beschuldigt de Curaçao Online Gaming Associatie (COGA) de onderzoekers van ‘karaktermoord’ waarbij benadrukt wordt dat het om Nederlandse journalisten gaat. “Er staan zoveel onjuistheden in de publicaties dat er geen beginnen aan is om ze allemaal te benoemen. De publicaties zijn eenzijdig, tendentieus, grievend en brengen grote schade toe aan de reputatie van de online gaming sector maar ook aan Curaçao in het algemeen”, aldus de belangenorganisatie.
Investico staat, net als dat eerder over de Curaçaose ‘gokmaffia’ berichtte, in hoog aanzien vanwege de vele onthullingen over misstanden in onder meer de financiële wereld. Media op Curaçao hebben geen budget voor onderzoeksjournalistiek, als ze dat al zouden willen, want sommigen zijn meer spreekbuis dan kritisch volger van de goksector.
Dat Curaçaose masterlicentiehouders, trustkantoren, accountants en advocaten criminele organisaties faciliteren om winsten uit drugs-, wapen- en mensenhandel via online casino’s wit te wassen is al langer bekend, de onderzoekers van Investico hebben nu echter aangetoond dat de sector op actieve hulp van de overheid kan rekenen. Van het OM in Willemstad heeft men ook niets te vrezen, dat zegt de materie ‘te complex’ te vinden.
Overigens is in Nederland ook verontwaardigd gereageerd, maar dan over de onthulling dat een heimelijk ingevoerde wijziging van de belastingwetgeving ertoe heeft geleid dat op Curaçao gevestigde brievenbusfirma’s sinds 2020 geen belasting meer hoeven te betalen.
Persbericht Curaçao Online Gaming Associatie:
Karaktermoord door Nederlandse journalisten
Recente publicaties van Investico en De Groene Amsterdammer, net als een publicatie van Follow The Money in November 2021, zijn ronduit lasterlijk tegenover de online gaming sector in Curaçao. En van de nog uit te zenden radio docu van het VPRO programma Argos wordt niet anders verwacht. Blijkbaar is het nodig om keer op keer karaktermoord te plegen op de sector, zonder verificatie van beweerde feiten.
Er staan zoveel onjuistheden in de publicaties dat er geen beginnen aan is om ze allemaal te benoemen. De publicaties zijn eenzijdig, tendentieus, grievend en brengen grote schade toe aan de reputatie van de online gaming sector maar ook aan Curaçao in het algemeen.
Het bestuur van de Curaçao Online Gaming Associatie (COGA) heeft meegewerkt aan de publicaties door het gemotiveerd beantwoorden van vragen van journalisten. Uit de vragen die de COGA voorgelegd kreeg, bleek dat de journalisten vooringenomen waren en dat zij uitgingen van onjuiste informatie. De COGA stuurde daarom een uitgebreide “fact checker” van een artikel van het Nederlandse online platform Follow The Money over de online gaming sector, dat in november 2021 verscheen. De COGA constateert dat met al dit materiaal weinig tot niks is gedaan. Het beginsel van hoor en wederhoor is slechts toegepast voor de schijn. Over ernstige verdachtmakingen op basis van bepaalde bronnen zijn geen vragen gesteld aan die partijen die daarover nu juist de nodige kennis zouden moeten hebben.
COGA heeft er bij de Nederlandse journalisten op aangedrongen om Curaçao te bezoeken en het functioneren van de sector zelf waar te nemen. De voorkeur ging echter uit naar een reis naar het ‘onderduikadres’ van een naar eigen zeggen bedreigde blogster, terwijl onduidelijk is door wie, wanneer en waarom zij wordt bedreigd.
De verzinsels, de vergaande beschuldigingen en de suggestieve inkleding van bepaalde beweringen, bijvoorbeeld over betrokkenheid van de sector bij de moord op Helmin Wiels, maar ook over vooringenomenheid van een Curaçaose rechter, lijken nodig te zijn voor deze nieuwe karaktermoord. De werkelijke feiten zijn daaraan ondergeschikt.
In de Curaçaose online gaming sector werken honderden mensen. Dit zijn hardwerkende mensen, die lijdzaam moeten toezien dat zij door Nederlandse journalisten als gokmaffia, criminelen en moordenaars worden weggezet. Avondkrant Amigoe plaatste het artikel van de Nederlandse journalisten integraal in haar editie van 25 mei, zonder enige vraag te stellen aan lokale betrokkenen. Het is voorspelbaar dat andere Nederlandse en buitenlandse media de onwaarheden gaan herpubliceren en dat er vervolgens in Nederland kamervragen worden gesteld. De geschiedenis herhaalt zich.
Dat de sector onder onvoldoende overheidstoezicht staat is een feit dat door niemand wordt ontkend. Alle betrokken partijen wensen dat dit zo snel mogelijk verandert. Maar dat rechtvaardigt niet dat lukraak misstanden en misdrijven op ongefundeerde wijze in de schoenen van de online gaming sector of de overheid worden geschoven. Laat staan dat de rechterlijke macht in deze verdachtmakingen betrokken zou moeten worden. In feite maakt die laatste verdachtmaking de publicaties voor de lezer in één klap ongeloofwaardig. Intussen wordt er door de overheid hard gewerkt aan modernisering van de sector met uiteraard een prominente rol van de overheid in regulering en toezicht, waarbij de groei van werkgelegenheid een belangrijk speerpunt is. COGA kijkt vooruit en stelt alles in het werk om een constructieve bijdrage te leveren aan welvaart en werkgelegenheid voor het land Curaçao.
De Curaçao Online Gaming Associatie (COGA) reageert op volgende artikelen en podcasts van onderzoeksplatforum voor journalistiek Investico, weekblad de Groene Amsterdammer, omroep VPRO-Human en het radioprogramma Argos:
Ivestico onderzocht voor dit onderzoek de voormalig klanten van zeven trustkantoren, namelijk TMF, Intertrust, C-Corp, ITPS, Cis Management, BlauStein en United Trust | Beeld Trouw
‘De heer Remmelink? Elfde verdieping,’ zegt de receptiemedewerker van een grote zorgflat in Rotterdam. Vóór het gebouw op het Zuidplein, op het kruispunt van Vreewijk, Bloemhof en Tarwewijk, wappert als blijk van solidariteit de Oekraïense tweekleur. Op de begane grond van het gebouw zitten een kapsalon, een bibliotheek en een kledingreparatiewinkeltje1, en ook de Rotterdamse accordeonvereniging is er gevestigd. En in één van de 265 appartementen in het gebouw2 moet bovendien het kantoor van Horus Real Estate Fund I BV zitten, een BV met een Russische eigenaar.
De lift naar boven maakt halverwege een tussenstop. Een verzorgende met een mondkap groet ons. Op de elfde, bovenste, etage hangen slingers: er is iemand jarig geweest. In de gang hangen posters van Martha Graham en van dansers in drag. Naast één van de voordeuren staat een vaas met tulpen die aan hun laatste goede dagen begonnen zijn. Eind 2020 bijna 300 miljoen aan aandelenkapitaal op de balans van Horus, een bedrijf dat bestuurd wordt door de zeventigjarige bewoner achter deze voordeur3.
‘Je moet alle kanalen kunnen sluiten, zeker als het gaat om de oligarchen die op allerlei slimme manieren hun geld hebben weggezet,’ zegt minister Kaag van Financiën begin maart in Nieuwsuur4. Begin april5 werd oud-minister Stef Blok aangesteld als sanctiecoördinator, hij was afgelopen weken aanvoerder van twintig overheidsorganisaties die moet onderzoeken of er nog Russische bezittingen in Nederland verstopt zitten in complexe of verhullende bedrijfsstructuren6. Personen die op de sanctielijst staan zijn volgens Blok vaak ‘eigenaar via een baaierd aan tussen-bv’s’7, dat maakt het naleven van de sancties complex.
Half april8 diende minister Kaag een spoedwetsvoorstel in bij de Tweede Kamer, die alle dienstverlening van trustkantoren aan klanten in Rusland en Belarus en Belarussen moet verbieden–ongeacht of zij op een sanctielijst staan of een zogenaamd ‘hoog risico-persoon’ zijn9.
Opvallend genoeg vindt de trustsector zo’n verbod zelf prima: dat doet naar eigen zeggen nauwelijks nog zaken10 met Russen11. De sector werd afgelopen jaren al aan banden gelegd12, om te voorkomen dat vennootschappen gebruikt worden voor witwassen, fraude en terrorismefinanciering13. Deels liepen buitenlandse klanten ook zelf weg: omdat trustkantoren te duur werden, of omdat BV’s en NV’s sinds 2020 verplicht worden de werkelijke eigenaar van het bedrijf openbaar te maken14.
Terwijl het aantal trustkantoren met een vergunning afneemt15, zien toezichthouders steeds meer signalen van illegale dienstverlening16. Onderzoeksbureau SEO, dat vorig jaar onderzoek deed in opdracht van het Ministerie van Financiën, schat dat 31 tot 51 procent van alle Nederlandse trustdienstverleners zonder vergunning opereert. Daarmee vallen ze effectief buiten het toezicht van De Nederlandsche Bank.17
De grote en veelvormige schaduwtrustsector onttrekt zich juist aan die spoedwet van Kaag. Die is immers een toevoeging op de Wet Toezicht Trustkantoren 2018, die in het toezicht op vergunde trustdiensten voorziet. Investico signaleerde destijds al dat die wet gemakkelijk te ontlopen is, door een bloeiende markt van onvergunde trustdienstaanbieders in te duiken18. En precies in die schaduwsector opereren relatief veel Russische bedrijven. Om te kijken om welke Russische bedrijven het gaat deed Investico een steekproef voor De Groene Amsterdammer en Trouw (zie kader). Daarbij keken we naar de klanten van zeven trustbedrijven in Nederland: de twee grootsten, TMF en Intertrust, en vijf kleinere met van oudsher relatief veel Russische klanten.
Deze zeven kantoren hadden begin 2014 tezamen in totaal 6.600 bedrijven als klant. Ruim 5.000 daarvan verlieten sinds 2014 hun trustkantoor. Daarvan stond meer dan een kwart, 1344 bedrijven, nog altijd ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Hoewel veel van deze bedrijven hun eigenaar bewust maskeren, konden we, na handmatig onderzoek naar deze 1300 bedrijven in Nederlandse en Russische registers, rechtbankverslagen en media, ruim honderd bedrijven terugleiden naar Rusland of Belarus. Soms ging dat om relatief kleine bedrijven, zoals een kaasfabrikant of een constructiebedrijf. Vaak zijn ze op meer of minder transparante wijze gelieerd aan giganten in de energiesector, telecom, tech, of de zware industrie. Zo is in Nederland een reclamebureau gevestigd dat 26.700 reclameborden in Rusland heeft, waarvan sommige nu oorlogspropaganda faciliteren. Poetins militaire bank Promsvyazbank, opereert in Nederland vanuit een Walvis-vormig kantoor in Amsterdam19.
2,6 miljard euro aan Russisch geld
Waren in 2014 nog 305 Russische politiek prominente personen geregistreerd bij gereguleerde trustkantoren, in 2021 waren dat er nog ruim 3020. Onder de grote kantoren zijn dat er, volgens belangenvereniging Holland Quaestor, nog maximaal21tien22. We vonden in de schaduwtrustsector al 12 politiek prominente personen, onder wie een minister van economische ontwikkeling23 en een onderminister voor staatsbezit24. Dat zijn er al meer dan de ‘0 tot 10’ die volgens Holland Quaestor nog bediend worden door de grote vergunde trustkantoren. Hoewel meeste BV’s geen jaarcijfers publiceerden, vonden we onder de honderd Russische bedrijven acht bedrijven die dat wel deden. Zij zijn in ieder geval al goed voor 2,6 miljard euro aan omzet – Russisch geld dat zo ongezien door Nederland stroomt.
Het appartement van waaruit Willem Remmelink vastgoedfonds Horus25 runt, staat in schril contrast met de Moskouse appartementencomplexen die met het fonds uit de grond lijken te worden gestampt26. Horus is eigendom van een fonds in Liechtenstein, dat in de kamer van koophandel van het dwergstaatje enkel medewerkers van een trustkantoor op de eigendomspapieren heeft staan27.
Horus is volgens jaarverslagen en Russische bronnen in werkelijkheid in handen van Sergey Gordeev, voormalig Hogerhuislid en grootaandeelhouder28 van ‘s Ruslands grootste ontwikkelaar van ‘residentieel vastgoed’ – PIK Groep29. Dat zette, vooral in Moskou, hele wijken aan flatgebouwen neer, en huisvest naar eigen zeggen meer dan 2 miljoen 30 mensen. In 2015 nam Remmelink het directeurschap over van het Nederlandse trustkantoor waar Horus eerst zat, TMF31. Zonder op een specifieke casus in te gaan, laat TMF weten sinds de annexatie in de Krim in 2014 sommige cliënten te hebben laten gaan32. ‘We hebben geen controle over wat ze daarna doen, of ze een structuur liquideren, naar een ander kantoor gaan, of de niet-gereguleerde sector in gaan.’ Remmelink bericht op geen enkele manier betrokken te zijn bij trustactiviteiten, en zegt in loondienst te werken33.
NEDERLANDS RECLAMEBUREAU FACILITEERT RUSSISCHE OORLOGSPROPAGANDA
Sinds 201934 breidt PIK internationaal uit: het investeert nu ook in vastgoed in de Filippijnen. Ook die activiteiten vinden plaats vanuit een Nederlands bedrijf, PIK International BV. Dit keer is de directeur een 31-jarige componist, die tot voor kort in dezelfde zorgflat, waar jong en oud tegenwoordig samenleven, aan het Rotterdamse Zuidplein woonde35. Die klust, naast zijn werk in de culturele sector, klaarblijkelijk bij als algemeen directeur van de Filippijnse tak van een van de grootste bedrijven van Rusland36. Het eerste bouwwerk in Manilla is inmiddels in aanbouw: een luxueus complex van 29 verdiepingen van ‘Europese kwaliteit.37‘
Het verhaal moet er nu maar ‘ns uit, kopt een artikel38 van Trouw uit 1999. Het is een biecht van de Nederlandse advocaat Willem Remmelink. Remmelink vertrekt in de jaren tachtig naar de Verenigde Staten: ‘Ik was jong, advocaat, homo en Europeaan, een ideale mix om in New Yorkpopulair te zijn.’ De jurist begint voor zichzelf en regelt licenties en belastingen voor Europese klanten. Duikt de culturele wereld en de filantropie in, huurt een huis aan Miami Beach.
Uiteindelijk overtreft zijn leefstijl zijn inkomsten – en Remmelink, zo impliceert het artikel, ‘vult de gaten in zijn budget’ aan met geld van zijn cliënten. Tot zijn vriend, een balletdanser, op een ochtend de voordeur opendoet voor twee detectives. Remmelink wordt veroordeeld tot 2 tot 7 jaar. Hij zit zijn jaren uit in de Altona-gevangenis, op de grens tussen Canada en Amerika aan de Devil’s Den Road. 39
In dienst bij Russische superrijken
In onze database komt Remmelink vanaf 2015 naar voren als directeur voor de BV van vastgoedmagnaat Sergey Gordeev. Maar hij werkt dan al langer voor Russische superrijken, blijkt uit de Pandora Papers, een lek van trustkantoren in belastingparadijzen in handen van aan het International Consortium of Investigative Journalists, gedeeld met Investico. In 2006 wordt Remmelink ‘zelfstandig bevoegd’ directeur van SAFMAR B.V., volgens een uittreksel uit de Kamer van Koophandel historisch een ‘verhandelaar inemissierechten’ – gevestigd op een adres van Remmelink. Maar hij is alleen directeur voor de Nederlandse autoriteiten: volgens een contract uit het Pandora-lek heeft Remmelink in werkelijkheid geen enkele zeggenschap over het bedrijf40.
Remmelink krijgt, volgens een ander document uit het Pandora-lek, opdracht om met miljoenen euro’s aan aandelen te schuiven tussen de Nederlandse BV en een bedrijf op Cyprus. Beide bedrijven blijken, via een chique adres in de Londense wijk Westminster, deel uit te maken van een eindeloos netwerk aan firma’s van de steenrijke Rus Mikhail Gutseriev en familie. Gutseriev, die in de privatiseringsslag in de jaren negentig fortuin maakte in de olie-industrie,staat sinds 2021 op de Britse en Europese sanctielijst–wegens zijn lange vriendschap met president Aleksandr Loekasjenko 41. Toen had Remmelink het bedrijf alweer enkele jaren verlaten. Voor de advocaat leek deschaduwtrustsector overigens geen vetpot: voor zijn diensten voor SAFMAR B.V. ontving hij ogenschijnlijk eenmalig 5000 euro42. Remmelink gaat niet in op vragen over SAFMAR.
Sommige bedrijven stapten van de door ons onderzochte trustkantoren over naar een kleiner, mogelijk minder strikt kantoor. Andere huurden een Nederlandse stroman in als bestuurder–zodat het er voor de fiscus uitziet als een doodnormaal bedrijf. Of zij knippen trustdiensten op. Dan regelen ze bijvoorbeeld een adres bij de ene aanbieder, en advisering, of een bestuurder, bij een ander. Dat gebeurt vaak via een tussenpersoon.
Iets vergelijkbaars zien we gebeurenbij Karpaty Chemical B.V., dat eigenaar is van een petrochemische fabriek in Oekraïne, zo’n honderd kilometer ten zuiden van Lviv. Tot 2017 had Karpaty Chemical B.V. een Russische eigenaar: olieconcern LukOil, maar toen had had de fabriek al jaren stilstaan43. Met de verkoop van Karpaty Chemical aan een Oekraïense en een Azerbaijaanse magnaat, van wie één voormalig topmanager was bij LukOil, draaide de fabriek weer naar hartelust: in 2019 draaide het bedrijf een omzet van 470 miljoen. 44
Ondanks de overheveling van het bedrijf van Russische in (deels) Oekraïense handen bleef de bestuurder van de BV in Nederland gelijk, zij het nu via een management-bv: de 78-jarige Rumoldus de Schutter–die ook nog altijd drie Nederlandse BV’s van LukOil bestuurt45. Karpaty Chemical verliet trustkantoor TMF in 2015.
Karpaty Chemical B.V. krijgt bovendien beschikking over een adres in een kantoorpand in het Betuwse Geldermalsen–op een industrieterrein waar voornamelijk lesauto’s en trekkers passeren. Daar is ook een ander bedrijf van De Schutter gevestigd, dat ‘buitenlandse bedrijven assisteert met het opzetten en ontwikkelen van bedrijfsactiviteit in Nederland46.’ Volgens de website47 heeft De Schutter achttien jaar ervaring in het verlenen van trustdiensten, maar geen van zijn bedrijven heeft als zodanig een vergunning bij de DNB48. De Schutter zegt in reactie niets van doen te hebben met trustdienstverlening49.
Legale of illegale trustdienst
‘Mogelijk levert de bestuurder, via een omweg, adresverlening aan het bedrijf,’ zegt Cees Schaap, financieel forensisch onderzoeker en voormalig fraude-officier van justitie,op de anoniem voorgelegde casuïstiek50. Als iemand twéé vormen van trustdienstverlening aanbiedt, dan kwalificeert hij als illegaal, vertelt Schaap – ook als dat indirect gebeurt51.
Vastgoedfonds Horus, dat sinds enkele weken gevestigd is op het woonadres van de Nederlandse bestuurder van het bedrijf, is een duidelijker geval. ‘Bestuursdiensten én een adres verlenen, dat kwalificeert volmondig als een illegale trustdienst.’
‘Maar het is heel moeilijk om duidelijk onderscheid te maken tussen wat wel en wat niet illegaal is,’ voegt Schaap toe. Een beproefde methode om de Wet Toezicht Trustkantoren te ontlopen, is het in loondienst nemen van een bestuurder. Ook de bestuurder van Horus is, naar eigen zeggen, in dienst bij de BV. Zo’n arbeidsovereenkomst is naar de letter van de wet geen trustdienst maar gaat, volgens de toezichthouder, ‘op z’n minst in tegen de geest van de wet52.’
Minister van Buitenlandse Zaken Wopke Hoekstra zei half april in een kamerbrief dat in het handhaven van sancties in Nederland tot dan toe ‘in het algemeen’ voorspoedig en naar behoren is gehandeld, ondanks negatieve pers die anderszins schrijft. Al kon ‘niet geheel kan worden uitgesloten dat er zich Russische bezittingen in Nederland bevinden die zijn verboden met gesanctioneerde (rechts)personen maar waar de relatie lastig is vast te stellen door doelbewust complex opgezette eigendomsstructuren53.’
Oud-minister Stef Blok kreeg afgelopen zes weken de opdracht te verifiëren dat er niets gemist is bij het handhaven van sancties. Hij kwam tot dezelfde conclusie. In het rapport, dat hij afgelopen vrijdag indiende, concludeert hij vooralsnog geen aanwijzingen gevonden te hebben dat er zaken gemist zijn is de bevriezingen van Russisch geld. Toch wordt, door een datateam, nog steeds gezocht naar relaties met gesanctioneerde personen. Ook Blok loopt tegen complexe grensoverschrijdende constructies aan – lastig te ontwarren voor Nederlandse54handhavers55.
Het datateam, dat tot nu toe enkele jachten en entiteiten vond die verbonden zijn aan Russen die op de sanctielijst staan, doet half mei nog steeds onderzoek, blijkt uit vragen van Investico aan de sanctiecoördinator. De door Kaag ingediende spoedwet die dienstverlening van Nederlandse trustkantoren aan Russen moet verbieden, ziet niet toe op illegale trustdienstverlening. In opdracht van het Ministerie van Financiën loopt momenteel een onderzoek naar de levensvatbaarheid van de trustsector in het geheel, wegens de ‘hoge integriteitsrisico’s’ die met trustdienstverlening gepaard gaan56.
‘Het had gewoon nooit zover moeten komen,’ zegt advocaat Yvo Amar57, gespecialiseerd in het sanctierecht. ‘We wisten allemaal dat er in Nederland allerlei shady bedrijfsstructuren actief zijn. Dat hebben we jarenlang ook aangemoedigd, door ons fijne investeringsklimaat te promoten.’ Volgens Amar valt helemaal niet vast te stellen of Nederland tot nu toe juist handelde in het handhaven van sancties. Zelf kreeg Amar, die advies verleent op het gebied van sanctiewetgeving, adviesvragen van trustkantoren. Russische klanten vroegen de kantoren tóch die ene transactie te doen, of met vermogen te schuiven op papier. Dan moest Amar vertellen dat die acties onwettig zijn. ‘Het is niet vast te stellen wat nog is weggeglipt maar ik kan je op een briefje geven dat het gebeurd is. En als dat al bij een cliënt van mij gebeurt, een vergund trustkantoor, dan daarbuiten zeker.’
Celstraf en vijf miljoen euro boete
Onvergunde trustdiensten zijn niet per definitie verboden, maar wie het randje overgaat, riskeert tegenwoordig veel. Althans, op papier. De Nederlandsche Bank kan, voor het illegaal verlenen van trustdiensten, een bestuurlijke boete opleggen tot vijf miljoen euro, en een celstraf tot twee jaar.
DNB controleert echter ‘voornamelijk’ op basis van meldingen, laat ze in reactie op vragen weten58. Die ontvangt ze ‘incidenteel59’. Sinds de invoering van de Wet Toezicht Trustkantoren 2018 zegt de DNB vier bestuurlijke boetes te hebben uitgedeeld voor het illegaal verlenen van trustdiensten. Eén daarvan was voor trustkantoor Blaustein, dat activiteiten bleef verrichten nadat DNB de vergunning van het kantoor ingetrokken had wegens belastingontduiking, valsheid in geschrifte, mensensmokkel, oplichting60 en witwassen61.
De Nederlandse trustsector verwelkomde jarenlang twijfelachtige bedrijven met open armen. Toen bleek dat veel trustkantoren het wel heel bont hadden gemaakt werd de sector aangesproken en kwam er strenge regulering voor de vergunde kantoren. Maar de illegale trustsector bleef ongemoeid en dus liep het water naar het laagste punt. Zo ontstond er een nóg groter probleem: niet alleen is er een plek waar shady bedrijven alsnog naartoe kunnen gaan, er is ook nog eens totaal geen zicht meer op. ‘En als je toch al buiten het toezicht opereert is het makkelijk om je met deze sancties vrijer te voelen om toch die betaling te verrichten, de transactie te doen, een structuur te verhangen,’ zegt advocaat Amar. ‘De enige reden waarom je niet onder het toezicht van DNB wil vallen, is omdat je iets te verbergen hebt.’
We publiceren hier ook een nieuwsbericht van dit onderzoek. In een eerdere versie van dit bericht stond dat Sergey Gordeev voormalig Doema-lid was. Gordeev was echter lid van de Federatieraad, het Russische Hogerhuis.
OVER DIT ONDERZOEK
Investico onderzocht voor dit onderzoek de voormalig klanten van zeven trustkantoren, namelijk TMF, Intertrust, C-Corp, ITPS, Cis Management, BlauStein en United Trust. Om die bedrijven te identificeren vergeleek Investico lijsten met concernrelaties van trustkantoren, afkomstig uit de Kamer van Koophandel, op twee verschillende ijkpunten. Afhankelijk van de beschikbaarheid van data waren dit lijsten uit de periode 2012-2014 en een lijst van april 2022. We turfden alle bedrijven waarvan het trustkantoor tussen 2012-2014 nog bestuurder dan wel eigenaar was, maar in 2022 niet meer. Een deel van die bedrijven werd sinds 2012-2014 opgeheven. Een kwart is nog actief en opereert nu op andere wijze, met dan wel zonder gebruik van (onvergunde) trustdienstverlening.
Bij de vermissing van Naima Jillal werd deze foto vrijgegeven OPENBAAR MINISTERIE
Op een Blackberry-telefoon zijn foto’s van een naakte, gemartelde vrouw aangetroffen, meldt Het Parool. De telefoon werd in december 2019 gevonden in Dubai bij de arrestatie van Ridouan Taghi. Justitie vermoedt dat het om foto’s van de in oktober 2019 vermiste Naima Jillal gaat.
Die Amsterdamse vrouw is spoorloos nadat ze bij haar woning op de Zuidas in Amsterdam in een auto was gestapt. Ze was actief in de drugshandel.
Het Parool baseert zich op het strafdossier in de grote liquidatiezaak Marengo tegen Taghi en zestien andere verdachten. Hoe de foto’s op de telefoon bij Taghi terecht zijn gekomen, wordt niet duidelijk uit het dossier.
Afgeknipte vinger
Volgens Het Parool is op een van de foto’s een naakte vrouw te zien die met tape is vastgebonden aan een stoel. Op een andere foto zou de buik van de vrouw te zien zijn met daarop waarschijnlijk een afgeknipte vinger en een teen. En op een derde foto ligt de vrouw naakt op haar buik op de grond.
Taghi’s advocaat laat aan de krant weten dat het “forensisch volstrekt onduidelijk is waar die telefoon of die foto’s vandaan komen”. Ze zegt dat “niet kan worden gesteld dat deze telefoon aan mijn cliënt kan worden gelinkt”.
Uit de metadata van de foto’s kon de politie achterhalen dat de foto’s in de nacht van 20 op 21 oktober 2019 zijn gemaakt. Jillal raakte op 20 oktober van dat jaar vermist. Volgens de krant was al langer duidelijk dat er foto’s in de criminele wereld rondgaan van een dode Jillal. Die zouden erg schokkend zijn omdat er afgehakte ledematen op te zien zijn.
De rechtbank in Arnhem heeft een groep jonge verdachten veroordeeld voor een reeks aanslagen op huizen van werknemers van fruitbedrijf De Groot uit Hedel.
De rechter veroordeelde zeven mannen tot straffen van anderhalf tot tien jaar cel. Zij hebben volgens de rechtbank mortierbommen gegooid naar woningen en brand gesticht. De zwaarste straf was voor een 21-jarige man die uitvoerders ronselde, adressen doorgaf en zwaar vuurwerk regelde. Hij was de schakel naar de vermoedelijke opdrachtgever, zijn halfbroer.
De aanslagen vonden vaak ’s nachts plaats terwijl de betrokken gezinnen lagen te slapen. Twee bewoners uit Hedel wisten maar net te ontkomen toen hun boerderij in vlammen opging.
Doodsangst
De impact van de incidenten is enorm, schetste de rechtbank. “Veel gezinnen hebben in doodsangst geleefd omdat zij op ieder willekeurig moment slachtoffer zouden kunnen worden.”
De rechtbank noemde de aanslagen zeer heftig. “Het gevaar was groot. Er hadden mensen kunnen overlijden.” Omdat de daders er niet op uit waren dat er doden zouden vallen, werden ze vrijgesproken van poging tot moord of doodslag.
Een van hen kreeg jeugddetentie, omdat hij nog minderjarig is. Verder legde de rechtbank gevangenisstraffen van anderhalf jaar, 2 jaar, 4 jaar, 7 jaar, 8 jaar en 10 jaar op.
De incidenten bij het fruitbedrijf begonnen in 2019 na de vondst van 400 kilo cocaïne tussen de bananen. Nadat de partij aan de politie was overhandigd, werd het bedrijf afgeperst. Toen het Openbaar Ministerie per ongeluk een lijst met adressen van werknemers verspreidde, begon ook het geweld.
In totaal worden een kleine twintig incidenten gelinkt aan de afpersing bij De Groot. Het gaat onder andere om brandstichtingen, beschietingen en vuurwerkbommen bij huizen van (oud-)werknemers en familieleden van de directie.
Het aantal verdachten is al net zo omvangrijk als het aantal incidenten: de politie pakte zo’n 25 verdachten op. Het zijn merendeels jongens van begin twintig, volgens justitie geronseld om de aanslagen uit te voeren. Ze werden verleid met groot geld, maar hebben volgens het Openbaar Ministerie “op wat schamele centen na” nooit iets gekregen.
Undercover
De vandaag veroordeelde dadergroep was verantwoordelijk voor een deel van het geweld. Zij waren betrokken bij aanslagen in Tiel, Rosmalen, Breda, Vlijmen, Kerkdriel en Hedel, eind 2020. Twee nieuwe aanslagen in Hilversum konden op tijd worden verijdeld.
De politie forceerde een doorbraak in het onderzoek toen een van de verdachten in een undercoveroperatie prijsgaf wie de opdrachtgever was. Agenten deden zich hierbij voor als criminelen. De rechtbank keurt de undercoveractie goed, omdat het gevaar steeds groter werd en andere opsporingsmiddelen geen resultaat hadden.
Opdrachtgever
Ook in latere politieverhoren noemde de verdachte namen. Sindsdien worden deze 22-jarige man en zijn familie ernstig bedreigd, volgens de rechtbank mogelijk door de opdrachtgever die zelf ook vast zit. De man heeft zijn verklaringen later ingetrokken, maar ze tellen volgens de rechtbank wel degelijk mee als bewijs.
De opdrachtgever zou de 37-jarige Ali G. zijn. Hij staat in juni terecht. Het Openbaar Ministerie denkt dat hij de cocaïnevangst bij De Groot alleen maar heeft aangegrepen om het bedrijf te kunnen afpersen.
Ook loopt er nog een rechtszaak tegen een tweede groep verdachten. Zij zouden de laatste serie aanslagen hebben gepleegd, in mei en juni vorig jaar. Toen werden verschillende huizen in dorpen in de Bommelerwaard beschoten.
Curaçao is de gokhoofdstad van de wereld met volgens Follow the Money en Vixio gambling compliance circa 12.000 online casino’s en sportsbettings maar houdt geen toezicht en int geen belastingen (KKC onderschrift)
Curaçao eGaming begint in samenwerking met enkele trustkantoren een zaak tegen de persoon achter Knipselkrant Curacao. Reden voor deze groepsvordering is de plaatsing van een artikel op de website. In het artikel stond dat Curaçao eGaming en Pearl Trust betrokken zouden zijn bij het verkopen van aandelen in de Curaçaose goksite Edobet.
Beide bedrijven spreken dit tegen. Volgens hen schaadt Knipselkrant het imago van de gaming industrie van Curaçao.
“We moeten er alles aan doen om het vertrouwen van kansspelaanbieders en spelers niet te verliezen”, zeggen de twee bedrijven in een verklaring.
Naschrift KKC
Kijk ook: Op1: “Meerdere profvoetballers waren betrokken bij het illegale gokbedrijf Edobet. AD-journalist Yelle Tieleman deed onderzoek. “Ze opereerden zonder vergunning in Nederland en het was volgens justitie afhankelijk van een criminele organisatie.” Kijk de hele uitzending hier terug: https://www.npostart.nl/op1-1-april-2022/01-04-2022/POW_05262025
Van de voormalige Curacaose website http://www.Edobet.com (FA entertainment NV), bestuurd door het Curacaose trustkantoor Pearl Trust en gesublicentieerd door licentiehouder Curacao Egaming (Cyberluck) wordt door de Nederlandse justitie vermoedt dat de site werd gebruikt als witwasvehikel voor een drugsorganisatie (KKC naschrift)
“The products of Edobet are operated by FA Entertainment NV, a company duly registered in the Commercial register of Curacao no. 142972 and has a sublicense CIL pursuant to Master gaming License №1668/JAZ.”
Lees ook: Koninkrijksbelangenblog | Witwaswalhalla over witwassen met behulp van een onwettige en niet door de overheid gereguleerde online gambling masterlicentie-sublicentiestructuur.
Lees ook: Vixio | Curaçao ‘licensees’ clog gambling blacklists, rile regulators The 350 Curaçao-based companies own about 1,000 operators, which operate about 12,000 websites, according to Follow the Money. The operator with the most blacklisted websites is 1xCorp’s 1xBet, with nearly 1,800, the group said.
Lees ook: De aankondiging d.d. 10 december 2021 voor handhaving en overheidsregistratie en screening van online ‘sublicentie’ gambling operators bij het ministerie van Financien, klik hier.
Luister ook: FTM | Podcast: de wereld achter illegale casino’s. Het Nederlandse Onderzoeksjournalistenforum Follow The Money bracht samen met het Britse Vixio GamblingComliance circa 12.000 online Curacaose casino-websites in kaart, ongeveer 40% van het wereldtotaal, als gevolg van een – volgens FTM – ‘maas in de wet’. Als u wil een comment plaatsen of bovenstaande link niet werkt, klik hier of luister hieronder:
Lees ook: Koninkrijksbelangenblog | Witwaswalhalla over witwassen met behulp van een onwettige en niet wettelijk gereguleerde online gambling masterlicentie-sublicentiestructuur.
Lees ook: Vixio | Curaçao ‘licensees’ clog gambling blacklists, rile regulators The 350 Curaçao-based companies own about 1,000 operators, which operate about 12,000 websites, according to Follow the Money. The operator with the most blacklisted websites is 1xCorp’s 1xBet, with nearly 1,800, the group said.
1xCorp N.V. is een van origine Russisch bedrijf met een vergunning en trustdirectie op Curaçao. 1xBet werd op 17 december 2021 in hoger beroep in Rusland veroordeeld als criminele organisatie. De Russische UBO’s Roman Semiokhin, Dmitry Kazorin en Sergey Karshkov werden door UK en Rusland op de interpollijst gezet en zijn voortvluchtig | KKC onderschrift
Het online casino 1xBet heeft vrijdag een bedrag van € 1.000.000 gedoneerd voor humanitaire hulp in Oekraïne. Dat heeft het bedrijf via een persbericht naar buiten gebracht.
Het controversiële, en in veel gebieden ter wereld illegale online casino 1xBet laat zich dit keer van hun goede kant zien. Het bedrijf doet namelijk een donatie van € 1.000.000 aan humanitaire hulp voor de oorlog in Oekraïne. In het persbericht dat onder andere op GPWA verscheen, staat het volgende:
“WE ZIJN DIEP BEDROEFD DOOR DE CRISIS IN OEKRAÏNE EN HOPEN DAT ER ZO SNEL MOGELIJK EEN VREEDZAME OPLOSSING WORDT BEREIKT. WE HEBBEN VEEL WERKNEMERS IN HET LAND, WIENS VEILIGHEID EN WELZIJN ONZE HOOGSTE PRIORITEIT ZIJN, EN WE ZULLEN ER ALLES AAN DOEN OM HEN EN HUN DIERBAREN TE HELPEN. BOVENDIEN HOPEN WE DAT DE BELOFTE DIE WE VANDAAG HEBBEN AANGEKONDIGD, ZAL ZORGEN VOOR DRINGENDE PRAKTISCHE STEUN AAN DE VELE ANDERE OEKRAÏNERS. ONZE GEDACHTEN EN GEBEDEN BLIJVEN BIJ DE MILJOENEN MENSEN IN HET LAND IN DEZE ZEER MOEILIJKE TIJD.”
1xBet over situatie Oekraïne
1xBet vaak controversieel in het nieuws
Eind vorig jaar verklaarde een rechter op Curaçao het bedrijf achter de bekende goksite 1xBet failliet. De rechter kwam tot dit besluit omdat 1xBet’s moederbedrijf 1xCorp weigerde spelers terug te betalen. Het liet tevens verstek gaan tijdens de rechtszaak. Een paar maanden bleek echter dat het vonnis door een hogere rechter vernietigd was.
De zaak tegen 1xCorp was aangespannen door SBGOK, een organisatie die het opneemt voor online gokkers die zeggen benadeeld te zijn door op Curaçao vergunde online casino’s. Zij zijn wel in beroep gegaan tegen het vernietigen van het vonnis. Een zittingsdatum voor het hoger beroep is nog niet bekend.
Het online casino 1xBet is de afgelopen jaren vaak controversieel in het nieuws gekomen. Naast de berichtgeving over het mogelijke faillissement, waren er al regelmatig negatieve berichten naar buiten gekomen. Op 20 oktober 2021 sprak een Russische rechter zelfs uit dat er sprake was van een criminele organisatie.
Ook kreeg het moederbedrijf van de site in 2019 een boete van €400.000 van de Kansspelautoriteit. Ruim twee jaar later werd duidelijk dat het bedrijf die boete weigerde te betalen. 1xBet is inmiddels niet (meer) voor nieuwe Nederlandse spelers toegankelijk.
In België staat 1xBet.com sinds maart 2017 op de zwarte lijst. Opvallend genoeg was 1xBet wel hoofdsponsor bij de grote beurs iGB in Amsterdam oktober vorig jaar.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.