28 februari 2023 Mikhail Maglov, Roman Badanin, Mikhail Rubin, en anderen bij The Project
De befaamde vriendin van de Russische president Vladimir Poetin, voormalig Olympisch turnster Alina Kabajeva, geniet sinds 2011 van “het grootste appartement in Rusland” – een penthouse van 2.600 vierkante meter met 20 kamers in Sotsji. Nog eens drie appartementen in het resort aan de Zwarte Zee werden geregistreerd in de naam van haar oma, blijkt uit nieuw onderzoek van The Project .
De Russische president Vladimir Poetin en voormalig Olympisch turnster Alina Kabaeva. (Foto: president van Rusland , licentie )
Maar het appartement met een zwembad, een bioscoop, een patio en een eigen helikopterplatform op het dak is niet het hele jaar door Kabaeva’s verblijf.
Het onderzoek van het project naar het onroerend goed van Alina Kabajeva leidde journalisten ook naar vijf assistenten die haar overal volgden, onder meer op tochten met een geheimzinnige spoorlijn die speciaal voor Vladimir Poetin was aangelegd naar zijn privéwoning in Valdai, een regio die bekend staat om zijn glooiende heuvels en meren halverwege St. Petersburg en Moskou.
Maar terug naar Sotsji.
Verslaggevers ontdekten dat Oleg Rudnov, een oude bondgenoot van Poetin, in 2011 een enorm penthouse kocht in het wooncomplex Royal Park in de stad. Volgens een reclamefolder uit 2009 van de ontwikkelaar bedroeg de prijs van het penthouse 15 miljoen dollar, hoewel het twee jaar later door Rudnov werd gekocht voor slechts 90 miljoen roebel (destijds 3,2 miljoen dollar), of ongeveer een vijfde van de vermelde prijs. prijs.
Eerder meldde OCCRP-partner The Project dat Rudnov vastgoedtransacties heeft afgehandeld voor een van Poetins voormalige minnaressen, Svetlana Krivonogikh, met wie hij naar verluidt een relatie had toen hij nog getrouwd was met Ljoedmila Poetina .
In 2008 droeg Rudnov een appartement van 200 meter nabij het Paleisplein in het centrum van Sint-Petersburg over aan Krinovogikh, en in 2021, na het overlijden van Oleg, registreerde zijn zoon Sergei Rudnov een appartement in Sochi bestemd voor Krivonogikh’s moeder Nadezhda, op zijn eigen naam. .
Volgens bronnen die met The Project spraken als onderdeel van hun laatste onderzoek, kocht Oleg Rudnov het penthouse in Sotsji voor voormalig turnster en parlementslid Alina Kabaeva, van wie al lang het gerucht gaat dat hij de minnaar van Vladimir Poetin is en de moeder van enkele van zijn kinderen. De bronnen vertelden The Project dat Kabaeva naar Sotsji was gereisd en persoonlijk het appartement had uitgekozen, daarbij Rudnov aangevend als de persoon onder wiens naam het zou moeten worden geregistreerd.
Naast het penthouse werden in hetzelfde jaar – 2011 – nog drie andere appartementen in Sotsji geregistreerd op naam van Anna Zatsepilina, de grootmoeder van Kabaeva. Het onroerend goed dat op naam van Zatsepilina is geregistreerd, is ongeveer 1,1 miljard roebel waard, schat The Project, of $ 14,7 miljoen tegen de huidige wisselkoersen. Journalisten konden verifiëren dat ze daadwerkelijk in het kleine dorpje Nikologory in de oblast Vladimir woont, maar Kabaeva’s medewerkers ‘brachten haar voor de winter naar de stad’.
Het geld om het penthouse te kopen werd met de hulp van het Cypriotische bedrijf Ermira Consultants contant op Rudnovs persoonlijke rekening gestort. Officieel eigendom van de Russische advocaat Vladislav Kopylov, vertelden bronnen aan The Project dat Poetin de echte eigenaar is en dat zijn naaste medewerkers de term “Ermira” gebruiken om te verwijzen naar een “gemeenschappelijk fonds” van geld dat bestemd is voor de Russische president.
Het project heeft een web van financiële en zakelijke transacties beschreven dat Ermira Consultants aan Poetin koppelt.
Het Cypriotische bedrijf houdt zijn rekeningen bij twee banken die nauw verbonden zijn met de president en zijn kring: Rossiya Bank, met onder meer Svetlana Krivonogikh als aandeelhouders, en de SMP Bank van oligarch Arkady Rotenberg.
In 2014 werden de rechten op het wodkamerk Putinka – waaraan Poetin persoonlijk zijn zegen had gegeven toen het werd gecreëerd en waarvan hij een deel ontving – overgedragen aan Real-Invest, een Russische dochteronderneming van Ermira Consultants. Volgens schattingen van The Project had tussen 2004 en 2019 tussen de $ 400 miljoen en $ 500 miljoen kunnen worden verdiend aan de productie, royalty’s en verkoop van drankjes onder het merk Putinka. Begin 2015 werd de door de staat vastgestelde minimumverkoopprijs van wodka voor het eerst verlaagd, een beslissing die vooral de producenten van goedkope wodka’s, waaronder Putinka, ten goede zou komen, schrijft The Project.
Uiterlijk in 2009 begon Ermira geld over te maken voor het paleis van Poetin in Gelendzhik, een andere badplaats aan de Zwarte Zee. In 2009-2010 verstrekte het $ 100 miljoen aan leningen aan het Russische bedrijf Rirus, dat toezicht hield op de bouw. Rirus was mede-eigendom van Nikolai Shalamov, een voormalige schoonfamilie van Poetin en aandeelhouder van Rossiya Bank, en Dmitry Gorelov, een andere mede-eigenaar van Rossiya Bank.
Ermira was ook eigenaar van een Russische dochteronderneming, Platinum, die het in 2009 overdroeg aan Poetins neef Mikhail Shamalov . De boekwaarde van Platinum bedroeg eind 2021 meer dan $ 230 miljoen tegen de huidige wisselkoers.
Kabaeva woont mogelijk met haar (en vermoedelijk zijn) kinderen in de woning van Poetin
Tijdens hun laatste onderzoek slaagde The Project erin de exacte locatie te vinden en zelfs foto’s te maken van Poetins weelderige privéwoning in Valdai, waar Kabaeva de meeste tijd met haar kinderen lijkt door te brengen.
Het project ontdekte dat ze vijf naaste assistenten heeft, van wie er twee haar neven zijn, die haar overal vergezellen. In een uitgelekte database met reserveringen van treinkaartjes ontdekten journalisten dat Kabaeva’s assistenten herhaaldelijk kaartjes kochten voor bestemmingen in Valdai genaamd Okulovka en Uglovka – stations die gesloten zijn voor gewone burgers.
Het project had eerder gerapporteerd over de meerdere geheime spoorwegen in Rusland die Poetin en zijn naaste omgeving bedienen, inclusief lijnen naar Valdai en Sochi, die op sommige plaatsen aan het zicht van het publiek zijn onttrokken door hoge hekken.
Het project sprak met een van de leidinggevenden die verantwoordelijk was voor de bouw van Poetins residentie in Valdai tot 2005, toen het hoofdwerk was voltooid, en die foto’s van de luxueuze interieurs leverde. De bron herinnerde zich dat Poetin eiste dat zijn woning eruit zou zien “als St. Petersburg” en “zoals de Hermitage”.
De reisroutes van de assistenten van Alina Kabaeva suggereren dat Kabaeva zelf mogelijk in de Valdai-residentie van Poetin woont met haar kinderen, van wie wordt aangenomen dat de vader zelf de president is.
De aanwezigheid van kleine kinderen in de residentie wordt bevestigd door een van de bronnen van The Project die bekend is met de werking van de Valdai-faciliteit en wordt ondersteund door open-sourcegegevens. Met name in de zomers van 2020 en 2021 werd een kleine kartbaan aangelegd op de plek van voormalige helikopterplatforms, wat journalisten konden bevestigen op satellietbeelden. Daarnaast is er tussen 2016 en 2020 naast de woning een grote kinderspeeltuin in geel en blauw gerealiseerd.
Volgens de bron gaf Poetin in 2020 opdracht tot de bouw van een nieuw landhuis voor Kabaeva en haar kinderen naast het hoofdverblijf.
Uit een eerder onderzoek van de Russische outlet RBC was gebleken dat er naast Poetins ambtswoning een volledige VIP-nederzetting was waar mensen van Poetins veiligheidsdienst en het Directoraat van Zaken huizen hebben gekocht. Sommige percelen land zijn geregistreerd op naam van lege vennootschappen die gelieerd zijn aan Poetin. Het grootste perceel in het gebied is bijvoorbeeld geregistreerd bij LLC Prime, gecontroleerd door Yuri Kovalchuk, de medewerker van de president.
OCCRP en Meduza hadden eerder LLCInvest.ru geïdentificeerd , een groep onderling verbonden bedrijven die paleizen, resorts, jachten, jets en bankrekeningen vol contant geld voor Poetin beheren.
20 juni 2022 Olesya Shmagun (OCCRP) en Denis Dmitriev (Meduza)
Het grootste petrochemische bedrijf van Rusland, Sibur, wordt al lang in verband gebracht met president Vladimir Poetin. Zijn oude vriend, oligarch Gennady Timchenko, verwierf in 2011 een aanzienlijk belang in het bedrijf. En zijn voormalige schoonzoon haalde de krantenkoppen toen bekend werd dat hij, nadat hij met de dochter van Poetin was getrouwd, een belang van 17 procent in Sibur verwierf. maakte hem miljardair.
Nu blijkt voor het eerst uit gelekte e-mails dat het bedrijf grote bedragen heeft uitgegeven aan een villa die gelinkt is aan de president, terwijl topmedewerkers niet eens begrijpen waarom.
In een onafhankelijk onderzoek deed oppositieleider Alexei Navalny dezelfde beweringen en wees erop dat een spandoek bij de ingang van de villa het als een recreatiecentrum voor Sibur identificeerde. Hij suggereerde dat het Sibur-teken een manier was om Poetins gebruik van de villa te verdoezelen.
Een lek van e-mails van het bedrijf verkregen door OCCRP levert nieuw bewijs dat zijn hypothese correct was.
Sibur, zo blijkt, was in 2012 overeengekomen om meer dan $ 1 miljoen per jaar te betalen om de villa te huren van de eigenaar, Oleg Rudnov, een oude vriend van Poetin, via een vastgoedbeheerbedrijf genaamd Nogata.
Maar de petrochemische reus mocht de faciliteiten niet echt gebruiken, en sommige van zijn senior executives bleven verbijsterd over de regeling, blijkt uit de e-mails.
“De directeur [van Nogata] vertelde me dat ze een taak heeft om de villa te verhuren, en daarna kunnen we doen wat we willen, zelfs bedrijfsfeesten daar houden”, schreef Sibur’s directeur, Mikhail Mikhailov, schijnbaar verrast. “Heb ik het goed begrepen, verhuren we dit voor ONZE doeleinden? Kunnen we die gebruiken?” vroeg hij de voorzitter van de raad van bestuur van het bedrijf, Dmitry Konov, in een e-mail van augustus 2012.
“We KUNNEN het NIET gebruiken”, antwoordde Konov.
Credit: Kremlin Pool/Alamy Stock Photo
Vladimir Poetin (tweede van links) en Dmitry Konov (vierde van links) bezoeken samen een petrochemische fabriek in 2020.
Ook Nogata heeft nauwe banden met Poetin: het is van Nikolai Shamalov, een vriend van Poetin en de vader van Kirill Shamalov, die in februari 2013 met de dochter van de president trouwde.
In juni 2013 schreef een vertegenwoordiger van Nogata aan Sibur dat een nieuwe beheermaatschappij het beheer van het onroerend goed zou overnemen en dat de huurovereenkomst van Sibur binnen tien dagen moet worden beëindigd.
Om een nieuwe huurovereenkomst met de nieuwe beheermaatschappij te regelen, schreef ze, zou Sibur moeten spreken met een man genaamd Pavel Zaitsev.
De reden voor deze wijziging is onduidelijk. Maar Zaitsevs betrokkenheid bij het regelen van de huur van de verre villa is opmerkelijk omdat hij werkt voor Bank Rossiya, de geldschieter die door de Verenigde Staten is gesanctioneerd vanwege zijn connectie met de binnenste cirkel van Poetin – en omdat hij verbonden is met LLCInvest, een groep bedrijven die rond de bank is gebouwd die veel activa hebben die aan Poetin zijn gelinkt. ( Lees het onderzoek van OCCRP naar LLCInvest . ) Zaitsev weigerde commentaar te geven.
Verslaggevers vonden nog een connectie tussen Sibur en Poetin in het zuiden van Rusland. Uit gelekte e-mails blijkt dat een senior executive van de petrochemische reus geniet van het gebruik van een zwaar bewaakt resort aan de Zwarte Zee dat geassocieerd lijkt te zijn met het nabijgelegen paleis van Poetin.
Het resort, Strela genaamd, was tot 2014 eigendom van de stad Gelendzhik.
Het werd vervolgens overgenomen door een particulier bedrijf genaamd Investstroy, dat eigendom is van een vrouw genaamd Tatiana Kuznetsova. Zowel zij als haar man, Oleg Kuznetsov, zijn nauw verbonden met het beroemde “Poetin’s Palace”, dat op een nabijgelegen klif ligt.
Volgens de onderzoekers van Navalny is Kuznetsov een medewerker van de Federale Beschermingsdienst en leidde hij de militaire eenheid die hielp bij de ontwikkeling van het paleis in de vroege stadia van de bouw. Het bedrijf van zijn vrouw, Investstroy, werd tussen 2014 en 2017 vermeld als de manager van het paleis.
Putin’s Palace is in handen van een LLCInvest-bedrijf, en er zijn aanwijzingen dat Strela ook verbonden is met het bedrijf: de directeur tussen 2014 en 2018 was Alexei Vasilyuk, die tegelijkertijd aan het hoofd stond van twee andere LLCInvest-bedrijven: Yuzhniy Tsitadel, die verondersteld wordt kweek mosselen in de nabijgelegen kustwateren en Apex Yug, die uitgestrekte wijngaarden bezit in de buurt van het paleis.
Lokale bewoners noemen het resort “Alina Kabaeva’s datsja”, verwijzend naar een ritmische turnster die naar verluidt de oude partner van Poetin is. De reden voor de geruchten connectie met haar is onduidelijk, maar het resort wordt zwaar bewaakt.
Uitgelekte e-mails van het topmanagement van Sibur onthullen waar het voor wordt gebruikt, althans in één geval.
Van 2015 tot en met 2018 huurde Sibur-bestuurslid Marina Medvedeva een gastenverblijf op het terrein van Strela resort, blijkt uit de e-mails.
Voor haar ontsnapping van 228 vierkante meter aan de kust van de Zwarte Zee betaalde ze slechts 20.000 roebel ($ 270) per maand.
Het resort zelf zorgde voor al het onderhoud: het kocht gordijnen en meubels, legde een rozentuin aan, deed het huishouden en maakte het huisje klaar voor de gasten. Voor deze diensten betaalde Medvedeva elke maand nog eens 100 roebel – iets meer dan een dollar.
Met behulp van satellietfoto’s telden verslaggevers 25 van dergelijke huisjes op het grondgebied van het sanatorium. Wie de rest gebruikt is onbekend, maar het resort wordt zwaar bewaakt tegen nieuwsgierige blikken.
Voor opheldering over wat te doen na Nogata’s e-mail, die ze verwarrend lijken te hebben gevonden, wendden Sibur-medewerkers zich tot Konov, de toenmalige bestuursvoorzitter.
“Handelen in overeenstemming met de voorgestelde aanbevelingen?” vroeg een. “Wat te doen met betalen (blijven betalen?)?”
Konov beloofde te “vragen”. Twee dagen later stelde hij voor dat Siburs vice-president, Mikhail Mikhailov, de kwestie zou bespreken met Kirill Shamalov, die op dat moment nog steeds de schoonzoon van Poetin was. Maar zelfs voordat de discussie plaatsvond, instrueerde Konov Mikhailov: “we blijven betalen.”
Kort na de herschikking merkten Sibur-medewerkers op dat het nieuwe management hen niet toestond de villa te bezoeken, wat ze geacht werden periodiek te doen om ervoor te zorgen dat Siburs betalingen gerechtvaardigd waren.
“Er is een voorlopig antwoord ontvangen van de nieuwe beheermaatschappij met een afwijzing [van ons verzoek] om het pand te bezoeken”, schreef een bestuurslid aan Konov. Opnieuw werd de zaak doorverwezen naar Shamalov.
Toen hij werd bereikt voor commentaar, beschreef een vertegenwoordiger van Sibur de overeenkomst van het bedrijf als een “onderverhuur” die het slechts beperkte, niet-exclusieve toegang tot het onroerend goed gaf tussen 2012 en 2013. Hij zei dat Sibur het gebruikte voor zakelijke evenementen, zoals managementseminars en team -bouwoefeningen, en dat het bedrijf geen informatie had over het gebruik ervan door Poetin. Hij gaf een aanvullend antwoord van Konov, de bestuursvoorzitter van Sibur op het moment van de verhuur, die zei dat het idee dat Sibur de persoonlijke wensen van de president zou uitvoeren “absurd” was.
Geen van de documenten die verslaggevers hebben gezien, beschrijft de regeling als een beperkte “onderverhuur”, en het bord dat Villa Sellgren aanduidt als een Sibur “recreatiecentrum” is moeilijk te rijmen met een dergelijke regeling. (In een aanvullend antwoord zei de vertegenwoordiger van het bedrijf dat het bord niet door Sibur was geplaatst en merkte op dat de lay-out en opmaak niet overeenkwamen met de standaard branding van Sibur.)
In 2017, de dag nadat Navalny zijn onderzoek had vrijgegeven, laten de gelekte e-mails zien dat leidinggevenden van Sibur strategieën bedenken om het gebabbel op de sociale media in te dammen dat het bedrijf met de villa verbindt – die ze alleen ‘het onroerend goed’ noemden.
“We reageren hier en daar, maar rekening houdend met de snelle organische groei van de reacties rond de video … onze reacties vallen niet op. (zie bijlage)”
Bij de e-mail is een lijst gevoegd met online commentaren waarin Poetin en Sibur worden verdedigd en Navalny wordt aangevallen.
“Zelfs als hij deze datsja heeft, wat nu?” zei er een, zogenaamd van een man genaamd Sergei. “Je gaat je paddenstoelen niet bewaren en je vis zouten in een schuur 🙂 🙂 :).”
Onderzoek naar dit verhaal werd geleverd door OCCRP ID. Fact-checking werd verzorgd door de OCCRP Fact-Checking Desk.
RCB Bank is opgericht en eigendom van een Russische bank die Vladimir Poetin’s ‘spaarvarken’ wordt genoemd.
Belangrijkste bevindingen
De Russische VTB bank deed in februari afstand van haar aandelen in het in Cyprus gevestigde RCB, maar volgens experts betekende dit niet noodzakelijk een einde aan de banden tussen RCB en het Kremlin.
RCB kondigde in maart aan dat het de bankactiviteiten vrijwillig zou staken, maar een bankier zei dat Europese regelgevers het onder druk hadden gezet om te stoppen met bankieren na de Russische invasie van Oekraïne.
Twee ondoorzichtige Cypriotische bedrijven die nu eigenaar zijn van RCB, hebben beide banden met RCB-functionarissen.
Volgens een uitgelekt rapport van de Cypriotische regering heeft RCB zijn CEO, Kirill Zimarin, en 31 andere medewerkers, hun familieleden of bankklanten geholpen om Cypriotische paspoorten te verkrijgen in het kader van een burgerschap-door-investeringsregeling waarvan later werd aangetoond dat deze corrupt was en werd stopgezet.
Het rapport geeft aan dat RCB politieke invloed heeft gebruikt om problematische paspoortaanvragen door te drukken, en dat veel aanvragen die verband houden met de bank niet voldeden aan de vereisten voor het Cypriotische staatsburgerschap.
Op 24 maart kondigde de op drie na grootste bank van Cyprus aan dat ze haar bankactiviteiten zou stopzetten in de nasleep van de “volatiele geopolitieke situatie” veroorzaakt door de Russische invasie van Oekraïne een maand eerder.
De bank, RCB, had jaren besteed aan het verfijnen van een beeld van zichzelf als een door en door Europese bank, en had zelfs een logo aangenomen dat de vlag van de Europese Unie nabootste en de oorspronkelijke naam, Russian Commercial Bank (Cyprus) Limited, veranderd in RCB Bank Ltd. Maar tot de dag dat Rusland Oekraïne binnenviel in februari, was RCB bijna voor de helft in handen van de Russische VTB Bank, die nauw verbonden is met de regering van Vladimir Poetin.
Nu onthullen Cypriotische bedrijfsgegevens en een uitgelekt overheidsdocument verkregen door OCCRP de volledige omvang van de pogingen van RCB om haar juridische eigendom en Russische leidinggevenden als Cypriotisch te verbergen. Die pogingen werden dringend omdat er brede sancties van de EU en de VS opdoemden nadat Russische troepen Oekraïne waren binnengevallen.
Op 24 februari kondigde RCB aan dat het belang van 46,29 procent van VTB zou worden gekocht door twee ondoorzichtige Cypriotische bedrijven die al aandelen in de bank bezaten. De verhuizing was bedoeld om RCB te distantiëren van Rusland, maar in feite was het niet meer dan een management buy-out.
Hoewel Crendaro Investments Limited, het bedrijf dat de meeste aandelen van VTB kocht, in Cyprus was geregistreerd, is het mede-eigendom van de Russische CEO van de bank, Kirill Zimarin, een voormalige VTB-manager met banden met de voorzitter van de raad van bestuur van VTB.
Ook Zimarin is ogenschijnlijk Cypriotisch. Hij en 31 andere RCB-medewerkers en hun familieleden, evenals enkele bankklanten, hebben tussen 2008 en 2019 paspoorten verkregen van het eilandstaat, volgens een uitgelekt rapport van de Cypriotische regering verkregen door OCCRP. Het rapport, waarin werd gekeken naar misbruik van het inmiddels ter ziele gegane burgerschap-door-investeringsprogramma, onthult hoe RCB hen naar verluidt heeft geholpen dit te doen door een goed verbonden voormalige Cypriotische ambtenaar in dienst te nemen die namens hen lobbyde.
Ze behoorden tot 6.700 buitenlandse burgers, waaronder 2.869 Russen, die zogenaamde “gouden paspoorten” van Cyprus verkregen via het burgerschap-door-investeringsprogramma van het eiland, waardoor buitenlanders effectief paspoorten konden kopen door te investeren of grote sommen geld te storten op Cyprus.
Toen RCB zijn naam veranderde van Russian Commercial Bank, zei het dat de stap een “logische stap” was die zijn “internationale positionering” en zijn activiteiten in Cyprus weerspiegelde.
Maar toezichthouders bij de Europese Centrale Bank maken zich al lang zorgen over de banden van RCB met het Kremlin, aldus een Europese bankier die bekend is met toezichtaangelegenheden. Zelfs nadat VTB in februari van RCB had afgestoten, dacht de Centrale Bank “dat ze vanwege de banden van de bank met VTB en de politieke situatie niet kon blijven opereren als een levensvatbare bankeenheid”, zei de bankier, die sprak op voorwaarde van anonimiteit. tijdens het bespreken van vertrouwelijke bankzaken.
“Het is hoogst ongebruikelijk dat een winstgevende bank met honderden werknemers zich terugtrekt uit het bankwezen en haar bankvergunning zo plotseling opgeeft”, zegt James Henry, een econoom en een oude onderzoeksjournalist die zich toelegt op bankieren. “Het is een duidelijke indicatie dat banktoezichthouders, waarschijnlijk bij de [Europese Centrale Bank], bezorgd waren dat de rol van VTB in RCB te lang werd getolereerd.”
In haar reactie op OCCRP verwierp RCB met klem “beschuldigingen dat het een rol heeft gespeeld of speelt in welk politiek proces dan ook” en voegde eraan toe dat “[d]e enige uitdrukking van ons standpunt gedurende het hele leven van RCB de absolute afwijzing was van de oorlog en onze eis om er onmiddellijk een einde aan te maken.”
Van het Kremlin tot de Middellandse Zee
VTB is een Russische staatsbank die Poetins “spaarpot” werd genoemd na onthullingen in 2016 van de Panama Papers, een massale lekkage van bedrijfsgegevens via het International Consortium of Investigative Journalists, waaruit blijkt dat Poetins bondgenoten de Russian Commercial Bank (Cyprus) hadden gebruikt. enorme sommen geld naar het buitenland te verplaatsen.
VTB heeft in 1995 Russian Commercial Bank (Cyprus) Limited opgericht om de toegang tot Europa te verbeteren en te profiteren van het lage belastingtarief van Cyprus, de bilaterale overeenkomst inzake dubbele belastingheffing en het ontbreken van visumvereisten voor Russische bezoekers. Nadat Cyprus in 2008 de euro had ingevoerd, begon de bank filialen te openen in het hele mediterrane land. De inhuldiging van een filiaal in Nicosia in oktober 2010 werd zelfs bijgewoond door de toenmalige president van Rusland, Dmitri Medvedev, een naaste bondgenoot van Poetin. Het veranderde zijn naam in RCB in 2013.
Verbindingen met het Kremlin hebben RCB dat jaar mogelijk beschermd tegen een Cypriotische bankencrisis. Europese landen probeerden bezuinigingsmaatregelen door te voeren voor Cypriotische banken die ook gevolgen zouden hebben gehad voor spaarders bij RCB, dat eind 2012 meer dan $ 17,6 miljard aan spaargeld had. Maar het Cypriotische parlement verwierp een reddingspakket van de Eurogroep nadat het naar verluidt onder druk was komen te staan van Moskou.
De voormalige voorzitter van het Cypriotische parlement zei in 2014 dat wetgevers waren gewaarschuwd door “het hoogste Russische leiderschap” om tegen de Eurogroepdeal te stemmen, volgens een rapport in de Cyprus Mail . Uiteindelijk werd een nieuw pakket overeengekomen dat alleen betrekking had op deposito’s bij Bank of Cyprus en Laiki Bank.
Maar later, vooral nadat VTB door de EU en de VS was gesanctioneerd in de nasleep van de Russische inbeslagname van het Krim-schiereiland in 2014, werden deze banden een verplichting.
Toen de VS tien leden van de raad van bestuur van VTB sancties oplegde als reactie op de Russische invasie van Oekraïne, werden ze opgenomen in een lijst van mensen die worden beschreven als “elites en zakenlieden die medewerkers en facilitators zijn van het Russische regime”. Het sanctiebericht voegde eraan toe dat de VTB-leidinggevenden “hadden gehandeld of beweerden te handelen voor of namens, direct of indirect, de GoR [regering van Rusland]”.
VTB bezat 100 procent van RCB tot 2009, toen Crendaro Investments Limited 40 procent van de bank verwierf. Mitarva Limited, een ander ondoorzichtig Cypriotisch bedrijf, behaalde in 2017 3,81 procent.
Crendaro is een erkende investeringsmaatschappij en aanbieder van fiduciaire diensten , waardoor het voor zijn klanten aandelen in andere bedrijven kan aanhouden. Zimarin is de uiteindelijke begunstigde van Crendaro, hoewel op papier de helft van zijn aandelen in handen is van RCB Trustees, een andere fiduciaire vennootschap en een dochteronderneming van RCB.
Krediet: Edin Pašović / OCCRP
De eigendomsstructuur van RCB is op 24 februari 2022 gewijzigd om het er meer Cypriotisch uit te laten zien. Achter de schermen hadden dezelfde mensen de leiding.
Mitarva is eigendom van twee geheime trusts, waardoor het onmogelijk is om te weten wie het uiteindelijk controleert, hoewel het naar verluidt eigendom is van leden van het management van RCB .
De resterende 46,29 procent bleef eigendom van VTB totdat ook deze aandelen in februari werden verkocht aan Crendaro en Mitarva.
Deze opzet was mogelijk omdat de Cypriotische wet toestaat dat bedrijven eigendom zijn van trusts en genomineerde aandeelhouders, waarbij de identiteit van de echte eigenaren verborgen blijft. Bedrijven zijn ook snel, gemakkelijk en goedkoop op het eiland te vestigen via de grote industrie van advocaten en formatieagenten. Vorig jaar plaatste de transparantiecampagnegroep Tax Justice Network Cyprus op de 14e plaats in de wereld op de ‘corporate tax haven index’, vóór plaatsen als Panama, Mauritius en het eiland Man die bekend staan om hun bedrijfsgeheim.
Marios Clerides, die van 2001 tot 2006 voorzitter was van de Cyprus Securities and Exchange Commission, zei dat het gebruik van fiduciaire dienstverleners als aandeelhouders “het voor toezichthouders of regelgevers erg moeilijk maakt om de uiteindelijke begunstigden te identificeren.” Financieel misdaadadvocaat Floris Alexander vergeleek de lagen van bedrijven achter RCB met Matryoshka-poppen: “Elke keer dat je er een opent, verschijnt er een andere”.
Het gebrek aan duidelijkheid over het uiteindelijke eigendom van RCB leidde volgens financiële experts waarschijnlijk tot problemen met de toezichthouder en leidde een maand later tot de sluiting van zijn bankactiviteiten.
“Het feit dat [RCB] deze stappen heeft genomen, suggereert sterk dat die [Russische] banden nog steeds zowel hecht als moeilijk te ontwarren zijn”, zei anti-financiële misdaadadviseur Graham Barrow.
Henry zei dat het duidelijk was dat “de ECB de claim van RCB niet kocht” dat de aandelenoverdracht betekende dat RCB niet langer “een winkeloperatie was op verzoek van [VTB].” Dit betekende dat RCB maar één keuze had, zei Henry: “Verlaat het bankwezen volledig.”
Twee prominente Russische bankiers, van wie er één werd gesanctioneerd na de Russische invasie van Oekraïne voor zijn banden met het Kremlin, speelden een sleutelrol bij RCB.
Andrey Kostin was halverwege de jaren 2000 voorzitter van de raad van bestuur van RCB en was sinds 2002 ook voorzitter van de raad van bestuur van VTB. Hij is een hooggeplaatst lid van de partij Verenigd Rusland van Poetin en steunde publiekelijk de annexatie van de Krim. De EU heeft Kostin in februari aan haar sanctielijst toegevoegd, maar hij staat sinds 2018 onder Amerikaanse sancties.
Een rapport uit 2019 over aan het Kremlin gelieerde corruptie door de Russische oppositieleider Alexey Navalny, die nu gevangen zit, beweerde dat RCB-topman Kirill Zimarin een Moskou-bezit aan Kostin’s vriendin cadeau had gedaan .
In een verklaring per e-mail zei RCB dat “de aankoop van [de] flat” verband hield met een “zeer persoonlijk verhaal dat zich in het verleden afspeelt”.
De andere grote Russische bankier is Mikhail Kuzovlev, die van 2005 tot 2008 CEO was van RCB. Kuzovlev richtte samen met Zimarin Crendaro op, maar droeg zijn belang van 50 procent in het bedrijf in 2011 over aan RCB Trustees (Cyprus) Limited. uit gegevens blijkt dat RCB Trustees geen geld hebben betaald om de aandelen te verwerven.
De banden tussen de twee banken zijn uitgebreid gebleven. Uit financiële rapporten blijkt dat de deposito’s van VTB bij RCB eind 2020 30 procent van RCB’s balans van 4,9 miljard euro uitmaakten.
De links van het Kremlin van VTB lijken ook naar RCB te zijn gefilterd. In 2016 meldde OCCRP dat cellist Sergei Roldugin, een goede vriend en medewerker van Poetin, $ 650 miljoen aan ongedekte leningen van RCB ontving . Rodulgin wordt ervan verdacht een proxy te zijn voor Poetin.
RCB beschreef de berichten destijds als “volkomen ongegrond”. De bank vertelde OCCRP dat “Rodulgin [sic] nooit een klant van onze bank is geweest, noch zijn er aan hem gelieerde bedrijven, volgens de aan ons verstrekte informatie, klant van de bank.”
“De bank heeft geen ongedekte leningen verstrekt en dat alle verstrekte leningen werden gedekt, onderhouden volgens de schema’s en volledig terugbetaald”, voegde het eraan toe.
In december 2017 legde de Centrale Bank van Cyprus een boete van 800.000 euro op aan RCB, wegens tekortkomingen in de naleving van de antiwitwaswetgeving van het eiland.
Paspoorten, iemand?
De Russische banden van RCB zijn een microkosmos van de aanzienlijke aanwezigheid en invloed van Rusland in Cyprus, dat “Moskou aan de Middellandse Zee” wordt genoemd. Cyprus is verreweg het land waarin Rusland het zwaarst investeert, en vice versa: in oktober 2021 bedroegen de totale buitenlandse directe investeringen van Rusland in Cyprus meer dan $ 210 miljard.
Er zijn geen up-to-date officiële statistieken over het aantal Russen dat op Cyprus woont, maar algemeen wordt gemeld dat het aantal ten minste 40.000 is op een totale bevolking van ongeveer 1,2 miljoen. Op een bord in de belangrijkste havenstad Limassol staat zelfs “Limassolgrad” in het Russisch.
Krediet: Reuters/Alamy Stock Photo
Vrouwen praten buiten een minimarkt die Russische producten verkoopt in Limassol.
Minstens 28 Russen die banden hebben met RCB, voegden zich bij hun landgenoten op Cyprus na het verkrijgen van paspoorten in het kader van het burgerschap-door-investeringsprogramma van het land. CEO Zimarin kreeg hem in 2008 toegekend en drie andere belangrijke spelers bij RCB hadden tegen 2010 het staatsburgerschap verkregen.
In oktober 2020 annuleerde de Cypriotische regering het controversiële programma, dat bekritiseerd was omdat het staatsburgerschap aan criminelen had verkocht, nadat een undercoveronderzoek door Al Jazeera politici aan het licht had gebracht die hielpen bij het verkrijgen van een paspoort voor een fictief persoon met een strafblad.
RCB gebruikte ook politieke invloed om problematische paspoortaanvragen door te drukken, volgens een commissie die door de Cypriotische procureur-generaal is belast met het onderzoeken van misstanden in het programma.
“[Ze] beschuldigden me er bijna van een verrader te zijn en de betrekkingen tussen Cyprus en Rusland te schaden omdat ik niemand wilde naturaliseren.”
– Constantinos Petrides
Voormalig minister van Binnenlandse Zaken van Cyprus
“Het was zo intens dat een van hen [Zackheos of Zimarin] me er bijna van beschuldigde een verrader te zijn en de betrekkingen tussen Cyprus en Rusland te schaden, omdat ik niemand wilde naturaliseren,” zei Petrides.
“De meneer in kwestie ging naar het presidentiële kantoor” om te klagen.
Het rapport noemde de gesanctioneerde persoon niet en gaf geen verdere details, maar een bijlage citeerde Petrides die zei dat Zimarin namens dezelfde persoon had gelobbyd bij de Cypriotische president Nicos Anastasiades. De commissie concludeerde dat de bankier ‘sterke invloed’ uitoefende.
Zackheos reageerde niet op een verzoek om commentaar.
Volgens het rapport hebben in totaal 32 mensen die banden hebben met RCB Cypriotische paspoorten gekregen, wat suggereert dat RCB dit heeft gefaciliteerd door brieven te verstrekken waaruit blijkt dat de aanvragers het vereiste geldbedrag bij de bank in bewaring hadden. In alle gevallen, op één na, hebben de aanvragers geen ander bewijs geleverd dat ze over het geld beschikten.
RCB-cijfers leken paspoorten te verkrijgen terwijl ze enkele vereisten van het Cypriotische staatsburgerschap-door-investeringsprogramma omzeilen, volgens de commissie die het paspoortverkoopprogramma onderzoekt.
De commissie zei dat RCB’s CEO Zimarin een door een bankcollega ondertekend certificaat had ingediend waarin zijn vermogen werd bevestigd, in plaats van bankafschriften om te bewijzen dat hij de benodigde 18 miljoen euro had. Zimarin ondertekende een soortgelijk certificaat ter ondersteuning van de aanvraag van een andere RCB-collega, Petr Zaytsev, beweerde de commissie.
Het rapport van de commissie doet ook twijfel rijzen over de rechtmatigheid van de vermeende deposito’s van RCB-gekoppelde aanvragers. De commissie riep de Cypriotische centrale bank op om de herkomst van de fondsen te controleren.
Het rapport signaleerde dat Zimarin’s vader Alexander ook een Cypriotisch paspoort had terwijl hij een “bescheiden pensioen” uit Rusland ontving dat niet in staat was om het benodigde geld te verstrekken om in aanmerking te komen voor staatsburgerschap. De commissie zei dat het waarschijnlijk was dat de deposito’s van de vader niet van hem waren, maar waarschijnlijk van zijn zoon.
Volgens het rapport hadden ex-CEO Mikhail Kuzovlev noch de vader van Zimarin voldaan aan de eis om een verblijfplaats in Cyprus te hebben op het moment dat hun paspoorten werden afgegeven.
De commissie bracht een reeks andere onregelmatigheden aan de orde in de aanvragen van RCB-gelieerde personen, waarvan vele verband hielden met de authenticiteit van hun Cypriotische woningen, de toewijzing van paspoorten aan hun familieleden, de herkomst van hun geld of de geldigheid van hun beweringen verbonden met Cyprus.
RCB hielp ook twee van haar Oekraïense klanten die nauwe zakelijke banden hebben met Rusland aan Cypriotische paspoorten, zo blijkt uit het uitgelekte rapport van de Cypriotische regering.
Makar Paseniuk en zijn zakenpartner Konstyantyn Stetsenko, medeoprichter van investeringsmaatschappij ICU, hebben hun aanvraag tot staatsburgerschap in januari 2017 goedgekeurd. ICU heeft meer dan een derde van de aandelen van de Russische Burger King-franchise in handen.
De in Canada gevestigde eigenaar van Burger King zei in maart dat de Russische exploitant van zijn verkooppunten had “geweigerd” om ze te sluiten, ondanks zijn poging om de activiteiten in Rusland te staken na de invasie van Oekraïne. ICU vertelde OCCRP dat het had besloten zijn belang in Burger King Russia te verkopen.
Al 20 jaar verbergt de Russische president Vladimir Poetin zijn dochters voor zijn huwelijk met Ljoedmila Poetina . Ze leefden onder valse achternamen en verschenen nooit in het openbaar in verband met hem. Hij schreef dit toe aan bezorgdheid over de veiligheid en aan hun eigen onwil om publieke rollen op zich te nemen.
De vermeende dochters van Poetin: Maria Vorontsova (links) en Katerina Tikhonova (rechts). (Credit: “Doctor” TV Channel/YouTube, Rusland 24/YouTube)
Zelfs nadat de media berichtten dat Katerina Tikhonova en Maria Vorontsova de dochters van de president waren en dat ze in glanzende reportages op de staatstelevisie begonnen te verschijnen, weigerde Poetin hun relatie te erkennen. Niettemin legden de Verenigde Staten op 6 april persoonlijke sancties tegen hen op. De volgende dag bevestigde Kremlin-woordvoerder Dmitry Peskov in wezen dat de gesanctioneerde vrouwen de dochters van Poetin waren, en erkende ze voor het eerst zelf.
Toen hem werd gevraagd naar de mening van het Kremlin over de sancties tegen Vorontsova en Tikhonova, zei Peskov : “Deze sancties zijn een voortzetting van dit waanzinnige beleid van het opleggen van verschillende beperkingen. Maar in ieder geval, het aanhoudende beleid van het toepassen van een soort van beperkingen op gezinsleden, dat spreekt voor zich. Dergelijke stappen, dergelijke benaderingen behoeven nauwelijks een beoordeling. Het is iets dat moeilijk te begrijpen of uit te leggen is.”
Bloomberg merkte op dat het opleggen van sancties tegen de dochters van Poetin grotendeels een symbolische zet is, aangezien het niet bekend is of ze serieuze activa buiten Rusland hebben. De bedoeling is om de aandacht van de Russische president te trekken.
Dit is wat we weten over deze twee mysterieuze vrouwen.
Het weinige dat bekend is over de jeugd van Poetins dochters komt uit het boek First Person , gepubliceerd toen hij voor het eerst president werd in 2000. Het is geschreven door journalisten Natalia Gevorkian, Natalia Timakova en Andrei Kolesnikov, die persoonlijk Poetin, zijn vrouw Lyudmila, interviewden. zijn kinderen, vrienden en kennissen.
Volgens het boek werd Maria in 1985 in Leningrad geboren, net voordat de familie Poetin naar Duitsland vertrok, waar hij tot 1990 als spion werkte. Een jaar later werd Katerina geboren in Dresden.
Maria’s peetvader is Sergei Roldugin, een cellist en goede vriend van Poetin die in de Panama Papers verscheen als een figuur die geld leek te hebben voor de president. Zoals gerapporteerd door OCCRP op basis van dat lek, controleerde Roldugin offshore-bedrijven met meer dan $ 2 miljard aan activa.
In 1996 stierf Maria bijna bij een brand in het huis van de familie in de buurt van St. Petersburg. Volgens Poetins eigen herinneringen vloog de sauna van het huis in brand. Terwijl Katerina op de eerste verdieping was en erin slaagde naar buiten te rennen, moest haar oudere zus worden gered. Poetin vond haar in een kamer op de tweede verdieping, bond wat lakens vast en overtuigde haar om ze te gebruiken om vanaf het balkon naar beneden te klimmen.
Er zijn niet veel foto’s van Maria en Katerina als kinderen. Tot voor kort waren er helemaal geen foto’s waarop hun gezichten te zien waren. De laatste officiële foto’s van Poetin en zijn familie werden in 2002 gepubliceerd , maar beide dochters werden van achteren neergeschoten.
Vladimir Poetin met zijn vermeende dochters (tegoed: onbekend)
In juni 2020 publiceerde Sergei Pugachev, een oligarch die vroeger dicht bij Poetin stond, echter enkele foto’s die hij in het begin van de jaren 2000 in zijn huis in St. Petersburg had genomen. Daarin worden Maria en Katerina omringd door hun vrienden en door leden van de toen populaire popgroep Strelki.
De meisjes brachten waarschijnlijk niet veel tijd door met hun leeftijdsgenoten. Poetin gaf toe dat Maria sinds de negende klas thuisonderwijs kreeg en Katerina sinds de achtste.
De vermeende dochters van Poetin (midden) met leden van de popgroep Strelki (Credit: Alexandr Pugachev)
“Masha praat heel serieus over ‘management’, terwijl Katya zegt dat ze ontwerper wil worden, meubels wil ontwerpen”, zei Poetin toen zijn dochters nog op school zaten. Maar hun leven liep anders.
Het geheim komt naar buiten
Tot 2015 was er niets bekend over de carrières of persoonlijke levens van Maria en Katerina. Het grote publiek wist niet eens hoe ze eruit zagen. Lange tijd hebben roddelbladen de jonge vrouw op deze oude foto aangezien voor een van Poetins dochters.
Vladimir Poetin met zijn ex-vrouw Lyudmila (rechts) en een jonge vrouw die door de media ten onrechte werd beschreven als zijn dochter Maria (links). (Tegoed: onbekend)
Het gezinsleven van Poetin zou altijd omgeven zijn door een sluier van geheimhouding, zei zijn woordvoerder Peskov in 2013 : “Er zijn veel geruchten. Maar we zeggen nooit iets over de familie van Vladimir Poetin, en dat zullen we ook nooit doen.”
Maar het is moeilijk om het leven van twee volwassenen volledig te verdoezelen, vooral als ze betrokken zijn bij overheidsprojecten van miljarden dollars.
In januari 2015 publiceerde de Russische outlet RBC een onderzoek naar plannen om een wetenschappelijk centrum te bouwen aan de Staatsuniversiteit van Moskou in het zuidwesten van Moskou. Het rapport noemde Katerina Tikhonova als het hoofd van Innopraktika, het bedrijf dat het project uitvoerde, zonder enige connectie met Poetin te noemen.
De volgende dag meldden Reuters en Bloomberg dat zij zijn jongste dochter was.
Destijds zei Peskov dat hij geen enkele Tikhonova kende en zich alleen bezighield met de zaken van de president. Dit wakkerde alleen maar de interesse in de identiteit van Tikhonova aan, en eind 2015 vernam Reuters meer details over haar . Het bureau meldde dat Tikhonova van acrobatische rock-‘n-roll hield en zelfs vijfde werd op een toernooi in Zwitserland in 2013.
Datzelfde jaar trouwde ze met Kirill Shamalov, de zoon van Poetins oude vriend Nikolai Shamalov. Op verzoek van Reuters schatten financiële analisten het vermogen van het paar in 2015 op twee miljard dollar.
Het grootste deel van dat bedrag was afkomstig van het belang van Shamalov in Sibur, het grootste petrochemische bedrijf van Rusland. Hij bezat bijna 21 procent van de aandelen en ontving zijn eerste 3,8 procent voor slechts $ 100, zoals gerapporteerd door iStories, een OCCRP-partner . Tikhonova en Shamalov scheidden later en Shamalov verkocht een groot deel van zijn Sibur-belang en verliet het bestuur van het bedrijf eind vorig jaar.
Reuters schreef ook over de tweede dochter van Poetin, Maria, en meldde dat ze een buitenlandse achternaam, Faassen, had overgenomen van haar man, de Nederlandse staatsburger Jorrit Faassen. Het is niet bekend wanneer ze trouwden, maar in 2007 werd Faassen benoemd tot manager van het staatsbedrijf Gazprombank en werd later vice-president van Stroytransgaz, een van de grootste aannemers van de staatsgasreus Gazprom.
In 2011 werd Faassen in Moskou in elkaar geslagen door de bewakers van een bankier genaamd Matvey Urin, omdat de auto van Faassen Urins colonne niet had laten passeren. Dit werd uiteindelijk een kostbare aangelegenheid voor Urin. Bijna onmiddellijk werd zijn colonne persoonlijk tegengehouden door het hoofd van de politie van Moskou, Vladimir Kolokoltsev, niet ver van het Kremlin. Urin en zijn bewakers werden eerst veroordeeld tot 3 jaar gevangenisstraf wegens hooliganisme, daarna kreeg Urin nog eens 7,5 jaar voor fraude. Kolokoltsev daarentegen kreeg de functie van minister van Binnenlandse Zaken.
Maria Vorontsova. (Credit: “Doctor” TV-kanaal/YouTube)
Volgens verschillende media was het de relatie van Faassen met de dochter van de president die verklaarde waarom Urin zo duur moest betalen voor het in elkaar slaan van een buitenlander. Dat Maria Faassen ook nog een andere achternaam heeft, Vorontsova, werd begin 2016 gemeld door het tijdschrift The New Times. De oorsprong van deze achternaam is onduidelijk, maar de krant meldde dat Vorontsova-Faassen in een elitehuis in het centrum van Moskou woont met uitzicht op de Amerikaanse ambassade, en publiceerde foto’s van haar die in Nederland, Italië en Japan zijn genomen.
“Als je het internet gelooft, heeft Maria Vorontsova-Fassen de breedste en meest diverse kennissenkring, wat aangeeft dat noch Maria noch haar vrienden aandacht schenken aan de klaagzangen van staatspropaganda over ‘homo-Europa’, ‘Ukrofascisten’ of vijanden van de NAVO ‘, schreef The New Times.
Vorontsova en Faassen hebben een zoon, die inmiddels 8 of 9 jaar oud zou moeten zijn. Onlangs wist de Nederlandse publicatie Follow the Money te spreken met Faassen , die zei geen enkele relatie met Maria te hebben.
Een nieuw gezamenlijk onderzoek door Meduza en Current Time onthult dat Vorontsova een nieuwe echtgenoot heeft genaamd Yevgeny Nagorny. Net als Faassen heeft hij zijn relatie niet geformaliseerd en woont hij met de dochter van de president in een burgerlijk huwelijk. Nagorny en Maria hebben volgens het onderzoek ook een kind. Hoogstwaarschijnlijk had Poetin het in 2017 over hem toen hij zei dat hij onlangs een tweede kleinkind had.
Succesvolle wetenschappers, managers en investeerders
De carrières van Maria en Katerina zijn vergelijkbaar. Beiden zijn gepromoveerd en betrokken bij grootschalige overheidsprojecten.
Zoals gemeld door de Russische dienst van de BBC, studeerde Vorontsova in 2011 af met een medische graad aan de afdeling fundamentele geneeskunde van de Staatsuniversiteit van Moskou. Tot 2014 deed ze haar residentie bij een onderzoekscentrum voor pediatrische endocrinologie onder het ministerie van Volksgezondheid. Ze deed haar postdoctorale studie aan hetzelfde instituut en verdedigde later een proefschrift over dwerggroei genaamd “Behandeling van kinderen met hypofyse-nanisme met groeihormoonpreparaten: medische en economische aspecten.”
In 2019 werd gemeld dat Maria een medisch bedrijf runt genaamd Nomeko en deelneemt aan een groot investeringsproject in de gezondheidszorg: de oprichting van een multidisciplinair medisch complex voor 40 miljard roebel ($ 615 miljoen). Als endocrinoloog is Maria vaak te zien in verhalen op de staatstelevisie. Ze is ook geïnteresseerd in genetica en begeleidt een ander miljardenproject op dit gebied.
Haar jongere zus Katerina studeerde aan de Staatsuniversiteit van St. Petersburg en de Staatsuniversiteit van Moskou, en in 2019 verdedigde ze daar haar proefschrift, gewijd aan de studie van het vestibulaire systeem. Een van Tikhonova’s wetenschappelijke begeleiders was Viktor Sadovnichy, de rector van de universiteit.
Sinds 2013 leidt Tikhonova Innopraktika, een bedrijf dat jonge wetenschappers ondersteunt. Als directeur houdt Tikhonova toezicht op het uitbreidingsproject van de Staatsuniversiteit van Moskou, de zogenaamde “MSU Valley” (verwijzend naar Silicon Valley). De kosten worden geschat op 120 miljard roebel ($ 1,8 miljard). Innopraktika staat ook bekend om het verdienen van honderden miljoenen roebel aan contracten met staatsbedrijven.
In een interview in 2017 met de Amerikaanse filmmaker Oliver Stone zei Poetin dat hij trots was op zijn dochters. “Ze zijn niet betrokken bij politiek, ze zijn niet betrokken bij grote bedrijven. Ze zijn betrokken bij wetenschap, onderwijs,” zei hij.
onofficiële gezinnen
Mogelijk heeft Poetin ook andere kinderen. In 2019 meldden roddelbladen dat voormalig turnster en Olympisch kampioene Alina Kabajeva in Moskou bevallen was van een tweeling. De identiteit van hun vader is niet bekend. Maar in 2008 had de krant Moskovsky Correspondent bericht over het op handen zijnde huwelijk van Poetin en Kabaeva. Een paar dagen later werd de krant gesloten .
In 2013 kondigde Poetin officieel zijn scheiding van zijn vrouw Lyudmila aan. Maar het is niet bekend of Rusland sindsdien een nieuwe first lady heeft gehad. Kabayeva geeft geen interviews en verschijnt bijna nooit op sociale evenementen. Sinds 2014 is ze voorzitter van de raad van bestuur van de National Media Group, waaronder Channel One, een van de belangrijkste spreekbuizen van de propaganda van het Kremlin.
Er is veel meer bekend over Svetlana Krivonogikh en haar dochter Elizaveta Krivonogikh, over wie de Russische outlet The Project in 2020 berichtte . Volgens het rapport bezat Svetlana Krivonogikh op het moment van publicatie residentieel vastgoed ter waarde van 1,1 miljard roebel ($ 15 miljoen). Haar buren waren onder meer Poetins judo-sparringpartners Vasily Shestakov en Arkadi Rotenberg, evenals de medewerkers van de president bij de Ozero-dacha-coöperatie Joeri Kovaltsjoek, Sergei Fursenko en Nikolai Shamalov.
Krivonogikh bezit 2,8 procent van Bank Rossiya, dat wordt gecontroleerd door Joeri Kovaltsjoek. Ze is ook mede-eigenaar van het skigebied bij St. Petersburg waar Katerina Tikhonova in 2013 trouwde met Kirill Shamalov.
Twee van haar kennissen vertelden The Project dat Krivonogikh en Poetin nauw contact hadden, maar de romance eindigde naar verluidt in 2010.
Krivonogikh’s dochter Elizaveta Krivonogikh werd geboren in 2003. Documenten gezien door The Project duiden niet op Elizaveta’s vader. Alleen haar patroniem, Vladimirovna, is bekend. Haar uiterlijk vertoont zeker een opvallende gelijkenis met Poetin. Maar er is geen officiële bevestiging dat ze de dochter van de president is.
De Russische techgigant Yandex heeft een van zijn werknemers de schuld gegeven van het hacken en vervolgens lekken van gegevens van Yandex Food , een populaire voedselbezorgdienst in Rusland.
Onder de vele getroffen gebruikers zijn bedienden van de Russische veiligheidsdiensten en het leger, die in verschillende gevallen zelfs eten naar hun werkplek bestelden met hun officiële e-mailadres.
Dit lek omvat e-mails van gebruikers, een groot aantal telefoonnummers, adressen en bestellingen die op het platform zijn gedaan. De Russische staatsmedia-waakhond Roskomnadzor heeft krachtig geprobeerd de verspreiding ervan te blokkeren.
Sommige onderzoekers hebben al aanknopingspunten gevonden voor onderzoeken naar corruptie uit dit datalek, namelijk het appartement van 170 miljoen roebel (~2 miljoen USD) van de door de Russische president Vladimir Poetin gerapporteerde ” geheime dochter “.
Bellingcat heeft de gegevens geanalyseerd om de authenticiteit ervan te verifiëren en nieuwe onderzoeksleads te ontdekken. Door gegevenspunten binnen dit lek te kruisverwijzen naar onafhankelijke bronnen, waaronder profielen van sociale media en andere gelekte databases, kunnen we bevestigen dat het inderdaad authentiek is. Echter, zoals bij de meeste datalekken, heeft de overgrote meerderheid van deze informatie geen legitieme onderzoeksdoeleinden, daarom koppelen we niet aan de data zelf. Persoonlijke details zijn in dit artikel verborgen in schermafbeeldingen.
We hebben dit lek alleen gebruikt om meer informatie te verzamelen over de onderwerpen van eerdere onderzoeken – van wie velen lid zijn van de Russische veiligheidsdiensten en het leger.
Wat zit er in het lek?
Het grootste deel van het datalek omvat bestelinformatie, samen met enkele persoonlijke informatie die van de gebruiker is verzameld. Deze omvatten hun Yandex.Food-ID, adres, contactgegevens, bezorginstructies, factuurgegevens en metadata.
Een adres waarnaar Bellingcat zocht is Dorozhnaya Street 56 in Moskou. Deze faciliteit is gekoppeld aan de Russische Nationale Garde (Rosgvardia), die actief is geweest bij de invasie van Oekraïne.
Ten eerste is hier een voorbeeld van hoe persoonlijke gegevens van gebruikers die eten hebben besteld, worden weergegeven in het lek.
De voornaam is een verplicht veld, maar de volledige naam wordt vaak leeg gelaten. Hieronder heeft een fictieve Andrey Andreyev hun bestelling geplaatst. Het e-mailveld is ook optioneel, hoewel het telefoonnummer vereist is. In sommige gevallen worden gebruikersgegevens met telefoonnummer, naam en e-mailadres opgenomen, zelfs als er nog geen bestelling is geplaatst – waarschijnlijk vanaf het moment dat een gebruiker zich heeft geregistreerd maar geen bestelling heeft geplaatst in de app.
Gegevens met generieke persoonlijke informatie, voor illustratieve doeleinden
Ook inbegrepen is het afleveradres – niet te verwarren met het thuisadres van de gebruiker, dat niet in deze gegevens is opgenomen – met bijbehorende afleverinstructies. Deze leveringsinstructies, zoals later in dit artikel beschreven, zijn enkele van de meest fascinerende gegevenspunten van dit lek.
In het onderstaande geval, met adres- en bezorginstructiegegevens die een werkelijke Yandex.Food-bestelling weerspiegelen, heeft de klant aangegeven dat de bestelling wordt verzonden naar militaire eenheid 3792 en dat ze het vermelde nummer moeten bellen wanneer ze aankomen om het op te halen bij de voorpoort. Dit nummer van de militaire eenheid komt overeen met het 681e speciale gemotoriseerde regiment van Rosgvardia.
Invoer van een bestelling verzonden naar een Rosgvardia-basis, met een gedepersonaliseerd telefoonnummer en naam voor illustratieve doeleinden
De laatste velden zijn de lengte- en breedtegraad van de gebruiker op het moment van de bestelling, het bedrag dat voor de bestelling in rekening wordt gebracht (738 roebel, wat overeenkomt met ongeveer US $ 8,76), het gebruikte besturingssysteem of de gebruikte browser, het tijdstip van de bestelling en tot slot eventuele opmerkingen van de gebruiker met betrekking tot een deurcode.
Voor onderzoekers zijn de coördinaten hier waarschijnlijk het enige bruikbare veld, omdat de coördinaten meestal overeenkomen met het adres voor levering. In dit geval vallen ze samen met het Dorozhnaya 56-adres in Moskou.
Invoer van een bestelling die naar een Rosgvardia-basis is verzonden, met geanonimiseerde besturingssysteemgegevens
De overgrote meerderheid van deze gegevens betreft gewone Russische burgers wier bestelgewoonten niet erg nuttig zijn voor onderzoeksonderzoek. Specifieke targeting van adressen, telefoonnummers, namen en notities in leveringsinstructies wees onze onderzoekers echter op enkele interessante leads.
GRU naar MFA?
We hebben de telefoonnummers in het lek doorzocht op een reeks personen die banden hebben met de GRU, de buitenlandse militaire inlichtingendienst van Rusland, die we de afgelopen jaren hebben ontdekt.
Een van deze nummers is voor een man genaamd Yevgeny die verbonden was met de GRU Academy en een contactpersoon was van de hooggeplaatste GRU-officier Andrei Ilchenko . Nadat we naar zijn telefoonnummer hadden gezocht, vonden we een bestelling die hij plaatste op 1st Neopalimovsky Lane 12 in Moskou. Dit adres staat openbaar vermeld als eigendom van de Consulaire Dienst van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Nader onderzoek naar deze persoon via gelekte voertuigregistratie-informatie van de oblast Moskou onthulde een kentekenplaat van een luxe auto, die in 2019 in Kiev werd gefotografeerd.
Het is onduidelijk of Yevgeny nog steeds verbonden is met de GRU of dat hij een nieuwe baan heeft bij de MFA, maar dankzij de informatie die in zijn bestelling voor voedselbezorging werd onthuld, werd het mogelijk om verder te graven in zijn recente activiteiten.
Gebruikersinformatie die verwijst naar een gebouw van het Ministerie van Buitenlandse Zaken
FSB-gesprekspartner geïdentificeerd
Tijdens ons onderzoek naar de vergiftiging van Alexey Navalny door een team van FSB-officieren, hebben we talloze telefoontjes geanalyseerd via telefoonnummers die verband houden met degenen die de operatie uitvoerden en plannen.
Een nummer dat vrij vaak opdook, was dat van een onderzoeksinstituut in Dubna, een voorstad in het noorden van Moskou. We waren niet in staat om de eigenaar van dit telefoonnummer te identificeren totdat we ernaar zochten in het Yandex.Food-lek, waaruit de naam kwam van deze persoon, die vaak sprak met de FSB-officieren die Navalny’s vergiftiging beraamden. Het is onduidelijk welke rol deze persoon precies had bij de organisatie en uitvoering van Navalny’s vergiftiging, maar hij was aan de telefoon met een van de FSB-teamleden in de nacht van de vergiftiging en de volgende ochtend toen Navalny werd omgeleid naar Omsk.
Bovendien gebruikte hij zijn zakelijke e-mailadres bij het registreren voor de dienst, waarmee hij duidelijk maakte dat dit dezelfde persoon is en niet zomaar een gerecycled telefoonnummer met een nieuwe eigenaar.
Identiteiten van militaire en veiligheidsdiensten
Misschien is het meest voor de hand liggende gebruik van deze database (althans voor Bellingcat) om de persoonlijke gegevens van gebruikers te vergelijken met de functies van de faciliteiten op adressen die worden gebruikt voor bestellingen – met andere woorden, om spionnen en soldaten te vinden.
Laten we beginnen met iets eenvoudigs: het adres van het GRU-hoofdkwartier in Moskou, op Khoroshevskoye Shosse 76B Moskou.
Zoeken naar dit adres levert vier resultaten op (twee voor twee verschillende gebruikers genaamd Danila). Dit zijn slechts enkele resultaten voor wat een grote faciliteit is, wat wijst op terughoudendheid van het GRU-personeel of een aantal beloopbare eetgelegenheden in de buurt .
Vier bestellingen verzonden naar het GRU-hoofdkwartier in het noordwesten van Moskou
We kunnen de FSB niet dezelfde terughoudendheid of voedselkeuze toeschrijven.
Zoeken naar het speciale operatiecentrum van de FSB in Balashikha, een voorstad van Moskou, levert 20 resultaten op. Een reden hiervoor zou de meer afgelegen locatie van deze faciliteit kunnen zijn, vergeleken met het meer centraal gelegen GRU-hoofdkwartier. Deze resultaten bevatten vaak gedetailleerde instructies over hoe de bezorger het eten bij de gebruiker moet krijgen; een gebruiker schreef: “Ga naar de drie slagbomen bij de blauwe cabine en bel. Na de halte voor bus 110 tot het einde”.
Een andere gebruiker schreef: “Gesloten gebied. Ga naar het controlepunt. Bel [nummer] tien minuten voordat je aankomt!” Dit nummer is waarschijnlijk een tweede nummer dat aan dezelfde gebruiker is gekoppeld.
Een selectie van orders die naar het Special Operations Center van de FSB in een buitenwijk van Moskou zijn gestuurd
Vissen naar interessante adressen
Naast het zoeken naar bekende adressen die al interessant zijn – militaire bases, FSB- en GRU-kantoren enzovoort – kunt u ook zoeken in de leveringsinstructies om naar nieuwe plaatsen te zoeken die de moeite waard zijn om in te graven. Door bijvoorbeeld te zoeken naar войсковая часть (militaire eenheid) in het veld leveringsinstructies, verschenen enkele tientallen resultaten die waarschuwden dat de leveringslocatie een militaire basis is en moet worden afgezet bij een controlepost bij de ingang. In sommige gevallen noteert de gebruiker het specifieke nummer van de militaire eenheid in de instructies.
Leveringsinstructies aan faciliteiten gekoppeld aan militaire eenheden in Kazan en Yekaterinburg
Lekkages gaan onverminderd door
Dit lek markeert weer een nieuwe vermelding in een lange lijst van massale datalekken voor Russische burgers, waaronder enkele van de grootste voertuigregistratiegegevens, gebruikersinformatie van het sociale mediaplatform (VK) en uitgebreide gegevens over vliegreizen.
Om een aantal redenen stromen er gestage gegevensstromen uit Rusland, maar de meest voor de hand liggende zijn kleine corruptie, wijdverbreide menselijke fouten en de uitgebreide bewakingswetten van de staat die tegen hen worden gekeerd.
Nadat de ” Yarovaya-wetten ” in 2016 werden aangenomen, moesten Russische telecomoperators klantgegevens bijhouden. Deze gegevens waren alleen bedoeld voor gebruik door de veiligheidsdiensten, maar worden ook vaak illegaal verkocht aan online kopers. Zo is er een wet tegen hen gebruikt die bedoeld is om de FSB en andere veiligheidsdiensten te versterken wanneer Bellingcat en andere onderzoeksbureaus de bewaarde telecomgegevens van FSB-officieren verkrijgen om wangedrag aan het licht te brengen.
Met het toegenomen aantal cyberaanvallen van Oekraïense en pro-Oekraïense hackerorganisaties, zouden we meer overheids- en klantendatabases moeten uitlekken, waarvan sommige nuttig kunnen zijn bij het onderzoeken van zaken van algemeen belang.
Vladimir Poetin zou een dochter hebben wiens bestaan hij vooralsnog geheim wist te houden. Het meisje, een tiener, verwekte hij bij Svetlana Krivonogikh, een voormalig schoonmaakster die inmiddels meer dan 100 miljoen dollar waard is.
Dat blijkt uit een onderzoek dat onder meer gedeeld is in The Moscow Times. Te lezen is dat haar 17-jarige dochter Elizaveta Krivonogikh „een fenomenale gelijkenis vertoond met de Russische president.”
Elizaveta is geboren in 2003, Poetin was toen nog getrouwd met zijn inmiddels ex-vrouw Ljoedmila Shkrebneva. Op het geboortedocument van het meisje staat geen vader vermeld, zo meldt de Russische nieuwssite Proekt. Wel wordt de naam ’Vladimirovna’ genoemd als verwijzing naar haar vader. Ze zou jarenlang onder een andere naam geleefd hebben en meteen al haar foto’s van sociale media verwijderd hebben toen ze benaderd werd door verslaggevers.
Moeder Svetlana klom op van schoonmaakster tot multi-miljonair. Ze bezit meerdere panden in Rusland en werkt bij Rossiya Bank. Ook bezit ze een nachtclub waar erotische shows worden gegeven. Vluchtgegevens tonen aan dat ze in vliegtuigen zat waar ook Poetin te vinden was. Vermoedelijk eindigde de relatie tussen de twee „ergens aan het eind van het vorige decennium.”
Een woordvoerder van Poetin ontkent het verhaal. „Ik heb hier nog nooit wat over gehoord en ik weet van niets.”
Het is niet voor het eerst dat Poetin in verband gebracht wordt vrouwen die zijn dochters zouden zijn. Zo zou hij vier dochters met Alina Kabajeva hebben. Ook erkende hij de twee dochters uit zijn eerste huwelijk nooit.
Svetlana Krivonogikh (links) en Elizaveta (rechts).
23 januari 2021 In het Nieuws
Vladimir Poetin erkende Yekaterina Tikhonova en Maria Poetin de twee dochters uit zijn eerste huwelijk met Ljoedmila Poetina nooit. Yekaterina Tikhonova en Maria Poetin werden geboren in Dresden. Yekaterina Tikhonova gebruikt de naam van haar grootmoeder Yekaterina Tikhonova Shkrebneva. Vladimir Poetin woonde sinds 1985 in Dresden. Vladimir Poetin was als KGB officier in jaren tachtig gelegerd in Dresden. Sergey Chemezov en Nikolay Tokarev waren KGB medewerkers van Vladimir Poetin als spion in Dresden en woonden in appartementencomplex. De twee voormalige KGB-officieren die Yekaterina Tikhonova als peuter kenden dienden met Vladimir Poetin in de jaren 1980 tijdens een inzet in Dresden. Yekaterina Tikhonova staat aan het hoofd van Innopraktika. Yekaterina Tikhonova geeft leiding aan Innopraktika met een budget US $ 1.5 miljard
Onder Vladimir Poetin ontstonden de grote staatsbedrijven zoals Rosneft Gazprom Rosatom en Rostec.
Rosneft is het grootste staatsoliebedrijf van Rusland. Rosneft is voor 75 procent in handen van de Russische staat. Rosneft is voor 69.5% eigendom van het staatsbedrijf Rosneftegaz. Rosneftegaz is de persoonlijke reserve van Vladimir Poetin. Vladimir Poetin exploiteert Rosneftegaz in strijd met alle normen van de Russische wet en het omzeilen van begrotingsproces.
Igor Sechin is de CEO van Rosneft. Igor Sechin heet een van de machtigste mannen van Rusland te zijn. Igor Sechin is één van de oudste vertrouwelingen van Vladimir Poetin en oud KGB collega. Igor Sechin steunt Innopraktika.
Gazprom is het grootste bedrijf in Rusland en het grootste aardgasbedrijf ter wereld. Aleksej Miller is de baas van Gazprom. Aleksej Miller maakt deel uit van een groep Russen die tot de nauwe kring van president Vladimir Poetin zouden behoren en staat op de sanctielijst van Washington. Gazprombank is sponsor van Innopraktika. Andrej Akimov is topman van Gazprombank. Andrej Akimov steunt Innopraktika
Rosatom is het Russische staatsatoombedrijf. Rosatom bouwt en exploteert kerncentrales. De Majak-faciliteit is een verwerkingsfabriek voor radioctief afval van Rosatom. de Majak-faciliteit is een beruchte nucleaire fabriek in het zuiden van de Oeral. De kenrcentrale de Majak-faciliteit in de regio Tsjeljabinsk is al minstens twee keer eerder verantwoordelijk geweest voor radioactieve ongevallen. De Majak-faciliteit veroorzaakte in 1957 al eens een groot lek toen een tank explodeerde en enorme nucleaire vervuiling van de regio veroorzaakte. In oktober 2017 trok een wolk Ruthenium-106 over Europa afkomstig van de Majak-faciliteit een beruchte nucleaire fabriek in het zuiden van de Oeral. Ruthenium-106 is een radioactief isotoop dat soms ontstaat bij de productie van nucleaire materialen.
Sergey Chemezov is CEO van Rostec. Rostec is een staatsbedrijf dat de Russische export bevordert. Rostec is de belangrijkste leverancier van wapens aan de Russische strijdkrachten. Rostec staat op de sanctielijst van de EU. Rostec heeft een joint venture op de Zuidas met Nissan en Renault genaamd Rostec Alliance b.v
Sergey Chemezov is directeur van Alliance Rostec Auto B.V. Sergey Chemezov is een vertrouweling van Vladimir Poetin. Sergey Chemezov is adviseur van Innopraktika. Sergey Chemezov staat op de sanctielijst van de EU en VS. Alliance Rostec Auto B.V. Jachthaven 130 1081 KJ Amsterdam. Alliance Rostec Auto B.V. is voor 33 procent eigendom van Rostec. Alliance Rostec Auto B.V. is leverancier van o.a. het BUK luchtafweersysteem. de BUK-raket met lanceerinstallatie die de MH17 neerhaalde is gefotografeerd in de straat Prospekt Illitsja in de stad Donetsk voor de deur van een schoonheidssalon op nummer 78.
MH17 is op donderdag 17 juli 2014 te 12.14 uur (CEST) =13.14 uur Nederlandse tijd neergestort bij het Oost-Oekraïense dorp Hrabove in de oblast Donetsk. Bij het neerhalen van de MH17 boven oorlogsgebied in Oost-Oekraïne kwamen 298 mensen om het leven.
Nikolay Tokarev is generaal-majoor van de FSB. Nikolay Tokarev werkte langdurig samen met Vladimir Poetin. Vladimir Poetin werd als directeur van de FSB werd vanaf 1999 tot 2008 opgevolgd door Nikolaj Patroesjev. Nikolaj Patroesjev is afkomstig uit Leningrad net als Poetin een vertrouweling van Vladimir Poetin. Nikolay Tokarev staat aan het hoofd van staatsbedrijf Transneft. Transneft is een van Ruslands belangrijkste staatsbedrijven. Nikolay Tokarev is adviseur van Innopraktika.
Luiza Rozova, ook bekend als Elizaveta Krivonogikh
Vladimir Poetin met zijn vermeende dochters (tegoed: onbekend)
De vermeende dochters van Poetin (midden) met leden van de popgroep Strelki (Credit: Alexandr Pugachev)
Vladimir Poetin met zijn ex-vrouw Lyudmila (rechts) en een jonge vrouw die door de media ten onrechte werd beschreven als zijn dochter Maria (links). (Tegoed: onbekend)
Maria Vorontsova. (Credit: “Doctor” TV-kanaal/YouTube)
In het Nieuws 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.