De connecties met het Kremlin achter de RCB Bank van Cyprus

29 april 2022 OCCRP

RCB Bank is opgericht en eigendom van een Russische bank die Vladimir Poetin’s ‘spaarvarken’ wordt genoemd.

Belangrijkste bevindingen

  • De Russische VTB bank deed in februari afstand van haar aandelen in het in Cyprus gevestigde RCB, maar volgens experts betekende dit niet noodzakelijk een einde aan de banden tussen RCB en het Kremlin.
  • RCB kondigde in maart aan dat het de bankactiviteiten vrijwillig zou staken, maar een bankier zei dat Europese regelgevers het onder druk hadden gezet om te stoppen met bankieren na de Russische invasie van Oekraïne.
  • Twee ondoorzichtige Cypriotische bedrijven die nu eigenaar zijn van RCB, hebben beide banden met RCB-functionarissen.
  • Volgens een uitgelekt rapport van de Cypriotische regering heeft RCB zijn CEO, Kirill Zimarin, en 31 andere medewerkers, hun familieleden of bankklanten geholpen om Cypriotische paspoorten te verkrijgen in het kader van een burgerschap-door-investeringsregeling waarvan later werd aangetoond dat deze corrupt was en werd stopgezet.
  • Het rapport geeft aan dat RCB politieke invloed heeft gebruikt om problematische paspoortaanvragen door te drukken, en dat veel aanvragen die verband houden met de bank niet voldeden aan de vereisten voor het Cypriotische staatsburgerschap.

Op 24 maart kondigde de op drie na grootste bank van Cyprus aan dat ze haar bankactiviteiten zou stopzetten in de nasleep van de “volatiele geopolitieke situatie” veroorzaakt door de Russische invasie van Oekraïne een maand eerder.

De connecties met het Kremlin achter de RCB Bank van Cyprus

De bank, RCB, had jaren besteed aan het verfijnen van een beeld van zichzelf als een door en door Europese bank, en had zelfs een logo aangenomen dat de vlag van de Europese Unie nabootste en de oorspronkelijke naam, Russian Commercial Bank (Cyprus) Limited, veranderd in RCB Bank Ltd. Maar tot de dag dat Rusland Oekraïne binnenviel in februari, was RCB bijna voor de helft in handen van de Russische VTB Bank, die nauw verbonden is met de regering van Vladimir Poetin.

Nu onthullen Cypriotische bedrijfsgegevens en een uitgelekt overheidsdocument verkregen door OCCRP de volledige omvang van de pogingen van RCB om haar juridische eigendom en Russische leidinggevenden als Cypriotisch te verbergen. Die pogingen werden dringend omdat er brede sancties van de EU en de VS opdoemden nadat Russische troepen Oekraïne waren binnengevallen.

Op 24 februari kondigde RCB aan dat het belang van 46,29 procent van VTB zou worden gekocht door twee ondoorzichtige Cypriotische bedrijven die al aandelen in de bank bezaten. De verhuizing was bedoeld om RCB te distantiëren van Rusland, maar in feite was het niet meer dan een management buy-out.

Hoewel Crendaro Investments Limited, het bedrijf dat de meeste aandelen van VTB kocht, in Cyprus was geregistreerd, is het mede-eigendom van de Russische CEO van de bank, Kirill Zimarin, een voormalige VTB-manager met banden met de voorzitter van de raad van bestuur van VTB.

Ook Zimarin is ogenschijnlijk Cypriotisch. Hij en 31 andere RCB-medewerkers en hun familieleden, evenals enkele bankklanten, hebben tussen 2008 en 2019 paspoorten verkregen van het eilandstaat, volgens een uitgelekt rapport van de Cypriotische regering verkregen door OCCRP. Het rapport, waarin werd gekeken naar misbruik van het inmiddels ter ziele gegane burgerschap-door-investeringsprogramma, onthult hoe RCB hen naar verluidt heeft geholpen dit te doen door een goed verbonden voormalige Cypriotische ambtenaar in dienst te nemen die namens hen lobbyde.

Ze behoorden tot 6.700 buitenlandse burgers, waaronder 2.869 Russen, die zogenaamde “gouden paspoorten” van Cyprus verkregen via het burgerschap-door-investeringsprogramma van het eiland, waardoor buitenlanders effectief paspoorten konden kopen door te investeren of grote sommen geld te storten op Cyprus.

Toen RCB zijn naam veranderde van Russian Commercial Bank, zei het dat de stap een “logische stap” was die zijn “internationale positionering” en zijn activiteiten in Cyprus weerspiegelde.

Maar toezichthouders bij de Europese Centrale Bank maken zich al lang zorgen over de banden van RCB met het Kremlin, aldus een Europese bankier die bekend is met toezichtaangelegenheden. Zelfs nadat VTB in februari van RCB had afgestoten, dacht de Centrale Bank “dat ze vanwege de banden van de bank met VTB en de politieke situatie niet kon blijven opereren als een levensvatbare bankeenheid”, zei de bankier, die sprak op voorwaarde van anonimiteit. tijdens het bespreken van vertrouwelijke bankzaken.

“Het is hoogst ongebruikelijk dat een winstgevende bank met honderden werknemers zich terugtrekt uit het bankwezen en haar bankvergunning zo plotseling opgeeft”, zegt James Henry, een econoom en een oude onderzoeksjournalist die zich toelegt op bankieren. “Het is een duidelijke indicatie dat banktoezichthouders, waarschijnlijk bij de [Europese Centrale Bank], bezorgd waren dat de rol van VTB in RCB te lang werd getolereerd.”

In haar reactie op OCCRP verwierp RCB met klem “beschuldigingen dat het een rol heeft gespeeld of speelt in welk politiek proces dan ook” en voegde eraan toe dat “[d]e enige uitdrukking van ons standpunt gedurende het hele leven van RCB de absolute afwijzing was van de oorlog en onze eis om er onmiddellijk een einde aan te maken.”

Van het Kremlin tot de Middellandse Zee

VTB is een Russische staatsbank die Poetins “spaarpot” werd genoemd na onthullingen in 2016 van de Panama Papers, een massale lekkage van bedrijfsgegevens via het International Consortium of Investigative Journalists, waaruit blijkt dat Poetins bondgenoten de Russian Commercial Bank (Cyprus) hadden gebruikt. enorme sommen geld naar het buitenland te verplaatsen.

VTB heeft in 1995 Russian Commercial Bank (Cyprus) Limited opgericht om de toegang tot Europa te verbeteren en te profiteren van het lage belastingtarief van Cyprus, de bilaterale overeenkomst inzake dubbele belastingheffing en het ontbreken van visumvereisten voor Russische bezoekers. Nadat Cyprus in 2008 de euro had ingevoerd, begon de bank filialen te openen in het hele mediterrane land. De inhuldiging van een filiaal in Nicosia in oktober 2010 werd zelfs bijgewoond door de toenmalige president van Rusland, Dmitri Medvedev, een naaste bondgenoot van Poetin. Het veranderde zijn naam in RCB in 2013.

Verbindingen met het Kremlin hebben RCB dat jaar mogelijk beschermd tegen een Cypriotische bankencrisis. Europese landen probeerden bezuinigingsmaatregelen door te voeren voor Cypriotische banken die ook gevolgen zouden hebben gehad voor spaarders bij RCB, dat eind 2012 meer dan $ 17,6 miljard aan spaargeld had. Maar het Cypriotische parlement verwierp een reddingspakket van de Eurogroep nadat het naar verluidt onder druk was komen te staan ​​van Moskou.

De voormalige voorzitter van het Cypriotische parlement zei in 2014 dat wetgevers waren gewaarschuwd door “het hoogste Russische leiderschap” om tegen de Eurogroepdeal te stemmen, volgens een rapport in de Cyprus Mail . Uiteindelijk werd een nieuw pakket overeengekomen dat alleen betrekking had op deposito’s bij Bank of Cyprus en Laiki Bank.

Maar later, vooral nadat VTB door de EU en de VS was gesanctioneerd in de nasleep van de Russische inbeslagname van het Krim-schiereiland in 2014, werden deze banden een verplichting.

Toen de VS tien leden van de raad van bestuur van VTB sancties oplegde als reactie op de Russische invasie van Oekraïne, werden ze opgenomen in een lijst van mensen die worden beschreven als “elites en zakenlieden die medewerkers en facilitators zijn van het Russische regime”. Het sanctiebericht voegde eraan toe dat de VTB-leidinggevenden “hadden gehandeld of beweerden te handelen voor of namens, direct of indirect, de GoR [regering van Rusland]”.

VTB bezat 100 procent van RCB tot 2009, toen Crendaro Investments Limited 40 procent van de bank verwierf. Mitarva Limited, een ander ondoorzichtig Cypriotisch bedrijf, behaalde in 2017 3,81 procent.

Crendaro is een erkende investeringsmaatschappij en aanbieder van fiduciaire diensten , waardoor het voor zijn klanten aandelen in andere bedrijven kan aanhouden. Zimarin is de uiteindelijke begunstigde van Crendaro, hoewel op papier de helft van zijn aandelen in handen is van RCB Trustees, een andere fiduciaire vennootschap en een dochteronderneming van RCB.

RCB Bank aandeelhoudersstructuur infographic
Krediet: Edin Pašović / OCCRP
De eigendomsstructuur van RCB is op 24 februari 2022 gewijzigd om het er meer Cypriotisch uit te laten zien. Achter de schermen hadden dezelfde mensen de leiding.
 

Mitarva is eigendom van twee geheime trusts, waardoor het onmogelijk is om te weten wie het uiteindelijk controleert, hoewel het naar verluidt eigendom is van leden van het management van RCB .

De resterende 46,29 procent bleef eigendom van VTB totdat ook deze aandelen in februari werden verkocht aan Crendaro en Mitarva.

Deze opzet was mogelijk omdat de Cypriotische wet toestaat dat bedrijven eigendom zijn van trusts en genomineerde aandeelhouders, waarbij de identiteit van de echte eigenaren verborgen blijft. Bedrijven zijn ook snel, gemakkelijk en goedkoop op het eiland te vestigen via de grote industrie van advocaten en formatieagenten. Vorig jaar plaatste de transparantiecampagnegroep Tax Justice Network Cyprus op de 14e plaats in de wereld op de ‘corporate tax haven index’, vóór plaatsen als Panama, Mauritius en het eiland Man die bekend staan ​​om hun bedrijfsgeheim.

Marios Clerides, die van 2001 tot 2006 voorzitter was van de Cyprus Securities and Exchange Commission, zei dat het gebruik van fiduciaire dienstverleners als aandeelhouders “het voor toezichthouders of regelgevers erg moeilijk maakt om de uiteindelijke begunstigden te identificeren.” Financieel misdaadadvocaat Floris Alexander vergeleek de lagen van bedrijven achter RCB met Matryoshka-poppen: “Elke keer dat je er een opent, verschijnt er een andere”.

Het gebrek aan duidelijkheid over het uiteindelijke eigendom van RCB leidde volgens financiële experts waarschijnlijk tot problemen met de toezichthouder en leidde een maand later tot de sluiting van zijn bankactiviteiten.

“Het feit dat [RCB] deze stappen heeft genomen, suggereert sterk dat die [Russische] banden nog steeds zowel hecht als moeilijk te ontwarren zijn”, zei anti-financiële misdaadadviseur Graham Barrow.

Henry zei dat het duidelijk was dat “de ECB de claim van RCB niet kocht” dat de aandelenoverdracht betekende dat RCB niet langer “een winkeloperatie was op verzoek van [VTB].” Dit betekende dat RCB maar één keuze had, zei Henry: “Verlaat het bankwezen volledig.”

🔗Grote Russische bankiers

Twee prominente Russische bankiers, van wie er één werd gesanctioneerd na de Russische invasie van Oekraïne voor zijn banden met het Kremlin, speelden een sleutelrol bij RCB.

Andrey Kostin was halverwege de jaren 2000 voorzitter van de raad van bestuur van RCB en was sinds 2002 ook voorzitter van de raad van bestuur van VTB. Hij is een hooggeplaatst lid van de partij Verenigd Rusland van Poetin en steunde publiekelijk de annexatie van de Krim. De EU heeft Kostin in februari aan haar sanctielijst toegevoegd, maar hij staat sinds 2018 onder Amerikaanse sancties.

Een rapport uit 2019 over aan het Kremlin gelieerde corruptie door de Russische oppositieleider Alexey Navalny, die nu gevangen zit, beweerde dat RCB-topman Kirill Zimarin een Moskou-bezit aan Kostin’s vriendin cadeau had gedaan .

In een verklaring per e-mail zei RCB dat “de aankoop van [de] flat” verband hield met een “zeer persoonlijk verhaal dat zich in het verleden afspeelt”.

De andere grote Russische bankier is Mikhail Kuzovlev, die van 2005 tot 2008 CEO was van RCB. Kuzovlev richtte samen met Zimarin Crendaro op, maar droeg zijn belang van 50 procent in het bedrijf in 2011 over aan RCB Trustees (Cyprus) Limited. uit gegevens blijkt dat RCB Trustees geen geld hebben betaald om de aandelen te verwerven.

Kuzovlev heeft ook banden met machtige Cyprioten: de voormalige president van het land, Demetris Christofias, was naar verluidt een peetvader van de kinderen van Kuzovlev .

Ook in 2011 installeerde VTB Kuzovlev als hoofd van de Bank of Moscow , die het net had gekocht. De twee banken fuseerden vijf jaar later. In 2014 werd Kuzovlev derde op een lijst van best verdienende Russische managers . Kostin voerde de lijst aan.

De banden tussen de twee banken zijn uitgebreid gebleven. Uit financiële rapporten blijkt dat de deposito’s van VTB bij RCB eind 2020 30 procent van RCB’s balans van 4,9 miljard euro uitmaakten.

De links van het Kremlin van VTB lijken ook naar RCB te zijn gefilterd. In 2016 meldde OCCRP dat cellist Sergei Roldugin, een goede vriend en medewerker van Poetin, $ 650 miljoen aan ongedekte leningen van RCB ontving . Rodulgin wordt ervan verdacht een proxy te zijn voor Poetin.

RCB beschreef de berichten destijds als “volkomen ongegrond”. De bank vertelde OCCRP dat “Rodulgin [sic] nooit een klant van onze bank is geweest, noch zijn er aan hem gelieerde bedrijven, volgens de aan ons verstrekte informatie, klant van de bank.”

“De bank heeft geen ongedekte leningen verstrekt en dat alle verstrekte leningen werden gedekt, onderhouden volgens de schema’s en volledig terugbetaald”, voegde het eraan toe.

In december 2017 legde de Centrale Bank van Cyprus een boete van 800.000 euro op aan RCB, wegens tekortkomingen in de naleving van de antiwitwaswetgeving van het eiland.

Paspoorten, iemand?

De Russische banden van RCB zijn een microkosmos van de aanzienlijke aanwezigheid en invloed van Rusland in Cyprus, dat “Moskou aan de Middellandse Zee” wordt genoemd. Cyprus is verreweg het land waarin Rusland het zwaarst investeert, en vice versa: in oktober 2021 bedroegen de totale buitenlandse directe investeringen van Rusland in Cyprus meer dan $ 210 miljard.

Er zijn geen up-to-date officiële statistieken over het aantal Russen dat op Cyprus woont, maar algemeen wordt gemeld dat het aantal ten minste 40.000 is op een totale bevolking van ongeveer 1,2 miljoen. Op een bord in de belangrijkste havenstad Limassol staat zelfs “Limassolgrad” in het Russisch.

Vrouwen praten buiten een minimarkt
Krediet: Reuters/Alamy Stock Photo
Vrouwen praten buiten een minimarkt die Russische producten verkoopt in Limassol.
 

Minstens 28 Russen die banden hebben met RCB, voegden zich bij hun landgenoten op Cyprus na het verkrijgen van paspoorten in het kader van het burgerschap-door-investeringsprogramma van het land. CEO Zimarin kreeg hem in 2008 toegekend en drie andere belangrijke spelers bij RCB hadden tegen 2010 het staatsburgerschap verkregen.

In oktober 2020 annuleerde de Cypriotische regering het controversiële programma, dat bekritiseerd was omdat het staatsburgerschap aan criminelen had verkocht, nadat een undercoveronderzoek door Al Jazeera politici aan het licht had gebracht die hielpen bij het verkrijgen van een paspoort voor een fictief persoon met een strafblad.

RCB gebruikte ook politieke invloed om problematische paspoortaanvragen door te drukken, volgens een commissie die door de Cypriotische procureur-generaal is belast met het onderzoeken van misstanden in het programma.

“[Ze] beschuldigden me er bijna van een verrader te zijn en de betrekkingen tussen Cyprus en Rusland te schaden omdat ik niemand wilde naturaliseren.”
– Constantinos Petrides

Voormalig minister van Binnenlandse Zaken van Cyprus

“Het was zo intens dat een van hen [Zackheos of Zimarin] me er bijna van beschuldigde een verrader te zijn en de betrekkingen tussen Cyprus en Rusland te schaden, omdat ik niemand wilde naturaliseren,” zei Petrides.

“De meneer in kwestie ging naar het presidentiële kantoor” om te klagen.

Het rapport noemde de gesanctioneerde persoon niet en gaf geen verdere details, maar een bijlage citeerde Petrides die zei dat Zimarin namens dezelfde persoon had gelobbyd bij de Cypriotische president Nicos Anastasiades. De commissie concludeerde dat de bankier ‘sterke invloed’ uitoefende.

Zackheos reageerde niet op een verzoek om commentaar.

Volgens het rapport hebben in totaal 32 mensen die banden hebben met RCB Cypriotische paspoorten gekregen, wat suggereert dat RCB dit heeft gefaciliteerd door brieven te verstrekken waaruit blijkt dat de aanvragers het vereiste geldbedrag bij de bank in bewaring hadden. In alle gevallen, op één na, hebben de aanvragers geen ander bewijs geleverd dat ze over het geld beschikten.

🔗Snelkoppelingen naar burgerschap

RCB-cijfers leken paspoorten te verkrijgen terwijl ze enkele vereisten van het Cypriotische staatsburgerschap-door-investeringsprogramma omzeilen, volgens de commissie die het paspoortverkoopprogramma onderzoekt.

De commissie zei dat RCB’s CEO Zimarin een door een bankcollega ondertekend certificaat had ingediend waarin zijn vermogen werd bevestigd, in plaats van bankafschriften om te bewijzen dat hij de benodigde 18 miljoen euro had. Zimarin ondertekende een soortgelijk certificaat ter ondersteuning van de aanvraag van een andere RCB-collega, Petr Zaytsev, beweerde de commissie.

Het rapport van de commissie doet ook twijfel rijzen over de rechtmatigheid van de vermeende deposito’s van RCB-gekoppelde aanvragers. De commissie riep de Cypriotische centrale bank op om de herkomst van de fondsen te controleren.

Het rapport signaleerde dat Zimarin’s vader Alexander ook een Cypriotisch paspoort had terwijl hij een “bescheiden pensioen” uit Rusland ontving dat niet in staat was om het benodigde geld te verstrekken om in aanmerking te komen voor staatsburgerschap. De commissie zei dat het waarschijnlijk was dat de deposito’s van de vader niet van hem waren, maar waarschijnlijk van zijn zoon.

Volgens het rapport hadden ex-CEO Mikhail Kuzovlev noch de vader van Zimarin voldaan aan de eis om een ​​verblijfplaats in Cyprus te hebben op het moment dat hun paspoorten werden afgegeven.

De commissie bracht een reeks andere onregelmatigheden aan de orde in de aanvragen van RCB-gelieerde personen, waarvan vele verband hielden met de authenticiteit van hun Cypriotische woningen, de toewijzing van paspoorten aan hun familieleden, de herkomst van hun geld of de geldigheid van hun beweringen verbonden met Cyprus.

RCB hielp ook twee van haar Oekraïense klanten die nauwe zakelijke banden hebben met Rusland aan Cypriotische paspoorten, zo blijkt uit het uitgelekte rapport van de Cypriotische regering.

Makar Paseniuk en zijn zakenpartner Konstyantyn Stetsenko, medeoprichter van investeringsmaatschappij ICU, hebben hun aanvraag tot staatsburgerschap in januari 2017 goedgekeurd. ICU heeft meer dan een derde van de aandelen van de Russische Burger King-franchise in handen.

De in Canada gevestigde eigenaar van Burger King zei in maart dat de Russische exploitant van zijn verkooppunten had “geweigerd” om ze te sluiten, ondanks zijn poging om de activiteiten in Rusland te staken na de invasie van Oekraïne. ICU vertelde OCCRP dat het had besloten zijn belang in Burger King Russia te verkopen.

Rusland veroordeelt RFE/RL met eisen om Navalny-onderzoeken te verwijderen

5 februari 2022 Radio Free Europe/Radio Liberty

Een vrouw kijkt naar een onderzoek door Aleksej Navalny naar het vermeende ‘paleis’ van president Vladimir Poetin.

In een vlaag van nachtelijke meldingen dreigde het Russische staatsmedia-monitoringbureau Roskomnadzor acht RFE/RL-websites te blokkeren die het publiek in Rusland, Oekraïne en Centraal-Azië bedienen, tenzij ze onmiddellijk artikelen verwijderen die verband houden met corruptieonderzoeken door de gevangengenomen oppositieleider Aleksei Navalny.

Rusland veroordeelt RFE/RL met eisen om Navalny-onderzoeken te verwijderen

Roskomnadzor stuurde meer dan 60 e-mailmeldingen waarin werd geëist dat inhoud met betrekking tot Navalny-onderzoeken zou worden verwijderd van de twee grootste websites van RFE/RL voor Russisch publiek — Radio Liberty en Current Time — evenals van RFE/RL’s Russischtalige sites voor de Krim in Oekraïne Schiereiland, Kazachstan en Tadzjikistan, evenals lokale locaties voor de Russische regio’s Siberië, Wolga-Oeral en Noordwest.

Onder de inhoud waren corruptieonderzoeken met betrekking tot het Zwarte Zee-“paleis” van de Russische president Vladimir Poetin, aan het Kremlin gelieerde zakenman Yevgeny Prigozhin, de Russisch-orthodoxe patriarch Kirill en andere hooggeplaatste figuren in de Russische machtsstructuren.

RFE/RL kreeg 24 uur de tijd om tientallen artikelen te verwijderen, die volgens Roskomnadzor een schending vormen van de Russische anti-extremisme- en antiterrorismewetgeving.

RFE/RL zal niet voldoen aan de eis, die RFE/RL-president Jamie Fly veroordeelde als een daad van “politieke censuur”.

“RFE/RL zal niet toestaan ​​dat het Kremlin onze redactionele beslissingen dicteert. Dit is een flagrante daad van politieke censuur door een regering die blijkbaar wordt bedreigd door journalisten die alleen de waarheid rapporteren”, zei Fly in een verklaring.

Roskomnadzor heeft onlangs soortgelijke eisen gesteld aan meer dan een dozijn Russische publicaties, waaronder de krant Novaya gazeta.

Novaya gazeta zei op 3 februari dat het gevolg had gegeven aan het verzoek en materiaal had verwijderd dat verband hield met Navalny’s “Poetin’s Palace”-onderzoek, evenals een rapport over de zakelijke activiteiten van de voormalige schoonzoon van premier Mikhail Mishustin.

In hun plaats plaatste de krant een verklaring waarin stond dat de rapporten op verzoek van Roskomnadzor waren verwijderd. Het gaf verder geen commentaar.

De verhuizing komt slechts vier maanden nadat Novaya gazeta hoofdredacteur Dmitry Muratov mede-ontvanger was van de Nobelprijs voor de Vrede 2021 voor zijn “inspanningen om de vrijheid van meningsuiting te waarborgen”.

De televisiezender Dozhd zei op 1 februari dat ook zij werd bevolen om zes rapporten te verwijderen, terwijl de radiozender Ekho Moskvy zei dat 34 artikelen het doelwit waren. Verschillende andere media zeiden dat ze de kennisgevingen ook hadden ontvangen.

Roskomnadzor legde de stap uit door te zeggen dat het volgde op de uitspraak van de rechtbank van vorig jaar waarin alle groepen en organisaties van Navalny als ‘extremistisch’ werden bestempeld.

Navalny, een uitgesproken criticus van het Kremlin, werd in januari 2021 gearresteerd bij zijn terugkeer uit Duitsland, waar hij vijf maanden had doorgebracht met herstellen van een zenuwvergiftiging die hij aan het Kremlin toeschrijft – beschuldigingen die Russische functionarissen verwerpen.

Hij zit momenteel een gevangenisstraf van 2 1/2 jaar uit na het overtreden van zijn voorwaardelijke vrijlating tijdens zijn herstel op beschuldigingen van verduistering die volgens hem verzonnen waren vanwege zijn politieke activiteiten.

In juni 2021 verklaarde de rechtbank van Moskou alle organisaties die banden hebben met Navalny “extremistisch”, waardoor mensen die banden hebben met Navalny en zijn netwerk van regionale kantoren in heel Rusland, geen openbare ambten konden zoeken.

De uitspraak tegen zijn organisaties brengt mogelijk lange gevangenisstraffen met zich mee voor activisten die met hen hebben samengewerkt.

Human Rights Watch zei in december dat de Russische autoriteiten het afgelopen jaar “hun inspanningen hebben verdubbeld” om online vrijheden te onderdrukken, daarbij verwijzend naar de blokkering van tools die worden gebruikt om censuur te omzeilen, de uitbreiding van “onderdrukkende” internetwetten en druk op technologiebedrijven om te voldoen aan ” steeds meer verstikkende regelgeving.”

De laatste stap komt te midden van toenemende druk op RFE/RL en andere onafhankelijke mediaorganisaties en journalisten die door het Russische ministerie van Justitie zijn aangewezen als “buitenlandse agenten”. Negen van RFE/RL’s Russischtalige websites en 18 van haar Russisch-nationale journalisten zijn gebrandmerkt als ‘buitenlandse agenten’.

Het bedrijf wordt momenteel geconfronteerd met meer dan $ 13 miljoen aan boetes voor het weigeren om een ​​”buitenlandse agent”-label toe te voegen aan de meeste inhoud voor het Russische publiek.

Moskou zet Poetin-criticus Navalny op lijst met terroristen en extremisten

25 januari 2022 AD.nl

De Russische oppositieleider Aleksej Navalny is door de Russische autoriteiten toegevoegd aan de lijst van terroristen en extremisten. Ook meerdere bondgenoten van de prominente Kremlincriticus zijn nieuw op die lijst.

Moskou zet Poetin-criticus Navalny op lijst met terroristen en extremisten

Navalny’s politieke netwerk en anticorruptiestichting werden vorig jaar al op de lijst gezet. Daarop staan ook buitenlandse terroristische organisaties als de Taliban en Islamitische Staat (IS). Rusland treedt steeds harder op tegen de oppositie.

Zo worden steeds meer namen toegevoegd aan de terroristen- en extremistenlijst en worden mensenrechtenorganisaties als buitenlandse agenten aangemerkt. Veel naaste medewerkers van Navalny zijn naar het buitenland gevlucht.

Strafkamp

Navalny zit sinds een jaar in een strafkamp voor het schenden van zijn voorwaardelijke vrijlating in een oude corruptiezaak. De oppositieleider moest zich melden bij de autoriteiten, maar dat lukte hem niet omdat hij in Duitsland werd behandeld vanwege een vergiftiging die hij aan het Kremlin wijt.

De kritische oppositieleider is een van de prominentste tegenstanders van president Vladimir Poetin. Hij kreeg vorig jaar de Sacharovprijs  van het Europees Parlement voor vrijheid van denken en de ‘immense moed’ waarmee hij strijdt tegen de corruptie van Poetins regime.

‘Nergens spijt van’

,,Dat heeft hem zijn vrijheid gekost en bijna zijn leven’’, sprak parlementsvoorzitter David Sassoli in oktober. De Europese Unie ziet de gevangenzetting van Navalny als een politiek gemotiveerde daad. Rusland moet Navalny onmiddellijk vrijlaten, herhaalde het parlement nog maar eens.

Vorige week zat de politicus precies een jaar vast, maar gaf aan ‘nergens spijt van te hebben’. ‘Ik heb er een jaar cel op zitten, maar betreur niets’, liet de oppositieleider via sociale media weten. ‘Ik herhaal: wees niet bang want dit is ons land en we hebben geen ander land.’ Hij moet nog 1,5 jaar van zijn straf uitzitten.

Russische media: vertrouwelinge Navalny ontvlucht Rusland

8 augustus 2021 Telegraaf

Lyubov Sobol, een naaste medewerker van de Russische oppositiepoliticus Aleksej Navalny, zou Rusland zijn ontvlucht. Anonieme bronnen hebben aan de Russische zenders RT en REN TV verteld dat de 33-jarige advocate zaterdag naar Turkije is gevlogen. Daarvandaan zou ze met onbekende bestemming verder zijn gereisd.

Russische media: vertrouwelinge Navalny ontvlucht Rusland

Donderdag beperkte een rechtbank in Moskou de bewegingsvrijheid van Sobol voor een periode van anderhalf jaar. Ze mag tussen 22.00 en 06.00 uur niet haar huis uit en ze mag geen massa-evenementen bijwonen of Moskou verlaten. De activiste kreeg deze straf voor haar rol bij protesten in januari. Toen gingen duizenden Russen de straat op om de vrijlating te eisen van Navalny. Vrijdag kreeg een andere medewerker van de Kremlincriticus een soortgelijke straf en werd de broer van Navalni veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van een jaar.

Extremistisch

Sobol is een van de bekendste gezichten van de anticorruptiebeweging van Navalni. Sinds juni staat de organisatie officieel als ’extremistisch’ geregistreerd en hebben veel prominente aanhangers van Navalni Rusland verlaten. Ze zijn bang voor vervolging in aanloop naar de parlementsverkiezingen in september. Sobol was tot dusverre achtergebleven.

Na haar veroordeling zei Sobol tegen radiozender Ekho Moskvy dat de straf niet direct zou ingaan en dat je die „eigenlijk moet zien als de kans om het land te verlaten.” De hoofdredacteur van Ekho Moskvy bevestigde zondag dat de advocate niet meer in Rusland is. Sobol zelf was niet bereikbaar en bekenden van haar wilden geen commentaar geven.

8 augustus 2021 In het Nieuws

Aleksej Navalny is met zijn anti-corruptiebeweging FBK en politieke partij een luis in de pels van de machthebbers in Rusland. Volgens FBK heeft Dmitri Medvedev tal van paleizen luxueuze villa’s jachten en zelfs wijngaarden in zijn bezit in Rusland en het buitenland. Volgens FBK heeft Dmitri Medvedev zijn onroerendgoedimperium verborgen achter een netwerk van charitatieve stichtingen.

Kirill en Katya: liefde, scheiding, offshore en onbeperkte middelen. De geschiedenis van het meest geheime stel van Rusland Deel 5

7 december 2020 Istories Deel 5

  • Hypatia van Alexandrië
  • Rock and roll en veel geld
  • Katerina de voorbidder
  • Afscheid

Hypatia van Alexandrië

Katerina Tikhonova gebruikte verschillende e-mailadressen om met Kirill Shamalov te corresponderen. Maar voor haar belangrijkste e-mail koos ze een bijnaam die veel zegt over de dochter van Vladimir Poetin en haar hobby’s. Ze noemde zichzelf Hypatia van Alexandrië. Dat was de naam van de oude Griekse wetenschapper uit de stad Alexandrië, die filosofie, wiskunde en andere vakken doceerde. Hypatia was niet alleen beroemd om zijn wetenschappelijke prestaties, maar ook om zijn bescheidenheid.

Kirill en Katya: liefde, scheiding, offshore en onbeperkte middelen. De geschiedenis van het meest geheime stel van Rusland

De correspondentie tussen Tikhonova en Shamalov, afgezien van hun brieven over de inrichting van luxueuze huizen in Rusland en Frankrijk, kwam in feite neer op een bespreking van twee onderwerpen: de Innopraktika Foundation en acrobatische rock ‘n’ roll. 

De Innopraktika Foundation, onder leiding van Tikhonov, werd opgericht in 2012. Het verenigt het Centrum voor Nationale Intellectuele Reserve van de Staatsuniversiteit van Moskou en de Stichting ter ondersteuning van wetenschappelijke en projectactiviteiten van studenten, postdoctorale studenten en jonge wetenschappers “Nationale intellectuele ontwikkeling”, die ook is opgericht door de Staatsuniversiteit van Moskou. De belangrijkste taak van Innopraktika is om een ​​intermediair te zijn tussen het bedrijfsleven en de wetenschap om Russische innovatieve technologieën te ontwikkelen en er vraag naar te maken op de markt.    

Elke non-profitorganisatie in Rusland zou jaloers zijn op de lijst met partners van Innopraktika. Onder hen bevinden zich de grootste bedrijven, waaronder die met staatsparticipatie: Rosneft, Rosatom, Sibur, Rostec, Gazprombank, RDIF en vele anderen. 

Innopraktika is voor veel vertegenwoordigers van de grote bedrijven een soort toegangspoort geworden tot de sfeer van geavanceerde wetenschappelijke ontwikkelingen (althans op basis van de Moscow State University). En, zoals uit de brieven van Katerina Tikhonova blijkt, gebruikte ze familiebanden met Shamalov om haar stichting te promoten. Op 19 maart 2015 klaagde de manager van onderwijsprojecten bij Innopraktika bijvoorbeeld bij Tikhonova en haar plaatsvervanger Natalya Popova (echtgenote van het hoofd van de RDIF Kirill Dmitriev):  

“Katherine, Natalie, goedemiddag, ik praat nu met Valentina Black, onze contactpersoon van het Directoraat Personeelszaken” Sibur “over onderwijsprojecten ( ” School van de Moscow State University “) , een zomerkamp voor hoogbegaafde kinderen” Sibur “) en afstandsonderwijs … Valentina zei dat er nog geen oplossing is voor onze projecten. Ze voegde er ook aan toe: ” <…> Specifiek morgen, tijdens een ontmoeting met Kirill Shamalov, zal een beslissing worden genomen aan welke projecten Sibur deelneemt en in welke vorm ” . Aangezien Lena en ik niet om informatie over projecten zijn gevraagd, gaan we ervan uit dat we niet zijn opgenomen in de pool van besproken projecten. Als we de mogelijkheid hebben om onze ideeën en behoeften op de een of andere manier over te brengen <…> “.  

Tikhonova vond een kans om “de ideeën en behoeften over te brengen” van haar stichting. De volgende dag stuurde ze deze brief door naar haar man, die moest beslissen aan welke onderwijsprojecten Sibur zou deelnemen. Bij de brief was een beschrijving van twee ideeën gevoegd: de kostschool van de Moscow State University voor 515 miljoen roebel en het Sibur-zomerkamp voor hoogbegaafde kinderen voor 3,8 miljoen roebel.  

Rock and roll en veel geld

De dochter van Vladimir Poetin wendde zich verschillende keren tot Shamalov zodat hij en zijn partners van grote bedrijven financiering zouden verstrekken voor de belangrijkste hobby van Tikhonova: acrobatische rock ‘n’ roll.

Op 14 april 2014 stuurde ze haar man een conceptbrief van Ivan Sbitnev, president van de All-Russian Federation of Acrobatic Rock and Roll, gericht aan Leonid Mikhelson, algemeen directeur van het NOVATEK-gasbedrijf.  

“<…> We vragen u om de mogelijkheid te overwegen om hulp te verlenen aan de All-Russian Federation of Acrobatic Rock and Roll in de vorm van een donatie voor wettelijke activiteiten voor een bedrag van $ 1 miljoen (een miljoen dollar) per jaar gedurende 5 (vijf) jaar” , – de brief eindigde met een dergelijk verzoek.

In de loop van de volgende tien dagen stuurde Tikhonova Shamalov nog twee soortgelijke brieven van Ivan Sbitnev – gericht aan de president van Gazprombank Andrey Akimov (het bedrag was niet gespecificeerd) en de algemeen directeur van Sibur Dmitry Konov (voor 10 miljoen roebel).  

Als gevolg hiervan weigerden alle hoofden van de grootste Russische bedrijven, waar Tikhonova zich om steun wendde, haar niet: Sibur, Novatek en Gazprombank werden herhaaldelijk genoemd als partners en sponsors van de acrobatische rock-‘n-rollfederatie.     

Ondanks het feit dat Katerina Tikhonova de dochter is van de president van Rusland, had ze, net als alle burgers van het land, soms te maken met de Russische bureaucratie. In 2014 had de Acrobatic Rock and Roll Federation bijvoorbeeld problemen met het registreren van documenten bij het ministerie van Justitie. Op 23 juni 2014 stuurde Tikhonova een brief naar Shamalov: 

“Van Erastova Natalia (Tikhonova heeft blijkbaar de naam Erastova door elkaar gehaald: haar naam is Nadezhda. – Vert. ) – de hoofdadvocaat van Moskomsport:

<…> De essentie van het probleem is dat het nodig is om te helpen bij het registreren van wijzigingen met betrekking tot de president van de federatie (Sbitnev Ivan Yuryevich verandert in Alexey Olegovich Vorobyov), registratie van een nieuwe editie van het Federatiehandvest en een nieuw wettelijk adres. De ideale optie is als we een persoon toegewezen krijgen die een keer duidelijk zal zeggen wat nodig is en het registratieproces zal begeleiden. Als het mogelijk is, help me, ik zou niet solliciteren met kleinigheden <…> “. 

Te oordelen naar het feit dat in juni 2014 Alexei Vorobyov, een veteraan van de speciale troepen van de interne troepen van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, die ook diende bij de Federale Veiligheidsdienst (FSO), president werd van de acrobatische rock-‘n- rollfederatie, slaagden Tichonova en Shamalov er blijkbaar in om een ​​bureaucratisch probleem op te lossen in Ministerie van Justitie en zoek iemand die “het registratieproces heeft begeleid”.    

Katerina de voorbidder 

Elke keer dat journalisten Vladimir Poetin naar zijn familie en in het bijzonder naar zijn dochters vroegen, vermeed de president directe antwoorden en verklaarde hij dit door het feit dat zijn kinderen zich niet bezighouden met zaken, politiek of andere openbare activiteiten en daarom het recht hebben om hun privéleven te behouden. in het geheim. ‘Ik bespreek nooit kwesties die met mijn gezin te maken hebben. Zij [dochters] zijn niet betrokken bij zaken of politiek. Ze gaan nergens heen ”, zei Vladimir Poetin in 2015 op zijn jaarlijkse persconferentie.

Vladimir Putin met zijn gezin op vakantie tijdens een boottocht, 2002

Vladimir Putin met zijn gezin op vakantie tijdens een boottocht, 2002

Vladimir Rodionov / TASS
 

Zoals uit het archief van Kirill Shamalovs brieven blijkt, is dit niet helemaal waar. Ten eerste is de oprichting van de jongste dochter van de president niet alleen bezig met ondernemerschap, maar speelt ze ook een cruciale rol als intermediair tussen de Russische wetenschap en het bedrijfsleven. En ten tweede zou Katerina Tikhonova misschien nergens heen willen, maar in Rusland van de 21e eeuw, dat al twintig jaar geregeerd wordt door haar vader, en de dochter van de president soms hun middelen moet aanwenden om een ​​goed doel te helpen. 

Op 12 november 2014 ontving Alexander Veresov, het hoofd van de afdeling voor samenwerking met de wetenschappelijke gemeenschap van Innopraktika, een brief van zijn collega aan de Moscow State University en de algemeen directeur van een bedrijf dat diergeneesmiddelen produceert. Een collega klaagde bij Veresov dat hij zijn medicijn niet kon registreren, omdat hij werd geconfronteerd met een monopolisering van de veterinaire markt en corruptie. Daarom vroeg hij de dochter van de president van Rusland om voor hem en zijn bedrijf te bemiddelen. Deze brief aan de directie van het Innopraktika-fonds beschrijft zo nauwkeurig de toestand van niet alleen de veterinaire markt, maar ook de Russische economie als geheel, dat het de moeite waard is om zo gedetailleerd mogelijk te vermelden.            

“Het gaat niet om formele overtredingen, maar om de regels van het spel, die worden bepaald door die mensen die op hun post zitten en persoonlijk geïnteresseerd zijn in het niet binnenlaten van drugs. <…> Allereerst begrijp je, zodat we in de toekomst geen serieuze problemen zullen hebben, vraag Katerina om deze informatie te gebruiken zonder enige links naar mij. <…> Toegang tot de dierenarts op de markt. drugs zijn praktisch gesloten voor al die ” verkeerde ” bedrijven die kunnen concurreren met een aantal van de grootste bedrijven, waarvan de uiteindelijke begunstigden Rosselkhoznadzor-ambtenaren zijn. 

<…> Het probleem is dat voor de ” verkeerde ” bedrijven deze eisen volledig worden toegepast, waardoor het registratieproces bijna onmogelijk is, terwijl dat voor de ” juiste ” bedrijven blijkbaar niet mogelijk is. Daarom, om samen te vatten, zou ik Katerina allereerst willen vragen om een ​​directe en transparante boodschap (zonder botsingen) te geven aan degenen die ” spelen “kameraden dat binnenlandse innovatieve ontwikkelingen moeten worden overgeslagen. Omdat hun acties in strijd zijn met de belangen en veiligheid van de staat. Dit betreft niet alleen mij, maar tientallen oneerlijk beledigde sollicitanten. Maar ik zou Katherine echt willen vragen om een ​​duidelijk signaal te geven dat er toezicht zal worden gehouden op hun verdere acties dat we onder de bescherming staan ​​van TSNIR (Centre National Intellectual Reserve, het is opgenomen in ” Innopraktiku ” – … Ed ), dus we mochten niet op de gesloten een cirkel waaruit geen uitweg is. Als er een dergelijke controle en controle van haar kant is, zullen ze niet durven doen wat ze gewoonlijk doen. ”    

We weten niet wat Shamalov en Tikhonova deden om de aanvrager te helpen, maar twee jaar nadat hij contact had opgenomen met de dochter van de president, slaagde zijn bedrijf erin om zijn diergeneesmiddel te registreren.

Afscheid 

Begin 2018 meldde het internationale bureau Bloomberg dat Kirill Shamalov en Katerina Tikhonova uit elkaar zijn gegaan. En ongeveer zes maanden daarvoor verkocht Shamalov het belang in Sibur dat hij in 2013 van Gennady Timchenko had verworven. Volgens bronnen die door Bloomberg werden geïnterviewd, verdiende Shamalov niets aan de verkoop, omdat hij dit pakket ontving als garantie voor vertrouwen van de Russische president. In het archief van Shamalovs e-mails staat geen informatie over voor hoeveel hij de aandelen van Sibur heeft verkocht. 

Na afscheid te hebben genomen van Tikhonova, had Kirill Shamalov een nieuwe lieveling – een socialite Zhanna Volkova, een inwoner van Moldavië en een Roemeens staatsburger. In 2019 formaliseerde het paar blijkbaar hun relatie officieel: in oktober stuurde Zhanna documenten naar Shamalov’s mail over de registratie van de offshore Kenaston Properties Ltd op de Britse Maagdeneilanden, waarvan zij de begunstigde werd. In de documenten wordt haar achternaam aangeduid als Shamalova. 

Kenaston Properties Ltd heeft een vertegenwoordigingskantoor in Frankrijk. Het is geregistreerd bij een villa in Roquebrune-Cap-Martin aan de Franse Rivièra nabij Monaco. Zhanna Shamalova ontving voortdurend facturen voor het onderhoud van het landhuis naar dit adres, die ze ter betaling naar Kirill Shamalov stuurde. Evenals uw lange termijn verhuur voor een luxe appartement in Londen in Westminster. 

Aangezien de toezichthoudende autoriteiten in westerse landen strengere eisen stellen aan het controleren van de herkomst van geld, moest Zhanna Shamalova een ongebruikelijke dienst gebruiken. Ze huurde een advocatenkantoor in om formeel een baan voor haar te krijgen. Shamalova moest via hetzelfde advocatenkantoor geld uitgeven aan haar eigen salaris. Gezien het feit dat ze al deze contracten en facturen naar haar man stuurde, had dit blijkbaar door hem moeten worden gedaan. Dus Shamalova werd senior makelaar bij het in Londen gevestigde bedrijf Sigma Expertise and Supervision Ltd.

Zhanna Volkova en Kirill Shamalov (foto verwijderd op het moment van publicatie)

Zhanna Volkova en Kirill Shamalov (foto verwijderd op het moment van publicatie)

Foto: de Facebook-pagina van Zhanna Volkova
 

In 2018 werd Kirill Shamalov opgenomen in de sanctielijsten van de VS vanwege het feit dat hij na zijn huwelijk met de dochter van de president van Rusland “zich aansloot bij een selecte kring van miljardairs uit de entourage van Vladimir Poetin”. De Amerikaanse autoriteiten waren erg laat met hun besluit: de laatste brief van Shamalov aan de dochter van de president van Rusland dateerde van 15 juni 2017. Hij stuurde Tikhonova een e-mail van een bekende architect uit Sint-Petersburg met ontwerpopties voor een bepaalde landelijke villa (het adres was niet opgegeven). Sindsdien zijn er geen brieven aan elkaar meer in het archief. 

Kirill Shamalov en Katerina Tikhonova weigerden te reageren op verzoeken van Vostochnye Stories. We wendden ons ook tot de perssecretaris van de Russische president Dmitry Peskov en vroegen hem om commentaar op de informatie over het gebruik van offshorebedrijven door de schoonzoon van Vladimir Poetin, de aankoop van aandelen die miljoenen keren goedkoper zijn dan de marktwaarde, en bovendien over het luxe onroerend goed in Rusland en Frankrijk, dat Shamalov samen met dochter van de president. Peskov antwoordde ons letterlijk als volgt: “Vaak hebben we dergelijke vragen onbeantwoord gelaten.”

 

Kirill en Katya: liefde, scheiding, offshore en onbeperkte middelen. De geschiedenis van het meest geheime stel van Rusland Deel 4

7 december 2020 Istories Deel 4

  • Dating vrouw
  • Geheime informant
  • Jij – ik, ik – jij
  • Gewenste partner met een hulpmiddel 

Dating vrouw

Zelfs vóór zijn affaire met Katerina Tikhonova kon Kirill Shamalov worden beschouwd als een van de meest invloedrijke mensen in Rusland – dankzij de vriendschap van zijn vader met de president van Rusland en zijn eigen kennissen met vele vertegenwoordigers van het “nieuwe Sint-Petersburg”. Toen Shamalov nog maar 27 jaar oud was, werd hij al gevraagd om de beslissing van de federale arbitragerechtbanken van Rusland in het geschil tussen de luchthavens van Moskou te beïnvloeden. Nadat hij echter met Katerina Tikhonova was getrouwd, verhuisde hij naar een heel andere competitie: van de zoon van een vriend veranderde hij in een lid van de familie van Vladimir Poetin – met alle kansen die uit deze status voortvloeien.  

Kirill en Katya: liefde, scheiding, offshore en onbeperkte middelen. De geschiedenis van het meest geheime stel van Rusland

Een van de gasten op de bruiloft van Tikhonova en Shamalov was Kirill Dmitriev, hoofd van het Russian Direct Investment Fund (RDIF). Hij stond op de lijst als gast van de bruid: Dmitriev is getrouwd met Natalya Popova, de plaatsvervanger van Katerina Tikhonova bij het Innopraktika-fonds. 

Onder leiding van Dmitriev, RDIF is één van de belangrijkste staat spelers in de Russische economie. Het fonds is in 2011 opgericht op initiatief van de president (toen was Dmitry Medvedev) en de premier (destijds Vladimir Poetin). De belangrijkste taak van RDIF is om te investeren in toonaangevende Russische bedrijven en buitenlandse investeerders aan te trekken voor projecten. Sinds de oprichting heeft RDIF bijna RUB 2 biljoen geïnvesteerd in verschillende ondernemingen in Rusland. 

Te oordelen naar het archief begon Shamalov medio 2012 de eerste brieven van Dmitriev te ontvangen, dat wil zeggen in een tijd dat hij en Tikhonova druk bezig waren met het regelen van het gezinsleven. Jonge stellen (Dmitriev-Popova en Shamalov-Tikhonova) waren bevriend met elkaar. Ze vierden verschillende keren samen vakanties in het buitenland, en Shamalov en Dmitriev wisselden letterlijk om de paar dagen brieven uit over een verscheidenheid aan onderwerpen. De hechte aard van hun relatie kan bijvoorbeeld worden aangegeven door de volgende brief van Dmitriev. 

“Ik ontmoet elkaar morgen in Nikiforov (toen minister van Communicatie en Massacommunicatie van Rusland – Vert .. ) Met Strashnova (destijds hoofd van de ” Russische Post ” – Vert .. ) Over het onderwerp. Hoe gaat het met je? Misschien voor lichte sporten vandaag – bijvoorbeeld zwemmen? ” – schreef Dmitriev in mei 2013 in reactie op een andere link van Shamalov over de oprichting van een bank op basis van Russian Post. 

De schoonzoon van de Russische president en het hoofd van de RDIF wisselden voortdurend links en meningen uit over economisch nieuws. De correspondentie was hier niet toe beperkt – er zijn verschillende voorbeelden in Shamalovs mail toen Dmitriev vertrouwelijke RDIF-documenten naar zijn zakenvriend stuurde.     

Geheime informant

Op 7 december 2012 stuurde Kirill Dmitriev Shamalov een presentatie van de RDIF, die was gemarkeerd als “strikt vertrouwelijk”, met een beschrijving van de geplande transactie voor de intrede van het fonds in de hoofdstad van Rostelecom, een van de grootste telecomoperatoren in Rusland. 

Vladimir Putin tijdens een ontmoeting met de CEO van het Russische directe investeringsfonds Kirill Dmitriev, 2018

Vladimir Putin tijdens een ontmoeting met de CEO van het Russische directe investeringsfonds Kirill Dmitriev, 2018

Foto: presidentiële regering van Rusland
 

Deze deal was toen nog niet publiekelijk bekend, er werd niet over gesproken in de media. De RDIF-directeur was zich er terdege van bewust dat hij informatie met Shamalov deelde die niet bedoeld was voor nieuwsgierige blikken. 

“Ik stuur – maar alles is zeer vertrouwelijk – als je het materiaal moet gebruiken en het iemand anders moet laten zien – laat het me weten – ik zal het beste adviseren – zoveel van wat er vertrouwelijk en alleen voor jouw ogen is bijgevoegd ,” waarschuwde Dmitriev Shamalova.

Dit was niet het enige geval toen Dmitriev vertrouwelijk materiaal van de stichting die hij leidde met een vriend deelde. Het hoofd van de RDIF stuurde regeringsdocumenten naar de schoonzoon van de Russische president. Op 31 juli 2013 stuurde hij bijvoorbeeld zijn brief aan Shamalov door aan Ksenia Yudaeva, toen het hoofd van de expertafdeling van de president van Rusland. Bij de brief waren de notulen gevoegd van een ontmoeting met de minister van Communicatie en Massamedia van Rusland over de oprichting van een postbank. 

Door zijn vorm is RDIF een staatsbedrijf. De meeste van deze bedrijven hebben doorgaans een clausule ter bescherming van bedrijfsgeheimen. De schending ervan kan niet alleen administratieve, maar ook strafrechtelijke aansprakelijkheid met zich meebrengen (artikel 183 van het Wetboek van Strafrecht van de Russische Federatie “Illegale ontvangst en openbaarmaking van informatie die commerciële, fiscale of bankgeheimen vormt”).   

We weten niet of Shamalov enig voordeel heeft gehaald uit de vertrouwelijke informatie die het hoofd van de RDIF met hem deelde. Er is echter geen reden om eraan te twijfelen dat deze informatie in theorie gemakkelijk in een hele staat kan worden omgezet. Vooral als het om publiek gaat, dat wil zeggen beursgenoteerde bedrijven – bijvoorbeeld Rostelecom. In een beursspel is iemand die nauwkeurig kan voorspellen hoe aandelen zich in de toekomst zullen gedragen, als iemand die weet welke nummers op het volgende loterijticket zullen verschijnen. 

RDIF verwierf in 2013 samen met Deutsche Bank 2,7% van de Russische telecomoperator voor 7,7 miljard roebel, dat wil zeggen zes maanden nadat de schoonzoon van Vladimir Poetin van deze plannen hoorde. Natuurlijk leidde het nieuws over het verschijnen van zulke grote investeerders tot een stijging van het aantal Rostelecom-aandelen: vanaf juli (de laatste ‘rustige’ maand – de eerste berichten over een mogelijke deal verschenen in augustus) tot eind oktober 2013 (direct nadat de deal was gesloten) Het aandeel van telecomoperatoren steeg met bijna 30%. 

Jij – ik, ik – jij 

Kirill Dmitriev hielp zijn vriend Shamalov niet alleen met informatie, maar ook met enorme staatsmiddelen voor zijn bedrijf. In januari 2015 stuurde de directeur van het Russian Direct Investment Fund de schoonzoon van de Russische president een artikel uit de krant Vedomosti met de kop “RDIF zal Sibur helpen”. Het artikel ging over het feit dat het fonds onder leiding van Dmitriev, samen met buitenlandse investeerders, zou kunnen investeren in het Sibur-project voor de bouw van een petrochemische fabriek genaamd Zapsibneftekhim in Tobolsk, in de regio Tyumen. 

“Beetje bij beetje beginnen we te belichamen :)” , – schreef Dmitriev in een brief. “Super!” – antwoordde hem Shamalov, die op dat moment de op een na grootste aandeelhouder van Sibur was.  

Zapsibneftekhim is het grootste petrochemische complex in Rusland. Het werd geopend in mei 2019. De totale investering in de bouw ervan werd geschat op $ 9,5 miljard. Aan het eind van 2015 RDIF aangekondigd op haar website dat, samen met investeerders heeft de Commissie meer dan een derde van de projectfinancieringen ($ 3,3 miljard). 

Foto: “Sibur

Foto: “Sibur

Zapsibneftekhim

Maar voor de implementatie van zo’n grandioos complex van het bedrijf van Shamalov was de deelname van een bevriend staatsfonds niet voldoende. En de schoonvader kwam de schoonzoon te hulp. 

In oktober 2015 keurde Vladimir Poetin de toewijzing goed van $ 1,75 miljard (ongeveer 111,5 miljard roebel) aan Sibur van het National Wealth Fund (NWF), dat bedoeld is om vrijwillige pensioenspaargelden van burgers mee te financieren en om het tekort van het pensioenfonds te dekken.         

Maar niet alleen Shamalov profiteerde van zijn vriendschap met Kirill Dmitriev. Het hoofd van de RDIF heeft ook veel gewonnen dankzij zijn goede kennismaking met de schoonzoon van Vladimir Poetin. Een voorbeeld hiervan is de aankoop door RDIF van de Sibur-terminal voor de overslag van vloeibaar petroleumgas (LPG) in de commerciële zeehaven van Ust-Luga. Te oordelen naar de brieven van Kirill Shamalov waren niet alle topmanagers van Sibur opgetogen over het idee om de terminal te verkopen. Zo gaf de voormalige CFO van het bedrijf, Pavel Maliy, in zijn nota aan de aandeelhouders aan dat de deal Sibur een verlies van meer dan $ 250 miljoen zou opleveren.           

“Ik begrijp dat de transactie andere activa kan bevatten die ik niet ken. Het kan voor ons buitengewoon belangrijk zijn om een ​​samenwerking tot stand te brengen met RDIF. <…> Ik zou dankbaar zijn voor dit soort informatie. Als er geen andere overwegingen zijn, lijkt het mij het meest redelijk om ” het project op de rem te zetten ” , het van de SD-agenda te verwijderen en de onderhandelingen met RDIF voort te zetten om redelijke commerciële voorwaarden te bereiken “, schreef Maly. 

Kirill Dmitriev kreeg dit vertrouwelijke bericht van Maly en daarin liet hij in het rood opmerkingen achter voor Shamalov onder Maly’s stellingen, waarmee hij het niet eens was. Als gevolg hiervan luisterde het management van Sibur niet naar Maly. In november 2015 werd de deal gesloten: RDIF kocht samen met een consortium van investeerders een terminal in Ust-Luga voor $ 700 miljoen.  

Kirill Dmitriev reageerde niet op het verzoek van Vital Stories en legde niet uit waarom hij de vertrouwelijke RDIF-documenten met Shamalov deelde en in wat voor soort verantwoordelijkheid is voorzien in het staatsfonds dat door hem wordt geleid.  

Gewenste partner met een hulpmiddel 

De zaken van de schoonzoon van Vladimir Poetin waren heel anders dan de algemeen aanvaarde ideeën over ondernemingsactiviteiten, niet alleen omdat hij geweldige deals wist te sluiten om aandelen van een strategische onderneming miljoenen keren goedkoper te kopen dan hun marktwaarde, maar ook omdat hij een ongelooflijk populaire partner bleek te zijn, een persoon voor wie Er was letterlijk een rij zakenlieden met de meest verleidelijke aanbiedingen. Tegelijkertijd kreeg Shamalov aandelen in verschillende ondernemingen aangeboden, zonder dat hij enige investering van hem verlangde, kennelijk in de veronderstelling dat de schoonzoon van de president zaken zou kunnen helpen met iets waardevollers in het moderne Rusland dan geld. 

In 2017 werd Shamalov bijvoorbeeld benaderd door zijn klasgenoot Dmitry Utevsky en bood hij een aandeel aan in een groot afvalbedrijf in de regio Leningrad. Oetevsky beloofde zijn partner een ‘vast jaarinkomen’ en in ruil daarvoor – letterlijk – ‘administratieve middelen (tenminste op het niveau van het hoofd van de regio)’. We weten niet wat Shamalov specifiek op dit voorstel antwoordde, maar er zijn voorbeelden in zijn mail waarin hij zijn partners hielp bij het oplossen van problemen op het hoogste staatsniveau. 

Shamalov was samen met zijn vader jarenlang mede-eigenaar van de Russian Cement Company en de Siberian Cement Holding. De belangrijkste eigenaar van deze bedrijven, Oleg Sharykin, zei in een interview met Kommersant dat hij vriendschappelijke relaties had met Shamalov Sr. “Allereerst zijn Nikolai Terentyevich en ik vrienden, en ons bedrijf is gebaseerd op menselijke relaties.”

Oleg Sharykin

Oleg Sharykin

Foto: “Russian Cement Company”
 

In 2016 kwam Sharykin in een onaangenaam verhaal terecht. Op 7 april doorzochten officieren van de Onderzoekscommissie en FSB-agenten zijn huis in het dorp Nikologorskoje in de regio Moskou en het kantoor van zijn firma in Moskou. En al op 11 april, dat wil zeggen vier dagen later, ontving Kirill Shamalov een brief van Valery Bodrenkov, vice-president van Siberian Cement. Het onderwerp van de brief was als volgt: “Voor de borgsteller, een ‘zachte’ versie” – en hij ging vergezeld van verschillende certificaten en een oproep gericht aan Vladimir Poetin van Oleg Sharykin.

In zijn brief aan de “borgsteller” (de gesprekspartners noemen de president van Rusland – de borgsteller van de grondwet. – Vert ) schreef Sharykin dat de huiszoekingen zouden zijn geïnitieerd door zijn “zakelijke tegenstander” Andrei Muravyov, de voormalige president van Sibirskiy Cement. 

“Ik vraag u oprecht, beste Vladimir Vladimirovich, om deze situatie onder uw persoonlijke controle te brengen, om de leiding van de procureur-generaal van de Russische Federatie te instrueren om een ​​juridische beoordeling te geven van de acties van de FSB en de Onderzoekscommissie van de Russische Federatie in de afleveringen met zoekopdrachten in mijn woonplaats,” schreef Sharykin aan het einde van zijn brief. 

Nadat hij dit beroep had ontvangen, stuurde Kirill Shamalov het dezelfde dag naar zijn secretaris met het verzoek het af te drukken. We weten niet of Shamalov deze brief vervolgens naar zijn schoonvader bracht, maar dit was niet de enige keer dat Sharykin hem om hulp vroeg, en er is bewijs in het archief dat de schoonzoon van Vladimir Poetin op deze verzoeken reageerde.

Een jaar later, in april 2017, stuurde Oleg Sharykin nog twee brieven aan Kirill Shamalov gericht aan de president van Rusland. In de eerste klaagde Sharykin bij Poetin dat zijn bedrijf, Ceramic Technologies (de vader van Shamalov was ook een aantal jaren mede-eigenaar), een innovatieve methode had ontwikkeld om radioactief afval te begraven, maar het staatsbedrijf Rosatom neemt geen beslissingen over samenwerking. 

“Ik vraag u om het hoofd van de staat Atomic Energy Corporation“ Rosatom ”AV Likhachev te instrueren. over de oprichting en uitvoering van een gezamenlijk programma, “ – vroeg Sharykin Putin aan het einde van de brief. 

In een andere toespraak tot de president klaagde de partner van Shamalov dat hetzelfde bedrijf, Ceramic Technologies, optica ontwikkelt voor ruimtetelescopen en telescopen op de grond, maar het staatsbedrijf Roscosmos koopt ze niet. 

‘Ik vraag u om de algemeen directeur van de staatsbedrijf voor ruimtevaartactiviteiten “Roskosmos” IA te instrueren Komarov om een ​​gezamenlijk programma te ontwikkelen voor de implementatie van bestaande technologieën, ” – Sharykin eindigde de brief met een bekend verzoek aan Poetin. 

Het lijkt erop dat Shamalov – althans gedeeltelijk – zijn partner heeft kunnen helpen. Twee weken later, op 12 mei 2017, stuurde Sharykin hem nog een e-mail: 

‘Kirill, goedemorgen. Ik stuur de protocollen. De ontmoeting met de KSV verliep goed, hij verdiepte zich zorgvuldig in alle zaken. Ik schud stevig de hand. ” 

De afkorting “KSV” komt overeen met de volledige initialen van Sergei Vladilenovich Kiriyenko, het voormalige hoofd van Rosatom, en destijds – zoals vandaag de dag – het eerste plaatsvervangend hoofd van de presidentiële administratie van Rusland. Sharykin voegde bij zijn brief de notulen van de bijeenkomst met de leiding van Rosatom, waarop kwesties van verdere samenwerking tussen het staatsbedrijf en het bedrijf Ceramic Technologies werden besproken.  

Sharykin beantwoordde de vragen van Belangrijke Verhalen niet.

Kirill en Katya: liefde, scheiding, offshore en onbeperkte middelen. De geschiedenis van het meest geheime stel van Rusland Deel 3

7 december 2020 Istories Deel 3

  • Genereus geschenk 
  • Zoeken naar “bruidsschat” 
  • Aankoop van Sibur  

Genereus geschenk 

Te oordelen naar zijn brieven bezat Kirill Shamalov offshore-bedrijven, zowel vóór zijn huwelijk met Katerina Tikhonova, als nadat hij de schoonzoon werd van de president van Rusland. De meeste van deze firma’s, die werden geleid door advocaten uit verschillende landen over de hele wereld, waren geregistreerd onder nepmensen. De belangrijkste bewaarder van de offshore-geheimen van Kirill Shamalov en zijn vader Nikolai was Dario Item, de ambassadeur van de kleine staat Antigua en Barbuda, die de belangen van zijn land in Spanje, Monaco en Liechtenstein behartigde. 

Dario-item

Dario-item Foto: persoonlijke pagina van Dario Item op Instagram

 

Kirill en Katya: liefde, scheiding, offshore en onbeperkte middelen. De geschiedenis van het meest geheime stel van Rusland

In juni 2013 verwierf het offshorebedrijf van Kirill Shamalov uit Belize, Kylsyth Investments Ltd, van een ander offshorebedrijf van de Britse Maagdeneilanden, Volyn Portfolio Corp., 38 duizend aandelen van een ander offshorebedrijf van het eiland Guernsey, Themis Holdings Ltd. Themis Holdings Ltd was destijds de moedermaatschappij van Sibur. Met andere woorden, door aandelen van Themis Holdings Ltd te kopen, werd Shamalov automatisch de eigenaar van 3,8% van Sibur. Voorafgaand aan deze transactie bezat hij al 0,5% van de participatie: het totale aandeel in Sibur bedroeg dus 4,3%.   

Maar het meest interessante in deze reeks deals is niet eens het feit dat de schoonzoon van Vladimir Poetin, ondanks de ‘nationalisatie van de elites’ van de president, exotische offshorebedrijven gebruikte om te investeren in een strategische Russische onderneming, maar hoeveel hij voor de aandelen betaalde. De prijs van 3,8% van Sibur was slechts $ 100 voor hem. Tegelijkertijd schatte Shamalov zelf in een interview met de krant Kommersant de hele Sibur op $ 10 miljard. Zo zou de marktprijs van zijn belang ongeveer $ 380 miljoen kunnen zijn (exclusief de korting voor niet-controlerende natuur) – of 3,8 miljoen keer meer dan de schoonzoon van de president van Rusland ervoor betaalde. 

De persdienst van Sibur bracht aan Vostochnye Stories een opmerking over van de bestuursvoorzitter van het bedrijf, Dmitry Konov. “De deals in 2013 vonden plaats in een van de fasen van het programma van aanvullende motivatie dat de aandeelhouders in 2011 lanceerden voor een breed scala aan topmanagers van het bedrijf. Verschillende stadia betekenden verschillende deelnemers en verschillende voorwaarden voor verschillende groepen deelnemers. De verkoopvoorwaarden van aandelen in het kader van de door u genoemde transactie verschilden niet van de verkoopvoorwaarden van een aantal andere managers, exclusieve voorwaarden voor K.N. Shamalov was er niet. Misschien houdt u er geen rekening mee dat bij het beoordelen van de waarde van aandelen, ook de omvang van de schuld van deze juridische entiteit in aanmerking wordt genomen / in aanmerking wordt genomen “, aldus Konov. 

Belangrijke Stories beoordeelde echter het rapport over de waardering van Sibur-aandelen dat in 2014 werd uitgevoerd op verzoek van de aandeelhouders van het bedrijf. Een onafhankelijke expert schatte het bedrijf zelfs nog duurder dan Shamalov in een interview met Kommersant, op $ 15,4 miljard. 

Daarnaast onderzocht Important Stories de contracten van 11 topmanagers die deelnamen aan het optieprogramma van Sibur, waar Konov over spreekt. En ze betaalden allemaal echt geld voor aandelen – met een korting van ongeveer 15% van hun marktwaarde, wat normaal is bij dergelijke stimuleringsprogramma’s. De uitvoerend directeur van het bedrijf Sergey Komyshan moest bijvoorbeeld volgens het contract $ 21,6 miljoen betalen voor zijn aandeel van 0,26% in Sibur. Dat wil zeggen, voor het pakket dat 15 keer minder is dan dat van de schoonzoon van de president van Rusland, gaf Komyshan 216 duizend keer meer. De vice-president van Sibur Aleksey Filippovsky moest 12,7 miljoen dollar betalen voor zijn aandeel van 0,15%. 

Toen Dmitry Konov door “Belangrijke verhalen” werd gevraagd waarom andere managers, in tegenstelling tot Shamalov, echt geld betaalden voor aandelen, zei Dmitry Konov alleen dat we “onjuiste cijfers” gebruikten, maar welke cijfers volgens hem “correct” waren. verduidelijkt.   

Vladimir Putin op bezoek in Voronezhsintezkauchuk (Kirill Shamalov uiterst rechts), 2013

Vladimir Putin op bezoek in Voronezhsintezkauchuk (Kirill Shamalov uiterst rechts), 2013

Foto: presidentiële regering van Rusland
 

In december 2013 haalde een ander offshorebedrijf dat met Shamalov van de Britse Maagdeneilanden is geassocieerd, Lauruz Ltd, $ 250 miljoen op op de zekerheid van 2% van Themis Holdings Ltd (of 8,2 miljard roebel tegen de toenmalige wisselkoers – dit is het geschatte jaarlijkse budget van een gemiddelde Russische stad: bijvoorbeeld Tver ). De garantsteller voor deze leningsovereenkomst was Kylsyth Investments Ltd. 

Als u in de war bent over deze fijne kneepjes van offshore en prijzen, dan kunt u de video bekijken waarin we duidelijk uitleggen wat er is gebeurd. Maar als je een spade een spade noemt, gebeurde het volgende: de offshore schoonzoon van de Russische president kocht voor $ 100 wat ongeveer 380 miljoen kostte. 

En dit was nog maar het begin van de ongekende verrijking van Kirill Shamalov.

Zoeken naar “bruidsschat”           

Kirill Shamalov had veel geluk met zijn adviseurs en assistenten. Te oordelen naar de brieven uit het archief werkte een team van mensen voor hem, die projecten zochten waarin hij kon investeren, samenvattingen voor hem schreven voor toespraken op fora en raden van bestuur, en zelfs onmiddellijk antwoord gaven op mogelijke vragen van luisteraars – net als toen hij een student was toen hij werd geholpen met verdedigen proefschrift en bereidde een toespraak voor voor een toespraak voor de attestcommissie. 

Na hun huwelijk met Tikhonova begonnen talloze assistenten van de schoonzoon van de Russische president in volle gang te werken: ze moesten een groots financieel project vinden dat eigendom zou zijn van hun baas. Shamalov begon brieven na elkaar te ontvangen met fantastische aanbiedingen ter waarde van miljarden dollars – en de schoonzoon van Vladimir Poetin koos ze op de manier waarop we melk in een winkel kiezen.  

Op 16 mei 2013 stuurde Shamalovs assistent Denis Nikienko hem een ​​idee om tegelijkertijd aandelen te verwerven in drie bedrijven – Rostelecom, Tele2 en Tricolor TV – om ze vervolgens te verenigen tot een “nationale telecommunicatieleider”, zoals vermeld in de nota. De totale kosten voor de implementatie van dit idee bedroegen ongeveer $ 9 miljard. Waar kon Shamalov dat geld vandaan halen? Nikienko legde in een notitie uit:

“Er wordt voorgesteld om kredietmiddelen van VTB, Sberbank en Gazprombank te beschouwen als een financiële basis voor de overname. Tegelijkertijd lijkt het aanvaardbaar om de zogenaamde ” eigen ” 20-30 procent van de fondsen te “storten” in kapitaalvriendelijke financiële instellingen, zoals Gazfond en Gazprombank. 

Naast het feit dat Shamalovs grandioze financiële plannen zouden worden gefinancierd door zijn assistent ten koste van de staatsbanken, is er nog een andere belangrijke zin in het citaat hierboven – over “de zogenaamde” eigen “20-30 procent. 

Denis Nikienko
Denis Nikienko
Foto: SpbLegalForum / Youtube
 

Wanneer iemand een hypotheek neemt bij een bank om een ​​appartement te kopen, moet hij 20-30% van de huisvestingskosten betalen. Hetzelfde gebeurt wanneer een investeerder een actief verwerft, vooral als het gaat om grootse projecten ter waarde van honderden miljarden roebel. Afgaande op de opmerking van Nikienko waren de assistenten van Shamalov echter niet van plan om het eigen geld van hun baas bij te dragen, maar stelden ze voor om ‘bevriende financiële instellingen te verhuren, bijvoorbeeld Gazfond’, dat door een gelukkig toeval wordt geleid door Shamalovs oudere broer Yuri. 

De knapste koppen in Rusland werkten aan het vinden van een bedrijf voor de schoonzoon van de president. In augustus en september 2013 stuurde Nikienko zijn baas verschillende aanbiedingen van Sergei Kotlyarenko, de vermogensbeheerder van de voormalige vice-premier en nu voorzitter van het VEB.RF-staatsbedrijf Igor Shuvalov. 

In zijn eerste brief bood Kotlyarenko Shamalov aan om een ​​hele toren en een zakencentrum in het wolkenkrabberdistrict van Moskou te kopen voor $ 1,3 miljard. Het tweede idee van Kotlyarenko was “om een ​​wereldleider op het gebied van olievelddiensten te creëren” door de overname van Integra en de daaropvolgende aankoop van RN-Bureniya (onderdeel van Rosneft). “De inkomsten van het bedrijf voor 2014-2015 kunnen op 4,5 miljard dollar per jaar worden gebracht”, zei Kotlyarenko in een notitie. Hij weigerde onze vragen te beantwoorden.  

Eindelijk, in april 2014, stuurde Nikienko Shamalov nog een briefje met verschillende voorstellen tegelijk. De eerste was de aankoop van 51% van het VSMPO-Avisma-bedrijf, de grootste titaniumproducent ter wereld (dit belang was op dat moment meer dan een miljard dollar waard).

“Waarom 51%? Als een persoon op de sanctielijst staat, kunnen Amerikaanse burgers en bedrijven geen zaken doen met bedrijven waarvan de persoon onder de sancties meer dan 50% bezit. Omdat de Verenigde Staten geïnteresseerd zijn in samenwerking met VSMPO-Avisma, is het onwaarschijnlijk dat dit bedrijf of zijn aandeelhouder op de sanctielijst staat, ” legde Nikienko de voordelen uit van het kopen van een titaniumbedrijf.  

Nikienko’s tweede voorstel was de aankoop van een extra belang in Sibur. 

“De aanwezigheid in de hoofdstad van het GNT-bedrijf (wat betekent dat Gennady Nikolayevich Timchenko – Vert. ) Zorgt voor beperkingen op zijn bedrijfsactiviteiten. Er zijn al gevallen waarin banken en zakenpartners weigerden samen te werken met Sibur (vanwege Timchenko’s opname op de sanctielijsten – red. ). Om het probleem op te lossen, wordt voorgesteld om het aandeel van GNT uit te kopen. De terugkoop kan worden uitgevoerd voor twee managers van de Vennootschap met de daaropvolgende consolidatie van het aandeel in dezelfde handen (het mechanisme om kunstmatige schuld te creëren en deze terug te betalen met een tweede aandelenpakket is uitgewerkt), ” aldus de nota.

Zoals latere gebeurtenissen lieten zien, heeft Kirill Shamalov blijkbaar besloten tot dit voorstel. Het meest interessante in de notitie is de beschrijving van het plan voor de terugkoop van Sibur-aandelen van Gennady Timchenko: “het creëren van kunstmatige schuld” en de aflossing ervan door een aandelenpakket. Soortgelijke regelingen worden in de juridische literatuur en in de uitspraken van arbitragehoven beschreven als een populaire manier om voor bijna niets controle te krijgen over de activa van ondernemingen. 

Aankoop van Sibur     

Op 1 augustus 2014 registreerde Kirill Shamalov het bedrijf Yauza 12 op het adres van zijn appartement aan de Zoological Street in Moskou. Al zes dagen later, op 7 augustus, verwierf Yauza 12, te oordelen naar zijn brieven, 17% van Sibur. De marktwaarde van dit pakket was bijna 80 miljard roebel. Shamalov vertelde Kommersant dat hij dit geld had geleend van Gazprombank (wiens raad van bestuur ook zijn broer Yuri omvat – red. ) Voor de zekerheid van zijn eigen vermogen. Wat deze activa waren, legde hij niet uit. 

In het kader van het Sibur-optieprogramma verzamelde Shamalov voor bijna niets meer dan 4% van het belang, waarvan hij in theorie ongeveer $ 500 miljoen kon ophalen. Maar waar haalde de jonge zakenman het resterende bedrag vandaan om aandelen te kopen? 

Kirill Shamalov

Kirill Shamalov

Foto: “Sibur”
 

Helaas geven de brieven van Shamalov geen antwoord op deze vraag, behalve de notitie van zijn assistent Denis Nikienko, waarin het idee werd geuit om Timchenko’s belang in Sibur te verwerven met behulp van het mechanisme van “het creëren van kunstmatige schulden en het terugbetalen met een tweede blok aandelen”.  

Wanneer en hoe het bedrijf Yauza 12 van Shamalov zijn enorme lening heeft afbetaald, weten we niet. In Rosstat zijn de laatste financiële overzichten van het bedrijf beschikbaar voor 2016, en daarin, in de regel “Geleende fondsen”, werd nog 80 miljard roebel aangegeven. En in september 2017 besloot Shamalov, te oordelen naar de gegevens van de Federale Belastingdienst (FTS), om Yauza 12 te liquideren en deed het in december van hetzelfde jaar.     

Hoe het ook zij, Shamalov werd de op een na grootste aandeelhouder van de grootste petrochemische holding van het land (met een aandeel van 21,3%) en trok media-aandacht. En waarschijnlijk om veel vragen over zijn familiebanden en bronnen van rijkdom te voorkomen, gaf de schoonzoon van de president een interview dat al meerdere keren in deze tekst werd aangehaald aan de krant Kommersant, die hem geen scherpe vragen stelde. 

Het interview eindigde met een patriottische verklaring van Shamalov. “Ik ben geboren, getogen en woon in Rusland. En mijn bedrijf is hier ook. En dat allemaal in de Russische jurisdictie, en niet offshore. Het bouwen van een soort alternatief vliegveld, het organiseren van bedrijven in het buitenland gaat niet over mij ”, zei de schoonzoon van Vladimir Poetin, kennelijk vergetend dat hij Sibur-aandelen kocht voor een bedrijf uit Belize en een kasteel in Frankrijk bezat via een bedrijf uit Monaco. , en in hetzelfde 2015, toen hij een interview gaf, opende hij verschillende rekeningen in Zwitserland. Maar tegen 2017, toen de sancties een steeds grotere kring van kennissen van Vladimir Poetin begonnen te bestrijken, begonnen de financiële advocaten van Shamalov de activiteiten van zijn bedrijven en fondsen met rekeningen bij Europese banken te beperken en registreerden ze een speciaal fonds voor hem, het Centurion International Fund, op Labuan Island, een offshore-gebied. dat deel uitmaakt van Maleisië. Dit fonds is eigendom van offshorebedrijven uit Belize – een klein staatje aan de Caribische kust, dat tot 1973 Brits Honduras heette.  

Poetins dochter in miljardenzaken

Yekaterina Tikhonova heeft samen met haar man een vermogen van 2 miljard dollar, onthult Reuters. Ze staat aan het roer van een project van de prestigieuze Staatsuniversiteit van Moskou. Het Kremlin noemt de onthullingen roddel en achterklap.

12 november 2015 Steven Derix NRC

Ze is klein van stuk, lijkt sprekend op haar moeder, danst rock-’n-roll op wereldniveau en is samen met haar man goed voor zo’n 2 miljard dollar.

Poetins dochter in miljardenzaken

Yekaterina Tikhonova(29) is de jongste dochter van Vladimir Poetin. De Russische president heeft zijn twee dochters altijd zorgvuldig uit de publiciteit gehouden, maar dankzij Reuters was Yekaterina Tikhonova deze week even groot nieuws. Het Britse persbureau deed onderzoek naar de bezittingen van Yekaterina Tikhonova en Kirill Shamalov, die zij zelf omschrijft als haar echtgenoot.

Yekaterina Tikhonova gebruikt naam van haar grootmoeder Yekaterina Tikhonova Shkrebneva

Onderzoek Navalny: ‘Medvedev baadt in geheime weelde’

6 maart 2017 Het Raam op Rusland

Het Fonds ter bestrijding van corruptie van oppositiepoliticus Aleksej Navalny beschuldigt premier en ex-president Dmitri Medvedev van grootscheepse corruptie. Op internet publiceerde Navalny een video en een serie documenten, waarin hij onthullingen deed over geheime bezittingen van Medvedev ter waarde van meer dan 1 miljard euro en hem één van de meest corrupte functionarissen noemde.

Onderzoek Navalny: ‘Medvedev baadt in geheime weelde’

Een van de oligarchen die met name wordt genoemd is de metaalmiljardair Oesmanov, die op de Forbes-lijst op de derde plaats staat van rijkste mensen in Rusland, met een geschat kapitaal van 12,5 miljard dollar. Hij heeft, zo blijkt uit documenten die Navalny’s organisatie heeft opgediept, het landhuis bij Moskou geschonken. Navalny karakteriseert de schenking als smeergeld aan Medvedev. De waarde schat Navalny op 5 miljard roebel, meer dan 86 miljoen dollar (of 81 miljoen euro).

Nog twee oligarchen figureren in de onthullingen: oliemagnaat Leonid Michelson, op de Forbes-ranglijst nummer 1, met een geschat kapitaal van 14,4 miljard dollar en gasbaron Leonid Simanovski, die als eigenaar van ‘slechts’ 1 miljard dollar te boek staat. Als gulle verstrekker van leningen noemt Navalny onder meer de bank van Gazprom.