Tag: Ndrangheta-leden kunnen pas in contact komen met andere misdaadbazen en leidende figuren uit de politieke en zakelijke wereld als ze een van de hogere doti-echelons bereiken
TISS N.V. online gaming licentiehouder Centennial Management en United Trust koning Gregory Elias hebben op 11 september 2021 de onshore bank Banco di Caribe aangekocht. Het hoofdkantoor van United is gevestigd in Amsterdam. De verkoop wordt volledig in contanten voldaan (KKC onderschrift)
Banco di Caribe is overgenomen door United Group Holdings BV. Dat is het holding-bedrijf van Gregory Elias, waar ook zijn United Trust onder valt. Banco di Caribe was onderdeel van de Ennia Holding
De Centrale Bank heeft de overname bevestigd. De verkoop is een belangrijke stap voor verzekeraar Ennia om weer financieel gezond te worden.
Wat voor prijskaartje er aan de overname hangt is niet bekend gemaakt. Het gaat om een overname van Banco di Caribe op alle eilanden: Curaçao, Bonaire, Aruba en Sint Maarten.
17 september 2021
De Centrale Bank van Aruba (CBA) heeft nog geen toestemming gegeven voor de verkoop van Banco di Caribe aan United Group Holdings. Zo schrijft de CBA vrijdag in een persbericht.
De CBA laat weten dat het volgens artikel zeventien van de Landsverordening toezicht kredietwezen het een natuurlijke persoon of rechtspersoon verboden is zonder voorafgaande toestemming van de CBA een gekwalificeerde deelneming in een kredietinstelling te verwerven.
Het kabinet Pisas is nog maar net in functie of het lijkt de macht over de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten naar zich toe te willen trekken. Minister van Financiën Javier Silvania (MFK) heeft de zittende leden van de Raad van Commissarissen meegedeeld dat zij niet op een herbenoeming hoeven te rekenen als in augustus hun termijn afloopt.
“Bij deze gelegenheid heeft de minister de aftredende leden bedankt voor de door hun gedurende de afgelopen vier jaren bewezen diensten. Er zijn inmiddels stappen gezet om de vacatures, die in augustus in de Raad van Commissarissen van de CBCS zullen ontstaan, in te vullen”, aldus een persbericht van het ministerie.
De verklaring roept meer vragen op dan deze beantwoordt. Zo wordt er gesproken over een besluit van de Raad van Ministers, maar is onduidelijk of de regering van Sint Maarten is geconsulteerd. Leden van de RvC worden door de beide landen gezamenlijk benoemd. Ook is niet duidelijk of het besluit eveneens betrekking heeft op de leden die namens Sint Maarten deel uitmaken van de RvC.
De mededeling over de vervulling van de vacatures roept eveneens vragen op. In het Statuut van de Centrale Bank is vastgelegd dat de regeringen alleen kandidaten kunnen benoemen die door de zittende RvC zijn voorgedragen.
Een eerder MFK-kabinet (Schotte) probeerde in 2010/2011 ook al zijn greep op de Centrale Bank te vergroten door toenmalig president-directeur Tromp te vervangen door een vazal van de aan maffia gelinkte casinobaas Corallo. Dat leidde tot een conflict met Sint Maarten waarmee de Centrale Bank wordt gedeeld. Oud-premier Schotte verdween wegens ambtelijke corruptie achter de tralies.
30 juni 2021 Cecilia Anesi (IrpiMedia), Margherita Bettoni en Giulio Rubino (IrpiMedia)
Met logistieke steun van een telg met de bijnaam ‘Little Kiss’, gebruikte de Giorgi-Boviciani-clan van de misdaadgroep ‘Ndrangheta Noordwest-Europa als cocaïne- en belastingontduikingsparadijs.
Belangrijkste bevindingen
Volgens onderzoekers heeft de Giorgi-Boviciani-clan geholpen toezicht te houden op een cocaïnepijplijn van meerdere miljoenen dollars van Latijns-Amerika naar Europa.
Geholpen door een Braziliaanse gevangenisbende verscheepten de ‘Ndrangheta drugs naar Antwerpen, Rotterdam en Hamburg, vaak via West-Afrika.
De Giorgi’s speelden een belangrijke overbruggingsrol door deze cocaïne van verre kartels te kopen en te verkopen aan Europese kopers, die het vervolgens filterden aan straatdealers.
Naast het verspreiden van cocaïne in heel Europa, zeggen functionarissen dat de Giorgis de opbrengst via de voedsel- en restaurantindustrie naar de legale economie hebben verplaatst.
Op een oktoberavond in 2018, toen Sebastiano Giorgi en een Roemeense medewerker huppelden en heen en weer zwaaiden in een chique uitgaansgelegenheid in Stuttgart, waren ze zich er gelukkig niet van bewust dat elke beweging door de politie in de gaten werd gehouden. De politie had gezien hoe het paar een maaltijd klaarmaakte voordat ze hen en hun ‘dates’ de dansvloer op volgden, in de veronderstelling dat de gangsters elkaar ontmoetten om over drugs te praten. Sterker nog, ze waren bezig met de sekswerkers die ze in de stad hadden uitgezet.
Duitse autoriteiten en Italiaanse antimaffia-politie hielden Giorgi – bekend als “Bacetto” of “Kleine Kus” – jarenlang in de gaten. Hij was een opkomend figuur in de Italiaanse criminele organisatie ‘Ndrangheta. Hij was gevestigd op twee uur rijden in het pittoreske stadje Überlingen aan het meer, waar hij een Italiaans eetcafé runde dat veel toeristen bezochten. Hoewel Bacetto’s restaurant niet altijd de beste recensies van dineergasten heeft gekregen, krijgt hij hoge cijfers van onderzoekers voor zijn andere zaken: het beheren van een cocaïnepijplijn van meerdere miljoenen euro’s van Latijns-Amerika naar Europa.
Deze tweedelige serie, gebaseerd op twee jaar onderzoek door verslaggevers van IrpiMedia en OCCRP, onderzoekt hoe het netwerk van ‘Ndrangheta’s werkt. Het eerste deel concentreert zich op de groep in Europa en laat zien hoe een goed verbonden clan cocaïne over het continent pendelt en de opbrengst naar de legale economie verplaatst. Het tweede deel duikt in de Latijns-Amerikaanse kant van de operatie en laat zien hoe de topmakelaars en leveranciers van de ‘Ndrangheta werken vanuit een reeks havens waar corruptie de cocaïnehandel laat bloeien.
Terug in San Luca, het spirituele huis van de ‘Ndrangheta, in de zuidelijke regio van Calabrië, hadden de Giorgis – bekend als ‘Boviciani’ om hen te onderscheiden van andere lokale Giorgis – allianties aangegaan met de beste ‘Ndrangheta-families om een kartel van drugskopers te vormen. Vanuit zijn basis in Zuid-Duitsland breidde Bacetto het netwerk uit met internationale bendes die mee wilden doen aan de actie.
Het bereik van de ‘Ndrangheta’s strekt zich uit tot ver buiten Europa, tot Colombiaanse en Mexicaanse kartels. Via makelaars in Paraguay en Uruguay – met logistiek verzorgd door een gevreesde gevangenisbende in Brazilië – vervoeren ze drugs naar de havens van Antwerpen in België, Rotterdam in Nederland en Hamburg in Duitsland, vaak via West-Afrika. Zodra de cocaïne Noordwest-Europa bereikt, nemen de Italianen de controle over.
IrpiMedia en OCCRP gebruikten gerechtelijke en politiedocumenten en interviews met wetshandhavingsbronnen om een jarenlang politieonderzoek te reconstrueren naar een netwerk van Albanezen, Roemenen, Colombianen, Mexicanen en Brazilianen, die niet alleen de havens van Europa, maar ook de criminele knooppunten van Latijns-Amerika en West-Afrika.
Op 5 mei van dit jaar culmineerde het onderzoek dat bekend staat als “Operatie Platinum” met ongeveer 800 politie- en belastinginspecteurs die 32 vermeende gangsters in Italië en Duitsland arresteerden. Een Duitse aanklager noemde het “een slechte dag voor de donkere kant van de macht”.
Bacetto’s slechte dag was negen maanden eerder al gebeurd.
Een familielid beschreef hem ooit gekscherend als lui en zei dat hij ’s morgens vroeg wakker wordt, een kop koffie drinkt en dan weer naar bed gaat’. En in juli 2019 slaapwandelde de gezochte gangster regelrecht in hechtenis nadat hij langs een controlepost van de militaire politie in de buurt van zijn woonplaats was gereden en werd aangehouden omdat hij getinte ramen had, volgens een bericht in de lokale media. De militaire politie arresteerde hem vervolgens voor eerdere misdrijven.
Bacetto en andere hoofdpersonen in de volgende zaak wachten nog steeds op hun proces, en beschuldigingen die door politiebronnen en in officiële aanklachten zijn geschetst, zijn nog niet bewezen in de rechtbank. Meerdere pogingen om contact op te nemen met een juridisch team waarvan bekend is dat het de Giorgis heeft vertegenwoordigd, zijn onbeantwoord gebleven.
Operatie Platinum vond zijn oorsprong in de verklaringen van Domenico Agresta, een eenmalige ‘Ndrangheta-baas die in 2016 staatsgetuige werd en het jaar daarop vorm begon te krijgen.
In september 2017, toen Agresta’s neef en drie andere aan ‘Ndrangheta gelieerde narco’s hun weg naar München begaven, zogenaamd om de vieringen van het Oktoberfest bij te wonen, veronderstelden onderzoekers dat de reis eigenlijk bedoeld was om hen te laten kennismaken met leden van de Giorgi-clan die in Duitsland woonden. Vanaf oktober 2017 begon een van deze leden, Domenico Aspromonte, telefonisch te communiceren met een Duits nummer dat werd gebruikt door een neef van de Giorgis.
Nadat de neef een bochtige roadtrip tussen Duitsland en Italië had gemaakt, begonnen Italiaanse onderzoekers en de Duitse federale politie informatie uit te wisselen. Het gevoel was op dat moment dat de familie Giorgi, gevestigd in San Luca, Überlingen en Baden Baden, cocaïne vervoerde en geld witwaste.
Na voorbereidende gesprekken openden Duitse aanklagers een onderzoek naar de Giorgis en op 8 mei 2018 werd een gezamenlijk onderzoeksteam opgericht tussen de Italianen en de Duitsers. Dit teamwork culmineerde uiteindelijk in de Platinum-invallen en arrestaties van 5 mei 2021.
De Giorgi-Boviciani-clan
Ondanks de pittoreske locatie aan het water aan het Bodenmeer in het stadscentrum van Überlingen, oogst het Ristorante Paganini matige recensies. Klanten online klagen over de “vreselijke salade”, spaghetti die “te gaar en smakeloos” is en “een vlieg in de tortellini”, hoewel men toegeeft dat het Italiaanse personeel “vriendelijk genoeg” is.
Paganini beoordeelt een lage 61e van de 62 restaurants in Überlingen op Tripadvisor. Maar voedsel is waarschijnlijk niet de grootste zorg van de Giorgi-Boviciani-clan: de ‘Ndrangheta-cel, zeggen onderzoekers, heeft het afgelopen decennium een crimineel leengoed gevestigd in Überlingen, gesteund door belangrijke narco-families thuis in San Luca.
In het bijzonder zijn de Giorgi’s verbonden met de ‘Ndrangheta’s Romeo-Staccu-clan, die op zijn beurt werkt onder de Pelle-Gambazzas, ‘Ndrangheta-royalty’s die heersen over een van de drie gebieden waarin de groep de Italiaanse provincie Reggio Calabria heeft verdeeld.
De ‘Ndrangheta werd opgericht in de jaren 1860 in Calabrië, maar groeide aan macht door families via kettingmigratie over de hele wereld te sturen. Tegenwoordig is het een wereldwijde instelling die bestaat uit aangesloten clans die werken onder een hiërarchische structuur. Met grote voetafdrukken in Italië, Duitsland, Canada, de VS en Latijns-Amerika, kan de misdaadgroep de prijs van cocaïne over de hele wereld beïnvloeden.
Het ‘Ndrangheta-systeem is onderverdeeld in doti, of rangen. ‘Ndrangheta-leden kunnen pas in contact komen met andere misdaadbazen en leidende figuren uit de politieke en zakelijke wereld als ze een van de hogere doti-echelons bereiken.
De ‘Ndrangheta verhult haar illegale activiteiten vaak onder de vlag van legitieme zaken: ze beginnen echte bedrijven in een bepaald gebied en gebruiken die legitimiteit om over de grenzen uit te breiden.
“Door de activiteiten per land op te splitsen, wil het maffianetwerk juridische verschillen tussen strafrechtelijke jurisdicties uitbuiten en aan de aandacht ontsnappen, aangezien elk misdrijf, indien alleen afzonderlijk onderzocht, kan lijken op een geïsoleerde handeling in plaats van onderdeel van een internationale operatie”, aldus de Europese Commissie. Dat zei het Agentschap van de Unie voor justitiële samenwerking in strafzaken (Eurojust) in december 2018.
In december 2018, tijdens een mislukking die de voorbode was van Operatie Platinum, werden 84 ‘Ndrangheta-leden in heel Europa vastgehouden bij een operatie van Eurojust, genaamd “Pollino”. Bijna vier ton cocaïne, aanzienlijke hoeveelheden andere drugs en twee miljoen euro aan contant geld werden in beslag genomen.
Volgens Europol begon die zaak toen de Nederlandse autoriteiten in 2014 in contact kwamen met Eurojust over vermoede witwaspraktijken waarbij partners in Italiaanse eetgelegenheden in Nederland betrokken waren en hun connecties met de Duitse regio Noordrijn-Westfalen.
De Giorgi’s zijn geen ‘Ndrangheta-aristocraten, maar onder deze rigide structuur speelden ze een cruciale overbruggingsrol door cocaïne te kopen bij Italiaanse makelaars in Latijns-Amerika, ervoor te zorgen dat het naar Europa werd verscheept en het vervolgens aan kleinere kopers verkocht, die het distribueerden aan straatdealers. Als dekmantel gebruikten ze restaurants en een import-exportbedrijf. Uit politiedossiers blijkt hoe ze foodtrucks gebruikten om cocaïne van Nederland en Spanje over het continent naar Italië te vervoeren.
In Überlingen werden de Giorgi’s vertegenwoordigd door Bacetto en zijn zwager Sebastiano Signati, terwijl Bacetto’s drie broers – Domenico, Francesco en Giovanni – in Italië bleven. Domenico en Francesco woonden in San Luca, en Giovanni woonde in Alghero, Sardinië.
Volgens onderzoekers importeerden de Giorgis voedsel uit Italië en verkochten het aan andere Italiaanse restaurants in Duitsland, hetzij rechtstreeks, hetzij via detailhandelaren, waarbij ze de verkoopbelastingen negeerden en kennelijk illegale winsten naar huis sluisden. Sommigen kochten de goederen uit angst toen ze de naam “Giorgi” hoorden, zei een politiebron. Anderen kochten ze gewoon omdat ze goedkoop waren.
Krediet: IrpiMedia/OCCRP
Het Ristorante Paganini wordt gezien in Überlingen, Duitsland.
Hoewel hij sinds 2012 in Italië wordt gezocht, opereerde Bacetto vrij in Duitsland, waar hij de geldstroom voor zijn gezin moest verzekeren, omdat zijn Italiaanse arrestatiebevel nooit onder de aandacht van de internationale wetshandhavers werd gebracht, zei de bron.
Volgens de onderzoekers van Operatie Platinum en het bijbehorende Italiaanse bevel tot bewaring, zou de familie Giorgi voedselproducten kopen in Italië en deze verkopen aan Italiaanse restaurants in Duitsland via bedrijven die ze daar hadden opgericht, zonder omzetbelasting te betalen. Dan zouden de Duitse bedrijven worden gesloten. Op een recente persconferentie schatte de Duitse hoofdofficier van justitie Johannes-Georg Roth dat ze in totaal meer dan twee miljoen euro aan belastingen hebben ontdoken.
Verslaggevers konden het eten niet proeven tijdens een bezoek aan de Paganini in januari 2020 omdat het eetcafé wegens de winter gesloten was. Maar aanwijzingen over de Europese partners van de Giorgis waren gemakkelijk te vinden. Een brievenbus aan de linkerkant van het gebouw bevatte een lange reeks namen; sommigen waren Giorgis en hun Calabrische medewerkers, maar drie met Roemeense achternamen maakten ook de lijst.
De politie heeft een pauze
Ondanks hun indrukwekkende inspanningen om illegale activiteiten binnen de legale economie te verbergen, lieten de Giorgi’s zichzelf in de steek op andere cruciale gebieden – vooral als het ging om hun interne communicatie. Ze zouden ook worden ondermijnd door voormalige bondgenoten die hadden besloten met de politie te praten.
Operatie Platinum vernauwde de Giorgis in 2017, toen de antimaffiapolitie in Turijn een familielid zag stoppen in hun stad terwijl ze op weg waren naar het noorden van Calabrië naar Überlingen. Bij het onderzoek was al snel de Duitse politie betrokken van de stad Friedrichshafen, op 30 minuten rijden langs het Bodenmeer van Überlingen, die de Italiaan op de terugreis naar het zuiden volgde.
De Giorgi’s gebruikten versleutelde EncroChat-telefoons, waardoor het onmogelijk was om hun communicatie te onderscheppen. Maar de onderzoekers van Turijn kregen halverwege 2018 een pauze toen Bacetto’s broer Giovanni, die in San Luca onder huisarrest had gestaan, toestemming kreeg om naar een huis op Sardinië te verhuizen. Bij het afluisteren van dit eigendom konden onderzoekers Giovanni’s gesprekken afluisteren met familieleden en vrienden, die pelgrimstochten zouden maken vanuit Calabrië of Piemonte om de familieleider Giorgi te ontmoeten.
Bacetto bleef meestal in Überlingen en sloot cocaïnedeals in België, Nederland en elders met de Roemeense, Albanese en Colombiaanse bendes die een sleutelrol spelen in de drugshandel rond de havens van Antwerpen en Rotterdam.
Het lijkt erop dat de high-stakes-industrie de familierelaties vaak onder druk zet.
In een afgeluisterd gesprek met zijn neef Antonio, berispte Giovanni Bacetto omdat hij te veel van zijn verdiensten voor zichzelf en zijn medewerkers in Duitsland hield, terwijl er meer naar de cassa comune had moeten gaan, een familiekat die werd gebruikt om drugsaankopen te financieren.
Antonio beschuldigde zijn familieleden in Duitsland van het jatten van 3.000 tot 4.000 euro per dag elke keer dat ze ‘werkten’ – zijn eufemisme voor het omgaan met drugs. Hij klaagde ook dat Bacetto zei dat hij geen geld had voor de cassa comune vanwege onkosten voor het Paganini-restaurant.
Krediet: IrpiMedia/OCCRP
De straten van Überlingen. De stad was de afgelopen jaren een veilige haven geworden voor ‘Ndrangheta-agenten.
Hoewel hij door zijn eigen familie werd gekleineerd in de afgeluisterde chats, was Bacetto in feite de ‘ziel’ van de cocaïnehandel van Giorgis, volgens een oude onderzoeker van de ‘Ndrangheta die om anonimiteit verzocht om de lopende operaties te beschermen.
Onderzoekers denken dat de Giorgi’s via Bacetto in contact kwamen met een belangrijke contactpersoon: Denis Matoshi, een van de hoofden van het Albanese Kompania Bello-kartel. Matoshi leidde een bende Albanezen in Rotterdam en Antwerpen en hield toezicht op de cocaïne die via Latijns-Amerika naar Europa werd verscheept.
Giuseppe Tirintino, een oude ‘Ndrangheta-smokkelaar die in 2015 begon samen te werken met de autoriteiten, zei dat Bacetto, gewapend met een fruitkopersvergunning, een gekoelde vrachtwagen had gebruikt om cocaïne die via Rotterdam werd verscheept te verbergen tussen fruitzendingen.
Tirintino zei dat zijn neef Bacetto “de goederen” leverde, wat cocaïne betekent, waarvoor de Giorgis 32.000 tot 33.500 euro per kilogram betaalden. Hij zei dat hij talloze ontmoetingen had met Bacetto, die heinde en verre reisde om deals te sluiten, waaronder reizen naar Rome en Rosarno, in Calabrië, maar ook naar Duitsland en Spanje.
Hij zei dat de twee elkaar ook ontmoetten in de Italiaanse kustplaats Genua, waar “de vrachtwagen was geladen met cocaïne die over zee kwam, in containers.” “Zij [de Giorgis] hadden grote financiële middelen”, zei hij. “Ze kochten nooit minder dan 30 kilo cocaïne per keer.”
Bacetto leek zichzelf ook als een grote speler te zien. In een onderschept gesprek in een afgeluisterde Audi A3 in november 2018 schepte hij op tegen zijn broer en neef dat ze 400.000 euro per jaar “netto” verdienden en zei dat het “ballen” kostte om te bereiken wat hij in Duitsland had.
“Niemand heeft me geholpen dit op te zetten”, zegt hij. “Wie anders dan ik zou het kunnen?”
De Antwerpse Verbinding
Jaarlijks worden meer dan 750 miljoen zeecontainers over zee vervoerd, goed voor 90 procent van de wereldwijde vrachthandel. Minder dan twee procent hiervan wordt ooit gescreend. In 2017 behandelde Antwerpen tot 3,5 miljoen inkomende zeecontainers, waarvan ongeveer één procent werd gecontroleerd.
Als grootste fruitverwerkingshaven van Europa heeft Antwerpen directe vrachtlijnen vanuit Colombia, Ecuador, Guatemala en Panama. Verse producten moeten snel worden verwerkt, wat betekent dat douane- en wetshandhavers vaak moeite hebben om zendingen grondig te screenen. Dit maakt de haven een populaire toegangspoort tot Europa voor drugshandelaren. In 2017 werd in de haven bijna 42 ton cocaïne in beslag genomen en in 2018 zo’n 50 ton. In 2020 was dit opgelopen tot ongeveer 65 ton. Elk jaar worden er nog tientallen tonnen onderschept voordat ze de haven zelfs maar kunnen bereiken.
Mensenhandelaars worden ook aangetrokken door de gemakkelijke toegang van Antwerpen tot Nederland, een belangrijke Europese markt waar grote hoeveelheden drugs worden verwerkt en versneden voordat ze naar kleinere distributeurs in heel Europa worden verzonden.
Gedurende 2018 volgden onderzoekers Bacetto en andere Giorgis op verschillende reizen naar Nederland. Tijdens deze reizen ontmoette Bacetto verschillende vermoedelijke drugshandelaren, waaronder de Roemeen Adrian Bogdan Andrei, alias “Andy”, die door de politie werd geïdentificeerd als Bacetto’s “footman”.
Andy liet Bacetto slapen in zijn appartement in Rotterdam en het als logistieke basis gebruiken terwijl hij tussen Amsterdam en Rotterdam verhuisde om Colombiaanse leveranciers te ontmoeten. Al die tijd waren onderzoekers op hun spoor en brachten ze het pad in kaart van ten minste één grote verdachte zending.
Krediet: Alamy
Containers worden gezien op een dok in de haven van Antwerpen.
In oktober 2018 hoorde Giovanni Giorgi een medewerker vertellen dat Bacetto te maken had met “buitenlanders” in Nederland die een lading van ongeveer 170 of 180 kilogram cocaïne verwachtten. Vervolgens, in een afgeluisterd gesprek van een Audi A3 die op 18 november 2018 tussen Überlingen en Amsterdam reed, bespraken Bacetto en zijn broer en neef hoe de Nederlandse transactie moest worden afgehandeld.
De Giorgi’s waren ongeveer ‘500’ schuldig, zeiden ze – een vergoeding die volgens de rechtbanken 500.000 euro was. Deze betaling moest worden afgewikkeld vóór 25 november, de dag dat de drugs vanuit Guayaquil, in Ecuador, in de haven van Rotterdam zouden aankomen. In Amstelveen bij Amsterdam zouden ze Andy en twee Colombianen ontmoeten – die niet wisten dat ze werden gevolgd door de Nederlandse politie.
Uit getapte gesprekken tussen Andy en de Giorgi’s bleek hoe de veilige aankomst van de zending zou worden gegarandeerd door de aanhouding van een man die banden had met de Colombiaanse leveranciers – een onderpandsysteem dat vaak in de onderwereld wordt gebruikt.
“Een van hen blijft bij ons”, hoorde Domenico Giorgi zeggen.
“We komen hier, we houden hem bij ons, en we zoeken naar een huis,” vervolgde Bacetto.
“We geven ze eerst het geld en als de spullen in de haven zijn -” antwoordde Domenico voordat Bacetto weer inbrak: “Hij blijft bij ons en pas als de spullen zijn geladen kunnen we aan de telefoon praten, oké?”
En dat is volgens de politie ook gebeurd: een jonge man uit Medellín werd tot 29 november door Sebastiano Signati vastgehouden in een B&B in Rotterdam, toen hij werd teruggebracht naar Amsterdam en samen met een rugzak aan zijn Colombiaanse medewerkers werd overhandigd. Uit de telefoontaps van de politie blijkt dat er in de rugzak 300.000 euro contant geld zat.
In plaats van de verwachte zending van 170-180 kilogram, denken onderzoekers dat het uiteindelijke totaal 124 kilo was, verdeeld over het midden tussen de Giorgis en hun Roemeense medewerkers. Onderzoekers geloven dat Bacetto en de Giorgi’s 62 kilo cocaïne hebben gekocht van de Colombianen in Nederland, waarvan er 12 vermoedelijk in december 2018 naar Italië zijn vervoerd.
Een paar maanden later hoorden Duitse onderzoekers Bacetto praten in zijn appartement in de stad Seelfingen – die ook was afgeluisterd – over een andere cocaïnedeal met een Albanees en een Roemeen die allebei in België woonden. Deze deal, vermoedt de politie, betrof een zending van 240 pakjes cocaïne van één kilogram. Zowel de Albanees als de Roemeen zijn vermoedelijke mensenhandelaars in België, terwijl de Roemeen daar een handvol logistieke bedrijven beheert.
Krediet: Edin Pasovic/OCCRP
Enkele van de belangrijkste locaties in het Europese netwerk van Giorgis.
Toen deze zendingen eenmaal veilig in Europa waren aangekomen, gingen de Giorgis aan de slag. Terwijl ze cocaïne en geld in hun fruittrucks vervoerden, zegt de politie, wordt aangenomen dat ze eerst door Duitsland zijn verhuisd en later naar Turijn zijn gegaan, waar ze door familieleden werden geholpen met de logistiek.
Het was bij deze tussenstop in Turijn dat de Italiaanse politie in 2017 voor het eerst de geur van het spoor van Giorgis had gekregen.
De ‘Cassa Comune’ voeren
Politiedocumenten en OCCRP-bronnen in Italië en Duitsland laten zien hoe de Giorgis aan beide kanten van de cocaïnehandel werkten.
Het bewijsmateriaal biedt een duidelijk overzicht van de drugshandel van de familie, van overeenkomsten met grote spelers die in Latijns-Amerika tonnen cocaïne verhandelden, tot handlangers die snelle highs verkochten in de bars van Europa.
Eenmaal in Italië aangekomen, ging de cocaïne van de Giorgis naar retailers in Turijn, Milaan, Sardinië en Sicilië voor 30.000 tot 48.000 euro per kilo, afhankelijk van de relatie van de kopers met de Giorgis. Deze klanten waren voornamelijk andere Calabriërs, voor wie de familie de grootste porties van hun zendingen reserveerde.
De Giorgi verkochten vervolgens een kleiner deel aan gemiddelde dealers, zoals caféhouders in Turijn, Sicilië en Sardinië. In deze gevallen liep de prijs op tot 57.000 euro per kilo, of tussen de 5.000 en 7.000 euro per 100 gram, blijkt uit afgeluisterde gesprekken tussen Giorgi-familieleden.
Volgens het arrestatiebevel van Operation Platinum hadden de Giorgis voldoende logistieke capaciteit om hun cliënten wekelijks van drugs te voorzien. Maar niet alle deals en leveringen verliepen soepel en de Giorgi’s waren niet krachtig genoeg om controle uit te oefenen over de havens, die het rijk waren van grotere spelers.
Om illegale lading te lossen, moesten ze vertrouwen op Latijns-Amerikaanse leveranciers, hun hoger geplaatste Calabrische bondgenoten of andere bendes zoals de Albanezen. Vaak werden drugs verscheept met behulp van de “rip-off”-techniek , wat betekent dat het bedrijf dat de containers vervoerde geen idee had dat hun zendingen werden gebruikt om drugs te vervoeren.
Eenmaal door de havens begon de cocaïne zijn kronkelende vrachtwagenroutes. Chauffeurs – één kreeg 3.000 euro per rit, volgens het bevel van Operation Platinum – moesten de routes van legitieme voedselbezorgdiensten nabootsen volgens vooraf geplande GPS-coördinaten om te voorkomen dat de politie achterdochtig werd. Onderweg zouden chauffeurs in andere voertuigen de vrachtwagen naderen op een vooraf afgesproken locatie en de drugs verwijderen voordat de vrachtwagen zijn route vervolgde.
Krediet: JLBvdWOLF/Alamy
Containers en kranen in de haven van Rotterdam.
De familie Giorgi werkte als een bedrijf, waarbij elk van de vier broers het verdiende geld in de cassa comune stopte, beheerd door Francesco. Hun wekelijkse winst bedroeg zo’n 200.000 euro, zo blijkt uit afgeluisterde gesprekken.
Bacetto leunde zwaar op familieleden en andere Calabriërs om zijn Duitse operaties te helpen beheren. Sebastiano Signati, Bacetto’s zwager, nam de Paganini voor het eerst over in 2010, samen met een andere Calabriër. De eigenaar van het restaurant wisselde in de loop der jaren vaak van eigenaar, maar bleef altijd binnen dezelfde kliek van Italianen. Calabrische medewerkers hadden ook twee Duitse bedrijven, waarvan er één, GSG Food, eigenaar was van de Paganini van 2016 tot 2018, evenals het importeren en exporteren van kruidenierswaren. De andere, G&S Gastro, nam in 2019 het eigendom van het bedrijf over.
‘Ndrangheta-geld werd thuis ook heel letterlijk verborgen. In een afgeluisterd gesprek gaf Giovanni, op Sardinië, Francesco, in San Luca, opdracht om 400.000 euro contant te begraven. Uit verdere gesprekken blijkt dat de broers fortuinen verstopten in begraven vaten, terwijl ze altijd minstens 500.000 euro bij de hand hadden voor reguliere uitgaven.
Giovanni waarschuwde zijn broer om de bundels contant geld te verspreiden in plaats van ze allemaal in hetzelfde gat te kopen: “Beter twee tot drie uur graafwerk te verliezen dan een heel leven aan werk te verliezen”, zei hij.
Belangrijkste verbindingen met Zuid-Amerika
Operation Platinum-documenten laten zien dat de Giorgis één belangrijke leverancier hadden: Giuseppe Romeo, bijgenaamd “Maluferru”. Vrij vertaald duidt de bijnaam op iemand die gewapend en gevaarlijk is. De Giorgi’s hadden hun eigen denigrerende bijnaam voor hem – The Dwarf – maar ondanks zulke scheldwoorden wisten Bacetto en zijn bemanning dat ze de diensten die hij kon bieden hard nodig hadden.
Maluferru is de zoon van een van San Luca’s meest gevreesde bazen, de gevangengenomen Antonio Romeo, alias “Centocapelli”, een vooraanstaand lid van de Romeo-Staccu ‘Ndrangheta-clan. Onderzoekers zeggen dat Maluferru – die cruciale connecties lijkt te hebben gehad in drie Europese havens – de Giorgis “de constante verzending van enorme hoeveelheden drugs” vanuit Zuid-Amerika garandeerde.
In de telefoontaps klaagde Giovanni Giorgi dat Maluferru de “goederen” vaak tegen hoge prijzen aan de Giorgis doorverkocht. Op 26 november 2018 vertelde Giovanni aan Walter Cesare Marvelli, een neef van Giorgi uit Turijn: “Toen The Dwarf ons vertelde dat hij met ons geld voor 27 kocht, kocht hij het voor 24 en stal hij drie punten.”
Omdat Maluferru zo goed was in wat hij deed, beten de Giorgis op hun tong. Hij leverde zowel hasj als cocaïne en “heeft [toegang tot] alles in Nederland”, kan Giovanni horen zeggen.
Maluferru bleef lange tijd een spook voor de autoriteiten. De Giorgis, die al sinds 2018 cocaïne bij hem bestelden, wisselden onderling geruchten uit dat hij in Brazilië, Nederland en Mexico was gesignaleerd en zich mogelijk zelfs als priester had vermomd.
Via Marvelli hadden de Giorgi’s een band opgebouwd met twee nog machtigere leveranciers: het Italiaanse vader-en-zoonduo Nicola en Patrick Assisi, twee ‘Ndrangheta-megasmokkelaars die al jaren op de vlucht waren in Brazilië en bondgenoten waren van het land. First Capital Command (PCC) in de gevangenis gebaseerde misdaadgroep. Marvelli had er alles aan gedaan om het vertrouwen van de familie Assisi te winnen, wetende dat ze hun deuren slechts voor een select aantal mensen openden.
Er begonnen echter scheuren te verschijnen toen de politie in augustus 2018 weer een pauze ving. De Giorgi’s gebruikten nog steeds hun versleutelde EncroChat-telefoons. Maar ze hadden de subtiliteiten van de nieuwe technologie niet begrepen – inclusief het belangrijkste principe dat wachtwoorden geheim moeten worden gehouden – gesprekken vanuit Giovanni’s afgeluisterde Sardijnse huis onthulden.
Krediet: IrpiMedia/OCCRP
De Giorgi’s waren, tot verbazing van de autoriteiten, begonnen EncroChat-berichten hardop voor te lezen.
In één gesprek zei Giovanni tegen Francesco dat hij een EncroChat-telefoon moest ontgrendelen met het wachtwoord ‘pecora’, wat ‘schapen’ betekent. Terwijl hij zijn eigen telefoon instelde, zei een andere medewerker dat hij “hetzelfde wachtwoord als de vorige keer” zou gebruiken – “Maria”.
Opmerkelijk was dat Giovanni en Marvelli later hun EncroChat-gesprekken met Patrick Assisi hardop begonnen voor te lezen, waarbij ze de logistiek van de operaties in detail beschreven.
“We hebben de uitgang [de cocaïne die vertrekt] zowel uit Peru als uit Venezuela”, schreef Assisi in één bericht, zoals voorgelezen door Marvelli aan Giovanni.
Assisi wilde dat het lossen in Hamburg zou gebeuren, vervolgde het bericht, en vroeg Marvelli om “een Chinees” persoon te sturen om de zending op te halen.
“Hij zegt dan tegen mij … ‘Stuur een paar jongens, dus het is van jou, ten goede of ten kwade en we zijn ontspannen, ten goede of ten kwade, en we zijn kalm … we weten dat de verantwoordelijkheid van jou is'”, las Marvelli voor , Assisi citerend.
De afgeluisterde chats onthulden dat de Assisis – waarvan bekend is dat ze meestal cocaïne in vloeibare vorm hebben verzonden – een zending zouden sturen in zakken van 2,5 kilo verborgen in een zending van een niet nader genoemd mineraal. Omdat de Assisis niet instonden voor het lossen in Europese havens, waren de Giorgi’s genoodzaakt om The Dwarf bij het proces te betrekken.
De Assisis zeiden dat ze een zending van 500 kilo zouden sturen, volgens de gesprekken, die onderzoekers aan OCCRP vertelden omdat de logistieke kosten en steekpenningen die nodig waren voor elke lading kleinere ladingen onpraktisch maakten. Import-exportbedrijven of de “rip-off” techniek boden dekking.
Met behulp van het spoor dat door de Giorgis en hun handlangers was uitgezet, identificeerde de Duitse politie containers die pasten in het profiel van de toekomstige Assisi-zending. Maar bij inspecties in Hamburg in oktober 2018 werden geen drugs gevonden. De rechercheurs hadden een maand later, op 8 november, meer geluk toen ze een container overvielen die verdacht werd van het vervoeren van Assisi-cocaïne op weg naar de Giorgis, en 300 kilo cocaïne ontdekten die was verstopt in pakken wattenstaafjes.
In oktober 2018 werden de Latijns-Amerikaanse connecties van de Giorgis echter bedreigd.
Rond deze tijd begonnen hun overeenkomsten met de Assisi op een wegversperring te stuiten en Marvelli was van plan naar Brazilië te gaan om Patrick Assisi persoonlijk te ontmoeten. Maluferru had echter andere plannen, deed een poging om de Giorgi’s uit te schakelen en begon direct met Assisi af te rekenen. Het bleek dat Assisi de voorkeur gaf aan Maluferru, die betrouwbaar en onzichtbaar was en de sleutels had om enkele grote Europese havens te ontsluiten.
De Giorgi’s, die voortdurend op het slappe koord liepen tussen machtige leveranciers wier grillen ze konden maken of breken, leken voorbestemd om effectieve cocaïnedistributeurs te blijven met weinig vooruitzicht om op te klimmen naar de hogere regionen van de ‘Ndrangheta. Ze wisten echter niet dat er ook donkere wolken begonnen te hangen boven zowel Maluferru als de Assisis, en de pijpleiding waarmee ze hun eigen fortuin hadden verdiend.
Luis Adorno, Nathan Jaccard, Benedikt Strunz en Koen Voskuil droegen verslaggeving bij.
Dit verhaal is mede mogelijk gemaakt door subsidies van Journalismfund.eu en Reporters in the Fields.
Oud-premier Gerrit Schotte, die is veroordeeld voor ambtelijke corruptie en hier een gevangenisstraf voor heeft uitgezeten, zal naar alle waarschijnlijkheid circa 2 miljoen gulden moeten betalen aan het Openbaar Ministerie.
Wat advocaat-generaal (AG) Bleichrodt betreft blijft de ontnemingsmaatregel van wederrechtelijk verkregen voordeel van bijna 2 miljoen gulden van Schotte, zoals opgelegd door het Hof, in stand. Dat adviseerde Bleichrodt de Hoge Raad gisteren. Het komt zeer zelden voor dat de Hoge Raad het advies van de AG naast zich neerlegt.
In de strafzaak Babel werd de voormalig minister-president van Curaçao wegens onder meer ambtelijke corruptie en witwassen onherroepelijk veroordeeld tot een gevangenisstraf van drie jaar. Hij werd in november 2020 weer op vrije voeten gesteld. Als bijkomende straf werd hij voor een periode van vijf jaar ontzet uit het recht om te worden verkozen bij verkiezingen.
In de strafzaak is onder meer komen vast te staan dat Schotte hoge geldbedragen, die bedoeld waren om hem te bewegen tot het doen van tegenprestaties, heeft aangenomen van de Italiaanse casinomagnaat en vriend Francesco Corallo. In deze zaak oordeelde het Gemeenschappelijk Hof dat Schotte wederrechtelijk voordeel heeft verkregen uit het aannemen van deze giften en uit een soortgelijk feit. Het Hof stelde het te ontnemen bedrag vast op 1.844.190,36 gulden. Tegen deze uitspraak stelde Schotte beroep in cassatie in bij de Hoge Raad.
De advocaten van Schotte vragen de Hoge Raad de uitspraak van het Hof te vernietigen. In de cassatieklachten wordt betwist dat Schotte voordeel heeft genoten uit het bewezenverklaarde feit en uit het soortgelijke feit, onder meer omdat de bankrekening waarop de gelden werden gestort niet op zijn naam stond en de daarop gestorte geldbedragen niet privé zijn aangewend, maar werden gebruikt als donaties aan de politieke campagne van Schotte (MFK).
Ook zou het Hof volgens de verdediging onvoldoende hebben gemotiveerd dat voldoende aanwijzingen bestaan dat Schotte naast de in de strafzaak bewezenverklaarde passieve ambtelijke omkoping een soortgelijk feit heeft begaan.
Ten derde zou het Hof bij de verwerping van het verweer dat Schotte niet de financiële draagkracht heeft om aan de ontnemingsmaatregel te voldoen, een onjuiste maatstaf hebben gehanteerd.
Deze cassatieklachten slagen volgens de AG niet. Het Hof heeft bij het vaststellen van het uit de bewezenverklaarde omkoping verkregen voordeel de bewezenverklaring en het bewijs in de strafzaak tot uitgangspunt genomen. Daaruit heeft het Hof afgeleid dat het Schotte is geweest die het initiatief tot de betalingen op de rekening van zijn toenmalige partner Cicely van der Dijs heeft genomen en daarover afspraken heeft gemaakt, dat deze betalingen zijn gedaan om hem te bewegen iets te doen of na te laten en dat de betalingen aan hem ten goede kwamen omdat hij de zeggenschap had over de wijze waarop de betalingen werden gedaan.
Met de ontvangst van de in de strafzaak bewezenverklaarde giften op de bankrekening van Van der Dijs heeft Schotte deze geldbedragen (wederrechtelijk) verkregen. Dat oordeel van het Hof vindt de AG ‘begrijpelijk gemotiveerd’. Ook de overige cassatieklachten leiden volgens de AG niet tot vernietiging van de uitspraak van het Hof.
De uitspraak van de Hoge Raad is voorlopig bepaald op 7 september 2021. De conclusie van de AG is een onafhankelijk advies aan de Hoge Raad, die vrij is dat advies al dan niet te volgen. De AG maakt deel uit van het parket bij de Hoge Raad.
Het parket bij de Hoge Raad is een zelfstandig, onafhankelijk onderdeel van de rechterlijke organisatie. Het behoort niet tot het Openbaar Ministerie.
10 juni 2021 In het Nieuws
de Ndrangheta heeft gokwinsten van op Malta geregisteerde bedrijven witgewassen op Curaçao.
Nito Santapaola is superbaas van de Siciliaanse maffia. Nito Santapaola is afkomstig uit Catania de grootste stad op Sicilië. Gaetano Corallo werkte jarenlang nauw samen met superbaas Nito Santapaola van de Siciliaanse maffia. Francesco Corallo is zoon van Gaetano Corallo. Francesco Corallo is maffiabaas. Francesco Corallo bezit met zijn bedrijf Atlantis Bplus Group tientallen casino’s in Italië en eveneens een reeks gokpaleizen op Sint Maarten en andere locaties in het Caribisch gebied.
Gerrit Schotte heeft met smeergeld van Francesco Corallo de politieke partij MFK hebben opgericht. Gerrit Schotte is oud-premier van Curaçao. Gerrit Schotte liet zich voor één miljoen dollar omkopen door Francesco Corallo in ruil voor vergaande politieke invloed via Schotte’s MFK.
In een grote operatie tegen de ‘Ndrangheta, de maffia uit de Italiaanse regio Calabrië, zijn woensdag 31 verdachten gearresteerd in Duitsland en Italië. Daarnaast zijn er nog 65 andere verdachten in beeld. Op tientallen plaatsen zijn er doorzoekingen geweest waarbij ongeveer 800 politieagenten en belastingambtenaren zijn ingezet. De verdenkingen zijn internationale drugshandel en witwassen.
De acties van vandaag zijn volgens Europol een vervolg op Operatie Pollino, waarbij in december 2018 al 84 verdachten werden gearresteerd in de twee landen, en ook in België en Nederland. In Spanje is onlangs één van de hoofdverdachten gearresteerd, die momenteel wacht op overlevering aan Italië. De Duitsers en de Italianen opereerden in een gezamenlijk team (JIT, Joint Investigation Team).
Cocaïne
De criminele organisatie zou gedurende een periode van enkele jaren cocaïne hebben verhandeld tussen Italië, Nederland, Duitsland en Spanje. Daarbij maakten ze gebruik van de encryptiediensten EncroChat en Sky ECC, die in respectievelijk 2020 en 2021 door de politie zijn gekraakt.
Een reeks bouw- en horecabedrijven zou zijn gebruikt om in Italië drugsgeld wit te wassen. In totaal zijn enkele honderdduizenden euro’s in beslag genomen, evenals wapens, cocaïne, twee luxe voertuigen en sieraden. Daarnaast zijn er bankrekeningen van personen en bedrijven bevroren.
Een voortvluchtige maffioos die in Nederland drugs handelde, is opgepakt in de Dominicaanse Republiek. De 53-jarige Marc Feren Claude Biart verried zich via filmpjes op YouTube waarin hij zijn Italiaanse kookkunsten tentoonstelde.
De man liet zijn gezicht niet zien in de filmpjes, maar de tatoeages op zijn lichaam maakten duidelijk wie hij was, meldt de Italiaanse politie maandag.
Biart was sinds 2014 op de vlucht. Italiaanse aanklagers lieten toen een opsporingsbevel uitgaan omdat hij in Nederland cocaïne zou hebben verhandeld voor een clan van de ’Ndrangheta’, een maffiagroep in het Zuid-Italiaanse Calabrië. Hij leefde volgens de politie tot zijn arrestatie een rustig leventje in Boca Chica in de Dominicaanse Republiek. De Italiaanse expatgemeenschap aldaar zou hem als „buitenlander” hebben beschouwd.
De Spaanse Guardia Civil heeft vrijdag in Barcelona het voortvluchtige Italiaanse Ndrangheta-kopstuk Giuseppe Romeo (35) opgepakt. Cocaïnehandelaar Romeo uit San Luca wordt door de opsporingsdiensten gezien als een van meest gezochte en gevaarlijkste kopstukken van de Italiaanse maffia. Hij was voortvluchtig sinds 2018. In november 2020 werd hij in Italië bij verstek veroordeeld tot 20 jaar cel.
Italiaanse media schrijven dat Romeo in december 2018 wist te ontkomen bij een grootschalige politieactie tegen de Ndrangheta in de regio Calabrië. Ook de Nederlandse, Belgische en Duitse opsporingsdiensten werkten toen aan dat onderzoek mee. Giuseppe Romeo wordt gezien als een belangrijke spil in de cocaïnehandel in Europa. Hij had een huis in Duitsland, maar pendelde heen en weer tussen Calabrië, Lombardije en Noordwest-Europa om afspraken te maken met drugsleveranciers en met tussenpersonen in België, Nederland en Duitsland.
40 kilo cocaïne per week
De organisatie zorgde voor het transport van 40 kilo cocaïne per week van Nederland naar Milaan, met medewerking van andere Calabrische handlangers, van wie sommigen al veroordeeld zijn tot jarenlange celstraffen. Giuseppe Romeo is ook veroordeeld voor het witwassen van drugsgeld in een ijssalon in het Duitse Brüggen.
20 jaar cel
In november 2020 werd Romeo in Calabrië veroordeeld tot 20 jaar cel voor o.a. deelname aan een criminele organisatie gericht op internationale drugshandel, drugsbezit en witwassen.
Hij werd vrijdag in Barcelona gearresteerd nadat er al in november 2018 een Europees aanhoudingsbevel was uitgevaardigd. Vanuit Italië is inmiddels een uitleveringsprocedure opgestart.
Giuseppe Romeo is de zoon van maffiabaas Antonio Romeo, die momenteel een lange celstraf uitzit in de gevangenis van Parma.
In een poging een criticaster de mond te snoeren, heeft de online gambling-sector op Curaçao, vanwege illegale praktijken vaak aangeduid als ‘gokmaffia’, zichzelf lelijk in de voet geschoten. Dat blijkt uit de beslissing van de Raad van Toezicht Advocatuur Curaçao over de klacht van ondernemer Humberto d’Abreu de Paulo tegen advocaat Roelof Bijkerk.
De klacht komt voort uit een rechtszaak die Bijkerk heeft aangespannen tegen het bedrijf van d’Abreu, Gaming Services Provider NV. De advocaat treedt daarin op namens de Stichting Belangenbehartiging Gedupeerden Online Kansspelen.
STRAFBAAR
In die rechtszaak heeft de advocaat naar voren gebracht dat GSP en haar directie zich op grote schaal schuldig maken aan strafbare feiten door in strijd met de wet de identiteit niet te verifiëren van spelers op webcasino’s die opereren onder de vlag van GSP. Die plicht is ter voorkoming van witwassen en financiering van terrorisme. Op overtreding staat 4 jaar gevangenisstraf.
De regels worden volgens Bijkerk door de Curaçaose goksector, waaronder de webcasino’s die onder vlag van GSP opereren, massaal overtreden. Daarvan is door de advocaat strafrechtelijke aangifte gedaan.
GRIEVEND
D’Abreu vindt dat Bijkerk zich “onnodig grievend” over hem heeft uitgelaten, waarmee die de Gedragsregels voor Advocaten zou hebben overtreden, en diende daarom een klacht in bij de tuchtraad van de lokale advocatuur. In de beoordeling wijst de raad – bestaande uit de mrs. N.M. Martinez, S.E. Thomsom en M.R. Hammoud – er op dat advocaten een grote mate van vrijheid toekomt om de belangen van hun cliënten te behartigen, maar dat deze vrijheid niet onbeperkt is. Zo staan de gedragsregels niet toe zich “onnodig grievend” uit te laten.
De Raad zegt in de toelichting op zijn beslissing te “begrijpen” dat D’ Abreu de door Bijkerk gebruikte bewoordingen als grievend ervaart, maar die heeft daarmee “de grenzen van acceptabel professioneel gedrag niet overschreden.” Het is de tuchtraad ook niet gebleken dat Bijkerk “zich heeft bediend van feitelijke stellingen waarvan hij de onjuistheid kende of redelijkerwijs kon kennen.”
ONDERBOUWD
Het verwijt van D’Abreu dat Bijkerk met zijn uitlatingen “enkel ten doel had GSP te kwetsen dan wel te schaden” wordt door de Raad eveneens van de hand gewezen. Die verwerpt tevens de bewering van de zakenman dat de stellingen van de advocaat “ongefundeerd” zouden zijn, want die heeft, zo zegt de Raad, zijn beschuldigingen onderbouwd met stukken.
“Gelet op het voorgaande is de conclusie dat Bijkerk niet tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld. De klacht is derhalve ongegrond”, aldus de beslissing. De advocaat heeft inmiddels tegen d’Abreu c.s. aangifte gedaan bij het Openbaar Ministerie en een klacht tegen hem ingediend bij de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten.
In de vanuit Curaçao opererende goksector gaan naar schatting miljarden om. Hoeveel er voor lokale serviceproviders en trustkantoren aan de strijkstok blijft hangen, is onbekend. Wat wel vast staat, is dat de Curaçaose overheid geen cent terugziet van de omvangrijke handel in sublicenties. Wie zijn de hoofdrolspelers?
Mr. Roelof Bijkerk van LMS advocaten is het advocatenkantoor van Stichting Belangenbehartiging Gedupeerden Online Kansspelen (SBGOK Curacao)
Bijkerk is de nagel aan de doodskist van de serviceproviders in Willemstad, die groot geld verdienen met het verkopen van sublicenties aan veelal buitenlandse exploitanten van online gokspelen, en lokale trustkantoren die als bestuurder van deze offshore-nv’s optreden. De advocaat voert namens de Stichting Belangenbehartiging Gedupeerden Online Kansspelen (SBGOK) tal van rechtszaken voor spelers die zich opgelicht voelen.
E-gaming en financiele dienstverlener Humberto D’Abreu De Paulo | Extra
Humberto Carlos d’Abreu de Paulo is met Gaming Services Provider NV, een van de 7 houders van een masterlicentie die in gamingsublicenties handelen, en bestuurt met zijn trustkantoren First Independent Trust en Dutch Antilles Management meer dan honderd brievenbusfirma’s, waarachter de feitelijke eigenaren van de goksites schuilgaan. D’Abreu bekleedt tal van maatschappelijke functies. Zo is hij bestuurslid van de stichting RK Centraal Schoolbestuur, bestuursvoorzitter van het pensioenfonds Vidanova, vicevoorzitter van Vidanova Bank en is hij verbonden aan de politieke partij PNP. Zijn naam duikt ook op in de ‘Paradise Papers’ van The International Consortium of Investigative Journalists.
Curacao license 365-JAZ Gaming Services Provider Humberto D’Abreu de Paulo
Op basis van Curaçaose sublicenties worden via het eiland enkele duizenden websites met kansspelen geëxploiteerd. De eigenaren laten het bestuur over aan trustkantoren in Willemstad zodat zij zelf uit het zicht van bijvoorbeeld opsporingsdiensten blijven. Velen verschuilen zich achter een web van vennootschappen, meestal gevestigd in eilandstaatjes die te boek staan als belastingparadijzen. Vandaar leiden de sporen vaak naar voormalige Sovjet-republieken. Curaçao is aantrekkelijk voor ze omdat het toezicht er een wassen neus is.
In tal van rapporten wordt de ‘online gambling industrie’ van Curaçao in verband gebracht met internationale criminaliteit zoals drugshandel, mensenhandel, wapenhandel en de financiering van terrorisme. Webcasino’s worden gebruikt om winsten wit te wassen en ‘ondergronds te bankieren’, aldus het onderzoeks- en analysebureau InSight Crime dat onlangs een onthullend rapport over het Caribisch deel van het Koninkrijk publiceerde. In dat rapport wordt ook expliciet gewezen op het faciliteren van witwassen en terrorismefinanciering door het niet verifiëren van de identiteit van spelers op onlinecasino’s die vanuit Curaçao werken.
De Stichting Belangenbehartiging Gedupeerden Online Kansspelen (SBGOK) komt op voor gedupeerde spelers van onlinecasino’s die onder Curaçaose vlag opereren. Door het ontbreken van toezicht door de Curaçaose overheid hebben exploitanten vrij spel om de regels naar hun hand te zetten en spelers te misleiden, onder meer door met grote geldprijzen te schermen waarvan niet controleerbaar is of ze ook daadwerkelijk worden uitgekeerd.
Wie kritiek heeft op de Curaçaose goksector, kan er op rekenen ‘aangepakt’ te worden. Tweede Kamerlid Ronald van Raak kreeg advocaat Gerard Spong op zijn dak omdat hij maffiabaas Corallo (de op Sint Maarten residerende casinokoning die toenmalig premier Gerrit Schotte heeft omgekocht) “maffiabaas” had genoemd. ‘Gamingadvocaat’ Bas Jongmans (ook hij figureert in de ‘Paradise Papers’) dacht Kamerleden te kunnen verbieden lastige vragen te stellen over zijn Curaçaose cliënten. Media die het wagen ‘ongunstig’ over de sector te berichten, krijgen prompt intimiderende sommaties te rectificeren.
De Nederlandse Kansspelautoriteit treedt geregeld op tegen op Curaçao gevestigde vennootschappen die zich met online kansspelen op de Nederlandse markt richten. Eerder dit jaar is nog een boete van 500.000 euro opgelegd aan een exploitant. Een groot deel van de boetes kan niet worden geïnd omdat de eigenaren van de webcasino’s zich achter trustkantoren verscholen houden. Hoewel ze in het handelsregister staan ingeschreven als bestuurder, laat de Kansspelautoriteit de betrokken trustkantoren ongemoeid.
De Paradise Papers legden grootschalige belastingontwijking bloot door sporters acteurs en politici – veelal via postbusfirma’s en ingewikkelde constructies via belastingparadijzen. Paradise Papers zijn 13.4 miljoen documenten van Appleby een op Bermuda gevestigde juridisch dienstverlener tevens trustkantoor gelekt naar de Süddeutsche Zeitung die ze heeft verspreid via ICIJ.
de Ndrangheta heeft gokwinsten van op Malta geregisteerde bedrijven witgewassen op Curaçao.
Nito Santapaola is superbaas van de Siciliaanse maffia. Nito Santapaola is afkomstig uit Catania de grootste stad op Sicilië. Gaetano Corallo werkte jarenlang nauw samen met superbaas Nito Santapaola van de Siciliaanse maffia. Francesco Corallo is zoon van Gaetano Corallo. Francesco Corallo is maffiabaas. Francesco Corallo bezit met zijn bedrijf Atlantis Bplus Group tientallen casino’s in Italië en eveneens een reeks gokpaleizen op Sint Maarten en andere locaties in het Caribisch gebied.
Gerrit Schotte heeft met smeergeld van Francesco Corallo de politieke partij MFK hebben opgericht. Gerrit Schotte is oud-premier van Curaçao. Gerrit Schotte liet zich voor één miljoen dollar omkopen door Francesco Corallo in ruil voor vergaande politieke invloed via Schotte’s MFK.
De Italiaanse autoriteiten kondigden woensdag de inbeslagname aan van meer dan 80 miljoen euro (US $ 95,8 miljoen) aan activa en beperkende bevelen tegen 23 mensen die naar verluidt banden hebben met de Siciliaanse Cosa Nostra wegens betrokkenheid bij illegaal gokken, zware fraude, belastingontduiking en het witwassen van geld.
Operatie ” Double Game ” onderzoekt maar liefst 336 personen die zijn gebonden aan een illegaal online gokprogramma dat zich uitstrekt over de Italiaanse regio’s Sicilië, Emilia Romagna en Puglia, evenals Malta, Polen en Duitsland.
Centraal staat de Santapaola-Ercolano-clan, de heersende maffiafractie in de oostelijke provincie Catania van Sicilië. Dit criminele consortium zette een website voor sportweddenschappen op, ” RaiseBet24.com “, die, hoewel hij niet geautoriseerd was om in Italië actief te zijn, dit in het geheim lukte door zijn servers in Malta te baseren.
Van daaruit minimaliseerden ze het gokken met creditcards en online betalingssystemen en moedigden ze in plaats daarvan fysieke weddenschappen aan bij geselecteerde winkels en bars in het hele land. Hoewel illegaal in Italië zonder de juiste vergunning, worden dergelijke “vrij verkrijgbare” weddenschappen algemeen getolereerd.
Dit leidde tot een illegaal inzamelingssysteem dat meer dan 62 miljoen euro ($ 74,2 miljoen) opbracht, waarvan een groot deel werd witgewassen door het kopen van grond, gebouwen en bedrijven in Italië en Duitsland.
Voor de Italiaanse maffia is dit een gangbare modus operandi. Maltees online gokken is een beruchte geldkoe voor de Italiaanse georganiseerde misdaad, die sinds 2013 in de sector is geïnfiltreerd door deals te sluiten met de eigenaren van gokwebsites, van wie velen zijn opgezet in Malta vanwege het gunstiger belastingregime.
Een enorm Maltese goknetwerk dat aan Cosa Nostra was verbonden, werd in 2018 op Sicilië gekraakt ; maanden later werd een Maltese gokbedrijf door de Calabrische politie in beslag genomen vanwege zijn banden met een machtige ‘Ndrangheta-familie. Onderzoek heeft een vergelijkbare betrokkenheid bij online gokken aan het licht gebracht door de Napolitaanse Camorra en Pugliese Sacra Corona Unita, evenals door lokale Roemeense en Chinese criminele groepen.
Maar het probleem kan nu verder reiken dan de corrupte gokindustrie in Malta , zegt Sergio Nazzaro, journalist en adviseur van de parlementaire antimaffia-commissie.
“We zien geld ook bewegen in Polen en Duitsland, dus misschien is deze criminele infiltratie niet langer alleen een probleem voor Malta, maar voor heel Europa”, vertelde Nazzaro aan OCCRP.
Het meest verontrustende is dat het toegenomen online gokken tijdens de pandemie ook zowel de hoeveelheid geld als de criminaliteit heeft opgevoerd, stelt Nazzaro.
“In 2018 was legaal gokken in Italië ongeveer 20 miljard euro ($ 24 miljard) waard en werden bijna 8.000 illegale websites gesloten door de financiële politie.” Die cijfers, voorspelt hij, zijn nu nog hoger.
5 maart 2021 In het Nieuws
de Ndrangheta heeft gokwinsten van op Malta geregisteerde bedrijven witgewassen op Curaçao.
Nito Santapaola is superbaas van de Siciliaanse maffia. Nito Santapaola is afkomstig uit Catania de grootste stad op Sicilië. Gaetano Corallo werkte jarenlang nauw samen met superbaas Nito Santapaola van de Siciliaanse maffia. Francesco Corallo is zoon van Gaetano Corallo. Francesco Corallo is maffiabaas. Francesco Corallo bezit met zijn bedrijf Atlantis Bplus Group tientallen casino’s in Italië en eveneens een reeks gokpaleizen op Sint Maarten en andere locaties in het Caribisch gebied.
Gerrit Schotte heeft met smeergeld van Francesco Corallo de politieke partij MFK hebben opgericht. Gerrit Schotte is oud-premier van Curaçao. Gerrit Schotte liet zich voor één miljoen dollar omkopen door Francesco Corallo in ruil voor vergaande politieke invloed via Schotte’s MFK.
Tegen de tijd dat Santo Rumbo in Luxemburg opdook, was hij al diep verstrikt in de wereld van de Italiaanse maffia.
Op 31-jarige leeftijd was hij naar verluidt gestegen tot een van de hoogste rangen van de ‘Ndrangheta, de vicieuze Calabrische misdaadgroep die verantwoordelijk is voor een groot deel van de Europese cocaïnehandel.
De Italiaanse politie maakte zich dus meer dan een beetje zorgen om te horen dat hij was verhuisd naar het kleine Noordwest-Europese land, waar hij betrokken raakte bij een restaurantbedrijf samen met een groep jonge migranten uit een arm Italiaans dorp nabij zijn geboorteplaats Siderno, in de ‘ Het hart van Ndrangheta.
De intens hiërarchische en clanachtige ‘Ndrangheta heeft zich over de hele wereld verspreid vanuit hun thuisbasis in Zuid-Italië, vaak met behulp van familie-gebaseerde kettingmigratie om voet aan de grond te krijgen in nieuwe markten.
Maar de stad Siderno, aan de zonnige Ionische kust, is nog steeds de hoofdstad van hun wereldwijde narco-imperium. Daar regeert de machtige Commisso-clan over een aantal ‘Ndrangheta-families die zo machtig zijn dat hun beslissingen de wereldwijde cocaïneprijzen kunnen beïnvloeden.
De vader van Santo Rumbo, Riccardo, was een van deze familieleiders en leidde de Rumbo-Figliomeni ‘ndrina subgroep
Hij had een reputatie van macht en meedogenloosheid, en leerde Santo de manieren van zijn vak. In 2009 richtte de jongere Rumbo onder leiding van zijn vader een geldleningsbedrijf op in Siderno. Toen Riccardo in 2010 gevangen werd gezet, zou Santo naar verluidt een belangrijke rol hebben gespeeld in de Rumbo ‘ndrina.
Op een gegeven moment daarna – onderzoekers weten niet wanneer – reisde Santo Rumbo naar Canada, waar hij tijd doorbracht met maffiabaasjes daar en een van de ‘Ndrangheta’ s hoogste ranglijsten ontving.
De hogere regionen van de ‘Ndrangheta zijn intens geheimzinnig en bijna onmogelijk om door te dringen. Zelfs lager geplaatste maffiosi weten misschien niet wie welke dote of rang heeft, laat staan politie en rechercheurs. Maar we weten dat doti ongelooflijk belangrijk zijn.
De hoogst mogelijke dote is Padrino, gevolgd door Quartino, Trequartino, Vangelo en Santa. Alleen maffiosi met een van deze toplijsten mogen communiceren met hoofden van andere maffiagroepen, de staat, bedrijfsleiders en leden van de broederlijke orde van vrijmetselaars. Maffiosi boven een bepaalde dotekomen ook in aanmerking om plaats te nemen in de provincia , de instelling die heerst over de hele ‘Ndrangheta.
Net als elke andere organisatie kunnen de ‘Ndrangheta last hebben van titelinflatie. De Vangelo-ranglijst is relatief recent gemaakt, nadat bazen vonden dat de rijen van de Kerstman te vol waren geworden, volgens aantekeningen die tijdens zoekopdrachten in beslag werden genomen.
Aanklagers in Reggio Calabria hoorden pas toevallig over de hoge rang van Santo Rumbo, toen ze twee ‘Ndrangheta-bazen in Canada over hem hoorden praten op een afluisteren. Een van hen zei dat Rumbo een hogere dote kreeg dan zijn broer, die de Vangelo had vastgehouden tot hij stierf.
Als Rumbo vóór de leeftijd van 30 een Trequartino-ranglijst had gehad, zou dit een buitengewoon snelle stijging zijn geweest in de maffia-gelederen.
Helaas voor hem was er rond die tijd een Italiaanse politieoperatie aan de gang om takken van de ‘Ndrangheta in Canada uit te roeien. Afgeluisterde gesprekken van Operatie Canadian Connection 2 gaven de politie een tip dat de volgende stop van Santo Rumbo Luxemburg was.
Het kleine land in het hart van Europa is een van de meest beruchte belastingparadijzen van het continent en heeft een slechte staat van dienst op het gebied van transparantie van bedrijven. Tot voor kort was er geen openbare informatie beschikbaar over de eigenaren van in Luxemburg geregistreerde bedrijven.
Dit kan het voor Italiaanse onderzoekers moeilijk maken om netwerken naar dat land te volgen. Deze zelfde kwaliteiten maakten het een gelijkspel voor de maffia, volgens Giuseppe Lombardo, een vooraanstaande antimafia-aanklager in het ‘Ndrangheta-bolwerk van Reggio Calabria.
“De ‘Ndrangheta’ ziet Luxemburg als een interessante plaats om te investeren en kapitaal wit te wassen, juist omdat er in dat land financiële systemen en discrete ‘koffers’ zijn die buitengewoon aantrekkelijk zijn voor degenen die illegaal geld en zwart geld moeten opbergen”, zei hij. .
De politie is er in 2019 in Luxemburg in geslaagd om Rumbo te arresteren op basis van het Canadese afluisterbewijs. “Maar we hebben nooit kunnen onderzoeken wat hij [daar] aan het doen was”, zei een Italiaanse officier die de Canadese operatie leidde. “Het is zeker de moeite waard om in te graven.”
Leden van het OpenLux-project besloten het te proberen.
In 2019 heeft Luxemburg, na jaren van druk, een openbare database opgezet met de uiteindelijke begunstigden (UBO’s) van vennootschappen die binnen zijn grenzen zijn geregistreerd. Maar het nieuwe register heeft een grote beperking: het kan alleen worden doorzocht op bedrijfsnaam of registratienummer. Zoeken met de namen van de eigenaren van de bedrijven is niet toegestaan, waardoor ze een zekere mate van geheimhouding kunnen behouden.
Om dit te omzeilen, slaagde de Franse krant Le Monde erin om 3,3 miljoen records van het online platform van het register te schrapen en vervolgens samen te werken met het datateam van OCCRP om ze doorzoekbaar te maken. Hierdoor konden journalisten van over de hele wereld voor het eerst op naam in het register zoeken om te bepalen wie wat bezit.
Bij het doorzoeken van nieuw beschikbare gegevens over bedrijfseigendom in Luxemburg, ontdekten ze dat, zoals de antimaffiapolitie vermoedde, Santo Rumbo niet de enige was in het Groothertogdom.
Om hem heen bevond zich een groep van ongeveer 20 jonge ondernemers uit Siderno en Mammola, een dorp van ongeveer 2700 mensen hoog in de bergen van Aspromonte in Italië, net boven de kust van Siderno. Sommigen van hen openden en sloten een reeks restaurants die samenwerkten met Rumbo en een andere maffia-telg, de zoon van de ‘Ndrangheta-chef in Mammola.
Mammola’s tak van de ‘Ndrangheta neemt orders van Siderno, die erboven in de maffia-hiërarchie staat.
Maar terwijl leden van de Siderno-maffia massaal naar Canada en Australië migreerden, waar ze vandaag nog steeds grote schade aanrichten, trokken Mammola-families meestal naar het noorden, naar België en Luxemburg, volgens Anna Sergi, een professor in criminologie aan de Universiteit van Essex.
“Uit onderzoeken in Duitsland, België en Nederland wordt vooral gedacht dat Luxemburg een doorvoergebied is voor zowel maffia-individuen als hun activiteiten en geld”, legt Sergi uit, een vooraanstaand expert op het gebied van de ‘Ndrangheta.
Door te verwijzen naar bedrijfseigendom en sociale netwerkgegevens, identificeerde OCCRP’s partner IrpiMedia een grotere groep van 17 families uit Mammola die sociale banden hebben en een aantal restaurants runnen in het Luxemburgse kanton Esch-sur-Alzette.
Sommige van deze restaurants verwijzen expliciet naar de maffia in hun decor en thema, met ingelijste afbeeldingen van Scarface aan de muren en bakkers gekleed in schorten versierd met afbeeldingen van El Padrino – The Godfather.
Als je uit Mammola komt, wordt niemand automatisch een crimineel, maar Sergi zei dat jongeren in het verarmde dorp zeer kwetsbaar zijn voor ‘Ndrangheta-rekrutering’.
“Mammola is een klein dorpje zonder veel kansen voor jongeren, dus het wordt gemakkelijk voor jongeren om gelokt te worden door de mogelijkheden om te verhuizen en een bedrijf op te zetten in het buitenland namens, en dankzij, ‘Ndrangheta geld en contacten’,” zegt ze zei.
De Mammola-Luxembourg Express
Ondanks de moeilijkheden bij het onderzoek in Luxemburg, zeggen Italiaanse aanklagers dat ze reden hebben om aan te nemen dat de ‘Ndrangheta daar een aanzienlijke aanwezigheid heeft gevestigd.
Zoals bij veel maffiagroepen gebeurde dit door kettingmigratie. In de 19e eeuw stroomden Calabriërs naar het noorden om banen aan te nemen in het snelgroeiende centrum van de staalindustrie van Minett, een regio ten zuidwesten van de hoofdstad.
Vanaf de jaren tachtig begonnen de ‘Ndrangheta te volgen, waarbij een familielid zich in het noorden vestigde en vervolgens anderen uitzond. Sommigen vestigden zich in Differdange, de grootste stad in de regio, strategisch gelegen nabij de grens tussen België en Frankrijk.
Federico Varese, hoogleraar criminologie aan de Universiteit van Oxford, zei dat dit soort kettingmigratie een belangrijk onderdeel is van het succes van de ‘Ndrangheta, waardoor ze’ een veel groter mondiaal bereik hebben dan de andere Italiaanse maffia ‘.
In Luxemburg hebben de ‘Ndrangheta ook het voordeel van een lange levensduur. Volgens Lombardo, de officier van justitie in Reggio Calabria, wonen er al tientallen jaren veel maffiafamilies en hun leden hebben in Italië nooit een strafblad gehad.
“In Luxemburg hebben we de actieve aanwezigheid vastgesteld van mensen die gelinkt zijn aan de ‘Ndrangheta, die niet gemakkelijk geclassificeerd kunnen worden, omdat de connecties al heel lang teruggaan”, zei hij.
“Destijds was er nog geen behoorlijke onderzoeksactiviteit [in Calabrië], gericht op het in kaart brengen van alle buitenlandse projecties van de ‘Ndrangheta.”
De anti-maffia-onderzoeker die op voorwaarde van anonimiteit sprak, zei dat de Italiaanse autoriteiten een aantal jonge mensen uit “Ndrangheta-omgevingen” naar Luxemburg hadden zien verhuizen om restaurants te openen – “duidelijk niet met zakgeld, gezien hoe arm Calabrië is.”
Rumbo’s advocaat, Giuseppe Calderazzo, zei dat zijn cliënt het volste recht had om als EU-burger naar Luxemburg te verhuizen.
“Eigenlijk koos hij Luxemburg om weg te komen uit een land dat hem veel leed bezorgde, alleen al door vooroordelen die niet door bewijzen worden gestaafd”, voegde hij eraan toe.
Krediet: Archives de la Ville de Dudelange – Fonds Jean-Pierre ConrardyVroege Italiaanse migranten in Luxemburg.
Mammola Family Matters
In 2014 hebben twee jonge mannen uit Mammola een Luxemburgs bedrijf geopend, I Bronzi Sarl , met 12.500 euro kapitaal. Het eerste dat het deed, was het opzetten van een yoghurtijswinkel genaamd Happy Yogo in het historische centrum van Differdange.
Het jaar daarop werd het gesloten en werd het bedrijf slapend verklaard. De Mammola-mannen werden in januari 2019 uit het register geschrapt en al snel kwam Santo Rumbo in het bedrijf, samen met twee medewerkers van Siderno.
In maart 2019 opende I Bronzi, ondanks dat hij nog steeds slapend was, een nabijgelegen sportbar met Italiaans eten. Op een Facebook-foto die kort na opening is gemaakt, staat Rumbo tussen zijn twee medewerkers grijnzend terwijl ze een fles champagne vastpakken. Naast hen staat een ongebruikelijke cake die, in glazuur, een bier afbeeldt dat wordt uitgeschonken over een vat met daarop het logo van de bar.
Een van de mannen op de foto is de 25-jarige neef van Tito Figliomeni, een medewerker van de vader van Santo Rumbo in de Rumbo-Figliomeni ‘ndrina. De tweede man staat bij de politie bekend als een actieve drugshandelaar uit Noord-Europa en werd in 2006 in Frankrijk gearresteerd in het bezit van amfetamine. Hij runt nog steeds de bar.
Zulke kleine bedrijven hoeven geen beroep te doen op een registeraccountant en hoeven alleen een beknopt rapport van winsten en verliezen te verstrekken, dus het is onmogelijk om de werkelijke financiën van het bedrijf te kennen. De accounts die OpenLux-verslaggevers hebben, laten echter heel weinig activiteit zien voor een restaurant.
De advocaat van Rumbo beweerde dat zijn cliënt slechts ‘een simpele medewerker van de bistro’ was, nooit een investeerder of manager, en daarom geen vragen kon beantwoorden over zijn financiën. Rumbo is echter als bestuurder van het bedrijf opgenomen in het ondernemingsregister van Luxemburg. (“Uw bron is verkeerd”, zei zijn advocaat toen hem werd gevraagd naar Rumbo’s zeggenschap over het bedrijf.)
Een paar maanden na het vertrek uit I Bronzi, in april 2019, richtte een van de twee jonge mannen uit Mammola een ander Luxemburgs bedrijf op, SAA Sarl. Dit bedrijf opende ook een Italiaans restaurant, Romeo e Giulietta. Net als zijn naamgenoten stierf het jong, na amper meer dan een jaar.
Een van de mede-oprichters was een ander personage met familiebanden met de ‘Ndrangheta. Hij is de zoon van Rodolfo Scali, de capo locale (lokaal hoofd) van de georganiseerde misdaadgroep voor Mammola, en een hooggeplaatst lid van de ‘Ndrangheta-hiërarchie.
Het patroon is opvallend: telgen van zowel de families Rumbo als Scali leidden bedrijven in Luxemburg die werden opgericht met de hulp van dezelfde jonge man uit Mammola.
OpenLux identificeerde ook nog een andere groep van drie jonge mensen uit Mammola die sinds 2017 twee restaurants in Differdange opende en sloot. Ze richtten ook een restaurantmanagementbedrijf op met heel weinig kapitaal, op hetzelfde adres dat later Romeo e Giulietta opende.
Het openen van restaurants en cafés met slechts een klein bedrag aan kapitaal en bijna geen geld in de boeken en ze vervolgens failliet laten gaan, is typerend voor de maffia, volgens de senior antimafia-onderzoeker die Rumbo opspoorde. Dit creëert een excuus om een lokale bankrekening te openen en geld te storten, zonder dat een bedrijf groot genoeg wordt om te worden onderworpen aan audits of andere boekhoudkundige vereisten.
OCCRP heeft geen bewijs gevonden dat een van deze Luxemburgse bedrijven zich bezighoudt met illegale activiteiten.
Maar één ding is nu duidelijk: de familie Rumbo had al in 2008 een relatie met Luxemburg. Dat was het jaar waarin een medewerker van de Rumbo ‘ndrina – een man die werd berecht, maar later vrijgesproken, van het helpen van Rumbo Sr. witwassen van drugsgeld door middel van een vastgoedontwikkeling – een onroerendgoedbedrijf geopend in Luxemburg.
Destijds werden de uiteindelijke begunstigden van Luxemburgse bedrijven geheim gehouden en de man nam aan dat zijn band met dit bedrijf nooit zou worden onthuld.
In het Nieuws 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.