26 april 2021 Bellingcat
- Bellingcat maakte voor het eerst melding van de aanwezigheid van leden van GRU-eenheid 29155 in Bulgarije op het moment dat een Bulgaarse wapenfabrikant in coma raakte na wat werd geïdentificeerd als vergiftiging door een onbekende stof. Tegelijkertijd werden ook de zoon van de ondernemer en de productieleider van zijn fabriek vergiftigd. Een mogelijke tweede vergiftiging – opnieuw met een overlappende reis naar Bulgarije door leden van GRU-eenheid 29155 – leek een maand later te zijn geprobeerd, dagen nadat Gebrev en zijn zoon uit het ziekenhuis waren ontslagen.
- We hebben eerder de operaties van een elitesabotage-eenheid binnen GRU-eenheid 29155 geïdentificeerd en beschreven. Deze eenheid voert clandestiene operaties overzee uit, en we hebben eerder vastgesteld dat zij, naast de reeks vergiftigingen in Bulgarije, betrokken was bij de annexatie van de Krim (2014) , destabilisatiepogingen in Moldavië (2014) , een mislukte staatsgreep in Montenegro (2016) , WADA-gekoppelde bewakingsoperaties in Zwitserland (2016-2017) , mogelijke destabilisatieoperaties in Spanje tijdens het referendum over onafhankelijkheid van Catalonië (2017 ) en de moordaanslag op voormalige Russische spion Sergei Skripal in Salisbury, VK (2018).
- In het eerste deel van dit onderzoek hebben we in totaal zes agenten van deze GRU-eenheid geïdentificeerd die direct of indirect verband hielden met de sabotage van munitiedepots in Tsjechië in oktober 2014 en mogelijk ook in december 2014. Bellingcat ontdekte ook dat Gen Andrey Averyanov – de commandant van eenheid 29155 – reisde undercover naar Oostenrijk en waarschijnlijk door naar Tsjechië gedurende de tijd dat de operatie plaatsvond. Dit was de hoogste betrokkenheid van een GRU-officier bij een clandestiene operatie die tot dusver is vastgesteld.
- Dit onderzoek is uitgevoerd in samenwerking met The Insider en Respekt.cz
Hoe GRU-sabotage- en moordoperaties in Tsjechië en Bulgarije Oekraïne probeerden te ondermijnen
In het vorige deel van dit onderzoek onthulde Bellingcat dat de explosies van 2014 van het Vrbetice-munitiedepot het product waren van een ongekende GRU-missie in termen van schaal en anciënniteit van de deelnemende officieren. Minimaal zes senior GRU-undercoveragenten van eenheid 29155 – inclusief de commandant en twee officieren onder diplomatieke dekking – werden naar Centraal-Europa gestuurd om de missie te vergemakkelijken. Ten minste twee van de deelnemers, Alexander Mishkin en Anatoliy Chepiga, ontvingen de hoogste staatsprijs van Rusland – Held van Rusland – en ten minste vier teamleden ontvingen gratis appartementen van de regering in de onmiddellijke nasleep van de operatie, wat het belang van deze missie verder onderstreept. aan de Russische autoriteiten.
Twee open vragen blijven onderwerp van speculatie door de pers: ten eerste, of de sabotageoperatie in Tsjechië in 2014 verband houdt met de vergiftiging van de wapenfabrikant Emilian Gebrev en twee andere Bulgaarse burgers in het voorjaar van 2015 – een connectie gemaakt door de Tsjechische autoriteiten, maar uitgedaagd door Emco, het bedrijf van dhr. Gebrev. Ten tweede, wat zou de onderliggende motivatie kunnen zijn geweest van de sabotageoperatie – en van de daaropvolgende aanslag op het leven van Emilian Gebrev.
Gegevens die door Bellingcat zijn geanalyseerd, ondersteunen de hypothese dat de explosies in Tsjechië in 2014 deel uitmaakten van een GRU-operatie op langere termijn die erop gericht was de capaciteiten van Oekraïne om wapens en munitie aan te schaffen die cruciaal zijn voor de verdediging tegen Russische troepen en door Rusland gesponsorde militanten in de oorlog in Oost-Oekraïne, te verstoren. . De operatie lijkt te zijn begonnen kort na juli 2014, toen de Russische autoriteiten de ongelijksoortige, door Rusland gesteunde militante groepen in de Donbas-regio in Oost-Oekraïne onder centrale controle en militair toezicht van de GRU ondergeschikt maakten. De missie, die lijkt te zijn geleid door de subversie en sabotage-subeenheid van GRU’s Unit 29155, omvatte verschillende aaneengesloten operaties, waaronder de explosies in de Vrbetice-depots, de moordaanslag op Emilian Gebrev,
Deze versie van de gebeurtenissen wordt bevestigd door de overlap van het kleine sabotageteam in de Tsjechische en Bulgaarse operaties; de aaneengesloten opdrachten van de teamleden in de twee landen; en de banden met EMCO – een belangrijke factor in de defensiestrategie van Oekraïne in 2014 en begin 2015 – in beide reeksen operaties. Bovendien blijkt uit telefoongegevens die door Bellingcat zijn geanalyseerd dat verschillende leden van eenheid 29155 in 2014 en 2015 actief hebben gecommuniceerd met Russische militaire officieren die in de Donbas waren ingezet, en met lokale militante commandanten die vochten tegen de centrale regering van Kiev.
Deze hypothese leent zich ook voor redenering, aangezien de enige lopende grootschalige militaire activiteit van Rusland op dat moment in Oekraïne plaatsvond. Van een clandestiene sabotage-eenheid onder leiding van het ministerie van Defensie wordt natuurlijk verwacht dat deze prioriteit geeft aan de afnemende defensieve capaciteiten van de tegenstanders van Rusland in oorlogstijd.
Tegelijkertijd geeft een analyse van de correspondentie tussen EMCO en de depotoperator Imex uit 2014 aan dat het doelwit van de GRU-sabotageoperatie mogelijk niet (uitsluitend) de munitievoorraad van Gebrev was. De gegevens die door Bellingcat zijn beoordeeld, werpen ook twijfel op over de Tsjechische officiële versie van de gebeurtenissen – meest recent gepromoot door de Tsjechische president Miloš Zeman – volgens welke de GRU-eenheid had gepland dat de explosie zou plaatsvinden op Bulgaars grondgebied na repatriëring van de door EMCO gekochte munitie.
Motivatie voor de GRU-aanslagen op Tsjechische depots
Na de aankondiging van de conclusies van de Tsjechische autoriteiten dat de sabotageoperaties in Vrbetice gericht waren op voorraden die eigendom waren van de Bulgaarse wapenfabrikant en handelaar EMCO – die volgens Tsjechische officiële bronnen bedoeld waren voor export naar Oekraïne – bracht het bedrijf een persverklaring uit waarin dit verhaal werd betwist. Het zei dat het ten tijde van de explosies niet van plan was om inventaris van de Vrbetice-depots naar Bulgarije te verplaatsen, noch om het te exporteren naar een land in oorlog – of dat nu Oekraïne of Syrië is.
In eerdere communicatie met de media heeft EMCO gezegd dat de verkoop van munitie aan Oekraïne beperkt was in omvang en tijd .
Deze verklaringen van EMCO lijken overeen te komen met bedrijfsdocumenten en correspondentie met de depotoperator Imex Group, verkregen en gecontroleerd door Bellingcat. Vanaf oktober 2014 was EMCO niet van plan om zijn voorraad in Tsjechië te repatriëren of te verkopen. Dit werd ook expliciet bevestigd door vertegenwoordigers van Imex waarmee contact werd opgenomen door Bellingcat’s Tsjechische onderzoekspartner Respekt .
Echter, zoals het Bulgaarse bedrijf zelf al in februari 2019 erkende, verkocht het eind 2014 munitie aan Oekraïne, en volgens twee bronnen die in 2014 en 2015 dicht bij Oekraïne lagen, militaire aanbestedingen die om anonimiteit vroegen om commentaar te geven op een vertrouwelijke kwestie, het speelde een cruciale rol bij het versterken van het defensievermogen van Oekraïne in een tijd dat zijn territoriale integriteit op het spel stond. Cruciaal was dat EMCO volgens deze bronnen een van de slechts twee EU-bedrijven was die gespecialiseerd waren in het vervaardigen van ultramoderne munitie die compatibel is met wapens uit het Sovjettijdperk, vooral in het bereik met grote boring (120 mm tot 152 mm). Volgens een van de bronnen waren er in 2014 slechts twee fabrieken die compatibele munitie produceerden, en ” het andere bedrijf stond onder effectieve Russische controle.”, Waardoor EMCO de enige mogelijke in het buitenland gevestigde leverancier van munitie voor het Oekraïense leger wordt.
Een van de bronnen beschreef ook een praktijk van de Russische militaire inlichtingendienst die bestond uit het benaderen van wapenhandelaren die munitie hadden die compatibel was met de Oekraïense artillerie, en hen “aanzienlijk boven de marktprijs” aanboden om hun aandelen te kopen, om de toegang van Oekraïne tot de markt te verhinderen. De bron beschreef ook drie scheepsladingen munitie vervaardigd of opgewaardeerd door EMCO die met succes in Oekraïne waren geïmporteerd, hoewel de bron niet specificeerde of EMCO zelf aan Oekraïne verkocht of dat de munitie via een derde land kwam.
EMCO bevestigde aan Bellingcat dat Oekraïne zijn munitie in het bereik van 120 mm tot 152 mm voor Oekraïne heeft geïmporteerd in de periode december 2014 – februari 2015, op basis van een contract ondertekend op 10 november 2014. Het bedrijf zegt dat een deel van de contractuele toezegging niet is gerealiseerd, aangezien het zegt dat het zich heeft onthouden van verzending naar Oekraïne na de ondertekening van de de-escalatieovereenkomst van Minsk-2 in februari 2015 .
Bellingcat heeft een lijst verkregen van de munitie die in november 2014 met EMCO was gecontracteerd uit een van de voormalige Oekraïense aan aanbestedingen gekoppelde bronnen. Het merendeel van de munitie, inclusief de 5.000 munitie met grote diameter van 152 mm, werd geëxporteerd in januari 2015, waarbij de laatste zending werd gerealiseerd op 26 februari 2015. Alleen de munitie van 152 mm werd vervaardigd door EMCO; terwijl de rest van de munitie werd aangekocht bij andere Bulgaarse wapenfabrikanten in staatseigendom.
De totale waarde van het contract bedroeg meer dan 25 miljoen euro (30 miljoen dollar). Niet al het gecontracteerde volume werd echter verkocht aan Oekraïne. De laatste twee items op de lijst – die goed waren voor bijna 20 miljoen euro van de contractwaarde – werden nooit geëxporteerd.
| Item |
Aantal stuks |
Toestand |
|
| Ronde voor 2A38-wapens voor 2C6 Tunguska-systeem, 30 × 165 mm, granaten voor 2A42-kanon |
60.000 |
Geleverd |
koppeling |
| VOG-25 rond voor granaatwerper GP25 / GP30, 30 mm |
10.000 |
Geleverd |
koppeling |
| VOG-25P rond voor granaatwerper GP25 / GP30, 30 mm |
10.000 |
Geleverd |
koppeling |
| OG-7V rond voor voor RPG-7V, 40 mm |
10.000 |
Geleverd |
koppeling |
| Rond met granaatscherven-explosief langdurig projectiel, volledige lading 152 mm |
5.000 |
Geleverd |
koppeling |
| GTB-7VS rond met GTB-7S thermobarische granaat |
1.500 |
Geleverd |
koppeling |
| Jet-aangedreven schaal M-21OF voor BM-21 GRAD-systeem, 122 mm |
10.000 |
Niet geleverd |
koppeling |
| HEI rond 23 × 115 mm met OF3-lading |
250.000 |
Niet geleverd |
koppeling |
Toen EMCO werd benaderd door Bellingcat, bevestigde het de waarheidsgetrouwheid van de munitielijst inclusief soorten en hoeveelheden. EMCO ontkende berichten in de media dat het extra munitie heeft geëxporteerd via routes naar derde landen.
Eerste twee afbeeldingen: niet-geëxplodeerde Bulgaarse gemaakte OG-7V RPG-raket met 2014 als fabricagedatum, naar verluidt gevonden in de “DNR” na gebruik door de Oekraïense strijdkrachten in de zomer van 2017. Andere Bulgaarse munitie, waarvan sommige ook 2014 als fabricagedatum, werden in april 2017 ook aan het publiek getoond door een separatistische groepering.
Ongeacht het exacte volume van de geëxporteerde munitie, het waargenomen belang van de productie van EMCO als cruciaal voor de defensiebehoeften van Oekraïne tijdens de oorlog met Rusland – niet alleen in termen van de reeds gerealiseerde zendingen maar ook met het oog op de totale contractwaarde – en de mogelijke toekomst invoer – zou waarschijnlijk voldoende zijn geweest om het belang van de GRU om de voorraden van het bedrijf te saboteren te verklaren, evenals hun daaropvolgende aanslag op het leven van Emilian Gebrev en van EMCO’s productiedirecteur.
Gerichte depots
Als EMCO niet van plan was munitie uit zijn opslag in Tsjechië naar Oekraïne te exporteren, zoals zowel EMCO, IMEX als bedrijfscorrespondentie die door Bellingcat wordt gezien suggereert, rijst de vraag: waarom viel de GRU het Vrbetice-depot nr. 16 aan en vernietigde het onder andere , EMCO’s inventaris?
IMEX-vertegenwoordigers bevestigden dat Emco een van de in totaal vier bedrijven was die hun muntion in 2014 op dit depot hadden opgeslagen (twee waren Bulgaars en de overige twee waren Tsjechisch). In de dagen voorafgaand aan de explosie hadden de twee Imex-medewerkers die omkwamen de kratten van een van de twee Tsjechische eigenaren opnieuw geëtiketteerd. Volgens Imex was alleen deze voorraad bedoeld om de volgende dagen uit de opslag te worden gehaald, maar waren er geen exportplannen bekend.
Evenzo werd de munitie opgeslagen in depot nr. 12, dat op 3 december 2014 explodeerde, in voorraad gehouden die eigendom was van verschillende bedrijven, waaronder ook EMCO. Niets van deze inventaris was bedoeld om in 2014 te worden geëxporteerd, vertelde Imex ons.
Het ontbreken van plannen voor EMCO om zijn voorraad te repatriëren, doet twijfels rijzen over de beweringen van de Tsjechische autoriteiten dat de GRU van plan was om de munitie van EMCO op een later tijdstip tot ontploffing te brengen, nadat de voorraden naar Bulgarije waren overgebracht.
Het is daarom mogelijk dat de GRU zich niet specifiek richtte op de munitie-inventaris van EMCO, maar op alle voorraden die in Vrbetice waren opgeslagen als een preventieve maatregel tegen EU-wapenhandelaren die naar Oekraïne exporteren. Dit is een plausibele hypothese, aangezien Tsjechië en Bulgarije beide munitie naar Oekraïne hebben geëxporteerd.
Een alternatieve verklaring kan liggen in het feit dat GRU onjuiste informatie en verwachtingen had over de bedoelingen van EMCO met betrekking tot zijn voorraad opgeslagen in Vrbetice. Uit correspondentie tussen het bedrijf en de Imex Group van begin oktober 2014, verkregen door Bellingcat, blijkt dat Imex – tevergeefs – heeft geprobeerd het Bulgaarse bedrijf te overtuigen zijn munitie op te halen en te repatriëren.
In een brief van 3 oktober 2014 schreef de CEO van Imex, Petr Bernatik, aan de voorzitter van EMCO, Emilian Gebrev, om te klagen dat EMCO nog geen bezit had genomen van de munitie die het bedrijf eerder had gekocht van de Tsjechische wapenhandelaar. Het verzocht om betaling van achterstallige opslagvergoedingen en drong er bij EMCO op aan om zijn voorraad tegen 15 oktober 2014 uit de depots te repatriëren. 10.000 van EMCO’s 120 mm mortiergranaten en meer dan 16.000 van zijn 152 mm grote rondes (volgens andere brieven die tussen de twee bedrijven werden uitgewisseld, vertegenwoordigde dit alle voorraden van EMCO in Tsjechië, met uitzondering van ongeveer 5.000 125 mm tankgranaten).
Bernatik vroeg Gebrev of hij dit aandeel terug zou verkopen aan IMEX voor een verdere verkoop aan de niet-bekendgemaakte klanten:
Volledige brief van 3 oktober 2014
In een reactie van 7 oktober 2014 heeft Gebrev Imex afgewezen en meegedeeld dat hij de beschikbare voorraad niet wilde verkopen. Hij schreef ook dat hij niet van plan was om de voorraad naar Bulgarije te vervoeren en bood aan om het naar een andere Tsjechische depotoperator te verplaatsen als Imex niet bereid was om het op te slaan:
Volledige brief van 7 oktober 2014
De Tsjechische onderzoekspartner van Bellingcat, Respekt, benaderde Imex Group en vroeg of de “geïnteresseerde klanten” waarnaar in de brief van 3 oktober 2014 wordt verwezen, diegenen waren waarvan wordt aangenomen dat ze de Volkswacht van Tadzjikistan vertegenwoordigen. Zoals de Tsjechische politie en media meldden, waren deze potentiële kopers in feite de GRU-agenten Alexander Mishkin en Anatoliy Chepiga, die valse Moldavische en Tadzjiekse identiteiten gebruikten bij het registreren van hun interesse in een bezoek aan het Vrbetice-depot.
Inschrijving voor Mishkin’s vluchtboeking van Moskou Sheremetyevo naar Praag, 8 oktober 2010, onder zijn schuilnaam “Alexander Petrov”
Imex antwoordde dat deze zaak onderwerp is van lopend strafrechtelijk onderzoek en dat het bedrijf deze vraag niet mag beantwoorden zonder goedkeuring van de aanklagers. De timing van het ongevraagde bod (dat volgens EMCO ongebruikelijk was en niet voor of na dit incident plaatsvond), evenals het feit dat een dag na de weigering van EMCO zes leden van de GRU-eenheid hun vluchtboekingen bevestigden aan Tsjechië, suggereert dat het “aanbod” mogelijk deel uitmaakte van de modus operandi van de GRU om te proberen verkoop aan Oekraïne te voorkomen door preventieve aanbiedingen te doen, zoals beschreven door de Oekraïense bron. De weigering van EMCO om een verkoopdiscussie aan te gaan, kan de (schijnbaar onjuiste) conclusie van de GRU hebben gewekt dat deze voorraad al vooraf was vastgelegd voor een verkoop aan Oekraïne.
De Tsjechische autoriteiten zijn van mening dat de explosies in het Vrbetice-depot voortijdig werden veroorzaakt, en het plan van de GRU was om specifiek de munitie van EMCO op een later tijdstip tot ontploffing te brengen, toen de GRU dacht dat de voorraad in Bulgarije zou zijn geweest. Tsjechische functionarissen hebben echter nog niet het bewijs aangedragen dat hen tot een dergelijke conclusie heeft geleid. Het is onwaarschijnlijk dat deze bevinding is gebaseerd op de ontdekking van enige vertragingsactie of op afstand geactiveerde explosieven die op de plaats delict zijn aangetroffen, omdat de enorme explosies waarschijnlijk geen waarneembaar spoor van enig elektronisch apparaat zouden hebben achtergelaten. Het is mogelijk dat een dergelijke conclusie eenvoudig is gebaseerd op de veronderstelling dat er een plan bestond om de inventaris naar Bulgarije te repatriëren. Zoals blijkt uit de correspondentie tussen EMCO en Imex, het Tsjechische bedrijf leek niet bereid de Bulgaarse voorraad verder op te slaan en nodigde Gebrev uit om de ophaling te regelen. Desalniettemin lijkt de reactie van EMCO dergelijke terugkeerplannen teniet te doen.
Bovendien geeft een volgende brief van Imex aan EMCO uit november 2014 aan dat EMCO zelfs na de explosies niet was begonnen met het verwijderen van (eventuele) munitie naar Bulgarije.
Volledige brief van 11 november 2014
Dit alles doet twijfels rijzen over de hypothese van de Tsjechische autoriteiten dat de GRU van plan was geweest de explosie uit te stellen totdat de munitie terug was in Bulgarije.
De jacht van de GRU op Emilian Gebrev
Of de GRU al dan niet van plan was de munitie in Tsjechië of Bulgarije op te blazen, en of de voorraad van EMCO al dan niet het enige doelwit was van hun sabotage, het lijdt geen twijfel dat dezelfde subgroep van eenheid 29155 die was gekoppeld aan de De explosies van Vrbetice verschoven vervolgens het zwaartepunt naar Bulgarije, en in het bijzonder naar Emilian Gebrev.
Afbeelding: Bellingcat / Yordan Tsalov
Zoals we eerder meldden , vlogen aan de vooravond van de Tsjechische operatie van 25 september 2014 twee leden van eenheid 29155, Denis Sergeev en Egor Gordienko, naar de omgeving van de logistieke basis van GRUnabij de Frans-Zwitserse grens. Daar aangekomen hadden ze regelmatig contact met generaal Andrey Averyanov, commandant van eenheid 29155. Op de ochtend van 13 oktober 2014, toen de sabotageoperatie in Vrbetice haar kritieke fase inging, voegden deze twee agenten zich niet bij hun collega’s in Tsjechië, maar in plaats daarvan. keerde terug naar Moskou. De dag ervoor, zo blijkt uit reisverslagen, was Emilan Gebrev in Moskou geland, samen met zijn vrouw, die aan kanker in een vergevorderd stadium leed, voor een dringende medische behandeling. De twee agenten verbleven in Moskou tijdens het verblijf van het paar daar. Vanwege de lange tijd die sindsdien is verstreken, heeft Bellingcat geen telefoongegevens met geolocatie verkregen om licht te werpen op de vraag of Sergeev en Gordienko bezig waren met surveillance op Gebrev (technisch gezien heeft de GRU geen mandaat om operaties op Russisch grondgebied uit te voeren).
Desalniettemin waren het precies dezelfde twee officieren (vergezeld van een derde undercoverofficier – Sergey Lyutenko) die op 15 februari naar Bulgarije vlogen en – volgens bevindingen van Bulgaarse onderzoekers – een week verbleven in het Hill-hotel naast de kantoren van EMCO, waarbij tenminste één van de drie een kamer aanvraagt met zicht op de ingang van de ondergrondse garage van het bedrijf. Bij een volgend bezoek van de drie GRU-undercoveragenten – van 24 tot 29 april, bleven ze opnieuw in het zicht van Gebrev’s kantoor – in het Kempinski Hotel – en een van hen boekte een kamer met uitzicht op het EMCO-gebouw.
Een week na het vertrek van het trio op 22 februari arriveerde een nieuwe ploeg collega’s van dezelfde GRU-eenheid in Sofia. Dit team bestond uit een van de belangrijkste leden van de Tsjechische sabotageoperatie: Nikolai Yezhov, de officier die generaal Averyanov had vergezeld tijdens zijn verblijf in Oostenrijk en Tsjechië en pas op 3 november was teruggekeerd naar Rusland, iets meer dan twee weken na de eerste operatie. , en een maand voor de tweede explosie in Vrbetice.
Net als bij de vorige ploeg, verbleef het trio in een hotel in de buurt van de kantoren van EMCO en vroeg opnieuw om kamers met een passend uitzicht. Een opmerkelijke toevoeging aan deze tweede ploeg was kolonel Ivan Terentyev, die reisde onder de dekmantel van “Ivan Lebedev”. Zoals blijkt uit het CV van Terentyev, verkregen door Bellingcat, diende hij op dat moment als de commandant van speciale operaties van eenheid 29155 – in feite de plaatsvervanger van generaal Averyanov voor geheime operaties. Net als generaal Averyanov was zijn plaatsvervangend kolonel Terentyev geen frequente clandestiene reiziger – en zijn aanwezigheid in Sofia in 2015 onderstreepte eens te meer het belang van deze missie voor de leiding van de GRU.
Kolonel Ivan Terentyev, ook bekend als “Ivan Lebedev”, foto bij een cv dat door Terentyev werd gebruikt om te solliciteren naar een overheidspositie in 2019, verkregen door Bellingcat.
Dit trio verbleef opnieuw tien dagen in Bulgarije en keerde op 8 maart 2015 terug naar Moskou.
De diplomatieke buidel 2.0
Zoals eerder gemeld , werd het derde bezoek van deze GRU-eenheid dat jaar bijna fataal voor Emilian Gebrev, zijn zoon en EMCO’s productiedirecteur. Op 23 april 2015 keerden Sergeev, Gordienko en Lyutenko terug naar Sofia. Volgens onderzoekers boekte Lyutenko wat nu zijn favoriete kamer leek te zijn met uitzicht op het Hill Hotel – kamer nr. 305 – en de andere twee vonden accommodatie op loopafstand. Op 28 april 2015 kwam een van de drie – vermoedelijk Sergeev– werd vastgelegd op beelden van beveiligingscamera’s die meanderend, in filmische vermomming, tussen de auto’s in de ondergrondse garage waar Gebrev en zijn medewerkers hun auto’s bewaarden. Enkele uren later zouden Gebrev, zijn zoon en zijn productiemanager bezwijken met symptomen van ernstige organofosfaatvergiftiging. Een tweede vergiftigingspoging lijkt een maand later te zijn gedaan – waarbij twee van de drie bovengenoemde GRU-officieren opnieuw in Bulgarije aanwezig waren.
Bulgaarse onderzoekers zijn ervan overtuigd dat een van de drie GRU-officieren op 28 april 2014 een dodelijk gif van de organofosfaatgroep – waartoe Novichok behoort – heeft aangebracht op de deurklinken van auto’s die worden gebruikt door Gebrev en zijn productiedirecteur, de heer Tahchiev. De zoon van Emilian Gebrev is waarschijnlijk die dag blootgesteld aan het gif door incidenteel contact met de auto van zijn vader. Onderzoekers hebben nog niet ontdekt hoe het gif het land is binnengebracht.
Een mogelijk antwoord op deze slepende vraag kan liggen in nog een, eerder niet bekendgemaakte reis door een lid van eenheid 29155 naar een locatie in de buurt van de plaats delict. In het vorige deel van dit onderzoek meldden we dat twee leden van de GRU-sabotage-eenheid onder diplomatieke dekking naar Boedapest reisden aan de vooravond van de Tsjechische depotexplosies, en terugkeerden naar Moskou de dag voordat de sabotage plaatsvond.
Een van diezelfde twee GRU-officieren – kolonel Alexey Kapinos – reisde aan de vooravond van de vergiftigingen in april, wederom onder diplomatieke dekking, naar een locatie op iets meer dan drie uur rijden van Sofia. Op 25 april 2015 vloog kolonel Kapinos naar de luchthaven van Thessaloniki in Griekenland. Op dat moment waren zijn collega’s Sergeev, Gordienko en Lyutenko al in Sofia, 300 km verderop. Uit de gegevens van Russische grensovergangen, gezien door Bellingcat, blijkt dat Kapinos “bezoek van diplomatieke instelling” als doel van zijn reis noemde. Het door Kapinos gekochte retourticket was voor 28 april 2015. Dat was de dag waarop de drie Bulgaren werden vergiftigd.
Boekingen van tickets voor kolonel Alexey Kapinos
Bulgaarse grensregistraties houden niet bij welke diplomaten het land zijn binnengekomen, dus het is niet mogelijk geweest om na te gaan of Kapinos op 25 april Bulgarije is binnengekomen. Wat echter zeker is, is dat Kapinos niet de geplande retourvlucht vanuit Thessaloniki heeft genomen, wat twijfel doet rijzen over zijn “diplomatieke missiebezoek”. In feite, op de avond van 28 april 2015, om 8:55 uur, kwam hij ver weg in Finland op de luchthaven van Helsinki, vanwaar hij een Aeroflot-vlucht naar Moskou nam, volgens Russische grensregistraties. De verblijfplaats van Kapinos tussen zijn aankomst in Thessaloniki op 25 april en zijn verschijning in Helsinki op de avond van de vergiftiging (28 april) is nog niet vastgesteld.
Onderscheidingen en appartementen
Bellingcat heeft kunnen vaststellen dat veel van de deelnemers aan de aangrenzende Tsjechische en Bulgaarse operaties in de periode van november 2014 tot mei 2015 verschillende prestigieuze militaire onderscheidingen hebben ontvangen. Bellingcat heeft eerder gemeld dat zowel Mishkin als Chepiga de hoogste militaire en politieke onderscheiding van Rusland hebben ontvangen, “Held van Rusland”, verleend via geheime presidentiële decreten eind 2014. Foto’s van Gordienko en Terentyev laten zien dat de twee in mei 2015 een aantal medailles hadden ontvangen, waaronder de Orde van Moed. Een CV van Lyutenko gezien door Bellingcat laat zien dat hij deze medaille in 2015 ontving. Verder hebben we bevestigd dat ten minste vier leden van het GRU-team die aan deze twee operaties hebben deelgenomen – Mishkin, Chepiga, Gordienko en Vladimir Moiseev (die de omslagidentiteit “Vladimir Popov” tijdens een GRU-operatie in Montenegro) – ontving gratis appartementen, waarvan drie in hetzelfde appartementencomplex in Moskou, in de periode tussen november 2014 en mei 2015.
Vastgoedinvoer voor de nieuwe appartementen in Moskou (van links naar rechts): Mishkin, Gordienko en Moiseev
Deze appartementen waren voorheen eigendom van de gemeente Moskou. Volgens de Russische wet hebben de ontvangers van Hero of Russia-onderscheidingen recht op verschillende secundaire arbeidsvoorwaarden , waaronder gemeentelijke appartementen. Het is daarom waarschijnlijk dat niet alleen Mishkin en Chepiga, maar ook andere leden van de twee GRU-operaties Hero of Russia-onderscheidingen hebben ontvangen, wat de hoge prioriteit van deze missies naar het Kremlin nog meer onderstreept.
Dit onderzoek werd uitgevoerd in samenwerking met Der Spiegel en Respekt.cz
Christo Grozev, Pieter van Huis en Yordan Tsalov waren de primaire onderzoekers voor Bellingcat.
Tsjechië zet achttien Russen het land uit om explosie in munitiedepot 18 april 2021
In het Nieuws 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.