De afgelopen jaren is het Noordpoolgebied uitgegroeid tot een geopolitiek krachtenveld: de olie- en gasvoorraden die vrijkomen door het smeltende ijs, worden door meerdere landen geclaimd. De oorlog in Oekraïne zorgt voor nog meer politieke spanning, daarbij worden ook inlichtingenofficieren ingezet.
Eerder dit jaar werden er honderden Russische diplomaten uit Europese hoofdsteden gezet. Ze werden verdacht van inlichtingenactiviteiten voor de Russische inlichtingendiensten, ook in Nederland. Ze werkten doorgaans onder hun eigen naam, en onder een diplomatieke dekmantel.
De zeventien Russische inlichtingenofficieren die Nederland eind maart uitzette, hielden zich onder andere bezig met het versleutelen van geheime berichten, contraspionage en het verzamelen van technologie voor het Russische leger.
Maar sommige spionnen zijn veel moeilijker te traceren. Ze hebben officieel niets te maken met Rusland, en bedienen zich van een valse naam of nationaliteit. Aan de meest noordelijk gelegen universiteit ter wereld, in het Noorse Tromso, hebben ze daar ervaring mee.
Meer dan welkom
Tot een paar maanden geleden werkte daar een – naar men dacht – Braziliaanse gastonderzoeker met een grote interesse in het poolgebied. Maar hij was niet wie hij zei dat hij was. Tot verbijstering van zijn collega’s van het Centrum voor Vredesstudies.
De directeur van het universitair centrum vluchtte als kind met haar Chileense ouders naar Noorwegen, haar plaatsvervanger is afkomstig uit Pakistan en één onderzoeker heeft een Ethiopische achtergrond. Met andere woorden: ’s werelds meest noordelijk gelegen universiteit is een trekpleister voor academici uit de hele wereld. Dus toen José Assis Giammaria – die beweerde dat hij in 1984 werd geboren in een klein Braziliaans dorp – zich meldde, was hij meer dan welkom.
Alleen: hij was geen Braziliaan. Zijn geboortedatum klopte ook niet. Giammaria heet in werkelijkheid Mikhail Valeryevich Mikushin, en kwam in 1978 ter wereld in het Russische Jekaterinenburg. Afgelopen oktober werd Mikushin gearresteerd. De man die in Tromso grote interesse toonde in militaire strategieën in en rond het poolgebied, is volgens de Noorse veiligheidsdienst PST een kolonel bij de Russische militaire inlichtingendienst GRU.
‘Illegalen’
Giammaria behoort tot de categorie zogeheten ‘illegalen’. Zij leven en werken onder een valse naam en doorgaans onder een andere nationaliteit. Hun opdrachtgevers zijn bereid om vele jaren te investeren in het creëren van een dekmantel.
Zo studeerde Giammaria voordat hij naar Noorwegen kwam daadwerkelijk ‘strategische studies’ aan een prestigieuze universiteit in het Canadese Calgary. Die universiteit zorgde -nietsvermoedend – voor goede referenties, waarna hij in Noorwegen aan de slag kon.
Behalve Mikushin liepen afgelopen jaar nog twee Russische ‘illegalen’ tegen de lamp. Deze zomer maakte de AIVD de aanhouding van Sergej Tsjerkasov bekend, een GRU-medewerker die op het punt stond aan een stage bij het Internationaal Strafhof in Den Haag te beginnen. Hij had een Braziliaanse dekmantel en zit momenteel vast in Rio de Janeiro.
En onderzoekscollectief Bellingcat onthulde het bestaan van Olga Kolobova, die als Peruviaanse ‘socialite’ en juwelenontwerpster tot NAVO-kringen in Napels was doorgedrongen.
Dekmantels
Christo Grozev, die Russische spionage onderzoekt voor Bellingcat: “Rusland, en hiervoor de Sovjet-Unie, creëert al decennia dekmantels in Latijns-Amerika, dat is sinds de jaren zeventig traditie. De KGB had er vroeger zelfs nep-priesters rondlopen, die in allerlei dorpen namen van overledenen noteerden. Namen die dan weer op nep-geboortecertificaten verschenen, om iemands verzonnen biografie zo geloofwaardig mogelijk te maken.”
De vraag blijft wat Mikushin precies in Noorwegen deed. Inlichtingendienst PST verdenkt hem van “ernstige spionage”, een vergrijp waarop een straf van tien jaar staat. Sinds het begin van de Oekraïne-oorlog is Noorwegen extra alert op spionage uit Rusland, waarmee het een grens van zo’n tweehonderd kilometer deelt.
Afgelopen najaar pakte Noorwegen zeven Russen op omdat ze met een drone vlogen op plekken waar dat niet mocht. Het Kremlin sprak van “anti-Russische hysterie”, en er lijkt geen bewijs te zijn dat de Russen kwaad in de zin hadden.
Ondermijning
Volgens Gunhild Hoogensen Gjorv, die als professor veiligheidsstudies in Tromso ‘Giammaria’ aannam, is de onduidelijkheid over de drones tekenend voor de onzekerheid die een nieuw type conflicten met zich meebrengt.
Aan de universiteit geeft Hoogensen Gjorv leiding aan The Grey Zone, een onderzoeksgroep die zich bezighoudt met ‘hybride dreigingen’. “Een oorlog wordt niet meer alleen met wapens uitgevochten, en niet elke spion is op zoek naar geheime documenten. De dreiging is hybride geworden: het gaat ook om ondermijning van vertrouwen in instituties, om het bewerkstelligen van polarisatie, om het zaaien van onrust. Vliegen hier meer Russen met drones dan vroeger, en hebben ze kwaad in de zin? Misschien niet, maar alleen die vragen al maakt mensen onrustig. Een vijand kan daar baat bij hebben.”
Naar Mikushins precieze bedoelingen kan Hoogensen Gjorv alleen maar gissen. “Mijn inschatting is dat hij lang wilde blijven, dat hij op zoek wilde gaan naar mensen die Rusland goed gezind waren, of zich in ieder geval tegen de NAVO keerden.”
Bellingcat-onderzoeker Grozev: “Doorgaans worden ‘illegalen’ ingezet om een gemeenschap in kaart te brengen, een netwerk op te bouwen van mensen die eventueel te rekruteren zijn. Dat rekruteren zelf laten ze dan weer over aan spionnen die bijvoorbeeld vanaf een ambassade werken, onder hun echte naam. Illegalen beperken zich meestal tot het voorwerk, want als ze te veel risico’s nemen lopen ze tegen de lamp. En dan is de jarenlange investering voor niets geweest.”
Het Spaanse Hooggerechtshof onderzoekt of een GRU-functionaris genaamd Denis Sergeev, die subversieve acties in Europa en Azië uitvoerde, ook probeerde de regio te destabiliseren tijdens zijn onafhankelijkheidsstreven in 2017
Afbeelding van Denis Sergeev in 1999 uit een documentaire over de strijd om Alien.
Generaal Denis Sergeev, de Russische spion die in 2017 naar Barcelona reisde aan de vooravond van het illegale referendum van 1 oktober in Catalonië, voerde subversieve operaties uit in een tiental landen in Europa en Azië. Onder de valse naam Sergey Fedotov werd deze aan zogenaamde “Unit 29155” gelinkte agent ontdekt in het Verenigd Koninkrijk en Bulgarije, waar de westerse inlichtingendiensten hem in verband hebben gebracht met een aantal moordpogingen. Het Spaanse Hooggerechtshof onderzoekt hem momenteel , zo maakte EL PAÍS donderdag bekend.
Sergeev bezocht Barcelona slechts twee dagen voor het illegale referendum op 1 oktober 2017
Denis Vyacheslavovich Sergeev is een veteraan van de Main Intelligence Directorate (GRU, zoals het in het Russisch bekend staat met de initialen), de grootste buitenlandse inlichtingendienst van Rusland. Met de rang van generaal opereerde de agent minstens een decennium in verschillende landen. In het begin deed hij dat met zijn ware identiteit, en later als Sergey Fedotov. Met deze naam werd hij ontdekt in Bulgarije en het Verenigd Koninkrijk. Nu onderzoekt het Spaanse Hooggerechtshof deze agent – die als “gevaarlijk” is geclassificeerd – en zijn vermeende relatie met gebeurtenissen in Catalonië , in het kader van Russische pogingen om andere landen te destabiliseren.
Sergeev, geboren in 1973 in Usharal, een kleine gemilitariseerde stad in het huidige Kazachstan, is volgens journalistieke onderzoeken getrouwd en heeft een dochter. Hij diende in het Siberische leger totdat hij werd overgeplaatst naar Moskou. Daar schreef hij zich in voor de Elite Diplomatic Military Academy, die bekend staat als The Conservatory, de voedingsbodem van de GRU. Daarna werd hij een hoge officier, gestationeerd in de hoogste niveaus van de militaire inlichtingendiensten, die opereren met hun normale identiteit maar met een zekere mate van dekking. Zijn dekmantel was die van manager of aandeelhouder van minstens acht Russische bedrijven.
Russische geheime diensten zijn overgestapt van geheime acties naar andere die meer open zijn
Félix Arteaga, senior analist bij het Elcano Royal Institute
In 2010 kreeg hij een nieuwe identiteit: Sergey Fedotov. Daarmee opereerde hij in Europa, Azië en het Midden-Oosten, aldus de westerse inlichtingendiensten die zijn sporen de afgelopen jaren hebben gevolgd. In 2015 was hij in Bulgarije toen de wapenhandelaar Emilian Gebrev het doelwit was van twee moordpogingen. In 2016, voor en na het “ Brexit”-referendum – een stemming over de vraag of het Verenigd Koninkrijk binnen de Europese Unie moet blijven – werd hij ontdekt in Groot-Brittannië, volgens een diepgaand onderzoek uitgevoerd door de gespecialiseerde mediakanalen Bellingcat , The Insider en Respekt.
Een zoektocht naar de valse naam die hij gebruikte in de Passenger Name Record (PNR)-database – gebruikt door luchtvaartmaatschappijen om informatie over al hun reizigers vast te leggen – bracht ook twee reizen naar Barcelona aan het licht . Op de eerste keer arriveerde Fedotov op 5 november 2016 in de Catalaanse hoofdstad en vloog na een verblijf van zes dagen via Zürich terug naar Moskou. De tweede vond bijna een jaar later plaats, op 29 september 2017, slechts twee dagen voor het illegale referendum op 1 oktober. Bij die gelegenheid bleef de Russische functionaris tot 9 oktober in Spanje en keerde via Genève terug naar Moskou. Er zijn geen aanwijzingen voor verdere bezoeken aan Spanje.
Er is vrijwel niets over hem bekend sinds maart 2018, kort na de vergiftiging op Britse bodem van de voormalige Russische spion en Britse inlichtingenmedewerker Sergei Skripal en zijn dochter Yulia. Inlichtingenrapporten geloven dat het Sergeev was die toezicht hield op de mislukte operatie tegen Skripal. Ze stellen ook dat de agenten behoren tot een groep binnen de GRU die bekend staat als Unit 29155, die zich toelegt op bijzonder gevoelige operaties in het buitenland.
Sergeev werd voor en na het Brexit-referendum in Groot-Brittannië ontdekt
Het Britse onderzoek identificeerde eerst de twee vermeende daders van de mislukte moordaanslag, Anatoli Tsjepiga en Aleksandr Misjkin , die tijdens hun verblijf in het Verenigd Koninkrijk ook valse identiteiten hadden gebruikt. Later werd een derde lid van de groep genoemd: Sergeev, volgens informatie gepubliceerd door Bellingcat.
Volgens bronnen dicht bij het onderzoek dat in Spanje is geopend, is deze informatie opgenomen in het onderzoek dat onlangs is geopend door de rechter van het Hooggerechtshof, Manuel García-Castellón , en dat momenteel wordt verzegeld en waarvan het bestaan donderdag werd onthuld door EL PAÍS. Het onderzoek wordt uitgevoerd door de Algemene Inlichtingendienst van de Nationale Politie, gespecialiseerd in terrorismebestrijding. Het onderzoek, dat zich nog in de beginfase bevindt, suggereert dat de Russische spionageactiviteiten in Catalonië niet werden gecoördineerd met pro-onafhankelijkheidscijfers, maar eerder bedoeld waren om van de crisis te profiteren om Spanje te destabiliseren.
Félix Arteaga, senior analist bij het Elcano Royal Institute, stelt dat de activiteiten van Sergeev’s groep passen binnen “het patroon van Russische activiteit” binnen Europa. Arteaga benadrukt dat sinds 2014 de verschillende geheime diensten uit dat land hun activiteiten in het buitenland hebben uitgebreid . “Ze zijn overgestapt van geheime acties om informatie te bemachtigen naar anderen die meer open zijn met als doel hun vermogen tot invloed te tonen.”
Onderzoekscollectief Bellingcat is een Russische spion op het spoor gekomen die in Napels onder een valse identiteit is doorgedrongen tot de kringen van de NAVO.
De journalisten hebben tijdens hun onderzoek, dat tien maanden in beslag nam, een reeks aan opvallende bewijsstukken en bizarre anekdotes verzameld over ‘Maria Adela Kuhfeldt Rivera’, oftewel Olga Kolobova, die deze week zijn gepubliceerd. De bevindingen geven een onthullende kijk in de wereld van de Russische geheime dienst GROe.
Opvallende naam
Aanleiding van het onderzoek naar de spion was haar opvallende naam in een database met paspoortnummers van vermoedelijke Russische spionnen. Een paar jaar geleden onthulde Bellingcat al dat spionnen van GROe jarenlang valse paspoorten hebben gekregen met nagenoeg identieke, opeenvolgende nummers; de laatste drie cijfers van deze identiteitsnummers vormden het enige verschil.
In Maria Adela’s paspoortnummer was zelfs maar één cijfer anders dan de Russische spionnen ‘Ruslan Bosjirov’ en ‘Alexander Petrov’, oftewel Aleksandr Misjkin en Anatoli Tsjepiga, de verdachten in de vergiftigingszaak van de voormalige dubbelspion Sergej Skripal.
“Maria Adela viel ontzettend op met haar niet-Russische naam”, schrijft een van de onderzoekers, Christo Grozev op Twitter. “Was ze een onschuldige buitenlander die de Russische nationaliteit had verkregen, met per ongeluk een nummer dat in dat bereik (van de verdachte paspoortnummers, red.) viel?”
Sieradenontwerper
Daarop besloot Bellingcat zich in de mysterieuze vrouw te verdiepen. Via Google en sociale media kwamen ze erachter dat ze tussen 2013 en 2018 in Napels woonde, en daar een succesvol leven leidde als sieradenontwerper en socialite.
Daarnaast kwam haar naam voor op een lijst met bestuursleden van een Napolitaanse afdeling van de Lions Club, een liefdadigheidsorganisatie die wereldwijd opereert. De afdeling in Napels is opgericht door een medewerker van de NAVO in Italië. Behalve professionele, had Maria Adela ook romantische relaties met verschillende NAVO-officieren.
Haar sieradenlijn bracht ze aan de man onder de naam Sarein. Die was zo succesvol, dat ze in 2014 naar Bahrein reisde om een set manchetknopen te geven aan de toenmalige premier, prins Khalifa bin Salman Al Khalifa.
Aric Toler
@AricToler
Yes, a Russian spy was basically dropshipping tacky jewelry to get in with the movers and shakers of a NATO command base. She even gave some of these trinkets to the Prime Minister of Bahrain!
6:12
26 augustus 2022
Aan haar nieuwe vrienden vertelde ze dat ze was opgevoed door pleegouders in de Sovjet-Unie, nadat ze door haar biologische Peruaanse moeder en Duitse vader was verlaten in Moskou tijdens de Olympische Spelen van 1980. Vandaar haar opvallende naam, met Spaanse en Duitse klanken.
Kanker
Toch waren er een aantal verdachte zaken waardoor Bellingcat door bleef zoeken naar de ware identiteit van de vrouw. In september 2018 verdween ze twee maanden lang van de radar, en vertrok ze met haar kat Luisa uit Italië. Haar vrienden begrepen niet waar ze was gebleven.
In november plaatste ze, na twee maanden radiostilte, een opvallend bericht op Facebook, waarin ze zei dat ze herstellend was van kanker.
Eliot Higgins
@EliotHiggins
Suddenly, in September 2018, her social life evaporated, and she left Italy with her beloved cat, Luisa. Her friends were mystified at her sudden disappearance, but two months after her departure she posted on Facebook a message suggesting she was recovering from cancer.
9:16
26 augustus 2022
De onderzoekers kwamen er echter achter dat Maria Adela naar Moskou was vertrokken. Dat deed ze op 15 september, een dag nadat Bellingcat onthulde dat GROe jarenlang met de opeenvolgende paspoortnummers had gewerkt.
Op 14 september, de dag van de publicatie, belden twee GROe-kopstukken met elkaar: het hoofd van de afdeling die militaire spionnen uitzond naar plekken in het buitenland, en zijn baas. De metadata van deze gesprekken zijn in handen van het onderzoekscollectief. Bellingcat kwam achter de echte naam van de vrouw: Olga Kolobova, geboren in 1982.
Toch zou het nog maanden duren totdat de journalisten het laatste bewijsstukken boven tafel kregen. Dat waren, heel simpel, de profielfoto’s die de vrouw gebruikte op sociale media: die van Kolobova op Whatsapp was dezelfde foto als op het Facebookprofiel van Maria Adela.
Het volledige onderzoek is terug te lezen via Bellingcat. Kolobova woont momenteel in een nieuw appartement in een chique buurt van Moskou. Haar luxe sieradenlijn bleek overigens net als de identiteit van de spion nep: ze kocht de producten in via de Chinese webwinkel AliExpres.
De VS en het Verenigd Koninkrijk straffen Russen die een rol zouden hebben gespeeld bij de vergiftiging van de Russische oppositieleider Aleksej Navalny, vandaag precies een jaar geleden.
In maart strafte de VS al zeven Russen, dertien Russische bedrijven en een instituut van de Russische overheid, omdat ze betrokken zouden zijn bij de ontwikkeling van het zenuwgas Novichok, dat Navalny vorig jaar bijna fataal werd.
Nu komen daar nog eens negen Russen en twee rechtspersonen bij. Acht van die Russen zouden lid zijn van de FSB.
“De vergiftiging was een schokkende schending van de internationale regel tegen het gebruik van chemische wapens en onderdeel van een campagne om dissidente stemmen in Rusland het zwijgen op te leggen”, zegt de verantwoordelijke directeur van het Amerikaanse ministerie van Financiën.
De Britten straffen zeven Russen. Vrijwel zeker staan de zeven ook op de Amerikaanse sanctielijst. Ze waren volgens het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken “direct verantwoordelijk voor de planning en de uitvoering van de aanval”. Ook de Britten hebben voor de vergiftiging van Navalny al eerder sancties aan Russen opgelegd.
Oproep Navalny
Navalny zelf roept Westerse landen op om autoritaire leiders als president Poetin onder druk te zetten, door ze te confronteren met corruptie in hun land, “zelfs als het ongemakkelijk wordt.” Dat schrijft hij vanuit de gevangenis in een brief die vandaag werd gepubliceerd in kranten. Corruptie is volgens hem de oorzaak van alle grote crises in de wereld.
Het Westen is volgens hem deels verantwoordelijk voor de corruptie. “In 90 procent van de gevallen wordt gestolen geld in het Westen opgeslagen. Een ambtenaar die voor een autocraat werkt, weet als geen ander hoe belangrijk het is om zijn kapitaal ver weg te houden van zijn collega’s en baas”, schrijft Navalny.
Volgens hem moet het Westen bedrijven dwingen transparanter te zijn als ze zaken doen met autoritaire en corrupte landen. Ook wil hij dat er een internationaal orgaan tegen corruptie wordt opgezet om het effectief te kunnen bestrijden. “Daar zijn geen soldaten of bakken met geld voor nodig”, schrijft Navalny, “alleen politieke wil.”
Navalny tijdens zijn herstel in Duitsland in september vorig jaar EPA
Het is vandaag een jaar geleden dat Navalny plotseling doodziek werd in een vliegtuig boven Siberië. Zijn vlucht moest een noodlanding maken in Omsk, waar hij werd opgenomen in een ziekenhuis. Na twee dagen buiten bewustzijn te zijn geweest én na herhaaldelijke druk van zijn familie en zijn verzorgers, kreeg Navalny toestemming om naar Duitsland overgebracht te worden. Daar concludeerden Duitse artsen dat hij was vergiftigd met het zenuwgas Novichok .
De meeste mensen, het Kremlin incluis, hadden niet verwacht dat Navalny ooit nog terug zou keren naar Rusland. Maar de Poetin-criticus wilde niet actievoeren in ballingschap. “Rusland is mijn land en ik mis het”, zei Navalny vlak voor hij na enkele maanden revalideren op het vliegtuig stapte naar Moskou. Daar werd hij direct gearresteerd. Navalny zit sindsdien vast in een maximaal beveiligd strafkamp buiten Moskou.
21 augustus 2021 In het Nieuws
Het team rond Aleksej Navalny zegt dat Navalny op donderdag 20 september 2020 is vergiftigd in zijn hotel in Tomsk door water uit een flesje en niet is gebeurd op het vliegveld zoals werd gedacht
Aleksej Navalny was op donderdag 20 augustus 2020 onderweg van Tomsk naar Moskou maar moest een noodlanding maken in Omsk en is opgenomen in het ziekenhuis met symptomen van vergiftiging.
Aleksej Navalny is op zaterdag 22 augustus 2020 omstreeks 09.00 uur met een speciaal ambulancevliegtuig geland op de luchthaven Tegel in Berlijn.
Aleksej Navalny werd zaterdag 22 augustus 2020 rond 10.30 uur opgenomen in het beroemde Charité-ziekenhuis in Berlijn.
De afdeling van het Charité-ziekenhuis in Berlijn waar Aleksej Navalny verzorgd wordt is afgesloten door het BKA.
Laboratoria in Frankrijk en Zweden hebben onafhankelijk van elkaar naast Duitsland vastgesteld dat Aleksej Navalny is vergiftid met Novichok-zenuwgas
Konstantin Kudryavtsev is een van de FSB-officieren die naar Omsk reisde in de nasleep van de FSB-Novichok vergiftiging van Aleksej Navalny.
De onderzoeksresultaten door artsen van het Charité-ziekenhuis tonen dat Aleksej Navalny is vergiftigd met een substantie die behoort tot de groep van cholinesterase-remmers
op de vraag of Vladimir Poetin een moordenaar is antwoordde Joe Biden “ja”
Lyubov Sobol, een naaste medewerker van de Russische oppositiepoliticus Aleksej Navalny, zou Rusland zijn ontvlucht. Anonieme bronnen hebben aan de Russische zenders RT en REN TV verteld dat de 33-jarige advocate zaterdag naar Turkije is gevlogen. Daarvandaan zou ze met onbekende bestemming verder zijn gereisd.
Donderdag beperkte een rechtbank in Moskou de bewegingsvrijheid van Sobol voor een periode van anderhalf jaar. Ze mag tussen 22.00 en 06.00 uur niet haar huis uit en ze mag geen massa-evenementen bijwonen of Moskou verlaten. De activiste kreeg deze straf voor haar rol bij protesten in januari. Toen gingen duizenden Russen de straat op om de vrijlating te eisen van Navalny. Vrijdag kreeg een andere medewerker van de Kremlincriticus een soortgelijke straf en werd de broer van Navalni veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van een jaar.
Extremistisch
Sobol is een van de bekendste gezichten van de anticorruptiebeweging van Navalni. Sinds juni staat de organisatie officieel als ’extremistisch’ geregistreerd en hebben veel prominente aanhangers van Navalni Rusland verlaten. Ze zijn bang voor vervolging in aanloop naar de parlementsverkiezingen in september. Sobol was tot dusverre achtergebleven.
Na haar veroordeling zei Sobol tegen radiozender Ekho Moskvy dat de straf niet direct zou ingaan en dat je die „eigenlijk moet zien als de kans om het land te verlaten.” De hoofdredacteur van Ekho Moskvy bevestigde zondag dat de advocate niet meer in Rusland is. Sobol zelf was niet bereikbaar en bekenden van haar wilden geen commentaar geven.
8 augustus 2021 In het Nieuws
Aleksej Navalny is met zijn anti-corruptiebeweging FBK en politieke partij een luis in de pels van de machthebbers in Rusland. Volgens FBK heeft Dmitri Medvedev tal van paleizen luxueuze villa’s jachten en zelfs wijngaarden in zijn bezit in Rusland en het buitenland. Volgens FBK heeft Dmitri Medvedev zijn onroerendgoedimperium verborgen achter een netwerk van charitatieve stichtingen.
Hett lichaam van de in Londen vermoorde Russische balling Nikolai Glushkov is zo achtergelaten dat het leek alsof het om zelfdoding ging, schrijft BBC News. Om zijn nek was een hondenriem gewikkeld, naast het lichaam stond een keukentrapje en op de trap lag nog een touw, bleek vrijdag tijdens een zitting over het gerechtelijk onderzoek naar Glushkovs overlijden in 2018.
Glushkovs was in het verleden topman van de nationale luchtvaartmaatschappij Aeroflot. Hij was bovendien een vriend van zakenman Boris Berezovsky. Rond 2000 kregen ze ruzie met Vladimir Poetin, waarna ze naar Groot-Brittannië vluchtten. Daar bleven ze kritiek uiten op de huidige president van Rusland.
Berezovsky werd in maart 2013 dood gevonden op zijn landgoed in de buurt van Londen. Ook hij werd met een strop om zijn nek aangetroffen, maar de daadwerkelijke doodsoorzaak is nog altijd niet opgehelderd. Een andere vriend, oud-spion Alexander Litvinenko, overleed in 2006 na vergiftiging.
Glushkov werd op 12 maart 2018 door zijn dochter dood gevonden in zijn huis in Londen. Uit een eerste onderzoek bleek toen al dat hij gewurgd is. Volgens de experts is hij van achteren aangevallen en snel uitgeschakeld. Er waren geen tekenen van een langdurige worsteling. De politie heeft ondanks het horen van 1.800 getuigen en het bekijken van 2.200 uur aan camerabeelden tot nog toe geen arrestaties verricht in de moordzaak. Ook een motief is nog niet vastgesteld.
Op de dag dat Glushkov dood werd gevonden, had hij in een rechtbank in Londen moeten verschijnen, omdat Aeroflot hem beschuldigde van fraude. Een week eerder werden in Zuid-Engeland de Russische ex-dubbelspion Sergei Skripal en diens dochter vergiftigd met een zenuwgas.
De Russische oppositieleider Aleksej Navalny denkt dat president Vladimir Poetin achter zijn recente vergiftiging zit, vertelt hij in een interview met het Duitse blad Der Spiegel. „Ik heb geen andere versie van wat er is gebeurd”, aldus de Kremlincriticus.
De oppositieleider werd in augustus erg ziek tijdens een binnenlandse vlucht in Rusland. Hij mocht naar Duitsland om daar behandeld te worden. Onderzoekers stelden vast dat hij is vergiftigd met een Novichok-zenuwgif. Westerse landen eisen opheldering van Moskou, maar het bewind van president Poetin ontkent elke betrokkenheid.
„Mijn taak is om onbevreesd te blijven”, zegt Navalny tegen Der Spiegel. „En ik ben onbevreesd.” Na weken in het Berlijnse Charité-ziekenhuis is Navalny herstellende van de vergiftiging en verblijft hij nog altijd in Duitsland. Hij heeft eerder al aangegeven dat hij terug naar Rusland wil gaan.
Volgens Der Spiegel maakte Navalny tijdens het gesprek een opgeruimde indruk, lachte hij veel en maakte hij grappen. „Bij de eerste blik zie je niet dat deze man dagenlang in coma heeft gelegen en op het randje van de dood heeft gebalanceerd”, aldus het blad. Maar als Navalny dan een slok uit een flesje water wil nemen, gaat dat met moeite omdat zijn handen heftig trillen.
„Je voelt geen pijn, maar je weet dat je doodgaat”, omschrijft Navalny het moment dat het zenuwgif zijn werk begon te doen. Het gesprek van Navalny met Der Spiegel was woensdagochtend vroeg in Berlijn en duurde twee uur.
2 oktober 2020 In het Nieuws
De aanslag op Aleksej Navalny met Novichok komt overeen met de zaak Emilian Gebrev en de dood van Dawn Sturgess in 2018
Emilian Gebrev – zijn zoon – en twee anderen werden bij een receptie in Sofia ziek op 28 april 2015 en opgenomen met symptomen van ernstige vergiftiging. De vergiftiging van Sergei Skripal en Yulia Skripal is om te onderzoeken of Novichok ook verantwoordelijk was voor de vergiftiging van Emilian Gebrev in Bulgarije in 2015.
Het eerste lid van de GRU-subeenheid die Bulgarije vaak bezocht was Vladimir Popov. Vladimir Popov is een van de twee GRU-officieren die door Montenegro zijn aangeklaagd voor het orkestreren van de destabilisatie van het land eind 2016 voorafgaand aan zijn toetreding tot de NAVO. Vladimir Popov is geidentificeerd als Vladimir Moiseev. Vladimir Moiseev is de tweede GRU-officier die is ontmaskerd en aangeklaagd voor de Montenegrijnse staatsgreep in 2016 voorafgaand aan zijn toetreding tot de NAVO.
Denis Sergeev Egor Gordienko en Sergey Pavlov kwamen op zondag 15 februari 2015 aan in Sofia maar gebruikten drie verschillende vluchten en aankomstlanden. Denis Sergeev arriveerde in Sofia op zondag 16 februari 2015 om 15.58 uur op Air Serbia-vlucht JU122 vanuit Belgrado. Egor Gordienko arriveerde in Sofia op zondag 16 februari 2015 om 12.23 uur op Aeroflot-vlucht SU2060 vanuit Moskou. Sergey Lyutenko = Sergey Pavlov arriveerde in Sofia op zondag 16 februari 2015 om 18.08 uur vanuit Athene.
Op zondag 4 maart 2018 zijn Sergei Skripal en zijn dochter Yulia Skripal in de stad Salisbury Groot-Brittanië in contact waren gekomen met het zenuwgas Novichok.
Bellingcat onderzoekspartner The Insider en BBC Newsnigh onderzochten de Londense bewegingen en de potentiële rol van Denis Sergeev in de tijd dat Sergei Skripal werd vergiftigd met Novichok. Aleksandr Misjkin en Anatoli Tsjepiga worden verantwoordelijk gehouden voor de Novichok aanval op Sergei Skripal en Yulia Skripal. Aleksandr Misjkin is kolonel arts van de Russische geheime dienst GRU. Anatoli Tsjepiga is kolonel van de GRU.
Aleksandr Misjkin is lid van Team 29155.
Anatoli Tsjepiga is lid van Team 29155.
Team 29155 is een departement van de GRU.
Nu is er het vermoeden dat Team 29155 wordt aangestuurd door Vladimir Poetin om West-Europa te destabiliseren door middel van propaganda cyberaanvallen en het verspreiden van nepnieuws. Team 29155 is een elite-eenheid binnen de GRU die zich bezighoudt met clandestiene overzeese operaties. Team 29155 is een topgeheime inlichtingenploeg bestaande uit ongeveer 20 undercover officieren. Team 29155 zou gespecialiseerd zijn in creëren van onrust ombrengen van mensen en saboteren van evenementen. Team 29155 zou al decennium actief zijn in Europa. Team 29155 zou in 2015 ook in Bulgarije zijn geweest toen de wapenhandelaar Emilian Gebrev werd vergiftigd. Team 29155 zou tijdens de presidentiële verkiezingen in 2016 accounts van de Hillary Clinton-campagne zijn binnengedrongen en gevoelige informatie hebben gepubliceerd. Team 29155 zou verkiezingen in Moldavië hebben beïnvloed en een mislukte staatsgreep in Montenegro hebben georganiseerd.
Vladimir Poetin benoemde Anatoli Tsjepiga in 2014 persoonlijk tot Held van de Russische Federatie de hoogste staatsonderscheiding. Anatoli Tsjepiga is door Bellingcat geïdentificeerd als een onderscheiden lid van de Spetsnaz een speciale eenheden van de GRU.
Denis Sergeev is een generaal-majoor van de GRU. Denis Sergeev verplaatste zich van huis naar Narodnoe Opolchenie 50 Moskou en Khoroshevskoye Shosse 76B Moskou.
Denis Sergeev reisde naar Londen om toezicht te houden de Skripal-vergiftigingsoperatie onder de naam Sergey Fedotov. Denis Sergeev staat in vermomming op bewakingsbeelden waar hij verschillende auto’s nadert in een ondergrondse garage waar de auto’s van de gif slachtoffers en Emilian Gebrev geparkeerd stonden. Georgy Gorshkov en Denis Sergeev reisden naar Sofia in de tijd dat Emilian Gebrev en zijn zoon in april 2015 waren vergiftigd. Bellingcat The Insider Respekt konden vaststellen dat Sergey Fedotov = Denis Sergeev zijn geboekte vluchten van Londen naar Moskou oversloeg na de Skripals-vergiftiging en van Sofia naar Moskou na de Gebrev-vergiftig
Georgy Gorshkov is de cover-identiteit van Egor Gordienko. Egor Gordienko is kolonel van de GRU. na de mislukte aanslag op Emilian Gebrev is Egor Gordienko naar Genève was uitgezonden als een hoge Russische diplomaat waar hij tot eind 2018 diende.
Sergey Pavlov is de cover-identiteit van Sergey Lyutenko. Sergey Lyutenko is luitenant-kolonel van de GRU.
Aleksei Morenets Evgenii Serebriakov Ivan Yermakov Artem Malyshev Dmitriy Badin Oleg Sotnikov en Alexey Minin zijn officieren in de Russische Main Intelligence Directorate GRU. De MIVD heeft op 13 april 2018 een hackaanval door Aleksei Morenets Evgenii Serebriakov Oleg Sotnikov en Alexey Minin GRU verhinderd op de OPCW
In een reeks eerdere onderzoeken hebben we acht officieren van de clandestiene overzeese operatie-eenheid van de GRU (een elite-subeenheid van militaire eenheid 29155) geïdentificeerd die eind 2014 en begin 2015 onder valse identiteit naar Bulgarije reisden in groepen van elk twee of drie personen. tijd. De timing van de laatste twee reizen van deze groepen spionnen viel samen met twee ernstige vergiftigingsincidenten in april en mei van dat jaar waarbij een Bulgaarse wapenfabrikant, zijn zoon en de productiechef van zijn groep fabrieken betrokken waren. In 2015 waren de vergiftigingen onopgelost gebleven. Een analyseonderzoek in particulier opdracht in een OPCW-gecertificeerd laboratorium in Finland had sporen gevonden van een onbekende stof uit de organofosfaatfamilie.
Een van de GRU-spionnen die tijdens beide vergiftigingen in Bulgarije aanwezig was, was “Sergey Fedotov”, de cover-identiteit van Denis Sergeev, een GRU-generaal-majoor die ook in het VK was tijdens de aanslag in 2018 op het leven van Sergei Skripal en zijn dochter.
Naar aanleiding van onze onthullingen en een verzoek van het slachtoffer Emilian Gebrev hebben de Bulgaarse opsporingsautoriteiten in 2019 de cold case uit 2015 heropend. Vervolgens hebben ze drie van de GRU-functionarissen aangeklaagd en op de Interpol Red Notice-lijst geplaatst. Deze drie aangeklaagde mannen waren generaal-majoor Denis Sergeev (“Sergey Fedotov”), luitenant-kolonel Sergey Lyutenko (“Sergey Pavlov”) en kolonel Egor Gordienko (“Georgy Gorshkov”).
We ontdekten dat Egor Gordienko na de mislukte aanslag naar Genève was uitgezonden als een hoge Russische diplomaat, waar hij tot eind 2018 diende.
De Bulgaarse autoriteiten hebben ook bewakingsbeelden vrijgegeven waarop een van de drie – vermoedelijk Denis Sergeev – in vermomming staat en verschillende auto’s nadert in een ondergrondse garage waar de auto’s van de gif slachtoffers geparkeerd stonden.
Op 26 augustus 2020 schortte het Bulgaarse openbaar ministerie de strafrechtelijke procedure tegen de drie aangeklaagde verdachten op. De redenen die in het besluit werden gegeven, waren de onmogelijkheid om door te gaan met feitenonderzoek in afwezigheid van gedetineerde verdachten, en de lange vertragingen bij het verkrijgen van internationale juridische bijstand van derde landen. Hoewel deze stap geen beëindiging van de strafprocedure inhoudt, betekent dit dat de zaak in de nabije toekomst “bevroren” zal blijven.
Ons onderzoeksteam, waaronder Bellingcat en The Insider Russia , heeft een kopie van het opschortingsbesluit ontvangen, dat een samenvatting bevat van de bevindingen van Bulgaarse onderzoekers, waarvan er vele voorheen onbekend waren bij het publiek. Deze werpen meer licht op wie precies de GRU het doelwit was voor moord, evenals op de gang van zaken rond de pogingen tot vergiftiging, inclusief de tijd tussen blootstelling aan het gif en het begin van de eerste symptomen. In combinatie met nieuwe boekings- en reisgegevens die zijn verkregen door ons onderzoeksteam, werpen deze bevindingen meer licht op de modus operandi van het elite kill-team van de GRU.
Deze nieuwe bevindingen kunnen met name relevant zijn in de context van de onthulling dat de vergiftiging van de Russische oppositieleider Aleksej Navalny ook werd veroorzaakt door blootstelling aan een stof uit de familie Novichok. De bevindingen tonen ook de extreme roekeloosheid aan van deze moordmethode die willekeurige mensen blootstelt aan de dodelijke substantie – zoals zowel in de zaak met Gebrev’s zoon als in de dood van Dawn Sturgess in 2018.
We hebben ook nieuwe gegevens verkregen over de interactie van Bulgaarse onderzoekers met internationale instanties zoals de OPCW, het Finse laboratorium en Finse onderzoeksautoriteiten, die suggereren dat niet alle mogelijkheden voor het opsporen van feiten volledig zijn onderzocht, en dat sommige inspanningen om onduidelijke redenen geblokkeerd door derden. Bovendien merken we op dat de rol van ten minste één medeplichtige bij de misdaad niet is onderzocht, ondanks geloofwaardig bewijs van zijn betrokkenheid.
Anatomy of a Murder Attempt: The Long Stakeout
De drie GRU-undercoveragenten worden aangeklaagd door de Bulgaarse autoriteiten
Het document van de Bulgaarse Aanklager beschrijft de chronologie van de gebeurtenissen die leidden tot de opzettelijke organoposfaatvergiftiging van drie Bulgaarse burgers in april 2015, met een herhaalde aanslag op hun leven een maand later. De feiten die in de zaak worden gepresenteerd – die in grote lijnen overeenkomen met de eerder door ons geïdentificeerde tijdlijn, aangevuld met onze aanvullende bevindingen, wijzen op een goed voorbereide, langlopende operatie die een voorbereidende fase omvatte met meerdere reizen en verschillende teams.
De eerste geplande reis die in het document van de aanklager werd genoemd, was op 15 februari 2015. De drie aangeklaagde GRU-officieren kwamen op dezelfde datum aan in de Bulgaarse hoofdstad Sofia, maar gebruikten drie verschillende vluchten en aankomstlanden: “Gorshkov” (Gordienko) arriveerde als eerste om 12 uur. : 23 op Aeroflot-vlucht SU2060 vanuit Moskou, “Fedotov” (Sergeev) vloog om 15:58 vanuit Belgrado op Air Serbia-vlucht JU122 en “Pavlov” (Lyutenko) arriveerde om 18:08 vanuit Athene, Griekenland.
Volgens de aanklachten boekte “Sergey Pavlov” Hotel Hill voor de week van 15 februari 2015 en vroeg om een kamer op de derde verdieping met uitzicht op de parkeerplaats. Hotel Hill grenst aan het hoofdkantoor van Emilian Gebrev in Emco Ltd, en een uitzicht op de parkeerplaats voor het hotel zou ook zorgen voor uitzicht op de volledige loopbrug vanaf de ingang van Emco naar de ondergrondse garage waar Gebrev en zijn medewerkers hun auto parkeren. .
Onderzoekers stelden ook vast dat “Gorshkov” in dezelfde periode verbleef in Hotel Marinella, op korte loopafstand van het Hill Hotel en de Emco-kantoren. Hij vroeg om een kamer op de 15e verdieping, met direct zicht op de ingang van de ondergrondse garage. Terwijl Bulgaarse onderzoekers zeggen dat ze geen gegevens hebben gevonden waaruit blijkt dat “Fedotov” in hetzelfde hotel verbleef, heeft Bellingcat gegevens gevonden waaruit blijkt dat hij daar samen met “Gorshkov” verbleef.
Zowel “Gorshkov” als “Pavlov” huurden bij aankomst een auto. Het is onduidelijk wat hun reisschema doordeweeks was, maar uit de winkelgegevens van de VISA-creditcard van “Gorshkov” (uitgegeven op naam van zijn identiteitsbewijs) blijkt dat hij in deze periode tenminste binnen de grenzen van de hoofdstad Sofia bleef. Zijn totale aantal kilometers tijdens de week waren echter 128 km, wat suggereert dat hij korte ritten buiten Sofia heeft gemaakt. De kilometerstand van “Pavlov” was zelfs nog lager, namelijk 87 km. Onderzoekers geloven dat deze hele week was gewijd aan het volgen van hun belangrijkste doelwit – Emilian Gebrev – en het identificeren van patronen van zijn dagelijkse routine.
Gorshkov’s autoverhuurreservering, verkregen door ons onderzoeksteam
Vreemd genoeg tonen de creditcardgegevens van “Gorshkov” meerdere souveniraankopen uit Sofia, waaronder boetiekcosmetica, sportartikelen en kinderspeelgoed. Het lijkt erop dat persoonlijk winkelen op een door de belastingbetaler gefinancierde creditcard binnen de GRU niet wordt afgekeurd – mogelijk gerechtvaardigd als alibi-verzekerend gedrag.
Aan het einde van dit voorbereidende bezoek vertrokken de drie officieren terug naar Rusland – met “Fedotov” en “Pavlov” deelden een Aeroflot-vlucht naar Moskou op 22 februari 2015, en “Gorshkov” vertrok diezelfde dag met een andere Aeroflot-vlucht.
Herhaal toeristen
Hetzelfde trio van schijnbaar onafhankelijk reizende toeristen keerde slechts twee maanden later terug naar Bulgarije. Op 22 april 2015 vloog “Pavlov” van Moskou naar Sofia. Twee dagen later, op 24 april 2015, vlogen “Gorshkov” en “Fedotov” naar de badplaats Bourgas, kennelijk voor meer operationele veiligheid. Pavlov had aanvankelijk een appartement gehuurd op ongeveer 50 meter van de Emco-kantoren, en twee dagen later – op de dag dat de andere twee leden arriveerden – verhuisde hij naar hetzelfde Hill Hotel als tijdens zijn eerste reis, waarbij hij specifiek om dezelfde kamer vroeg met uitzicht op de derde verdieping.
De andere twee kozen voor een meer omslachtige aankomst op de plaats delict. Bij de landing in Bourgas huurden “Fedotov” en “Gorshkov” een auto op naam van Gorshkov en reden 140 km naar het noorden in de richting van Varna, de andere grote stad aan zee in Bulgarije. Daar hebben ze allebei voor één nacht ingecheckt in het Best Western Park hotel. Ze reden de volgende dag door naar Sofia, maar bleven daar op verschillende locaties. Gorshkov boekte een driekamerappartement in het centrum van Sofia, ongeveer 3 km van het Emco-kantoor. De reservering werd gemaakt tot 30 april – en zowel hij als “Fedotov” hadden voor die dag retourtickets naar Moskou gekocht. In dezelfde periode had “Fedotov” een appartement gehuurd op ongeveer 300 meter van de kantoren van Emco.
Geen van de drie zou blijven tot het einde van hun vooruitbetaalde periode, of hun gekochte retourtickets gebruiken. Ze kochten nieuwe, eerdere retourtickets – en vlogen in de avond van 28 april 2015 via Istanbul terug naar Moskou, zodra ze (dachten) dat ze hun missie hadden volbracht.
De vrucht van de giftige drie
Emilian Gebrev werd ernstig ziek en raakte in coma op de avond van 28 april 2015, tijdens een zakendiner met Poolse partners die hij organiseerde in een restaurant van het Marinella Hotel – dezelfde plaats waar ‘Gorshkov’ en ‘Fedotov’ verbleven in februari. De productiemanager van zijn bedrijf – Valentin Tahchiev – werd twee dagen later ernstig ziek en Emilian’s volwassen zoon Hristo Gebrev vertoonde op 4 mei 2015 mildere vergiftigingsverschijnselen. De gespreide timing van de vergiftiging van de drie – evenals de keuze van doelen – was bleef een bron van mysterie voor waarnemers. Videobeelden van een ondergrondse garage die door het bedrijf van Gebrev wordt gebruikt, kunnen echter antwoorden op deze raadselachtige vragen bevatten.
Bulgaarse zakenman Emilian Gerbev. Foto (c) Capital.bg, gebruikt met toestemming
Bulgaarse opsporingsautoriteiten zijn van mening dat een nog niet geïdentificeerd type organofosfaat zenuwgas werd aangebracht op de deurklinken van de auto’s van de slachtoffers terwijl ze geparkeerd stonden in een openbare garage net achter het Hill Hotel. De garage is open voor het publiek op basis van een abonnement en is de belangrijkste parkeerplaats die wordt gebruikt door werknemers van Emco, de holdingmaatschappij van Gebrev’s wapenproductie en handelsactiviteiten. Een analyse van de beelden van de beveiligingscamera’s van de garage geeft een overtuigende argumenten voor deze hypothese.
Op de dag waarop Emilian Gebrev voor het eerst ziek werd, 28 april 2015, reed hij de garage binnen en parkeerde om 11:07 uur zijn Nissan GTR, waarna hij prompt te voet vertrok naar zijn kantoor. In de volgende twee uur parkeerden de productiemanager van zijn bedrijf, Valentin Tahchiev, en zijn persoonlijke chauffeur, Oleg Lazarov, hun eigen auto’s – respectievelijk een Toyota Land Cruiser en een Mercedes S-klasse, in dezelfde garage.
Om 13:58 legden de bewakingscamera’s de aanwezigheid in de garage vast van een persoon die een vilten hoed en zwarte handschoenen droeg en iets in de hand hield. Hij benaderde aanvankelijk de Land Cruiser van Valentin Tahchiev en bleef er een paar seconden naast hangen – zijn handen buiten het gezichtsveld van de camera. Toen draaide hij zich om naar de Nissan GTR van Gebrev – die naast de Toyota geparkeerd stond – en bleef daar ook een paar seconden hangen. Ook hier liet de camerahoek zijn manipulatie van de auto niet zien. Hij omcirkelde elk van de twee auto’s drie keer in de loop van 2 minuten.
Toen begon de figuur naar de uitgang van de garage te lopen. Een andere camera registreerde dat hij stopte en bleef hangen bij de Mercedes die gewoonlijk werd bestuurd door de chauffeur van Gebrev. Hier bleef de persoon een paar seconden aan de rechter (passagiers) kant van de auto, alvorens verder te rijden richting de uitgang. Om 14:02 – slechts vier minuten na zijn eerste verschijning in de garage – maakte de figuur gebruik van de schuifdeur van de garage die werd geopend door een nieuwe binnenkomende auto en verliet de parkeerplaats op dezelfde manier als hij vier minuten was binnengekomen eerder.
Iets meer dan tien minuten nadat de figuur de garage verliet, om 14:15 uur, kwam de persoonlijke chauffeur van Gebrev binnen en reed weg met zijn Mercedes S. Kort daarna haalde hij Emilian Gebrev op op weg naar een zakelijke bijeenkomst. Gebrev voelde de eerste symptomen van ernstige intoxicatie vlak voor het eten en viel om ongeveer 20.30 uur in een coma in het restaurant in het Marinella-hotel.
De heer Tahchiev, de productiemanager van Emco, haalde zijn auto pas twee dagen later op, in de vroege ochtend van 30 april. Hij reed de garage uit en bracht de auto er drie uur later, om 9.40 uur, in terug. Kort daarna stortte hij ook in met symptomen die vergelijkbaar waren met – maar milder dan – die van Gebrev. Hij checkte dezelfde dag om 18.00 uur in het Tokuda-ziekenhuis in Sofia. Zijn symptomen waren onder meer onduidelijke spraak, wazig zien, uitbundig zweten, ernstig vernauwde pupillen, extreem hoge bloeddruk en voortdurend braken. Na drie dagen sypmotmatische behandeling was zijn toestand enigszins verbeterd, maar hij had geen herinnering aan de voorgaande dagen. Nadat zijn familie de gelijkaardige symptomen had ontdekt die Emilian Gebrev ervoer, werd hij overgebracht naar een ander ziekenhuis en werd de diagnose organofosfaatvergiftiging gesteld.
Om ongeveer 10.30 uur op dezelfde ochtend kwam de zoon van Emilian Gebrev, Hristo Gebrev, de garage binnen en naderde de auto van zijn vader. Hij opende de kofferbak en leek hem te inspecteren; liep toen om de auto heen. Hij kon gezien worden met iets dat lijkt op een in de hand meetinstrument bij het raam aan de bestuurderskant. Hij deed hetzelfde met de auto van de productiedirecteur die naast die van Gebrev stond.
Hoewel het vervolgingsdocument geen hypothese voorstelt voor de activiteit van Gebrev’s zoon – en hem blijkbaar niet eens ondervroeg tijdens het onderzoek – lieten bronnen dicht bij de slachtoffers ons weten dat Hristo Gebrev een geleende, draagbare ‘snuffelaar’ voor gevaarlijke stoffen gebruikte. apparaat in een wanhopige poging om de oorzaak van de kritieke dronkenschap van zijn vader te achterhalen. In die tijd worstelden artsen om de bron van de vergiftiging te vinden om de juiste behandeling voor Emilian Gebrev te selecteren.
Hristo Gebrev zelf werd vier dagen later, op 4 mei 2015, ziek. Zijn symptomen waren beduidend milder dan die van zijn vader en Valentin Tahchiev, en dit kan verklaard worden door de minimale blootstelling aan het organoposfaat tijdens de keuring van twee auto’s.
“Missie gefaald. Probeer het opnieuw?”
Zowel Emilian Gebrev als Valentin Tahchiev werden onder kritieke omstandigheden opgenomen: Gebrev in het ziekenhuis van de Militair-Medische Academie van Sofia en Tahchieve in de noodkliniek “Pirogov” – en werden behandeld voor ernstige vergiftiging met een onbekende stof. Toen in 2015 het publieke bewustzijn van het hernieuwde gebruik van organoposfaten van het Novichok-type door Rusland onbestaande was, overleefden zij – en met name Gebrev, die veel ernstigere symptomen ervoer – alleen de agressieve symptomatische behandeling door ervaren artsen met hands-on medische ervaring in oorlogsgebied.
De ziekenhuisdiagnose van Pirogov in het geval van de heer Tahchiev luidt: “Intoxicatie met een organoposfatische stof. Cholinomimetisch syndroom M en N “
Half mei werden zowel Gebrev als Tahchiev uit het ziekenhuis ontslagen en begonnen ze thuis aan hun herstelperiode. Slechts drie dagen later, op 18 mei 2015, blijkt uit boekingsgegevens verkregen door ons onderzoeksteam dat het GRU-kill-team een nieuwe poging begon te plannen om hun mislukte missie te voltooien. Hotels werden geboekt en tickets gekocht op 18 mei, en vijf dagen later, op 23 mei 2015, keerden twee van de hardnekkige drietal toeristen voor de derde keer dat jaar terug naar Bulgarije. “Sergey Fedotov” en “Georgy Gorshkov” vlogen van Moskou naar Sofia op een gezamenlijke Aeroflot-vlucht SU2060. Deze keer kregen ze echter geen gezelschap van “Sergey Pavlov”.
In het tenlasteleggingdocument wordt geen derde persoon genoemd tijdens de herstellende, derde reis van het GRU-kill-team. Zoals we eerder meldden, ontdekten we op basis van door ons beoordeelde gelekte reis- en hotelboekingsgegevens dat tijdens dit bezoek het trio werd aangevuld met een nieuw lid. Hij arriveerde van Moskou in Sofia op dezelfde dag als “Fedotov en” Gorshkov “. De nieuwe inzending was “Danil Stepanov”, de coveridentiteit van een ander lid van het elite GRU kill-team wiens echte naam Danil Kapralov is.
Danil Kapralov, ook bekend als “Danil Stepanov”. Links foto uit een profiel op sociale media van Kapralovs familielid, rechts foto uit “Stepanovs” reispaspoort.
In tegenstelling tot Lyutenko (“Pavlov”) had Kapralov naast zijn Spetsnaz- vaardigheden ook medische opleiding genoten . Net als “Pavlov” was “Stepanov” echter een liefhebber van hotelkamers met uitzicht. Een reservering van Booking.com die hij heeft gemaakt – verkregen door ons onderzoeksteam – laat zien dat hij letterlijk “een kamer met een goed uitzicht” vraagt in het Hill Hotel.
Net als tijdens de vorige GRU-reis in april, was slechts één lid – “Stepanov” – gestationeerd nabij het kantoor van Gebrev. Het geplande verblijf in het Hill Hotel was van 23-29 mei 2015. “Fedotov” en “Gorshkov” namen opnieuw hun intrek voor dezelfde periode in een relatief afgelegen hotel , ongeveer 3 km verderop.
Bij aankomst in Sofia werd het GRU-trio echter geconfronteerd met een onverwachte ontwikkeling. Emilian Gebrev en zijn zoon hadden besloten naar het huis aan zee van de familie te rijden, waar ze dachten dat de schone, met jodium gevulde lucht het herstelproces zou versnellen.
De roadtrip
De exacte route voor het GRU-trio voor de komende vijf dagen is niet duidelijk. Ze huurden een auto voor de periode 23-30 mei – opnieuw op naam van “Gorshkov” – die geen ingebouwd gps-systeem had en daarom niet kon worden getraceerd door onderzoekers (met name koos het GRU-team in beide gevallen een relatief oud en / of goedkoop automodel dat geen GPS-tracking aan boord had). Uit creditcardgegevens blijkt dat het trio ten minste de eerste dag na aankomst in Sofia verbleef, aangezien aankopen bij een sportwinkel die avond werden geregistreerd.
Waar onderzoekers van overtuigd lijken te zijn, is dat de GRU-officieren op 28 mei 2015 de Gebrevs hadden ingehaald aan de kust, ongeveer vier uur rijden van Sofia. Op die dag voelde Emilian Gebrev een herhaling van de bekende symptomen en begon zijn toestand te verslechteren. Bij het begin van de symptomen reed zijn zoon hem rechtstreeks terug naar het Militair Medisch Ziekenhuis in Sofia en controleerde hem opnieuw op de spoedafdeling.
De volgende dag, 29 mei, staken “Gorshkov” en “Fedotov” de Bulgaars-Servische grens over met hun gehuurde auto en brachten hem de volgende dag terug op de luchthaven van Belgrado. Ze vlogen diezelfde dag terug naar Moskou. “Stepanov” was op 29 mei 2015 met een rechtstreekse vlucht vanuit Sofia naar Moskou teruggekeerd.
Onbeantwoorde vragen
Het besluit van de vervolging om onderzoeken op te schorten – dat vermoedelijk het tenlasteleggingdocument in het feitelijke deel ervan nauwlettend volgt – vormt een overtuigende zaak voor het directe causale verband tussen de drie genoemde verdachten en de bijna fatale vergiftiging van de drie Bulgaarse burgers. De tot dusver afgeronde onderzoeken laten echter een aantal open vragen die moeten worden beantwoord.
Identiteit van de man met de hoed
Bulgaarse onderzoekers noemen de identiteit van de figuur in de ondergrondse garage niet, maar concluderen dat hij een krachtig zenuwgas van de organofosfaatgroep heeft aangebracht op de deurgrepen van de auto’s die waarschijnlijk door Emilian Gebrev en zijn productiemanager zullen worden gebruikt. Zoals we eerder hebben gemeld , hebben de Bulgaarse autoriteiten hulp gevraagd aan Amerikaanse onderzoekers bij het verbeteren van de kwaliteit van de bewakingsvideo om de identiteit van de persoon vast te stellen. Dit heeft naar verluidt geen resultaten opgeleverd.
Onze vorige rapportageheeft geconcludeerd dat de figuur hoogstwaarschijnlijk generaal-majoor Denis Sergeev is, ook bekend als “Sergey Fedotov”. Hij is het oudste lid van de missie die ook tijdens beide reizen strengere operationele veiligheidsmaatregelen heeft genomen (enkele boekingen van hotels of appartementen en geen van de autoverhuurbedrijven stonden op zijn naam; er werden ook geen creditcardaankopen gedaan op zijn kredietkaart. kaart). Hij was ook het enige lid waarvan bekend was dat hij deel uitmaakte van een andere soortgelijke moordpoging – als senior lid van de Skripal-vergiftigingsmissie in 2018. Deze vaststelling is echter niet overtuigend, en het is mogelijk dat een van de andere twee teamleden werd belast met de last-mile-taak om de giftige stof toe te passen. Een argument tegen de hypothese voor “Fedotov” zou het feit zijn dat hij in de Skripal-zaak een superviserende rol had en junior teamleden – Col.
Het bepalen van de identiteit van de persoon in de garage is niet alleen belangrijk voor het toeschrijven van schuld in de Bulgaarse zaak, maar ook om de MO van Russische geheime dienstprotocollen bij soortgelijke moordoperaties beter te begrijpen – kennis die waarschijnlijk nuttig zal blijken bij het ontcijferen van andere moordpogingen .
Mogelijke benaderingen om de identiteit te bepalen – afwezige gezichtsgegevens – zijn onder meer verder onderzoek naar telecomgegevens – het identificeren van het aantal en de resterende metadata van de telefoons die door de drie leden worden gebruikt, evenals ganganalyse en vergelijking op basis van videofragmenten van de drie bekende verdachten.
Gedeeltelijke lijst met verdachten
De Bulgaarse autoriteiten hebben drie verdachten aangeklaagd voor het misdrijf. Er zijn echter aanwijzingen dat ten minste drie andere leden van dezelfde GRU-eenheid aan de tijd en plaats van de operatie zijn gekoppeld. Zoals we eerder schreven , bleken ten minste zes van de undercoveragenten van Unit 21955 betrokken te zijn geweest bij de planning van de Gebrev-operatie, gebaseerd op de timing van hun gesynchroniseerde “gespreide” aankomsten en vertrekken in de periode van februari tot mei 2015. De De Bulgaarse autoriteiten hebben drie van hen aangeklaagd en de beschuldigingsdocumenten bevatten geen details van het onderzoek naar de mogelijke rol van een van de anderen.
In het geval van minstens één extra persoon (“Stepanov” / Kapralov), zijn de verbanden moeilijk weg te verklaren met een andere hypothese dan directe betrokkenheid bij de beschuldigde operatie. Bulgaarse onderzoekers zouden de hypothese van betrokkenheid van de andere leden relatief gemakkelijk kunnen bewijzen of weerleggen door gegevensverzameling toe te passen die vergelijkbaar is met die van de drie belangrijkste. Dit lijkt niet te zijn gebeurd.
Niet-attributie
Het vervolgingsdocument verwijst alleen naar de drie aangeklaagde verdachten op basis van hun identiteit. Zoals eerder door ons onthuld, zijn dit kunstmatig gecreëerde identiteiten die niet bestaan; verdachten onder deze identiteiten beschuldigen is dus weinig meer dan een leeg gebaar. De echte identiteit achter de schuilnamen van de verdachten is door ons openbaar gemaakt en Bulgaarse rechercheurs hebben naar verluidt Interpol-bevelen uitgevaardigd onder beide namen, in overeenstemming met onze identificaties.
Het niet opnemen van de echte namen, evenals het feit dat de acties van de drie aangeklaagden niet worden toegeschreven aan de militaire inlichtingendienst van Rusland, leidt er ook toe dat er geen motief voor de misdaad kan worden vastgesteld. Daarom worden motieven, zoals te voorspellen, niet eens besproken in de beslissing van de aanklager.
Op basis van informatie van de slachtoffers hebben de vervolgingsautoriteiten niet eens een formeel verzoek ingediend bij de Russische autoriteiten met betrekking tot de feitelijke identiteit van de verdachten. Hoewel een reactie van Rusland – in overeenstemming met een recent precedent – waarschijnlijk niet zal resulteren in bruikbare informatie, zal een niet-overtuigende reactie de onderzoeksautoriteiten in Bulgarije in staat stellen alternatieve methoden te gebruiken, waaronder inlichtingen, om de echte identiteit vast te stellen.
In het vervolgingsdocument wordt met name vermeld dat het informatie heeft ontvangen van de Zweedse inlichtingendienst dat een van de aangeklaagde verdachten – “Sergey Fedotov” – begin 2014 een door Zweden afgegeven Schengenvisum voor korte duur ontving op basis van een gezamenlijke aanvraag met “Alexander Petrov ”. De geboortedatum van “Petrov” komt overeen met die van Alexander Mishkin, een van de twee belangrijkste verdachten in de Skripal-poging tot moordzaak – die de Britse autoriteiten officieel zijn toegeschreven aan de GRU. Terwijl Bulgaarse aanklagers wijzen op deze directe link met de Skripal-zaak als bevestiging voor de schuld van “Fedotov”, schrikken ze ervoor terug te gaan met de logische conclusie dat dezelfde groep – GRU – achter de Bulgaarse operatie moet hebben gezeten.
Onze Russische opsporingspartner The Insider heeft de Russische opsporingsautoriteiten aangesproken met de vraag of zij een formeel verzoek om hulp hebben ontvangen bij het vaststellen van de identiteit van de verdachten en hen voor de rechter brengen.
Internationale disfunctie
Hoewel een deel van het gebrek aan vooruitgang bij het onderzoek naar de Gebrev-vergiftigingszaak kan worden toegeschreven aan de schijnbaar schuchtere acties van Bulgaarse openbare aanklagers, lijken andere aspecten te worden veroorzaakt door impasses en inefficiënties in de internationale juridische samenwerking. Een cruciale impasse in dit geval is het ontbreken van een definitieve bepaling van de gebruikte giftige stof.
De schuchtere pogingen van Bulgaarse openbare aanklagers om de expertise van de OPCW in te zetten bij het bepalen van de stof, belandden in een juridische doodlopende weg, aangezien de Bulgaarse autoriteiten aandrongen op de toepassing van het Bulgaarse wetboek van strafvordering op de betrokkenheid van de OPCW, terwijl de organisatie weigerde te voldoen en verwezen naar bestaande regelgeving die een peer-to-peer-benadering (staatspartij) vereist voor interacties met de OPCW. Hoewel vanuit een legalistisch perspectief het standpunt van de OPCW juist lijkt, zou het (mondiale) publieke belang in deze zaak een grotere proactieve betrokkenheid veronderstellen door de enige internationale organisatie die de beschikbare expertise kan benutten om de aard en herkomst te bepalen. van een bijzonder gevaarlijke chemische stof.
De inspanningen van Bulgaarse onderzoekers om hulp te krijgen van Verifin – het OPCW-geaccrediteerde laboratorium in Finland dat in 2015 de eerste analyse van bloedmonsters van Emilian Gebrev uitvoerde – lijken ook te zijn vastgelopen. Hoewel het oorspronkelijke rapport van Verifin een toezegging bevatte dat monsters gedurende vijf jaar zullen worden bewaard en beschikbaar zullen zijn – tot juni 2020 – leverde een officiële vraag uit 2019 van Bulgaarse onderzoekers aan Verifin, gezien door ons, een veel late reactie op dat er geen monsters meer beschikbaar zijn. In de reactie is geen verdere toelichting gegeven. In de tussentijd is de oorspronkelijke bewaartermijn van vijf jaar verstreken, waardoor Bulgaarse onderzoekers geen duidelijke weg vooruit hebben om de exacte gebruikte stof te bepalen. Een persoonlijke poging van Emilian Gebrev om de hulp in te roepen van het Finse laboratorium VERIFIN– voor wiens analyse hij in 2015 had betaald – leverde geen reactie op. Vervolgens vroeg hij de Finse aanklager om hulp om vast te stellen hoe en waarom zijn eigen bloedmonsters – waarvoor hij een verplichting tot opslag voor 5 jaar had gekregen – uit VERIFIN waren verdwenen – ook dit leverde geen resultaten op. In een formeel antwoord dat hij ontving, wijzen Finse aanklagers hem op de Bulgaarse wetshandhaving omdat “het misdrijf op Bulgaars grondgebied is gepleegd”.
Het gebrek aan proactieve internationale samenwerking in deze zaak lijkt systemisch te zijn en heeft gevolgen die veel verder gaan dan de individuele strafrechtelijke procedures in Bulgarije. Het stelt mogelijk ook de waarheidsvindingbelangen van de slachtoffers tegenover ondoorzichtige en mogelijk politieke belangen van staatspartijen. De verdwijnende testmonsters in de zaak van Gebrev trekken parallellen met een andere recente zaak waarin een Russische oppositiefiguur die vermoedelijk het doelwit van Russische veiligheidsdiensten was, zijn testresultaten had achtergehouden en ‘geclassificeerd’ door de FBI, waardoor hij onzeker bleef over wat er echt met hem is gebeurd, en hoe hij kan voorkomen dat het weer gebeurt.
Gezien het toenemende bewijs van staatspartijen zoals Rusland die chemische wapens en zenuwgassen gebruiken voor buitengerechtelijke moorden – zowel in het buitenland als, zoals blijkt uit de zaak-Navalny, thuis – kan er weinig vooruitgang worden verwacht bij het oplossen of voorkomen van misdaad zonder een veel meer gestroomlijnde , technocratisch systeem van internationale juridische samenwerking dat ondoordringbaar is voor politieke belangen.
In een eerder onderzoek rapporteerden Bellingcat en haar onderzoekspartner The Insider over de aanwezigheid van een senior GRU-officier, Denis Sergeev aka “Sergey Fedotov”, in Bulgarije op het moment dat een Bulgaarse wapenfabrikant in coma raakte na wat werd geïdentificeerd als vergiftiging door een onbekende neuroparalytische stof.Tegelijkertijd werden de zoon van de ondernemer en de productiemanager van zijn fabriek ook vergiftigd.Een mogelijke tweede vergiftiging kan een maand later zijn geprobeerd, dagen nadat Gebrev en zijn zoon uit het ziekenhuis waren vrijgelaten.
We hebben Denis Sergeev eerder geïdentificeerd als een majoor-generaal van de Russische geheime militaire elite overzeese clandestiene operaties-eenheid, een ondereenheid van militaire eenheid 29155. Hij reisde naar het Verenigd Koninkrijk om de operatie van kolonel Chepiga en kolonel Alexander Mishkin (aka) te coördineren ‘Ruslan Bosjirov ‘ en ‘Alexander Petrov’) in Salisbury in maart 2015.
De clandestiene subeenheid van de militaire eenheid 29155 van de GRU is een topgeheime inlichtingenploeg bestaande uit ongeveer 20 undercover officieren met praktische gevechtservaring en afkomstig uit een breed scala aan achtergronden, variërend van signalenintelligentie tot medicijnen.
We hebben eerder leden van deze subeenheid geïdentificeerd die betrokken zijn bij de destabilisatie en annexatie van de Krim (2014), destabilisatiecampagnes in Moldavië (2014), een mislukte staatsgreep in Montenegro (2016), WADA-gekoppelde activiteiten in Zwitserland (2016-) 2017).
Momenteel wordt eenheid 29155 ook onderzocht in Spanje – na bekendmakingen door Bellingcat – over reizen naar Barcelona vóór en tijdens het referendum over de onafhankelijkheid van Catalonië in 2017.
In een nieuw gezamenlijk onderzoek met Der Spiegel en The Insider kan Bellingcat nu onthullen dat het hart van de Bulgaarse vergiftigingsoperatie een team van maar liefst acht GRU-officieren was – allemaal leden van dezelfde eenheid – die in de weken naar Bulgarije reisden rond de vergiftigingspoging. Cruciaal was dat constellaties van teams van drie – waaronder generaal-majoor Denis Sergeev – aanwezig waren in Bulgarije tijdens beide vermoedelijke vergiftigingen.
De voorbereidingen voor de aanslag op het leven van Gebrev zijn misschien maanden in de maak geweest. Het eerste lid van de GRU-subeenheid dat Bulgarije regelmatig bezocht, was “Vladimir Popov” – een van de twee GRU-officieren die door Montenegro werden aangeklaagd voor het orkestreren van de destabilisatie van het land eind 2016, voorafgaand aan zijn toetreding tot de NAVO. We hebben eerder “Vladimir Popov” geïdentificeerd als GRU-officier Vladimir Moiseev.
GRU-officier Vladimir Moiseev, schuilnaam Vladimir Popov. Foto van nu ter ziele gegane sociale media-profiel onder de valse identiteit van “Popov”, geolocatie naar Warschau, Polen
Ongeveer een jaar voor de vergiftiging van Gebrev bezocht Moiseev het land in maart 2014 (16-18.3), gevolgd door reizen in september (12-16.9), november (18-21.11 en december (5-16.12) 2014. Zijn bezoeken werden afgelegd onder zijn dekmantel persona, die zijn eigen nep-achtergrondverhaal heeft als fotograaf en journalist voor een inmiddels ter ziele gegane Russische maritieme verzekeringsblad.
Enkele maanden na Popovs eerste reis begonnen verschillende andere leden van dezelfde GRU-eenheid met regelmatige bezoeken aan Bulgarije. “Fedotov” werd eind februari 2015 (15-22) vergezeld door “Pavlov”, een week later kwamen agenten “Kononikhin” en “Lebedev” op 26 februari op een gezamenlijke “toeristische” reis en bleven tot 8 maart. In dezelfde periode bracht ook een ander teamlid – “Nikitin” een kort bezoek aan het land. “Popov” keerde terug naar Bulgarije tijdens de laatste drie dagen van hun verblijf – van 6 maart tot 11 maart 2015.
Nikolay Ezhov, ook bekend als “Nikolay Kononikhin”. Links, Ezhov foto van zijn rijbewijs. Juist, de foto van “Koonikhin” uit een visumaanvraagdocument
Danil Kapralov, ook bekend als “Danil Stepanov”. Links, foto uit social media profiel van Kapralov’s familielid, rechts, foto uit “Stepanov’s” reispaspoort.
Die bezoeken waren waarschijnlijk een voorbereiding op de hoofdoperatie. De onmiddellijke regelingen voor de operatie lijken echter te zijn begonnen op 24 april 2015, toen twee GRU-officieren die undercover reisden als de toeristen “Georgy Gorshkov” en “Sergey Fedotov”, aankwamen in de Bulgaarse badplaats Bourgas aan de Zwarte Zee. (Gebrev gelooft dat hij het gezicht van “Gorshkov” herkende toen we hem een foto lieten zien, maar gezien de lange tijd na het incident zei hij dat hij het niet zeker wist).
“Georgy Gorshkov”, een van de GRU-teamleden die twee keer naar Bulgarije reisde rond de vergiftiging van Gebrev. Foto van een paspoortscan.
“Sergey Pavlov” arriveerde dezelfde dag rechtstreeks in de hoofdstad Sofia waar Gebrev op dat moment was. Uit ticketgegevens blijkt dat zowel “Fedotov” als “Gorshkov” op 30 april 2015 terug zouden vliegen van Sofia naar Moskou. Geen van beiden wachtte echter op hun terugvlucht. In plaats daarvan vlogen ze allebei laat in de avond van 28 april 2015 naar Istanbul en vervolgens vanaf de luchthaven Ataturk in Istanbul naar Moskou. De volgende ochtend, 29 april 2015, vloog “Pavlov” rechtstreeks vanuit Sofia naar Moskou met een vlucht van Bulgaria Air.
Sergey Lyutenkov, ook bekend als “Sergey Pavlov”. Links, de pasfoto van Lyutenkov. Juist, de foto van de visumaanvraag van “Pavlov”.
Ongeveer 20 uur voor het voortijdige vertrek van de toeristen, laat in de avond van 27 april 2015, voelde Emilian Gebrev de eerste symptomen van wat al snel een bijna fatale vergiftiging zou blijken te zijn. Aanvankelijk voelde hij een branderig gevoel in een van zijn ogen, maar toen werd het ongemakkelijke gevoel bij beiden erger. Later die avond zei hij dat hij zich duizelig voelde en flitsen en wazig zicht had.
Hij las niet te veel over deze vroege symptomen en schreef ze toe aan vermoeidheid of vroege tekenen van griep. De volgende dag verergerden zijn symptomen echter en tijdens het diner met zakenpartners op de avond van 28 april voelde Emilian Gebrev dat hij zou bezwijken. Hij had een goed contact in het militaire hospitaal van Sofia en werd daar net op tijd naartoe gebracht voordat hij in coma raakte.
De volgende uren voelden zowel zijn zoon als zijn productiedirecteur – die geen van beiden het diner bijwoonden – zich ook zwak en vielen neer met onverklaarbare, zij het iets minder ernstige symptomen. Ze belandden allemaal de volgende dag in het ziekenhuis.
Het medisch onderzoek van alle drie vertoonde symptomen van ernstige vergiftiging, waarbij de toestand van Gebrev het snelst verslechterde. Het medische team dat hem behandelde, kon het gif niet identificeren, maar – mede dankzij de ervaring tijdens vredesoperaties in oorlogsgebieden – was de leidende arts in staat de symptomen voldoende te verlichten om de vitale functies van Gebrev te behouden terwijl hij hem in een medisch geïnduceerde coma.
Denis Sergeev, ook bekend als Sergey Fedotov. Links, still uit een documentaire uit 1997 over de rol van Sergeev in de vijandelijkheden in Dagestan. Juist, ‘Fedotovs foto uit een visumaanvraagdocument.
Ongeveer 20 dagen nadat hij aanvankelijk in het ziekenhuis was opgenomen, verbeterde de status van Emilian Gebrev aanzienlijk en werd hij vrijgelaten. De doktoren – nog in het ongewisse over de werkelijke oorzaak van zijn plotselinge ziekte – adviseerden Gebrev en zijn zoon om enige tijd weg te blijven van de vervuilde stadslucht, en dus reden ze naar de badplaats Sinemorets.
Terwijl de Gebrevs in hun huis aan zee waren, keerde een vernieuwd GRU-team terug naar Bulgarije.
De eerste “Danil Stepanov” arriveerde op 23 mei 2015. De volgende dag werd hij vergezeld door senior officier “Fedotov” die met een rechtstreekse vlucht vanuit Moskou naar Sofia vloog. “Fedotov” had op 28 mei 2015 een retourticket geboekt, maar hij kwam opnieuw niet opdagen voor de vlucht. In plaats daarvan nam hij twee dagen later, op 30 mei 2015, een vlucht van buurland Servië naar Moskou. Met name op 28 mei 2015 werden de twee in Bulgarije vergezeld door “Gorshkov”, die op 30 mei “Fedotov” vergezelde op zijn omweg via Belgrad naar Moskou. “Danil Stepanov” verliet Bulgarije op 29 mei met een rechtstreekse vlucht naar Moskou.
Op 26 mei 2015 – tijdens het verblijf van “Fedotov” en “Stepanov” in Bulgarije – voelden Gebrev en zijn zoon opnieuw vroege symptomen, vergelijkbaar met wat ze een maand eerder hadden ervaren, en diezelfde avond gingen ze voor onderzoek naar het militaire hospitaal van Sofia.
Zoals we eerder meldden, bleef de diagnose van Gebrev onduidelijk, aangezien artsen niet in staat waren de bron of het type vergiftiging te bepalen. Op eigen initiatief van Gebrev is het Finse onderzoeksinstituut Verifin gevraagd serum- en urinemonsters te analyseren. Bij de uitgevoerde analyse werd niet het werkelijke gif onderzocht, maar de biologische afstammelingen (metabolieten) die in het menselijk lichaam waren achtergebleven. Verifin vond sporen van twee organofosfaten die in verband konden worden gebracht met pesticiden, en een derde die het laboratorium niet kende en niet kon identificeren.
Na het nieuws van de Skripals-vergiftiging met Novitsjok in 2018 en het herkennen van enkele van de symptomen die in hun geval werden beschreven, benaderde Gebrev de Bulgaarse autoriteiten met het verzoek om het coldcaseonderzoek te heropenen en te onderzoeken naar het mogelijke gebruik van Novitsjok of een soortgelijke stof op hem. Hij drong er ook bij de Bulgaarse autoriteiten op aan om een nieuwe chemische analyse aan te vragen van de monsters die in 2015 bij Verifin zijn ingediend, met het achteraf besef van het mogelijke gebruik van Novitsjok en de vergaarde kennis van de resterende manifestaties ervan in bloed en urine. Hoewel de Bulgaarse regering het onderzoek heeft heropend en bekend is dat ze samenwerkt met de Britse wetshandhavers, is er nog geen gevolg gegeven aan de verzoeken van Gebrev om een herhaalde chemische analyse – in samenwerking met de OPCW.
Mogelijke motivatie achter de aanval
De precieze motivatie voor de schijnbare vergiftigingspogingen wordt nog steeds niet bepaald door het Bulgaarse onderzoek, en is zelfs niet duidelijk voor het slachtoffer. De wapenhandel van Gebrev was geen belangrijke factor in de wapenverkoop aan landen of militante groepen die het Russische ministerie van Defensie als tegenstanders beschouwt. Hoewel Gebrev tijdens de Russisch-Georgische oorlog in 2008 wapens naar Georgië exporteerde en op een zwarte lijst van het Russische Ministerie van Defensie terechtkwam, vertelt hij ons dat zijn bedrijf niet meer dan 10% van de totale wapenverkoop van Bulgarije aan Georgië tijdens de oorlog voor zijn rekening nam. Hij is onvermurwbaar dat hij geen wapens heeft geëxporteerd naar Oekraïne, direct of indirect, nadat de overeenkomst van Minsk over de de-escalatie van het conflict in Oost-Oekraïne op 12 februari 2015 was ondertekend – drie maanden voor de eerste aanslag op zijn leven.
Een mogelijke hypothese dat Gebrev een doelwit zou worden, was de interne machtsstrijd van oligarchen in Bulgarije, op wie Rusland aanzienlijke invloed uitoefende in de periode 2014-2015.
Rusland beschouwde de wapenindustrie in Bulgarije wel als vijandig tegenover zijn belangen, aangezien begin 2015 een aantal Bulgaarse wapenproductie- en -exportbedrijven op zoek waren naar een clandestiene Amerikaanse begrotingstoewijzing voor het leveren van wapens aan de Syrische rebellen. De vraag naar lichte/middelzware wapens en munitie van het oosterse type was exponentieel gegroeid en Bulgaarse exporteurs wilden graag een deel van de toewijzing krijgen. De geëxporteerde wapens gingen natuurlijk niet rechtstreeks naar de legers van de Syrische opstandelingen, maar werden in eerste instantie verkocht aan volmachten, zoals Azerbeidzjan en Saoedi-Arabië.
Gebrev houdt nu vol dat zijn bedrijf, Emco, niet heeft geboden op wapenverkopen in het kader van dit clandestiene programma. Hij zegt dat zijn belangrijkste exportmarkten – India en Noord-Afrika – hoge volumes vereisten en hij was volledig gefocust op het nakomen van die exportverplichtingen. Toevalligerwijs werd op 27 april een aanvraag voor een exportvergunning voor een zending naar Azerbeidzjan – die naar verluidt bestemd was voor Syrië – ingediend bij het Bulgaarse ministerie van Buitenlandse Zaken, uren voordat Gebrev de eerste symptomen van vergiftiging voelde.
De belangrijkste hypothese van Gebrev is dat dit een vervalsing was door een concurrent, die zijn bedrijf van de markt wilde elimineren door de Russen tegen hem op te zetten. We hebben de correspondentie tussen het Bulgaarse Ministerie van Buitenlandse Zaken en de Ambassade van Azerbeidzjan van april 2015 bekeken waaruit blijkt dat de naam van Emco op frauduleuze wijze – of ten onrechte – is opgenomen in het exportverzoek.
MFA-brief aan Azerbeidzjaans met correctie van de naam van de daadwerkelijke uitvoeraanvrager die aanvankelijk als Emco werd vermeld
Hoewel de timing van deze onjuiste opname van het bedrijf van Gebrev in een transactie die door Rusland als vijandig wordt beschouwd, en zijn aanvankelijke vergiftiging, een opmerkelijk toeval is, is het onwaarschijnlijk dat er een direct causaal verband tussen de twee is, aangezien er niet voldoende tijd tussen de “set-up” en de vergiftigingsoperatie. Tegelijkertijd lijdt het geen twijfel dat er in 2015, 2016 en 2017 pogingen zijn gedaan om Emco internationaal in diskrediet te brengen , onder meer via een Engelstalig artikel in een Bulgaarse krant waarin Emco met de valse aanvraag van een exportvergunning werd betrokken bij wapenexport naar ISIS. -verbonden militanten.
De journalist die het artikel schreef waarin Emco ten onrechte werd geïmpliceerd, citeerde documenten die naar het artikel zouden zijn gelekt van een weinig bekende organisatie die zichzelf “Anoniem Bulgarije” noemt. Het enige bewijs van het bestaan van deze organisatie is een Twitter-account dat bijna uitsluitend op het Kremlin afgestemde (des)informatie heeft gepost , waaronder een gehackte e-maildump met betrekking tot de vermeende betrokkenheid van een Azerbeidzjaans bedrijf bij wapenhandel met aan ISIS gelieerde groepen, evenals het promoten van een samenzweringstheorie dat Azerbeidzjan diplomatieke post gebruikte om witte fosfor naar Armenië te verzenden voor een valse vlagaanval. Nadat hij uit de Bulgaarse krant was ontslagen wegens de onjuiste berichtgeving, lanceerde de journalist een Engelstalige website genaamd Armswatch.comdie informatie en niet-verifieerbare claims publiceert die gericht zijn op de wapenhandel die gewoonlijk in lijn is met het militair-industriële complex van Rusland. Een recente publicatie waarin melding wordt gemaakt van illegale Servische wapenexport naar Oekraïne (en daarbij vier jaar oude gegevens citeert) verscheen binnen enkele uren na de escalatie tussen de Servische regering en Rusland na de publicatie van een bewakingsvideo waarop een GRU-officier tassen wisselt met een Servische militaire officier in december 2018.
De langdurige campagne tegen Emco – ook door bronnen die op één lijn liggen en synchroon lijken te werken met het Russische leger – maakt het aannemelijk dat pogingen zijn begonnen vóór de foutieve exportaanvraag van 27 april.
Bij gebrek aan logische alternatieve verklaringen, is Gebrevs eigen hypothese dat hij mogelijk het doelwit was op basis van valse informatie die door concurrenten aan het Kremlin werd verstrekt, het meest plausibele scenario.
Identificatie Methodologie
Zoals we eerder hebben gemeld, krijgen GRU-officieren van Unit 21955 die undercover reizen een paspoort in batches en hun paspoorten worden ongeveer om de twee jaar vernieuwd. Elke batch bevat opeenvolgend genummerde paspoorten, waarvan de meeste zijn gereserveerd voor GRU-officieren. Dit heeft ons in staat gesteld om alle leden van deze GRU-subeenheid te identificeren door als basis de identiteitsgegevens – en bijbehorende paspoortnummers – van het trio van Skripal-vergiftigingsverdachten te gebruiken.
De validatie van een verdachte officier van deze eenheid kan worden gedaan door te zoeken naar het binnenlandse paspoortnummer van een dergelijke verdachte, meestal beschikbaar via een aantal gelekte autoregistratie- of woondatabases. Zodra het nummer is verkregen, kunnen we doorgaans verifiëren of er een echte persoon met die identiteit bestaat, door te zoeken naar het belastingnummer van die ‘persoon’ op een website van de Russische overheid. Dekkingsidentiteiten hebben geen belastingnummer, aangezien ze uit de belastingdatabase zijn verwijderd na ons eerste onderzoek naar de Skripal-verdachten in 2018.
Het identificeren van de echte identiteit – het langste en meest omslachtige proces – vereist het proberen van verschillende permutaties van initiële, patroniem- en familienamen, en het gebruik van de geboortedatum van de cover persona, om een kandidaat te vinden met een woonadres (huidig of historisch) op een van de verschillende bekende adressen van aan GRU gekoppelde slaapzalen.
Een laatste stap vereist de fotografische match tussen een foto van de omslagidentiteit met een van de vermoedelijke echte identiteit. Er wordt gebruik gemaakt van een aantal verschillende bronnen om in elk geval foto’s te lokaliseren, waaronder sociale media (meestal van familieleden), paspoortdossierbestanden die toegankelijk zijn via klokkenluiders of documenten voor Schengen-visumaanvraag.
Correctie: in een eerdere versie van het artikel werd Emilian Gebrev onnauwkeurig geciteerd omdat hij elke export naar Oekraïne ontkende. Bellingcat meldde in februari 2019 dat de heer Gebrev heeft toegegeven dat zijn bedrijf in 2014 munitie naar Oekraïne heeft geëxporteerd.
23 november 2019 In het Nieuws
Denis Sergeev is volledig genaamd Denis Vyacheslavovich Sergeev
In het vorige deel van dit rapport identificeerden Bellingcat en zijn onderzoekspartners The Insider (Rusland) en Respekt (Tsjechië) Denis Sergeev, de GRU-officier die aanwezig was in het Verenigd Koninkrijk tijdens de vergiftiging van de Skripals in maart 2018, en was ook in Bulgarije tijdens de vergiftiging, met soortgelijke symptomen, van een Bulgaarse wapenhandelaar in april 2015.
Na het rapport hebben de Bulgaarse autoriteiten aangekondigd dat zij in oktober 2018 opnieuw onderzoek hebben ingesteld naar het vergiftigingsincident van 2015 en dat zij nu in nauwe samenwerking met de Britse politie werken.In de tussentijd nam BBC Rusland telefonisch contact op met de vrouw van Denis Sergeev, die ontkende dat haar man een GRU-officier was, maar weigerde te antwoorden wat zijn werkelijke taak was.Ze vertelde verslaggevers dat haar man zou beslissen of hij met de pers wilde praten, waarna ze niet bereikbaar was op het telefoonnummer.Vanaf de tijd van de pers beantwoordde een andere persoon haar telefoon, die beweerde de Sergejevs niet te kennen. ‘
Aanvullende informatie van Denis Sergeev’s Biography
Na ons eerste identificatierapport meldde BBC Russia dat het een persoon met dezelfde volledige naam en geboortedatum als Denis Sergeev had ontdekt op een cached webpagina van de afstudeercursus van de militaire school in Ekaterinburg in 1990. Bellingcat kan bevestigen dat dit inderdaad dezelfde Denis Sergeev was, die in de tweejarige cadet-prepping instelling studeerde. Een uitgebreide zoekopdracht in Russische databases heeft aangetoond dat er geen tweede persoon bestaat met dezelfde volledige naam en geboortedatum.
Bellingcat heeft vastgesteld dat Sergeev vanaf 1999 een kapitein had en als commandant van het eerste parachutistenbedrijf bij het 108e Air Assault Regiment diende . Deze eenheid is gevestigd in Novorossiisk, aan de Russische Zwarte Zeekust, en speelde een sleutelrol in de gevechten in Dagestan in de zomer van 1999, evenals in de tweede Tsjetsjeense oorlog in 2000-2001. In de vroege ochtend van 13 augustus 1999 raakte Denis Sergeev gewond in de eerste minuten van een poging om de Alilen-berg in Dagestan te heroveren van Tsjetsjeense jagers. Sergeev ontving, samen met andere officieren, een staatsprijs voor deze strijd.
De onmogelijke zoektocht naar “Fedotov”
De zoektocht naar de identiteit van de derde Skripal-verdachte “Fedotov” was aanzienlijk moeilijker dan die voor de andere twee verdachten, “Boshirov” en “Petrov”. De reden hiervoor was enerzijds dat de Britse autoriteiten geen informatie hebben vrijgegeven over – en dat is cruciaal, geen foto’s van – de derde verdachte. Aan de andere kant, na Bellingcat’s oorspronkelijke identificaties van kolonel Chepiga en kolonel Mishkin, namen de Russische autoriteiten blijkbaar ongekende maatregelen om sporen van het bestaan van deze persoon te verwijderen. Ironisch genoeg was Bellingcat in staat om getuige te zijn van deze opruimactie in realtime, omdat gegevens over deze persoon die aan het begin van het onderzoek oorspronkelijk in online databases beschikbaar was (in oktober 2018) stapsgewijs werden opgeschoond in de daaropvolgende paar maanden, met de persoon die begin 2019 volledig uit alle registers van de staat verdwenen is.
Het aanvankelijke bestaan van een vermoedelijke derde verdachte die reist onder de naam “Sergey Fedotov” werd voor het eerst gemeld door de Russische website Fontanka, waarvan de verslaggevers voor het eerst opmerkten dat een persoon met een patroon van een paspoortnummer dat vergelijkbaar was met dat van “Petrov” en “Boshirov” reisde een andere Aeroflot-vlucht naar Londen op dezelfde dag als de twee hoofdverdachten.
Bellingcat heeft vervolgens de passagiersgegevens voor de vluchten van 2 maart 2018 van Moskou naar Londen die door Fontanka waren gecontroleerd, en identificeerde de persoon, wiens paspoortnummer verschilt van de laatste twee cijfers van die van de hoofdverdachten die eerder door ons zijn geïdentificeerd als ingerichte GRU officieren. Inderdaad, “Sergey Fedotov” was enkele uren voor “Boshoriv” en “Petrov” op een vlucht naar Londen gevlogen en landde op Heathrow, terwijl ze later diezelfde dag zouden landen op de luchthaven van Gatwick.
Vervolgens hebben we reisgegevens voor deze persoon verkregen voor de periode 2011-2018. Om zijn reisschema opnieuw te creëren, gebruikten we drie gegevensbronnen: grensdoorlaatgegevens (zowel in Rusland als in andere landen) die werden verstrekt door klokkenluiders, PNR-gegevens (als gevolg van boekingen van luchtvaartmaatschappijen) die tijdelijk waren blootgesteld hoewel een kwetsbaarheid in boekingssystemen van luchtvaartmaatschappijen en een Russisch systeem voor het volgen van passagiers dat door de politie wordt gebruikt om Russische burgers op te sporen, waartoe we ook via (andere) klokkenluiders toegang hebben gekregen. De gegevensbronnen waren onafhankelijk van elkaar en bevestigden de reisrecords onderling.
Verschillende gegevensbronnen hadden verschillende voor- en nadelen. PNR-gegevens leverden bijvoorbeeld gedetailleerdere stappen voor elke vlucht, zoals tijden van voorlopige boeking, aankoop, annuleringen, inchecken en no-show-evenementen. Hierdoor konden we vaststellen dat “Fedotov” zijn geboekte vluchten van Londen naar Moskou oversloeg na de Skripals-vergiftiging en van Sofia naar Moskou na de Gebrev-vergiftiging . Aan de andere kant informeerden politiemonitoringsgegevens ons over zijn trein en auto in het land en verstrekten ze ook informatie van andere passagiers die samen met hem vluchten hadden geboekt – met namen van andere waarschijnlijke GRU-agenten. Grensoverschrijdende gegevens, hoewel beperkt tot internationale vluchten, waren ook de enige gegevensbronnen die ongeldig bleken tegen weglatingen als onderdeel van de dekkingsmaatregelen van de Russische autoriteiten.
Sergey Fedotov: echt of fictief?
Het passagiersmanifest voor de vlucht Moskou-Londen leverde een eerste en laatste (familie) naam en geboortedatum op. Op dit moment waren we niet zeker of deze tot een echte persoon behoorden of dekreferenties waren. We wisten van ons eerdere onderzoek naar “Boshirov” en “Petrov” dat GRU typisch een parallelle documentaire trace zou maken voor de identiteit van de dekking, inclusief paspoorten, adresregistraties en zelfs werkgelegenheidsgeschiedenissen (deze zijn allemaal nodig, onder andere in om te zorgen voor geloofwaardige visumaanvragen).
Dit wetend, hebben we eerst gezocht naar “Sergey Fedotov”, geboren op 17 september 1973 door honderden Russische gegevensbanken voor residentieel, autobezit, belasting-ID en kredietgeschiedenis die de afgelopen 20 jaar op het internet zijn gelekt en die we geconsolideerd hebben in de laatste 3 jaar. Daar vonden we vier mogelijke overeenkomsten. Een van hen was geregistreerd op een adres in Moskou: zijn volledige naam was Sergey Vyacheslavovich Fedotov. De vermeldingen van deze persoon in de databases vertoonden bepaalde ongebruikelijke kenmerken. Moskouse woondatabases noemden bijvoorbeeld zijn geboorteplaats als Apushka , een klein dorp in de Ryazan-regio ten noordoosten van Rusland. Er bestond echter geen toegang voor een dergelijke persoon in oude residentiële databases van de regio Ryazan. Ook werd “Fedotov” getoond als aangenomen door een bedrijf genaamd “Business-Courier”, dat tussen 2004 en 2008 op papier had bestaan en blijkbaar nooit had gehandeld. Cruciaal was dat deze databases het geregistreerde adres van Fedotov toonden, maar toen Bellingcat de eigendomsrecords voor dit appartement verwierf, toonden ze een ander gezin – ook met de naam Fedotov – als eigenaren. Geen van deze eigenaren kon worden geïdentificeerd als een familielid genaamd Sergey Fedotov en geboren in 1973. Onze pogingen om dit gezin te bereiken waren zinloos, omdat de vier vermelde nummers voor hen waren losgekoppeld.
Op dit punt in het onderzoek hebben we eind oktober 2018 het paspoortbestand van Moskou, Sergey Fedotov, van een klokkenluider verkregen met toegang tot de gecentraliseerde reisdatabase van de politie. Het bevestigde onze vermoedens dat dit een omslagidentiteit was: zijn laatste paspoort werd uitgegeven door dezelfde 770001-eenheid paspoortbalie waarvan bekend was dat deze paspoorten uitgaf aan GRU-officieren en buitenlandse VIP-burgers, en het werd uitgegeven vanwege ” onbruikbaarheid van het vorige paspoort” “- dezelfde reden die is aangevoerd voor de uitgifte van de dekkingspaspoorten van Petrov en Boshirov. Belangrijk is dat het vorige paspoort – dat werd vermeld als uitgegeven in het Ryazan-gebied – een nummer had dat niet in de Ryazan-databases verscheen. Deze eigenaardigheden als geheel overtuigden ons ervan dat Sergey Fedotov een cover-identiteit was.
De zoektocht naar een foto
De volgende stap in het onderzoek was het verkrijgen van een foto van de ‘cover’-persona, die zou worden gebruikt om naar het echte individu te zoeken en te bewijzen dat zij dezelfde persoon zijn. Anders dan bij de andere twee verdachten, bestonden er geen gepubliceerde foto’s van Fedotov en werd hij ook niet geïnterviewd op RT.
Op dit moment, in december 2018, verzocht Bellingcat om een kopie van Fedotov’s binnenlands paspoort van een bron met toegang tot RosPassport, de centrale paspoortdatabase. De bron meldde dat er geen paspoortgegevens bestaan voor Sergey Fedotov. Deze informatie was in tegenspraak met zowel de politie-naslagdatabase die alle details van het Fedotov-paspoort had verstrekt, als ook telefoonregistratiebestanden die ook zijn paspoortgegevens bevatten. Om ervoor te zorgen dat dit geen menselijke fout was, verzocht Bellingcat om een tweede bron met toegang om de afwezigheid van paspoortgegevens te verifiëren; deze bron bevestigde en presenteerde ons een screenshot van het zoekmenu ” geen resultaten” . De enige logische conclusie was dat de Russische autoriteiten de coverpersoon Sergey Fedotov uit de centrale paspoortdatabase hadden gezuiverd.
Met geen toegang tot een pasfoto van Russische databases, benaderde Bellingcat veel bronnen bij grensovergangsautoriteiten in de verschillende landen waar Fedotov naartoe reisde, evenals hotels waar Bellingcat’s onderzoekspartners hadden vastgesteld dat hij was gebleven. Na lang overreding gaf een van deze potentiële bronnen Bellingcat een foto van een scan van het internationale paspoort van Fedotov.
De echte persoon vinden achter Fedotov
Op basis van onze ervaring met eerdere identificaties van GRU-functionarissen, wisten we dat coveridentiteiten in twee grote categorieën vielen: minimale verandering (dwz alleen achternaam, en soms patroniem, zijn veranderd, waardoor de geboortedatum en algemene regio van herkomst ongewijzigd blijven, zoals in de gevallen van Mishkin, Shishmakov, Moiseev), of volledige make-over (dat wil zeggen verandering van naam en geboortegegevens, zoals in het geval van Chepiga / Boshirov). We zijn begonnen met het zoeken door de minimum-verandering-hypothese te testen. Een zoekopdracht in honderden residentiële databases voor een “Sergey Vyacheslavovich” met geboortedatum van 17 september 1973 leidde echter niet tot waarschijnlijke kandidaten.
Als een tweede stap testten we alleen voor “Sergey” met dezelfde geboortedatum. Dit resulteerde in een grote pool van doelen, maar geen van hen vertoonde directe tekenen van links naar GRU. Ten slotte hebben we besloten om alleen te zoeken naar mensen met een patroniem “Vyacheslavovich” en geboortedatum 17 september 1973. Bij onze eerste zoekopdracht met deze criteria in een residentiële database in Moskou in 2012 vonden we 15 hits, maar een daarvan was van speciaal belang . Deze persoon had een beschermd woonadres op Narodnoe Opolchenie 50, de locatie van de slaapzaal van de militaire diplomatieke academie van GRU. Dit was Denis Vyacheslavovich Sergeev, geboren in Kazachstan, en met een paspoort uitgegeven in Novorossiisk in 2000. Databases van verschillende jaargang toonden aan dat hij, samen met zijn vrouw en dochter, uiterlijk 2006 in dit adres was geregistreerd en nog steeds geregistreerd op dat adres in 2012.
De banden tussen Denis Sergeev en GRU waren niet beperkt tot de residentie van zijn familie op de slaapzaal van het GRU “Conservatorium”. In bepaalde databases werd zijn adres vermeld als Militaire Eenheid 22177, wat in feite het militaire nummer van het Conservatorium is. Van gelekte binnenlandse reisdatabases hebben we binnenlandse reisrecords voor Sergeev verkregen (hij lijkt niet onder zijn echte identiteit internationaal te hebben gereisd). Tijdens verschillende treinreizen tussen Moskou en Sint-Petersburg, reisde Sergeev samen met andere mensen, die waren geregistreerd als woonachtig, of die hun auto’s hadden geregistreerd bij Khoroshevskoye Shosse 76A, het hoofdkantoor van GRU. Een passagier van een compagnonstrein was eerder gezien door Bellingcat als een van de personen die bevoegd is om een auto te besturen die eigendom is van Vladimir Moiseev, de GRU-officier die door ons is geïdentificeerd als de persoon achter de persona Vladimir Popov, waaronder hij op de rode notitie van Interpol staat in verband met de mislukte Montenegrijnse staatsgreep in 2016. Diezelfde persoon had op zijn beurt meerdere keren gereisd tussen Moskou en Krasnodar, waar de basis van het particuliere militaire bedrijf Wagner ligt, in gezamenlijke boekingen met personen die geïdentificeerd werden als Wagner-huursoldaten. Bellingcat heeft eerder gemeld dat Wagner-huurlingen internationale paspoorten hadden uit dezelfde serie die werd gebruikt voor GRU geheime paspoorten, en dat oudere GRU-officieren vaak naar de luchthaven Pashkovsky van Krasnodar reizen, soms op vluchten waarop ook bekende huursoldaten vliegen.
Een andere persoon die reisde op gezamenlijke treinreserveringen met Denis Sergeev, werd ook aangetroffen op 4 verschillende gezamenlijke luchtvaartmaatschappijboekingen met Eduard Shishmakov, de GRU-officier die in 2014 door Polen werd uitgewezen , en ook op de Interpol- lijst met mensen voor zijn rol in de Montenegrijnse staatsgreep. De twee vlogen samen eind 2012 van Moskou naar en van de luchthaven van Rostov; in die tijd was Shishmakov formeel de plaatsvervangende militaire attaché van Rusland in Polen.
Om definitief vast te stellen dat Sergeev in feite “Fedotov” is, moesten we een foto van Sergeev verkrijgen en deze vergelijken met de al verkregen “Fedotov” pasfoto. Dit bleek echter bijna onmogelijk te zijn.
Gezamenlijke cover-up Inspanningen door de Russische staat
Hoewel we meerdere verwijzingen naar Denis Sergeev konden vinden in offline, oude databases vanaf 2018 en eerder, bleek dat een dergelijke persoon niet bestond in de huidige, online door de staat gerunde registers. Aanvankelijk probeerde Bellingcat via verschillende bronnen een foto van Denis Fedotov te verkrijgen met toegang tot de database van de verkeerspolitie (GIBBD). Alle bronnen meldden dat zo’n persoon niet bestaat onder bestuurders met een vergunning in Rusland. Dit klopte niet, aangezien we al gegevens over de auto van Sergeev hadden verkregen en ook hadden geverifieerd dat hij als geautoriseerd bestuurder van de auto van zijn dochter was vermeld. Bovendien hadden we het nummer en de datum van uitgifte van het initiële rijbewijs van Sergeev uit een offline database verkregen.
Onze hypothese dat Denis Sergeev was ontdaan van door de staat gerunde databases – inclusief de paspoortdatabase – werd bevestigd via een eenvoudig experiment. Omdat we zijn nationale paspoortnummer hadden van eerder verkregen documenten (inclusief de gegevensbankrecordgegevens van de politie van januari 2018), probeerden we het unieke belastingidentificatienummer van Sergeev te verkrijgen via een webtool van de Russische belastingdienst. De tool heeft geen resultaten opgeleverd. Vervolgens hebben we geprobeerd om het belastingnummer voor de andere twee verdachten in de zaak Skripal te krijgen. Ook zij waren uit het belastingstelsel verdwenen. Andere bekende GRU-officieren, die we eerder hadden geïdentificeerd maar die niet aan de Skripal-zaak waren gekoppeld, konden nog steeds worden gevonden met behulp van dezelfde tool. Gegevens voor de cover-identiteiten “Fedotov”, “Petrov” en “Boshirov” waren ook uit deze enige database verdwenen.
Vervolgens hebben we gepoogd verkeersboetes te vinden voor de auto van Denis Sergeev met behulp van een webtool van de verkeerspolitie. We hadden de exacte registratiegegevens van Sergeev’s Nissan X Trail, maar de online tool liet ons weten dat zo’n auto niet bestaat.
Ten slotte hebben we gecontroleerd of de reisgegevens voor “Fedotov” voor de periode 2015-2018 nog steeds aanwezig waren in de database voor politie-reisopvolging (we hadden deze records eerder al in oktober 2018 verkregen). Vanaf februari 2019 waren er geen dergelijke reisrecords in het systeem aanwezig. Het werd duidelijk dat de Russische staat een volledige hoeveelheid gegevens had geïmplementeerd met betrekking tot zowel de echte als de geheime identiteit van Sergeev en zijn andere collega’s in verband met de Skripal-zaak.
Hoewel dit ons het vermogen belemmerde om een fotofiguur te vinden tussen Sergeev en Fedotov, hebben we het idee opgevat om op zoek te gaan naar andere GRU-officieren die mogelijk zijn gekoppeld aan de Skripal-vergiftiging, in welk geval we konden verwachten dat hun gegevens niet online beschikbaar zouden zijn. belastingtool.Inderdaad, we hebben een dergelijke extra GRU-officier geïdentificeerd.Deze officier reisde met name twee weken voor de reis van Sergeev naar Bulgarije, die samenviel met de vergiftiging van de Bulgaarse wapenhandelaar.Bellingcat en zijn partnerpublicaties analyseren momenteel of dit mogelijk een vierde verdachte is in de Skripal-zaak.
Alternatieve fotoovereenkomst
Bij het reconstrueren van Denis Sergeev’s achtergrond voorafgaand aan zijn studie aan de Militaire Diplomatieke Academie, zochten we naar een persoon met deze naam als een van de meest waarschijnlijke rekruteringsgebieden voor die instelling – Spetsnaz en luchtaanval parachutisteneenheden, vooral degenen met daadwerkelijke hands-on militaire ervaring . We konden een verwijzing naar Capt. Denis Sergeev vinden in een boek over de Dagestan-evenementen in 1999 eerder beschreven. We hebben ook verschillende beschrijvingen van getuigen ontdekt van de strijd waarbij Capt. Sergeev gewond raakte, terwijl zijn commandant werd gedood. Een van de referenties was in een artikel over een documentaire over de strijd in Dagestan.
We vonden deze documentaire die kort na de gebeurtenissen werd gefilmd en zagen dat Capt. Sergeev in verschillende segmenten op camera werd geïnterviewd. Hoewel er bepaalde overeenkomsten waren tussen de persoon in de documentaire en de recente foto uit het paspoort van Fedotov, konden we niet zeker zijn dat dit dezelfde persoon was, vooral gezien de lage resolutie van de foto en de bijna 20 jaar tussen de foto twee evenementen.
Bellingcat vroeg vervolgens om een forensische analyse van de overeenkomsten tussen de personen op de pasfoto, enerzijds, en de screen-grab van de documentaire uit 1999, anderzijds. Prof Hasan Ugail van het Center for Visual Computing aan de Universiteit van Bradford begeleidde de analyse, die werd uitgevoerd met behulp van een hypermodern diep machine-learning algoritme getraind op miljoenen menselijke gezichten. Het algoritme biedt een 100% -aanpassingsnauwkeurigheid bij één-op-één gezichtsvergelijkingstests van bekende identiteiten. De test leverde een match van 78,2% op, terwijl een match> 70% voldoende was om de identiteitsovereenkomst van de personen te halen.
Conclusie
Dit tweedelige rapport identificeerde een derde verdachte in de Skripals-vergiftigingszaak, die mogelijk ook een verdachte is van de vergiftiging van de Bulgaarse wapenfabrikant en handelaar Emilian Gebrev in april 2015. De undercover reizen van Sergeev als ‘Fedotov’ zijn uitgebreid en overlappen met bepaalde belangrijke politieke evenementen in Europa. Zijn lange carrièreprofiel suggereert dat hij geen opererend of ondersteunend personeel is in de middenklasse voor overzeese operaties, maar waarschijnlijker in een toezichthoudende functie. Verder onderzoek is nodig naar het doel van zijn rijke reisgeschiedenis, vooral op locaties zoals Spanje, Turkije, Tsjechië en Tadzjikistan.
Een belangrijke ontdekking in dit rapport was de ongeziene zuivering van alle sporen van zowel de dekking als de echte personen in verband met de zaak Skripal uit openbare registers in Rusland. Een dergelijke zuivering, die plaatsvond na Bellingcat’s eerste identificatie van GRU-officieren “Boshirov” en “Petrov”Alexander Petrov en Ruslan Bosjirov , kan niet realistisch worden uitgevoerd zonder de directe betrokkenheid van de Russische staat. De enige plausibele verklaring voor deze zuivering van gegevens is het beperken van verder onderzoek naar de Skripal-incidenten (en mogelijk de Gebrev-incidenten), zowel door de media als door buitenlandse wetshandhavingsinstanties.
In de loop van dit onderzoek hebben we geconstateerd dat GRU-undercoverofficieren die zijn toegewezen aan verschillende operaties elkaar vaak overlappen, waarbij het totale aantal dat door Bellingcat wordt geïdentificeerd niet groter is dan 10, waarvan er veel overlappingen zijn tussen bijvoorbeeld de operaties Montenegro en Skripal, evenals andere gezamenlijke operaties waarvan het doel nog moet worden geïdentificeerd. Dit houdt in dat er een beperkt eliteteam bestaat van internationaal opgeleide medewerkers die worden gerecycled tussen verschillende projecten.
In het Nieuws 27 maart 2019
Sergei Skripal en zijn dochter Yulia Skripal werden zondag 4 maart 2018 buiten kennis aangetroffen op een bankje bij een winkelcentrum in Salisbury en bleken te zijn vergiftigd met een zenuwgas. Alexander Petrov en Ruslan Bosjirov zeggen dat zij inderdaad op 3 en 4 maart 2018 in Salisbury waren. Alexander Petrov en Ruslan Bosjirov die door de Britse justitie zijn aangemerkt als verdachten van de aanslag op Sergei Skripal en Yulia Skripal zeggen onschuldig te zijn. Ruslan Bosjirov is in werkelijkheid kolonel Anatoli Tsjepiga een hoge officier van de militaire inlichtingendienst GRU. Alexander Petrov is in werkelijkheid Aleksandr Jevgenjevitsj Misjkin. Aleksandr Jevgenjevitsj Misjkin is kolonel arts van de Russische geheime dienst GRU. Sergey Vjatsjeslavovitsj Fedotov is een schuilnaam van Denis Vyacheslavovich Sergeev. Denis Vyacheslavovich Sergeev is een functionaris van de GRU met een hoge rang die is afgestudeerd aan de Russische militair-diplomatieke academie. In 2015 zou de hoge officier Denis Vyacheslavovich Sergeev al betrokken zijn geweest bij de poging een Bulgaarse zakenman om te brengen
Originele tekst in het Engels:Further details of the underlying academic work can be found in A. Elmahmudi and H. Ugail, Experiments on deep face recognition using partial faces, in Cyberworlds 2018, IEEE, doi: 10.1109/CW.2018.00071, (2018)
In het Nieuws 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.