Blog Koninkrijksbelangen | Waar zijn de miljarden van Curacao?

Grootschalige belastingfraude & illegale licentiehandel
Door Nardy Cramm, blogger en hoofdredacteur Knipselkrant Curacao

11 juni 2020

Aan gamingbelasting zou het ministerie van financiën per jaar nafls 784.000.000 tot 1.140.000.000 winstbelasting moeten ontvangen. Die fraaie bedragen zijn dan nog exclusief gaminglicentie afdrachten aan het ministerie van justitie. Waar is dat geld? Laten we eens gaan kijken in de wereld van Egaming op Curaçao. Een schokkende onthulling van jarenlange onderlinge afspraken, waarin het hele Koninkrijk der Nederlanden een machtige rol speelt. Het zou mooi zijn in deze tijd van Corona aan te wenden om minder afhankelijk te hoeven zijn van Nederland door deugdelijk bestuur en rechtshandhaving beter te waarborgen.

Blog Koninkrijksbelangen | Waar zijn de miljarden van Curacao?

Op 4 juni jl. stelde ondergetekende 20 vragen aan de regering van Curaçao over de grootste economische pilaar van ons Koninkrijk, de offshore online gaming bedrijven. De vragen waren duidelijk, maar de verontrustende ontwijkingen zijn tekenend hoe diep de trustsector zicht heeft geworteld in het dagelijks bestuur. Alle genoemde offshore online casino’s worden namelijk door trustkantoren bestuurd c.q. geëxploiteerd. De meeste antwoorden kreeg ik niet. Maar goed, geen antwoord is ook een antwoord. Namelijk een schaduweconomie.

De gestelde vragen staan onderaan in dit stuk. De belangrijkste:

• Hoeveel Curaçaose offshore online casino-operators zijn er?
• Hoeveel websites runnen zij in totaal?
• Hoeveel gambling winstbelasting is sinds 1996 afgedragen aan de Curaçaose schatkist?
• Hoeveel licentieafdrachten betalen zij gemiddeld jaarlijks aan de staatskas?
• Hoeveel werkgelegenheid en deviezen levert de Curaçaose offshore online goksector?

Wat verbergt de regering door de zaak als staatsgeheim te behandelen? Iets ruikt verrot. Dat ligt niet alleen aan de regeringen van Rhuggenaath en Rutte. Alle regeringen na Miguel Pourier en Wim Kok hebben voor de Nederlandse financiële en fiscale sector via de eilanden een schaduweconomie gefaciliteerd en bevorderd. Als er geen antwoorden worden gegegeven, dan moeten een mens zelf op zoek. De volgende zaken heeft uw Koninkrijksbelangen-blogster, ondanks alle tegenwerking van zowel de Curaçaose als de Nederlandse regering, zelf gevonden. In de tekst zijn de links naar de bewijzen gezet. Door op het betreffende woord te klikken, ziet u waar het om gaat.

MASTER EN SUBLICENTIES

Het hele Curaçaose goksysteem is gebaseerd op een illegale master-licentie architectuur. Volgens lokale E-gaming verenigingen en dienstverleners is dit volkomen legaal. De lobbynetwerken die deze gokbelangen vertegenwoordigen zijn VOB, CIFC, CIGA, CIFA en IFG. Kortom, verlengstukken van onze inmiddels bekende schaduwregering Grupo Sopi. Deze ‘verenigingen’ verdraaien de waarheid waardoor de sector als het ware onder de radar blijft. Vaak is niet eens duidelijk welke bedrijven er achter zitten. Bovendien beweren ze zelf dat ze niet weten hoeveel operators er zijn en wat er in de sector wordt omgezet, laat staan dat ze toegeven dat hun verenigingen feitelijk goksectorverenigingen zijn. Maar dit standpunt delen ze allemaal: “Alle licenties voor online gokken worden door de regering van Curaçao uitgegeven als masterlicentie houders die vervolgens een sub licentie verlenen aan individuele entiteiten. Dit proces is getest door het gemeenschappelijk hof van Justitie en blijkt volledig legaal.“

Maar dat systeem is verre van legaal. Zelfs de Nederlandse regering weet dat. Daarom spande staatssecretaris Raymond Knops in 2017 premier Rhuggenaath voor het karretje om de Tweede Kamer misleidende termen te spinnen: “Volgens de Landsverordening buitengaatse hazardspelen is de vergunning tot het exploiteren van hazardspelen op de internationale markt door middel van servicelijndiensten niet voor overdracht vatbaar. De Landsverordening verbiedt het overdragen van de vergunningsrechten, maar niet de economische exploitatie van de vergunning in samenwerking met anderen dan de vergunninghouder. Deze samenwerking met anderen wordt in de praktijk aangeduid als sub-licentie. Hoewel de begrippen master- en sublicentie niet wettelijk zijn vastgelegd, kan niet gesteld worden dat de praktijk elke wettelijke basis ontbeert.”

Waar zit de crux? Het belastingontduikings, witwas en underground banking netwerk maakt helemaal geen gebruik van gebruiksrechten.

Artikel 13 van de geheime goklicenties zegt in lid 1 en 2: 13.1. “Elk afzonderlijk hazardspel behoeft de goedkeuring van de Minister, gehoord het bestuurscollege, alvorens het in exploitatie wordt gebracht. 13.2. De aanvraag om goedkeuring van een hazardspel dient de vergunninghouder schriftelijk onder overlegging van alle door de Minister voor de goedkeuring van belang geachte bescheiden. De Minister beslist binnen zes weken.” Als voorbeeld een geheime Antillephone egaming licentie, alle online gaming licenties zijn vrijwel identiek.

Verschillende E-gaming vergunninghouders zoals Robbie’s Millionaire’s Club NV en Elias’ TISS NV hebben in het verleden aan Pourier’s regering gevraagd of zij ‘sub licenties’ aan derden mochten verstrekken. Regering Pourier heeft destijds duidelijk aangegeven dat dat niet mogelijk is. De BBC beschikte over deze documenten en legde vorig jaar de feitelijke kern van het witwassen bloot: “De tweede vraag heeft betrekking op de mogelijkheid van hoofd-vergunninghouder en sub-vergunninghouders. U herinnert zich dat deze vraag ook aan de kant van Millionaire’s Club NV is gesteld. Aan deze laatste is het volgende bericht. De huidige Landsverordening buitengaatse hazardspelen (PB 1993, 63) maakt een dergelijk onderverdeling van vergunning niet mogelijk. Daarnaast heeft de Regering het standpunt ingenomen dat zulks ook onwenselijk is. Het probleem dat daardoor ontstaat, is namelijk dat van de verantwoordelijkheid (-s afwenteling). De span of control van de overheid wordt daardoor extra bemoeilijkt. Bovendien vereist zulks een wijziging van de Landsverordening buitengaatse hazardspelen. ”

M.a.w. noch de wet (zie artikel 1 lid 1 en 3 lid 1), noch de vergunning (artikel 13 lid 1 en 2), noch het regeringsbeleid biedt de mogelijkheid tot het verstrekken van sublicenties. En uit overheidscommunicatie blijkt dat zij dat ook duidelijk heeft gecommuniceerd aan de verschillende vergunninghouders.

Waarom probeert de gamingsector verwarring te creëren? Het voornaamste punt is dat de hele Antilliaanse E-gaming infrastructuur is opgebouwd op een illegale sub licentiestructuur, die tot doel heeft om de internationale AML (anti money laundring), CTF (counter terrorism financing) en KYC (know your costumer) richtlijnen te omzeilen. Hierbinnen vindt thans ongebreideld belastingontduiking, witwassen en underground banking plaats. Ondanks dat de sector betrapt is, blijven de verschillende trustkantoren, vergunninghouders en hun trustsectorpers expres verwarring creëren, terwijl men ondertussen op zeer grote schaal ‘sublicenties’ blijven verstrekken. Zo kom je van zes legale gamingvergunningen naar duizenden illegale vergunningen.

WAAR IS HET TOEZICHT?

Dat trustkantoren offshore casino’s besturen (en exploiteren!) is verontrustend. In Nederland zijn ondanks streng toezicht 8 van de 10 trustkantoren boevennesten, volgens toezichthouder ‘De Nederlandse Bank’ (DNB). Of het nu gaat om de Italiaanse maffia, ‘foute’ Russische oligarchen, Venezolaanse narcoregimes of Colombiaanse drugshandelaren, één ding hebben ze gemeen: ze maken graag handig gebruik van Nederlands-Antilliaanse trustkantoren, belastingverdragen en discrete, anonieme fiscale vennootschapstructuren. En ondanks alle toezicht door de DNB is die trustsector is nog steeds een financiële zwakke plek in de bestrijding van witwassen en terreurgeld, waarschuwde DNB een jaar later nogmaals.

De trustsector toezichthouder van Curacao en Sint Maarten, de Centrale Bank van Curacao en Sint Maarten (CBCS) zwijgt immer over de trustkantoren onder haar toezicht. Direct verantwoordelijk voor het trusttoezicht waren tot voor kort financieel-economisch directeur Alberto ‘Chos’ Romero, tegenwoordig is dat interim president Jose Jardim. Echter, van daadwerkelijk streng toezicht op witwasinfrastructuren binnen de trustkantoren merkt niemand iets. Wat wel bekend is, ook al signaleert het CBCS bestuur wel witwassen en fraude, dat trustzaken verdwijnen in de onderste la bij inwisselbare PG’s en kneedbare Hoofd (transactie)officiers van het Openbaar Ministerie.

Misschien nog verontrustender is het justitieel toezicht op de gaming licentiehouders. De meeste gaminglicenties worden bestuurd, danwel geëxploiteerd door trustkantoren. Wettelijk verantwoordelijk voor vergunningenverstrekking en toezicht op die vergunningen is het ministerie van justitie, dat al 30 jaar geen toezicht houdt, geen aangiftes accepteert en ook de uiterst gebrekkige wetgeving weigert aan te passen aan de realiteit en de tand des tijds. Daarnaast schuift het ministerie die verantwoordelijk steeds met een aantal jaren door van de ene commissie naar de andere commissie en weer naar een andere commissie. De meest recente afschuiving is naar de reeds 20 jaar niet goed functionerende Gaming Control Board. Deze GCB houdt zelfs de loterijenvergunning ten behoeve van een beruchte veroordeelde criminele organisatie en witwasfamilie in stand.

LEGE SCHATKIST?

Terug naar de inkomsten voor de schatkist. In 1996 heeft regering Pourier heeft met de toenmalige vergunninghouders afspraken gemaakt over 12-13% effectieve E-gaming winstbelasting aan de Antilliaanse schatkist. Dit als voorwaarde voor de uitgifte van circa 6 kansspelvergunningen. Naast belastinginkomsten werd een maandelijkse licentievergoeding van nafls. 10.000,- per offshore online kansspellicentie afgesproken. We hebben uiteraard de nodige bewijzen hierover, maar vanwege herleidbaarheid van bronnen en genoemde namen is er streng geredigeerd en gecensureerd. De essentie hiervan moge duidelijk zijn:

De archieven van het oude Bestuurscollege lagen op straat

Voor het gemak de volgende quotes (inclusief taalfouten):

– uit een brief uit 1996 van Hoofd van het Centraal Bureau voor Juridische en Algemene Zaken aan de minister van justitie: “Het in debreif genoemde systeem van de net-win is een beproefd concept en wordt in de Verenigde Staten gebruikt om de casino’s te belasten. Onder net-win wordt, zoals door betrokkene wordt aangegeven, verstaan het verschil tussen de spelwinst en het spelverlies vóór aftrek van kosten en uitgaven. Het percentage van 2% is vergelijkbaar met circa 10% winstbelasting. Dat betekent dat het bedrijf, ondanks de off-shore of tax-holiday status, in feite in totaal tussen de 12 en 13% winstbelasting betaalt.” Verstuurd door het Hoofd Centraal Bureau voor Algemene en Juridische Zaken aan de minister van Justitie.

– uit een andere brief vanuit Directie Justitiële Zaken van 2002: “The license holder shall owe the Central Government a license fee of NAƒ 10,000.- per month during the first two years of the license. After that, the amount of the license fee shall be determined anew.” Getekend door drs. Alvin Daal, directeur Directie Justitiële Zaken bij het ministerie van justitie.

Om een beeld van de opbrengsten te krijgen, maken we een ruwe vergelijking met andere gokparadijzen die al dan geen hubs (tussenstop) van de Curaçaose goksector zijn. Malta en Cyprus zijn online gaminghubs van Curaçao. In Malta is die winstbelasting 5%. En de licentiefees bedragen circa nafls 4000 p/j. De andere gaminghub van Curacao, Cyprus, heeft een vergelijkbare rates.

In de USA is de winstbelasting circa 20% en de maandelijkse afdrachten schommelen rond de $70.000,- per maand. Sinds 2006 weigert de USA nog langer als Curaçao gaminghub te functioneren. In Engeland is de gaming winstbelasting ongeveer 15% en de maandelijkse licentie afdrachten zijn nogal variabel. Engeland weigerde in 2007 Amerika’s nieuwe gaminghubopvolger voor Curaçao te worden. Met andere woorden: de door regering Pourier afgesproken 12-13% effectieve gaming belasting en maandelijkse licentie afdrachten van nafls 10.000,- blijkt niet alleen competitief maar ook redelijk en reëel. Rijst de vraag of deze inkomsten daadwerkelijk worden geïnd op Curaçao.

Ondergetekende legde een aantal vragen voor aan de regering, de Algemene Rekenkamer en de Commissie Financieel Toezicht van Nederland. Die vragen kwamen niet onverwachts. Op 5 juni 2018 had ik in 63 mini LOB verzoekjes naar de stand van zaken gevraagd anno 2018. Het ministerie van economische zaken, die de aanvragen en gegevens van E-zones licenties voor de 2% belastingtarief dient te controleren, leverde enkele onvolledige E-zone beheerder licenties aan. Het ministerie van justitie leverde recent, bijna 2 jaar na dato, wat papiertjes aan waar de honden geen brood van lusten. Het ministerie van VVRP wilde klaarblijkelijk niets kwijt over wat de UTS en datacenter telecominfrastructuur kosten die de afgelopen 20 jaar zijn gemaakt voor de sector. Kenneth Gijsbertha en interim SG Ersilia ‘Zus’ de Lannooy van het ministerie van financiën maakten het wel heel bont en liet een antwoord zelfs volledig afweten.

Het land dat een miljardenindustrie op technologische hoogstand runt, dient die cijfers met behulp van relevante software met een druk op knop aan te kunnen leveren. Is dit onkunde of onwil? Het is een schimmig spel waarbij bewijzen  goed verborgen onder het tapijt worden geveegd. Hoe doe je dat?

GOKMINISTERS EN GOK-SG’S

Nagenoeg alle ministers en secretaris0generaals van justitie, financiën, economische zaken en VVRP (dus UTS) zijn van essentieel belang voor de instandhouding van deze geheime sector. Verreweg de meesten sinds 2019 hebben banden, of zijn rechtstreeks ter beschikking gesteld uit Egaming bedrijven. Tot zover was na te gaan is echter alleen de minister van economische zaken Steven Martina als Fatum aandeelhouder daadwerkelijk gaming aandelen bezit in tenminste 10 bedrijven (maar vermoedelijk meer). Bewijs. Tevens zijn er aanwijzingen dat de MEO gokminister aandelen in Pinnacle (omzet nafls 21 miljard) heeft of had. We vroegen het Martina zijn secretaris-generaal Xavier Prens, beide hulden zich in stilzwijgen. Hoe dan ook, Martina’s beslissing om een E-zone status aan datacenter CTEX toe te kennen, tegen SER advies in, is een voorbeeld van rechtstreekse belangenverstrengeling.

WAARBORGFUNCTIE STATUUT

Ter verfrissing. Het hoogste toezichtsorgaan van ons eiland is het Koninkrijk der Nederlanden, lees Nederland. De Rijksministerraad dient de deugdelijkheid van bestuur en rechtshandhaving in de Caribische landen te waarborgen. Dat staat in het Statuut van het Koninkrijk der Nederlanden in artikel 43 lid 2. Maar niet alleen de Curaçaose regering, ook de Nederlandse regering laat het afweten als het gaat om toezicht op bestuur en rechtshandhaving op de eilanden. En al helemaal als het gaat om administreren van de basis van de goksector, een fiscaal verdrag. Als je in Nederland probeert bedreigingen als gevolg van misbruik van die regeling te laten stoppen of onderzoeken, dan krijg je onmiddellijk te maken met gecoördineerde maatregelen vanuit de NCTV, die met ondersteuning van college procureur generaal, politie, inlichtingendienst AIVD en de nodige Nederlandse bestuursorganen alles in het werk stelt om de pers de mond te snoeren. Sterker, het Nederlandse ministerie van financiën creëerde recent expres een paadje voor witwas uitbreidingsmogelijkheden naar de BES eilanden om met ingang van 2021 ongecontroleerd en ongereguleerd offshore te kunnen gamen vanaf de Nederlandse gemeente Bonaire.

Wat verbergen de Curaçaose en Nederlandse regeringen door de kwestie als staatsgeheim te behandelen? Ongeoorloofde staatssteun aan (Nederlandse) banken, trustkantoren en de georganiseerde misdaad om honderden, zo niet duizenden miljarden aan narcokapitalen binnen het Koninkrijk te houden. Volgens Financien zouden trustsector en brievenbusfirmahandel goed zijn ‘voor de concurrentiepositie van Nederland’.

Gelukkig heeft uw Koninkrijksbelangen-blogster, ondanks alle tegenwerking van zowel de georganiseerde misdaad, hun financiële en fiscale dienstverleners alsook de Curaçaose als de Nederlandse overheid, zelf een aantal antwoorden gevonden. KPMG is namelijk niet de enige die creatief kan boekhouden.

BELASTINGONTDUIKING VS INKOMSTEN

Tax is the key. Het OM bleek 15 jaar onderzoek nodig te hebben om te kunnen concluderen dat de bekende KPMG DC managing partner Harry Canters, schrijver van belastingwetten en wetboeken, bepaald geen poortwachter tegen witwassen was.

Heel concreet. In 2012 waren er 460 Egaming bedrijven op Curaçao, die elk gemiddeld zo’n 5-6 websites uitbaatten. Die sector groeide enorm, zo blijkt uit de diverse Kamer van Koophandelaktes en websites die ik al jaren netjes bijhou in mijn database. Anno 2020 kan van een verdubbeling worden uitgegaan: circa 900 operators die bij elkaar zo’n 3000 tot 5000 casinowebsites exploiteren. Dat is exclusief de offshore E-gaming bedrijven die gokzuilen vanuit Sint Maarten richting Italië exploiteren. (kijk hier wat een gokzuil/cashcenter is). Aruba heeft ook een aanzienlijke offshore online casinosector met gokzuilen, maar die worden vanuit Curaçaose trustkantoren en datacenters aangestuurd.

Omdat er geen Curacaos cijfers beschikbaar bleken, gaan we uit de losse pols rekenen om toch een beeld te vormen. Malta heeft 296 operators met in totaal 625 licenties tegen 5% aan winstbelasting en licentie afdrachten. Beide elementen samen genereren voor Malta jaarlijks circa 1.272 miljard Euro omzet en in totaal 59,1 miljoen Euro aan winstbelasting en licentie afdrachten (Malta Gaming Authority jaarrekening 2018). Dat is 12% van Malta’s BNP. Eén Malta licentie is dus zo’n 94.560,- euro aan inkomsten per jaar. Eén procent gaming winstbelasting is dus 18.912,- euro. Onthoud dit laatste cijfer.

Bron: MGA Malta-Gaming-Authority Annual Report 2018, p54

Nu een grove inschatting qua inkomsten op Curacao. Curacao kent by far het grootste offshore online gambling netwerk ter wereld. Alleen Curacao al kent circa 900 operators met in totaal zo’n 3000-5000 licenties tegen 12% aan winstbelasting. Twaalf procent winstbelasting is 12 x 18,912 euro. Keer 3000-5000 licenties is 680.000.000 tot 1.130.000.000 miljard euro winstbelasting per jaar.

Maar: rekeninghoudende dat Malta qua BNP bijna 5x zo groot is als Curaçao en dat Malta inhoudelijk in de gambling industrie (gameproviders, platforms en operators, compliance en regulering) veel meer voorstelt dan Curaçao, halveren we de één procent Malta winstbelasting van 18,912 euro (9,500 euro). Twaalf procent winstbelasting is 12 x 9,500 euro. Keer 3000-5000 licenties is 342 miljoen tot 570 miljoen euro winstbelasting per jaar. Aan gamingtax zou het Curacaose ministerie van financien ministens jaarlijks nafls. 784.000.000 tot 1.140.000.000 winstbelasting moeten kunnen ontvangen.

Dat bedrag is exclusief gaming licentie afdrachten. Die som hieronder. Daarmee zou de sector mogelijk goed zijn voor circa 100 tot 200% van ons BNP. In ieder geval met meer betekenis dan enige sector op de Antillen ooit. Maar in geen van de begrotingen, jaarrekeningen en statistieken is ook maar een spoor van deze belangrijke gaming inkomsten terug te vinden.

LICENTIE-INKOMSTEN OF LICENTIEFRAUDE?

Dan hebben we nog de gaming licentie afdrachten. Als we er dan vanuit gaan dat drs. Alvin Daal goed zijn best heeft gedaan, zou het ministerie van justitie per licentie per jaar zo’n nafls 120.000,- moeten ontvangen. Vermenigvuldig dat met 3000 tot 5000 licenties, dan is dat 360 tot 600 miljoen nafls per jaar. Alles bij elkaar opgeteld zou er derhalve 736.000.000,- tot 1.227.000.000,- nafls per jaar aan licentieopbrengsten door het ministerie van Justitie ontvangen moeten worden. Maar ook hiervan is in geen enkele begroting, jaarrekening of statistiek  iets van terug te vinden.

WAAR IS DAT GELD GEBLEVEN?

In de zakken van slimme derden natuurlijk. Maar niet getreurd. Het is gelukkig terechtgekomen bij mensen en bedrijven die alsnog kunnen worden aangeslagen door de belastingdienst en het ministerie van justitie. Er valt veel te halen bij bedrijven en personen. Onderstaande lijst is verre van compleet. We schetsen een beeld, waaruit blijkt dat de achterstallige belasting en licentie inkomsten niet bij hardwerkende burgers en belastingbetalers vandaan hoeft te komen. Over wie hebben we het bijvoorbeeld:

• In de eerste plaats bij de nationaal georganiseerde misdaad. Waaronder een aantal lokale casinokoningen die tot over hun Italiaanse roots in online gaming en offshore gokzuilen zitten, en wiens landcasinos’s dubbelen als cashcenters. Heren van wie de oorsprong van hun immense fortuinen onverklaarbaar zijn, doch ‘Untouchable’ zijn gebleken. In orde van grootte: Rudolfo Pizziolo, Eduardo de Veer, Francesco Corallo, Robbie dos Santos (ja, ook Robbie runt landcasino’s en runde tot 2006 online casino’s);
• In de tweede plaats de internationaal georganiseerde misdaad. De UBO’s en aandeelhouders van de anonieme E-gaming brievenbusfirma’s met E-zone licenties zijn bekend bij de ministeries van economische zaken, justitie en bij de belastingdienst. Ze zijn ook bekend bij de Nederlandse ministeries van justitie en binnenlandse zaken en koninkrijksrelatie, die enkele jaren geleden de E-gamingdossiers bij collega justitie Curaçao liet weghalen.
• In de derde plaats hun Egaming dienstverleners. Kortom de parallelle regering van de International Finance Group: Grupo Sopi.
• Op plek vier Egaming licentiehouders Cyberluck, Antillephone, TISS, Elite Turf Club, Curaçao Interactive Licensing (niet te verwarren met Curaçao Interactive Gaming Licensing), Atlantis World Online/Bplus/Global Starnet, MetaCorp en zo nog een paar die illegale sublicentiehandel drijven.
• De banken die dagelijks miljoenen verdienen aan illegale gamingtransacties, –correspondentie en –processingfees van de ‘bets’ (inzet bij het gokken). Waaronder Fortis, ABN AMRO, Rabobank, ING bank, MCB, SFT/Vidanova Bank, SAI bank, Deutsche Bank en een heleboel andere (Europese) banken
• Idem dito de E-gaming betalings service providers zoals Paypal, Mastercard, Visa, Skrill en Neteller.
• De grote trustkantoren die casino’s en hun fondsen controleren en besturen. Zoals bijvoorbeeld Holland Intertrust, United Trust, Vistra, TMF, Equity Trust, Dutch Antilles Management, Trustmoore en Citco trust. Sommige trustkantoren participeren als aandeelhouder.
• De lokale partners van de grote accountantskantoren als KPMG DC en PwC DC (thans vervangen door EY DC en Grant Thornthon DC).

Bovenvermelde lijst is niet uitputtend. Waar het om gaat is een beeld te schetsen waaruit blijkt dat de achterstallige belasting en licentie inkomsten niet bij hardwerkende burgers en belastingbetalers vandaan mag komen, maar bij bovenstaande elite. Hier zijn de miljarden van Curaçao.

OVERIGE VRAGEN:

Op papier is Curaçao een zeer vermogend land. Zit dit geld ook in de schatkist en waar in de jaarrekeningen en begrotingen kunnen we deze bedragen en categorie dan terugvinden? We vroegen het justitieminister Quincy Girigorie en zijn secretaris-generaal Desiree Lai-Promes. We vroegen het aan Financiënminister Kenneth Gijsbertha, zijn interim SG Ersilia de Lannooy en waarnemend SG Lysette Melfor. Ook vroegen we premier Rhuggenaath en SG Stella van Rijn. Tot slot stelden we dezelfde vragen aan de Commissie Financieel Toezicht (CFT) en de Algemene Rekenkamer (ARC). Dit waren de vragen:

1. Hoeveel Curaçaose offshore online casino-operators zijn er en hoeveel websites runnen deze in totaal?
2. Hoeveel licentiefees betalen zij gemiddeld jaarlijks aan de staatskas?
3. Hoeveel offshore online kansspel omzet stroomt jaarlijks naar het buitenland? En hoeveel is hier gebleven?
4. Hoeveel hoeveel gambling winstbelasting is sinds 1996 afgedragen aan de Curaçaose schatkist?
5. Hoeveel E-zone licentie zijn de afgelopen 20 jaar uitgegeven en ingetrokken, en hoeveel hebben deze de staatskas in totaal opgeleverd?
6. Hoeveel werkgelegenheid levert de Curaçaose offshore online goksector?
7. Hoeveel deviezen levert dit voor de Curaçaose offshore online goksector?
8. Hoeveel heeft offshore online kansspelen de de staatskas afgelopen 20 jaar gekost aan faciliteiten zoals telecominfrastructuur, toezicht, handhaving en eventuele andere zaken?
9. Hoeveel offshore online casino’s bestuurt Guardian Corporation Curaçao B.V. van de Fatum Group?
10. Is of was MEO minister Steven Martina bij Guardian Corporation Curacao B.V. van de Fatum Group betrokken? Zo ja, sinds wanneer en sinds wanneer niet meer?
11. Draagt Pinnaclesports belastingen en licentie fees af aan Curacao?
12. Houdt of hield MEO minister Steven Martina (al dan niet rechtstreeks) aandelen in Pinnaclesports? Zo ja, sinds wanneer en sinds wanneer niet meer?
13. Waarom deelt het Ministerie van Economische Zaken (MEO) hetzelfde adres als Pinnaclesports (Pletterijweg 43)?
14. Heeft of had Pinnaclesports een E-zone licentie van MEO?
15. Hoeveel MOT meldingen in totaal heeft de sector tot op heden gedaan?
16. Waarom heeft de minister van justitie de offshore online kansspel licenties niet willen openbaar maken? Per wanneer kan de media hierover wel de beschikking krijgen?
17. Bent u bereid alle verstrekte en ingetrokken loterij vergunningen (inclusief mogelijke sms loterijenvergunningen) vanaf 10-10-2010 openbaar te maken? Zo nee, waarom niet? Zo ja, per wanneer kan de media hierover de beschikking krijgen?
18. Zijn er na 1996 namens de opvolgende regeringen nog vervolgafspraken winstbelasting gemaakt over het 12-13% winstbelastingpercentage? Zo ja, wanneer en door wie?
19. Zijn er na 1996 namens de opvolgende ministers van justitie vervolgafspraken gemaakt over de license fee van nafls 10,000.- per month gedurende de eerste 2 jaar van de licentie en de fee hoogte na 2 jaar? Zo ja, wanneer en door wie?
20. Onder welke categories in de begrotingen en jaarverslagen werden (en worden) offshore online kansspel belastingen en licentiefee opbrengsten geboekt?

Het bleef oorverdovend stil vanuit de regering en de ministeries. De CFT en ARC reageerden wel netjes, daar zijn we ook nog mee bezig. Een directe vraag aan secretaris-generaal Stella van Rijn werd wel beantwoord:

Bon dia sra Cramm,

ik zal in deze mail de vraag beantwoorden die u direct aan mij stelde. Dat was deze vraag: kunt u uitleggen hoe, waarom en onder welke voorwaarden onder uw ambtelijke verantwoordelijkheid door Algemene Zaken in november 2012 een loterijenvergunning is verstrekt ten behoeve van een verdachte familie, die op dat moment reeds werd verdacht (en later veroordeeld) van een illegale gokoperatie, belastingfraude, witwassen en deelname aan een criminele organisatie?

Als dat besluit destijds is genomen en de vergunning is verstrekt, zoals u schrijft, dan is dat niet gebeurt onder mijn ambtelijke verantwoordelijkheid en zonder mijn betrokkenheid. Ik was in die periode namelijk ambtelijk niet actief, omdat de toenmalige interim-premier Betrian had aangegeven dat hij niet met mij wilde werken, en mij had verzocht en later opgedragen om thuis te blijven. Ik was terug aan het werk begin 2013 nadat het zakenkabinet-Hodge was aangetreden. Mijn (teken) bevoegdheden gaan in zo’n situatie naar de waarnemend SG, dat was in die tijd de heer Norberto Ribeiro, als (toenmalige) sector-directeur Algemene Zaken en tevens directeur WJZ.

Groet / Regards / Saludo
dr. Stella van Rijn

Bedankt Stella, de enige van de regering die wel netjes antwoord wilde geven. Opvallend detail dat Betrian’s moordvergunning voor Helmin Wiels dus niet door van Rijn blijkt te zijn afgegeven. That made sense. Nu nog op zoek naar het huidige emailadres van Norberto Viera Ribeiro. Deze ontvang ik graag van mijn trouwe lezers.

Kortom, de online gamingsector is al 25 jaar veruit de grootste economische pijler van Curacao, Sint Maarten en Aruba. De gigantische schaduweconomie wordt niet alleen door de regeringen Rhuggenaath en Rutte in stand gehouden. Alle regeringen na Miguel Pourier en Wim Kok hebben aantoonbaar deze inktzwarte economie gefaciliteerd en bevorderd. Zonder uitzonderingen. En daarvoor moet uiteindelijk weer worden gekeken naar de Nederlandse hoofden van het college van procureurs generaal en inlichtingendienst AIVD, die deze trustsector al sinds 1996 onder de radar weten te houden. De moord op Wiels is ook sinds 2013 tot nu toe met veel succes onder de pet gehouden, maar immer ten koste van de democratie, de rechtstaat en niet te vergeten de persvrijheid.

ZIJN ALLE BELASTINGGELDEN VERDWENEN?

Welnee, gelukkig niet. Witwassen en underground banking blijkt inderdaad diep geïnstitutionaliseerd in de bestuurskanalen van ons hele Koninkrijk. Maar lichtpuntjes zijn er evengoed. Onlangs werd FCIB bankier John Deuss veroordeeld tot nafls 250 miljoen boete, onder andere voor het faciliteren van witwassen voor casinokoning Francesco Corallo. Dat het geld niet naar het criminaliteitsfonds is gegaan maar bij de CBCS is beland verbaast niet, omdat het OM het bedrag geheim hield. Uiteraard dient het nu natuurlijk snel te worden rechtgetrokken nu dit bedrag hierbij bekend is geworden. Bovendien is de verwachting dat Fortis Bank, opgegaan in ABN AMRO, ook snel een bedrag overmaakt voor het witwassen voor onder andere dezelfde maffiabaas, maar ook voor andere offshore goktransacties vanuit Curaçao. Nietwaar mr. Guus Schram? Mr. Schram is onze oud-PG die in het Bientu vonnis geen beroepsverbod eiste voor belasting en witwasgokbaas Dos Santos en daarmee de moord en zwijgbeloning voor de moord op Wiels in stand hield waardoor de moord onopgelost bleef. Als hoofofficier van Justitie bij het functioneel parket onderzoekt hij nu Corallo’s witwassporen bij de oerhollandse staatsbank ABN AMRO, die de Fortis accounthouders zonder controleren overnam. Wordt vervolgd.

Plus: op initiatief van Tweede Kamerleden Andre Bosman (VVD) en Ronald van Raak (SP) is in 2016 een budget van 22 miljoen euro beschikbaar gesteld om het witwassen in de goksector aan te pakken. Alleen de nodige voortvarendheid lijkt te missen. Hierbij doe ik aan deze beide heren derhalve een dringend verzoek om goed in de gaten te houden dat dit broodnodige fonds niet verkeerd wordt toegewezen en/of vertraagd. Datzelfde willen we vragen aan voormalige officier van justitie en Tweede Kamerlid Chris van Dam (CDA). Van Dam was eerste die de goksector architect en founder Gregory Elias stevig aan de tand voelde en vroeg naar zijn merkwaardige Fortis-Intertrust verhaal.

Aan de Nederlandse overheid en de Rijksministerraad zouden we vooral willen verzoeken deze Koninkrijksbelangen te legaliseren en reguleren, en het bestuursapparaat verplichten te voorzien van adequate justitie en belastingambtenaren en toezichthouders zonder een rubberen handtekening (stempel). Op Ennia en girobank blijven hameren is trekken aan een dood paard en bovendien populistisch. De inkomsten uit toerisme en gamingbelasting en licentieafdrachten zijn de toekomst.

De gaming operators en hun sub en sub-sub operators willen we op het hart drukken dat licentieafdrachten het Land Curaçao toebehoren. Draag ze zelf af bij het ministerie van justitie in plaats van bij de licentiehandel fraudeurs. En stopt u te verschuilen achter die dubieuze trustkantoren en fiscale constructies. De minister van financiën dient de belastingdienst te instrueren over de hierboven aangetoonde afgesproken gaming belasting afspraken en hoe dit geld te innen. De tijd van ‘er moet rust in de sector blijven’ bij de belastingdienst is voorbij. Juist nu ons Land in een coronacrises is beland. Verandert de houding niet en wordt er niets mee gedaan, dat zegt dit allesl over de betrokken ambtenaren en hun liefde voor het eiland en de bevolking die zij behoren te doen. Zeker nu er geen eten gekocht kan worden door de bevolking, gezinnen kapot gaan, het onderwijs dat failliet is. Curaçao wordt immers al tientallen jaren leeggetrokken door E-gaming specialisten en hun dienstverleners, en waarom zouden zij geen belastingen en vergunningsrechten te hoeven te betalen? Het Land kent op dit moment meer dan ooit de noodzaak om haar inkomsten te incasseren. Operators, maak een rechtstreekse deal met onze regering over de achterstallige belastingen en licentieafdrachten. Dan is Helmin Wiels niet voor niets gestorven.

En voor wat betreft alle achterstallige belastingen en licentieafdrachten van 25 jaar ongereguleerd en illegaal offshore online gokken: RST, plukze!

Burgers van Curaçao, u heeft recht op openheid van zaken en zeker als het om inkomsten gaat die wij met zijn allen tot nu toe moesten opbrengen. In plaats van dure leningen aan te gaan, kunnen we het kernprobleem ook gewoon oplossen. Maak van de huidige coronacrises een keerpunt. Dat scheelt een hoop belastinggeld uit uw portemonnee, en dat van onze kinderen. Het geld zit in de zakken van  bovengenoemde elite. Alles is nu in de handen van de Rijksministerraad en ministers Quincy Girigorie, Kenneth Gijsbertha en hun sg’s Desiree Lai-Promes, Ersilia ‘Zus’ de Lannooy en Lysette Melfor. Laat de Rijksministerraad zorgen voor deugdelijk bestuur en rechtshandhaving en de Curacaose justitie en financiën de rechtmatige (achterstallige) miljarden daadwerkelijk incasseren.

Nardy Cramm is hoofdredacteur van Knipselkrant Curacao, tevens blogger en auteur van blogseries ‘KKC blog | Machtsstrijd Curaçao ontbrandt en VDC blog | De lotgevallen van Veiligheidsdienst Curacao (VDC). De Koninkrijksbelangen blogs is haar nieuwste reeks. Tips en informatie worden discreet behandeld en reacties worden op prijs gesteld. Meer over de auteur vindt u hier.

‘Comment not accepted’ en cyberaanvallen februari 2020 1 maart 2020

Minister-President van Curaçao

Eugene Rhuggenaath

Parket van de Procureur-Generaal Curaçao

Het Openbaar Ministerie Curaçao

Recherche Samenwerkingsteam RST in Curaçao

Team Bestrijding Ondermijning Curaçao

Veiligheidsdienst Curaçao VDC

Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst AIVD

Bezoekadres: Europaweg 4 2711 AH Zoetermeer
Postadres: Postbus20010 2500 EA Den Haag
Twitter: @AIVD

 

Afgelopen maand, februari 2020, hebben lezers van de Knipselkrant Curacao (KKC) veel hinder ondervonden van een zeer gevanaceerde brute force cyberaanval. De meeste lezers konden niet meer op de site, geen comments meer plaatsen of  geen nieuwe berichten meer lezen. Dat blijkt uit tests, rapporten en de regen van klachten die we hebben ontvangen.

‘Comment not accepted’ en cyberaanvallen februari 2020

Veel emails, appjes en telefoontjes vanaf 3 februari konden we niet beantwoorden simpelweg omdat de klachten en mailtjes te overweldigend in aantal waren. Ook hadden we geen uitleg voor handen over de oorzaak, en leek een oplossing ver weg. Er is overwogen hierover een bericht te plaatsen, maar we stonden in dubio: enerzijds wilden we onze lezers geruststellen dat ze geen gevaar liepen, anderzijds wilden we onze aanvaller(s) niet informeren dat ze dit keer aan de winnende hand waren.

Onze KKC tech-team werkte dag en nacht om de oorzaak te achterhalen om een oplossing te bedenken. De oorzaak werd echter niet gevonden, de leescijfers wezen uit dat nog maar 1/3 van onze lezers de berichten kon lezen en vrijwel niemand kon meer reageren. Onze commentpolis begon zich te vervelen.

Vanaf 19 februari jl. vreesden we dat het einde van ons mooie nieuws- en discussieforum en onze archieven nabij was.

Maar wanneer de nood het hoogst is..

Te laatste minuut hebben hoster en webmaster alsnog een ingenieuze oplossing bedacht door de site op een geavanceerde manier om te leiden. Details zullen we u besparen, maar de cijfers wezen uit dat lezers vanaf 26 februari vrijwel allemaal weer terug waren. Dat gaf uw redacteur, vrijwilligers en ons fantastische techteam buitengewoon veel hoop. We danken u voor de vasthoudendheid het telkens te blijven proberen.

Verder verontschuldigt de KKC zich voor alle ongemak. Er is welliswaar geen moment geweest dat onze lezers gevaar of schade liepen, anders dan het tevergeefs opnieuw moeten typen en plaatsen van een comment, die niet of nauwelijks zou verschijnen. Dat is ronduit frustrerend, maar blijft vooralsnog niet te voorkomen. Gelukkig zien we dat de meeste comments wel weer ‘pakken’.  De cyberaanvallen zijn niet gestopt, die gaan gewoon door, ze kunnen ons alleen niet vinden. Onze server blijft daarom veranderen van adres en automatisch cachen voor verversing, zonder onze lezers te hinderen.

Wie, wat en hoe?

Als wordt gekeken naar waar de aanvallen vandaan komen, bestaan aanwijzingen. Cyberaanvallen tegen de KKC spelen al vanaf 2013, gemiddeld heeft de KKC inmiddels een cyberaanval per seconde. Het ging om DDoS aanvallen, inlogpogingen, botnets, sql-injecties, exploten en meer van dat moois. Ook sommaties en aangiftes tegen onze providers waren onterecht en niet lief. DDoS aanvallen werden vanaf circa 2017 weliswaar succesvol tegengehouden door onze securityprovider Cloudflare, maar  2018 werd zij door onverlaten meermalen gesommeerd haar services aan ons te staken. Niet dat het de censuurders hielp.

Na de BBC uitzendingen van 24 juli tot en met 7 augustus 2019, werd een intensieve smeercampagne tegen de KKC gestart. Naast de nodige maffia-sommatie’s die ons om de oren vliegen, kregen ook medewerkers, vrijwilligers en familieleden kregen te maken met de nodige belagingen. Na sommaties tot staken werden die vervolgens vervolgd met … anonieme cyberaanvallen.

Waaronder complexe en brute force aanvallen. Een complexe aanval is wanneer een bezoeker een verzoek doet aan de site die specifiek is ontworpen om de site te exploiteren of een kwetsbaarheid te vinden die ze later kunnen exploiteren.
Brute force-aanvallen zijn pogingen om gebruikers / wachtwoorden te raden. Deze aanvallen zijn bedoeld om in te loggen bij de wordpress-beheerder. Deze voorkwamen o.a. het cachen, verversen van de site en plaatsen van comments.
Zelfs onze eigengereide en standvastige commentpolis stond machteloos. Zo blijft de cyclus zich immers in een rondje herhalen.

KKC heeft echter enkele verantwoordelijken gesommeerd de activiteiten te staken en aansprakelijk gesteld, en blijft alles monitoren en vastleggen. Echter, voorafgaand aan rechtszaken kunnen we niet inhoudelijk op de zaken ingaan, om discussies buiten de rechtszaal te voorkomen. Er zijn nog wat kleinigheidjes die opgelost moeten worden, we vragen om uw begrip geduld en hopen u ondertussen weer zo goed mogelijk van dienst te zijn.

Het KKC team dankt onze lezers voor alle geduld, begrip, adviezen en bemoedigende mailtjes: masha, masha danki!

Vriendelijke groeten,
Namens de KKC redactie, het tech team, en de commentpolis
KKC hoofdredacteur Nardy Cramm

Goksector too big to fail?

23 februari 2020 Narcostaat vs Rechtsstaat
Door Nardy Cramm, blogger en hoofdredacteur Knipselkrant Curacao

OM topman en goksector maatwerkspecialist Gerrit van der Burg vs financiele toezichthouders | Foto Marco de Swart

“Als er iets gebeurd met de goksector, dondert het hele Nederlandse financiële stelsel in elkaar.” Oktober 2012. Kabinet Stanley Betrian was zojuist ingezworen, de kerverse minister van Financien Jose Jardim informeerde de toenmalige Veiligheidsdienst interim Micheal Romer over de symbiotische Koninkrijksbelangen binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Romer zou Wiels niet beveiligen en worden bevordert tot Interpol topman in Lyon, Jardim zou tzt worden gelanceerd als de nieuwe Centrale Bank president.

Om een beter begrip van de moord op Helmin Wiels van 5 mei 2013 te krijgen, is het handig eerst de offshore online goksector te begrijpen, waar de populaire politicus toen al bijna 2 jaar het licht op liet schijnen.

Goksector too big to fail?

GOKGESCHIEDENIS 

Cijfers worden nauwelijks geadministreerd, maar het IMF had in 1990 de Bank Nederlandse Antillen (BNA) met betrekking tot de Antillenroute om opheldering gevraagd over een ‘fiscaal zwart gat’ van US$ 2.000.000.000.000. Op 8 juni 1993 werd door de toenmalige premier Maria Liberia-Peter, justitieminister Suzy Romer en gouverneur Jaime Saleh, tegen uitdrukkelijk RvA advies in, een uiterst gebrekkige wetgeving Offshore Online Hazardspelen geïntroduceerd, onder de belofte werkgelegenheid, belastingopbrengsten en economische groei. Op 1 augustus 1996 werd de eerste Egaming vergunning aan Holland Intertrust verstrekt. Intertrustbaas en voorzitter van Vereniging Offshore Belangen Gregory Elias en ‘zijn’ gezaghebber Betrian spiegelden regering Pourier werkgelegenheid, economische groei en winstbelasting van effectief 12-13% voor de schatkist voor.

Toen de Primarolo group van Europa in 1999 de Antillenroute alsnog als een kwalijke belastingpraktijk aanmerkte, stond het Nederlandse Ministerie van Financiën voor een dilemma: men wilde het geschade imago van haar fiscale stelsel oppoetsen maar ook de vele offshore-miljarden, die voorheen binnen het Koninkrijk bleven, behouden.

Op initiatief van minister Gerrit Zalm en staatssecretaris Willen Vermeend toverde de speciaal opgerichte Barbapapa groep vanuit het ministerie van Financiën, met behulp van betrokken Nederlandse trustkantoren, accountants en banken de ‘Belasting Regeling Koninkrijk’ (BRK) van de zwarte lijst en paste deze in een ‘Nieuw Fiscaal Raamwerk’ (NFR). Huup-huup, barbatruuk:

In 2007 ging al meer dan US$ 10bn om in offshore online gambling, waarvan het leeuwendeel via de Antillen liep. In 2015 werd de wereldwijde online gambling markt in 2015 op meer dan US$ 500bn geschat. Het Koninkrijk der Nederlanden bleef al die tijd met stip koploper met het oudste en grootste online gokimperium ter wereld. Onder de radar, via de eilanden Curaçao, Aruba, Sint Maarten en de Malta/Cyprus-hub besturen Nederlandse en Europese financiële en fiscale dienstverleners via dochtermaatschappijen al bijna 25 jaar een illegaal en ongereguleerd offshore online goknetwerk, dat bestaat uit circa 3000-5000 (mogelijk meer) online sublicentie casino’s en sportsbettings.In onopvallende datacenters in E-zone locaties op de Nederlandse overzeese gebiedsdelen in de Caribbean, werken grote internationale fiscale en financiële dienstverleners (de meesten met een Nederlands-Europese achtergrond) nauw samen met anonieme, belastingvrijgestelde gaming brievenbusfirma’s teneinde belastingen, toezicht en Europese regelgeving te ontduiken.

THE UNTOUCHABLES

De architect van het netwerk is gokpioneer Gregory Elias van Holland Intertrust. Meespierson assisteerde. In 1997 kocht de Belgische Fortisbank de Meespierson bank en in 2002 Intertrust. Samen met ABN AMRO, ING bank & trust, Rabobank & trust, MCB bank, Citco Trust, Equity Trust, Deutsche Bank & Trust, PwC DC. Samen met KPMG International/Dutch Caribbean, die op Curaçao en Sint Maarten telecom staatsbedrijf UTS creëerde en bestuurde (en meer dan 20 jaar haar jaarrekeningen op Troyaanse wijze vervalste), vormen deze de kerngroep. Deze parallelle, hoofdzakelijk Nederlandse bestuurslaag van financieel en fiscale dienstverleners en haar managementlaag Grupo Sopi worden reeds decennia lokaal ‘The Untouchables‘ genoemd. Niet voor niets, zo zal blijken uit het navolgende:

Tot eind 2007 was de Egamingsector volledig op de Amerikaanse markt gericht, zonder enige vorm van rechtshandhaving en toezicht van de Antilliaanse overheid. Daar kwam een einde aan toen de USA in oktober 2006 offshore online gaming via haar grondgebied niet alleen verbood, maar ook vervolgde. Voor het eerst werden grote Curaçaose sites en een gelieerde paymentservices provider van buitenaf door de USA veroordeeld wegens witwassen en criminele organisaties. Na de bankencrises in 2009 nam Fortis volledig afscheid van de online goksector, maar startten Holland Intertrust en United Trust (beide Elias) deze “IT-activiteiten” via sub trustkantoren en andere Europese banken en paymentservice-providers door richting de Europese en UK markt.

Een consistent geen toezicht i.c.m. een niet-opsporing en handhavings beleid en in ongecontroleerde E-zones op tropisch Nederlands grondgebied in een narco-regio, heeft aantrekkingskracht op de onderwereld. Het stelsel van trustkantoren, belastingrulings en brievenbusmaatschappijen was gemaakt ter ‘voorkoming van dubbele belastingen voor multinationals’ maar via de Antillen en de Zuid-as hoofdzakelijk gebruikt door de internationaal georganiseerde misdaad om zwarte geldstromen wit te wassen. Italiaans en Latijns Amerikaanse grootdrugshandelaren, enkelen lokaal bekend als ‘brick and mortar’ casinobazen, ‘besturen’ circa de helft van de omzet in anonieme E-NV’s met E-gaming licenties in E-zones.

BELASTINGVERDRAGEN EN  HERKOMSTVERKLARINGEN

Tegen de achtergrond van 200 jaar consistent falend drugsbeleid en bijna 40 jaar structureel falend toezicht op belastingverdragen en brievenbusfirma’s, worden winsten en kapitaalstromen uit online gambling en drugshandel in het geheel niet lokaal op de eilanden geïnvesteerd, maar vloeien voornamelijk naar Nederlandse en Europese internationale financiële en fiscale dienstverleners en misdaadorganisaties.

Centraal hierin staat de herkomstverklaring van kapitaalstromen. Vele miljoenen ‘bets’ per dag worden op basis van een schijnbaar legale maar onwettige en ongereguleerde ‘sublicentie’ rechtvaardigingsgrond door (Europese) banken en paymentsproviders verwerkt, a 1 euro transactie en processingkosten per bet. Die ‘schijnbare rechtvaardigheidsgrond’ (= de essentie van witwassen) is een onwettige Egaming sublicentie. Hoe meer ‘sublicenties’ een trustkantoor heeft, hoe meer transactievolume mogelijkheden zo’n trustkantoor voor witwassen heeft.

Omdat toezicht op trustkantoren nimmer functioneerde, de Antilliaanse belastingdienst de sector bovendien niet categoriseerde, de FIU geen Motmeldingen verzamelde en Justitie al meer dan 25 jaar een niet opsporings en handhavingsbeleid op offshore online gambling hanteert, krijgt het Nederlandse ministerie van Financien geen meldingen van belastingmisbruik vanuit het Ministerie van Justitie & Veiligheid in Nederland en het College van Procureurs, en blijft de goksector ‘binnenskamers’.

Als gevolg van doelbewust wegkijken van falend deugdelijk bestuur en het gebrek aan toezicht, opsporing en handhaving op de Antillen (i.c.m. het systematisch torpederen van meldingen van misbruik van belastingverdragen door de Nederlandse overheid) door de Rijksministerraad van het Koninkrijk der Nederlanden, hebben trustkantoren, banken en accountants binnen E-zones in de narco-regio ongehinderd een uniek crimineel-financieel netwerk van anonieme en belastingvrijgestelde Egaming brievenbusfirma’s kunnen creeeren, die haar weerga niet kent.

De Nederlandse regeringen hebben hiermee grote invloed op de financiële wereldmarkt verworven, maar de eilandelijke overheden zijn als gevolg van grootschalig belastingontduiking, witwassen en underground banking al decennia ontwricht en hebben feitelijk nauwelijks grip op interne aangelegenheden.

De architecten en founding fathers van de offshore online goksector zijn Intertrustbaas Gregory Elias, Bearingpoint partner Peter Grootens en KPMG partner Raymond Begina. Ondersteund door faciliterende topambtenaren bij de ministeries van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, Justitie, Financien en de samenwerkende veiligheids- en inlichtingendiensten in het Koninkrijk, die deze trustsector ‘beschermen’ (video).

Op 31 december 2019 vormde de BRK/NFR belastingregeling de basis van het grootste en meest succesvolle belastingontduikings-, witwas- en underground banking netwerk ter wereld, met als kern een illegaal en ongereguleerd master-sublicentieinfrastructuur voor brievenbusmaatschappijen in E-zones.

Thans is de trust annex goksector zichzelf opnieuw aan het uitvinden. O.a. met regulering, legalisering, een nieuw nultarief, vervangen van termen en een eigen belastingverdragen-netwerk. Dat deed ze eerder in 1995, 2002, 2006, 2009, en 2015. De laatste jaren wordt steeds meer op de Russische, Aziatische, Arabische Latijns-Amerikaanse en Chinese gamingmarkt gericht.

Voor winstbelasting, werkgelegenheid en afdrachten van licentiefees zorgt de sector echter nog steeds niet. Want dan waren de eilanden inmiddels schatrijk. Integendeel, hoofdzakelijk arme, onwetende Antilliaanse belastingbetalers draaien op voor de exorbitante consultancyfees, telecom en datacenter faciliteiten en de criminele bijvangst van de offshore online goksector.

‘UIT DE WIND EILANDEN’

Hoewel de inlichtingen en veiligheidsdiensten van het Koninkrijk inlichtingen van belastingontwijking en witwassen wel degelijk verzamelen, wordt informatie met name ingezet om de sector af te schermen en het ‘investeringsklimaat’ te beschermen. De top van het College van procureurs-generaal levert maatwerk van om de goksector buiten het strafrecht te houden. Dat is het duidelijkst zichtbaar in rechtbank vonnissen en OM transacties. Zoals bijvoorbeeld

• de Pinnnaclesports case, waarbij 25 Pinnaclesports medewerkers in de USA werden veroordeeld wegens witwassen en deelname aan criminele organisatie, maar aandeelhouders Rudy Pizziolo, Cocochi Prins, gaminglicentiehouder Cyberluck, gokbank MCB en accountant KPMG in Curacao buiten schot werden gehouden (en nog steeds).
• Verder is het zichtbaar in de zaak Babel, waarin de omgekochte ex-premier Schotte wel en omkoper online pokerkoning Francesco Corallo en haar controlerende accountant KPMG en de faciliterende FCIB en Fortisbank niet werden vervolgd.
• Zelfde geldt voor de zaak Bientu, waarbij de voor witwassen en criminele organisatie veroordeelde loterijenbaas Robbie dos Santos geen beroepsverbod werd gevraagd, en ook zijn smsloterijen belastingontduiking bij UTS buiten de aanklacht bleef.
• In Nederland werd idem dito hetzelfde duidelijk in de Troya-Cymbal zaak, waarbij ING bank geen strafvervolging kreeg in de zaak Houston (dollarswipen via Curacao). Deze Zembla documentaire toont helder hoe en waarom het Landelijk Parket (waar het Openbaar Ministerie van de eilanden ook onder valt) opzettelijk verkeerde normen toepast. Het Houston feitenrelaas werd helaas door het Nederlandse OM verwijderd, maar Knipsel heeft hem nog.
• Lokaal op Curacao werd in de Troya-Cymbal zaak gokbank MCB en de criminele organisatie van Robbie dos Santos buiten strafvervolging gehouden. Alleen accountant KPMG kreeg na 11 jaar alsnog een miniboete. Volgens inside bronnen bij het Curacaose parket, dat gespecialiseerd is in het chirurgisch precies buiten perspectief houden van de trustsector met offshore kansspelaanbieders, was sms loterijen en online gokfaciliterende MCB bank minstens even schuldig als de rest, maar kreeg Bo Banku Amigu geen boete wegens ‘too big to fail’.
• In de zaak Diamond kreeg FCIB gokbankier John Deuss recent van het Nederlandse OM alsnog op het nippertje een OM transactie aangeboden, vlak voordat de zaak ‘Rouge en Noir’ tegen de Siciliaanse maffiabaas, op Sint Maarten beter bekend als gokbaas Francesco Corallo, in Rome aanving wegens grootschalige belastingontduiking, witwassen en steekpenningen aan Italiaanse politici in ruil voor online goklicenties in Italië. Corallo’s controlerende accountant KPMG had zichzelf inmiddels al opgeheven, zijn Nederlandse CFO Rudolph Baetsen en Arubaanse fiscaal dienstverlener Corporate Agents trustboer James Walfenzao staan in Rome terecht als mede-verdachten.
• In de zaak Saffier (OM vs Emsley Tromp – vrijspraak voor belastingfraude) gaat het in kern feitelijk over beeldvorming en manipulatie. De toezichthouders op de Nederlands-Antilliaanse truststector zijn namelijk De Nederlandse Bank (DNB) en de Centrale Bank van Sint Maarten en Curacao (CBCS). Beide toezichthouders krijgen de sector echter zonder strafrecht niet onder controle met alleen boetes en sancties. Het Nederlandse justitiële, financiële en BZK beleid lijkt met de (overigens mislukte) vervolging van de ex-bank president vooral gericht om de geloofwaardigheid van de Centrale Bank van Curacao en Sint Maarten te ondermijnen. Doch als het gaat om toezicht op Egaming vergunninghouders in het trustwezen was – tot voor kort – het ministerie van Justitie verantwoordelijk. En voor dit dubieuzeondersteunende prioriteitenbeleid waardoor de politie en rechtbanken de echte misdaad niet meer zien, is het College van procureurs-generaal en haar hoofdofficieren verantwoordelijk.

Sms-loterijen, dollarswipen, illegale goudhandel, wapenhandel en geinstitutionaliseerde corruptie, het betreffen nevenproducten van de goksector. Dan is er inhoudelijk nog niets gezegd over wat er zich afspeelt binnen de offshore trust en online kansspelsector met de geldstromen en UBO’s. Dat kwam tot nu toe niet naar buiten omdat betrokken witwassers zich niet registreerden bij FIU, het ministerie van Justitie geen toezicht hield op vergunninghouders en en het OM steevast weigert aangiftes op te nemen van gedupeerden. Dit zijn de redenen waarom in rechterlijke kringen de Caribische boven- en benedenwindse Koninkrijks eilanden ook wel de ‘uit de wind eilanden’ worden genoemd.

Kennelijk rekenen de vervolgende topambtenaren het torpederen van meldingen van misbruik van belastingontwijking tot hun taak, en het opsporen van grote drugs en financieel-criminele netwerken kennelijk tot haar laagste prioriteiten. Daarnaast bevordert zij corruptie in de Nederlands-Antilliaans trust en gok sector met een niet-opsporing en handhavings beleid.

In de Magnus-Maximus zaak was het blootleggen van het financieel-criminele goknetwerk het motief waarom de populaire politicus Helmin Wiels op 5 mei 2013 werd vermoord. Wiels stelde reeds sinds 2011 grote vraagtekens bij de illegale kansspeldienstverlening (video) door het Curacaose-Sint Maartense staatstelecom bedrijf UTS, haar accountant KPMG, haar bank MCB, haar E-zone datacenters IDG (beheerd door gokaanbieder Cyberluck) en het hypermoderne CTEX (nu Bluenap). En op de afwezigheid van controle op online gaming. Tijdens een korte vrijage eind 2012 met Elias’ en Betrian’s politieke partij PAIS werd Wiels ingeleidt in het grootste staatsgeheim van het Koninkrijk en zag daarna tevens kansen voor de trust en online gamingsector, mits gereguleerd en met toezicht. Lees ook het NRC interview en video 1 en video 2 van de laatste dagen voor zijn executie.

Helmin Wiels op 2 mei 2013 tegen Margriet Marbus van NRC Handelsblad: Ik ben in de politiek gegaan om de corruptie weg te vagen. En die zit hier op Curaçao diep. Bankiers, register-accountants, projectontwikkelaars: op het oog nette bedrijven zitten er tot over hun oren in. En politici: die ook. Ik moet orde op zaken stellen.”

Het is een feit dat het Curacaose Openbaar Ministerie met steun van het College van procureurs-generaal in Nederland vorig jaar heeft getracht de minderbegaafde George Jamaloodin aan te wijzen als opdrachtgever. En een politiek motief trachtte aan te wrijven. Dat Jamaloodin, zijn broers en zakenpartners Rudy Pizziolo en Cocochi Prins uitvoerders van hun financieel-fiscale dienstverleners zijn geweest, is echter gewoon een feit. Daartoe werden ze door de toenmalige interim premier tevens Egaming-directeur Stanley Betrian, zijn rechterhand Stella van Rijn en voormalig justitieminister Elmer Wilsoe gemotiveerd met o.a. een loterijenvergunning, die zelfs na Robbie’s Bientu veroordeling standhield tot vandaag. De georganiseerde misdaad werd hiertoe aangestuurd door financieel-fiscale dienstverleners in het nauw. Gelukkig stak een dappere rechter een stokje voor de kwalijke dwaling van openbaar ministerie en veroordeelde Jamaloodin terecht als (een van de) uitvoerder met een onduidelijk motief. Daar moeten nabestaanden en burgers het van hebben: onze rechters bleken de laatste defense linie van onze rechtstaat en democratie.

Bijna 7 jaar na zijn standrechtelijke executie overdag op een drukbezocht strand, lijken de samenwerkende justitiële organen en veiligheidsdiensten binnen ons Koninkrijk de opdrachtgevers en het motief voor de moord op het kleine eiland van 150.000 inwoners te hebben gedoofpot, teneinde een wereldwijd schandaal van misbruik van belastingregelingen en torenhoge boetes voor ongeoorloofde staatssteun en bulkwitwassen van hoofdzakelijk Nederlandse fiscaal/financiële dienstverleners met een dochtermaatschappij op de eilanden te voorkomen.

Justitie, Financien en inlichtingendiensten

Een van de andere beschermheren van de trust annex goksector Dick Schoof, is momenteel directeur-generaal van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) bij BZK. Daarvoor was hij Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid

Het weerzijde van die medaille is dat het Koninkrijk der Nederlanden hiermee het grootste belastingontduiking, witwas, terrorismefinanciering en underground banking netwerk ter wereld verhult, die de financiële slagader vormt voor wereldwijde toppositie in drugshandel en witwassen. Move over Colombia en London. Mexico is tegenwoordig het hart van de drugshandel en het Koninkrijk der Nederlanden is het grootste brein. Het crimineel-financiële trust met daarin dit goknetwerk vormt een goot gevaar vormt voor de staatsveiligheid, democratie en persvrijheid binnen het Koninkrijk, en daarbuiten.

Volgens eigen zeggen bestuurt goksector architect Gregory Elias IT en snaarinstrument bedrijven, en betaalt hij voldoende belasting (video), maar de sector is niet gecategoried terug te vinden in enige begroting, deviezen statistieken of werkgelegenheidscijfers. Zorgvuldig verzweeg hij zijn levenswerk tijdens de parlemantaire enquete van de Tweede Kamer in Nederland.

Organized Crime Inc.

Kortom: Het systeem van brievenbusfirma’s, belastingverdragen en belastingrulings van het Koninkrijk der Nederlanden ter voorkoming van dubbele belastingen voor multinationals is een dekmantel voor het oudste en grootste belastingontduikings, witwas en underground banking structuur ter wereld voor de georganiseerde misdaad.

En als ons financiële stelsel in elkaar stort, komt dat niet door ruimdenkende toezichthouders, maar door de top van J&V en het College van procureurs generaal, die verantwoordelijk zijn dat bulkwitwassers c.q. untouchables met behulp van OM transacties en rechterlijke vonnissen nimmer strafrechtelijk werden vervolgd.

Nardy Cramm is hoofdredacteur van Knipselkrant Curacao, blogger en auteur van blogseries ‘KKC blog | Machtsstrijd Curaçao ontbrandt en VDC blog | De lotgevallen van Veiligheidsdienst Curacao (VDC). De Koninkrijksbelangen blogs is haar nieuwste reeks. Tips en informatie worden discreet behandeld en reacties worden op prijs gesteld.

‘Gokmaffia is de baas op de Antillen’

12 oktober 2019 Knipselkrant Curacao KKC

De gokmaffia is de baas op de Caribische eilanden. Dat zegt Kamerlid Ronald van Raak (SP) in dr Kelder en Co. “De internationale criminaliteit is op de eilanden zo groot dat kwaadwillende politici heel veel macht en geld hebben en goedwillende mensen totaal kansloos zijn.”

‘Gokmaffia is de baas op de Antillen’

“Sint Maarten was kapot na orkaan Irma. We hebben meet dan 600 miljoen euro ter beschikking gesteld. De burgers zijn heel blij met die hulp, maar je ziet dat het parlement probeert die hulp zo hard mogelijk te frustreren.”

Op Sint Maarten, Curaçao en steeds vaker ook op Aruba, zie je dat de onderwereld, de gokmaffia, de baas is. Zeker met online gokken zie je dat er miljarden worden witgewassen, voornamelijk drugsgeld. Het is een systeem dat in de lucht gehouden wordt door KPMG, door banken, door Nederlandse fiscalisten.”

Voor dr Kelder is vooral de onduidelijke bestuurlijke relatie met de eilanden een punt van zorg. “Maar de vraag is dan: of we koloniseren die eilanden weer zodat we gewoon de baas zijn of we laten ze vrij? Dat half-half zodat we net niet de baas zijn maar wel leuk kunnen mopperen vanuit Den Haag dat helpt gewoon niet.”

“De Engelsen en de Fransen hebben hun gebieden een keuze gegeven: of je bent onafhankelijk of je bent onderdeel van ons land”, beaamt Van Raak. “Wij hebben weer zo’n polder oplossing gekozen van een autonoom land binnen een koninkrijk. Dat betekent dat je wel verantwoordelijk bent voor goed bestuur maar niet kan besturen. Polderen op de Caraïben, dat werkt gewoon niet.”