‘Europa moet zich voorbereiden op Trump, onze veiligheid staat op het spel’

7 januari 2024 Nieuwsuur

In het Nieuws 7 januari 2024

In het Nieuws maakt zich ernstige zorgen.

1. Vladimir Poetin blijft nagenoeg ongehinderd moorden in Oekraïne;
2. In Europa lijkt die situatie in verdeeldheid en lafheid te verzanden;
3. In Amerika maakt “een ernstig ziek ogende en een levensgevaarlijke orerende kandidaat zich op om de verkiezingen te gaan winnen.

Word wakker !

In het Nieuws neemt deze verontrustende feiten heel serieus!

Si vis pacem, para bellum is een spreekwoord in het Latijn en betekent:

als je vrede wilt, bereid je dan voor op oorlog

In afschrift aan:

de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD)

Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties
Postbus 20010
2500 EA Den Haag

Joe Biden heeft vrijdag het startsein gegeven voor het Amerikaanse verkiezingsjaar, met een felle speech over Donald Trump. “De campagne van Trump gaat over hem, niet over Amerika, niet over jou. Hij is bereid onze democratie op te offeren”, zei Biden in zijn eerste campagnetoespraak.

‘Europa moet zich voorbereiden op Trump, onze veiligheid staat op het spel’

Bidens woorden zijn niet alleen maar verkiezingsretoriek. Deels is het ook echt hoe veel Amerikanen de verkiezingsrace om het presidentschap dit jaar zullen ervaren, zeggen politiek experts. En al moeten de Republikeinen nog een kandidaat naar voren schuiven, Biden gaat er inmiddels vanuit dat hij het tegen Trump moet opnemen.

Zorgen over Trump zijn terecht, zeggen experts. En niet alleen in de VS. Ook Europa moet zich serieus gaan voorbereiden op zijn terugkeer en de mogelijke gevolgen voor de Europese veiligheid. “We moeten ons daar al mentaal op instellen”, zegt politiek filosoof en hoogleraar Europees Recht Luuk van Middelaar (Universiteit Leiden). “Trump kan echt terugkomen. We moeten niet zoals in 2016 verrast worden.”

Radicale plannen

Acht jaar geleden had niemand de winst van Trump zien aankomen. Inmiddels weet politiek Amerika wel beter. Hij heeft een hondstrouwe Republikeinse aanhang en zijn uitdagers bij de voorverkiezingen liggen mijlenver achter in de peilingen. De algemene verkiezing is pas in november en zal spannend worden, maar ook in de peilingen waarin Trump het tegen Biden opneemt, ligt Trump gemiddeld iets voor.

Trump heeft al vergaande plannen voor als hij weer president is. Onder meer zegt hij dat hij meer massadeportatie van illegale migranten wil, een nieuw inreisverbod voor mensen uit een aantal moslimlanden, belastingvoordelen en regelvermindering voor fossiele-energiebedrijven en de doodstraf voor drugshandelaars. De meeste Republikeinen zullen zijn beleid steunen, maar zeker de meer radicale plannen worden mogelijk door het Congres of het Hooggerechtshof tegengehouden.

NAVO-exit?

Waar Europa vooral rekening mee moet houden, is Trumps voornemen om uit de NAVO te stappen, of zich in elk geval niet meer hard te willen maken voor het principe van de gemeenschappelijke verdediging: artikel 5 van het NAVO-handvest. De vrees is dat Europa er alleen voor komt te staan bij de verdediging van Oekraïne en Oost-Europa tegen Russische agressie.

“De denkwijze ‘het komt wel goed, hij meent het toch niet’, is de slechtst denkbare reactie”, zegt Jeremy Shapiro (European Council on Foreign Relations), expert in Atlantische betrekkingen. “De Europeanen hebben de verantwoordelijkheid om naar wereldleiders te luisteren, of dat nou Vladimir Poetin is of Donald Trump. En om ze serieus te nemen, ook als ze dingen zeggen die je liever niet hoort.”

 

Met zijn mensenkennis zou Rutte als NAVO-baas Trump tot rede kunnen brengen.

Luuk van Middelaar, politiek filosoof

Als president dreigde Trump al om Amerika terug te trekken uit de NAVO. Hij vond het onterecht dat de Amerikanen het grootste deel van het NAVO-budget betalen en hij noemde het bondgenootschap achterhaald.

Door de oorlog in Oekraïne is de NAVO juist relevanter geworden voor de verdediging van Europa en het in toom houden van Rusland, maar Trumps klachten zijn daarmee niet verdwenen. In tegendeel, zegt Van Middelaar. “Trump is er nog meer van overtuigd geraakt dat het niet in het Amerikaanse belang is om verantwoordelijk te zijn voor de Europese veiligheid.”

Van Middelaar (tweede van rechts) met de Duitse bondskanselier Scholz (tweede van links), premier Rutte (derde van rechts) en de Franse president Macron (rechts) bij een EU-top in oktober 2022

Europa moet leren om veel meer te denken in termen van macht en moet in de wereld als één blok optreden, zegt Van Middelaar. In 2022 richtte hij met dat doel het Brusselse instituut voor Geopolitiek op, met steun van onder andere de Franse, Duitse en Nederlandse regeringsleiders.

Maar die leiders zijn nog te voorzichtig, vindt Van Middelaar. Terwijl de besluiten die Europa bij een herverkiezing van Trump moet nemen, heel ver gaan. “Zoals het versterken van de wapenindustrie en een nog inniger samenwerking binnen de NAVO. Zijn wij in staat de strijd van Oekraïne te ondersteunen zonder Amerikaanse hulp, of als Trump zegt: jullie moeten dokken voor onze soldaten en onze informatie?”

Rutte als stem van Europa?

Ook Shapiro zegt dat Europa met één stem moet leren spreken. “Je moet niet met z’n allen het Witte Huis gaan bellen. De leiders moeten een gezamenlijke boodschap afgeven.” Van Middelaar: “Wie gaat met Trump praten? Wie gaat zorgen dat onze veiligheidsbelangen ten aanzien van Rusland overeind blijven?”

Premier Rutte ontmoet president Trump in het Witte Huis in 2018

Dat zou de Franse president Emmanuel Macron kunnen zijn, maar ook best eens Mark Rutte, zegt Van Middelaar. Hij hoort die naam steeds vaker vallen als mogelijke nieuwe NAVO-baas, juist ook in verband met een mogelijke terugkeer van Trump. “In die context kan Rutte een heel belangrijke rol spelen. Vanwege zijn vermogen om met enige charme en psychisch vernuft Trump tot rede te brengen, te kalmeren.”

Toen Rutte in 2019 het Witte Huis bezocht, sprak hij Trump tegen toen die zei dat het “positief” zou zijn als er geen oplossing zou komen voor het handelsconflict dat destijds speelde. Maar hij kon zich ook een grapje permitteren, zegt Van Middelaar. “Trump vond Rutte aardig en dat gaat ongelooflijk belangrijk zijn als Trump wordt herkozen en de toekomst van de NAVO op het spel staat.

Alleen al de retoriek van Trump brengt het bondgenootschap in gevaar, zegt Shapiro. “Als Trump als president zegt dat de VS de NAVO niet meer steunt, houdt de NAVO eigenlijk op te bestaan. Want de NAVO behelst in essentie de belofte dat de VS Europa zal helpen als er zich een crisis voordoet.”

 

Rus achter polonium-dood Litvinenko sterft aan Covid-19

4 juni 2022 Telegraaf

Een van de twee Russen die ervan worden verdacht Kremlin-criticus Alexander Litvinenko te hebben vermoord door radioactief polonium in zijn thee te doen, is in een ziekenhuis in Moskou overleden. Volgens Russische staatsmedia stierf Dmitri Kovtoen aan Covid-19.

Dmitri Kovtoenn

Ⓒ REUTERS

Rus achter polonium-dood Litvinenko sterft aan Covid-19

Litvinenko zou het radioactieve materiaal in 2006 in het luxe Londense Millennium Hotel in zijn groene thee hebben gekregen. Weken later overleed hij. Kovtun zou samen met Andrej Loegovoj verantwoordelijk zijn voor de moord.

Britse onderzoekers vonden op meerdere plekken in Londen sporen van het radioactieve materiaal. Het stofje werd gevonden in kantoren, hotels, vliegtuigen en in het voetbalstadion van Arsenal. Het tweetal heeft altijd ontkend dat ze achter de aanslag zaten. Rusland weigerde ze uit te leveren aan de Engelsen.

Litvinenko, in het bezit van een Brits paspoort, was een voormalig agent van de geheime dienst KGB. Op zijn sterfbed beschuldigde hij president Vladimir Poetin achter de aanslag op zijn leven te zitten. Het Kremlin ontkent elke betrokkenheid.

Loegovoj, nu een prominent lid van het Russische parlement, heeft laten weten dat hij rouwt om een ’goede en trouwe’ vriend.

Het hof in Straatsburg stelt in een zaak die zijn weduwe, Marina Litvinenko, had aangespannen dat er geen twijfel is dat de moord namens de Russische autoriteiten is gepleegd door de twee Russen.

Biden: Poetin is een oorlogsmisdadiger

16 maart 2022 Telegraaf

De Amerikaanse president Joe Biden vindt zijn Russische ambtgenoot Vladimir Poetin een oorlogsmisdadiger door diens besluit het buurland Oekraïne binnen te vallen.

Biden: Poetin is een oorlogsmisdadiger

De Senaat van het Amerikaanse parlement bestempelde Poetin onlangs al als oorlogsmisdadiger. De Senaat roept het Internationaal Strafhof in Den Haag en landen op zich op het Russische leger te richten bij elk onderzoek naar oorlogsmisdaden tijdens de Russische invasie van Oekraïne.

VS en VK leggen Russen sancties op voor vergiftigen van Navalny

20 augustus 2021 NOS

De VS en het Verenigd Koninkrijk straffen Russen die een rol zouden hebben gespeeld bij de vergiftiging van de Russische oppositieleider Aleksej Navalny, vandaag precies een jaar geleden.

VS en VK leggen Russen sancties op voor vergiftigen van Navalny

Volgens de Britten en Amerikanen zat de Russische veiligheidsdienst FSB achter de vergiftiging, volgens Navalny was president Poetin zelf de opdrachtgever. De Russen die nu gestraft worden, krijgen reisbeperkingen opgelegd en kunnen niet meer bij bezittingen die onder de Amerikaanse en Britse rechtsmacht vallen.

FSB-leden

In maart strafte de VS al zeven Russen, dertien Russische bedrijven en een instituut van de Russische overheid, omdat ze betrokken zouden zijn bij de ontwikkeling van het zenuwgas Novichok, dat Navalny vorig jaar bijna fataal werd.

Nu komen daar nog eens negen Russen en twee rechtspersonen bij. Acht van die Russen zouden lid zijn van de FSB.

“De vergiftiging was een schokkende schending van de internationale regel tegen het gebruik van chemische wapens en onderdeel van een campagne om dissidente stemmen in Rusland het zwijgen op te leggen”, zegt de verantwoordelijke directeur van het Amerikaanse ministerie van Financiën.

De Britten straffen zeven Russen. Vrijwel zeker staan de zeven ook op de Amerikaanse sanctielijst. Ze waren volgens het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken “direct verantwoordelijk voor de planning en de uitvoering van de aanval”. Ook de Britten hebben voor de vergiftiging van Navalny al eerder sancties aan Russen opgelegd.

Oproep Navalny

Navalny zelf roept Westerse landen op om autoritaire leiders als president Poetin onder druk te zetten, door ze te confronteren met corruptie in hun land, “zelfs als het ongemakkelijk wordt.” Dat schrijft hij vanuit de gevangenis in een brief die vandaag werd gepubliceerd in kranten. Corruptie is volgens hem de oorzaak van alle grote crises in de wereld.

Het Westen is volgens hem deels verantwoordelijk voor de corruptie. “In 90 procent van de gevallen wordt gestolen geld in het Westen opgeslagen. Een ambtenaar die voor een autocraat werkt, weet als geen ander hoe belangrijk het is om zijn kapitaal ver weg te houden van zijn collega’s en baas”, schrijft Navalny.

Volgens hem moet het Westen bedrijven dwingen transparanter te zijn als ze zaken doen met autoritaire en corrupte landen. Ook wil hij dat er een internationaal orgaan tegen corruptie wordt opgezet om het effectief te kunnen bestrijden. “Daar zijn geen soldaten of bakken met geld voor nodig”, schrijft Navalny, “alleen politieke wil.”

Navalny tijdens zijn herstel in Duitsland in september vorig jaar EPA

Het is vandaag een jaar geleden dat Navalny plotseling doodziek werd in een vliegtuig boven Siberië. Zijn vlucht moest een noodlanding maken in Omsk, waar hij werd opgenomen in een ziekenhuis. Na twee dagen buiten bewustzijn te zijn geweest én na herhaaldelijke druk van zijn familie en zijn verzorgers, kreeg Navalny toestemming om naar Duitsland overgebracht te worden. Daar concludeerden Duitse artsen dat hij was vergiftigd met het zenuwgas Novichok .

De meeste mensen, het Kremlin incluis, hadden niet verwacht dat Navalny ooit nog terug zou keren naar Rusland. Maar de Poetin-criticus wilde niet actievoeren in ballingschap. “Rusland is mijn land en ik mis het”, zei Navalny vlak voor hij na enkele maanden revalideren op het vliegtuig stapte naar Moskou. Daar werd hij direct gearresteerd. Navalny zit sindsdien vast in een maximaal beveiligd strafkamp buiten Moskou.

21 augustus 2021 In het Nieuws

Het team rond Aleksej Navalny zegt dat Navalny op donderdag 20 september 2020 is vergiftigd in zijn hotel in Tomsk door water uit een flesje en niet is gebeurd op het vliegveld zoals werd gedacht

Aleksej Navalny was op donderdag 20 augustus 2020 onderweg van Tomsk naar Moskou maar moest een noodlanding maken in Omsk en is opgenomen in het ziekenhuis met symptomen van vergiftiging.

Aleksej Navalny is op zaterdag 22 augustus 2020 omstreeks 09.00 uur met een speciaal ambulancevliegtuig geland op de luchthaven Tegel in Berlijn.

Aleksej Navalny werd zaterdag 22 augustus 2020 rond 10.30 uur opgenomen in het beroemde Charité-ziekenhuis in Berlijn.

De afdeling van het Charité-ziekenhuis in Berlijn waar Aleksej Navalny verzorgd wordt is afgesloten door het BKA.

Laboratoria in Frankrijk en Zweden hebben onafhankelijk van elkaar naast Duitsland vastgesteld dat Aleksej Navalny is vergiftid met Novichok-zenuwgas

Konstantin Kudryavtsev is een van de FSB-officieren die naar Omsk reisde in de nasleep van de FSB-Novichok vergiftiging van Aleksej Navalny.

De onderzoeksresultaten door artsen van het Charité-ziekenhuis tonen dat Aleksej Navalny is vergiftigd met een substantie die behoort tot de groep van cholinesterase-remmers

op de vraag of Vladimir Poetin een moordenaar is antwoordde Joe Biden “ja”

 

Stokken en wortels in de Rusland-strategie van Biden

21 april 2021 Raam op Rusland

Tot nu toe is het twee gejuich voor Biden’s benadering van Rusland, betoogt Matthew Sussex voor de tolk . Sommige sancties zullen effectiever zijn dan andere. Door Poetin een ‘moordenaar’ te noemen ten opzichte van Navalny, maar hem tegelijkertijd uit te nodigen voor een ontmoeting, laat hij zien dat hij stokken en wortels te bieden heeft. Het probleem is: zijn beleid is vooral reactief, terwijl het initiatief bij Poetin blijft. Uiteindelijk zal dat niet genoeg zijn. 

Joe Biden (foto White House)

door Matthew Sussex

Het recente uitgebreide pakket sancties  van de regering-Biden  tegen Russische individuen en organisaties is waarschijnlijk de duidelijkste indicatie tot nu toe van een besluit van de VS om stokken te gebruiken om het avonturisme van Moskou te matigen. Maar gaan deze maatregelen ver genoeg, en wat moeten de VS nu doen als ze niet het gewenste effect hebben?

Stokken en wortels in de Rusland-strategie van Biden

Het meest indrukwekkende aspect van het sanctiepakket van de VS betreft de reactie op de inmenging bij de verkiezingen en spionage in Rusland. Het richt zich met name op de  SolarWinds-hack , die het Pentagon, Treasury, Department of Energy en – ongemakkelijk – de Cybersecurity and Information Security Agency (CISA), de instantie die verantwoordelijk is voor de bescherming van federale systemen tegen cyberaanvallen, in gevaar bracht. De VS hebben de verantwoordelijkheid rechtstreeks toegeschreven aan de Russische [buitenlandse geheime dienst] SVR (in het bijzonder de hackergroep APT-29, ook wel  Cosy Bear genoemd ), en hebben talloze bedrijven en criminele netwerken genoemd die bewust of onbewust de Russische informatieoorlogvoering en spionage-inspanningen hebben bijgestaan. Deze omvatten de  FSB- gekoppelde  EvilCorp , zes Russische technologiebedrijven  en de in Pakistan gevestigde  Second Eye Solutions .

Tijdens de ambtsperiode van Poetin zijn de VS er grotendeels niet in geslaagd het initiatief in de relatie te grijpen.

De VS richtten zich ook op sleutelfiguren en mediabedrijven die bekend staan ​​als Russische desinformatie en spionage-proxy’s. Het heeft getracht het in Afrika gevestigde netwerk van ‘Poetins chef Yevgeny Prighozhin  – hij die’ duistere deals bedenkt ‘en het beruchte Internet Research Agency [een trollenfabriek in Petersburg – red.] Financiert , verder in te dammen  . De regering-Biden schreef de verantwoordelijkheid voor pogingen om de Amerikaanse verkiezingen van 2020 in diskrediet te brengen ook toe aan  Alexei Gromov , de eerste plaatsvervangend stafchef van de presidentiële administratie. De lijst met gesanctioneerde personen omvat verder  Konstantin Kilimnik , de bekende Russische agent die Amerikaanse campagnegegevens verkreeg terwijl hij  samenwerkte met  Paul Manafort, Donald Trump’s in  ongenade gevallen. voormalig campagneleider.

Minder indrukwekkend waren echter de bredere financiële sancties die door de Amerikaanse schatkist waren aangekondigd. Deze verhinderen Amerikaanse financiële instellingen om nieuwe Russische staatsobligaties op de primaire markt te kopen, maar richten zich niet op de handel in secundaire obligaties. Aangezien Rusland al enige tijd zijn belangen afstoot van de Amerikaanse dollar en naar een mix van renminbi, euro en goud, is het onwaarschijnlijk dat de maatregelen van Washington ernstige financiële schade zullen berokkenen.

Misschien wordt dit erkend, maar de vergeldingsmaatregelen van Rusland   zijn tamelijk conventioneel geweest. Het Kremlin vroeg ambassadeur John Sullivan en tien Amerikaanse diplomaten om te vertrekken (overeenkomend met de tien Russische diplomaten die Washington vertelde te gaan), het kondigde aan dat het door de VS gefinancierde ngo’s in Rusland zou sluiten en heeft een reisverbod opgelegd aan FBI-directeur Christopher Wray, directeur van National Intelligence Avril Haines, en twee voormalige VN-ambassadeurs en nationale veiligheidsadviseurs, Susan Rice en John Bolton, onder anderen. Russische aanklagers hebben  ook besloten om de gevangengenomen Poetin-criticus Alexei Navalnyi’s Anti-Corruption Foundation een ‘extremistische’ organisatie te verklaren.

Op de Krim en in de buurt van de Donbass-grens blijven Russische troepen in grote hoeveelheden in beweging (foto twitter)

Stoere maar afgemeten aanpak

Dus hoe beoordelen we tot nu toe de Rusland-strategie van Biden? Sinds zijn aantreden heeft hij een harde maar weloverwogen aanpak aangegeven. Hij was het er nadrukkelijk mee  eens dat Vladimir Poetin een ‘moordenaar’ was en veroordeelde  de behandeling van Navalny vocaal  . Hij  stuurde  B-1-bommenwerpers naar Noorwegen als reactie op de militarisering van het Noordpoolgebied door Rusland, waar het radarinstallaties heeft gebouwd in de buurt van Alaska, luchtmateriaal heeft gestationeerd en opslaglocaties heeft gebouwd voor de onbemande nucleaire ‘doomsday’-onderzeeër Poseidon 2M39  . In 2022 zullen de Cold Response-  oefeningen van de NAVO  binnen de poolcirkel worden opgevoerd van 16.000 naar 40.000 personeelsleden.

Maar Biden is ook bereid om Poetin-wortelen aan te bieden. Onlangs speelde hij met de benoeming van  Matthew Rojansky  als de National Security Council point man on Russia. Als vooraanstaande ondertekenaar van een  open brief  waarin wordt opgeroepen aan de VS om de samenwerking met Moskou niet op te geven, en een langdurige  criticus van Amerikaanse sancties , zou Rojansky’s benoeming een teken zijn van mogelijke openheid voor een zachtere Amerikaanse lijn. En Biden bood Poetin een top aan als reactie op Moskou’s  troepenopbouw  in en rond de Krim (ondernomen op de valse gronden van Oekraïense ‘provocaties’), die de vrees voor een bredere oorlog heeft gewekt. Dat aanbod werd aanvankelijk afgewezen en tal van Russische mediabronnen gingen op de lijn dat Biden met zijn ogen knipperde onder druk. Dat gevoel verdiepte zich toen de VS  plannen annuleerde  om oorlogsschepen naar de Zwarte Zee te sturen, waardoor Rusland de Straat van Kertsj kon  blokkeren .

Over het algemeen verdient Biden’s benadering van Rusland – inclusief de nieuwe sanctieronde – twee toejuichingen. Het markeert zeker een meer samenhangende intentie om consequenties op te leggen aan het Russische brinkmanschap. Maar de belangrijkste fout is dat het fundamenteel reactief blijft. Tijdens de ambtsperiode van Poetin zijn de VS er grotendeels niet in geslaagd het initiatief in de relatie te grijpen. In plaats daarvan was het tevreden met overwegend economische en institutionele berispingen, onderbroken door af en toe een halfslachtige reset.

Een deel hiervan is te wijten aan het probleem van de verdeelde transatlantische meningen over hoe om te gaan met Moskou, om nog maar te zwijgen van specifieke factoren zoals de Duitse interesse in het  Nord Stream 2-  project. Wanneer zowel Parijs als Berlijn lauw oproept tot ‘ beide partijen ‘ om zich te onthouden van provocaties, beperkt dat de mogelijkheden van Washington voor kwesties als Oekraïne. Maar het is ook aantoonbaar beïnvloed door aanhoudende nostalgie over wat er na de Koude Oorlog had kunnen zijn, misplaatst vertrouwen in het opkomende Russisch liberalisme en een verlangen om Moskou niet te provoceren in een tijd van wereldwijde transformatie.

Het resultaat hiervan is dat het Kremlin de agenda in de relatie tussen de VS en Rusland grotendeels beheerst, de optiek domineert en deze tegelijkertijd gebruikt om de binnenlandse beleidsdoelstellingen te versterken. In een parlementair verkiezingsjaar en de noodzaak om de interne onvrede weg te nemen die door de behandeling van Navalny is aangewakkerd, helpt het verplaatsen van troepen rond de Krim het imago van Poetin als sterke man te versterken en stimuleert het Russische nationalisme in zijn voordeel. Het stelt hem ook in staat om te testen hoeveel Biden, de NAVO en de Europese Unie bereid zijn te riskeren voor Oekraïne. Tot dusver lijkt het antwoord te zijn: niet genoeg.

Als dit patroon zich voortzet, zal Biden geen manieren meer hebben om Rusland zinvol onder druk te zetten. Dat vereist een fundamentele heroverweging van de manier waarop de VS de relatie benaderen, gebaseerd op het besef dat ze op vrijwel alle terreinen concurrerend zullen zijn. Geen van de recente Amerikaanse acties zal Moskou ervan weerhouden zich te bemoeien met verkiezingen, desinformatie te verspreiden, Amerikaanse belangen in cyberspace aan te vallen, gegevens te stelen, Europese verdeeldheid uit te buiten, te zoeken naar zwakte in Oekraïne en de Baltische staten, of handelsroutes te militariseren. Maar totdat de VS het initiatief neemt met een gedurfdere, riskantere en proactievere benadering, lijken de vooruitzichten voor verandering klein.