Tag: donderdagochtend 24 februari 2022 – een aantal uur nadat Rusland de oorlog verklaarde aan Oekraïne – vroeg Thierry Baudet zich openlijk af of het NAVO-lidmaatschap van Nederland ’nog wel van deze t
Het Russische ministerie van defensie heeft het nieuws niet bevestigd, maar het nieuws gaat ook rond op pro-Russische kanalen op Telegram.
Rusland is weer een generaal kwijt. Oleg Tsokov zou bij een Oekraïense aanval op de havenstad Berdjansk zijn omgekomen. Dat melden Oekraïense autoriteiten.
Het Oekraïense leger zou een aanval hebben uitgevoerd op een hotel, waar zich een commandopost van het Russische leger zou bevinden. ‘Voenkory Russkoy Vesny’, een pro-Russisch Telegram-kanaal meldde dat de generaal omkwam door een aanval met een Storm Shadow, een Britse raket.
Oleg Tsokov werd dit jaar luitenant-generaal. In september vorig jaar raakte hij gewond in Loehansk, maar keerde terug naar het front. Naast de invasie van Oekraïne nam hij ook deel aan twee Tsjetsjeense oorlogen en de oorlog in Syrië.
Een paar dagen eerder werd in de straten van het Russische Krasnodar de 42-jarige Russische mobilisatiefunctionaris en voormalig duikbootcommandant Stanislav Rzhitsky doodgeschoten. Volgens Oekraïense media was Rzhitsky als commandant op een Russische onderzeeër mogelijk betrokken bij een raketaanval op 14 juli 2022 op het Oekraïense dorp Vinnytsia, waarbij volgens Oekraïne zeker 27 burgers om het leven kwamen. Onder de doden waren drie kinderen.
Advocaten van de Russische oligarch Roman Abramovich vinden dat hij niet moet worden bestraft omdat zijn banden met het Kremlin zwak zijn, maar uit nieuwe documenten blijkt dat hij in het geheim een jarenlang partnerschap had met de Russische regering in een bosbouwonderneming.
Belangrijkste bevindingen
Roman Abramovich investeerde tussen 2008 en 2016 ongeveer 230 miljoen dollar in een groot Russisch bosbouwbedrijf.
De Russische regering werd in 2013 aandeelhouder van het bosbouwbedrijf via een dochteronderneming van een bedrijf dat grotendeels eigendom is van het staatsinvesteringsfonds.
De eigendomsbanden van Abramovich waren verborgen achter een complexe bedrijfsstructuur, maar kwamen aan het licht in uitgelekte correspondentie.
Zowel het Kremlin als Abramovich verkochten hun aandelen in het bedrijf in januari 2022, slechts een maand voor de Russische invasie van Oekraïne.
De Russische miljardair Roman Abramovich was bijna tien jaar een directe partner van de Russische regering in een bosbouwonderneming ter waarde van minstens een half miljard dollar, blijkt uit gelekte documenten, die zijn beweringen tegenspreken dat zijn banden met het Kremlin beperkt waren.
Abramovich, ter waarde van ongeveer $ 9 miljard, kreeg sancties voor zijn Kremlin-connecties door de Europese Unie en het VK na de Russische invasie van Oekraïne in februari. De VS hebben Abramovich niet gesanctioneerd, maar hebben onlangs de jacht op zijn bezittingen opgevoerd.
In een rechtszaak om de EU-sancties op te heffen, hebben de advocaten van Abramovich aangevoerd dat hij geen inhoudelijke banden heeft met de Russische regering.
Maar bedrijfsgegevens en gelekte compliancedocumenten uit Cyprus tonen aan dat Abramovich in feite zwaar investeerde in een groot bosbouwbedrijf, Russia Forest Products (RFP), waarin de Russische regering ook een belangrijke aandeelhouder was. Zowel de Russische regering als Abramovich verkochten hun RFP-belangen in januari van dit jaar, slechts een maand voor de invasie van Oekraïne.
De nieuwe bevindingen “legden de bewering bloot dat [Abramovich] geen direct partnerschap had met het Kremlin en niet profiteerde van die relatie”, zei James Henry, een econoom en oud-onderzoeksjournalist die zich richt op het bankwezen en de offshore-sector.
“Hij heeft het ontkend, maar omdat zijn bezittingen, waaronder land- en bosbouwconcessies, zich ook of voornamelijk in Rusland bevonden, is het logisch dat hij een partner zou zijn”, voegde Henry eraan toe. “De Russische economie is diep politiek en het Kremlin controleert alles wat belangrijk is.”
Abramovich, een aandeelhouder sinds 2008, had in 2013 iets minder dan een derde van RFP in handen via een op de Britse Maagdeneilanden geregistreerd bedrijf genaamd Minden, volgens contracten, leningsovereenkomsten, akten en andere interne correspondentie verkregen door OCCRP. Via Minden lijkt hij tussen 2008 en 2016 ongeveer 230 miljoen dollar in het bosbouwbedrijf te hebben geïnvesteerd, blijkt uit de documenten.
In 2013 werd het Kremlin de partner van Abramovich toen het investeerde in RFP via een in Cyprus geregistreerd bedrijf genaamd Amarudo. In 2021 was Amarudo de grootste aandeelhouder van RFP, met meer dan 40 procent van het bedrijf.
De RCIF heeft in openbare documenten verklaard dat het voor 45 procent in handen is van het Russia Direct Investment Fund (RDIF), het Russische staatsinvesteringsfonds, met nog eens 40 procent in handen van de Chinese overheid en voor 15 procent in handen van een Chinese investeringsmaatschappij. Citische hoofdstad. Een vertrouwelijke overeenkomst uit 2013, verkregen door OCCRP, geeft echter aan dat RDIF op dat moment 60 procent van RCIF in handen had.
Krediet: OCCRP
Het belang van de Russische regering in RFP kwam aan het licht via een papieren spoor van bedrijfsgegevens die verband hielden met de verkoop van RFP in januari 2022 aan Lida, een Japans bedrijf dat genoteerd staat aan de Tokyo Stock Exchange.
Henry zei dat het feit dat een aantal senior medewerkers van RCIF Russisch zijn, 70 procent van de investeringen in Rusland is en het grootste belang in handen is van de Russische regering, Moskou “veel effectieve controle als aandeelhouder” geeft.
Toch zorgde de bedrijfsstructuur van het fonds ervoor dat het niet werd gesanctioneerd door de VS, de EU en het VK, die allemaal vereisen dat meer dan de helft van een bedrijf in handen is van Rusland om in aanmerking te komen.
De RDIF daarentegen werd in maart gesanctioneerd. Een verklaring van de EU-Raad zei dat het de leden had verboden “te investeren in, deel te nemen aan of anderszins bij te dragen aan toekomstige projecten die worden medegefinancierd door het Russische Directe Investeringsfonds”.
Noch Abramovich noch RCIF reageerden op verzoeken om commentaar.
Gelijkspel doorsnijden en veel winnen
In 2016 droeg Minden zijn belang van 31,37 procent in RFP over aan Protonius, een Cypriotische houdstermaatschappij. Uit bedrijfsdocumenten blijkt dat Protonius – dat investeert in onroerend goed, voornamelijk in Rusland – in 2020 meer dan 1,6 miljard dollar aan inkomsten verwerkte.
Protonius en zijn investeringen werden beheerd door de Moskouse vestiging van Millhouse, de particuliere investeringsmaatschappij van Abramovich. Maar Abramovich’ eigendom van Protonius zou verborgen zijn gebleven als er geen documenten waren gelekt van de Cypriotische zakelijke dienstverlener Meritservus, die Protonius als klant had.
Een brief van Meritservus bevestigt dat Abramovich de uiteindelijke begunstigde van Protonius is, terwijl hij de complexe bedrijfsstructuur beschrijft die zijn band met het bedrijf vertroebelde.
Volgens de brief is Protonius gezamenlijk eigendom van twee bedrijven op de Britse Maagdeneilanden, Ronero Investments Limited en Capricornus Investments Limited. Capricornus is op zijn beurt eigendom van Ronero, zegt de brief van Meritservus, wat betekent dat Ronero uiteindelijk 100 procent van Protonius bezit.
Krediet: OCCRP
Wat betreft wie de eigenaar is van Ronero, in de brief staat verder dat de aandelen van het bedrijf in handen zijn van het Cypriotische bedrijf Corptec Trustee Limited, namens een op Jersey gevestigde trust genaamd Grano Trust – en dat Abramovich “de stichter en uiteindelijke begunstigde is van Grano vertrouwen.”
Krediet: OCCRP
De verkoop van RFP, slechts een maand voor de Russische invasie van Oekraïne, hielp Protonius te isoleren van de anti-Russische sancties.
Het leverde Abramovich ook een grote uitbetaling op: uit correspondentie van het lek blijkt dat Protonius meer dan acht miljard roebel (ongeveer $ 110 miljoen) uitbetaalde aan de persoonlijke rekeningen van Abramovich bij Credit Suisse en aan de rekeningen van Capricornus en Ronero, de moedermaatschappijen van Protonius die eigendom zijn van Abramovich’ trust. toen de verkoop rond was.
Fact-checking werd verzorgd door de OCCRP Fact-Checking Desk.
Oekraïne beschuldigt de Russen ervan in bezet gebied minderjarigen te hebben gemarteld omdat die het Oekraïense leger zouden hebben gesteund. Onder de gearresteerden was een 14-jarige jongen die foto’s maakte van vernietigde Russische technologie.
Volgens de ombudsman van het Oekraïense parlement zijn in de deels bevrijde zuidelijke regio Cherson tien folterkamers ontdekt, waarvan vier in de gelijknamige hoofdstad Cherson. In een van de martelkamers was een aparte ruimte waarin personen onder de 18 jaar werden vastgehouden.
De bezetters spraken over de kindercel, aldus de ombudsman. Om te slapen lagen slechts een paar matjes op de vloer van de vochtige ruimte. Verder is gedocumenteerd dat de kinderen om de dag water kregen en vrijwel geen eten.
De Russen zouden psychologische druk hebben gebruikt. Ze zeiden dat de ouders de kinderen hadden opgegeven, dat ze niet meer terug zouden komen. Dergelijke incidenten deden zich volgens Oekraïne ook voor in de Oost-Oekraïense regio Charkov.
Een afvaardiging van de Verenigde Naties, die toezicht houdt op de mensenrechtensituatie in Oekraïne, liet eerder in de oorlog weten dat er aanwijzingen zijn dat beide strijdende partijen zich schuldig maken aan martelingen.
7 augustus 2022 door Nino Ramishvili (Studio Monitor), Maya Metskhvarishvili (Studio Monitor)
In de afgelopen maanden zijn tienduizenden mensen in het Kaukasische land Georgië de straat op gegaan om te eisen dat hun regering integratie met Europa nastreeft.
“Glorie aan Georgië! Glorie aan Europa!” demonstranten schreeuwden tijdens een massale betoging op 20 juni in de hoofdstad Tbilisi. “Binnenkort zijn we lid van de grote Europese familie! Lang leve Europa!”
Na de Russische invasie van Oekraïne heeft de Europese Raad versnelde EU-lidmaatschapsaanvragen van Oekraïne, Moldavië en Georgië aanvaard. Maar terwijl de andere twee landen de status van kandidaat-lidstaat kregen, werd de goedkeuring van de aanvraag van Georgië uitgesteld.
Alvorens in aanmerking te komen voor lidmaatschap, zei de Raad, moet Georgië hervormingen doorvoeren om zijn instellingen verantwoordelijker en democratischer te maken.
In een nieuw onderzoek ontdekten verslaggevers van de Georgische partner van OCCRP, Studio Monitor, dat het probleem zich uitstrekt tot de hoogste niveaus van de rechterlijke macht van het land.
Het blijkt dat een van de meest invloedrijke rechters van Georgië, Levan Murusidze, de activa van zijn langdurige romantische partner niet openbaar heeft gemaakt in zijn vermogensverklaringen. Dit zorgde ervoor dat de meerdere appartementen, dure sieraden en merkkleding die ze de afgelopen jaren had gekocht, verborgen bleven voor het publiek.
Die uitgaven gingen veel verder dan wat het paar door de aangegeven salarissen kon betalen, wat vragen opriep over de bron van hun rijkdom.
In een eerder onderzoek ontdekte Studio Monitor dat een andere invloedrijke rechter, Mikheil Chinchaladze, er niet in was geslaagd significante onroerendgoedposities bij zijn tante te registreren.
Murusidze en Chinchaladze zouden de leiders zijn van een machtige groep rechters, bekend als ‘de clan’, die naar verluidt het soort hervormingen blokkeert dat nodig is om de banden van Georgië met Europa te verdiepen. De twee mannen zijn allebei verbonden aan een machtig orgaan genaamd de Hoge Raad voor Justitie, het hoogste toezichthoudende orgaan van het rechtssysteem van het land. Ze zouden ook een nauwe relatie achter de schermen hebben met Bidzina Ivanishvili, de rijkste man van Georgië en de éminence grise achter de regerende partij van het land, Georgian Dream.
Nazi Janezashvili, die vier jaar als niet-rechter lid van de Hoge Raad van Justitie diende en nu het hoofd is van een NGO genaamd Georgian Court Watch, identificeert Chinchaladze als de “onvervangbare” topleider van de clan, samen met Levan Murusidze.
Het was Murusidze, zegt ze, die Chinchaladze hielp een relatie achter de schermen op te bouwen met Ivanishvili. “Personaliteiten zijn hier de sleutel, en Murusidze beschikte over uitstekende communicatieve vaardigheden,” zei ze.
“Ze konden het goed met elkaar vinden. De macht van Bidzina Ivanishvili berust op dit rechtssysteem.”
Mikheil Chinchaladze en Bidzina Ivanishvili weigerden commentaar te geven.
Murusidze reageerde niet op vragen over zijn vermogensverklaringen of de aankopen van zijn partner, maar vertelde verslaggevers alleen dat hij niet getrouwd was.
Krediet: SOPA Images Limited/Alamy Live News
Demonstranten houden plakkaten vast met de tekst “We Are Europe” tijdens een bijeenkomst waarin de toetreding van Georgië tot de Europese Unie werd geëist.
Een smaak voor luxe
Op een Instagram-foto uit 2019 poseren drie koppels van middelbare leeftijd op de overvolle trappen van een oude Griekse ruïne.
Een van de mannen op de foto is rechter Levan Murusidze, lid van het hof van beroep van Tbilisi. Maar die titel geeft niet de volledige omvang van zijn invloed weer: tussen 2013 en 2017 was hij de secretaris van de Hoge Raad van Justitie, een machtig orgaan dat alle gerechtelijke benoemingen in Georgië controleert.
Voor hem zit Lela Chania, die werkt als hoofd van een secretariaat in de rechtbank van Tbilisi. Hoewel de twee officieel ongehuwd zijn, lijken ze samen te wonen, en Murusidze heeft Georgische mediaberichten die haar als zijn vrouw beschrijven nooit ontkend.
De relatie van het paar is ook gedocumenteerd op een ongebruikelijke plaats: archieven met betrekking tot de liefdadigheidsdonaties van Murusidze. In 2010 droeg de prominente rechter bij aan het bouwfonds van een kloostercomplex dat al zijn donateurs – en hun familieleden – op zijn website noemt. Sinds dat jaar wordt Chania samen met zijn vader en moeder vermeld als lid van de familie van Murusidze.
Als zodanig moeten zij en al haar belangrijke bezittingen in zijn jaarlijkse vermogensverklaring worden vermeld. Maar toen journalisten de verklaringen van Murusidze, die teruggaan tot 2006, onderzochten, was Chania nergens te bekennen.
Chania vertelde verslaggevers dat ze niet bij Murusidze woont. “Ik woon nergens permanent,” zei ze. “Ik heb mijn eigen plek om te wonen, en als ik ergens anders blijf, zijn dat jouw zaken niet.”
Maar naast het onthullen van hun gezamenlijke vakanties – naast Griekenland bezocht het paar dit jaar ook Portugal – documenteerden verslaggevers zowel de auto’s van Murusidze als Chania die geparkeerd stonden bij het huis van Murusidze in het dorp Dzegvi, ten noordwesten van Tbilisi. Ze zagen ook hoe het paar het pand verliet, zowel in hun afzonderlijke auto’s als samen. Toen journalisten hen benaderden, verliet het paar snel het toneel.
Het is mogelijk dat Murusidze zijn relatie met Chania niet heeft verklaard omdat het moeilijk zou zijn haar rijkdom uit te leggen: hoewel ze van bescheiden afkomst is, heeft ze de afgelopen jaren – een periode die samenvalt met haar relatie met Murusidze – een aantal dure aankopen.
In 2015 en 2016 kocht Chania twee appartementen en twee percelen grond in Tbilisi, plus een ander appartement in de badplaats Batumi aan de Zwarte Zee, met een totale waarde van iets meer dan $ 166.000. Uit koopovereenkomsten van verslaggevers blijkt dat ze ze uit eigen zak heeft betaald, zonder een hypotheek af te sluiten.
Krediet: Studiomonitor
In 2016 kocht Chania een appartement in elk van deze gebouwen, aan de Sairme-straat in Tbilisi (links) en de Koning Mirian-straat (rechts).
Tot 2015 stond Chania geregistreerd als wonend in een klein appartement van 12 vierkante meter, en haar jaarsalaris in 2022 wordt vermeld als 33.000 GEL ($ 12.000). Volgens openbare registers bezit ze geen bedrijven die voor extra inkomsten kunnen zorgen.
Als Chania haar hele salaris zou sparen, zou het haar minstens 14 jaar kosten om haar eigendommen te betalen. Ze reageerde niet op de vragen van de verslaggever over hoe ze erin slaagde ze te kopen en of Murusidze hun echte eigenaar was.
Maar Chania heeft ook andere uitgaven te verantwoorden. Haar Facebook-foto’s, die zijn verwijderd sinds verslaggevers ze voor het eerst gebruikten, laten zien dat ze een fervent consument is van luxe merkkleding en accessoires. Naast Dolce & Gabbana en Gucci is haar garderobe vol met items van Prada, Moschino, Furla, Miu Miu, Jimmy Choo, Casadei en Valentino.
Ze kocht ook tientallen dure gouden ringen, halskettingen, oorbellen en armbanden.
Murusidze’s eigen officiële salaris van iets minder dan 73.000 GEL (ongeveer $ 26.000) per jaar is aanzienlijk hoger dan dat van Chania. Maar het is nog steeds onvoldoende om rekening te houden met de omvang van haar bezittingen, vooral omdat iets minder dan de helft gaat naar het afbetalen van leningen die zijn aangegaan voor de bouw van zijn huis. Hij heeft geen andere bekende bronnen van inkomsten.
Omdat geen van deze items werd aangegeven – zoals die met een waarde van meer dan 5.000 GEL ($ 1.800) zouden moeten zijn – heeft het Georgische publiek geen gelegenheid gehad om de aankopen van het paar te onderzoeken.
“Het parket van Georgië zou zich in deze zaak moeten interesseren, vooral omdat het een hoge ambtenaar betreft”, zegt Sandro Kevkhishvili, hoofd van het anticorruptieteam van Transparency International Georgia. “Het Ambtenarenbureau [waar vermogensaangiften worden ingediend] heeft een afdeling die belast is met het toezicht op de aangiften, die ook deze zaak moet bestuderen.”
Hij stelde ook een mogelijke hervorming voor. “Voor zover we weten … heeft het Ambtenarenbureau geen systeem om te verifiëren of [mensen] onder één dak wonen”, zei hij. “Dit mechanisme moet worden aangenomen.”
Elguja Makalatia, plaatsvervangend hoofd van het bureau, erkende dat, naast gezamenlijke betalingen aan nutsbedrijven of geldovermakingen tussen bankrekeningen, accounts op sociale media ook kunnen worden gebruikt als bewijs dat mensen samenleven.
“Als we naar een openbaar Facebook-profiel kijken,” zei hij, “en het is echt gezien dat mensen samen zijn, het is zichtbaar [dat] ze man en vrouw zijn, maar ze zijn niet in een geregistreerd huwelijk … dan natuurlijk [ ze worden] beschouwd als een permanente bewoner.”
Besik Vekua, die leiding geeft aan de afdeling van het bureau voor het controleren van vermogensverklaringen, verwierp kritiek op het bureau. En hoewel hij zegt dat het bureau niet kan handelen op basis van persberichten, kan het de zaak van Murusidze herzien als het een formele verwijzing ontvangt.
“Je kunt bij ons solliciteren met een gemotiveerde sollicitatie”, zei hij tegen Studio Monitor. “Voeg elk van deze argumenten bij, wat je hebt en waarnaar je hebt gezocht. Daarna neemt het bureau een besluit over de motivering en gaan we monitoren.”
In een afzonderlijk schriftelijk antwoord op de vragen van journalisten over Murusidze beweerden vertegenwoordigers van het bureau de afgelopen 5 jaar bijna 2.000 vermogensverklaringen te hebben geïnspecteerd, waarbij uiteindelijk bij meer dan de helft overtredingen werden geconstateerd en boetes werden uitgedeeld, hoewel slechts 11 werden doorverwezen naar openbare aanklagers .
De ‘Clan’ en de Raad
Murusidze is niet de enige invloedrijke rechter die niet al zijn bezittingen heeft aangegeven en geen gevolgen heeft ondervonden.
Uit een eerder onderzoek, uitgevoerd door Studio Monitor en de Georgische dienst van Radio Free Europe, Radio Tavisupleba, bleek dat een andere machtige rechter, Mikheil Chinchaladze, verschillende appartementen en garages in de historische centrale wijk Vera in Tbilisi die door zijn tante waren gekocht, niet had aangegeven. voor 105.000 lari ($ 63.000) in 2009.
Twee bronnen die appartementen in hetzelfde gebouw bezitten en Chinchaladze persoonlijk kennen, vertelden verslaggevers dat hij de echte eigenaar was van het onroerend goed dat op naam van zijn tante stond. Hoe dan ook, hij had het vermogen moeten aangeven in een periode dat ze bij hem in huis woonde.
Chinchaladze reageerde nooit op vragen van verslaggevers over deze appartementen en ontkende geen enkel aspect van het verhaal nadat het was uitgezonden. Toch lijkt hij geen gevolgen te hebben ondervonden. Het Ambtenarenbureau vertelde verslaggevers dat er in zijn verklaring van 2019 geen schendingen waren vastgesteld.
De zaken Murisidze en Chinchaladze zijn bijzonder opmerkelijk omdat de onafhankelijkheid van beide rechters in twijfel is getrokken.
Beide mannen zijn door deskundige insiders beschreven als topfiguren in een groep rechters waarvan wordt aangenomen dat ze controle hebben gekregen over de Georgische rechterlijke macht, waarbij ze hun invloed gebruikten om hun eigen baan te beschermen en mogelijk zelfs om de uitkomst van specifieke zaken te beïnvloeden.
De groep, in de volksmond bekend als de “clan” of de “clan van rechters”, heeft geen formele structuur en de volledige omvang is onbekend, hoewel wordt aangenomen dat ze uit ongeveer 30 rechters bestaat. De groep is niet formeel onderzocht door de autoriteiten en er is geen hard bewijs van corruptie onder haar leden. Maar het bestaan ervan en de vermeende verderfelijke invloed zijn beschreven door onafhankelijke waakhonden, hooggeplaatste politici en functionarissen en internationale organisaties.
Kakha Tsikarishvili, voormalig assistent van het hoofd van het Hooggerechtshof van Georgië, is nu lid van een groep onafhankelijke advocaten die pleit voor justitiële hervormingen. Hij zei dat het moeilijk is om concrete gevallen van corruptie binnen de rechterlijke macht te noemen.
“Voor het grootste deel bestaat het in de vorm van instructies die aan rechters worden gegeven over wat voor soort beslissingen ze moeten nemen,” zei hij. “Clanleden vertellen rechters dat ze een of andere beslissing moeten nemen. De rechter volgt bevelen op en de clan verdient geld aan de betreffende zaak.”
Onder de leden van deze groep zouden de hoofden van veel districts- en stadsrechtbanken zijn, evenals leden van de Hoge Raad van Justitie, die een cruciale rol speelt in het rechtssysteem van Georgië. Dit orgaan benoemt alle rechters in het hele land en heeft ook de bevoegdheid om rechters te straffen of te ontslaan voor slechte prestaties en om goed werk te belonen, onder meer door benoemingen voor het leven toe te kennen.
De raad bestaat uit acht rechters, zes niet-rechtersleden (meestal advocaten) en een voorzitter. Murusidze zelf was tussen 2013 en 2017 secretaris. Een aantal rechters in de raad – zowel voormalige als huidige – hebben naar verluidt nauwe persoonlijke en professionele banden met Chinchaladze . In 2017 maakte de raad hem de eerste rechter in Georgië die ooit voor het leven werd benoemd.
Tsikarishvili, de pleitbezorger van justitiële hervormingen, herhaalt de beschuldigingen dat deze groep rechters een wederzijds voordelige relatie heeft opgebouwd met de hoogste regionen van de macht in Georgië. “We zien dat Georgian Dream stappen onderneemt om het gerechtelijk apparaat langzaam over te dragen aan de clan”, zei hij.
Credit: Hoge Raad van Justitie
Leden van de Hoge Raad van Rechters en rechters van het Hooggerechtshof ontmoeten een delegatie uit Straatsburg.
De Europese Commissie heeft een aantal aanbevelingen gedaan die moeten worden opgevolgd om vooruitgang te boeken bij de integratie van Georgië in de EU.
Een daarvan is “zorgen voor een rechterlijke macht die volledig en echt onafhankelijk, verantwoordelijk en onpartijdig is.” Een andere is om “de verbintenis tot ‘de-oligarchisering’ te implementeren door de buitensporige invloed van gevestigde belangen in het economische, politieke en openbare leven te elimineren.”
De Commissie heeft Ivanishvili niet persoonlijk genoemd. Maar tijdens de massale betoging van 20 juni in Tbilisi, maakte Rasa Juknevičienė, een lid van het Europees Parlement, duidelijk dat het een specifieke naam in gedachten had .
“Iedereen weet over welke oligarch we het hebben”, zei ze. “Laat uw prachtige land alstublieft geen gijzelaar worden.”
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/317fc0d4-20e0-11ee-8e42-02c309bc01c1.jpg)
In het Nieuws 