4 september 2020 Bellingcat
- In een reeks eerdere onderzoeken hebben we acht officieren van de clandestiene overzeese operatie-eenheid van de GRU (een elite-subeenheid van militaire eenheid 29155) geïdentificeerd die eind 2014 en begin 2015 onder valse identiteit naar Bulgarije reisden in groepen van elk twee of drie personen. tijd. De timing van de laatste twee reizen van deze groepen spionnen viel samen met twee ernstige vergiftigingsincidenten in april en mei van dat jaar waarbij een Bulgaarse wapenfabrikant, zijn zoon en de productiechef van zijn groep fabrieken betrokken waren. In 2015 waren de vergiftigingen onopgelost gebleven. Een analyseonderzoek in particulier opdracht in een OPCW-gecertificeerd laboratorium in Finland had sporen gevonden van een onbekende stof uit de organofosfaatfamilie.
- Een van de GRU-spionnen die tijdens beide vergiftigingen in Bulgarije aanwezig was, was “Sergey Fedotov”, de cover-identiteit van Denis Sergeev, een GRU-generaal-majoor die ook in het VK was tijdens de aanslag in 2018 op het leven van Sergei Skripal en zijn dochter.
- Naar aanleiding van onze onthullingen en een verzoek van het slachtoffer Emilian Gebrev hebben de Bulgaarse opsporingsautoriteiten in 2019 de cold case uit 2015 heropend. Vervolgens hebben ze drie van de GRU-functionarissen aangeklaagd en op de Interpol Red Notice-lijst geplaatst. Deze drie aangeklaagde mannen waren generaal-majoor Denis Sergeev (“Sergey Fedotov”), luitenant-kolonel Sergey Lyutenko (“Sergey Pavlov”) en kolonel Egor Gordienko (“Georgy Gorshkov”).
- We ontdekten dat Egor Gordienko na de mislukte aanslag naar Genève was uitgezonden als een hoge Russische diplomaat, waar hij tot eind 2018 diende.
- De Bulgaarse autoriteiten hebben ook bewakingsbeelden vrijgegeven waarop een van de drie – vermoedelijk Denis Sergeev – in vermomming staat en verschillende auto’s nadert in een ondergrondse garage waar de auto’s van de gif slachtoffers geparkeerd stonden.
- Op 26 augustus 2020 schortte het Bulgaarse openbaar ministerie de strafrechtelijke procedure tegen de drie aangeklaagde verdachten op. De redenen die in het besluit werden gegeven, waren de onmogelijkheid om door te gaan met feitenonderzoek in afwezigheid van gedetineerde verdachten, en de lange vertragingen bij het verkrijgen van internationale juridische bijstand van derde landen. Hoewel deze stap geen beëindiging van de strafprocedure inhoudt, betekent dit dat de zaak in de nabije toekomst “bevroren” zal blijven.
Ons onderzoeksteam, waaronder Bellingcat en The Insider Russia , heeft een kopie van het opschortingsbesluit ontvangen, dat een samenvatting bevat van de bevindingen van Bulgaarse onderzoekers, waarvan er vele voorheen onbekend waren bij het publiek. Deze werpen meer licht op wie precies de GRU het doelwit was voor moord, evenals op de gang van zaken rond de pogingen tot vergiftiging, inclusief de tijd tussen blootstelling aan het gif en het begin van de eerste symptomen. In combinatie met nieuwe boekings- en reisgegevens die zijn verkregen door ons onderzoeksteam, werpen deze bevindingen meer licht op de modus operandi van het elite kill-team van de GRU.
Deze nieuwe bevindingen kunnen met name relevant zijn in de context van de onthulling dat de vergiftiging van de Russische oppositieleider Aleksej Navalny ook werd veroorzaakt door blootstelling aan een stof uit de familie Novichok. De bevindingen tonen ook de extreme roekeloosheid aan van deze moordmethode die willekeurige mensen blootstelt aan de dodelijke substantie – zoals zowel in de zaak met Gebrev’s zoon als in de dood van Dawn Sturgess in 2018.
We hebben ook nieuwe gegevens verkregen over de interactie van Bulgaarse onderzoekers met internationale instanties zoals de OPCW, het Finse laboratorium en Finse onderzoeksautoriteiten, die suggereren dat niet alle mogelijkheden voor het opsporen van feiten volledig zijn onderzocht, en dat sommige inspanningen om onduidelijke redenen geblokkeerd door derden. Bovendien merken we op dat de rol van ten minste één medeplichtige bij de misdaad niet is onderzocht, ondanks geloofwaardig bewijs van zijn betrokkenheid.
Anatomy of a Murder Attempt: The Long Stakeout
De drie GRU-undercoveragenten worden aangeklaagd door de Bulgaarse autoriteiten
Het document van de Bulgaarse Aanklager beschrijft de chronologie van de gebeurtenissen die leidden tot de opzettelijke organoposfaatvergiftiging van drie Bulgaarse burgers in april 2015, met een herhaalde aanslag op hun leven een maand later. De feiten die in de zaak worden gepresenteerd – die in grote lijnen overeenkomen met de eerder door ons geïdentificeerde tijdlijn, aangevuld met onze aanvullende bevindingen, wijzen op een goed voorbereide, langlopende operatie die een voorbereidende fase omvatte met meerdere reizen en verschillende teams.
De eerste geplande reis die in het document van de aanklager werd genoemd, was op 15 februari 2015. De drie aangeklaagde GRU-officieren kwamen op dezelfde datum aan in de Bulgaarse hoofdstad Sofia, maar gebruikten drie verschillende vluchten en aankomstlanden: “Gorshkov” (Gordienko) arriveerde als eerste om 12 uur. : 23 op Aeroflot-vlucht SU2060 vanuit Moskou, “Fedotov” (Sergeev) vloog om 15:58 vanuit Belgrado op Air Serbia-vlucht JU122 en “Pavlov” (Lyutenko) arriveerde om 18:08 vanuit Athene, Griekenland.
Volgens de aanklachten boekte “Sergey Pavlov” Hotel Hill voor de week van 15 februari 2015 en vroeg om een kamer op de derde verdieping met uitzicht op de parkeerplaats. Hotel Hill grenst aan het hoofdkantoor van Emilian Gebrev in Emco Ltd, en een uitzicht op de parkeerplaats voor het hotel zou ook zorgen voor uitzicht op de volledige loopbrug vanaf de ingang van Emco naar de ondergrondse garage waar Gebrev en zijn medewerkers hun auto parkeren. .
Onderzoekers stelden ook vast dat “Gorshkov” in dezelfde periode verbleef in Hotel Marinella, op korte loopafstand van het Hill Hotel en de Emco-kantoren. Hij vroeg om een kamer op de 15e verdieping, met direct zicht op de ingang van de ondergrondse garage. Terwijl Bulgaarse onderzoekers zeggen dat ze geen gegevens hebben gevonden waaruit blijkt dat “Fedotov” in hetzelfde hotel verbleef, heeft Bellingcat gegevens gevonden waaruit blijkt dat hij daar samen met “Gorshkov” verbleef.
Zowel “Gorshkov” als “Pavlov” huurden bij aankomst een auto. Het is onduidelijk wat hun reisschema doordeweeks was, maar uit de winkelgegevens van de VISA-creditcard van “Gorshkov” (uitgegeven op naam van zijn identiteitsbewijs) blijkt dat hij in deze periode tenminste binnen de grenzen van de hoofdstad Sofia bleef. Zijn totale aantal kilometers tijdens de week waren echter 128 km, wat suggereert dat hij korte ritten buiten Sofia heeft gemaakt. De kilometerstand van “Pavlov” was zelfs nog lager, namelijk 87 km. Onderzoekers geloven dat deze hele week was gewijd aan het volgen van hun belangrijkste doelwit – Emilian Gebrev – en het identificeren van patronen van zijn dagelijkse routine.
Gorshkov’s autoverhuurreservering, verkregen door ons onderzoeksteam
Vreemd genoeg tonen de creditcardgegevens van “Gorshkov” meerdere souveniraankopen uit Sofia, waaronder boetiekcosmetica, sportartikelen en kinderspeelgoed. Het lijkt erop dat persoonlijk winkelen op een door de belastingbetaler gefinancierde creditcard binnen de GRU niet wordt afgekeurd – mogelijk gerechtvaardigd als alibi-verzekerend gedrag.
Aan het einde van dit voorbereidende bezoek vertrokken de drie officieren terug naar Rusland – met “Fedotov” en “Pavlov” deelden een Aeroflot-vlucht naar Moskou op 22 februari 2015, en “Gorshkov” vertrok diezelfde dag met een andere Aeroflot-vlucht.
Herhaal toeristen
Hetzelfde trio van schijnbaar onafhankelijk reizende toeristen keerde slechts twee maanden later terug naar Bulgarije. Op 22 april 2015 vloog “Pavlov” van Moskou naar Sofia. Twee dagen later, op 24 april 2015, vlogen “Gorshkov” en “Fedotov” naar de badplaats Bourgas, kennelijk voor meer operationele veiligheid. Pavlov had aanvankelijk een appartement gehuurd op ongeveer 50 meter van de Emco-kantoren, en twee dagen later – op de dag dat de andere twee leden arriveerden – verhuisde hij naar hetzelfde Hill Hotel als tijdens zijn eerste reis, waarbij hij specifiek om dezelfde kamer vroeg met uitzicht op de derde verdieping.
De andere twee kozen voor een meer omslachtige aankomst op de plaats delict. Bij de landing in Bourgas huurden “Fedotov” en “Gorshkov” een auto op naam van Gorshkov en reden 140 km naar het noorden in de richting van Varna, de andere grote stad aan zee in Bulgarije. Daar hebben ze allebei voor één nacht ingecheckt in het Best Western Park hotel. Ze reden de volgende dag door naar Sofia, maar bleven daar op verschillende locaties. Gorshkov boekte een driekamerappartement in het centrum van Sofia, ongeveer 3 km van het Emco-kantoor. De reservering werd gemaakt tot 30 april – en zowel hij als “Fedotov” hadden voor die dag retourtickets naar Moskou gekocht. In dezelfde periode had “Fedotov” een appartement gehuurd op ongeveer 300 meter van de kantoren van Emco.
Geen van de drie zou blijven tot het einde van hun vooruitbetaalde periode, of hun gekochte retourtickets gebruiken. Ze kochten nieuwe, eerdere retourtickets – en vlogen in de avond van 28 april 2015 via Istanbul terug naar Moskou, zodra ze (dachten) dat ze hun missie hadden volbracht.
De vrucht van de giftige drie
Emilian Gebrev werd ernstig ziek en raakte in coma op de avond van 28 april 2015, tijdens een zakendiner met Poolse partners die hij organiseerde in een restaurant van het Marinella Hotel – dezelfde plaats waar ‘Gorshkov’ en ‘Fedotov’ verbleven in februari. De productiemanager van zijn bedrijf – Valentin Tahchiev – werd twee dagen later ernstig ziek en Emilian’s volwassen zoon Hristo Gebrev vertoonde op 4 mei 2015 mildere vergiftigingsverschijnselen. De gespreide timing van de vergiftiging van de drie – evenals de keuze van doelen – was bleef een bron van mysterie voor waarnemers. Videobeelden van een ondergrondse garage die door het bedrijf van Gebrev wordt gebruikt, kunnen echter antwoorden op deze raadselachtige vragen bevatten.
Bulgaarse zakenman Emilian Gerbev. Foto (c) Capital.bg, gebruikt met toestemming
Bulgaarse opsporingsautoriteiten zijn van mening dat een nog niet geïdentificeerd type organofosfaat zenuwgas werd aangebracht op de deurklinken van de auto’s van de slachtoffers terwijl ze geparkeerd stonden in een openbare garage net achter het Hill Hotel. De garage is open voor het publiek op basis van een abonnement en is de belangrijkste parkeerplaats die wordt gebruikt door werknemers van Emco, de holdingmaatschappij van Gebrev’s wapenproductie en handelsactiviteiten. Een analyse van de beelden van de beveiligingscamera’s van de garage geeft een overtuigende argumenten voor deze hypothese.
Op de dag waarop Emilian Gebrev voor het eerst ziek werd, 28 april 2015, reed hij de garage binnen en parkeerde om 11:07 uur zijn Nissan GTR, waarna hij prompt te voet vertrok naar zijn kantoor. In de volgende twee uur parkeerden de productiemanager van zijn bedrijf, Valentin Tahchiev, en zijn persoonlijke chauffeur, Oleg Lazarov, hun eigen auto’s – respectievelijk een Toyota Land Cruiser en een Mercedes S-klasse, in dezelfde garage.
Om 13:58 legden de bewakingscamera’s de aanwezigheid in de garage vast van een persoon die een vilten hoed en zwarte handschoenen droeg en iets in de hand hield. Hij benaderde aanvankelijk de Land Cruiser van Valentin Tahchiev en bleef er een paar seconden naast hangen – zijn handen buiten het gezichtsveld van de camera. Toen draaide hij zich om naar de Nissan GTR van Gebrev – die naast de Toyota geparkeerd stond – en bleef daar ook een paar seconden hangen. Ook hier liet de camerahoek zijn manipulatie van de auto niet zien. Hij omcirkelde elk van de twee auto’s drie keer in de loop van 2 minuten.
Toen begon de figuur naar de uitgang van de garage te lopen. Een andere camera registreerde dat hij stopte en bleef hangen bij de Mercedes die gewoonlijk werd bestuurd door de chauffeur van Gebrev. Hier bleef de persoon een paar seconden aan de rechter (passagiers) kant van de auto, alvorens verder te rijden richting de uitgang. Om 14:02 – slechts vier minuten na zijn eerste verschijning in de garage – maakte de figuur gebruik van de schuifdeur van de garage die werd geopend door een nieuwe binnenkomende auto en verliet de parkeerplaats op dezelfde manier als hij vier minuten was binnengekomen eerder.
Iets meer dan tien minuten nadat de figuur de garage verliet, om 14:15 uur, kwam de persoonlijke chauffeur van Gebrev binnen en reed weg met zijn Mercedes S. Kort daarna haalde hij Emilian Gebrev op op weg naar een zakelijke bijeenkomst. Gebrev voelde de eerste symptomen van ernstige intoxicatie vlak voor het eten en viel om ongeveer 20.30 uur in een coma in het restaurant in het Marinella-hotel.
De heer Tahchiev, de productiemanager van Emco, haalde zijn auto pas twee dagen later op, in de vroege ochtend van 30 april. Hij reed de garage uit en bracht de auto er drie uur later, om 9.40 uur, in terug. Kort daarna stortte hij ook in met symptomen die vergelijkbaar waren met – maar milder dan – die van Gebrev. Hij checkte dezelfde dag om 18.00 uur in het Tokuda-ziekenhuis in Sofia. Zijn symptomen waren onder meer onduidelijke spraak, wazig zien, uitbundig zweten, ernstig vernauwde pupillen, extreem hoge bloeddruk en voortdurend braken. Na drie dagen sypmotmatische behandeling was zijn toestand enigszins verbeterd, maar hij had geen herinnering aan de voorgaande dagen. Nadat zijn familie de gelijkaardige symptomen had ontdekt die Emilian Gebrev ervoer, werd hij overgebracht naar een ander ziekenhuis en werd de diagnose organofosfaatvergiftiging gesteld.
Om ongeveer 10.30 uur op dezelfde ochtend kwam de zoon van Emilian Gebrev, Hristo Gebrev, de garage binnen en naderde de auto van zijn vader. Hij opende de kofferbak en leek hem te inspecteren; liep toen om de auto heen. Hij kon gezien worden met iets dat lijkt op een in de hand meetinstrument bij het raam aan de bestuurderskant. Hij deed hetzelfde met de auto van de productiedirecteur die naast die van Gebrev stond.
Hoewel het vervolgingsdocument geen hypothese voorstelt voor de activiteit van Gebrev’s zoon – en hem blijkbaar niet eens ondervroeg tijdens het onderzoek – lieten bronnen dicht bij de slachtoffers ons weten dat Hristo Gebrev een geleende, draagbare ‘snuffelaar’ voor gevaarlijke stoffen gebruikte. apparaat in een wanhopige poging om de oorzaak van de kritieke dronkenschap van zijn vader te achterhalen. In die tijd worstelden artsen om de bron van de vergiftiging te vinden om de juiste behandeling voor Emilian Gebrev te selecteren.
Hristo Gebrev zelf werd vier dagen later, op 4 mei 2015, ziek. Zijn symptomen waren beduidend milder dan die van zijn vader en Valentin Tahchiev, en dit kan verklaard worden door de minimale blootstelling aan het organoposfaat tijdens de keuring van twee auto’s.
“Missie gefaald. Probeer het opnieuw?”
Zowel Emilian Gebrev als Valentin Tahchiev werden onder kritieke omstandigheden opgenomen: Gebrev in het ziekenhuis van de Militair-Medische Academie van Sofia en Tahchieve in de noodkliniek “Pirogov” – en werden behandeld voor ernstige vergiftiging met een onbekende stof. Toen in 2015 het publieke bewustzijn van het hernieuwde gebruik van organoposfaten van het Novichok-type door Rusland onbestaande was, overleefden zij – en met name Gebrev, die veel ernstigere symptomen ervoer – alleen de agressieve symptomatische behandeling door ervaren artsen met hands-on medische ervaring in oorlogsgebied.
De ziekenhuisdiagnose van Pirogov in het geval van de heer Tahchiev luidt: “Intoxicatie met een organoposfatische stof. Cholinomimetisch syndroom M en N “
Half mei werden zowel Gebrev als Tahchiev uit het ziekenhuis ontslagen en begonnen ze thuis aan hun herstelperiode. Slechts drie dagen later, op 18 mei 2015, blijkt uit boekingsgegevens verkregen door ons onderzoeksteam dat het GRU-kill-team een nieuwe poging begon te plannen om hun mislukte missie te voltooien. Hotels werden geboekt en tickets gekocht op 18 mei, en vijf dagen later, op 23 mei 2015, keerden twee van de hardnekkige drietal toeristen voor de derde keer dat jaar terug naar Bulgarije. “Sergey Fedotov” en “Georgy Gorshkov” vlogen van Moskou naar Sofia op een gezamenlijke Aeroflot-vlucht SU2060. Deze keer kregen ze echter geen gezelschap van “Sergey Pavlov”.
In het tenlasteleggingdocument wordt geen derde persoon genoemd tijdens de herstellende, derde reis van het GRU-kill-team. Zoals we eerder meldden, ontdekten we op basis van door ons beoordeelde gelekte reis- en hotelboekingsgegevens dat tijdens dit bezoek het trio werd aangevuld met een nieuw lid. Hij arriveerde van Moskou in Sofia op dezelfde dag als “Fedotov en” Gorshkov “. De nieuwe inzending was “Danil Stepanov”, de coveridentiteit van een ander lid van het elite GRU kill-team wiens echte naam Danil Kapralov is.
Danil Kapralov, ook bekend als “Danil Stepanov”. Links foto uit een profiel op sociale media van Kapralovs familielid, rechts foto uit “Stepanovs” reispaspoort.
In tegenstelling tot Lyutenko (“Pavlov”) had Kapralov naast zijn Spetsnaz- vaardigheden ook medische opleiding genoten . Net als “Pavlov” was “Stepanov” echter een liefhebber van hotelkamers met uitzicht. Een reservering van Booking.com die hij heeft gemaakt – verkregen door ons onderzoeksteam – laat zien dat hij letterlijk “een kamer met een goed uitzicht” vraagt in het Hill Hotel.
Net als tijdens de vorige GRU-reis in april, was slechts één lid – “Stepanov” – gestationeerd nabij het kantoor van Gebrev. Het geplande verblijf in het Hill Hotel was van 23-29 mei 2015. “Fedotov” en “Gorshkov” namen opnieuw hun intrek voor dezelfde periode in een relatief afgelegen hotel , ongeveer 3 km verderop.
Bij aankomst in Sofia werd het GRU-trio echter geconfronteerd met een onverwachte ontwikkeling. Emilian Gebrev en zijn zoon hadden besloten naar het huis aan zee van de familie te rijden, waar ze dachten dat de schone, met jodium gevulde lucht het herstelproces zou versnellen.
De roadtrip
De exacte route voor het GRU-trio voor de komende vijf dagen is niet duidelijk. Ze huurden een auto voor de periode 23-30 mei – opnieuw op naam van “Gorshkov” – die geen ingebouwd gps-systeem had en daarom niet kon worden getraceerd door onderzoekers (met name koos het GRU-team in beide gevallen een relatief oud en / of goedkoop automodel dat geen GPS-tracking aan boord had). Uit creditcardgegevens blijkt dat het trio ten minste de eerste dag na aankomst in Sofia verbleef, aangezien aankopen bij een sportwinkel die avond werden geregistreerd.
Waar onderzoekers van overtuigd lijken te zijn, is dat de GRU-officieren op 28 mei 2015 de Gebrevs hadden ingehaald aan de kust, ongeveer vier uur rijden van Sofia. Op die dag voelde Emilian Gebrev een herhaling van de bekende symptomen en begon zijn toestand te verslechteren. Bij het begin van de symptomen reed zijn zoon hem rechtstreeks terug naar het Militair Medisch Ziekenhuis in Sofia en controleerde hem opnieuw op de spoedafdeling.
De volgende dag, 29 mei, staken “Gorshkov” en “Fedotov” de Bulgaars-Servische grens over met hun gehuurde auto en brachten hem de volgende dag terug op de luchthaven van Belgrado. Ze vlogen diezelfde dag terug naar Moskou. “Stepanov” was op 29 mei 2015 met een rechtstreekse vlucht vanuit Sofia naar Moskou teruggekeerd.
Onbeantwoorde vragen
Het besluit van de vervolging om onderzoeken op te schorten – dat vermoedelijk het tenlasteleggingdocument in het feitelijke deel ervan nauwlettend volgt – vormt een overtuigende zaak voor het directe causale verband tussen de drie genoemde verdachten en de bijna fatale vergiftiging van de drie Bulgaarse burgers. De tot dusver afgeronde onderzoeken laten echter een aantal open vragen die moeten worden beantwoord.
-
Identiteit van de man met de hoed
Bulgaarse onderzoekers noemen de identiteit van de figuur in de ondergrondse garage niet, maar concluderen dat hij een krachtig zenuwgas van de organofosfaatgroep heeft aangebracht op de deurgrepen van de auto’s die waarschijnlijk door Emilian Gebrev en zijn productiemanager zullen worden gebruikt. Zoals we eerder hebben gemeld , hebben de Bulgaarse autoriteiten hulp gevraagd aan Amerikaanse onderzoekers bij het verbeteren van de kwaliteit van de bewakingsvideo om de identiteit van de persoon vast te stellen. Dit heeft naar verluidt geen resultaten opgeleverd.
Onze vorige rapportageheeft geconcludeerd dat de figuur hoogstwaarschijnlijk generaal-majoor Denis Sergeev is, ook bekend als “Sergey Fedotov”. Hij is het oudste lid van de missie die ook tijdens beide reizen strengere operationele veiligheidsmaatregelen heeft genomen (enkele boekingen van hotels of appartementen en geen van de autoverhuurbedrijven stonden op zijn naam; er werden ook geen creditcardaankopen gedaan op zijn kredietkaart. kaart). Hij was ook het enige lid waarvan bekend was dat hij deel uitmaakte van een andere soortgelijke moordpoging – als senior lid van de Skripal-vergiftigingsmissie in 2018. Deze vaststelling is echter niet overtuigend, en het is mogelijk dat een van de andere twee teamleden werd belast met de last-mile-taak om de giftige stof toe te passen. Een argument tegen de hypothese voor “Fedotov” zou het feit zijn dat hij in de Skripal-zaak een superviserende rol had en junior teamleden – Col.
Het bepalen van de identiteit van de persoon in de garage is niet alleen belangrijk voor het toeschrijven van schuld in de Bulgaarse zaak, maar ook om de MO van Russische geheime dienstprotocollen bij soortgelijke moordoperaties beter te begrijpen – kennis die waarschijnlijk nuttig zal blijken bij het ontcijferen van andere moordpogingen .
Mogelijke benaderingen om de identiteit te bepalen – afwezige gezichtsgegevens – zijn onder meer verder onderzoek naar telecomgegevens – het identificeren van het aantal en de resterende metadata van de telefoons die door de drie leden worden gebruikt, evenals ganganalyse en vergelijking op basis van videofragmenten van de drie bekende verdachten.
-
Gedeeltelijke lijst met verdachten
De Bulgaarse autoriteiten hebben drie verdachten aangeklaagd voor het misdrijf. Er zijn echter aanwijzingen dat ten minste drie andere leden van dezelfde GRU-eenheid aan de tijd en plaats van de operatie zijn gekoppeld. Zoals we eerder schreven , bleken ten minste zes van de undercoveragenten van Unit 21955 betrokken te zijn geweest bij de planning van de Gebrev-operatie, gebaseerd op de timing van hun gesynchroniseerde “gespreide” aankomsten en vertrekken in de periode van februari tot mei 2015. De De Bulgaarse autoriteiten hebben drie van hen aangeklaagd en de beschuldigingsdocumenten bevatten geen details van het onderzoek naar de mogelijke rol van een van de anderen.
In het geval van minstens één extra persoon (“Stepanov” / Kapralov), zijn de verbanden moeilijk weg te verklaren met een andere hypothese dan directe betrokkenheid bij de beschuldigde operatie. Bulgaarse onderzoekers zouden de hypothese van betrokkenheid van de andere leden relatief gemakkelijk kunnen bewijzen of weerleggen door gegevensverzameling toe te passen die vergelijkbaar is met die van de drie belangrijkste. Dit lijkt niet te zijn gebeurd.
-
Niet-attributie
Het vervolgingsdocument verwijst alleen naar de drie aangeklaagde verdachten op basis van hun identiteit. Zoals eerder door ons onthuld, zijn dit kunstmatig gecreëerde identiteiten die niet bestaan; verdachten onder deze identiteiten beschuldigen is dus weinig meer dan een leeg gebaar. De echte identiteit achter de schuilnamen van de verdachten is door ons openbaar gemaakt en Bulgaarse rechercheurs hebben naar verluidt Interpol-bevelen uitgevaardigd onder beide namen, in overeenstemming met onze identificaties.
Het niet opnemen van de echte namen, evenals het feit dat de acties van de drie aangeklaagden niet worden toegeschreven aan de militaire inlichtingendienst van Rusland, leidt er ook toe dat er geen motief voor de misdaad kan worden vastgesteld. Daarom worden motieven, zoals te voorspellen, niet eens besproken in de beslissing van de aanklager.
Op basis van informatie van de slachtoffers hebben de vervolgingsautoriteiten niet eens een formeel verzoek ingediend bij de Russische autoriteiten met betrekking tot de feitelijke identiteit van de verdachten. Hoewel een reactie van Rusland – in overeenstemming met een recent precedent – waarschijnlijk niet zal resulteren in bruikbare informatie, zal een niet-overtuigende reactie de onderzoeksautoriteiten in Bulgarije in staat stellen alternatieve methoden te gebruiken, waaronder inlichtingen, om de echte identiteit vast te stellen.
In het vervolgingsdocument wordt met name vermeld dat het informatie heeft ontvangen van de Zweedse inlichtingendienst dat een van de aangeklaagde verdachten – “Sergey Fedotov” – begin 2014 een door Zweden afgegeven Schengenvisum voor korte duur ontving op basis van een gezamenlijke aanvraag met “Alexander Petrov ”. De geboortedatum van “Petrov” komt overeen met die van Alexander Mishkin, een van de twee belangrijkste verdachten in de Skripal-poging tot moordzaak – die de Britse autoriteiten officieel zijn toegeschreven aan de GRU. Terwijl Bulgaarse aanklagers wijzen op deze directe link met de Skripal-zaak als bevestiging voor de schuld van “Fedotov”, schrikken ze ervoor terug te gaan met de logische conclusie dat dezelfde groep – GRU – achter de Bulgaarse operatie moet hebben gezeten.
Onze Russische opsporingspartner The Insider heeft de Russische opsporingsautoriteiten aangesproken met de vraag of zij een formeel verzoek om hulp hebben ontvangen bij het vaststellen van de identiteit van de verdachten en hen voor de rechter brengen.
Internationale disfunctie
Hoewel een deel van het gebrek aan vooruitgang bij het onderzoek naar de Gebrev-vergiftigingszaak kan worden toegeschreven aan de schijnbaar schuchtere acties van Bulgaarse openbare aanklagers, lijken andere aspecten te worden veroorzaakt door impasses en inefficiënties in de internationale juridische samenwerking. Een cruciale impasse in dit geval is het ontbreken van een definitieve bepaling van de gebruikte giftige stof.
De schuchtere pogingen van Bulgaarse openbare aanklagers om de expertise van de OPCW in te zetten bij het bepalen van de stof, belandden in een juridische doodlopende weg, aangezien de Bulgaarse autoriteiten aandrongen op de toepassing van het Bulgaarse wetboek van strafvordering op de betrokkenheid van de OPCW, terwijl de organisatie weigerde te voldoen en verwezen naar bestaande regelgeving die een peer-to-peer-benadering (staatspartij) vereist voor interacties met de OPCW. Hoewel vanuit een legalistisch perspectief het standpunt van de OPCW juist lijkt, zou het (mondiale) publieke belang in deze zaak een grotere proactieve betrokkenheid veronderstellen door de enige internationale organisatie die de beschikbare expertise kan benutten om de aard en herkomst te bepalen. van een bijzonder gevaarlijke chemische stof.
De inspanningen van Bulgaarse onderzoekers om hulp te krijgen van Verifin – het OPCW-geaccrediteerde laboratorium in Finland dat in 2015 de eerste analyse van bloedmonsters van Emilian Gebrev uitvoerde – lijken ook te zijn vastgelopen. Hoewel het oorspronkelijke rapport van Verifin een toezegging bevatte dat monsters gedurende vijf jaar zullen worden bewaard en beschikbaar zullen zijn – tot juni 2020 – leverde een officiële vraag uit 2019 van Bulgaarse onderzoekers aan Verifin, gezien door ons, een veel late reactie op dat er geen monsters meer beschikbaar zijn. In de reactie is geen verdere toelichting gegeven. In de tussentijd is de oorspronkelijke bewaartermijn van vijf jaar verstreken, waardoor Bulgaarse onderzoekers geen duidelijke weg vooruit hebben om de exacte gebruikte stof te bepalen. Een persoonlijke poging van Emilian Gebrev om de hulp in te roepen van het Finse laboratorium VERIFIN– voor wiens analyse hij in 2015 had betaald – leverde geen reactie op. Vervolgens vroeg hij de Finse aanklager om hulp om vast te stellen hoe en waarom zijn eigen bloedmonsters – waarvoor hij een verplichting tot opslag voor 5 jaar had gekregen – uit VERIFIN waren verdwenen – ook dit leverde geen resultaten op. In een formeel antwoord dat hij ontving, wijzen Finse aanklagers hem op de Bulgaarse wetshandhaving omdat “het misdrijf op Bulgaars grondgebied is gepleegd”.
Het gebrek aan proactieve internationale samenwerking in deze zaak lijkt systemisch te zijn en heeft gevolgen die veel verder gaan dan de individuele strafrechtelijke procedures in Bulgarije. Het stelt mogelijk ook de waarheidsvindingbelangen van de slachtoffers tegenover ondoorzichtige en mogelijk politieke belangen van staatspartijen. De verdwijnende testmonsters in de zaak van Gebrev trekken parallellen met een andere recente zaak waarin een Russische oppositiefiguur die vermoedelijk het doelwit van Russische veiligheidsdiensten was, zijn testresultaten had achtergehouden en ‘geclassificeerd’ door de FBI, waardoor hij onzeker bleef over wat er echt met hem is gebeurd, en hoe hij kan voorkomen dat het weer gebeurt.
Gezien het toenemende bewijs van staatspartijen zoals Rusland die chemische wapens en zenuwgassen gebruiken voor buitengerechtelijke moorden – zowel in het buitenland als, zoals blijkt uit de zaak-Navalny, thuis – kan er weinig vooruitgang worden verwacht bij het oplossen of voorkomen van misdaad zonder een veel meer gestroomlijnde , technocratisch systeem van internationale juridische samenwerking dat ondoordringbaar is voor politieke belangen.
Bestrijdingsmiddelen als vergif: analyse van de zaak Gebrev 19 februari 2019
In het Nieuws 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.