29 juli 2022 OCCRP, Armando.info, Infolibre en de Miami Herald
Pedro Luis Martin Olivares is een voormalige Venezolaanse inlichtingenchef die in de VS wordt gezocht voor drugshandel. Zijn familie is erin geslaagd om voor miljoenen dollars aan onroerend goed in Spanje te verwerven.
Belangrijkste bevindingen
- De familie van Pedro Luis Martin Olivares, een voormalige inlichtingenofficier en vermeende drugshandelaar die door de VS is gesanctioneerd, heeft luxe appartementen gekocht in Barcelona.
- De appartementen, gelegen in een van de duurste wijken van de stad, hebben een waarde van zo’n 2,5 miljoen euro.
- Ze werden gekocht terwijl Martin in het vizier was van Amerikaanse functionarissen wegens vermeende betrokkenheid bij het Cartel of the Suns, een drugshandelgroep ingebed in het Venezolaanse leger.
Venezolaanse spion en vermeende drugshandelaar gekoppeld aan luxe appartementen in Barcelona
Pedro Luis Martín Olivares is weinig bekend in zijn geboorteland Venezuela, en zijn naam komt ook niet voor op internationale ‘most wanted’-lijsten. Toch loven de Verenigde Staten een beloning van 10 miljoen dollar uit voor zijn arrestatie – meer zelfs dan voor de zonen van de beruchte Mexicaanse kartelbaas Joaquín “El Chapo” Guzmán.
Martin, een hoge inlichtingenofficier onder voormalig president Hugo Chávez, werd in 2015 door een rechtbank in Florida aangeklaagd wegens drugshandel. De VS hebben zijn commerciële belangen bestraft, die variëren van particuliere veiligheidsdiensten tot pluimveehouderij.
Maar ondanks de hoge aanklachten tegen Martin, 55, en de officiële macht die hij onder Chávez uitoefende, is hij erin geslaagd zich door de jaren heen laag te houden, ook al heeft zijn familie aanzienlijke activa in het buitenland opgebouwd.
Nu heeft OCCRP, in samenwerking met Armando.info, Infolibre en de Miami Herald, een deel van Martin’s fortuin getraceerd naar Barcelona, waar zijn familieleden luxe appartementen hebben gekocht in een van de duurste wijken van de stad. De eigendommen zijn onbekend bij Spaanse onderzoekers die de bezittingen van Martin in het land hebben onderzocht.
Op basis van gerechtelijke documenten, onderzoeksdossiers, bedrijfs- en eigendomsgegevens en interviews ontdekten verslaggevers ook nieuwe details over het leven van de voormalige inlichtingenfunctionaris, waaronder het feit dat hij ook een Spaanse identiteitskaart had gekregen.
Ivan Simonovis, een voormalig politiecommissaris en rechercheur in Venezuela, vertelde OCCRP dat Martin in de loop der jaren “veel macht had en veel mensen schade toebracht”, hoewel zijn invloed meer recentelijk was afgenomen.
Van de zes mensen die in Venezuela over Martin werden geïnterviewd, waaronder twee voormalige Venezolaanse militaire officieren die onder Chávez werkten en een politieagent, stemde alleen Simonovis ermee in om met zijn naam te worden geciteerd. De anderen vroegen om anoniem te blijven uit angst dat openlijk spreken over Martin zou leiden tot vergelding.
Martin reageerde niet op verzoeken om commentaar.
Een schaduwrijk verleden
Buiten het feit dat Martin in 1967 in Caracas werd geboren, is er weinig openbaar verslag van zijn vroege jaren. Hij heeft zichzelf beschreven als advocaat en econoom, maar verslaggevers konden geen gegevens vinden dat hij die onderwerpen in Venezuela had gestudeerd.
Volgens Simonovis, die jarenlang als politie-onderzoeker werkte voordat hij een politieke gevangene werd onder Chávez en vervolgens naar de Verenigde Staten vluchtte, raakte Martin in de jaren negentig betrokken bij drugshandel en witwassen.
Later begon hij samen te werken met de autoriteiten om het risico van vervolging te vermijden, en hielp hij bij het opzetten van verschillende “gecontroleerde leveringen” – drugsverkopen die werden uitgevoerd met medeweten van wetshandhavers om andere mensenhandelaars te pakken te krijgen.
“Hij had het water in zijn nek, maar hij kon nog steeds ademen”, zei Simonovis.
Nadat Chávez in 1999 president werd, werd Martin benoemd tot lid van het anti-drugsbureau van Caracas, blijkbaar gebruikmakend van banden die hij had opgebouwd bij de politie, zei Simonovis. In 2002 werd Martin directeur financiële inlichtingen bij de Venezolaanse geheime diensten – de Algemene Sectorale Directie van Inlichtingen- en Preventiediensten, bekend als de DISIP.
Simonovis, ondersteund door twee bronnen die Martin kenden, zei dat hij toen een “parallel kantoor” begon te runnen vanuit Centro Lido, een luxe winkelcentrum en kantoorruimte in Caracas, terwijl hij een senior inlichtingenofficier was. Hij en zijn mensen gebruikten informanten en telefoontaps om compromitterende informatie over rijke of machtige figuren te verkrijgen, en eisten vervolgens geld om de intimidatie te stoppen, zeiden ze.
Een Venezolaan die jaren in de gevangenis heeft doorgebracht, zei dat Martin ook de gevangenis bezocht en ‘gunsten’ aanbood, zoals toegang tot het dak, computers of cursussen voor afstandsonderwijs, in ruil voor betalingen.
Simonovis zei dat Martins macht op een gegeven moment zo was gegroeid dat hij figuren binnen de machtsstructuur van Chávez begon te chanteren. ‘Dat was de druppel die de emmer deed overlopen’, zei hij.
‘Je verlaat nooit intelligentie’
Martin verliet de DISIP in 2004, maar beweerde een connectie met de inlichtingengemeenschap te onderhouden. In een zeldzaam interview met de Spaanse website van het pan-Arabische tv-netwerk Al-Mayadeen in oktober 2020 – gepubliceerd zes dagen nadat de Amerikaanse beloning voor hem was aangekondigd – zei hij dat hij nog steeds “informatie behandelt” ondanks het formele vertrek van het bureau.
“Je verlaat nooit inlichtingen, je blijft altijd informatie krijgen”, zei hij.
Simonovis en de rijke ondernemer zeiden dat Martin zijn “parallelle kantoor” vanuit Centro Lido bleef beheren, waar hij nu ook een commercieel imperium begon te leiden: van 2004 tot 2007 richtte Martin minstens vijf bedrijven op, voornamelijk op het gebied van particuliere beveiliging , hoewel hij ook een pluimveebedrijf opende.
Uit details van de activiteiten van deze bedrijven blijkt dat Martin goede contacten bleef houden, zelfs nadat hij zijn officiële functie had verlaten.
Bedrijfsgegevens tonen aan dat zijn particuliere beveiligingsbedrijf, Grupo Control 2004, contracten binnenhaalde van grote staatsinstellingen, waaronder de staatsbank Bicentenario, de luchthaven van Maracaibo en Minerven, een groot mijnbouwbedrijf.
Een ander van zijn bedrijven, PLM Consultores, leverde “adviesdiensten in institutionele betrekkingen” aan 11 bedrijven die banden hadden met Omar Farías , een zakenman die in Venezuela bekend staat als de “Verzekeringstsaar” omdat hij grote verzekeringscontracten van openbare instellingen binnenhaalde, waardoor hij een fortuin onder Chávez.
🔗De PDVSA-verbinding
Een van de bedrijven van Pedro Luis Martin Olivares leverde “adviesdiensten” aan bedrijven die banden hadden met Omar Farias, die betrokken was bij verschillende corruptieschandalen.
In één geval werden honderden miljoenen dollars geplunderd van het staatsoliebedrijf PDVSA en witgewassen in Banca Privada d’Andorra , een bank in het kleine Europese landje Andorra.
Martin werkte ook samen met twee bedrijven die naar verluidt betrokken waren bij het witwasproces in Andorra: ISB Sociedad De Corretaje De Reaseguros CA, een verzekeringsmakelaardij, die volgens het onderzoek $ 330 miljoen via verzekeringscontracten met openbare entiteiten tegen hoge prijzen heeft doorgesluisd; en Vida y Patrimonio Corretaje De Seguros, CA, een andere verzekeringsmakelaar, die volgens Andorrese aanklagers $ 77 miljoen ontving van een PDVSA-dochteronderneming.
Farias reageerde niet op berichten van journalisten die om commentaar vroegen.
In 2010 dook Martin op in een geheime kabel van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, gepubliceerd door Wikileaks, waarin een vermeend complot van de Venezolaanse inlichtingendienst werd beschreven om de Panamese president Ricardo Martinelli te vermoorden. Het telegram gaf geen enkele reden waarom de Venezolaanse regering een dergelijke moord zou willen plegen, maar het bracht Martin wel in verband met het Chávez-regime –– zes jaar nadat hij zijn post bij de inlichtingendienst had verlaten.
“Hoewel er geen bewijs van een complot werd gevonden, vond het wetshandhavingsteam significante denigrerende informatie over Pedro Ruiz [sic] Martin Olivares”, zei de kabel, die hem beschreef als een “ernstig slechte acteur”.
Rond dezelfde tijd zou een gezamenlijke anti-narcotica-operatie van de autoriteiten in de VS en de Britse Maagdeneilanden grote gevolgen hebben voor Martin.
In 2010 arresteerde de politie drie mannen die in een boot zaten te wachten om een pakket op te halen dat was gedropt door een vliegtuig dat vanuit Venezuela in de wateren van de Britse Maagdeneilanden vloog. Binnen vonden ze meer dan 261 kilo cocaïne.
Autoriteiten koppelden de zending aan de Colombiaanse drugshandelaar Roberto Mendez Hurtado, ook bekend als “Pluma Blanca”, van het Norte del Valle-kartel. In 2013 leverde Colombia Mendez uit aan de VS, waar hij werd beschuldigd van het organiseren van cocaïnetransporten vanuit Venezuela naar Midden-Amerika en het Caribisch gebied. Hij werd schuldig bevonden en veroordeeld tot 19 jaar gevangenisstraf, voordat hij in januari van dit jaar werd vrijgelaten.
Volgens de Amerikaanse autoriteiten stond Martín op de loonlijst van Mendez en zou hij vanuit zijn positie in de DISIP helpen bij het coördineren van cocaïnetransporten en het uitdelen van steekpenningen aan Venezolaanse functionarissen. Hij zou er ook voor hebben gezorgd dat de radar was uitgeschakeld om vliegtuigen geladen met cocaïne door het Venezolaanse luchtruim te laten gaan.
Amerikaanse aanklagers beweerden ook dat Martin, samen met Hugo “El Pollo” Carvajal, een voormalige Venezolaanse militaire inlichtingenchef, deel uitmaakte van het “Cartel of the Suns”, een cel voor drugshandel die is ingebed in het leger van het land. Na twee jaar op de vlucht werd Carvajal in 2021 in Spanje gevangengenomen en wacht hij op uitlevering aan de VS
Martin zelf werd in 2015 door een federale grand jury in Miami aangeklaagd voor drugshandel. Drie jaar later bekrachtigde het Amerikaanse Office of Foreign Assets Control (OFAC) zijn bedrijven en zei dat Martin “zijn regeringspositie had uitgebuit en steekpenningen had aangenomen van drugshandelaren die actief zijn in Venezuela en Colombia als onderdeel van een breder plan om het verkeer van verdovende middelen te vergemakkelijken. van en door het Venezolaanse luchtruim.”
In 2018 noemde OFAC Martin ook in zijn sancties tegen Diosdado Cabello, een van de machtigste politici van Venezuela en een vermeende leider van het Cartel of the Suns , en beweerde dat de twee “samenwerkten om illegaal geld naar Panama, de Dominicaanse Republiek en de Bahama’s te verplaatsen. eind 2016.”
OCCRP heeft vernomen dat Spaanse veiligheidsfunctionarissen Martin in 2014 ook begonnen te onderzoeken nadat hij onder hun aandacht kwam vanwege zijn verleden bij de geheime dienst van Chávez en de beschuldigingen dat hij betrokken was bij het kartel van de zonnen. Ze noemden hem ‘Platanote’ of ‘The Big Plantain’ en begonnen zijn bezittingen in Spanje te onderzoeken.
Op de Gouden Mijl
Ondanks dat ze in het vizier waren van zowel Amerikaanse als Spaanse wetshandhavingsinstanties, konden Martin’s familieleden in 2013 schijnbaar onopgemerkt twee waardevolle appartementen in Barcelona verwerven.
Deze eigendommen, beide onbekend bij de Spaanse autoriteiten, zijn samen ongeveer 2,5 miljoen euro waard, volgens een taxatiedienst van onroerend goed van BBVA, een grote Spaanse bank. Beide zijn gevestigd in een voormalig bankgebouw uit de jaren 50 in de ‘Golden Mile’ van de stad, een strook luxe onroerend goed in het stadscentrum.
Ze zijn eigendom van Urdanbest SL, een Spaans bedrijf waarin de vrouw van Martín, Alejandra Besteiro, zijn zoon Pedro Luis Martín Besteiro, en zijn stiefzoon Orlando Urdaneta Besteiro als directeuren optreden. (Geen van hen reageerde op verzoeken om commentaar.)
Urdanbest somt zijn bedrijfsadres op in een luxueus kantoor in een van de duurste buurten van Madrid.
Het kantoor wordt gedomineerd door een groot schilderij en wordt gedeeld met Balclutha SL, een bedrijf dat banden heeft met een Venezolaanse zakenman, Luis Alberto Benshimol Chonchol – een financier die bekend staat om zijn financiering van hedendaagse kunst en om zijn banden met de controversiële parallelle markt waardoor investeerders de verschil tussen de officiële wisselkoersen en de wisselkoersen op de zwarte markt in de vroege jaren 2000.
Benshimol reageerde niet op een verzoek om commentaar.
Martin is ook eigenaar van een ander appartement in Barcelona, gekocht in 2003. Het appartement op de vierde verdieping heeft momenteel een waarde van ongeveer 200.000 euro en bevindt zich in een volksbuurt.
Toen verslaggevers in juni op bezoek kwamen, ontdekten ze dat er geen naam op de brievenbus stond, hoewel een buurman zei dat ze vaak ‘beweging in de luiken’ konden zien, wat aangeeft dat het bezet was.
‘Zorgen voor zaken’
In zijn interview met Al-Mayadeen verwierp Martin de aanklachten tegen hem en zei dat Mendez valse informatie aanbood om zijn eigen straf te verminderen.
De Amerikaanse autoriteiten ‘zetten mensen in de gevangenis die u niet eens kennen’, zei hij. “Ze vertellen hen dat ze tegen je moeten getuigen om hun veroordelingen te verminderen.” Hij zei dat de OFAC-sancties slechts een manier waren om hem te “chanteren en onder druk te zetten” om zich tegen hoge regeringsfunctionarissen van Chávez te keren.
In 2018 lanceerde hij volgens de Miami New Times zelfs een rechtszaak wegens laster bij een rechtbank in Florida tegen Mendez en een andere informant .
“[T] twee mensen die vreemden voor hem zijn, zeggen allerlei opruiende dingen”, zei zijn advocaat destijds. Volgens transcripties van de Amerikaanse rechtbank gaf Martin zichzelf aan bij de Venezolaanse autoriteiten nadat een “rode kennisgeving” van Interpol tegen hem was uitgevaardigd, een feit dat zijn advocaat in de Verenigde Staten gebruikte om te argumenteren dat hij niet als voortvluchtig kon worden beschouwd.
Amerikaanse aanklagers verwierpen dit argument en beweerden dat Martin zichzelf had aangegeven omdat hij wist dat Venezuela hem niet naar de VS zou sturen
“We weten heel goed dat er een grondwettelijk verbod is in Venezuela om zijn eigen burgers uit te leveren”, zei Adam Fels, destijds assistent-advocaat van de VS.
Fels merkte tijdens een rechtszitting op dat Martin veel had gereisd voor zijn aanklacht, maar na 2015 stopte met het verlaten van Venezuela, vermoedelijk om arrestatie te voorkomen.
“Er zijn enorme hoeveelheden reizen op basis van zijn eigen paspoort voordat hij werd aangeklaagd,” zei Fels. “Dit is een persoon die paspoortboekjes heeft gevuld. En dan, zie je, zodra hij wordt aangeklaagd en erachter komt, droogt al het reizen op.”
Vandaag de dag is Martin nog steeds terug in Venezuela en werkt hij vanuit dezelfde kantoren in het Centro Lido, aldus Simonovis.
‘Hij doet nog steeds zaken in Caracas’, zei hij.
Onderzoek naar dit verhaal werd geleverd door OCCRP ID. Fact-checking werd verzorgd door de OCCRP Fact-Checking Desk.
In het Nieuws 