Google Joris Demmink ::: bevindingen binnen een avond

13 oktober 2020 Stop Seksueel Geweld en Seksueel Misbruik

Een aantal van jullie heeft vast wel eens deze graffiti zien staan op elektriciteitskastje of muur. Het leek me wel eens een goed idee om dit advies op te volgen en trok er een avond voor uit. Het resultaat van mijn mini-speurtocht lees je in dit blog. Ik heb de berichten geprobeerd min of meer in chronologische volgorde te plaatsen. Ik denk dat er nog meer te vinden is dus dit is geen compleet overzicht.

Google Joris Demmink ::: bevindingen binnen een avond

Demmink wordt onder meer verdacht van het misbruiken van twee Turkse jongens op een seksfeest in Turkije in 1996. De jongens waren 13/14 jaar. Ze vertelden over het misbruik aan oud rechercheur Klaas Langendoen. Hij sprak uitvoerig met de jongens. Ook toonde hij de jongens een reeks foto’s van mogelijke daders. De jongens haalden zo de foto van Demmink er zo tussenuit. Dit misbruik is in 2013 aanleiding tot een officieel onderzoek naar Joris Demmink.

In april 1998 besteedde de actualiteitenrubriek Netwerk twee uitzendingen aan een pedoseksuelennetwerk. Dit pedoseksuelennetwerk zou bestaan uit een groep criminelen die jonge kinderen uit Oost-Europa smokkelde om ze in het Westen in te zetten in de seksindustrie. In de uitzending van Netwerk waren onder andere telefoontaps te horen, gemaakt tijdens de zogenoemde Rolodex-zaak. In de taps is te horen hoe een topambtenaar kinderen bestelt voor het weekend. Deze ambtenaar werd in de taps Joris genoemd.

De Gaykrant en de Panorama beschuldigden Demmink van misbruik van minderjarigen. De topambtenaar werd vaak genoemd bij ontuchtzaken met jongeren in het Eindhovense Anne-Frank plantsoen. Henk Krol meldde als hoofdredacteur van de Gay Krant deze verdenkingen in 2003. Volgens de toenmalige Minister van Justitie Piet-Hein Donner betrof het leugens. “Er is geen spoor van rook, laat staan vuur”, aldus Donner. Hier een bericht van omroep Brabant erover.

In 1997 wordt de naam van Demmink genoemd in een groot onderzoek naar misbruik van minderjarige jongens: de Rolodex zaak. Het betreft een onderzoek naar hooggeplaatste mensen die binnen een netwerk minderjarige jongens seksueel misbruikten. twee oud rechercheurs legden in 2014 verklaringen af in deze zaak: een was de leider destijds van het onderzoek, de ander behoorde bij het Criminele Inlichtingen eenheid (Leen de Koter). Voormalig hoofdofficieren van justitie Jan Wolter Wabeke, Henk Wooldrik en Hans Holthuis, alsmede topambtenaar Joris Demmink van het ministerie van Justitie lagen volgens de Koter in het vizier bij CIE als verdachten van ontucht met minderjarige jongens. Toenmalig minister van justitie Opstelten ontkende ook ná de verklaring onder ede van oud rechercheur de Koter stellig dat de naam Demmink in het gesaboteerde onderzoek voorkwam. Beide rechercheurs verklaarden onder ede dat het onderzoek van hogerhand (vanuit het openbaar ministerie) gesaboteerd is. Toenmalig chef van de KLPD, Joop de Wijs had gelekt waardoor verdachten op de hoogte waren van het onderzoek. De leider van het onderzoek bij het Openbaar ministerie (en dus ook degene die saboteerde) destijds was Fred Teeven. Ook aan het woord tijdens de verhoren was voormalig gevangenisdirecteur Jacques van Huet. Hij verklaarde dat een stafmedewerkster van justitie vertelde tijdens een dienstreis in 1992 aan collega’s hoe zij voor oud-topambtenaar Joris Demmink ‘jonge jongens moest regelen.’ Hij verklaarde ook onder ede dat Demmink de Pinocchio Bar in Praag bezocht. De bar is officieel een homobar, maar stond bekend als een plek waar je seksuele handelingen kon kopen van minderjarige jongens. Het onderzoek werd begin 1998 uiteindelijk zonder resultaat stopgezet. Verder gaan had geen zin vanwege de eerdergenoemde sabotage.

Tjeerd Postma verklaard in het tv programma KRO Brandpunt dat hij als oud manager justitie een klacht kreeg van een van de chauffeurs van Demmink die vond dat hij nog erger dan en hond behandeld voelde door Demmink. Een andere chauffeur vertelde dat hij een jonge man moest oppikken die vervolgens seksuele handelingen moest uitvoeren bij Demmink op zijn achterbank. De aivd hoorde onder andere Postma bij een onderzoek wat ze uitvoerden om te kijken of Demmink geschikt is als secretaris generaal bij Justitie. Er is blijkbaar niks met het onderzoek gedaan want Demmink is gewoon benoemd.

In een uitzending van Een op een van 30-01-2014 interviewt Eva Jinek Henk Krol over de eerdergenoemde publicatie van Krol in de Gay-krant in 2003 “Er waren zóveel mensen die die verhalen konden bevestigen. Niet de eerste de beste. Bewijs krijg je nooit. Als je het hebt over misbruik van kinderen: daar is nooit een derde bij.” Eva: “Bent u bang voor de reactie van Demmink?” Krol: “Ik niet, mensen in mijn omgeving wel”

Eind 2014 eiste Demmink rectificatie en een schadevergoeding van het AD, omdat hij onterecht schade zou hebben ondervonden door berichtgeving van de krant. In het artikel in oktober 2012 stelden meerdere ooggetuigen dat de toenmalig Defensieambtenaar begin jaren ’80 contact had met een beruchte Haagse “jongens-pooier”. De rechtbank stelde dat het AD wél zorgvuldig is geweest in haar publicatie. 6529,50 euro die Demmink moest betalen in het proces dat hij had aangespannen tegen het A.D.

In 2015 werd bekend dat het ministerie van Justitie in 2013 en 2014 bijna 120.000 euro heeft bijgedragen aan de verdediging van de voormalige eigen topman Joris Demmink, waaronder de 6529,50 voor de rechtszaak van Demmink tegen het A.D.

In 2007 kwam Demmink opnieuw in opspraak onder andere vanwege vermeende pedofiele contacten. Hüseyin Baybasin, een naar eigen zeggen onterecht tot levenslang veroordeelde Koerdische zakenman/drugshandelaar, deed aangifte tegen Demmink wegens pedofilie, wederrechtelijke vrijheidsberoving en deelname aan een criminele organisatie.Een week nadat Baybasin in april 2007 aangifte deed tegen Demmink, bezocht Demmink de gevangenis waar Baybasin verbleef. Volgens de Koerd deed Demmink dit om hem te intimideren, volgens Demmink was er sprake van een regulier werkbezoek.

in 2018 komt de VPRO met een uitzending over Lisa die doet aangifte van seksueel misbruik door haar vader en andere mannen in de Nieuwe Scheveningse Bosjes en in een café in Den Haag. In de uitzending van Argos wordt de naam Demmink overigens niet genoemd. Maar het is al snel duidelijk dat het om hem gaat. Zo is ook te lezen in dit artikel van het AD dat ook dieper ingaat op de verhouding tussen Demmink en rechter Jan Wolter Wabeke. Wabeke werd overigens ook beschuldigd van misbruik in de eerdergenoemde Rolodex zaak en juist hij moest beoordelen of de zaak van Lisa verder onderzocht moest worden. Het onderzoek wordt zonder goede reden stop gezet. Ook wordt in deze uitzending de dubieuze rol van de Landelijk Expertisecentrum Bijzondere Zedenzaken (LEBZ) van de politie besproken.

In een podcast van 9 oktober 2020 is Yves Gijrath in gesprek met Erik de Vlieger over een uitzending van Opvliegers waar Erik CDA’er Pieter Omtzigt te gast had. Omzigt verteld aan Erik waarom hij stopte met zijn kamervragen over de seksueel misbruik geruchten rond Joris Demmink. Ik denk overigens niet dat Rutte of Buma zich schuldig maken aan misbruik van minderjarigen. Althans daar zijn geen signalen van te vinden. Wel probeerde Rutte deze beerput gesloten te houden. Ik denk dat hij bang was voor de gevolgen als dingen uitkomen.

Conclusie
Ik ben verbijsterd hoeveel aanwijzingen er te vinden zijn met mijn kleine avondje googlen. Het beeld wat ik krijg is dat Demmink beschermd wordt door krachten binnen het Justitiële apparaat in Nederland. En dat er wel héél véél verklaringen over hem zijn die wijzen naar hem als dader van seksueel geweld, waaronder een aantal onder ede, zodat de kans dat hij zich nooit schuldig zou hebben gemaakt aan misbruik van minderjarige jongens bijzonder klein is.

Mensen vragen altijd om bewijs. En dat is logisch, want je wil het niet op je geweten hebben dat je iemand ten onrechte beschuldigd. Maar seksueel geweld speelt zich bijna altijd af in een setting, op een plek, waar er geen getuigen zijn. En dan krijg je woord tegen woord.

Verder hebben mensen vertrouwen in het Nederlandse rechtssysteem. Helaas is dit niet altijd terecht. Blijkt.

Joris Demmink heeft zich schuldig gemaakt aan zeden delicten is mijn stellige overtuiging. En nee, direct bewijs lijkt er niet te zijn. In de zin van bijvoorbeeld een video opname van het seksuele geweld. Maar wel een stroom aan verklaringen die die kant op wijzen. Daarbij is onderzoek naar het misbruik waar hij van beschuldigd wordt aantoonbaar tegengewerkt. Waarom zouden al die mensen hun nek uitsteken en willens en wetens liegen om iemand ten onrechte van misbruik te beschuldigen?

Obed
13-10-2020

3 april 2021 In het Nieuws

Pieter Omtzigt was te gast bij De Vliegers NPO Radio 1-programma ‘Opvliegers op 1’.

Pieter Omtzigt vertrouwde Erik de Vlieger én zijn co-presentator Sven Hazelhekke na de uitzending toe dat Mark Rutte er hoogstpersoonlijk voor had gezorgd dat je van het Demmink-dossier werd afgehaald.

Joris Demmink is een prominente VVD’er. Joris Demmink was tot 1 november 2012 secretaris-generaal van het Ministerie van Justitie. Joris Demmink heeft zich nooit voor de rechter hoeven verantwoorden voor de vermeende verkrachting van twee Turkse jongens in de jaren ’90. Recep Tayyip Erdoğan was burgemeester van Istanbul toen Joris Demmink daar op 20/7/1996 werd gearresteerd ivm misbruik van een minderjarig jongetje. 

Rutte en De Jonge zitten niet te wachten op vragen over Demmink: ‘Kun je die gast even weghalen?’

22 december 2020 ninefornews

Ondernemer Erik de Vlieger onthulde begin oktober in podcast The GYGS dat premier Rutte had bepaald dat Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt geen Kamervragen meer mocht stellen over Joris Demmink. Omtzigt beet zich jarenlang vast in het dossier over de van pedofilie verdachte oud-topambtenaar.

Rutte en De Jonge zitten niet te wachten op vragen over Demmink: ‘Kun je die gast even weghalen?’

“Ik ben gestopt toen Sybrand Buma bij mij woest in de werkkamer kwam, want hij had van Rutte de opdracht gekregen dat ik moest stoppen met Kamervragen over Demmink,” zou Omtzigt gezegd hebben.

De Vlieger lichtte toe: “Wat ik eigenlijk zeg, is dat Rutte bij Buma de kamer is ingegaan, en Pieter Omtzigt in het partijbelang, het coalitiebelang of wat voor belang dan ook gesommeerd heeft om geen Kamervragen meer te stellen over Demmink.”

Het dossier Demmink moest in de doofpot

Afgelopen week publiceerde journalist Eric van de Beek een artikel hierover, getiteld ‘Seksschandaal Nederland: parlementariër de mond gesnoerd’. Hij schrijft onder meer dat Omtzigt in 2014 in gesprek was getreden met oud-justitiedirecteuren. “Bij ons laatste bezoek in één van de spreekkamers van het gebouw van de Tweede Kamer dook hij, tijdens ons gesprek, plotseling met stoel en al weg achter een pilaar in die kamer, weg uit het zicht van de gang,” zei oud-gevangenisdirecteur Jos Poelmann. “Daar liep Buma. Omtzigt legde uit dat hij niet meer met ons gezien wilde worden omdat hij dan ‘enorm gesodemieter’ – zijn woorden – zou krijgen met Buma, die niet wilde dat hij zich met de zaak Demmink zou inlaten. Volgens Omtzigt kwam deze ‘missive van boven’.”

“Het dossier Demmink moest in de doofpot,” aldus Poelmann. “Omdat de politieke en ambtelijke elite geen zin had in gedonder. Demmink genoot veel bescherming.”

Daar kan ik niks over zeggen

Ook JDTV zag dit verhaal voor de tweede keer opduiken en besloot minister Hugo de Jonge (CDA) en premier Rutte aan de tand te voelen. Op de vraag of Pieter Omtzigt door Rutte is gedwongen het Demmink-onderzoek te staken, gaf De Jonge geen antwoord. Wel richtte hij zich tot één van zijn bodyguards: “Kun je die gast even weghalen?” De interviewer vroeg vervolgens: “Pardon, moet ik weg?” Waarop De Jonge hem toebeet: “Ja.”

JDTV trok ook premier Rutte even aan zijn jasje. “Liegt meneer Omtzigt als hij zegt dat hij gedwongen is zijn Demmink-onderzoek te staken?” Het antwoord van Rutte kwam niet bepaald als een donderslag bij heldere hemel: “Daar weet ik niks van, sorry. Daar kan ik niks over zeggen. Zegt me helemaal niks.”

3 april 2021 In het Nieuws

Pieter Omtzigt was te gast bij De Vliegers NPO Radio 1-programma ‘Opvliegers op 1’.

Pieter Omtzigt vertrouwde Erik de Vlieger én zijn co-presentator Sven Hazelhekke na de uitzending toe dat Mark Rutte er hoogstpersoonlijk voor had gezorgd dat je van het Demmink-dossier werd afgehaald.

Joris Demmink is een prominente VVD’er. Joris Demmink was tot 1 november 2012 secretaris-generaal van het Ministerie van Justitie. Joris Demmink heeft zich nooit voor de rechter hoeven verantwoorden voor de vermeende verkrachting van twee Turkse jongens in de jaren ’90. Recep Tayyip Erdoğan was burgemeester van Istanbul toen Joris Demmink daar op 20/7/1996 werd gearresteerd ivm misbruik van een minderjarig jongetje. 

‘Rutte gaf opdracht te stoppen met dossier Demmink’

11 oktober 2020 ninefornews

Kamerlid Pieter Omtzigt (CDA) beet zich jaren vast in het dossier rond oud-topambtenaar van Justitie Joris Demmink. Daar kwam in 2013 opeens een einde aan. Hoe kon dat? Dat onthulde Erik de Vlieger in de podcast van Yves Gijrath.

‘Rutte gaf opdracht te stoppen met dossier Demmink’

De Vlieger presenteerde enige tijd een populair radioprogramma op NPO Radio 1. Hij wilde Omtzigt interviewen, aangezien hij allerlei Kamervragen stelde over de van pedofilie verdachte Demmink. Daar stemde het Kamerlid in eerste instantie mee in, maar vlak voor de uitzending zei hij opeens dat hij het niet over Demmink wilde hebben.

Na de bewuste uitzending vroeg De Vliegers sidekick aan Omtzigt waarom hij niet over de oud-topambtenaar kon praten. “Ik ben gestopt toen Sybrand Buma bij mij woest in de werkkamer kwam, want hij had van Rutte de opdracht gekregen dat ik moest stoppen met Kamervragen over Demmink.”

Omtzigt lichtte toe dat hij het dossier vervolgens heeft overgedragen aan Louis Bontes.

Het punt is dat er krachten werken. En die krachten, daar is niet van te winnen

“Wat ik eigenlijk zeg, is dat Rutte bij Buma de kamer is ingegaan, en Pieter Omtzigt in het partijbelang, het coalitiebelang of wat voor belang dan ook gesommeerd heeft om geen Kamervragen meer te stellen over Demmink,” aldus De Vlieger.

Omtzigt zei dat hij dit ooit openbaar zou gaan maken, maar inmiddels zijn we 7 jaar verder.

De Vlieger: “Het punt is dat er krachten werken. En die krachten, daar is niet van te winnen. Ik heb gewonnen, want ik ben vrijgesproken van een taakstraf die ze wilden eisen, maar ik was bijna al m’n bedrijven kwijt en 80 miljoen aan vermogen.”

Beluister het fragment hieronder terug:

3 april 2021 In het Nieuws

Pieter Omtzigt was te gast bij De Vliegers NPO Radio 1-programma ‘Opvliegers op 1’.

Pieter Omtzigt vertrouwde Erik de Vlieger én zijn co-presentator Sven Hazelhekke na de uitzending toe dat Mark Rutte er hoogstpersoonlijk voor had gezorgd dat je van het Demmink-dossier werd afgehaald.

Joris Demmink is een prominente VVD’er. Joris Demmink was tot 1 november 2012 secretaris-generaal van het Ministerie van Justitie. Joris Demmink heeft zich nooit voor de rechter hoeven verantwoorden voor de vermeende verkrachting van twee Turkse jongens in de jaren ’90. Recep Tayyip Erdoğan was burgemeester van Istanbul toen Joris Demmink daar op 20/7/1996 werd gearresteerd ivm misbruik van een minderjarig jongetje. 

Hoe we een aanval op onze democratie kunnen voorkomen (voordat het te laat is)

8 maart 2021 Loeke de Waal NPO3.nl Brandpuntplus

Hoewel de avondklokrellen in Nederland en de aanval op het Capitool in Amerika twee losstaande gebeurtenissen lijken, zijn ze fundamenteel geworteld in hetzelfde: wantrouwen in instituties. Hoe voorkomen we een gelijksoortige escalatie?

 

Hoe we een aanval op onze democratie kunnen voorkomen (voordat het te laat is)

Een politieke situatie escaleert niet plotseling, dat gebeurt geleidelijk. Wanneer je een kikker in een pan met kokend water legt, springt-ie er uit. Het is te heet om te overleven. Maar als je het dier in een pan met koud water doet en het water langzaam aan de kook brengt, blijft die zitten. Uiteindelijk gaat de kikker dood, omdat het gevaar te lang niet waarneembaar was. In de Verenigde Staten bereikte het water een kookpunt op 6 januari 2021 in het Capitool in D.C.. 

Ook Nederland zit in steeds heter wordend water. De vraag is of de bestorming van het Capitool een voorbode is voor een soortgelijke escalatie die leidt tot actie op, bijvoorbeeld, het Binnenhof na onze eigen verkiezingen op 17 maart. Dat er genoeg voedingsbodem is, lijkt met de bereidheid met potten en pannen te demonstreren op het Binnenhof tijdens Rutte’s toespraak in december 2020 en de rellen rondom de avondklok aannemelijk. 

Hoewel de avondklokrellen in Nederland en een aanval op een groot democratisch instituut in Amerika twee losstaande gebeurtenissen lijken, zijn ze fundamenteel geworteld in hetzelfde: wantrouwen in instituties. “Daarmee bedoelen we zowel de politieke instituties, en daarmee de democratie, als de rechterlijke macht, de pers en de wetenschap”, vertelt professor Leo Lucassen, directeur van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis. 

Eind januari 2021 schreef hij een column in NRC Handelsblad waarin hij onder andere waarschuwde voor de ondermijning van het democratisch stelsel door de retoriek van lijsttrekkers Thierry Baudet (FvD) en Geert Wilders (PVV). “Er is een vergelijkbaar klimaat in de VS en Nederland waarin dit zich afspeelt”, licht hij aan de telefoon toe. “Met name radicaal rechts voedt de erosie van instituties en het wantrouwen erin, via sociale media en andere kanalen, met de bijbehorende complottheorieën.”

Een giftige cocktail

Een ‘tamelijk giftige cocktail’ waarin wordt geroerd, zoals Lucassen het beschrijft. Maar hoe werd die gemixt? Volgens Lucassen heeft dat verschillende oorzaken die elkaar wederzijds beïnvloeden. “Als je naar West-Europa en Noord-Amerika kijkt, is er een deel van de bevolking dat de politiek en de overheid wantrouwt of zelfs afwijst, omdat het sociale contract tussen burger en overheid in hun ogen deels eenzijdig is verbroken. Daarbij gaat het in Europa vooral om het versoberen van de verzorgingsstaat, het flexibiliseren van de arbeidsmarkt en het geïnstitutionaliseerde wantrouwen in de burger, zoals we bij de toeslagenaffaire zien. Het neoliberale beleid dat veel aan de markt wil overlaten en de burger als klant ziet, heeft daar veel aan bijgedragen en het sociale vangnet uitgehold.”

Maar dat is maar één deel. Want we weten dat de aanhang van Donald Trump in Amerika en in Nederland bijvoorbeeld Thierry Baudet en Forum voor Democratie niet alleen uit lager opgeleide of arme kiezers bestaat. Er vlogen tenslotte verschillende mensen met hun privéjet naar Washington D.C. in januari. “Dus ook de middenklasse en hoger hangen deze partijen aan. Daar zien we een ander mechanisme optreden, één dat onderdeel is van een racistische tendens. Namelijk dat men eigenlijk niet bereid is minderheden en migranten als volwaardige burgers, en daarmee diversiteit, te accepteren”, vertelt Lucassen. 

“Identiteitspolitiek”, zegt Nugah Shrestha daarover, die het Instagramaccount @politieke_jongeren oprichtte om jongeren te informeren over de politiek. Het account heeft inmiddels bijna zestigduizend volgers. “Dat was de laatste twee verkiezingen ook zichtbaar in Amerika. Mensen stemden voor een politicus en een beleid dat eigenlijk hun eigen vooruitgang in de weg stond, omdat ze liever op iemand stemmen die hun sociale identiteit waarborgt. In Nederland lijken bijvoorbeeld minder betaalbare huisvesting, duurdere zorg, hogere leefkosten en verminderd toekomstperspectief voor jongeren ook een minder belangrijke rol te spelen bij het stemmen.”

Wat je aandacht geeft, groeit

“En”, vult Devika Partiman, oprichter van de stichting Stem op een Vrouw, later aan, “we moeten de normalisering van radicale standpunten niet vergeten.” Dat punt halen ook Lucassen en Shrestha aan, maar Partiman dicht het specifiek toe aan de verkiezing van Trump in 2016. “Kort daarna zag ik grote kranten redactioneel commentaar plaatsen dat ze die verkiezing niet aan hadden zien komen en ze dus hun lezers en het Amerikaanse volk wellicht niet zo goed kenden als gedacht. Ze kondigden aan namens de journalistiek het volk beter te proberen te begrijpen en vertegenwoordigen. Hoewel ik op dat moment goed begreep wat ze wilden bereiken, heeft die aanpak er nu denk ik toegeleid dat extreemrechts een veel groter podium heeft gekregen.”

“We denken dat we in touch moeten blijven met iedereen. Maar wat je aandacht geeft, groeit. De meest radicale opmerkingen zijn we daardoor minder radicaal gaan vinden.”

Opiniemakers die het democratisch stelsel wilden eroderen en de journalistiek en rechtsstaat aantasten, werden gehoord. “En dat zie je in Nederland ook steeds meer”, legt ze uit. “We denken dat we in touch moeten blijven met iedereen. Maar wat je aandacht geeft, groeit. En de meest radicale opmerkingen zijn we daardoor minder radicaal gaan vinden. Dat wordt in het kader van de vrijheid van meningsuiting gezien als iets positiefs, maar binnen de één zijn vrijheid van meningsuiting kunnen de rechten van een ander worden geschonden, want discrimineren mag bijvoorbeeld wettelijk niet.” 

Een belangrijke reden voor het heter wordende water in Nederland is ook het zogeheten ‘voet-tussen-de-deur-fenomeen’, in 1966 geclaimd door psychologen Jonathan Freedman en Scott Fraser aan de Stanford University. Het fenomeen gaat over de neiging van mensen om medewerking te verlenen aan grote verzoeken, als ze eerst al kleinere verzoeken hebben uitgevoerd. De techniek met dezelfde naam wordt ingezet om mensen te laten doen wat jij wil, waarbij er eerst kleine voorstellen worden gedaan, zoals met potten en pannen kletteren wanneer Rutte het land toespreekt, en later het grote verzoek volgt, zoals civiele oproer. 

Dat deed Thierry Baudet expliciet op 18 februari in Katwijk en twee dagen later opnieuw in Vlissingen. Tijdens de campagnebijeenkomst voor Forum voor Democratie riep hij, geheel volgens Trumps draaiboek, toeschouwers op “de vrijheid te heroveren” op 17 maart door het vormen van “het grootste civiele leger dat dit land ooit heeft gekend”. Onthaald met heftig geknik, geklap en gejoel. “Maar hij doet niets minder dan een oproep tot een burgeroorlog”, reageert Devika Partiman. “Als Baudet dit soort dingen in elke stad tegen zijn aanhangers blijft zeggen, blijft de kans op escalatie aanwezig. Laten we er dus met zijn allen voor zorgen dat die climax zoals die er in de Verenigde Staten was, hier niet zal plaatsvinden”, zegt Nugah Shrestha.

“We zien helaas steeds vaker dat er in de politiek domweg gelogen wordt.”

Hoop door evenredige vertegenwoordiging

Waar Nederland en de Verenigde Staten juist verschillen is reden voor hoop bij Lucassen, Partiman en Shrestha. “Vooral vanwege ons kiesstelsel dat werkt volgens evenredige vertegenwoordiging”, zegt Leo Lucassen. “Het is niet the winner takes all”, zoals in de VS voor de Democratische partij geldt. Devika Partiman legt uit: “Je hebt straks dus niet de helft van de bevolking die het gevoel heeft te verliezen na een verkiezingsuitslag. Dat scheelt. Als een partij wint waar je het niet mee eens bent, zal er namelijk niet gelijk worden gedacht dat het Tweede Kamergebouw nu in handen is van die ene partij en terugveroverd moet worden.”

Maar er moeten wel lessen getrokken worden uit de situatie in de VS om optimistisch te blijven. De belangrijkste volgens Leo Lucassen, Devika Partiman en Nugah Shrestha? Het aanspreken en verantwoordelijk houden van politici op onwaarheden. “We zien helaas steeds vaker dat er in de politiek domweg gelogen wordt”, begint Partiman. “Zo profileert de PVV zich bijvoorbeeld als partij voor de zorg en zwakkeren, maar als je kijkt naar hun stemgedrag in de Tweede Kamer komt daar bijzonder weinig van terecht.” De partij stemde in de afgelopen jaren onder andere tégen het verlagen van prijzen voor geneesmiddelen en vóór hogere eigen bijdragen en bezuinigingen op persoonsgebonden budget en begeleiding in de ouderenopvang. “Het maakt minder uit wat je doet, als je maar zégt dat je iets gaat doen”, concludeert Partiman.

Het is belangrijk juist dat scherp in de gaten te houden, vindt ook Lucassen. “Daar is Timothy Schneider [fascisme Historicus en professor geschiedenis aan Yale University] in Amerika een goed voorbeeld van. Hij trok daar de parallellen met een dictatuur en legde uit dat het in het verleden niet zozeer misging omdat partijen met fascistische denkbeelden te groot werden, maar dat andere partijen te veel meegingen in dat gedachtegoed. Er zal dus een beweging moeten komen die politici erop wijst wanneer ze zich op glad ijs begeven. En dat is ook precies wat je in een democratische samenleving doet.”

In Nederland blijkt uit cijfers van het CBS dat deze verkiezingen 810.000 jongeren voor het eerst mogen stemmen en dus goed zijn voor ongeveer 12 zetels.

Of we die les ter harte nemen, is een tweede. De bal ligt bij politici om niet mee te waaien met de winden van het populisme en extremisme, bij de media om zorgvuldig om te gaan met het podium dat ze hebben en wie ze dat bieden en hoe, maar ook bij ons, de burgers. 

Invloed uitoefenen doe je zo

Hoe? Door al deze partijen scherp te houden en – natuurlijk – door op 17 maart te stemmen. Dat gebeurde in de Verenigde Staten ook met succes. Op 7 november 2020 werd Donald Trump verslagen in de race voor het presidentschap door de Democratische Joe Biden. Dat werd onder andere mogelijk gemaakt door de ‘flip’ van Georgia, waar voor het eerst een Democratische president de staat won sinds 1992, dankzij het harde werk en team van politica en stemrechtactiviste Stacey Abrams. Hun uitgangspunt was helder: overtuig met name jonge kiezers van kleur, die voor het eerst mogen stemmen, van het belang van hun stem, ongeacht voor wie die stem is. Ze kregen het voor elkaar 800.000 nieuwe stemmers te registreren, waarna de Democraten de staat Georgia met 10.000 stemmen wonnen.

In Nederland blijkt uit cijfers van het CBS dat deze verkiezingen 810.000 jongeren voor het eerst mogen stemmen en dus goed zijn voor ongeveer 12 zetels. Als je die groep uitbreidt met alle kiezers tot ongeveer 36 jaar gaat het over meer dan 3,6 miljoen kiezers die, als iedereen op 17 maart op komt dagen, in totaal ruim een derde van de 150 zetels in de Tweede Kamer kunnen bepalen. Je hoeft dus geen influencer te zijn om invloed te hebben, het is dit jaar genoeg om iedereen in je omgeving te overtuigen te gaan stemmen. 

Zelfs stemmen op een kleine partij die wellicht niet in de Kamer komt heeft zin, want zo zet je wel hun thema’s en daarmee mogelijk voor jou belangrijke punten op de politieke agenda.

Dat is nodig, want als we de peilingen geloven, verandert de samenstelling van de Tweede Kamer ogenschijnlijk nog weinig. Maar, zeggen Partiman en Titia Hoogendoorn, co-auteur van Waarom Je Niet Zomaar Moet Stemmen Waar Je Ouders Op Stemmen, als je politieke verandering wil, is dat nog geen reden bij de pakken neer te gaan zitten. “Er is kans op een hele andere coalitie en dan verandert de meerderheid bij elke stemming op een wetsvoorstel automatisch”, zegt Hoogendoorn. 

“En veel namen op de partijlijsten zijn nieuw. Dus, zelfs als de zetels ongeveer gelijk verdeeld blijven, zitten er straks andere mensen in de Kamer en verandert de samenstelling wel degelijk. Er staan al meer vrouwen op de lijsten en er is iets meer diversiteit”, vult Partiman aan. Zelfs stemmen op een kleine partij die wellicht niet in de Kamer komt heeft zin, want zo zet je wel hun thema’s en daarmee mogelijk voor jou belangrijke punten op de politieke agenda. 

“Kijk dan na de verkiezingen vooral ook de komende vier jaar aan. Het moment dat mensen toe zijn aan iets radicaal anders dient zich uiteindelijk wel aan”, besluit Partiman. In de tussentijd kun je altijd demonstreren, op sociale media van je laten horen en politici direct mailen. “De adressen zijn openbaar en politici zijn over het algemeen goed te bereiken”, weet Nienke Schuitemaker, werkzaam bij ProDemos en Hoogendoorns co-auteur van het boek Waarom Je Niet Zomaar Moet Stemmen Waar Je Ouders Op Stemmen. “Het beste wat je kunt doen, is je realiseren dat politici ook gewoon mensen zijn. Zoek ze op waar zij zichzelf aanbieden als jouw volksvertegenwoordiger. Want natuurlijk is er veel te zeggen voor het feit dat de overheid meer open zou moeten staan voor jongeren, maar je kunt ook zelf je mond opentrekken.”

Waarom we in Nederland moeten vrezen voor een bestorming als in Amerika

11 januari 2021 Johna Jansen van Galen NPO Radio 1

John Jansen van Galen vreest voor een bestorming in Nederland naar het Amerikaans voorbeeld. ”Het vertrouwen van burgers in de overheid is verloren”, stelt hij in zijn column voor OVT. Daarom moet volgens hem de Nederlandse staat zo gauw mogelijk een nieuw sociaal contract aangaan.

Waarom we in Nederland moeten vrezen voor een bestorming als in Amerika

Aanval op democratie

Zo’n massale aanval op het hart van de democratie: is zoiets ook hier denkbaar? Veel Nederlanders doen er verbijsterd en een tikje meewarig over: nee, zo zijn wij niet. Maar drieëneenhalve eeuw geleden viel een onveranderlijk als ”opgehitst, woedend en dronken” beschreven menigte het Haagse hart van de Republiek aan, rammeide de toegang tot de Gevangenpoort, stortte zich op de lijken van de gebroeders De Witt en voerde hun ingewanden aan de honden. Hoezo zijn wij zo niet?

Is zoiets ook nu denkbaar? Ik zou geneigd zijn te zeggen van niet, we zijn er te gematigd en te verdraagzaam voor. Maar in de Volkskrant schrijft James Kennedy, Nederlander van Amerikaanse afkomst, hoogleraar geschiedenis, verstandig man: ”Tot mijn schrik delen Trumps meute en ik onze vervreemding.” Dat betreft dan zijn gevoel van vervreemding tegenover de Amerikaanse staat, maar dat gevoel kan hier op den duur ook onze houding tegenover de overheid gaan bepalen. Misschien is het al bezig wortel te schieten.

Burgers slachtoffer

Hoe kon het bijvoorbeeld gebeuren dat de Nederlandse staat zijn burgers als vijanden en verdachten is gaan bejegenen, zoals de kinderopvangtoeslagenaffaire laat zien? Dat in overspannen fraudejacht de bijstandswet met maximale hardvochtigheid werd uitgevoerd zodat je niet meer mag betalen voor de boodschappen van je dochter? En let wel, telkens zijn daarvan dezelfde mensen het slachtoffer: de bewoners van het vmbo-Nederland, die toch al een gering en slinkend vertrouwen hebben in de democratie.

In 1672 was er geen democratie. De Republiek werd bestuurd door regenten die niets moesten hebben van Oranje maar zich ook hovaardig boven het gepeupel stelden. Toen in dat jaar voor Nederland de oorlogskansen keerden, weet het volk dat dus aan verraad door de elite die zich niks aan hen gelegen liet liggen. De gebroeders De Witt moesten het totterdood ontgelden.

Polarisatie

Volgens James Kennedy is de polarisatie in Amerika sedert de jaren negentig steeds verder aangewakkerd. Dat begon met Newt Gingrich, maar het werd pas hevig toen de Tea Party in deze eeuw het massale ongenoegen onder de burgerij effectief ging exploiteren.

Hier begon het in 2002 met de moord op Pim Fortuyn waarbij volgens menigeen de kogel van links kwam. Den Haag werd het toneel van hevige rellen: het Binnenhof omsingeld, brand gesticht in de parkeergarage. Het was niks vergeleken bij Washington afgelopen woensdag, maar het wantrouwen jegens de elite en de media kreeg vaste voet aan de grond en zou niet meer verdwijnen.

Vertrouwen verloren

Het is dus ook hier uitkijken met het broze politieke bestel. Een op de zes stemmers schaart zich achter populistische partijen en we mogen ons in de handen knijpen dat Thierry Baudet zichzelf de das omdeed. Maar Geert Wilders blijft een vaste waarde voor liefst een op de zes kiezers en de onvrede over coronamaatregelen ondergraaft het vertrouwen in het gevoerde beleid verder.

Hoe dat vertrouwen terug te winnen en uitbarstingen als in Washington te voorkomen? Dat zal om de dooie dood niet gemakkelijk zijn want zoals u weet: vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Na de kinderopvangtoeslagenaffaire moet de Nederlandse staat met zijn burgers niet minder dan een nieuw sociaal contract aangaan, gebaseerd op beginselen van recht en redelijkheid en de garantie dat de overheid haar beloften nakomt. Anders vrees ik dat ook Den Haag eerlang door een woedende menigte bestormd zal worden.

11 januari 2021 In het Nieuws

In Nederland groeien volgens het SCP 315.000 kinderen en jongeren tot 21 jaar op in armoede. Kinderen in Nederland die opgroeien in armoede lopen vaak een achterstand op die nauwelijks nog in te lopen is. Lodewijk Asscher was in het kabinet-Rutte II als minister van Sociale Zaken verantwoordelijk voor de Toeslagenaffaire. Lodewijk Asscher: Ik neem verantwoordelijkheid voor een aantal dingen die niet goed zijn gegaan in Rutte II maar zonder gepaste en noodzakelijke consequenties.

Tien jaar Mark Rutte en tien jaar Neoliberalisme.

Aan Pieter Omtzigt – Briefje van Jan 10 oktober 2020

Pieter Omtzigt vertrouwde Erik de Vlieger én zijn co-presentator Sven Hazelhekke na de uitzending toe dat Mark Rutte er hoogstpersoonlijk voor had gezorgd dat je van het Demmink-dossier werd afgehaal.

Joris Demmink heeft zich nooit voor de rechter hoeven verantwoorden voor de vermeende verkrachting van twee Turkse jongens in de jaren ’90. Joris Demmink is een prominente VVD’er. Joris Demminkwas tot 1 november 2012 secretaris-generaal van het Ministerie van Justitie.

Aan Pieter Omtzigt – Briefje van Jan

10 oktober 2020

Beste Pieter,

Ook gij dus

Als het om complottheorieën gaat, ben ik de eerste die de opruiers in de meest onvriendelijke bewoordingen veroordeelt en die een diep medelijden voelt met de goedgelovigen die in het geleuter van die wappiesmisbruikers trappen.

Eén uitzondering: de zaak-Demmink.

Aan Pieter Omtzigt – Briefje van Jan

Joris Demmink is, je weet dat, een prominente VVD’er, die jarenlang de orders uitdeelde op het ministerie van Justitie en die zich nooit voor de rechter heeft hoeven verantwoorden voor de vermeende verkrachting van twee Turkse jongens in de jaren ’90.

Ik heb daar zo mijn redenen voor.

Eén keer heb ik namelijk aan den lijve ondervonden hoe Demmink de deksel op de doofpot probeerde te houden.

Verder was er natuurlijk nog tíjdens het zogenaamde justitieel onderzoek naar de zaak-Demmink die VVD-minister van Justitie (tevens studentencorps-vriendje van Demmink) Ivo Opstelten, die voor de televisiecamera’s zei: “Het was niks, is niks en zal niks worden”. Dezelfde Opstelten die zich ook al bemoeide met het politieke proces tegen Geert Wilders…

En niet te vergeten toenmalig SP-Kamerlid Harry van Bommel. Die wist blijkbaar niet dat bij Café Weltschmerz de camera’s tijdens de nababbel van een interview gewoon doordraaien. En beweerde daar (in juni 2015) dat Demmink, áls het Openbaar Ministerie ooit echt iets vindt over de vermeende pedoseksueel die jarenlang de baas was op het ministerie van Justitie, zelfmoord pleegt. Een fragment dat nooit is opgepikt door de de traditionele media.

En sinds gisteren heb jij er dus iets aan toegevoegd.

Jij was namens het CDA jarenlang de kwelgeest van Joris Demmink. Je beet je net zo vast in het Demmink-dossier als in de Toeslagenaffaire bij de Belastingdienst. En je hield opééns op met je inspanningen om de machinaties aan het licht te brengen en droeg je je dossier over. Niet eens aan een partijgenoot, maar aan Louis Bontes van de Groep Bontes/Van Klaveren en later VNL.

Waarom?

Dat onthulde Erik de Vlieger gisteren in de podcast van Yves Gijrath.

Jij was te gast bij De Vliegers NPO Radio 1-programma ‘Opvliegers op 1’ en vertrouwde hem én zijn co-presentator Sven Hazelhekke na de uitzending toe dat VVD-premier Mark Rutte er hoogstpersoonlijk voor had gezorgd dat je van het Demmink-dossier werd afgehaald.

Volgens De Vlieger zei je letterlijk: “Ik ben gestopt toen Sybrand Buma bij mij woest in mijn werkkamer kwam. Want die had van Rutte een opdracht gekregen dat ik moest stoppen met Kamervragen over Demmink. En toen heb ik het dossier overgedragen aan Bontes.”

Tja.

Je fans zeggen altijd dat je zo’n verfrissend Kamerlid bent, omdat je niet liegt.

Nou, ik ben benieuwd.

Is het zo gegaan, Pieter?

Werkte CDA-fractievoorzitter Sybrand Buma mee aan het redden van VVD-prominent Joris Demmink?

Bemoeide Mark Rutte zich zo direct met het Demmink-dossier?

En heb jij je, net als overigens bij het MH17-dossier, zo makkelijk opzij laten zetten terwijl je een groot schandaal op het spoor was?

Het zou me zó van je tegenvallen.

Maar ook niks verbazen.

Groet,

JanD