20 juli 2021 De Ware Tijd
Ivan Cairo schreef in de Ware Tijd van 19 juli onder het kopstuk ‘Het zijn geen pistolen’ over de diefstal van wapens thuis bij Desi Bouterse. President Santokhi heeft namelijk aan dit blad gezegd dat het niet gaat om pistolen maar zware wapens die je niet in een plastic zak meeneemt. Daarbij zei het staatshoofd dat het gaat om militaire wapens die geregistreerd zijn bij het Nationaal Leger.
Affaire onderzoek aangifte wapendiefstal door D.D. Bouterse
Deze onthulling komt me uiterst vreemd over. Want volgens de officiële berichtgeving van de minister van Defensie droeg zij na de aangifte van de wapendiefstal op een privélocatie van de ex- president D. D. Bouterse alle legerafdelingen op om het wapenbezit administratief goed te onderzoeken op vermissingen. Niets bleek te zijn vermist. Waren de verdwenen wapens toch niet in de administraties opgenomen?
Slordigheid bij transitie
President Chandrikapersad Santokhi en Desiré D. Bouterse hebben rond de transitiedagen ook over de overname van allerlei staatzaken met elkaar gesproken. Zo ook over de wapens in het bezit van het Nationaal Leger. Toen werd blijkbaar niet gesproken over het wapenarsenaal op het privéadres van het vertrekkende staatshoofd. Nu maakt ZE Santokhi het zelf openbaar welke gevaarlijke oorlogswapens zijn voorganger op de privélocatie schuilhield.
Uiteraard maakt de Surinaamse samenleving sinds de aangifte van de diefstal van de wapens zich grote zorgen over de bezitters van het gestolen gevaarlijke wapentuig. Had de ex-opperbevelhebber zelf verborgen plannen ermee? Het lijkt alsof bij de transitiegesprekken een ernstige slordigheid werd gemaakt. Zeer bezorgd over deze ontdekking gebood het staatshoofd met spoed alle verantwoordelijke justitiële diensten om te overleggen over een grondig onderzoek naar de gevaarlijke vermiste wapens. Inmiddels is de speciale staatscommissie benoemd, die zich ermee bezighoudt. Maar de slordigheid krijgt een staart.
Datalijn rond de wapenaffaire
Zondag werd mij een datalijn rond de wapenaffaire doorgestuurd. Ook hebben zeer bezorgde Surinamers met een politieke achtergrond hun angsten aan hun familieleden in Nederland kenbaar gemaakt; de wapenaffaire neemt dreigende vormen aan. Na de dood van Walter Bouterse zouden zijn vrienden zelfmoord hebben gepleegd en zondag werden ook drie verkoolde mannen in een brandende wagen in het district Wanica aangetroffen. Er zijn dus tal van vragen te beantwoorden.
Zolang de wapens niet gevonden worden en niet bekend wordt hoe de wapens onder de beschikkingsmacht van D.D Bouterse zijn onttrokken, heeft het Openbaar Ministerie geen bewijs van diefstal in handen. Wel kan, als de aangever nog militair is en onder het militair tuchtrecht valt, de Krijgsraad op vordering van de auditeur-militair in actie komen.
Een andere vraag is wat er op de camerabeelden van de betreffende persoon staat en wat weten zijn bewakers ervan. Als er geen bewijzen te vinden zijn, dan is dat zeer bedenkelijk en moet worden gedacht aan opzettelijk heimelijk verplaatsen van de wapens met ernstige gevaarlijke bedoelingen.
Er moet ook een gedetailleerde tijdlijn komen vanaf 20 juni tot het moment van de aangifte, 25 juni. Waren de wapens op 20 en 21 juni nog in het depot van de aangever? Zo ja, hoe weten ze dat en wie heeft de wapens toen gezien? Wie heeft de wapens voor het láátst gezien? Welke personen zijn tussen 20 en 22 juni op het privéadres van de heer D. D. Bouterse langs geweest? Zijn de telefoons van de overleden Walter en de aangever van de diefstal onderzocht op gevoerde gesprekken? Op welk moment is de aangever erachter gekomen dat er wapens waren verdwenen? Wie heeft als eerste daarover gesproken? Heeft aangever daarover met zijn advocaat gesproken?
DNA zwijgt in alle talen
Het is best te begrijpen dat DNA-leden ten aanzien van de wapenaffaire zwijgen om het ingestelde justitieel onderzoek niet te verstoren. Maar op grond van de onthulling door president Santokhi in de pers zouden zij hem in het parlement kunnen oproepen daar tekst en uitleg over te geven.
Ook al zou de aangifte geen kans van slagen op duidelijkheid verschaffen, nu er al een onderzoek loopt, kan de publiciteit over de eventuele DNA-actie enige soelaas bieden. Ik vrees dat daar niks van terecht komt. Dus de bezorgde burgers uit de samenleving dienen eerder hun DNA- leden om duidelijkheid over de hachelijke zaak te bevragen dan met hun familie in Nederland de angsten rond de affaire te delen.
Om deze kwestie op de agenda te plaatsen doen ze ook beter aan de DNA-leden te vragen om de minister van Defensie, vicepresident Brunswijk als voorzitter van de ministerraad en de president te interpelleren rond deze affaire. Onderzoeksjournalisten, zo Suriname die heeft, moeten in deze kwestie gaan graven. Het gaat hier niet om een gebruikelijke diefstal, maar om staatsgevaarlijke zaak.
Drs. Shardhanand Harinandan Singh (veranderkundige)
In het Nieuws 