10 september 2017 925.nl
Nederland is een vrijstaat voor verschillende maffiaclans. Dat heeft een reeks aan oorzaken. Ten eerste is dit een soft land, waar terreur wordt bestreden door voetbalwedstrijdjes te organiseren. Verder is de rechtsstaat effectief wegbezuinigd, wat betekent dat een crimineel een bijzonder kleine kans heeft op celstraf, als het ooit al tot een arrestatie komt.
Daarnaast ziet Amsterdam zichzelf als een ‘financiële hub’ voor de wereld. Dat betekent dat we zonder enig probleem het administratiekantoor van iedereen willen zijn, ook als het om gestolen geld gaat, of bedrijven die nota bene op verzoek van Nederland op de Europese sanctielijst staan.
Hoe vijanden liquideren voor ‘Ndrangheta fiscaal aantrekkelijk wordt [ouderwets 925 maffiatopic 2/3]
Nederland is als een dame van lichte zeden op leeftijd. Een ziekelijk soort minderwaardigheidscomplex heeft zich meester van ons gemaakt. We moeten en zullen die grenzen opengooien, voor alles en indereen. Want we verkopen ze immers onze komkommertjes. En we verdienen geld aan bijvoorbeeld die handel in lege brievenbussen. Ook als 925 u kan voorrekenen dat dat helemaal niet zo is en de aanwezigheid van bepaalde partijen in ons land geld kost (en de redenering dus de andere kant op moet slaan), dan nog veranderen we niet van mening. Feit X is een argument voor meer open grenzen, of feit X willen we niet horen. Alles en iedereen mag bij ons erin, letterlijk en figuurlijk. Ook als onze nieuwe vrienden elkaar in de haren vliegen, of een bedreiging voor de veiligheid vormen.
Het gevolg is dat een aanvalswapen uit een Russisch of Joegoslavisch depot voor € 450 te koop is. Dat Amsterdamse huizen massaal worden opgekocht door buitenlanders van bedenkelijk allooi. Dat buitenlandse oligarchen zich bemoeien met wetten die Nederland opstelt en met verdragen die ons land tekent. Dat Nederland aantoonbaar een thuishaven is voor allerlei maffiosi, vaak ook in de drugshandel. Nederland is immers een handelsland, dus ook voor de versneden en onversneden import en export.
Voor het verhaal van vandaag (en deel drie) introduceren we een aantal Italianen. Of specifieker: inwoners van Calabrië, de voet van de Italiaanse laars. Zoals deze Antonio Nirta, die verder bekend staat als een vrij vriendelijk persoon. Altijd maar praten en diplomatie bedrijven, ook als er geschillen zijn tussen leden van de ‘Ndrangheta. Dat is een bont gezelschap van lokale maffiafamilies.
En die zijn gevaarlijker dan u denkt. In 1970 proberen ze nog (zegt men) zelfs een staatsgreep uit te voeren. Nirta krijgt twee jaar cel voor zijn betrokkenheid, terwijl hij op het oog niet veel meer heeft gedaan dan erover praten, met anderen. Samen met zijn broer Giuseppe is hij de baas in San Luca, in het Westen van het schiereiland. In 2015 overlijdt hij.
Rondom deze broers is de Nirta-Strangio clan opgebouwd. Maar er zijn er meer, zoals deze ‘capo’ Ntoni Gambazza (né Antonio Pelle), ook uit San Luca. Hij werd in 1932 geboren en is inmiddels overleden, net als Nirta, maar dat maakt voor het verhaal niet uit.
Gambazza is het vierde kind in een erg arme familie en verdient zijn geld door, zonder enige opleiding, schapen en geiten te houden in de Aspromonte-bergen, vlak buiten San Luca (zie onder). Op 25-jarige leeftijd wordt hij voor het eerst opgepakt, voor inbraak. Daarna gaat het van kwaad tot erger, van een schotwond in zijn been tot een celstraf van elf jaar. Ergens begin jaren ’90 begint hij zich toe te leggen op de handel in drugs. Hij is niet de enige.
De club rondom Gambazza (of Pelle) heet de Pelle-Vottari-Romeo-clan en ja, er ontstaat wat rivaliteit met de eerder genoemde clan, van Nirta. In 1991 ontstaat er een gevecht tussen wat jonge kemphanen op een carnavalsfeest en twee mannen van Nirta-Strangio komen om. Een wraakactie leidt tot vier dodelijke schotwonden in een uur. Andere clans roepen op tot vrede en daarin slagen ze.
Op 5 januari 2005 gaat het weer mis. Iemand uit de Pelle-clan zou de vriendin van Domenico Giorgi (andere clan) hebben bedreigd. De laatste bedenkt zich geen moment en schiet de desbetreffende Salvatore Favasuli dood. De familie van de laatste vermoordt daarom de broer van Giorgi. De Nirta-Strangio-clan bereidt een moordaanslag voor op een familielid van Pelle. Ze schieten hem neer als hij met zijn pasgeboren kind op een balkon staat. De aanslag mislukt, maar hij raakt wel gewond. Vanuit de rolstoel zweert hij wraak.
Op eerste kerstdag 2006 bestormen de mannen van Pelle het huis van een van de bazen van de Nirta-Strangio-clan, namelijk Giovanni Luca Nirta. Hij is niet thuis, zijn vrouw Maria Strangio wel. Ze wordt zonder pardon neergemaaid met een Kalashnikov, terwijl het een ongeschreven regel is dat je vrouwen met rust laat. Op haar begravenis zwaait haar neef Giovanni Strangi met een wapen, wat de bedoeling is moge duidelijk zijn. Hij wordt gearresteerd en in juli 2007 vrijgelaten. In de maand erop sterven er nog vijf mannen een gewelddadige dood maar dat is hier even irrelevant.
De man die waarschijnlijk de trekker overhaalde in het huis van Giovanni Luca Nirta is deze dan 25-jarige Marco Marmo. Een ander belangrijk persoon is Sebastiano Strangio, die (wellicht) geen familie is van Giovanni Strangi.
Dit is even licht verwarrend inderdaad, aan beide kanten in deze bende-oorlog zitten mensen met dezelfde achternaam. De laatste Sebastiano is een bekende in Amsterdam, omdat hij daar een groothandel in cocaïne bestiert. De Amsterdamse politie noemt de Calabrische maffia de rijkste bende van Europa, nog voor de bendes met roots in Marokko, Albanië, Rusland, of andere landen uit het voormalige Oostblok. Dankzij vooral drugs gaat er jaarlijks € 50 miljard in deze tak van sport om.
In de nacht van 15 augustus 2007 weet Strangio Marmo op te sporen, in een pizzeria in Duisburg. Zeventig kogels later zijn er zes doden, allen gelieerd aan Marmo. Strangio neemt de benen naar de favoriete hangout van de ‘Ndrangheta buiten Calabrië.
Op 9 maart 2009 wordt Giovanni Strangio in Diemen gearresteerd. Net als zeven anderen wordt hij tot levenslang veroordeeld. Bij zijn arrestatie vindt de politie een half miljoen in contanten.
Wat gebeurt daarmee?
In het Nieuws 